Swobodny przepływ pracowników Artykuł 39 TA
* Na podstawie artykuły 39 TA ETS wypowiedział się w sprawie zakazu bezpośredniej dyskryminacji pracowników w orzeczeniach odnośnie spraw:
Sprawa 167/73, Zb.Orz. z 1974, strona 359, Komisja vs. Francja
(sprawa przepisów z zatrudnianiu na francuskich statkach morskich w proporcji 3 francuskich marynarzy do 2 cudzoziemskich)
Sprawa 36/74, Zb.Orz. z 1974, strona 1405, Walrave i Koch
*ETS orzekł w sprawie zakazu dyskryminacji pośredniej w sprawach:
Sprawa 15/69, Zb.Orz. z 1970, strona 363, Vgliola vs. Niemcy
(sprawa pracownika włoskiego zatrudnionego w RFN, któremu odmówiono większej opieki przyznawanej pracownikom niemieckim, którzy odbyli służbę w armii niemieckiej - pośrednia, ponieważ obywatele innych państw też mogą służyć w armii niemieckiej)
Sprawa 152/73, Zb.Orz. z 1974, strona 3967, Sotgiu
Sprawa 379/87, Zb.Orz z 1980, strona 3697, Groener vs. Ministerstwo Edukacji
*ETS orzekł, że prawo wspólnotowe nie ma zastosowania w sprawach wewnętrznej dyskryminacji w sprawie:
Sprawa 175/78, Zb.Orz. z 1979, strona 1129, Sanders
Zakres podmiotowy Artykułu 39 TA
-pracownicy państw członkowskich wspólnoty
definicja pracownika wypracowana przez ETS:
*pojecie pracownika powinno być interpretowane w świetle prawa wspólnotowego i tylko wedle niego
Sprawa 75/63, Zb.Orz z 1964 , strona 177, Hoekstra
*pracownikiem jest też osoba zatrudniona w niepełnym wymiarze godzin, praca powinna mieć charakter skuteczny i musi być wykonywana rzeczywiście
Sprawa 53/81, Zb.Orz z 1982 , strona 1335, Levin
*pracownikiem jest też osoba, która zarabiając mniej niż minimum potrzebne do życia musi otrzymywać pomoc socjalną
Sprawa 135/85, Zb.Orz z 1986 , strona 1741, Kempt vs. Holandia
*pracownikiem jest osoba świadcząca pracę pod kierunkiem innej osoby i otrzymująca za to wynagrodzenia
Sprawa 66/85, Zb.Orz z 1986 , strona 2121, Lawrie-Blum
*dla statusu bycia pracownikiem nie jest konieczne wynagrodzenie w pieniądzu za świadczona pracę
Sprawa 196/87, Zb.Orz z 1988 , strona 6159, Steymann vs. Holandia
*osoba podejmująca pracę w ramach rehabilitacji nie jest pracownikiem
Sprawa 344/87, Zb.Orz z 1989 , strona 1621, Bettray
*osoby poszukujące pracy (czas rozsądny- ETS podał przykładowo 6 miesięcy) są traktowane tak jak pracownicy
Sprawa C-292/89, Zb.Orz z 1991 , strona I-745, Antonissen
*przy przyznaniu statusu pracownika ważne jest samo świadczenie pracy a nie jego wymiar
Sprawa C-357/89, Zb.Orz. z 1992, strona I-1027, Raulin
(pani Raulin przepracowała 60 godzin w ciągu 8 miesięcy)
*osoba, która pracowała w ramach przygotowania do zawodu i otrzymywała za to wynagrodzenie (kumulatywne spełnienie przesłanek) może być traktowana jako pracownik
Sprawa C-3/90, Zb.Orz. z 1992, strona I-1071, Bernini
PRAWO WTÓRNE WSPÓLNOT EUROPEJSKICH DOTYCZĄCE SWOBODNEGO PRZEPŁYWU PRACOWNIKÓW
1. Dyrektywa Rady nr 68/360 z 15.10.1968 roku o zniesieniu ograniczeń w poruszaniu się i pobycie obywateli państw członkowskich wewnątrz wspólnoty, będących pracownikami najemnymi i członków ich rodzin (Dz.Urz. L257/13 z 1968 roku)
*dyrektywa zapewnia określone prawa członkom rodziny pracownika najemnego (dyrektywa dotyczy tylko tego rodzaju pracowników)
zakres podmiotowy: 1. współmałżonek
2. dzieci do 21 roku życia lub będące na utrzymaniu
3. rodzice pracownika
4. rodzice współmałżonka jeśli są na utrzymaniu pracownika
-pracownik wedle dyrektywy powinien zapewnić rodzinie mieszkanie o średnim standardzie w regionie, w którym jest zatrudniony
-państwa członkowskie zagwarantowały:
a) prawo wjazdu do państwa członkowskiego
b) prawo wyjazdu z niego
c) prawo pobytu w nim
