Kazanie na VI niedzielę wielkanocną rok A




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości  
email  księga gości      ogłoszenia  dyskusja    reklama-banery
chat zasponsoruj




"Weźmijcie moje jarzmo na
siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a
znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie,
a moje brzemię lekkie". Te słowa słyszymy w dzisiejszej
Ewangelii. Może się pojawićpytanie. Co to jest pokora? Co
to znaczy być pokornym? Chciejmy siędzisiaj zastanowić wobec
Chrystusa. Często panuje przekonanie, że być pokornym to dać się poniżać,
być mazgajem, tchórzem, itp. Ja za taką pokorę dziękuję. Czym
jest zatem pokora? Jest prawdą. Prawdą o sobie, prawdą o tym kim
jestem, świadomością, że wszystko co posiadam , mam od Boga.
Pokorapozwala nam zrozumieć, że jestem stworzeniem, a Bóg jest STWÓRCĄ
i ODKUPICIELEM. Jest niejako królową wszystkich cnót. Bez pokory nie może
dokonywać się wzrost duchowy. Od kogo mamy się uczyć pokory?Prorok
Zachariasz zapowiada "Raduj się wielce, Córo Syjonu... Oto Król twój idzie
do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokornyjedzie na osiołku, na
oślątku, źrebięciu oślicy". Tym zapowiadanym Królem jest Pan Jezus. To "
On istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi
być z bogiem..., uniżył samego siebie, stawszy się  posłusznym aż do
śmierci - i to śmierci krzyżowej." Tej pokory uczy nas wielu świętych, a
przede wszystkim NMP. Stając przed Chrystusem pełnm pokory
zapytam się siebie, czyjestem pokorny? ks.
Grzegorz