SZKOŁA ASPIRANTÓW

PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ

W KRAKOWIE

PRACA DYPLOMOWA

TEMAT: WYKONANIE MODELU UBIORU STRAŻAKA-RATOWNIKA

W MYŚL OBOWIĄZUJĄCYCH PRZEPIS

WYKONALI: KONSULTANT:

kdt. KOZŁOWSKI KRZYSZTOF st. kpt. mgr DRĄŻEK MAREK

kdt. KOWAL ANDRZEJ

kdt. NOWAK ARTUR

kdt. OZGA ANDRZEJ

Kraków 1997 rok.

SPIS TREŚCI:

CEL PARCY........................................................................ 3

WSTĘP-ZARYS HISTORYCZNY...................................... 4-7

WYMAGANIA STAWIANE UBRANIOM......................... 8-12

CHARAKTERYSTYKA MATERIAŁÓW NA UBRANIU TYPU „NOMEX”........................................................................... 13-15

TESTOWANIE UBRANIA TYPU „NOMEX”.................... 16-22

OPIS POSZCZEGÓLNYCH CZĘŚCI UZBROJENIA OSOBISTEGO STRAŻAKA-RATOWNIKA ..................... 23

6.a) ZATRZAŚNIK.................................................................. 23-24

6.b) HEŁM .............................................................................. 25-26

6.c) TOPÓR STRAŻACKI LEKKI.......................................... 27

6.d) PAS BOJOWY ................................................................ 28-29

6.e) RĘKAWICE OCHRONNE.............................................. 30-31

6.f) BOJOWE OBUWIE STRAŻACKIE................................ 32

7: MODEL STRAŻAKA-RATOWNIKA (ZDIĘCIA)............ 33-34

8: PRZEPISY DOTYCZĄCE UMUNDUROWANIA........... 35

9: LITERATURA................................................................... 36

10: JASKÓŁKA..................................................................... 37

11: ZAKOŃCZENIE.............................................................. 38-39

1.CEL PRACY

Celem naszej pracy dyplomowej jest przedstawienie modelowego zgodnego z wszelkimi normami i uregulowaniami prawnymi ubioru strażaka ratownika biorącego udział w akcji ratowniczo-gaśniczej.

Mamy nadzieje, iż nasza praca wzbogaci posiadane już przez szkołę modele innych modeli ratowników.

Sądzimy, że nasz manekin spełni swój cel dydaktyczny- ukazania w miarę pełnej ochrony dla ludzkiego organizmu przed działaniem niebezpiecznych czynników, na których działanie narażony jest współczesny strażak-ratownik.

Uważamy, że model strażaka-ratownika będzie spełniał swój dydaktyczny cel, także wobec innych służb mieszczących się w ramach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej takich jak np. ratownictwo medyczne, ukazując prawidłowo ubranego ratownika.

Z uwagi na braki występujące w branży zajmującej się pożarnictwem uważamy, że manekin ratownika-strażaka winien wypełnić cząstkowo lukę w polskim wystawiennictwie pożarnym jako model na różnego rodzaju szkolnych ekspozycjach.

Dla nas samych ratowników pożarnictwa - model będzie stanowił obrazowy i poszerzający wiedzę z wykładów lekcyjnych jako wzorzec współczesnego ratownika.

Tworząc „naszego ratownika” i wyposażając go w odpowiedni ubiór ochronny chcieliśmy pokazać, iż jest to sprzęt pewny, bezpieczny a zarazem prosty w użytkowaniu.

Pozwoli on na zapoznanie się wszystkich zainteresowanych rzeczami czysto użytkowymi takimi jak: konserwacja, przechowywanie, które nie powinny już odtąd nastręczać problemów.

2.WSTĘP

Współczesny strażak narażony na pracę w trudnych warunkach nowocześnie prowadzonej akcji ratowniczo-gaśniczej takie jak wysoka i niska temperatura, wilgoć, czynniki agresywne chemicznie, pyły i inne potrzebuje specjalnie dobranego ubrania strażackiego.

Odpowiedzią na to może być chroniący a jednocześnie nie krępujący sprawności strażaka-ratownika ubiór ochronny typu Gore-tex.

Wyposażony w membranę spełniającą rolę „wentylatora” pozwalającego „oddychać”- wydalając nadmiar ciepła w postaci pary wodnej przez ludzkie ciało, jednocześnie skutecznie izoluje przed czynnikami zewnętrznymi.

Ubiór stwarza optymalne warunki do pracy warunkując tym samym dobre samopoczucie podczas wysiłku fizycznego.

.Dla odzieży strażackiej zostały opracowane trudnopalne konstrukcje warstwowe oraz laminaty dwu i trójwarstwowe.

Membrana z policzterofluoroetylenu zastosowana w odzieży dla Straży Pożarnej jest niepalna i dzięki temu zachowuje pierwotną formę również w wysokich temperaturach. Membrana ochronna pozostaje szczelna nawet w warunkach ekstremalnych obciążeń, nie topi się i nie wytapia w postaci kropel.

