page0136

page0136



NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA

przytoczyć też interesujący sposób przezwania duchownego od nazwiska kobiety, do której chadzał: Martinus, presbeter de Schamotuli, qui freąuentabat viduam Axamyenthowa et propterea er ipse sortius est cognomen Axamyenth 1514 (Marcin, prezbiter z Szamotuł odwiedzał wdowę po Aksamiencie i dlatego otrzymał przezwisko Aksamient). Z powyższych tekstów widać, że wyjaśnienie motywacji przezwiska może stanowić anegdotę łub miniopowiadanie.

Przezwisko stanowi tekst często tylko domyślny, gdyż dopiero znajomość motywacji pozwala rozpatrzyć nazwę na tle kilku kontekstów towarzyszących jego nadaniu: psychologicznego (stosunek uczuciowy nazywającego do nazywanego), socjalnego (grupa społeczna względnie wspólnota rodzinna i jej zwyczaje), pragmatycznego (kontekst sytuacyjny, strategia językowa służąca uzyskaniu akceptacji nazwy przez innych). Podobne muszą być emocje grupy, aby zakceptowano: Drapacha 'wygląda jak stara miotła', Liliputek 'szczupły, na krótkich nogach', Perlica 'bo jest mała'.

Przezwiska intymne, rodzinne i przyjacielskie znajdujemy w listach, dziennikach, pamiętnikach, a także w obszarze fikcji mimetycznej (naśladującej rzeczywistość), ale też groteskowej — w utworach literackich.

Wystarczy przejrzeć „Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych" (t. I-X, wyd. K. Rymut, Kraków 1992-1994), aby stwierdzić, że wyobraźnia twórców przezwisk (później nazwisk) w przestrzeni realnej nie różni się od wyobraźni pisarzy chcących w nazwie zawrzeć charakterystykę swego bohatera.

PODSUMOWANIE

Sposób nazywania zależał i zależy od rodzaju kontaktu, a także od cech osobniczych nazywających i nazywanych. Potrzeba tworzenia ekspresywnych nazw i służąca tej potrzebie fantazja ludzka powodowała i powoduje zmienność nazwań tego samego człowieka, który może posiadać wiele nieoficjalnych określeń, w tym wiele przezwisk.

Różnicę w funkcjonowaniu przezwisk w przeszłości i teraźniejszości powoduje wymuszona przez zmiany kulturowo-cywilizacyjne stabilizacja nazwisk. Przezwiska są dowolne, zmienne, niestabilne, gdyż znajdują opozycję w stabilności; nieoficjalne, gdyż mają opozycję w wyraźnej oficjalności imienia i nazwiska. Pozostają w mikrowspólnotach. Dawniej granicę mikro wspólnoty przekraczały, zmieniając funkcję, a co za tym idzie — kategorię nazewniczą.

132


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0148 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA niej też przez administrację kościelną) na wniosek rodziców. I
page0188 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA mogą też pochodzić od apelatywów topograficznych odnoszących s
page0120 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA chownych, np. w XI w. biskup krakowski o imieniu występuje też
page0130 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA W przezwiskach stosowane są też, dzięki zabiegom
page0100 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA i bracia. Pokrewieństwo osób znajdowało i znajduje swój wyraz
page0102 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA jego zmiany, reprezentuje osobę trwale, przez cale życie, inac
page0104 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA wiło znaczniejszy ślad w odimiennych nazwach miejscowych i w n
page0106 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA z wyżej opisanych w wyniku opuszczenia początkowego elementu n
page0108 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA słowiańskich jest jej abstrakcyjny charakter. Składają się nań
page0114 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA konkretnych świętych, do treści związanych z ich osobowością i
page0116 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA grec. na -ios i łac. na -ius. W zapożyczonych imionach żeńskic
page0118 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Bardziej lub mniej przyswojone obce imiona bohaterów literacki
page0122 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Malec M., 1990, Onomastyczne sygnały obecności elementów europ
page0124 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Różnice dotyczą przede wszystkim funkcji. Przezwiska antroponi
page0126 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA mogą one je zmieniać, używając np. formantu deminutywnego: Bal
page0128 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA wych nie posiada jednak utrwalonej w tekście literackim motywa
page0132 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA A tymczasem, należy zapytać: czy Białoń to wyróżniający się
page0134 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA miast, jak zauważa autor, „mało komu wiadomo, że odprzezwiskow
page0138 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Kaleta Z., 1996, Świat ludzkich wartości odzwierciedlony w naz

więcej podobnych podstron