Arystoteles (384-322 r. p.n.e.)
Wychowawca Aleksandra Wielkiego, założył Likejon (Perypat - miejsce spaceru). Logika formalna, przyroda, estetyka, historia ustrojów politycznych, przyroda, biologia, kosmologia, psychologia, etyka.
Retoryka: 3 księgi wykładu: I-zasady wymowy, 3 rodzaje mów: doradcza, sądowa, popisowa, II-teoria entymematu (sylogizmu retorycznego), wykazuje, że celem mówcy nie jest udowodnienie prawy, ale uzasadnienie prawdopodobieństwa, podaje naukę o stosowaniu środków patetycznych (wpływanie na uczucia), charakterystyki słuchaczy wg wieku (dojrzały,starość,młodość), pochodzenia i majętności, III-środki stylistyczne, styl poezji a prozy, gł. zalety stylu-jasność i stosowność, przejawy złego smaku w stylu prozaicznym, rolę porównań, zas. poprawności jęz., śr. Stulu okazałego, stos. stylu w wyrażaniu przedmiotu, wzruszeń i charakterów, ryt prozy, okresy stylistyczne, pomysłowe i dowcipna powiedzenia, odmiany stylu. Dał analizę części każdej mowy (wstęp, oskarżenie, opowiadanie, argumentowanie, zadawanie pyt. przeciwnikowi, epilog. Cyt.z poezji.
Poetyka: zach. Tylko I ks. o poezji epickiej i tragedii, zaginęła o komedii. Mimesis, naśladowanie idealizujące, realistyczne i karykaturalne. Poezja rozdzielona na rozmaite gat. w zależności od upodobań twórców. Tw. o umysłach szlach. naśladowali szlachetne czyny os., pisząc hymny i pochwały, o umysłach pospolitych-czyny złych ludzi i nagany. Epika i tragedia powstały z naśladowania czynów poważnych i podniosłych; komedia i poezja jambiczna-czynności gorszych i śmiesznych. Tragedia wyższa od epopei, dysponują tymi samymi śr. poetyckimi, ale tragedia ma oczyszczać, uwalniać słuchacza od złych afektów. Poezja vs. historiografia: poezja-to, co powszechne, historia-poszczególne fakty.