Również w przypadku intensywnego oddziaływania płomieni odzież bojowa nie pęka i skutecznie chroni skórę przed oparzeniami.

Odzież ta została poddana surowemu testowi w komorze ogniowej. Okazało się, że także pod wpływem intensywnego oddziaływania płomieni i wysokich temperatur, membrana pozostaje elastyczna, tworzy zamkniętą warstwę ochronną i dzięki temu zapobiega zagrażającym życiu poparzeniom.

Membrana wspomaga również naturalne procesy termoregulacyjne organizmu, dzięki jej niskim oporom dla przenikającej na zewnątrz wilgoci skutecznie zapobiega powstawaniu obszarów pomiędzy skórą i odzieżą, co w połączeniu z wyjątkową funkcjonalnością jest gwarancja wysokiego komfortu użytkowego.

Zarys historyczny straży pożarnej.

Straż Pożarna-jednostka organizacyjna ochrony przeciwpożarowej powstała lub zorganizowana do zwalczania pożarów i współdziałania w zwalczaniu klęsk żywiołowych oraz usuwania skutków katastrof.

Najstarsze zapiski mówiące nam o „Straży Pożarnej” pochodzą z Rzymu z 24 p.n.e. W tym właśnie roku zorganizowano ludzi, których zadaniem była ochrona miasta przed pożarem. W wierze chrześcijańskiej patronem strażaków jest św. Florian.

Dokumenty, które mówią o pierwszych ustanowieniach i przepisach to: tzw. „porządki ogniowe” wydane w Krakowie w 1374r.

W 1551r. Andrzej Frycz Modrzewski w swoim słynnym dziele „O naprawie Rzeczypospolitej” jako pierwszy w kraju przedstawia zasady organizacji walki z pożarem.

W 1551r. Bartłomiej Grocki w „Artykułach prawa magdeburskiego” wskazuje przepisy ogniowe, które powinny być wprowadzone we wszystkich miastach.

W 1760r. Marszałek Wielki Koronny Franciszek Bieliński ogłasza dla Warszawy przepisy p. pożarowe.

W 1787r. miasto Olkusz, jako pierwsze w kraju powołuje drużynę ogniową zwaną Bergardą.

W 1836r. powołano pierwszą zawodową straż pożarną „Warszawską Straż Ogniową”, a następnie w Krakowie w 1883r.

W 1882r. wydano pierwszy numer czasopisma „Rocznik Strażak”, dalsze ukazały się w 1887r. „Przewodnik Pożarniczy”.

W 1921r. zjednoczenie straży pożarnej.

W 1934r. sejm uchwala pierwszą ustawę o ochronie przed pożarami i innymi klęskami.

W 1950r. sejm uchwala ustawy o ochronie p.poż.(powołanie komend straży pożarnych).

W 1956r. utworzenie Związków Ochotniczych Straży Pożarnych.

W 1991r. uchwalenie przez sejm RP. ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. Zorganizowanie PSP z dniem 01.07.1992r.

W latach 91-92 w kraju nastąpił przełom dla straży pożarnej. Jak dotąd strażacy brali udział tylko w akcjach gaśniczych, tak teraz zadania znacznie się poszerzyły, a mianowicie o ratownictwo chemiczne, techniczne, ekologiczne, wodne, wysokościowe i pożarowe.

3. WYMAGANIA STAWIANE UBRANIOM OCHRONNYM

Współczesne ubranie ochronne powinno odpowiadać aktualnym warunkom na jakie może być narażony strażak-ratownik podczas akcji ratowniczo-gaśniczej. Dlatego też powinno być ono z jednej strony proste w zakresie produkcji z drugiej zaś znormalizowane i uniwersalne odpowiadające wielu często zmieniających się zagrożeniom dla warunków pracy. Uniwersalność ubrania ochronnego to przede wszystkim jego przydatność na każdym polu działania podczas akcji strażackich. Uniwersalny a zarazem prosty w założeniu znajduje swoje zastosowanie zarówno podczas klasycznego pożaru jak również podczas akcji ratowniczej: chemicznej, technicznej czy ekologicznej bądź wysokościowej. Ubranie poza funkcjami czysto użytkowymi dającymi gwarancję bezpieczeństwa winno również spełniać zadania w zakresie estetyki (zachowując swoje parametry przez dłuższy czas).

• wytrzymałość na ścieranie

• wytrzymałość na rozdzieranie

• ochrona przed ogniem

• ochrona przed wodą

• ochrona przed potem

• ochrona przed wiatrem

• ochrona przed chłodem

• ochrona przed chemikaliami

• ochrona przed pyłem i bakteriami

• powinno być wyposażone w odblaskowe elementy

• wygodne i lekkie

• niski koszt ubrania

• ostrzeganie

Istotne znaczenie z w/w czynników mających wpływ na bezpieczeństwo, komfort i wygodę pracy strażaka-ratownika mają:

1-ochrona przed ogniem:

zastosowanie tkanin NOMEX, dwuwarstwowy GORE-TEX oraz włóknina aramidowa gwarantuje skuteczną ochronę przed ogniem. Nawet bezpośredni chwilowy kontakt z płomieniem o temperaturze do 1000^oC nie powoduje poparzeń. Potwierdzają to testy przeprowadzone na urządzeniu THERO-MAN.

