Opinia publiczna- artykulacja poglądów dotyczących ważnych kwestii społecznych (rynek pracy, eutanazja). Podmiotem opinii publicznej są zbiorowości lub grupy obywateli. Opinia publiczna to część opinii społecznej, interesuje się władzą publiczną i jej decyzjami. Funkcje opinii: integracyjna-umożliwia zbiorowością stworzyć poczucie więzi grupowej, opinia publiczna przyczynia się do integracji wobec różnych symboli, poglądów, wartości, opiniotwórcza-wskazuje decydentom systemu politycznego jakie są społeczne poglądy na temat danego zjawiska, co sądzi o nim większość obywateli, kontrolna-realizowana jest przez przekaz medialny w demokratycznym systemie politycznym, ma charakter nieformalny, w systemach demokratycznych instytucje publiczne muszą w swoich decyzjach uwzględniać opinię publiczną, konsultacyjna-realizują ją ośrodki badań opinii publicznej, dostarczają informacji o tym co sądzi społeczeństwo, prawidłowa realizacja tej funkcji zależy od rzetelności ośrodka które prowadzi badania, kreacyjna-polega na zdolności opinii publicznej do publicznej kreacji lub destrukcji (ładu społecznego) wiadomo że opinie formułowane przez społeczeństwo opierają się najczęściej na tych informacjach które do tego społeczeństwa realnie docierają a zatem informacje te odpowiednio podane mogą wykreować określony wizerunek danego zjawiska lub osoby. Cechy charakteryzujące tabloidy-duże zdjęcia, duża rozchwiana czcionka, tytuł obrażający często na granicy dobrego smaku, ogromny wpływ na opinię publiczną, tekst odwołujący się do uczuć, skondensowana forma, pisane prostym językiem, rozmiar mniejszy od typowej gazety, teksty sensacyjne. Strategie wyborcze: skoncentrowana-polega na wyborze jednego segmentu lub niszy elektoratu i przygotowaniu dla niego wyspecjalizowanej oferty politycznej. Dzięki temu dany podmiot polityczny może przygotować propozycję wyborczą dokładnie odpowiadającą aspiracjom elektoratu dzięki czemu stwarza to możliwość trwałego zdobycia lojalności wyborczej konkretnej niszy. Zaletą jest stosunkowo niski koszt minusem jest koncentracja na zbyt nielicznej grupie wyborców. Minusem jest też to że politykowi zagraża zdobycie etykiety reprezentanta niezbyt licznych wyborców np. Korwin-Mikke, zaleca się wybrać tą strategię w ostatnich tygodniach kampanii. Zróżnicowana-polega na penetrowaniu całego lub znacznej części rynku oraz przygotowaniu dla każdej z grup elektoratu odmiennej oferty politycznej. Korzyścią i zaletą jest dotarcie do poszczególnych grup elektoratu z propozycją odpowiadającą ich gustom, minusem jest to że może podważyć zaufanie, realizacja tej strategii jest bardzo kosztowna wymaga dobrej organizacji ze strony polityka lub partii. Niezróżnicowana-mamy z nią do czynienia wówczas gdy podmiot polityczny za arenę swojej aktywności przyjmuje cały (bądź znaczną jego część) rynek wyborczy prezentując na nim ofertę skierowaną do elektoratu jako całości. Oferta przygotowana w ten sposób traktuje problemy z dużym stopniem ogólności, raczej pomijane są tematy kontrowersyjne. Strategia ta chodź również kosztowna jest jednak tańsza od zróżnicowanej. Żadna z grup wyborców może nie znaleźć w ofercie nic co by ich zainteresowało. Analitycy wskazują że tą strategię należy stosować na początku kampanii wyborczej kiedy celem jest stworzenie dobrego wrażenia na wyborcach. Typy ról podmiotów na rynku: lider-zajmuje się obroną zajmowanej pozycji i zdobytych już segmentów elektoratu, zdobywca-najbardziej aktywny na rynku, celem jego jest usunięcie lidera i zajęcie jego miejsca a także atak na pozostałych graczy którzy dysponują podobnym potencjałem, naśladowca-naśladuje zachowania lidera, rola określana mianem imitacji, specjalista-okupujący niszę, zadowala się zdobyciem silnej pozycji ale