~Tyczenie krzywoliniowego odcinka trasy:

Polega na wyznaczeniu w Tereni punktów głównych i pośrednich krzywej wyokrąglającej załamanie prostych odcinków osi trasy.

Wyokrąglenie załamania trasy może być wykonane za pomocą:

-pojedynczego łuku kołowego

-złożonych łuków kołowych (np. łuk koszowy, łuk odwrotny)

-łuku kołowego z krzywymi przejściowymi

~Podstawy teoretyczne i praktyczne tyczenia łuku kołowego:

W celu wyznaczenia położenia punktów głównych łuku kołowego należy wykonac pomiar kata wierzchołkowego , obliczyć kąt środkowy  (kąt zwrotu), a następnie =, przyjmując projektowaną wartość promienia R tego łuku, obliczyć elementy liniowe i kątowe.

(Rys 1.1.1 Ponikowski cz. 1)

Metody wyznaczania punktów pośrednich:

- odcinania strzałek

- domiarów prostokątnych

- biegunowa

~Podstawy teoretyczne i praktyczne wyznaczania łuku kołowego z przyległymi symetrycznymi klotoidami:

Obliczenie wartości niezbędnych elementów liniowych i kątowych do wyznaczenia położenia punktów głównych całego układu tej krzywej wymaga uprzedniego obliczenia zasadniczych elementów klotoidy w oparciu o zadane wartości promienia R łuku kołowego i długości L oraz bezpośrednio pomierzony kąt 

W tym celu obliczamy:

oraz

Z kolei wchodząc w wielkość  do tablicy 1 „Tablicy do tyczenia krzywych” obliczamy parametry klotoidy jednostkowej:

l. , x, y, x_s, h, r, t_D i t_K

stosując odpowiednia interpolację, a następnie mnożąc wymienione powyżej wartości klotoidy jednosktowej przez parametr a otrzymamy wartości zasadniczych elementów klotoidy o parametrze a, tj:

L, , X, Y, X_s, H, R, T_D i T_K

w ten sposób można obliczyć elementy liniowe i kątowe do wyznaczenia punktów głównych całego układu krzywej, stosując podane wzory:

γ=180 - ,  = γ - 2, δ     itd.

Pojęcia:

~Łuk kołowy:

Wycinek okręg o promieniu R wpasowany stycznie w 2 proste przecinające się w wierzchołku W

~Klotoida:

Krzywa o krzywiźnie proporcjonalnej do długości łuku licząc od punktu (0,0) znalazła szerokie zastosowanie w projektowaniu dróg, jest najbardziej poprawnym rozwiązaniem matematycznym.

Klotoidy stosuje się w celu stworzenia łagodnego przejścia między dwoma elementami trasy o różnej krzywiźnie, zwykle między prostą i łukiem kołowym, umożliwiającego jednostajną zmianę wartości siły odśrodkowej.

Woźniak: „istnieje jeden jedyny kształt klotoidy i ten kształt może być tylko z  owany, wiec nie ma czegoś takiego jak klotoidy równoległe”

~Klotoida jednostkowa:

Klotoidy są jednokładne, mają jednakowy kształt, a parametr a określa ich wielkość. Wzory dla klotoidy jednostkowej otrzymuje się wstawiając do wzorów ogólnych a = 1 np. l r = 1 (elementy klotoidy jednostkowej oznacza się małymi literami). Wielkości liniowe, określające klotoidę jednostkową np. l, r są a-krotnie mniejsze od wartości rzeczywistych. Wartości kątów i stosunków wielkości liniowych np. tau, l/r, L/R, h/r, H/R są stałe i niezależne do a.

Wartości elementów klotoidy najprościej uzyskać z tablic klotoidy jednostkowej, znając przynajmniej dwie wielkości np. a i R.

~ 

Kąt zwrotu jaki tworzy styczna w końcowym punkcie krzywej przejściowej z kierunkiem prostym trasy.

2  L/R

~Błędy x i y

~Kilometraż:

Woźniak: „Bieżąca wzdłuż osi trasy”

Oś układu współrzędnych krzywoliniowych która zaczyna się w jakimś punkcie trasy i biegnie wzdłuż, biegnie po osi trasy, w tym układzie jedna oś jest krzywoliniowa a druga jest prostopadła do niej w punkcie, w układzie trasy występuje również oś pionowa oś „z” zgodna z kierunkiem pion związana z systemem wysokościowym (geodynamiką).

