Swoboda przepływu
pracowników
A.
Czekaj-Dancewicz
Zakaz wszelkiej dyskryminacji ( z wyłączeniem odwrotnej)
Zakres:
a) odpowiadanie na rzeczywiście oferowane miejsca pracy,
b)
swobodne przemieszczenie się w tym celu po terytorium
państw członkowskich,
c)
przebywanie w jednym z państw członkowskich w celu
podjęcia tam pracy, zgodnie z przepisami ustawowymi,
wykonawczymi i administracyjnymi regulującymi
zatrudnianie pracowników narodowych;
d)
pozostawanie na warunkach, które będą przedmiotem
rozporządzeń wykonawczych przyjętych przez Komisję, na
terytorium państwa członkowskiego po ustaniu
zatrudnienia
Swoboda przepływu
pracowników – art. 45 i n. TFUE
Definicja pracownika:
a) świadczenie pracy o określonej wartości
ekonomicznej
b) dla lub pod kierownictwem inne osoby
c) w zamian za wynagrodzenie
Swoboda przepływu
pracowników
Podstawowe zasady swobody przemieszczania
się osób:
Zakaz dyskryminacji ze względu na
obywatelstwo,
Uprawnienia gwarantowane prawem
unijnym,
Swoboda przekraczania granic między
państwami członkowskimi.
Zakaz dyskryminacji bezpośredniej
Zakaz dyskryminacji pośredniej
Dyskryminacja odwrotna
Swoboda przepływu
pracowników
Zakres podmiotowy art. 45
TFUE:
1.
Świadczenie pracy
podporządkowanej w zamian
za wynagrodzenie
2.
Posiadanie obywatelstwa
państwa członkowskiego.
Wyliczenie uprawnień nie jest enumeratywne:
a)
Prawo do opuszczenia swojego państwa
pochodzenia w celu podjęcia pracy w
innym państwie członkowskim
b)
Prawo wjazdu i zamieszkania
c)
Prawo do poszukiwania, podjęcia i
wykonywania pracy
d)
Prawo świadczenia pracy na równi z
obywatelami państwa członkowskiego
Prawa wynikające ze swobodnego
przepływu pracowników
Względy porządku, bezpieczeństwa i
zdrowia publicznego
Zatrudnienie w administracji publicznej -
sądownictwo, władze podatkowe, korpus
dyplomatyczny, siły zbrojne i inne formacje
przeznaczone do utrzymywania porządku
Ograniczenia w swobodzie
przepływu pracowników
•
Uzasadnienie: porządek, bezpieczeństwo i
zdrowie publiczne
•
Rygorystyczne wymogi – art. 45 TFUE, art.
27 i n. dyrektywy 2004/38
•
Należy uwzględnić zasadę proporcjonalności
– istotne czynniki: stopień integracji danej
osoby, wiek, stan zdrowia, sytuację rodzinną
i ekonomiczną oraz związki z krajem
pochodzenia
Dyrektywa 2004/38 – ograniczenie w prawie
wjazdu i pobytu obywatela UE i członka rodziny
•
Wyłącznie indywidualne zachowanie
•
Sama wcześniejsza karalność nie może
stanowić
podstaw
do
ograniczenia
wjazdu/pobytu/wydalenia
•
Prawo do ponownego wjazdu – po upływie
max. 3 lat od podjęcia decyzji
•
Wydalenie
wyłącznie
jako
kara
lub
konsekwencja prawna w postaci kary
pozbawienia wolności
Ograniczenie - cd.
Orzeczenie Rutili :
Stan
faktyczny:
obywatelowi
włoskiemu
zakazano
przebywania w określonych departamentach francuskich
uzasadniając to możliwością naruszania przez niego porządku
publicznego
Teza: ograniczenia swobodnego przepływu mogą wynikać nie
tylko z obowiązującego ustawodawstwa ale także z decyzji
wydawanych w sprawach indywidualnych. Można ograniczać
prawo wjazdu i przebywania kreślonej osoby na terytorium
innego państwa członkowskiego jeśli obecność lub zachowanie
danej osoby w sposób rzeczywisty i bezpośredni zagraża
porządkowi publicznemu. Dopuszczalne jest ograniczenie prawa
pobytu obywatela innego państwa członkowskiego, co do części
terytorium jeśli takie same środki mogą być zastosowane wobec
obywateli państwa członkowskiego, które wydało zakaz.
Orzeczenie Rutili
•
Olazabal: modyfikacja orzeczenia Rutili –
wystarczy, aby w stosunku do własnych
obywateli
były
podejmowane
określone
konsekwencje
za
niezgodne
z
prawem
zachowaniem
•
Adoui: nie można stosować wobec obywateli
innych
państw
członkowskich
środków
represyjnych z powodu zachowań, w stosunku
do którego prawo krajowe nie zawiera środków
represyjnych
zmierzających
do
jego
zwalczania.
Orzeczenie Olazabal, orzeczenie
Adoui
•
Stan faktyczny: obywatelka włoska została
skazana w Grecji za posiadanie narkotyków na 3
lata więzienia i dożywotni zakaz wjazdu do Grecji
•
Teza: ETS uznał, że przy ocenie zagrożenia
porządku publicznego należy wziąć pod uwagę
zachowanie danej osoby- ocenić, czy zachowanie
danej osoby wywołuje realne zagrożenie dla
porządku publicznego. Uznał, że dożywotni zakaz
wjazdu był nieproporcjonalny wobec tego
konkretnego naruszenia porządku publicznego.
Orzeczenie Calfa
zakres podmiotowy
uprawnienia członków rodzin: prawo pobytu,
prawo podejmowania nauki oraz
zatrudnienia,
praktyczne znaczenie dla członków rodzin,
którzy pochodzą z państw trzecich,
dyrektywa 2004/38 – wzmocnienie ochrony
przysługującej rodzinom pracowników
Prawa członków rodzin