Prasa emigracyjna
Aktywna działalność prasowo- wydawnicza prowadzona była przez polskie wychodźstwo wojenne,
- na zachodzie Europy m.in.. “Słowo” 1939 - St. Cat-Mackiewicza; “Nowa Polska” A. Słonimskiego;
- na Bliskim Wschodzie: “Ku wolnej Polsce” - 1940;
- w Związku Radzieckim - poddane kontroli radzieckich komisarzy: “Czerwony sztandar”
Powojenna prasa emigracyjna
J. Giedroyc skupił wokół Kultury
takich autorów jak m.in.: G. Herling-Grudziński, Cz. Miłosz, W. Gombrowicz, J.Stempowski, K. Jeleński ...
1944/5 - 1989
Prasa powojenna - doszczętne zniszczenie stołecznego centrum prasowo - wydawniczego i informacyjnego
prasa na usługach partii i organizacji politycznych oraz społeczno- kulturalnych.
Cechy polskiego systemu prasowego: społeczna (państwowa) forma własności, wszechwładna kontrola partii rządzącej, względny pluralizm światopoglądowy. Obok wydawnictw upowszechniających ideologię marksistowsko- leninowską istniały pisma propagujące inną orientację, najczęściej katolicką Znak, Gość Niedzielny.
Powojenne wydawnictwa prasowe
Czytelnik: Rzeczpospolita, Życie Warszawy, Dziennik Polski
Wiedza: Robotnik, Naprzód, Przegląd Socjalistyczny, Nowiny Literackie, Express Wieczorny,
Nowa Epoka: Kurier Codzienny, Młoda Demokracja, Kurier Wielkopolski
Chłopski Świat: Dziennik Ludowy, Gazeta Ludowa, Zielony Sztandar
Centralizacja partyjnego aparatu wydawniczego
W 1947 Polska Partia Robotnicza powołała scentralizowane wydawnictwo o charakterze spółdzielczym RSW Prasę, które przejęło agendy wydawnicze poszczególnych komitetów wojewódzkich PPR, w tym wydawanie centralnego organu KC - Głosu Ludu
Od 16 grudnia 1948 roku czołową gazetą staje się organ KC PZPR
Trybuna Ludu - Najważniejszy organ (prasowy) w PRL-u
Najdłużej ukazujący się tytuł w Polsce powojennej
- od 24 marca 1944 roku redagowany przez ks. J. Piwowarczyka i J. Turowicza
Po 1953 “odwilż” na rynku prasowym
Pojawiają się inne tytuły gazet i czasopism, treścią odchodzące od problematyki produkcji, np. magazyn młodzieżowy Dookoła Świata
4 IX 1954 roku Po Prostu (od 1947) ukazuje się z zieloną winietą, w latach 1956/57 (do likwidacji) jest trybuną środowisk reformatorskich
“PRZEKRÓJ” od 15 IV 1945 roku szlagier wydawniczy PRL-u
Nawet prasa sportowa jest podporządkowana propagandzie
1980 - powstaje NSZZ “Solidarność”
13 XII 1981 Stan Wojenny
silnie rozwija się prasa podziemna, (alternatywna), która swoje początki miała już w latach wcześniejszych
(wydawanych jest w różnych okresach i nakładach ok. 3.200 tytułów)
w stanie wojennym od stycznia 1982 ukazuje się “nowy" (bo po wieloletniej przerwie) dziennik
1989 - ... wolność prasy
w 1989 nowelizacja prawa prasowego, wprowadza m.in. zgłoszeniowy system powoływania nowych tytułów
w 1990 Sejm przyjął ustawę o likwidacji RSW Prasa-Książka-Ruch
wpływ wydawnictw zagranicznych na polski rynek prasowy, udział kapitału obcego ocenia się na 80-90%
komputeryzacja, przechodzenie na druk offsetowy, lepszy papier, zmiany w organizacji pracy redakcji oraz zmiany kadrowe;
obecnie rynek prasy kolorowej obejmuje kilkaset tytułów
8 maja 1989 roku pojawił się nowy dziennik
, miał prowadzić do wyborów 4 czerwca,
wkrótce stał się najbardziej poczytnym dziennikiem w Polsce
Dzienniki ogólnopolskie i lokalne
Gazeta Wyborcza, Super Express, Rzeczpospolita, Trybuna, (powstała na bazie PRLowskiej Trybuny Ludu), Życie, ...
wzrost popularności dzienników lokalnych: Dziennik Zachodni, Głos Wielkopolski, Gazeta Poznańska, Gazeta Lubuska,, Dziennik Bałtycki, Życie Warszawy, Gazeta Pomorska, Trybuna Śląska, ...
