Socjologia (wykłady).
Socjologia potoczna i naukowa (zdroworozsšdkowa). Socjologia potoczna-poznanie każdego z nas, przy pomocy stereotypów, uprzedzeń, znamy rzeczywistoœć ponieważ w niej żyjemy, rzeczy nie sš takimi jakimi się być wydajš.
Socjologia naukowa-œwiat wielowymiarowy, wielopłaszczyznowy, badanie w sposób dogłębny i obiektywny.
Nauka:
-przedmiot badań, dziedzina, zakres.
-metody i techniki badawcze.
-cel.
-pojęcia i terminy, język.
-teorie badawcze, paradygmaty-sposób okreœlania zjawisk społecznych z puntku okreœlonej teorii.
-prawa (przyrodnicze).
-nauki homotetyczne-nauki, któremogš formować nowe prawa.
-nauki humanistyczne-te tylko możemy opisać.
Socjologia:
-teoria i metody techniki badawczej.
-jest naukš o społeczeństwie w sposób zdyscyplinowany.
-należy wyzbyć się uprzedzeń lub upodobań w stosunku do badanego przedmiotu.
Dziedziny: Socjologia pracy, kultury, miasta, wsi, płci, religii, rodziny.
Społeczeństwo-to ludzkoœc, ludzie którzy zamieszkujš okreœlone państwo, historycznie ukształtowana zbiorowoœć, ukształtowana na podstawie obiektywnych warunków bytu, która posiada wspólne kompleksy, kultury, obiektywne warunki bytu: przyroda i geografia, np.:ubiór, tworzenie pewnych produktów, bogactwa naturalne.
Biologiczne podstawy życia społecznego: kolor skóry, dziedzicznoœć cech (socjobiologia), czynnik demograficzny (wojna).
Proksemika- jak przestrzeń wytwarzana jest przez ludzi i jak wpływa na zachowanie ludzi.
Ekonomiczne podstawy życia społecznego: zorganizowane społeczeństwo.
Kultura-wzory zachowań, normy, wartoœci.
Społeczeństwo to sieć interakcji.
A.Gidens- społeczeństwo jest to zbiór zinstytucjonalizowanych sposobów postępowania (powtarzalne, okreœlone i nie wymaga wytłumaczenia czyn coœ jest).
Poczštki socjologii.
-zdroworozsšdkowa- od kiedy ludzi zaczeli myœleć.
-naukowa- połowa XIX w. - poczštek XVIII w. - rewolucja przemysłowa, rewolucja francuska, zmiana władzy, rozwój miast, zmiana funkcjonowania rodziny.
od połowy XIX- filozofia refleksji potem dopiero tworzy się socjologia jako nauka.
A.Comte - wprowadza. zakreœla obszar badań socjologii, struktura społeczna, statyka społeczna, nauka o strukturach w społeczeństwie.
1920-30-rozwój socjologii akademickiej.
E.Durkheim-nurt socjologizmu, podkreœlał prymat społeczeństa nad jednostkš, społeczeństwo tworzy człowieka, ludzi, moralnoœć, religia, fakty społeczne, prawo.
M.Weber-jednostka tworzy społeczeństwo, sš aktywnymi podmiotami, które realizujš co zachodzi, społeczeństwo jest tym co zachodzi między nami, społeczeństwo daje nam pewne ramy w których my się poruszamy.
E.Durkheim, M.Weber - Double movement (podwójna zależnoœć, oddziaływanie).
Społecznoœć-własnoœć interakcji.
Wymiary œwiadomoœci socjologicznej
Koncepcje makropoziomowe (G.H. Mead)
1) - wymiar demaskatorski (Weber)- podczas analizy œrodowiska znaleœć odpowiedzi na pytania co jest przyczynš, która to przyczyna jest pomijana w dotychczasowym widzeniu. Na rozwój kapitalizmu większy wpływ majš wartoœci i wzory zachodzšce jakimi ludzie się kierujš.
Funkcje jawne i ukryte zjawisk społecznych:
jawne- o których wiadomo.
-ukryte-uboczne skutki jakiegoœ zdarzenia.
2) Brak respektu wobec oficjalnego życia, wobec autorystetów.
3) Relatywizacja-dla jednych społeczeństw coœ może być w pewnym okresie czasu dobre dla innych złe.
Patrzenie w sposób na zjawiska w taki jaki patrzš na to nasi badani.
"Oczywistoœć"-coœ jest niezaprzeczalnš reguła, jest kategoriš subiektywnš, to co jest oczywiste dla nas , dla innych może nie być.
4)Kosmopolityzm (otwartoœć)- nie należy popadać w stereotypy, uprzedzenia, nie doznawać szoku kulturowego.
-wolna otwartoœć (Weber)- socjologia jest naukš wolnš odd wartoœci że coœ jest dobre lub że coœ jest złe.
Perspektywy teoretyczne (paradygmaty)- każde zjawisko społ. odwołuje się do paradygmatów.
1) strukturalno-funkcjonalny (R.Merton, Parsons).
-społeczeństwo jest strukturš, składa się z częœci składanych, podsystemów
-społ. jako całoœć mogła funkcjonować (system polityczny).
