PLURALIZM (łac. pluralis -mnogi)
Pogląd, zgodnie z którym w rzeczywistości lub w poznaniu ludzkim istnieje wiele odrębnych, niezależnych od siebie, nie sprowadzalnych do wspólnego mianownika czynników. Odnosi się on do wszystkich dziedzin ludzkiego życia, także do życia społecznego, gospodarczego i politycznego. Ze względu na proces pogłębiającego się zróżnicowania, cechującego te dziedziny życia oraz odpowiadające im dziedziny ludzkiej myśli, główny kierunek ewolucji nauki społecznej Kościoła w ciągu minionego stulecia polegał na przejściu od poszukiwania rozwiązań modelowych do formułowania zasad moralno-społecznych, pozwalających poszukiwać takich rozwiązań z uwzględnieniem specyfiki konkretnego kraju. Taki kierunek rozwoju nauki społecznej Kościoła zakłada nie tylko uznanie współczesnego zróżnicowania cywilizacyjnego, kulturowego, społecznego i politycznego, wraz z cechującą go dynamiką, ale także - możliwość pogłębiania się tego zróżnicowania, w wyniku dokonywania różnych opcji w oparciu o inspiracje Magisterium Kościoła.
W świetle nauki społecznej Kościoła pluralizm, a więc cechująca go wielość i różnorodność form życia i poglądów nie jest wartością samą w sobie, ale staje się nią wówczas, gdy prowadzi do wzbogacenia o nowe wartości, gdy pluralizmowi towarzyszy możliwość poznania różnych rozwiązań, dialog i związana z nim gotowość do wysłuchiwania innych, otwarcie na ich poglądy i gotowość do uznania ich racji, wzajemny szacunek i tolerancja, a zwłaszcza współpraca w zakresie określonym przez dobro wspólne.