2-ochrona przed wodą:

trudnospieralna apretura hydrofobowa tkaniny NOMEX oraz membrana GORE-TEX nieprzenikalna dla wody, której cząsteczki są 20000 razy większe od średnicy miniporu dają pełną gwarancję przed przemoczeniem. Specjalne badania w komorze deszczowej nie wykazują przecieków oraz określają wytrzymałość ubrania na napór 110 m.sł.wody.

3-ochrona przed potem:

na 1 cm² membrany przypada 1,3 miliard minipor. Wielkość cząsteczek pary wodnej jest ok. 700 razy mniejsza od średnicy por. Zatem wytworzony przez organizm pot bez przeszkód wydostaje się na zewnątrz zapewniając komfort biologiczny użytkownika.

4-ochrona przed wiatrem:

struktura zawartych w membranie GORE-TEX minipor jest nieprzenikliwa dla wiatru. Dlatego ubranie strażackie chroni użytkownika przed silnymi podmuchami wiatru a organizm przed wychłodzeniem.

5-ochrona przed chłodem:

wymienione wcześniej właściwości ubrania tj. nieprzemakalność, paroprzepuszczalność i wiatrochronność oraz niski współczynnik przenikania ciepła dla zastosowanego układu tkanin powodują, że organizm ratownika ma zagwarantowane optymalne warunki funkcjonowania. W okresie zimowym wskazane jest stosowanie przypinanego na zamek błyskawiczny ocieplacza wykonanego bądź z włókniny aramidowej bądź z dzianiny wełnianej w wykonaniu trudnopalnym. Nawet przy temperaturach poniżej -5^oC zastosowane tkaniny nie tracą swej elastyczności.

6-ochrona przed chemikaliami:

odzież wykonana z tkaniny GORE-TEX jest odporna na spotykanych w przemyśle kwasów, zasad i rozpuszczalników uznanych przez normy europejskie CE za szkodliwe dla zdrowia. A zatem przypadkowy kontakt ratownika z chemikaliami nie stanowi zagrożenia dla zdrowia jego organizmu.

7-ochrona przed pyłem i bakteriami:

pyły o wielkości ziaren 0,1 mikrometra nie mogą przenikać przez mikroporowatą strukturę membrany. Testy przeprowadzone przez producenta GORE-TEX dowodzą, że membrana stanowi barierę nie do przeniknięcia także dla bakterii.

8-ostrzegacze:

ubranie strażaka jest zaopatrzone w taśmy odblaskowe dwojakiego rodzaju. Ich rozmieszczenie zapewnia dobrą widoczność ratownika w dzień i w nocy.

Elementy odblaskowe firmy 3m. oświetlone w porze nocnej są 300 razy lepiej widoczne od białego ubrania. Konstrukcja ubrania strażackiego, dobór surowców, technika konfekcjonowania oraz Zakładowy System Kontroli Jakości są gwarantem właściwej ochrony ratownika w czasie akcji.

WYMOGI STAWIANE

UBRANIOM OGNIOODPORNYM

-RODZAJ ZASTOSOWANEGO WŁÓKNA (POLIMER)

-KONSTRUKCJA TKANINY

-WYKOŃCZENIA TKANINY

-KONSTRUKCJA UBRANIA

-KONSERWACJA

-NIEZMIENNOŚĆ WŁAŚCIWOŚCI OCHRONNYCH

-TRWAŁOŚĆ

-NISKA KURCZLIWOŚĆ POD WPŁYWEM TEMPERATURY

-BRAK PĘKNIĘĆ POD WPŁYWEM TEMPERATURY

-WŁAŚCIWOŚCI IZOLACYJNE

4.CHARAKTERYSTYKA MATERIAŁÓW NA UBRANIU TYPU NOMEX

Tkaniną zasadniczą stanowiącą pierwszą barierę ochronną w bojowym ubraniu strażackim jest NOMEX III. Zdecydowały o tym niezwykłe własności

tej tkaniny.

Jest on bowiem trudno palna i samogasnąca, co oznacza, że nawet długotrwałe oddziaływania płomienia bezpośrednio na tkaninę nie doprowadza do jej pękania i nie powoduje powstawania widocznych perforacji.

W ten sposób tkanina NOMEX III nie pozwala na przedostawanie się płomienia pod warstwę odzieży, co za tym idzie na poparzenie strażaka.

Jednocześnie jest odporna na większość stężonych substancji chemicznych, dzięki czemu człowiekowi nie zagrażają także poparzenia lub uszkodzenia skóry wywołane tymi substancjami.

