Torbiele części twarzowej czaszki

background image

Torbiele części twarzowej
czaszki

background image

Definicja torbieli

Torbiel (cyst) to patologiczna przestrzeń wypełniona płynem lub
półpłynną treścią.

Torbiele otoczone nabłonkiem nazywane są torbielami prawdziwymi, zaś
nagromadzenie płynu w innej tkance bez otoczki nabłonkowej to torbiel
rzekoma.

background image

Ogólna symptomatologia
radiologiczna torbieli kości

Przejaśnienie kości

Zacienienie o wysyceniu tkanki miękkiej, gdy torbiel wkracza do powietrznej jamy

W świetle niektórych torbieli mogą być widoczne zwapnienia

Na zdjęciu RTG kształt okrągły, owalny, niekiedy nieznacznie policykliczny

W badaniach tomograficznych- kształt kulisty lub elipsoidalny, może być modyfikowany przez
struktury sąsiednie

Dobrze odgraniczona od otoczenia

Z reguły występuje cienka, linijna, jednorodna otoczka osteosklerotyczna

W zakażonej torbieli brak sklerotycznego rąbka na obwodzie zmiany

Rozprężający typ wzrostu powoduje rozdęcie obrysów kości ze ścieńczeniem blaszek zbitych
zewnętrznych

Wpływa na zęby, powodując ich przemieszczenie albo resorpcję zewnętrzną z ucisku

Może przemieszczać kanal żuchwy, który wówczas modeluje się na ścianie torbieli

background image

Symptomatologia torbieli w
tomografii MR

Obraz T1 zależny

Obraz T2 zależny

Wnętrze torbieli jest jednorodne, o

niskiej lub pośredniej intensywności

sygnału, bywa niejednorodne, gdy

zawiera kryształki cholesterolu

zwiększające intensywność sygnału

Wnętrze jednorodne

hiperintensywne, niekiedy sygnał

jest niejednorodny, co zależy od

składu treści torbieli

Po podaniu środka kontrastującego-

wzmocnienie cienkiego rąbka na

obwodzie odpowiadającego torebce

torbieli, wnętrze nie ulega

wzmocnieniu

background image

Klasyfikacja torbieli

background image

Torbiele

nabłonkowe

rozwojowe

zębopochodne

Torbiel

dziąsłowa

noworodków

Torbiel

dziąsłowa

dorosłych

Torbiel

zawiązkowa

Torbiel nad

wyrzynającym

się zębem

Torbiel

przyzębna

boczna

Gruczołowa

zębopochodna

Torbiele nabłonkowe rozwojowe
zębopochodne

background image

Torbiel dziąsłowa noworodków

Pojawia się u dzieci i noworodków

Pojedyncze lub mnogie (częściej) guzki zlokalizowane na brzegach
wyrostków zębodołowych

Wywodzi się z resztek nabłonka zębotwórczego zlokalizowanego poniżej
poziomu nabłonka

U małych dzieci nie prowadzi się diagnostyki obrazowej tych zmian

background image

Torbiel dziąsłowa dorosłych

Torbiel tkanek miękkich okolicy brodawki międzyzębowej dolnych zębów
przedtrzonowych

Klinicznie ma postać elastycznego wygórowania

Obraz histopatologiczny jest identyczny z torbielą przyzębną boczną
(uważa się ją za jej wariant w tkankach miękkich)

background image

Torbiel zawiązkowa

Powstaje z nabłonka szkliwnego brzegu siecznego lub powierzchni
żującej zawiązka zęba

Pojawia się w wyniku gromadzenia się płynu w nabłonku wokół korony
zawiązka

Wyznacznikiem tej torbieli jest jej związek z granicą szkliwno-kostniwną

background image

Torbiel zawiązkowa- podział wg.
lokalizacji

Torbiel

zawiązkowa

centralna

okołokoronowa

boczna

okołokorzeniowa

okalająca

background image

Torbiel zawiązkowa- podział wg. Krysta na
podstawie stopnia rozwoju zawiązka zęba

