LABORATORIUM

Podstaw Miernictwa

Sprawozdanie z ćwiczenia nr 1

Temat: Błąd metody.

Pawleta Krzysztof

............

...................

Rok akad.

1996/97

Ćwiczenie wykonano

Hehnel Stefan

............

...................

Grupa 3

Sprawozdanie

oddano

...................

Ocena

Sekcja 6

  1. Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia było zapoznanie się z różnymi rodzajami błędu metody, sposobu ich identyfikacji oraz ograniczania. W ćwiczeniu wykorzystano układ elektryczny z nieliniowym rezystorem.

  1. Pomiar spadku napięcia na rezystorze.

Pomiary przeprowadziliśmy dla układu przedstawionego na poniższym rysunku. Układ ten był zasilany napięciem E=60 V. Rezystory liniowe znajdujące się w układzie mają rezystancje: R1 = 200 kΩ i R2 = 300 kΩ, natomiast Rw jest rezystorem nieliniowym. Podczas ćwiczenia należało wyznaczyć doświadczalnie wartość napięcia UR2 na oporniku R2 w układzie:

Układ ten można sprowadzić stosując twierdzenie Thevenina do jednego źródła i jednego rezystora:

Parametry układu:

Napięcie mierzone przez miernik:

Do obliczeń robimy założenie, że układ badany jest liniowy (Rw = 120kΩ).

Dla idealnego miernika napięcie wskazywane powinno wynosić:

i powinno być takie samo dla różnych zakresów pomiarowych.

W rzeczywistości należy uwzględnić rezystancje wewnętrzne zasilacza oraz miernika - są to dodatkowe dwie niewiadome i dlatego w celu ich eliminacji należy wykonać pomiar co najmniej dwukrotnie.

Uwzględniając rezystancję RM otrzymamy napięcia::

Uustaw

działki

Rm

UP

UI

Błąd

6

33

30000

6,6

28,851

22,251

15

25,7

75000

12,85

28,940

16,090

30

18,8

150000

18,8

28,970

10,170

60

12,4

300000

24,8

28,985

4,185

150

6,4

750000

32

28,994

-3,006

300

3,3

1500000

33

28,997

-4,003

600

1,6

3000000

32

28,999

-3,002

Charakterystyka:

    1. Wnioski:

Podczas ćwiczenia przyjęto założenie, że rezystor Rw jest liniowy - jeżeli weźmiemy pod uwagę, że jest on nieliniowy, to do wyznaczenia wartości napięcia mierzonego potrzebne nam będą co najmniej dwa punkty pomiarowe (ponieważ w równaniu na napięcie U będą dwie niewiadome: rezystancja wewnętrzna zasilacza i rezystancja wewnętrzna miernika) i powstanie nam dodatkowy błąd metody. Potrzebę zastosowania poprawki na nieliniowość ilustruje powyższy wykres: napięcie idealne to prawie skok jednostkowy, natomiast napięcie zmierzone to inercja drugiego rzędu ze słabym tłumieniem.

  1. Pomiar rezystancji metodą techniczną.

    1. Pomiar z wykorzystaniem układu poprawnie mierzonego napięcia.

W tej części ćwiczenia przeprowadziliśmy pomiar napięcia i prądu korzystając z układu zbudowanego według schematu przedstawionego na rysunku poniżej. Pomiar przeprowadziliśmy dla czterech różnych oporników.

      1. Wzory:

Wartość ΔR została określona jako:

      1. Tabela wyników:

      2. Ri

        Wynik surowy

        [W]

        Wynik skorygowany [W]

        Błąd [W]

        Wynik końcowy [W]

        R1

        955,17

        957

        29

        957±29

        R2

        2638

        2652

        80

        2650±80

        R3

        2015

        2023

        61

        2023±61

        R4

        28,2

        28,20

        0,85

        28,20±0,85

          1. Pomiar z wykorzystaniem układu poprawnie mierzonego prądu.

        W tej części ćwiczenia przeprowadziliśmy pomiar napięcia i prądu korzystając z układu zbudowanego według następującego schematu:

        Pomiar przeprowadziliśmy dla tych samych co w poprzedniej części oporników.

            1. Wzory:

            1. Tabela wyników:

            2. Ri

              Wynik surowy

              [W]

              Wynik skorygowany [W]

              Błąd [W]

              Wynik końcowy [W]

              R1

              1000

              951

              29

              951±29

              R2

              2816

              2767

              95

              2767±95

              R3

              2117

              2068

              67

              2068±67

              R4

              28,5

              28

              0,98

              28,00±0,98

                1. Kryterium wyboru metody.

              Aby zmniejszyć błąd metody pomiaru oporności, należy wybrać metodę, w której błąd jest mniejszy. Metodę poprawnego napięcia należy wybrać, jeżeli spełniony jest następujący warunek:

              W naszym wypadku dla trzech pierwszych rezystancji:

              oraz dla ostatniej rezystancji:

              warunek ten jest spełniony, co wskazuje na mniejszy błąd w metodzie z poprawnie mierzonym napięciem - co zgadza się wynikami obliczeń.

                1. Wnioski:

              W trakcie pomiaru rezystancji metodą techniczną otrzymujemy wartość rezystancji obciążoną błędem systematycznym wynikającym z wpływu mierników na stan układu, w którym dokonujemy pomiaru. Powoduje to, że musimy wartość rezystancji otrzymaną w wyniku obliczeń skorygować aby zlikwidować wpływ mierników. W układzie poprawnie mierzonego napięcia wartość o jaką musimy zmienić wyniki obliczeń wynika z skończonej rezystancji woltomierza, natomiast w układzie poprawnie mierzonego prądu błąd ten wynika z niezerowej rezystancji amperomierza. Po zbadaniu, który sposób pomiaru rezystancji jest dokładniejszy (poprawnie mierzone napięcie czy poprawnie mierzony prąd) ustaliliśmy, że dokładniejsze wyniki w naszym przypadku daje pomiar w układzie poprawnie mierzonego napięcia (rezystancja mierzona jest zawsze mniejsza od rezystancji granicznej). Dodatkowo pomiary obarczone są błędami przypadkowymi wynikającymi z niedokładności odczytania wyników.