Aby była możliwość pracy strażaka w środowiskach zagrażających wybuchem, producent uczynił tkaninę antyelektrostatyczną i zapewnił, że właściwość ta, tak jak i wszystkie pozostałe właściwości tkaniny, pozostaje trwała nawet po wielokrotnym praniu.

Ostatnią podstawową właściwością tkaniny NOMEX III jest jej wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne, co ma niebagatelne znaczenie zarówno z uwagi na warunki pracy strażaków, jak i na samą trwałość odzieży.

Kolejna warstwa zabezpieczająca, wykorzystana w bojowym ubraniu strażackim, to laminowana membrana GORE-TEX^®.

Membrana ta pełni w ubraniu funkcję dwojaką. Z jednej strony chroni przed wodą, a także innymi substancjami płynnymi, łącznie ze związkami agresywnymi, które mogą przedostawać się przez tkaninę zewnętrzną, z drugiej strony wspomaga naturalne procesy termoregulacyjne organizmu, gdyż umożliwia wydalanie na zewnątrz pary wodnej powstającej podczas wysiłku fizycznego.

Skutecznie zapobiega powstawaniu obszarów przegrzania pomiędzy skórą i odzieżą, co w połączeniu z wyjątkową funkcjonalnością jest gwarancją wysokiego komfortu użytkowego.

Membrana GORE-TEX^® jest bardzo trwała. Dzięki specjalnej konstrukcji samej membrany oraz ubrania, pozostaje ona szczelna nawet w warunkach ekstremalnych obciążeń. Jednocześnie jest niepalna, nie topi się i nie wytapia w postaci kropel.

Trzecią i ostatnią warstwą ochronną jest termoizolacyjna warstwa tkaniny wełnianej o właściwościach niepalnych i wspomagających działanie membrany GORE-TEX^®.

PRZYKŁAD UBRANIA

STRAŻACKIEGO

TKANINA ZEWNĘTRZNA

MEMBRANA „ODDYCHAJĄCA”

WARSTWY IZOLACYJNE

5. Testowanie ubrania typu NOMEX III

Ośrodki badawczo-rozwojowe firmy Du Pont′a, które mają swą siedzibę w Genewie prowadzą ciągłe badania nad ograniczeniem ryzyka strażaków związanego z poparzeniem ciała i stresem termicznym.

Do testów ubrania bojowego dla straży pożarnej. Chcąc otrzymać wiarygodne wyniki jak będzie chronił nas strażaków NOMEX III przed wysoką temperaturą, firma Du Pont′a użyła manekina o nazwie „HERMO-MAN”.

Jest to manekin, który służy do oceny zachowania się całej odzieży w zakresie jej ochrony przed oparzeniami skóry drugiego i trzeciego stopnia w warunkach symulowanego pożaru.

W specjalnej komorze gdzie odbywają się badania testowanych ubrań manekin został poddany następującym prubą:

-wybuch ognia

-nagła, niespodziewana eksplozja na konwekcję-promieniowanie cieplne

To niebezpieczeństwa, które towarzyszą zawodowi strażaka-ratownika.

Skutki, jakie ponoszą nieodpowiedniego zabezpieczenia strażaka w czasie pożaru to oparzenia drugiego i trzeciego stopnia, zdarzające się, gdy temperatura tkanek osiągnie poziom krytyczny.

W komorze znajduje osiem palników, które mają za zadanie stworzyć środowisko pożaru w zakresie temperatur od 600 do 1000°C jak przy temperaturze rozgorzenia.

Palniki są usytuowane ze wszystkich stron manekina i połączone ze sobą tak aby mogły zadziałać równocześnie.

W ubranie bojowe straży pożarnej ubrany jest manekin, który jest wykonany ze szklanego epoksydu. To maturalnej wielkości sylwetka dorosłego mężczyzny, wyposażona w 122-czujki i 120-czytników strumienia cieplnego rozmieszczone równomiernie na powierzchni i ustawione są na temperaturę tkanki ludzkiej.

Całość procedury, przechowywania danych i operowania sprzętem jest sterowana przez nowoczesny program komputerowy.

Po ubraniu manekina w odzież będącą przedmiotem badań symuluje się wybuch pożaru za pomocą palników emitujących łącznie strumień ciepła równy 2cal/cm²/sek i obejmujących płomieniem całą postać. Podczas badań pracownicy znajdują się za specjalną szybą zbrojoną, która chroni ich przed płomieniami i promieniowaniem ciepła.

W trakcie badania w odstępach jedno-sekundowych czasu rzeczywistego odbierane są i przetwarzane dane dochodzące ze 122 czujników strumienia cieplnego.

Testowane ubranie bojowe dla straży pożarnej jest wykonane z materiału o nazwie NOMEX III.

Test trwa przez osiem sekund. W tym czasie co sekundę komputer rejestruje dane dostarczane przez zautoryzowanego manekina z jego czujników temperaturowych.

W trakcie testu głowa manekina nie jest w całkowitej powierzchni chronionej i zajmuje ona od 5 do 6% powierzchni.