Torbiel

zawiązkowa

bez zawiązka

zęba

z zawiązkiem

zęba częściowo

ukształtowany

m

z całkowicie

wykształconym

zębem

background image

Torbiel zawiązkowa- obraz
radiologiczny

Okrągłe przejaśnienie, we wnętrzu którego znajduje się korona zęba

Otoczona osteosklerotyczną obwódką, dochodzącą do połączenia szkliwno-kostniwnego
zawiązka

W przypadku zakażonej torbieli brak sklerotycznego rąbka

Środek zmiany lokalizuje się powyżej brzegu siecznego lub powierzchni żującej (czasami
bocznie od korony zawiązka)

Wzrost torbieli prowadzi do rozdęcia obrysów kości i ścieńczenia blaszek zbitych
zewnętrznych

Duże torbiele 3 zębów trzonowych górnych wchodzą do zatoki szczękowej (obraz
wschodzącego słońca)

Duże torbiele 3 zębów trzonowych dolnych rozrastają się w gałęzi żuchwy z
przemieszczeniem zawiązków do wyrostka kłykciowego lub dziobiastego

W żuchwie torbiele mogą przemieszczać i modelować kanał nerwu zębodołowego dolnego

background image

Torbiel zawiązkowa- diagnostyka
różnicowa

Szkliwiak

Włókniak szkliwiakowy

Rogowaciejąco-torbielowaty guz zębopochodny

Torbiel korzeniowa zęba mlecznego

Przerost mieszka (Prawidłowa szerokość 2,5mm; 2-3mm; jeżeli więcej niż
5mm prawdopodobnie torbiel; w przypadku wątpliwości kolejne RTG po
4-6 miesiącach)

background image

Torbiel nad wyrzynającym się zębem

Rozwija się z nabłonka pokrywającego koronę zawiązka.

Lokalizacja – powyżej korony wyrzynającego się zęba.

Można ją uznać za szczególną postać torbieli zawiązkowej pojawiającą się
poza kością, w tkankach miękkich.

Może być przyczyną utrudnionego wyrzynania, zwłaszcza zębów mlecznych
szczęki.

Na RTG – przejaśnienie między torebką torbieli a koroną wyrzynającego się
zawiązka.

Pacjenci to zwykle małe dzieci, dlatego nie stosuje się diagnostyki obrazowej.

Może ustąpić samoistnie po pęknięciu torebki.

Leczenie – otwarcie torebki prowadzące do ustąpienia zmiany.

background image

Torbiel przyzębna boczna

Rozwija się z resztek nabłonka zębotwórczego aktywowanych bodźcem
niezapalnym.

Występuje przy zębach żywych, zwłaszcza dolnych przedtrzonowcach i
górnych siekaczach.

Bezobjawowa ale jeśli dojdzie do jej zakażenia może przybrać obraz
ropnia przyzębnego.

background image

Torbiel przyzębna boczna - obraz radiologiczny

Dobrze odgraniczone przejaśnienie

Lokalizacja śródkostna, między korzeniami żywych zębów lub bocznie w
stosunku do nich

Pojawia się od wysokości wierzchołka korzenia do brzegu wyrostka
zębodołowego

Wyraźny rąbek osteosklerotyczny

Kształt okrągły, owalny lub przypominający łzę

Średnica zwykle nie przekracza 1cm

Powiększająca się torbiel może powodować resorpcję blaszki zbitej zębodołu
zębów sąsiednich i/lub ich przemieszczenie

Jeśli jest duża – powoduje rozdęcie obrysów kości

background image

Torbiel przyzębna boczna – różnicowanie

Z torbielą korzeniową boczną – wykazanie żywotności zębów,
prawidłowa szpara ozębnej na RTG

Z małym rogowaciejąco – torbielowatym guzem zębopochodnym

Wykluczenie rzutowania się otworów bródkowych

Torbiel dziąsłowa – identyczna histologicznie ale lokalizacja powyżej
poziomu brzegu wyrostka

background image

Torbiel gruczołowa zębopochodna
(Torbiel ślinowozębopochodna)

Dość rzadka – 0,1-1,3% torbieli szczęk.