tylko w niszy rynkowej, oferta wyborcza jest wyspecjalizowana i adresowana do ściśle określonej grupy elektoratu, celem jest wykreowanie niszy, zajęcie niszy i jej obrona. Typy kampanii ze względu na chronologię trwania: wzrastająca-polega na stałym wzmacnianiu środków oddziaływania na elektorat, moment kulminacyjny tak prowadzonej kampanii wypada tuż przed głosowaniem, błyskawiczna („blitz”)-bardzo krótka kampania totalna tzn. angażująca wszystkie dostępne kanały dystrybucji i polegająca na skupieniu środków oddziaływania, „stopniowego odsłaniania”-jej głównym celem jest pobudzenie ciekawości elektoratu co osiąga się np. dzięki kreowaniu wizerunku anonimowego polityka i w miarę rozwoju kampanii wyjaśnia się stopniowo o jakiego polityka chodzi, pulsacyjna („stop and go”)-stosowana kiedy brakuje środków na zapewnienie ciągłości akcji promocyjnej. Public Relation-informacja sprawdzona, fachowa, kompetentna, szybka (utworzona pod presją czasu), przyjazna dla mediów i opinii publicznej (unikanie słów specjalistycznych, krótkie zdania, zrozumiałe), korzystna dla nadawcy tej informacji. Osoby zajmujące się PR-potrafią szybko informować, muszą znać realia rynku, znać się bardzo dobrze w branży, potrafić rozmawiać z ludźmi, występować publicznie. Działania PR-są zawsze starannie z wyprzedzeniem zaplanowane, obejmują szybkie, sprawne, rzetelne informacje o danym podmiocie wsparte ilustracjami (infografika), próbują zainteresować dziennikarzy. Zadania PR: uzasadniać dane decyzje i poczynania firmy, ściśle i na bieżąco współpracować z innymi działami firmy, informować pracowników zatrudnionych w firmie, na bieżąco monitorować jak firma bądź polityk są postrzegani na zewnątrz czyli jak pisze się o nich w mediach, doglądać materiałów, bilbordów, zdjęć aby nie budziły złych skojarzeń z firmą, wysyłać biogramy do mediów oraz zdjęć aktualnych i dobrej jakości, sporządzać listy ważnych spraw które chce się przekazać do opinii publicznej, sporządzać listy możliwych pytań i odpowiedzi, aktualizować listę osób które trzeba poinformować nie tylko mailem ale także listownie, planować harmonogram imprez tak aby się one na siebie nie zachodziły i nie wypadały w święta, kontaktować się z mediami im więcej i częściej tym lepiej, w sytuacjach kryzysowych wyjaśniać dlaczego tak jest i wyjaśniać . Zadania PR podczas konferencji: zapraszać na spotkania samorządowców, naukowców, znawców specjalistów i dziennikarzy, unikać stylu urzędniczego, slangu technicznego, zapraszając podajemy wszystkie nasze dokładne dane kontaktowe, organizacja konferencji (cel, temat spotkania, termin, rezerwacja sali, multimedia przygotowane dla mediów podsumowujące konferencję, nie wysyłać zaproszeń za wcześnie, sporządzić plan-kto kiedy i o czym, rozsyłanie materiałów z konferencji osobom nie obecnym). Czego PR nie należy robić: uciekać się do kłamstw, udzielać informacji pochopnie i bez konsultacji, informacje muszą być zatwierdzone w centrali , nie można podawać ocen, spekulować, komentować sytuacji, wdawać się w dyskusje, nie dopuszczać do przecieku informacji. Profesjonalne wykonywanie zadań PR powinny obejmować: zamysł (przemyślane działania), mają dostarczać rzetelnych informacji, celem jest zdobywanie poparcia społecznego, ważna jest precyzyjna organizacja działań (plan), działania PR są efektywne wówczas gdy pozostają częścią zarządzania instytucją (zarząd je uwzględnia), PR wzmacnia marketing firmy, osoby PR muszą podtrzymywać dobre stosunki z akcjonariuszami, władzami lokalnymi, organizacjami publicznymi, informowanie załogi firmy, minimalizacja skutków kryzysowych, osoby mają decydować o sponsoringu, sposobie sponsorowania, osoby PR odpowiadają za wspomaganie jakiś osób np. niepełnosprawnych, organizacji charytatywnych.