Po ośmiu sekundach pożaru płomienie gasną. W okuł ubrania unosi się dym. Całkowita powierzchnia poparzenia wyniosła tylko 7%, czyli tyle ile wynosi powierzchnia nie osłoniętej głowy, 3% były to poparzenia drugiego stopnia, a 4% poparzenia trzeciego stopnia.

Końcowy raport obejmuje podsumowanie w formie tabelarycznej i obrazowej przewidywalnego zakresu oparzeń.

Przykład takich przewidywań:

SZANSA PRZEŻYCIA

25% POPAŻEŃ

W ciągu ostatnich dziesięciu lat opracowano nowe normy technologii włókien, tkaniny i odzieży-stawiając osobą zainteresowanym ochroną osobistą strażaków nowe zadania: jak najlepiej ocenić i wybrać optymalną odzież -taką, która chroni przed oparzeniami, a zarazem będzie lekka i wygodna.

Test pionowego płomienia

Pionowe palenie brzegów lub powierzchni tkaniny jest doskonałą metodą negatywnej selekcji materiałów łatwopalnych jak np. surowa bawełna, tkaniny poliestrowe czy sztuczny jedwab.

Próba przedarcia paska tkaniny po uprzednim wystawieniu go na działanie płomienia daje orientację co do wytrzymałości tkaniny, ale nie pozwala na określenie stopnia zapewnianej przez nią ochrony.

Większość oficjalnie stosowanych dzisiaj badań homologacyjnych opiera się na testach pionowego płomienia; takie testy nie określają jednak stopnia ochrony zapewnianej przez poszczególne tkaniny.

Test skuteczności ochrony termicznej

Zdolność danej tkaniny do odpierania konwekcji i promieniowania cieplnego jest głównym czynnikiem do określenia poziomu potencjalnych oparzeń drugiego i trzeciego stopnia. Jeżeli eksplozja powoduje niszczenie tkaniny, to zwiększ się możliwość wystąpienia ewentualnych uszkodzeń tkanek ciała.

Stworzony przez Du Pont test przeznaczony jest do pomiaru stopnia przekazywania ciepła konwekcji i promieniowania w głąb tkaniny na poziomie odpowiadającym typowemu pożarowi przemysłowemu.

W trakcie badań próbki tkaniny są wystawiane na krótkotrwałe działanie strumienia ciepła wynoszącego 2cal/cm²/sek. Czujnik wzorcowany jest tak, aby odpowiadał tkance ludzkiej i aby rejestrował wzrost temperatury tkanek podczas eksplozji oraz bezpośrednio po niej.

Test może być stosowany do mierzenia integralności tkanin w wysokiej temperaturze oraz ich izolacji cieplnej.

Odzież o nazwie NOMEX III jest wykonana z ognioodpornej bawełny i ognioodpornego polistru (65%) i bawełny (35%) zapewnia, iż strażak pracujący przy różnego rodzaju zagrożeniach może czuć się bezpiecznie.

A oto sześć zalet, dla których NOMEX III idealnie nadaje się dla specyficznej pracy strażaka:

1-Trwała i solidna ochrona

2-Jest materiałem samo gasnącym. Nie spala się.

3-Ochrona na całej powierzchni, bez uszkodzeń tkaniny.

4-Wyjątkowa odporność chemiczna.

5-Niewielka ilość gazów odlotowych.

6-Wygoda.

Wszystkie testy jakie są prowadzone na tkaninach pomagają właściwie dobrać tkaniny dla ubrań bojowych straży pożarnej.

Ubrania ochronne wykonane z tkaniny NOMEX III stosowane są przez strażaków na całym świecie.

6. POSZCZEGÓLNE CZĘŚCI UZBROJENIA

OSOBISTEGO STRAŻAKA

6.a. ZATRZAŚNIK

Stanowi część składową uzbrojenia osobistego strażaka. Stosowany jest do celów ratowniczych i do zabezpieczenia strażaka pracującego na wysokości, do samoratowania.

Wykonany jest z pręta stalowego o średnicy 12mm i posiadający zabezpieczenie zamka w postaci nakrętki zabezpieczającej.

Rozróżniamy dwa rodzaje zatrzaśników:

mały-prace gospodarcze ( masa 25 dkg )

duży-bojowy ( masa 75 dkg )

z zamkiem sprężynowym ( stary typ )

z zamkiem i tuleją blokującą ( nowy typ )

Zatrzaśnik jest poddawany próbie na obciążenie statyczne:

Zostaje on zawieszony na specjalnym uchwycie i rozciągamy go z siłą 12kN. Po tej próbie zatrzaśnik nie może być uszkodzony.

Próba na obciążenie dynamiczne:

1)-Zatrzaśnik zawiesza się na wysokości 2,5m.

Do niego dołancza się na lince o długości 1290±5mm obciążnik o masie 85±2kg.