Najczęściej występuje po 30 r.ż., równie często u kobiet i mężczyzn.

Lokalizacja – uzębiony odcinek żuchwy (najczęściej) lub szczęki.

Torebka wyścielona nabłonkiem walcowatym.

Często jest przypadkowym znaleziskiem na RTG.

Zęby w jej sąsiedztwie są żywe.

Obraz RTG – jedno- lub wielokomorowe przejaśnienie, zależnie od autorów –
słabo lub dobrze odgraniczone.

Różnicowanie z: torbielą korzeniową, szkliwiakiem, rogowaciejąco-
torbielowatym guzem zębopochodnym, śluzakiem zębopochodnym,
ziarniniakiem olbrzymiokomórkowym, innymi guzami.

background image

Torbiele

nabłonkowe

rozwojowe

niezębopochodne

Torbiel kanału

przysiecznego

Torbiel nosowo-

wargowa

Torbiel

gałeczkowo-

szczękowa

Torbiele nabłonkowe rozwojowe
niezębopochodne

background image

Torbiel kanału przysiecznego/ kanału
nosowo-podniebiennego

Dość częsta – do 10% torbieli szczęk.

Rozwija się z resztek nabłonka przewodu nosowo-podniebiennego (prymitywny narząd
węchu występujący w okresie zarodkowym zanikający po urodzeniu).

Powstaje w każdym wieku, szczególnie po 30 r.ż..

Rozwija się w otworze przysiecznym i/lub kanale nosowo-podniebiennym

Może być przypadkowym znaleziskiem jako zmiana bezobjawowa.

Sąsiadujące zęby są żywe.

W piśmiennictwie (Larheim) spotykane nazwy to: torbiel środkowa podniebienia – jeśli
obejmuje podniebienie twarde; torbiel wyrostka zębodołowego szczęki – jeśli postępuje
w kierunku wargowym między siekaczami przyśrodkowymi; według innych autorów są to
torbiele rozwojowe szczelinowe, które należy różnicować z torbielą kanału nosowo-
podniebiennego.

background image

Torbiel kanału przysiecznego – obraz
radiologiczny

Jednorodne, dobrze doograniczone przejaśnienie

Wyraźny sklerotyczny rąbek

Okrągławy lub owalny kształt

W niektórych projekcjach radiograficznych kształt sercowaty/gruszkowaty
przez rzutowanie się kolca nosowego przedniego na światło torbieli

Rzutująca się na światło torbieli przegroda nosa może sprawiać wrażenie,
że zmiana jest dwukomorowa

Powiększająca się torbiel powoduje rozbieżne ustawienie korzeni siekaczy
centralnych, czasem ich resorpcję

Jej ekspansja ku górze powoduje przemieszczenia i modelowanie się jamy
nosowej.

background image

Torbiel kanału przysiecznego –
diagnostyka różnicowa

Anatomicznie duży otwór przysieczny (jego max. Średnica – 6mm) – nie
powiększa się więc zdjęcie kontrolne po 6-12 m-cach uwidacznia
ekspansję torbieli

Duży ziarniniak torbielowaty lub duża torbiel korzeniowa – badanie
żywotności siekaczy, prawidłowa szpara ozębnej. W razie wątpliwości –
zdjęcie zgryzowe szczęki (najlepiej widoczny kształt sercowaty tej
torbieli)

background image

Torbiel nosowo-wargowa/ nosowo-
wyrostkowa

Rozwija się komórek ektodermalnych szczeliny bocznej nosa.

