Język - jako system znaków.

Jako narzędzie komunikowania.

Język - jest generatorem naszego rozumienia świata. Nasze myśli generalizujemy w języku.

Język - wyjątkowy system semiotyczny (wyjątkowo zbudowany):

Składa się z jednostek dystynktywnych - które można bardzo wyraźnie wyodrębnić (litery), które same w sobie nie maja znaczenia, są neutralne znaczeniowo. Ten sam element dystynktywny może wchodzić w różne kombinacje i tworzyć jakieś znaczenie.

System języka - system znaków, który składa się z jednostek dystynktywnych, a ich liczba jest skończona.

Nasz język należy do grupy języków fonetycznych - które powstały w drodze analizy mowy, podczas, której wyodrębniono jednostki dystynktywne, czyli głoski, które znalazły ekwiwalent graficzny w postaci liter.

Nasz język ma charakter abstrakcyjny.

Opozycja binarna - jednostki dystynktywne występują w parach (b, p). Polega na dźwięczności i bezdźwięczności (t, d).

Tom - Dom - zmiana znaczenia wyrazu.

Koncepcja Ferinanda de Saussure - szwajcarski lingwista. Na pocz. XX w. jako pierwszy dyszel do wniosku, że język jest systemem, który generuje wszystkie wypowiedzi.

Werbalny typ kultury - kultura oralna, kultura oparta na piśmie, kultura oparta na druku.

Pismo i druk - zatrzymywały różne typy wypowiedzi i tekstów, które posługiwały się językiem i które go prowadziły do koncepcji języka jako systemu.

Język naturalny - rozwija się żywiołowo (w rodzinie, środowisku, szkole).

Język konstruowany - język nauki (ekonomii, informatyki), sztuczny.

System językowy - pozostaje niezmienny, mamy te same jednostki dystynktywne. Zmieniają się tylko nośniki i techniki użycia.

Media nie mogą się obejść bez języka.

Język jest zbudowany wielopoziomowo (przypomina układy matematyczne):

I poziom - fonetyki (jednostek dystynktywnych)

II poziom - morfologiczny. Morfemy - niosą znaczenie (spółgłoski + samogłoski = sylaby). Morfemy są zalążkiem znaczenia. Kombinacja morfemów daje słowo. Połączenie słów daje syntagmę.

Zdanie - jednostka językowa.

Syntagma - wiąże się ze składnią zdania (podmiot, orzeczenie itp.)

Paradygmat - repertuar słów, które mamy w słowniku (w zasobie języka).

Dom stoi - syntagma

Pies stoi - paradygmat (wymienny repertuar - zbiór pojęć, które możemy wykorzystać zamiennie).

Dom jest z cegły - paradygmat (odnosi się również do czasowników).

Tomas Kukm - posłużył się paradygmatem do rozwoju nauki.

„Paradygmat x wyczerpał swój potencjał”

Syntagma - pojęcia użył Andrzej Gwódź w odniesieniu do programu telewizyjnego.

„Wielka syntagma programu dziennego”

Stefan Żółkiewski - badacz kultury.

Utopia językoznawcza - myślenie de Saussure stało się ideą dla polonistów, odnosi się do języka jako wyjątkowego systemu.

Język traci na wartości w kulturze współczesnej - co raz mniej się czyta, co raz więcej jest obrazów.

Źródłem znaczenia - konstrukcja werbalna (w kulturze werbalnej).

Fotografia (1839r.) - pozwala na multiplikację. Staje się elementem prasy. Jest inną materią semiotyczną niż język. Dociera do szerszej rzeczy ludzi.

Inwazja obrazu (zwrot obrazowy) - w refleksji badaczy kultury

Funkcje języka są niezmienne - jest meta systemem, kodem kodów w kulturze.

Język literacki - za język ogólnonarodowy uznawano język literatury pięknej.

---