page0148

page0148



NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA

niej też przez administrację kościelną) na wniosek rodziców. Imiona i nazwiska funkcjonują jako oficjalne, urzędowo zatwierdzone nazwy osobowe i w komunikacji oficjalnej mają ustaloną formę językową. Obok tej komunikacji oficjalnej imiona i nazwiska funkcjonują w języku potocznym, w środowiskach rodzinnych, przyjacielskich czy koleżeńskich. I w tym drugim obiegu, nieoficjalnym, występują wyraźne różnice między imionami a nazwiskami. Imiona na co dzień używane są w formach zdrobniałych, spieszczonych (hipokorystyka), skróconych (demi-nutywa), natomiast nazwiska z zasady używane są w tej samej formie językowej co w obiegu oficjalnym.

Nazwiska różni od przezwisk kilka zasadniczych cech. Nazwiska są nazwami osobowymi oficjalnymi i obecnie każdy człowiek posiada jakieś nazwisko, natomiast przezwiska są nazwami nieoficjalnymi i nie każdy człowiek musi je mieć; może być i tak, że jeden człowiek może mieć kilka przezwisk. Nazwisko posiada się od chwili urodzenia aż do śmierci, natomiast przezwisko może być związane z danym człowiekiem przez jakiś określony czas. Najważniejszą cechą różniącą nazwisko od przezwiska jest to, iż przezwisko posiada znaczenie, w jakiś sposób charakteryzuje człowieka. Często nacechowane jest emocjonalnie. Jeśli nazwisko ma u swych podstaw apelatyw, to ze znaczenia leksykalnego tego apelatywu nie można określać cech danego człowieka. Człowiek o nazwisku Malec nie musi być mały, ale może być bardzo duży. Natomiast przezwisko Malec wskazuje, że dany człowiek obecnie spostrzegany jest jako malec lub że go tak przezwano ze względu na jego cechy fizyczne czy psychiczne. Może to też być określenie żartobliwe.

Obecny sposób identyfikowania ludzi poprzez dwie nazwy osobowe — imię i nazwisko (trzecia nazwa osobowa, przezwisko, do identyfikacji nie jest konieczna) — jest sposobem historycznie późnym. Powstał w wyniku trwającego kilka wieków procesu przekształcania systemu jed-nonazwowego (jednoimiennego) w dwunazwowy (dwuimienny). Terminy „system jednoimienny" i „system dwuimienny" są mało precyzyjne, jeśli termin „imię" rozumieć się będzie zgodnie z obecnym znaczeniem tego wyrazu. Dziś imię to przede wszystkim pierwsza, stojąca przed nazwiskiem, nazwa osobowa nadawana dziecku po jego urodzeniu. Natomiast w terminach „system jednoimienny" i „system dwuimienny" wyraz imię, imienny jest de facto synonimem terminu „nazwa osobowa". System jednoimienny jest to sposób identyfikowania człowieka przy użyciu tylko jednej nazwy osobowej, natomiast system dwuimienny jest to sposób identyfikowania człowieka przy równoczesnym użyciu

144


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0136 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA przytoczyć też interesujący sposób przezwania duchownego od na
page0188 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA mogą też pochodzić od apelatywów topograficznych odnoszących s
page0102 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA jego zmiany, reprezentuje osobę trwale, przez cale życie, inac
page0120 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA chownych, np. w XI w. biskup krakowski o imieniu występuje też
page0130 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA W przezwiskach stosowane są też, dzięki zabiegom
page0156 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA zabiegi o charakterze administracyjnym. W metryce wpisywano ob
page0160 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA przez formacje z sufiksami o elemencie spółgłoskowym -k- (typ
page0100 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA i bracia. Pokrewieństwo osób znajdowało i znajduje swój wyraz
page0104 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA wiło znaczniejszy ślad w odimiennych nazwach miejscowych i w n
page0106 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA z wyżej opisanych w wyniku opuszczenia początkowego elementu n
page0108 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA słowiańskich jest jej abstrakcyjny charakter. Składają się nań
page0114 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA konkretnych świętych, do treści związanych z ich osobowością i
page0116 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA grec. na -ios i łac. na -ius. W zapożyczonych imionach żeńskic
page0118 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Bardziej lub mniej przyswojone obce imiona bohaterów literacki
page0122 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Malec M., 1990, Onomastyczne sygnały obecności elementów europ
page0124 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA Różnice dotyczą przede wszystkim funkcji. Przezwiska antroponi
page0126 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA mogą one je zmieniać, używając np. formantu deminutywnego: Bal
page0128 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA wych nie posiada jednak utrwalonej w tekście literackim motywa
page0132 NAZWY OSOBOWE — ANTROPONIMIA A tymczasem, należy zapytać: czy Białoń to wyróżniający się

więcej podobnych podstron