Należy do tzw. torbieli szczelinowych (powstaje z embrionalnego
połączenia wyrostka zębodołowego szczęki z wyrostkiem nosowym
przyśrodkowym i bocznym).

Lokalizacja w fałdzie nosowo-wargowym, poniżej skrzydełka nosa.

Jej światło można uwidocznić w usg, TK lub badani kontrastowym
(aspiracja płynnej zawartości torbieli a następnie podanie środka
cieniującego do jej jamy)

background image

Torbiel gałeczkowo-szczękowa

Należy do tzw. torbieli szczelinowych (dawna nazwa – torbiel
szczelinowa boczna).

Powstaje z resztek komórek nabłonkowych pozostałych w miejscu
embrionalnego zrostu między siekaczem bocznym a kłem górnym.

Zęby związane z torbielą – żywe, ich szpara ozębnej – prawidłowa.

Objaw – rozbieżne ustawienie korzeni kła i siekacza bocznego i zbieżne
pochylenie ich koron.

Obraz RTG: początkowo wrzecionowate przejaśnienie, z czasem dobrze
odgraniczone gruszkowate przejaśnienie zlokalizowane w obrębie
wyrostka zębodołowego między siekaczem bocznym a kłem.

background image

Torbiele nabłonkowe zapalne

Torbiele

nabłonkowe

zapalne

Torbiele

korzeniowe

Zapalna

torbiel

przyzębna

background image

Torbiele korzeniowe

Torbiele korzeniowe

Torbiel korzeniowa

okołowierzchołkowa

Torbiel korzeniowa

boczna

Torbiel szczątkowa

background image

Torbiel korzeniowa okołowierzchołkowa

Powstaje z ziarniniaka torbielowatego, jako kolejny etap rozwoju
przewlekłego zapalenia ziarninowego tkanek okołowierzchołkowych.

Otoczka osteosklerotyczna na obwodzie.

Prawdziwa lub kieszonkowa.

Radiologiczne różnicowanie z ziarniniakiem torbielowatym nie jest
sprecyzowane (powyżej 8mm, 9,5mm, 12mm, 200mm

2

)- ostateczne jest

wyłącznie rozpoznanie histopatologiczne

background image

Torbiel szczątkowa – obraz
radiologiczny

Torbiel pozostała po niecałkowitym wyłuszczeniu torbieli korzeniowej

Zazwyczaj bezobjawowe przypadkowe znalezisko

Występuje w żuchwie (nieznacznie częściej) i szczęce

Środek zmiany lokalizuje się w miejscu, gdzie znajdował się wierzchołek zęba
przyczynowego (w żuchwie zawsze powyżej kanału n. zębodołowego dolnego)

Jednorodne okrągłe lub owalne przejaśnienie

Wyraźny rąbek osteosklerotyczny (brak go w zmianach zakażonych)

W torbielach o długim przebiegu mogą odkładać się zwapnienia dystroficzne

Powoduje przemieszczenie lub resorpcję zębów

background image

Torbiel szczątkowa – różnicowanie

Należy uwzględnić dane z wywiadu dotyczące przebytego zabiegu
usunięcia torbieli korzeniowej.

Rogowaciejąco-torbielowaty guz zębopochodny (klasyfikowany dawniej
jako torbiel rogowaciejąca pierwotna)

background image

Zapalna torbiel przyzębna

Występuje bocznie w stosunku do częściowo lub całkowicie wyrzniętego
żywego zęba.

W etiopatogenezie odgrywają rolę czynniki zapalne (stwierdza się w
badaniach histopatologicznych obecności hiperplastycznego
wielowarstwowego nabłonka nierogowaciejącego z silnym odczynem
zapalnym w tkance łącznej).

Bezobjawowa, może być przypadkowym znaleziskiem.