Tygodniki opinii:
Polityka
,
Wprost
,
Newsweek, Tygodnik Powszechny, Nie, Agora, ...
Czasopisma dla:
kobiet: Twój Styl, Pani, Świat Kobiety, Claudia, ...
mężczyzn: Playboy, Gentelman, CKM, Auto Świat, ...
Prasa katolicka
tygodniki:
Gość Niedzielny, Niedziela
miesięczniki: Rycerz Niepokalanej
czasopisma typowo religijne:
Różaniec
czasopisma “rozumiejące znaki czasu”: Przewodnik Katolicki,
“politykujące”: Rodzina Radia Maryja,
intelektualnie otwarte:
Znak, Więź
Agencje prasowe
agencje informacyjne często nazywane są “gazetami dla gazet”
przyjmuje się, że 80% informacji zagranicznych prasowych pochodzi z 4 największych agencji informacyjnych
Associated Press (AP)
(1848)
amerykańska agencja prasowa, ok. 17 mln słów dziennie trafia do około miliarda osób
United Press International (UPI)
(1958)
amerykańska agencja prasowa powstała jako źródło informacji dla wydawnictw konkurujących z pismami mającymi udziały w AP , dostarcza ok. 11 mln słów dziennie
Agence France Press (AFP) (1944)
francuska agencja informacyjna (kontynuacja agencji Ch.Havasa z 1835 - pierwszej na świecie), AFP dostarcza swoim subskrybentom ponad 3 mln słów dziennie w językach: francuskim, angielskim, hiszpańskim, niemieckim, portugalskim, arabskim
Reuter
(1851 / 1865)
brytyjska agencja informacyjna specjalizująca się głównie w informacji ekonomicznej, dostarcza ok. 1,5 mln słów dziennie
Narodowe agencje informacyjne:
niemiecka Deutsche Presse - Agentur (DPA)
chińska Xinhua
japońska Kyodo
hiszpańska EFP
PAP
(Polska Agencja Prasowa)
agencja informacyjna (spółka akcyjna skarbu państwa), działająca od 1918 jako Polska Agencja Telegraficzna, od 1944 jako kontynuacja Polskiej Agencji Prasowej Polpress;
w 1991 symboliczne połączenie PAT i PAP oraz włączenie w jej struktury Centralnej Agencji Fotograficznej (CAF)
Serwisy PAP
nadawane są drogą satelitarną (BBC),
przez Internet codzienny serwis inform
acyjny, także w wersji angielskiej,
serwis fotograficzny, ekonomiczny, radiowy oraz serwisy dla providerów internetowych
agencja ma 24 biura krajowe, 18 stałych korespondentów zagranicznych i 36 krajowych
agencja otrzymuje informacje z 44 agencji z całego świata i codziennie przekazuje serwis depeszowy (ponad 600 depesz) do prasy krajowej, radia i telewizji
PRASA
wg ustawy Prawo prasowe z 1984, wszelkie publikacje periodyczne ukazujące się nie rzadziej niż raz do roku, a w szczególności:
dzienniki i czasopisma,
serwisy agencyjne,
biuletyny,
programy radiowe i telewizyjne
kroniki filmowe;
PRASA
w węższym znaczeniu (także potocznie)
tylko druki periodyczne wydawane i rozpowszechniane pod stałymi tytułami, opatrzone numerem bieżącym i datą, zajmujące się aktualnymi wydarzeniami i problemami z różnych dziedzin;
do prasy zalicza się też czasopiśmiennictwo naukowe i fachowe.
Tak rozumiana prasa jest jednym z najważniejszych środków komunikowania masowego.
Według klasyfikacji UNESCO (1964)
prasa dzieli się na:
1) dzienniki treści ogólnej,
2) inne gazety (zwłaszcza tygodniki) treści ogólnej,
3) pozostałe czasopisma.
Rodzaje prasy wyodrębnia się na podstawie różnych kryteriów:
częstotliwości ukazywania się (dzienniki, tygodniki itd.),
zasięgu (prasa międzynarodowa, ogólnokrajowa, regionalna, lokalna, zakładowa),
wydawcy-dysponenta
(rządowa, partyjna, niezależna itp.),
ideologii
(konserwatywna, liberalna, socjalistyczna, katolicka itp.),
tematyki
(ekonomiczna, kulturalno-społeczna, sportowa, filmowa itp.),
adresata
(kobieca, młodzieżowa itp.),
poziomu
(elitarna, popularna, bulwarowa itp.),
funkcji społecznej (informacyjna, publicystyczna, rozrywkowa, ogłoszeniowa itp..)