2)-Po tych czynnościach puszczamy obciążnik z wcześniej wymienionej wysokości. Zatrzaśnik nie powinien się otworzyć ani odkształcić, a linka do której przymocowany jest obciążnik powinna naciągnąć się do długości 1500mm.

Próba zamka:

Po przyłożeniu siły 15-20N na zamek zatrzaśnika otwieramy zatrzaśnik, po odjęciu siły zamek powinien powrócić do pierwotnej pozycji.

6.b. HEłM

Hełm strażacki-służy do ochrony głowy przed urazami mechanicznymi i ogniem w czasie akcji bojowej straży pożarnej.

Wyróżniamy dwa rodzaje wielkości hełmów:

-65

-70

Hełm strażacki wykonany jest z laminatu polisterowo-szklanego. Masa kompletna nie powinna przekraczać 900g.

Materiał z jakiego wykonana jest skorupa hełmu powinien być trudno zapalny.

Wytrzymałość charakterystyczna skorupy hełmu to wytrzymałość termiczna, która wynosi 150^oC. Plus minus 5^oC. Skorupa hełmu poddana działaniu tej temperaturze w czasie jednej godziny nie powinna ulec żadnemu odkształceniu.

Wytrzymałość skorupy hełmu na przebicie:

Podczas próby hełm spoczywa w tzw. kopycie. Na ustawiony pod kątem hełm zrzucamy z wysokości 50 cm grot o wadze 2,5 kg. Energia wynosi 10J. W efekcie zagłębienie nie powinno przekroczyć 3mm. Uszkodzenie trwałe.

Wytrzymałość hełmu na zginanie boczne:

Podczas próby hełm kładzie się na płaskiej powierzchni i zgniata się go z siłą 1500 N. Odkształcenie hełmu nie powinno być większe niż około 20mm, tylko gdy działa siła.

Jest to odkształcenie czasowe, po tej próbie hełm nie powinien ulec pęknięciu.

6.c Topór strażacki lekki

Topór strażacki lekki jest częścią wyposażenia osobistego strażaka-ratownika. Służy on do wszelkich lżejszych prac burzących, do utorowania dostępu, przejścia, zabezpieczenia się na dachu.

WYKONANIE:

Obuch odkuty jest ze stali węglowej i polerowany. Ostrze i dziób są hartowane. Rękojeść wykonana jest ze stali utwardzanej z gumową rękojeścią.

6.d. Pas bojowy

Pas bojowy-wykonany jest z taśmy parcianej o szerokości 100 mm.

Jest traktowany jako całość użytkowa wraz z zatrzaśnikiem.

Służy do licznych czynności takich jak:

zabezpieczenie strażaka w czasie pracy na wysokościach, a głównie na drabinie

zabezpieczenie linki asekuracyjnej podczas pracy w piwnicy

samoratowanie się lub ratowanie ludzi

Ze względu na sposób zapinania pasa rozróżniamy dwa rodzaje pasów :

z klamrą zaciskową

z klamrą zapinaną

Pasy są produkowane w trzech długościach:

1120 mm.

1220 mm.

1320 mm.

Pas bojowy poddawany jest następującym próbom:

- obciążenia statycznego

- obciążenia dynamicznego

Obciążenia statyczne:

Pas bojowy zawieszamy na specjalnym „kopycie” wykonanym z drewna o określonych promieniach dostosowanych do długości pasów, rozciąga się z siłą 14kN. W tym czasie pas nie powinien ulec żadnym odkształceniom.

Obciążenie dynamiczne:

w pierwszej kolejności przy badaniu pasa bojowego na obciążenie dynamiczne, pas zapinamy na specjalnym manekinie o wadze 85 kg. ± 2kg.

Następnie zapiętego manekina w pas spuszczamy z wysokości 1,5 m.

Po takiej próbie pas nie powinien mieć żadnych uszkodzeń.

6.e. Rękawice ochronne

Rękawice strażackie zostały zaprojektowane przy ścisłej współpracy Straży Pożarnej w ciągu jednego roku okresu prób. Wszelkie uwagi i sugestie strażaków zostały uwzględnione przy projektowaniu tychże rękawic wykorzystując ich doświadczenie praktyczne w różnych ekstremalnych sytuacjach. Odpowiadają one nowej normie na rękawice ochronne EN 420 i pr - EN 659 dla rękawic ochronnych dla Straży Pożarnej.

Rękawice w części grzbietowej oraz mankiet wykonane są z NOMEX®-u, który zapewnia doskonałą odporność na wysokie temperatury, niepalność oraz niski stopień termoprzewodności oraz nietopliwość.

Dodatkowo są wyłożone od wewnątrz tkanina wykonaną z przędz para-aramidowych zwanych KEVLAR®, która wyróżnia się doskonałą odpornością na wysokie temperatury oraz odpornością na wszelkie mechaniczne urazy, jak ciecia czy przebicia, przy jednoczesnym nie krępowaniu ruchów jej użytkownika.