Średni wiek rozpoznania – 50 lat.

background image

Zapalna torbiel przyzębna – obraz
radiologiczny

Dobrze odgraniczone przejaśnienie.

Występuje głównie w żuchwie.

Wykazuje związek z zębami trzonowymi.

Lokalizacja w tkance kostnej między korzeniami zębów.

background image

Torbiele

nienabłonkowe

Idiopatyczna

torbiel samotna/

prosta/ urazowa/

krwotoczna kości

Torbiel

tętniakowata

kości

Torbiele nienabłonkowe

background image

Idiopatyczna torbiel samotna/ prosta/
urazowa/ krwotoczna kości

Torbiel rzekoma.

Przyczyny nieznane (w etiopatogenezie ujmuje się krwawienie wewnątrzkostne z
resorpcją tkanki kostnej na skutek ucisku przez obrzęk i powiększającą się
zmianę; po wchłonięciu skrzepów w kości pozostaje jama niewysłana
nabłonkiem tylko wyścielona tkanką łączną, która może być pusta lub zawierać
płyn).

Częsta zmiana występująca w całym szkielecie (np. w przynasadzie bliższej kości
ramiennej, w kości udowej).

Umiejscowienie w obrębie twarzoczaszki – żuchwa, szczególnie w tylnym
odcinku trzonu i w gałęzi.

Wykrywana najczęściej u dzieci i młodzieży, nie wiadomo do końca kiedy
powstaje ze względu na bezobjawowość i ograniczenie badań radiologicznych w
tych grupach wiekowych.

background image

Idiopatyczna torbiel samotna – cd.

Złamanie patologiczne może być pierwszym objawem.

Zęby w sąsiedztwie – żywe.

Może z nią współistnieć dysplazja włóknista lub zmiany kostniejąco-
kostniwiejące.

Diagnostyka różnicowa – rogowaciejąco-torbielowaty guz zębopochodny.

Może ulec samoistnemu wygojeniu

background image

Idiopatyczna torbiel samotna – obraz
radiologiczny

Jest zróżnicowany

Dobrze odgraniczone jednorodne przejaśnienie z cienkim rąbkiem
osteosklerotycznym

Słabo odgraniczone przejaśnienie stopniowo przechodzące w prawidłową
tkankę kostną

Kształt owalny lub policykliczny

Torbiel wchodzi pomiędzy korzenie zębów, nie powoduje ich
przemieszczenia ani resorpcji, blaszka zbita zębodołu jest zachowana

Może się wydawać, że jest wielokomorowa ale nie wytwarza przegród
wewnętrznych

background image

Idiopatyczna torbiel samotna – obraz
w badaniu MR

Obraz T1 zależny - pośrednia intensywność sygnału

Obraz T2 zależny - Wysoka intensywność sygnału

Brak wzmocnienia kontrastowego lub wzmocnienie dotyczy wyłącznie
rąbka na obwodzie zmiany

background image

Torbiel tętniakowata kości

Torbiel rzekoma.

Jest to jama w kości, w której znajdują się przegrody łącznotkankowe i krew, co nadaje zmianie
makroskopowo gąbczasty wygląd.

Etiopatogeneza – niewyjaśniona (być może jest to wynik miejscowych zmian w unaczynieniu
prowadzących do zwiększenia ciśnienia żylnego i resorpcji kości oraz zastępowania jej
osteoidem i tkanką łączną).

Najczęściej wykrywana w wieku 5-20 lat.

Może występować w całym szkielecie, typowo w nasadach i przynasadach kości długich i w
kręgosłupie.

W obrębie twarzoczaszki występuje rzadko; częściej w żuchwie niż w szczęce.

Cechuje ją okresowy szybki wzrost prowadzący do ekspansji kości i penetracji tkanek miękkich.

Objawy: tępy ból i/lub obrzęk. W zależności od umiejscowienia może pojawić się ból głowy,
dwojenie, niedowidzenie, ruchomość zębów.

background image

Torbiel tętniakowata kości – obraz
radiologiczny

Jest zmienny.