-kształtowanie jednostek (system edukacyjny).
Reakcja łańcuchowa- współodziaływanie struktur.
2) Paradygmat konfliktu (R.Dahrendorf, K.Marks)
-ukazuje społ. jako nieustannš sieć konfliktów, nauka o władzę, lepszy byt, ludzie kierujš się swoimi interesami by osišgnšć zamierzone cele.
Koncepcje mikropoziomowe
3) Paradygmat interakcjonizmu sympolicznego- w perspektywie ten œwiat społ. to œwiat iloœci interakcji jakie zachodzš między ludŸmi. Sš o charakterze symbolicznym. Wykorzystuje się w nich język, znaki. Zajmuje się kwestiš niedomówień.
4) Paradygmat teorii wymiany-patrzš z punktu widzenia jednostek wchodzšce w skład jednostki. Sš kontakty oparte na zasadzie wymiany. Podkreœla się kategorię zysków-strat. (G.Hommans).
5) Socjologia dnia codziennego-etnometodolgia każda jednostka ma swoje własne subiektywne poczucie œwiata. Nie zawsze nasze subiektywnoœci sš jednakowo spostzregane. (E. Goffman)
A.Comte-podzielił socjologię na statykę i dynamikę społ. Socjologia zmian społecznych.
Rozwój społ. (postęp)- sposób spostrzegania jest dwustronny, musimy pamiętać o kontekscie społ., kto te stanowisko definiuje, zależy od tego kto interpretuje to zjawisko.
Rozwój zrównoważonych- tylko techniczny i ekonomiczny rozwój jest przedmiotem zainteresowań.
Najczęœciej spotykamy paradygmaty zmian społecznych.
od 1950 do 1990 istniały 3 koncepcje:
1) lata 50-te (Ameryka Płn.)- p. teorii modernizacji (unowoczeœnienie)- proces przez jaki przechodzš wszystkie społ., każde społeczeństwo przechodzi przez 3 stadia. Społeczeństwo agralne (rolnicze)- nie dotknięte rewolucjš przemysłowš, wraz z rewolucjš przemysłowš przeszło do społ. przemysłowego (industrialnego),
społeczeństwo to przechodzi w społ. poprzemysłowe (informacyjne), odejœcie od przemysłu na rzecz usług wymagajšcych wykorzystanie najnowoczeœniejszych technologii.
2)lata 60-te - zaczęto się zastanawiać co się dzieje ze społ. ubogimi - teoria zależnoœci (Ameryka Łacińska), badanie problemów ubóstwa, bezrobocia, badanie zmian społ., kraje bogate wykorzystujš kraje biedne, narzucajš bogate biednym kulture, wartoœci, sposób sprawowania władzy.
3)teoria rozwoju endogennego (wewnętrznego) - zmiany, które następujš majš charakter wewn., tkwiš wewn. społecznoœci, regionu, sš lokalne, Ÿródłem zmian mogš być ludzie, ich wiedza, wykształcenie, umiejętnoœci, kompetencje symbol (zdolnoœć do korzystania z nowinek technicznych), infrastruktura tkwišca wewn. społeczeństwa (np. banki, szkoły)- do lat 90-tych.
Lata 90-te (die nowe koncepcje zwišzane ze zmianami społecznymi).
Zjawiska:
1)Globalizacja-teoria uzasadniajšca powst. pod wpływem globalizacji.
2)socjologia ponowoczesnoœci-współ. filozofia, humanistyka-postmodernizm, problem obyczajów, wartoœci niesione przez œwiat przemysłowy.
Socjologia zmian społ. - 3 podejœcia
-linearne-teoria modernizacji
-cykliczne-proces zmian społecznych jako okršg (np. społ.agralne zwišzane z porami roku).
-dychotomiczne-pokazujš nam że zmiany społ. odbywajš się na dwóch szczeblach.(F.Tomies)-pokazanie, że społ. zmienia formę na dwa etapy:
1)wspólnota-więzy krwi (rodzina), przekształca się w w stowarzyszenie gdzie nie dominujš więzy krwi, emocjonalnie stosunki lecz interes wspólny.
Struktura społeczna
Rzeczywistoœć społ. tworzy strukturę, struktura wprowadza uporzšdkoanie w społeczeństwie, R.Rybicki "Struktura społecznego œwiata". Podział na Makrostruktury i Microstruktury. Makrostruktury: państwo, społ. globalne, wielkie oraganizacje.
Mikrostruktóry:
Zbiorowoœć:-kontaktujš się, majš œwiadomoœć wspólnej cechy, grupa społeczna -większy stopień zażyłoœci kontaktów, klika-nieformalna struktura grupy powišzana interesami, sieć społ. małe grupy o wspólnych interesach.
Metzzostruktury-struktury œredniego zasięgu, zwišzane z terytorialnymi formami życia, społecznoœci lokalne: miasto, wieœ, gmina,powiat, zwišzki, stowarzyszenia.
Podział struktur społecznych (prof.Sztopka)-nowa typologia struktur społecznych.