~Projektowanie tras:

1. łamana, proste i punkty załamania

2. wyokrąglenie wierzchołków, złagodzenie ich łukami kołowymi

3. wprowadzenie pomiędzy odcinkami prostymi a łukami kołowymi odcinków krzywych przejściowych.

~Łuki koszowe

Jeżeli promień łuku kołowego będzie się skokowo zmieniał przy zachowaniu gładkości funkcji, że styczna w tych punktach jest lewostronna i prawostronna taka sama to mamy wyokrąglenie trasy fragmentami łuków o zmiennych promieniach.

~Klotoidy koszowe

Analogicznie jak łuki koszowe, złożenie klotoid o różnych parametrach w związku z tym że długość klotoidy L * R = a² to można powiedzieć że te klotoidy mogą mieć różną skalę wynikającą z różnej wartości a dla poszczególnej klotoidy, może składać się z różnych odcinków różnych klotoid.

~Zasada budowy tablic logarytmicznych klotoidy

~Łuki pionowe

Konstrukcje geometryczne w przekroju pionowym trasy, które obrazują nam przebieg niwelety trasy. Zanim zaczniemy rozważa trasę pionową trzeba mieć poziomą ponieważ zmiana trasy poziomej ma następstwa w zmianach trasy pionowej.

(rys. W-5)

~Spadek

Nachylenie trasy i wyrażone w % lub %o, maksymalny spadek trasy w Francji 22% w praktyce stosuje się maksymalnie 5-8%, jest to tg kąta nachylenia.

i₁ = tg₁, i₂ = tg₂

~Pochylenie poprzeczne jezdni (przechyłka)

Stosuje się na odcinkach krzywoliniowych w celu skompensowania siły dośrodkowej która jest konieczna do tego by ten układ był krzywoliniowy jednocześnie składowa siły dośrodkowej i składowa siły przyciągania musza dawać wypadkową prostopadła do nawierzchni.

Obsługa geodezyjna wznoszenia budynków

1. Słowniczek

Poziom zero - poziom górnej części stropu piwnic

2. Technologie

1. Metoda tradycyjna

1. Posadowienie budynku

2. budowa fundamentów

3. Budowa poszczególnych kondygnacji (cegły, bloczki, kształtki etc.)

2. Konstrukcje budynków wykonywane metodami uprzemysłowionymi

Część budynku wznoszona z prefabrykatów wielkowymiarowych (płytowych i ramowych) rozpoczyna się zazwyczaj od poziomu parteru. Funkcję fundamentu spełniają tu ławy i wsparty na nich zespół monolitycznych ścian piwnicznych, podłużnych i poprzecznych, mających odpowiednią grubość i wyprowadzanych do poziomu stropu nad piwnicami. Tak zbudowana część podziemna (piwniczna) nosi nazwę stanu zerowego (kondygnacja zero). Jej monolityczna konstrukcja zapewnia równomierność osiadania i jest szczególnie korzystna dla budynków wielkopłytowych, gdyż nierównomierne osiadanie mogłoby tu spowodować otwieranie się spoin w złączach.

1. Budownictwo wielkopłytowe - System ten polega na ustawieniu bloków ściennych o wysokości jednej kondygnacji i ułożeniu na nich płyt stropowych. Na jedną ścianę składa się kilka takich bloków. Ściany piwniczne wykonuje się także z prefabrykowanych bloków, są to jednak najczęściej ściany monolityczne, wsparte na ławach fundamentowych.

• stropy i ściany z całych fragmentów 70/80 lata

• Płyty odlane, obow. zbrojone

• ogromne tempo budowy; ok. 48 h jedna kondygnacja

• zadanie geodety: tyczenie

• Elementy wyprodukowane przez fabrykę tzw. fabryka domów

2. Budownictwo wielkoblokowe - Jest wynikiem dalszego rozwoju konstrukcji z prefabrykatów wielkopłytowych. Budynek powstaje z zestawienia płyt dużych o wymiarach jednego pomieszczenia i nakrycia ich płatami stropowymi. Mniejsza liczba elementów, należy jednak używać żurawia montażowego o większym udźwigu.

3. Konstrukcje szkieletowe

• do wznoszenia bardzo wysokich budynków „drapacze chmur”

• konstrukcje stalowe

• technologia dość kosztowna

• w budownictwie mieszkaniowym

• tańsze konstrukcje szkieletowe z prefabrykowanych elementów żelbetowych w kształcie litery „H”

• stosunkowo szybkie wzniesienie budynku w stenie surowym

4. Konstrukcje monolityczne

• konstrukcja stalowa - obłożenie ściankami, zalanie betonu

• Środowisko zasadowe betonu, nie ma korozji metalowych elementów

• zastosowanie ścian stosunkowo cienkich, co obniża ciężar budynku

• czas wznoszenia dłuższy niż systemem wielkopłytowym

• odlanie całego budynku

• Deskowanie, zwykle drewniane, obite blachą o wysokości jednej kondygnacji używa się wielokrotnie przestawiając je przy użyciu żurawia wieżowego

• Np. Riviera, WTC

Deskowanie m.in.