-pracownik najemny musi posiadać paszport uprawniający do przejazdu lub dowód tożsamości stwierdzający narodowość posiadacza o ważności minimum 5 lat
Pobyt w państwie członkowskim
-zezwolenie na pobyt - dokument uprawniający do pobytu wydawany po przedstawieniu dokumentu świadczącego o przekroczeniu granicy oraz potwierdzenia zatrudnienia (lub chęć znalezienia pracy)
-dla rodziny pracownika koniecznym dokumentem jest potwierdzenie przez państwo macierzyste więzi rodzinnych i innych faktów wymagających przy wydaniu pozwolenia na pobyt
-zezwolenie na pobyt jest wydawane na okres 5 lat i jest ważne na całym terytorium państwa członkowskiego - na jego ważność nie mają wpływu przerwy w pobycie nie przekraczające 6 miesięcy
-jeżeli pracownik najemny został zatrudniony na okres od 3 do 12 miesięcy wydaje się pozwolenie tymczasowe na pobyt ważne na okres zatrudnienia (np. w przypadku pracowników sezonowych)
-zezwolenie nie może być cofnięte pracownikowi czasowo niezdolnemu do pracy lub bezrobotnemu o ile nie jest bezrobotnym z własnej woli
-pozwolenia nie są wydawane dla pracowników zatrudnianych mniej niż na 3 miesiące oraz dla pracowników mieszkających w swoim państwie (minimum raz w tygodniu wracają do swojego kraju) a pracującym w państwie członkowskim
Orzeczenia ETS-u dotyczące dyrektywy 68/360
*niedopełnienie formalności związanych z przyjazdem pracownika nie może usprawiedliwiać deportacji go
Sprawa 48/75, Zb.Orz. z 1976, strona 497, Royer v Belgia
(pan Royer nie dopełnił formalności administracyjnych przy przekraczaniu granicy i po opuszczeniu kraju został aresztowany)
*państwa członkowskie mogą wydawać przepisy, na mocy których będą uzyskiwały informacje na temat miejsca przebywania i przemieszczania się cudzoziemców na swoim terytorium, o ile nie będą one miały charakteru zbyt restryktywnego
Sprawa 118/75, Zb.Orz. z 1976, strona 1185, Watson i Belmann
(Watson i Belmann zostali ukarani za niedopełnienie obowiązku zgłoszenia pobytu policji włoskiej)
2. Rozporządzenia Rady nr 1612/68 z 15.10.1968 roku o swobodzie poruszania się pracowników we Wspólnocie (Dz.Urz. nr L257/2 z 1968 roku)
-eliminuje przeszkody związane z przemieszczaniem się, mieszkaniem i innymi sprawami dotyczącymi pracowników najemnych
Część I - Tytuł 1 - warunki zatrudnienia
Tytuł 2 - równe traktowanie pracowników najemnych
Tytuł 3 - rodzina pracowników najemnych
Część II - współpraca urzędów pracy (wraz z Komisją i Europejskim Biurem Koordynacji w zakresie pracy)
Część III - ustanowienie Komitetu Doradczego i Komitetu Technicznego - zapewnienie ścisłej współpracy w sprawach pracowników
-zakres podmiotowy: rodzina pracownika najemnego (Artykuł 10)
-prawo podjęcia pracy przez pracownika najemnego zgodnie z prawem pracy państwa członkowskiego
-zakaz dyskryminacji pośredniej
-zakaz dyskryminacji polegającej na przyznawaniu tylko określonej liczby miejsc pracy cudzoziemcom i stosowania wobec nich odrębnych procedur
-prawo do korzystania z urzędów pracy
-równe traktowanie pracowników - w tym równe płace
-przyznanie korzyści socjalnych i podatkowych na równi z pracownikami krajowymi (Art. 7&2)
Orzeczenia ETS-u dotyczące rozporządzenia 1612/68
*korzyści socjalne przysługują również dzieciom pracowników najemnych
Sprawa 76/72, Zb.Orz. z 1973, strona 457, Michels
-oraz innym członkom ich rodziny
Sprawa 32/75, Zb.Orz. z 1975, strona 1085, Fiorini / Cristini
Sprawa 316/85, Zb.Orz. z 1987, strona 2811, Lebon
-w tym do pełnoletnich dzieci będących na utrzymaniu jako członków rodziny
Sprawa 63/76, Zb.Orz. z 1978, strona 2057, Inzirillo
(Inzirillo nie dostał zasiłku dla niepełnosprawnych dla swojego syna)