Przejaśnienie o łagodnym charakterze, mimo szybkiego wzrostu.

Średnica 1-10cm.

Często otoczona osteosklerotycznym rąbkiem.

Może być jedno- lub wielokomorowa – wtedy przybiera postać „plastra
miodu”
lub „banieczek szampana”.

Powoduje znaczne rozdęcie zajętych kości.

Z czasem dochodzi do przerwania ciągłości blaszki zbitej zewnętrznej.

Może prowadzić do przemieszczenia lub resorpcji korzeni sąsiadujących
zębów.

background image

Torbiel tętniakowata kości – podział na podtawie
obrazu radiologicznego (wg Capanne’a,
Campanacciniego, Ennekinga i Ludwicka)

Postać agresywna

• Słabo odgraniczona

od zdrowej kości

Postać aktywna

• Dobrze

odgraniczona od

zdrowej kości

• Bez rąbka

osteosklerotycznego

Postać nieaktywna

• Dobrze

odgraniczona od

zdrowej kości

• Wyraźny rąbek

osteosklerotycznny

background image

Torbiel tętniakowata kości – obraz w
badaniu MR

Obecność płynu we wnętrzu – obszar hipointensywny o obrazach T1
zależnych, w obrazach T2 zależnych – hiperintensywny.

W obu obrazach stwierdza się obecność poziomów płynu

Po podaniu środka kontrastującego wzmocnieniu ulegają przegrody
wewnętrzne ca nadaje zmianie obraz banieczkowaty.

background image

Torbiel tętniakowata kości –
diagnostyka różnicowa

Szkliwiak

Guz olbrzymiokomórkowy

Kostniwiakowłókniak kostniejący

Guz brunatny

background image

Torbiele części

miękkich głowy

i szyi

Torbiele

naskórkowe i

skórzaste

Torbiel

zastoinowa

Torbiel ślinowa

zastoinowa

Torbiel boczna

szyi

Torbiel

środkowa szyi

Torbiel

przewodu

tarczowo-

językowego

Torbiele części miękkich głowy i szyi

background image

Torbiele części miękkich głowy i szyi –
diagnostyka obrazowa

Radiogramy- sporadycznie wykrywają zwapnienia w torbielach o
długotrwałym przebiegu

Badania kontrastowe- fistulografia lub cystografia- ukazują zakontrastowane
światło torbieli

Badanie usg- dobrze odgraniczona bezechowa lub hipoechogeniczna zmiana z
wzmocnieniem echa za tylną ścianą

Usg dopplerowskie- brak unaczynienia wewnętrznego torbieli, naczynia
krwionośne na obwodzie zmiany

TK- dobrze odgraniczone hipodensyjne zmiany, brak wzmocnienia
kontrastowego lub wzmacnia się wyłącznie obwód torbieli

Tomografia MR- niski sygnał w obrazach T1 zależnych i wysoki w T2
zależnych; wzmocnienie kontrastowe rąbka lub jego brak

background image

Torbiel naskórkowa i torbiel skórzasta

Spotykane w dnie jamy ustnej, w płaszczyźnie pośrodkowej lub po jednej
stronie

Mogą występować w kości

Mogą zawierać cząsteczki cholesterolu, zwapnienia, mieszki włosowe,
gruczoły łojowe

Zrogowaciały nabłonek, łój, włosy powodują wzmożenie echogeniczności
w USG, densyjności w TK oraz niejednorodności i podwyższenie sygnału
w obrazach T1 zależnych w MR

background image

Torbiel zastoinowa

Powstaje na skutek niedrożności przewodów wyprowadzających
gruczołów śluzowych jamy ustnej

5-10mm średnicy

Zbiornik płynu pokryty błoną śluzową

background image

Torbiel ślinowa zastoinowa

Rozwija się, gdy wydzielina śluzowa przedostaje się poza miąższ
gruczołu ślinowego, często małego.

