ZASADY OBOWIAZUJACE W PSYCHOLOGII SPOLECZNEJ:
I zasada psychologii spolecznej: czynniki sytuacyjne wplywaja na myslenie i dzialanie ludzi w znacznie wiekszym stopniu, niz zdajemy sobie z tego sprawe i niz bysmy sie spodziewali.
II zasada psychologii spolecznej: kazda jednostka konstruuje pewna wizje rzeczywistosci spolecznej.
ROZWÓJ INTERAKCJI SPOLECZNYCH dziecko-dziecko i dziecko-dorosly:
POSTRZEGANIE INNYCH:
Opowiadanie 5 latka dla 7 latka:
"Wacek i Jacek grali. Jacek i Wacek grali w pilke nad woda. A piesek patrzyl,jak grali. No i potem pilka wleciala do wody. I Jacek wlecial do wody tez, bo chcial ja wyjac. A pan rybak jechal i stanal: Co sie stalo? Dlaczego dzieci sa bez mamy? No bo Jacek i Wacek sie nie posluchali mamusi. I polecieli nad rzeke z pilka. Grali w pilke. I pilka wleciala do wody. I Jacek chcial ja wyjac. I tz wpadl do wody. A Wacek mu pomogl.I wyciagnal Jacka...Ale potem Jacek byl bardzo chory"
Opowiadanie 5 latka dla 3 latka:
"Jacek i Wacek grali. Grali w pilke. I potem jeden...Nie, nie wpadl do wody. Chlopcy grali w pilke w ogrodzie. I chcieli tez nauczyc pieska, jak grac w pilke. I maly piesek sie nauczyl, jak grac."
Na mapie poznawczej doroslego, interpretujacego aktywnosc dzieciecych bohaterow z linii narracji, krytycznymi punktami sa: przyczyny niepozadanych zachowan dzieci i przyczyny braku zachowan pozadanych oraz konsekwencje (nastepstwa) tych dwoch typow zachowan (skutki uboczne, kary, nagrody).
Na mapie poznawczej rowiesnika, interpretujacego aktywnosc bohaterow (Jacka i Wacka), krytycznymi punktami sa: motywy, kroki dzialania, wyniki dzialania podmiotu.
STYL WYCHOWANIA A ROZWOJ DZIECKA:
AUTORYTATYWNY/WZAJEMNY:
Rodzice:
sprawuja kontrole, ale darza dziecko cieplem
stawiaja wyrazne granice, ale sa otwarci na potrzeby dziecka
daja dziecku maksymalna swobode, ale stawiaja jasne wymagania i obowiazki
przyzwalaja na samodzielnosc dziecka, ale udzielaja mu minimalnej koniecznej pomocy
Dziecko:
niezalezne i wierzace w siebie
sklonne do wspolpracy i wrazliwe na potrzeby innych
ma wysoka pozytywna samoocene
osiaga wyzsze niz inne dzieci oceny w szkole, chetnie podejmuje wyzwania
ma zrownowazone, adekwatne do sytuacji poczucie autonomii, inicjatywy i kompetencji
PERMISYWNY/POBLAZLIWY:
Rodzice:
poblazliwi, przyzwalaja na niczym nieograniczone przejawy autonomii, inicjatywy, kompetencji dziecka
wybaczaja, nie wymagaja od dziecka osiagniec
nie wprowadzaja jasnych granic dla postepowania dziecka
jesli wprowadzaja jakies reguly, to brakuje im konsekwencji w ich egzekwowaniu
calkowicie dostosowuja sie do potrzeb dziecka
Dzieci:
egoistyczne i niedojrzale w kontaktach z rowiesnikami
gorzej niz rowiesnicy, ktorych rodzice stosowalistyl autorytatywny, radzi sobie w szkole w okresie dorastania, rzadziej podejmuje sie zobowiazan, jest niezainteresowane nabywaniem nowych umiejetnosci
bywa agresywne
ma skrajne, niczym nieograniczone poczucie autonomii, inicjatywy
ma przerost poczucia kompetencji (nadkompetencja)
AUTORYTARNY/RYGORYSTYCZNY:
Rodzice:
stawiaja dzieku bardzo wysokie wymagania, rzadko je chwala i rzadko okazuja radosc z powodu jego osiagniec
sprawiaja scisla kontrole nad jego dzialaniami
nie daja mu ciepla i nie udzielaja pomocy
ograniczaja przejawy autonomii, inicjatywy i kompetencji dziecka
demonstruja swoja przewage w kontakcie z dzieckiem, traktuja je przedmiotowo
Dzieci:
konformistyczne i ulegle
przygaszone, agresywne
wymykajace sie spod kontroli - zachowuje sie prowokujaco
dominacja wstydu i zwatpienia
dominacja poczucia winy
dominacja poczucia nizszosci
NIEDBALY/NIEZAANGAZOWANY:
Rodzice:
nie interesuja sie dzieckiem i jego potrzebami
sa fizycznie i psychicznie niedostepni
nie lacza ich z dzieckiem wiezi emocjonalne
zajeci sa z roznych powodow innymi sprawami niz dziecko
zaniedbuja swoje obowiazki opiekuncze i wychowawcze
Dzieci:
impulsywne, aspoleczne, mniej sprawne w kontaktach rowiesniczych
doswiadcza poczucia zagubienia, swiat odbiera jako chaotyczny, nieuporzadkowany
malo zainteresowane zdobywaniem nowych umiejetnosci w szkole, malo dojrzale w sferze poznawczej
dominacja wstydu i zwatpienia
dominacja poczucia winy
dominacja poczucia nizszosci
SAMOOCENA DZIECKA:
REALISTYCZNA:
- Cechy:
znajomosc swoich mocnych i slabych stron
adekwatne ocenianie swoich mozliwosci
- Wplyw na zachowanie dziecka:
realistyczne planowanie swoich dzialan, wyznaczanie realnych celow
osiaganie sukcesow, radzenie sobie z porazkami
umiejetnosc doskonalenia swojego postepowania
- Warunki, w jakich sie ksztaltuje:
otrzymywanie adekwatnych informacji zwrotnych na swoj temat
otrzymywanie ocen o charakterze proaktywnym
spojny, adekwatny wobec postepowania dziecka system nagrod i kar
NIEREALISTYCZNA:
- Cechy:
nadmierna koncentracja na mocnych stronach, niezauwazanie slabych stron
przecenianie lub niedocenianie swoich mozliwosci
- Wplyw na zachowanie dziecka:
podejmowanie zadan znacznie przekraczajacych mozliwosci, a w efekcie doswiadczanie ciaglych porazek lub podejmowanie zadan malo ambitnych
zachowania nadmiernie ryzykowne lub nadmiernie zachowawcze
- Warunki, w jakich sie ksztaltuje:
brak adekwatnych informacji zwrotnych na swoj temat
ciagle krytykowanie, koncentracja na slabych stronach lub przeciwnie, ciagle chwalenie, niedopuszczanie do krytyki zachowania dziecka
nagradzanie nawet wtedy, gdy nie ma ku temu powodu, lub karanie nawet wtedy, gdy dziecko osiaga sukcesy (bo np. ciagle nie jest tak dobre jak kolega)
POSTRZEGANIE SIEBIE:
NA POCZATKU DZIECINSTWA:
czesta zmiana oceny siebie
koncentracja na cechach widocznych, zewnetrznych (wyglad, posiadane atrybuty, opanowane umiejetnosci)
ocenianie sie bez porownywania siebie z innymi
ocenianie siebie w sposob nadmiernie pozytywny
nieodroznianie JA prywatnego od JA publicznego
NA KONIEC DZIECINSTWA:
poczucie stabilnosci wlasnego JA
koncentracja na cechach niewidocznych, psychicznych
Inni sa ukladem odniesienia dla oceny siebie
ocenianie siebie bardziej realistyczne, wywazone, pozytywne i negatywne
prawdziwe JA to JA prywatne