1.działania ludzi
2.interesy-cele, które kierujš działaniami
3.reguły postępowania czyli struktury normatywne (nakazy, zakazy, wartoœci)
4.struktury idealne (œwiat idei, powstawianie i zakorzenianie idei).
Elementy struktury społecznej.
Pozycja społeczna jednostki.
Rola społeczna-okreœlona zach. w zwišzku z posiadanš pozycjš społecznš. (np. płeć)-"Gender Studies"
Od poszczególnej jednostki zależy poszczeganie roli społecznej. Różne typy zachowań jednostek. Pojedyncza realizacja roli społecznej. Różne oczekiwania społ. na zachowania zgodnie z oczekiwaniami społeczeństwa. Układ pozycji społecznej, układ ról społecznych-sš komplementarne, sš w konflikcie.
Osobowoœć społeczna-to zinternalizowana kutltura, Internalizacja-uewnętrznienie tego co jest w społeczeństwie, przyswojenie sobie, (uzewnętrznienie poglšdów, wzorców, zachoań).
Trzeci proces- obiktywizacja-dzieło życia jakieœ jednostki zaczyna żyć swoim niezależnym życiem.
-jest to społeczne wytwarzanie rzeczywistoœci, koncepcja:œwiat społ. jest œwiatem wytwarzanym przez ludzi.
R.Linton-osobowoœć podstawowa-rezultat wpływu kultury.
Osobowoœć Społeczna- jest to zestaw trwałych cech jednostki, które wpływajš na jej zachowanie i postępowanie, wyrastajšcych na podbudowie cech biologicznych i psychicznych,a pochodzšcych z wpływu kultury i struktury społecznej.
Socjologia-zwraca uwagę na wpływ na czynniki biologicznych, genetycznych uwarunkowań w ukształtowaniu jednostek, grup społecznych.
Elementy osobowœci społ. (Szczepański):
1.kulturowy ideał osobowoœci (rycerz, asceta)
2.rola społeczna
3.jaŸń subiektywna-moje subiektywne wyobrażenie na mój własny temat, kim jestem, jaki jestem.
4.jaŸń odzwierciedlona-moje subiektywne wyobrażenie o mnie na podstawie wyobraŸeń innych.
Socjalizacja-proces w którym kształtuje się nasza osobowoœć społ., nabywamy nowe role społeczne, jak funkcjonować w społ., wprowadzenie jednostki w kulturę. Socjalizacja pierwotna i wtórna.
Socjalizacja pierwotna zaczyna się w momencie urodzenia, odbyea się przy pomocy znaczšcych innych. Nie jest wychowaniem, jest procesem samoczynnym, spontanicznym.
Granića między dwoma znaczšcymi socjalizacji jest uogólniony inny. Proces który odbywa się w swiadomoœci dziecka, kiedy z uogólnienia przechodzi na całe społeczeństwo.
Socjalizacja wtórna-instytucjonalizowana, ma miejsce kiedy funkcjonujemy w różnych instytucjach życia społecznego.
Instytucje-służš zaspokojaniu potrzeb, dostarczajš procedur do modelowania sposobu zachowań, jest kompleksem działań społ., kanalizuje działanie ludzi w poddany sposób.
Instytucje totalne (Goffman)-szpital psych., wojsko,więzienie,klasztor-izolacja, duża rola regulaminu, szeroki zakres reguł, władza ma charakter totalny, jesteœmy obserwowani przze władzę, personel-sprawuje porzšdek nad resztš podwładnych.
Rytuał przejœcia-to takie zdarzenie kiedy człowiek zaczyna funkcjonowanie w nowej instytucji, moment odgrywania nowej roli społecznej.
Struktury społeczne-stratyfikacja społeczna: klasyfikacja społ., hierarchicznoœć społ., nierównoœć społ..
System kastowy-przypisana pozycja społ., ze względu na pochodzenie, skażenie rytualne, małżeństwo enzogamiczne- z różnych wartstw kasty, œcisły determinizm.
System klasowy-mobilnoœć, ruchliwoœć społ., ruchliwoœć społ., międzypokoleniowa, pokolenie kolejne jest w klasie wyższej lub niższej, wewnštrz pokoleniowa-poprzez pracę zmieniamy przynależnoœć do klasy.
Podziały stratyfikacyjne
Marks- chłopski, robotniczy, inteligencja, burżuazja- przynależnoœć materialna.
Zachodni-Niska,œrednia,Wyższa-wykształcenie, majštek, zawód, prestiż, stanowisko w zawodzie, pochoddznie etniczne.
klsa społ. (Weber)-do klasy społ. należš ludzie którzy majš podobne szanse życiowe.
odklasy podziału zachodniego: niska, œrednia, wyższa.
Weber- wiele czynników wpływa na przynależnoœć do klasy społecznej.
Konsekwencje: styl życia, sposób spędzania wolnego czasu, stan zdrowia, miejsce zamieszkania.
Warstwy społeczne - ludzie którzy majš podobne położenie i œwiadomoœć wspólnej przynależnoœci. Układ warstwowy jest układem dychotomicznym, dwuelementowym np. rzšdzacy-rzšdzeni, bogaci-biedni.