165

104

Barbara Bieg, Beata Sobczyk

Dzień 2.

Temat dnia: Co to jest szczęście?

Temat do dziennika: Swobodne wypowiedzi na temat „Co to jest szczęście?” Czytanie tekstu „Czy jesteś szczęśliwy?” Ćwiczenia w pisaniu wyrazów ze spółgłoskami miękkimi oraz połączeń „szcz”. Liczenie głosek i liter. Wykonanie talizmanu na szczęście. Praca plastyczna „Na ulicy Szczęśliwej” - collage. Gry i zabawy odprężające. Poprawa sprawdzianu - ćwiczenia uzupełniające.

1.    (A) Swobodne wypowiedzi dzieci na temat „Co to jest szczęście”, „Kto to jest szczęściarz?”

2.    (A) Zabawa z tekstem „Czy jesteś szczęśliwy?” karta pracy ćw. 1.

-    samodzielne czytanie tekstu, wpisywanie odpowiedzi na zadane pytania, podliczanie punktów.

3.    (A) Ćwiczenia w pisaniu.

-    redagowanie zdań na temat: Kiedy jestem szczęśliwy?

-    poprawa zdań, przepisanie zdań do zeszytu.

4.    (A) Zabawy w liczenie głosek i liter w wyrazach: szczęśliwy, pszczoła, chrząszcz, szczypior, szczur, deszcz, porzeczka, szyszka, szczotka

-    ćwiczenia dykcyjne - poprawna artykulacja głosek „szcz” w zlepkach spółgłoskowych np. W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie i Szczebrzeszyn z tego słynie.

ż-rz: Mały Jerzy nie wierzy, że na wieży jest gniazdo jeży.

ś: Siedem śliskich śledzi wślizgnęło się do sieci.

ź: Koło źródła wśród poziomek pasie się źrebak i koziołek.

5.    (A, E) Wymyślanie talizmanu na szczęście (czterolistna koniczynka, podkowa, słoń z uniesioną trąbą) - wyjaśnienie znaczenia słowa „talizman”. Jak myślicie czy szczęście to czas, kiedy marzymy, czy czas, kiedy spełniają się marzenia? - rozmowa.

6.    (D) Praca plastyczna - „Na ulicy Szczęśliwej” - collage.

7.    (A, E) Zabawa „Niewidzialni”

-    słuchanie opowiadania nauczyciela:

Czy chcieliście kiedykolwiek być niewidzialnym? Kiedy jesteśmy niewidzialni, to możemy robić takie rzeczy, których w innym przypadku nigdy nie zrobilibyśmy. Zapraszam was w podróż do krainy fantazji, w czasie której jesteście niewidzialni. Przyjmijcie wygodne pozycje i przymknijcie oczy.

Wyobraźcie sobie, że idziecie wzdłuż ulicy. Nagle zatrzymujecie się. Zauważacie, że wszystko wokół was staje się cichsze. Oglądacie swoje ręce, które stały się niewidzialne. Chodzisz po sali i nikt cię nie widzi. Możesz robić śmieszne miny, bo i tak nikt nie może cię zobaczyć. W tym momencie znowu jesteś widzialny. Twoja skóra, dłonie i stopy znowu są widzialne. Powoli wracasz do swojego ciała. Możesz się cieszyć, że znowu jesteś widzialny. Otwórzcie oczy i usiądźcie. Po kolei opowiedzcie, co czuliście, gdy byliście niewidzialni.

-    teraz można włączyć spokojną muzykę relaksacyjną,

-    dzieci mogą także zilustrować swoje przeżycia.

8.    (A, B) Poprawa sprawdzianu - ćwiczenia uzupełniające.