W części dłoniowej zastosowano KEVLAR®, który wyróżnia się doskonałą odpornością na wysokie temperatury oraz odpornością na wszelkie mechaniczne urazy, jak cięcia czy przebicia, przy jednoczesnym nie krępowaniu ruchów jej użytkownika.

W części dłoniowej zastosowano KEVLAR® o właściwościach olejo i wodoodpornych.

Rękawice są wyłożone od środka wkładką z GORE-TEX®, która zapewnia całkowitą wodoszczelność.

Hydrofobowe właściwości membrany GORE-TEX® oraz jej mikroporowata struktura zapewniają skuteczną ochronę przed wilgoci, związkami chemicznymi, zanieczyszczeniami, wiatrem jak i ekstremalnymi temperaturami.

Zdolności oddychające membrany zapewniają całkowity komfort w czasie użytkowania.

Dodatkowo rękawice wyposażone są w taśmy odblaskowe w kolorze żółtym i czerwonym.

Wartości użytkowe rękawic :

• można je prać w temp. 40^oC

• są wodoszczelne

• odporne na przecięcia

• odporne na wysokie temperatury

• dobra odporność na związki chemiczne

• całkowita swoboda ruchów

6.f.Obuwie bojowe strażaka

Dużą rolę w ochronie stóp stanowią dobrze wykonane buty z odpowiednich materiałów aby zabezpieczały nas strażaków przed działaniem ognia, skaleczenia przez ostre materiały, żarzące się zgliszcza, nadpalone elementy. Wygodne, ciepłe, wodoszczelne, olejoodporne.

Każdy strażak chciałby czuć się bezpiecznie podczas akcji i był pewny, że jest dostatecznie chroniony przez odpowiedniej jakości obuwie.

Idealne buty w jakie jest zaopatrywana straż są wykonywane ze skóry wołowej o wykończeniu hydrofobowym, specjalnie garbowanej i farbowanej. Grubość skóry ok. 2,5 cm..

Czterowarstwowa podszewka z GORE-TEXU zapewnia całkowitą wodoszczelność przy jednoczesnej możliwości odprowadzenia nadmiaru wilgoci na zewnątrz obuwia poprzez otwory wentylacyjne umieszczone w jego górnej części oraz na języku.

Dodatkowa wkładka z pianki z otworami wentylacyjnymi zapewnia doskonałą cyrkulację powietrza.

Podeszwa wykonana jest z kauczuku syntetycznego odpornego na oleje, benzynę i kwasy. Specjalny jej profil zapewnia większe bezpieczeństwo i komfort podczas chodzenia oraz zapobiega gromadzeniu się błota i piasku pod spodem. Ponadto podeszwa jest antystatyczna i przeciwpoślizgowa.

Opatentowany system wiązania. Szybkie zdejmowanie zapewnia zamek błyskawiczny, a możliwość doskonałego dopasowania buta do nogi zapewniają sznurowadła wykonane z NOMEX-u, nie nasiąkające i trudnopalnego. Wkładka wykonana z wełnianej włókniny absorbuje wilgoć i doskonale izoluje przed zimnem, jest wymienialna.

7.ZDJĘCIA MODELU STRAŻAKA-RATOWNIKA

7.ZDJĘCIA MODELU STRAŻAKA-RATOWNIKA

8.ZBIÓR PRZEPISÓW

„OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA”

UMUNDUROWANIE

Realizując naszą pracę dyplomowa w zakresie ubioru ochrony „ specjalnej” strażaków-ratowników, oparliśmy się na obowiązujących przepisach ochrony przeciwpożarowej w postaci rozporządzeń, norm, regulujących umundurowanie strażaków Państwowej Straży Pożarnej.

Konkretnie posłużyliśmy się Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 24.09.1994r. z uregulowaniami prawnymi zawartymi w paragrafie nr 5 (definiującym pojęcie oraz skład odzieży specjalnej). W paragrafie nr 6 (zawierającym zasady i warunki użytkowania). W paragrafie nr 15 (opisujący warunki użycia). W paragrafie 20 (regulujący okres używalności). Paragraf 21 (reguluje sprawy związane z rozliczeniem z zużytego ubioru ochronnego).

Ponadto wykorzystaliśmy normę nr 5 w/w rozporządzenia dotyczącego regulacji bezpośrednio związanych z wyposażeniem strażaków w ubiór specjalny.

9.LITERATURA

Przy redagowaniu teoretycznej części pracy dyplomowej wykorzystano:

Prospekty techniczne firm (materiały reklamowe)

-LM

-Du Pont

-GREVITA s.a.

-Protekt Int.

2) Katalog sprzętu pożarniczego.

Własne opracowania.

10.JASKÓŁKA

Celem naszej pracy było wykonanie modelu współczesnego strażaka-ratownika wyposażonego w nowoczesny ubiór ochrony osobistej.

