9988995936

♦    podczas obsługi maszyn roboczych należy przestrzegać warunków bezpieczeństwa pracy przewidziany ch w dokumentacji techniczno-ruchowej, instrukcjach obsługi oraz w stanowiskowych instrukcjach bezpieczeństwa i higieny pracy,

♦    w warunkach ograniczonej widoczności miejsce pracy maszyn roboczych należy oświetlić,

♦    w czasie przerw w pracy oraz po zakończeniu pracy maszyny robocze należy zabezpieczyć przed ich przy padkowym uruchomieniem przez osoby nieupoważnione.

♦    każdorazowo przed rozpoczęciem robót osoba kierująca pracownikami winna poinformować pracowników o zasadach wykonywania pracy w sposób bezpieczny i przyjętych sygnałach ostrzegawczych,

♦    przy robotach ziemnych niedopuszczalne jest sytuowanie maszyn roboczych w strefie klina odłamu gruntu, jak również używanie ich na gruntach gliniastych w czasie ulewnych deszczy,

♦    niedopuszczalne jest przebywanie osób w zasięgu działania wysięgników maszyn roboczych,

♦    przewody elektryczne lub hydrauliczne łączące maszynę roboczą z siecią zasilającą należy zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi,

♦    niedopuszczalne jest w miejscu wykonywania wykopów prowadzenie jednocześnie innych robót oraz przebywanie osób niezatrudnionych.

11.1.3. Transport kołowy

Pracodawca, w celu wyeliminowania ręcznego przemieszczania materiałów, winien zorganizować transport wewnętrzny dostosowany do potrzeb zakładu. Dobierając środki transportu zakładowego należy uwzględnić układ dróg wewnątrzzakładowych, pomieszczeń zakładu pracy oraz potrzeb wynikających z masy przemieszczanych ładunków.

Ruch na drogach wewnątrzzakładowych powinien odbywać się zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym na drogach publicznych, z uwzględnieniem uwarunkowań w danym zakładzie. W szczególności należy określić maksymalne prędkości środków⁷ transportu i komunikacji na drogach wewnątrzzakładowych oraz w pomieszczeniach pracy (uzależniając je od stanu dróg, ich szerokości, natężenia mchu, widoczności), a także oznakować drogi znakami drogowymi zgodnymi z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Trasy ruchu kołowego, przejścia dla pieszych oraz drogi pożarowe powinny być utrzymane w sposób niestwarzający zagrożeń dla użytkowników, a ruch pojazdów zorganizowany w sposób niepowodujący kolizji.

Wózki jezdniowe z napędem silnikowym, zwane dalej „wózkami”, należą do najpopularniejszych środków' używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy, ze względu na stosunkowo duży udźwig, łatwość manewrowania, co ma szczególnie znaczenie w pomieszczeniach pracy, oraz nieskomplikowaną budowę ułatwiającą ich eksploatację. Wózki jezdniowe podnośnikowe i platformowe z napędem silnikowym mogą mieć napęd spalinowy (w tym gazowy) oraz elektryczny (z akumulatorów ).

Do obsługi wózków jezdniowych platformo wych niezbędne jest, aby pracownik, który ukończy ł 18 lat, posiadał uprawnienia operatora oraz imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne wyłącznie na terenie zakładu tego pracodawcy.

Wspomniane zezwolenia mogą być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków, zorganizowanego przez pracodawcę według programu opracowanego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki — Ośrodek Doskonalenia Kadr Ministerstwa Gospodarki w Mysłowicach.

Do obsługi i konserwacji wózków jezdniowych podnośnikowych z mechanicznym napędem podnoszenia wymagane są uprawnienia kwalifikacyjne wy dane przez Urząd Dozoru Technicznego, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami są to urządzenia techniczne podlegające dozorowi technicznemu (w chodzą do grupy urządzeń transportu bliskiego, zwanych — UTB).

Wymiany butli gazowych służących do zasilania wózków mogą dokonywać pracownicy przeszkoleni w zakresie bezpiecznego użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany, w ramach szkolenia dla obsługujący ch wózki jezdniowe z napędem silnikowym.

Ładowanie wózków akumulatorowych winno odbywać się w⁷ pomieszczeniach do tego przeznaczonych, ze spraw nie działającą wentylacją mechaniczną naw iewno-wywiew ną. Kratki instalacji wywiewnej, dla zapobieżenia gromadzenia się wodoru (możliwość wybuchu) wydzielającego się w czasie ładowania baterii akumulatorowych, powinny znajdować się w najwyższych punktach pomieszczenia — pod stropem. Wentylacja mechaniczna o wydajności dostosowanej do prądu ładowania i liczby ogniw w bateriach powinna być sprzężona z instalacją elektryczną — podanie napięcia na stanowiska ładowania baterii akumulatorowych powinno być możliwe tylko po uprzednim w łączeniu wentylacji mechanicznej.