Najczęściej u młodych kobiet.

Żabka (ranula) – torbiel powstała przy niedrożności przewodu
wyprowadzającego ślinianki podjęzykowej lub przewodów
wewnątrzgruczołowych.

Po pęknięciu i spenetrowaniu do przestrzeni podżuchwowej, poniżej
mięśnie żuchwowo-gnykowego – torbiel z wypustką „nurkująca żabka
(plunging ranula)

background image

Torbiel boczna szyi

Powstaje z II kieszonki skrzelowej

Najczęstsza z torbieli łuków skrzelowych

Położona w bocznej części szyi, ku tyłowi od kąta żuchwy, ku dołowi do
przedniego brzegu MOS, powierzchownie w stosunku do powięzi szyjnej

background image

Torbiel środkowa szyi

Leży w linii pośrodkowej szyi, od poziomu chrząstki tarczowatej do
otworu ślepego języka.

Szybko daje objawy (często diagnozowana u młodych).

background image

Torbiele części miękkich głowy i szyi –
diagnostyka różnicowa

Powiększone węzły chłonne

Słabo unaczynione lite guzy

Tłuszczaki

Chłoniaki

Promienica

Tarczyca językowa, odszczepiony miąższ tarczycy na przebiegu
zarodkowego przewodu tarczowo-językowego

background image

Defekt Stafnego, jama Stafnego

Nie jest to torbiel ale może być z nią mylona z powodu obrazu
radiologicznego.

Jama na językowej powierzchni żuchwy o nie wyjaśnionej do końca
etiologii.

Do niedawna przyjmowano, że jest spowodowany obecnością ślinianki
podżuchwowej o obrębie trzonu żuchwy. W badaniach TK i
sialograficznych nie zawsze była to tkanka gruczołowa, czasem
spotykana była tkanka limfatyczna lub naczynia krwionośne. Przyjmuje
się więc, że za rozwój tego ubytku kostnego odpowiedzialny jest ucisk
tętnicy twarzowej, zwłaszcza u osób z nadciśnieniem tętniczym.

background image

Defekt Stafnego, jama Stafnego –
obraz radiologiczny

Typowy obraz na zdjęciach wewnątrzustnych i pantomograficznych –
okrągłe lub owalne dobrze odgraniczone, jednokomorowe przejaśnienie.

Typowa lokalizacja – obszar między pierwszym trzonowcem a kątem
żuchwy, poniżej przebiegu kanału żuchwy.

Nietypowy obraz – zmiana policykliczna lub wielokomorowa, rąbek
sklerotyczny nie jest widoczny wokół całej zmiany – może wymagać
wykonania badania MR celem wykazania obecności tkanki gruczołu
ślinowego.

background image

Defekt Stafnego, jama Stafnego –
diagnostyka różnicowa

Torbiele zębopochodne

Włókniak zębopochodny

Dysplazja włóknista

Malformacje naczyniowe

Guz brunatny

Szkliwiak

Ziarniniak olbrzymiokomórkowy

Przerzut nowotworowy


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zlamania czesci twarzowej czaszki
URAZY ŚRODKOWEGO PIĘTRA CZĘŚCI TWARZOWEJ CZASZKI
cechy kliniczne czesci twarzowej czaszki oraz stan jamy ustnej dzieci narazonych na dzialanie alkoho
Nowotwory części nosowej gardła, zespoły podstawy czaszki
CZASZKA JAKO CAŁOŚĆ TWARZOCZASZKA
kości czaszki część twarzowa (upload238)
czaszka ludzka 4 części
Choroby nerwów czaszkowych
skórne niepożądane odczyny polekowe, 2 czesci 9 sem
Cechy niemetryczne czaszki
Protezy częściowe 2
Badanie nerwow czaszkowych

więcej podobnych podstron