Praca ta przeznaczona jest jako pomoc dydaktyczna dla przedmiotu:

„TAKTYKA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH”

Ponadto poruszyliśmy kilka zagadnień, które związane są z naszą pracą a mianowicie:

- budowa bojowego ubrania strażackiego

- charakterystyka materiałowa NOMEXU

- wymagania dla poszczególnych części składowych ubioru oraz materiał audio- wizualny dotyczący testów związanych z w/w ubiorem

- zasady prowadzenia prób wytrzymałościowych poszczególnych części składowych uzbrojenia osobistego strażaka-ratownika.

11.Zakończenie

Realizując podjętą tematykę dotyczącą ubioru i wyposażenia strażaka- ratownika podczas akcji ratowniczo-gaśniczej zarówno w części teoretycznej jak i praktycznej, staraliśmy się dokonać w miarę najszerszej analizy problematyki, którą jak myślimy wyczerpaliśmy najbardziej optymalnie i rzeczowo.

Podczas kompletowania niezbędnych materiałów i elementów do pracy, napotkaliśmy problemy natury praktycznej (pozyskania części praktycznej pracy, w postaci w pełni uposażonego modelu na zasadach możliwych dla nas do przyjęcia w płaszczyźnie finansowej jak również w kwestii wykonastwa ).

Stwierdzamy jednak, że mimo tych kilku problemów, które opóźniały realizację tematu to i tak powierzoną pracę wykonaliśmy zgodnie z wcześniejszymi założeniami.

Pragniemy w tym miejscu podziękować tym wszystkim, dzięki którym mogliśmy w pełni i sukcesywnie zrealizować „naszą pracę”, a przede wszystkim:

Zakładom „LM” z Konina, dzięki którym pozyskaliśmy wyprodukowany przez nich NOMEX III , główny element pracy (na marginesie chcemy zaznaczyć, że w/w ubiór ochronny na polskim rynku osiąga wartość rzędu 1,3÷1,5 tyś. złotych).

Podziękowania należą się również firmie PROJEKT INT. z Warszawy za udostępnienie kasety z materiałami szkoleniowymi dotyczącymi w/w NOMEXU III.

Następne podziękowania składamy Panu Komendantowi Szkoły Aspirantów PSP w Krakowie za przekazanie na rzecz pracy a w dalszej kolejności dla celów dydaktycznych, aparatu powietrznego AP-3, butów strażackich typu „skuter”, pasa bojowego wraz z pochewką oraz hełmu strażackiego.

Ostatnim problemem jaki wynikł w trakcie realizacji pracy dyplomowej było zakupienie modelu (manekina) w skali 1:1, na którym umieszczone miało być ubranie.

Próbując znaleźć jak najtańsze a zarazem najlepsze rozwiązanie, przyjęliśmy również możliwość zakupu manekina już używanego. Ostatecznie udało nam się nabyć interesujący nas model.

Z uwagi na ubogie wyposażenie naszej szkoły w nowoczesny sprzęt ochrony osobistej (problemy finansowe), model ten przybliży w znacznym stopniu wiedzę na temat warunków pracy i wyposażenia strażaka-ratownika podczas akcji, zarówno kadetom szkoły, jak i licznemu gronu osób spoza szkoły, biorących udział w różnego rodzaju sympozjach, kursach i szkoleniach.

Mamy nadzieję, że opracowana przez nas praca zarówno w części praktycznej jak i teoretycznej, okaże się pomocna w realizacji procesu dydaktycznego w Szkole Aspirantów PSP w Krakowie.

PRACA DYPLOMOWA

Temat: „Model strażaka-ratownika”

Promotor:

st.kpt.mgr Marek Drążek

Wykonali:

kdt. Krzysztof Kozłowski

kdt. Andrzej Kowal

kdt. Artur Nowak

kdt. Andrzej Ozga

DOWODZENIE

PLANOWANIE POBUDZANIE

ORGANIZOWANIE KONTROLOWANIE

DECYDOWANIE NADZÓR

FAZA PRZYGOTOWAWCZA AKCJI FAZA WYKONAWCZA AKCJI

Przygotowanie decyzji: Realizacja decyzji:

1.Ocena sytuacji. 1.Śledzenie rozwoju sytuacji.

2.Planowanie akcji zgodnie 2.Uzupełnienie lub korygowanie

z decyzją dowódcy. decyzji.

3.Przekazanie decyzji podwładnym, 3.Przekazanie decyzji uzupełnionych

wyznaczanie zadań bojowych. lub skorygowanie.

4.Zapewnienie zaopatrzenia w środki 4.Dbanie o nieprzerwane zaopatrzenie

gaśnicze i sprzęt. w środki gaśnicze.

5.Organizowanie systemu 5.Zapewnienie ciągłości dowodzenia.

dowodzenia i łączności.

6.Osiągnięcie pełnej gotowości 6.Kontrolowanie wyników działania.

bojowej.

Funkcje dowodzenia oraz czynności przygotowawcze

i wykonawcze procesu dowodzenia.

41

%szansa na przeżycie

25

WIEK

5-34 35-49 50-59

75

100

80

60

40

20

0

---