• Ślizgowe

• Do wznoszenia wysokich budynków o lekkiej konstrukcji i wymaganej jednocześnie dużej wytrzymałości

• Masę betonową można tłoczyć za pomocą transportera pneumatycznego (bez żurawia)

• Forma złożona z płyt obejmująca jednocześnie wszystkie ściany budynku, podnoszona w górę w miarę tężenia betonu wylanego wcześniej do formy

• Istotne jest precyzyjne ustawienie formy ślizgowej - praca geodety

• Konstrukcje mieszane

• Ściany zewnętrzne i działowe met. tradycyjną, ściany nośne odlewane monolitycznie.

• Beton ma gorsze właściwości termiczne, dlatego ściany zewn, metodą tradycyjną

3. Zakres prac geodezyjnych przy wznoszeniu budynków

Podczas wznoszenia budynku metodą uprzemysłowioną wykonuje się kolejno następujące prace geodezyjne:

1. Lokalizacja, czyli wytyczenie obiektu w terenie na podstawie geodezyjnego opracowania planu zagospodarowania przestrzennego. Czynność tę wykonuje się zwykle dla potrzeb budownictwa bezpośrednio przed rozpoczęciem prac ziemnych i wówczas nosi ona nazwę wytyczenia budynku pod wykop

2. Wytyczenie osi konstrukcyjnych budynku na drewnianych ławach budowlanych

3. Wytyczenie wskaźników osi konstrukcyjnych na ławach fundamentowych do montażu prefabrykatów lub deskowań dla ścian monolitycznych stanu zerowego i pomiar kontrolny tych deskowań po ich zmontowaniu

4. Pomiar kontrolny stanu zerowego i wpasowanie siatki konstrukcyjnej na ściany kondygnacji piwnicznej.

5. Obsługa i nadzór geodezyjny montażu kondygnacji powtarzalnej

1. niwelacja wskaźników konstrukcyjnych ścian nośnych i szybów windowych na każdej kondygnacji

2. niwelacja stropu

3. pomiar kontrolny kondygnacji po jej montażu

Osnowa w zależności od technologii budowy:

Budownictwo Tradycyjne - Osnowa, wytyczenie lokalizacyjne - tyczenie położenia obiektu w terenie.

Tyczenie nominalnych wartości metodą wieloetapową.. wpasowanie projektu na wybudowane elementy. Następnie osnowa budowlano-montażowa.

• regularna, ma pewne zależności pomiędzy układem osi konstrukcyjnych a układem współrzędnych (równoległość, prostopadłość). Daje ułatwienie kontroli, tyczenia. Zastosowanie tej metody wynikało z ułatwienia. Znaczenie historyczne. Aktualnie przy zastosowaniu tyczenia metodą biegunową nie ma żadnego znaczenia.

• nieregularna

Tyczenie

• metoda bezpośrednia - Dwuetapowość - odkładamy pewną wartość elementów tyczenia. Przedmiotem tyczenia są elementy tyczenia dla punktów w oparciu o tzw, bazę tyczenia tj. zbiór punktów, która stanowią orientację dla tego tyczenia. Odkładamy odległość i kierunek. Ta czynność może być iterowana. Po wytyczeniu mierzymy wartośc wytyczoną i w lokalnym układzie współrzędnych tej celowej wiemy „ile do przodu, w lewo etc”) Układ taki jak w projekcie.

Osnowa musi uwzględniać zależności lokalizacyjne (wizura z pktów osnowy na obiekt, bądź też free stadion (bł punktów tyczone taką technologią)

Niezawodność sieci..

• metoda pośrednie - opiera się o pomiar innych elementów również. Poprawki trasowania dx,dy,dz. Poprawki trasowania maja przeciwny znak do wyrównawczych. Minus - Układu współrzędnych w terenie nie widać

Osnowa budowlano - montażowa - Przez cały okres budowy powinna być dostępna, celowe nie zasłonięte, dokładność tych punktów dobre.

Zabezpieczenia wykopów

1)Wykop naturalny, bez zabezpieczeń. Skarpy tego wykopu mają pochylenie naturalne, związane z sypkością gurntu. Przeciętnie

---