Zadania edukacyjne pielęgniarki wobec pacjentów z żylakami kończyn dolnych.
Zadaniem edukacyjnym pielęgniarki wobec pacjentów z żylakami kończyn dolnych jest m.in.:
a) wyjaśnienie mechanizmu powstawania żylaków
b) zapoznanie pacjenta z typowymi objawami tej choroby
c) poinformowanie pacjenta o możliwych powikłaniach
d) zapoznanie pacjenta z metodami zapobiegającymi powstawaniu żylaków
e) poinformowanie pacjenta o możliwościach leczenia
Żylak:
to widoczne, trwałe, odcinkowe rozszerzenie żyły układu powierzchownego, nadające jej wężowaty, wydłużony przebieg. o chorobie żylakowej mówimy, kiedy żyły są zmienione patologicznie na długich odcinkach, obejmując niekiedy całą kończynę, gdy występują dolegliwości (bóle, kurcze, uczucie ciężkości, obrzęki) i stwierdza się zmiany skórne.
Przyczyny:
skłonność dziedziczna
siedzący lub stojący tryb życia, charakter pracy- praca w pozycji stojącej lub długotrwale siedząca ogranicza działanie pompy mięśniowej, co powoduje zaleganie krwi w kończynach; żylaki występują częściej u ludzi wykonujących ciężką pracę fizyczną, często powtarzalnym wysiłkiem fizycznym
niska aktywność fizyczna, otyłość- z otyłością związane jest stałe przeciążenie goleni i stóp w czasie chodzenia i stania, a także objętość zalegającej krwi
ciąża, poród- znaczne zwiększenie objętości jamy brzusznej i obniżenie aktywności fizycznej powoduje trudniejszy przepływ żylny, a w pierwszym trymestrze ciąży także hormony, których proporcje zmieniają się, rozluźniają żyły
wiek- Ścianki żył wraz z wiekiem tracą swoją elastyczność i sprężystość, grubieją. Może ponadto dojść do uszkodzenia tzw. zastawek żylnych (kontrolują one przepływ krwi, tak aby płynęła ona tylko w kierunku serca). W przypadku nieprawidłowego działania zastawek krew spływa z powrotem do nogi, nie przesuwa się w stronę serca i gromadząc się, powoduje powstanie żylaków
przebyte stany zapalne żył- Niedrożność żył powoduje zwiększenie ciśnienia w układzie żylnym kończyn i wytworzenie się krążenia obocznego. Zapalenie żył uszkadza trwale zastawki, co nasila zaburzenia w krążeniu krwi i zwiększa dolegliwości w chorobie żylakowej
leki hormonalne
Rodzaje żylaków:
kosmetyczne (pajączki, siatkowate)-nie wymagają leczenia choroby, a jedynie poprawy wyglądu
niewydolność głównych żył ukł.powierzchownego- (najczęściej żyły odpiszczelowej)
duże żylaki bez niewydolności głównych żył powierzchownych
zespoły mieszane
Objawy niewydolności żylnej:
wczesne
uczucie ciężkości kończyn,
bóle nóg i obrzęki wieczorne
kurcze łydek
świąd skóry
widoczne żylaki
siateczka popękanych żyłek na skórze
zaawansowane:
duże żylaki
obrzęki
zmiany skórne i zapalne, przebarwienia
zmiany zapalne i zakrzepowe
wrzód żylny goleni
Powikłania:
ogólne- choroba zakrzepowo- zatorowa, zator tętnicy płucnej
miejscowe- pęknięcie żylaka, krwotok
Zapobieganie:
a) wybór odpowiedniej pracy dla ludzi obciążonych dziedzicznie i z objawami wczesnymi.
b) właściwa aktywność ruchowa:
- unikanie stojącego i siedzącego bezruchu
- częsta zmiana pozycji ciała i kończyn dolnych
- półgodzinny spacer 2-3 razy w tyg.
- pływanie
- umiarkowana jazda na rowerze, bieganie
- gimnastyka ud, łydek i stóp
- ograniczenie sportów siłowych
c) utrzymywanie prawidłowej masy ciała
d) odpowiednie obuwie (prawidłowa wysokość obcasa)
e) właściwy ubiór (nie uciskające skarpety, pończochy, unikanie bardzo obcisłych spodni ,itp.)
f) ograniczenie gorących kąpieli w wannie na korzyść chłodnych kąpieli pod prysznicem,
g) ostrożne korzystanie z kąpieli słonecznych
h)w czasie wypoczynku i snu leżenie z nieco uniesionymi kończynami, lekko zgiętymi w stawach kolanowych
Leczenie niepowikłanej choroby żylakowej:
- operacyjne: polega na przecięciu ujścia żyły odpiszczelowej, usunięciu żylaków i przecięciu lub podwiązaniu niewydolnych żył przeszywających. przy jednodobowym lub kilkugodzinnym pobycie w szpitalu wykorzystywane są metody tj. kriochirurgia (zamrażanie) lub miniflebektomie (polegające na usuwaniu miejscowo zmniejszonych żylaków)
- skleroterapia- najczęściej sposób ten jest wykorzystywany w usuwaniu żylaków kosmetycznych (pajączków) czyli teleangiktazjii lub w pojedynczych żylakach; polega na wywoływaniu kontrolowanego zapalenia żylaków przez wstrzyknięcie do ich wnętrza środków działających miejscowo
- terapia uciskowa (kompresoterapia)- polega na stosowaniu uciskowych opasek oraz pończoch; główne ich zastosowanie to okres ciąży, połogu i karmienia u chorej z dużymi żylakami, okresy po operacji żylaków, etc.
- farmakoterapia- stosowanie leków np. flawonoidów ma ważne działanie wspomagające leczenie wszystkich stanów zapalnych w ukł. żylnym, w okresie pooperacyjnym, w obrzękach pourazowych. Flawonoidy, oddziaływując przede wszystkim na mikrokrąznie, poprawiają przepływ żylny, zmniejszają obrzęki i inne dolegliwości tj. ból, kurcze mięśniowe.