ZNAKI UMOWNE I SZKICE POLOWE

1. ZNAKI UMOWNE STOSOWANE NA PODKŁADACH MAPOWYCH MAPY ZASADNICZEJ W SKALACH 1:500, 1:1000, 1:2000 ORAZ 1:5000

NR.	PRZEDMIOT	SKALA MAPY ZASADNICZDEJ
	SYTUŁACYJNY	1:500	1:1000		1:2000		1:5000
1	OSNOWA GEODEZYJNA
1.1	Punkt osnowy podstawowej poziomej (w tym punkt wiekowy magnetyczny z symbolem skrótu M)
1.2	Punkty osnowy szczegółowej poziomej
1.3	Punkty osnowy poziomej - ścienne
1.4	Punkt osnowy pomiarowej stabilizowany trwale
1.5	Punkt osnowy podstawowej wysokościowej (w tym punkt podstawowej sieci grawimetrycznej)
1.6	Punkt osnowy szczegółowej wysokościowej
1.7	Punkty osnowy wysokościowej - ścienne
1.8	Punkt osnowy poziomej i jednocześnie wysokościowej - ścienny
2	Granice
2.1	Granice państwa (ze znakiem granicznym)
2.2	Granice województwa
2.3	Granice jednostki administracyjnej stopnia podstawowego (gminy, miasta, dzielnicy miejskiej)
2.4	Granice działki
2.5	Przehaczenie
2.6	Granica użytków i kangurów klasyfikacji gruntów
2.7	Znak graniczny stabilizowany trwale
2.8	Znak graniczny granicy państwa stabilizowany trwale
2.9	Granica obrębu ewidencji gruntów
2.10	Przykłady wykreślania granicy
3	Ogrodzenie trwałe
3.1	Ogrodzenie trwałe rzut ogrodzenia w skali mapy
3.2	Brama w ogrodzeniu
3.3	Żywopłot
3.4	Granica działki obok żywopłotu
3.5	Granica działki pośrodku żywopłotu

2. POMIAR DŁUGOŚCI

• SKALE OBOWIAZUJĄCE W GEODEZJI

SKALA	GRUBOŚĆ PODSTAWOWA	GRUBOŚĆ POMOCNICZA
1:500	0,5	0,18
1:1000	0,35	0,18
1:2000	0,35	0,18
1:5000	0,25	0,13

Budynek gospodarczy

Budynek kondygnacyjny (i- liczba kondygnacji)

Budynek administracyjny (grubość linii 0,5)

• MAPA TOPOGRAFICZNA

• SKALA

1:10000	144.143
1:5000	144.143.4
1:2000	144.143.25
1:1000	144.143.144
1:500	144:143.1444

3. POMIAR DŁUGOŚCI

Lo = 30m - długość nominalna




Lo=30m

Tk=+20'C

Tp=-5'C

Ln = 30m + dk

- na nawierzchni twardej (np. asfalcie) robimy strzałki jak nie ma możliwości wbić szpilki

n = ilość odłożeń

n = 8

r - reszta od odłożeń

r = 21,36m

L1= n * lo +r2 = 261,36m

W celu upewnienia robię ponownie pomiar w drugą stronę

r = 21,43cm

L2 = n * lo + r2 = 261,43m

Bierzemy wartość najbardziej prawdopodobną

L = (L1 + L2)/:2 = 261,40m

dk - poprawka długości (liczba porządkowa własna nr. 6)

dk = (0,006 * NRP)m = 0,0006m

Lk = L + (dk : lo) * l = 261,40 + (0,006 : 30) * 261,40 =

= 261,40 + 0,0002 * 261,40 = 261,40 + 0,05228 =

= 261,45228 = 261,45m

Poprawka termiczna

LT = Lk + Lk * ƛ * ΔT

ƛ = 11,5 * 0,000001 /:1°C = 0,0000115

ΔT = Tp - Tk = -25°C

LT = 261,45m + 261,45m * 0,0000115 * -25°C = 261,374m

Reguły zaokrąglania

0,364 = 0,36 0,354 = 0,35

0,365 = 0,36 0,355 = 0,36

0,366 = 0,37 0,356 = 0,36

OPIS POMIARU DŁUGOŚCI METODĄ POŚREDNIĄ

Aby dokonać pomiaru prostej AB metodą pośrednią (brak dostępu aby wykonać pomiar metodą bezpośrednią np. ciek wodny), musimy wyznaczyć punkt C (na kierunku pomocniczym) z którego dokładnie widzimy punkt A i B. Dokonujemy dokładnego pomiaru odcinka AC oraz kąty α i β zawarte między kierunkami AB i AC oraz AC i BC i na podstawie twierdzenia sinusów możemy obliczyć

γ = 180° - (α + β)

dAB / sinβ = dAC/ sinα

dAB = L x sin β / sin(α + β)

OPIS POMIARU PROSTEJ METODĄ BEZPOŚREDNIĄ

Pomiar bezpośredni prostej o długości ponad 150m wykonujemy w następujący sposób:

Robotę rozpoczynamy od wytyczenia prostej AB. W wyznaczonych punktach wkręcamy lub ustawiamy w stojakach (jeżeli grunt na to nie pozwala) tyczki miernicze. Tyczki muszą być ustawione w pionie. Obserwator ustawia się na kierunku tyczonej prostej w odległości 3-5m od tyczki A, pomocnik trzymając trzecią tyczkę w sposób widoczny dla obserwatora ustawia tyczkę tak aby pokryła się pionowo z tyczkami punktu A i B. Ustawianie tyczek rozpoczynamy od najdalszego punktu od obserwatora tj. od punktu B.W ten sposób możemy wyznaczyć dowolną ilość punktów pośrednich. Następnie przystępujemy do pomiaru bezpośredniego prostej AB. Potrzebne nam będą następujące narzędzia:

1. taśma stalowa

2. ruletka

3. komplet szpilek

Pomiarowy będący z tyłu przekłada zero taśmy mierniczej do środka punktu A, następnie nakierowuje idącego z przodu drugiego pomiarowego aby trzymany przez niego koniec taśmy znalazł się dokładnie na wytycznej prostej AB. Drugi pomiarowy potrząsa taśmą, aby ułożyła się wzdłuż mierzonej prostej, następnie naciąga z siłą około 10 kg i wbija pierwszą ze szpilek dołączając do niej jedno z kółek (w komplecie są dwa), na które pierwszy pomiarowy będzie zbierał szpilki wbijane w ziemię przez drugiego pomiarowego. Następnie pomiarowi unoszą taśmę do góry i przesuwając się o długość taśmy w kierunku punktu B. Czynności te powtarzają n- razy. Tak dochodzimy do punktu końcowego B pomiarowy pierwszy (kierownik pomiaru) zapisuje ilość przyłożeń całkowitych taśmy według zabranych szpilek oraz pomierzona za pomocą ruletki tak zwaną resztę. W celu sprawdzenia dokładności pomiaru i wyeliminowaniu błędów czynności pomiarowe powtarzamy w druga stronę



---