+ ile procent dzieci z porażeniem mózgowym jest uposledzonych umysłowo i czego wynikiem jest to porażenie mózgowe
+ wymienić formy oddzialywania na te dzieci, ale poza katechcą ( pielgrzymki, kolonie, zabawy itd )
+ cechy charakterystyczne autyzmu
+ czy dzieci z uposledzeniem GŁĘBSZYM moga przyjać bierzmowanie i czu są w stanie dojść do dojrzałości duchowej?
+ jaka jest rola myzuki w katechezie
+ o tym, że dzieci głęboko upośledzone przyjmują sakramenty w wierze rodziców
+ o metody - opisać jedną z tych pogladowych, indywidualizacji i podmiotowości ( to musisz sprawdzić w skrypcie, gdzie to jest i przeczytac wszystkie )
Logopedia - Dyscyplina naukowa, której przedmiotem jest mowa dziecka. Obejmuje teorię i praktykę rehabilitacji mowy. fonetyka, rozwój mowy dziecka, nauczanie mowy dzieci głuchych i głuchoniemych, patologia mowy, teoria i praktyka żywego słowa.
Oligofrenopedagogika - Oligofrenia - niedorozwój umysłowy. Dział pedagogiki specjalnej zajmujący się teorią i praktyką wychowania i kształcenia dzieci upośledzonych umysłowo „pedagogikę osób o małym mózgu”
Tyflopedagogika - Dotyczy upośledzeń wzroku. -//-dzieci z wadami wzroku, niewidomych i niedowidzących.
Pedagogika resocjalizacyjna - Dotyczy zaburzeń w zachowaniu. -//-się zagadnieniami kształcenia i wychowania dzieci, młodzieży i dorosłych niedostosowanych społecznie.
Pedagogika korekcyjna - Dyscyplina naukowa zajmująca się badaniami, stymulacją i terapią dzieci z mikrozaburzeniami rozwojowymi,
Pedagogika terapeutyczna - Dyscyplina naukowa traktująca o teoretycznych i metodycznych problemach pracy pedagogicznej z osobami chorymi
Skala niepełnosprawności
-lekka niepełnosprawność intelektualna o ilorazie inteligencji od 52-67,
-umiarkowana niepełnosprawność intelektualna o ilorazie inteligencji od 36-51,
-znaczna niepełnosprawność intelektualna o ilorazie inteligencji od 20-35,
-głęboka niepełnosprawność intelektualna i ilorazie inteligencji poniżej 19.
(Stopnie niepełnosprawności umiarkowanej i znacznej określa się łącznie terminem: głębsza niepełnosprawność intelektualna.)
powstania niepełnosprawności intelektualnej.
-Czynniki uszkadzające komórki rozrodcze rodziców (zaburzenia uwarunkowane nieprawidłowościami budowy genów oraz nieprawidłowościami chromosomalnymi). Są to uwarunkowania genetyczne a ich skutkiem jest np. urodzenie dziecka z zespołem Downa.
-Czynniki uszkadzające zarodek ludzki (płód) w łonie matki (promienie Roentgena i inne, niedotlenienie, urazy mechaniczne, działanie niektórych lekarstw, zatrucia, zaburzenia hormonalne matki, infekcje, awitaminoza, zaburzenia krążenia, silne urazy psychiczne).
-Czynniki uszkadzające płód w czasie akcji porodowej. Najczęściej mówi się o urazie okołoporodowym, którego konsekwencją jest tzw. krwotok wewnątrzczaszkowy i o zamartwicy noworodka (niedotlenienie mózgu). Częstym następstwem zamartwicy jest porażenie mózgowe. Podaje się, że od 50 do 70% dzieci z dziecięcym porażeniem mózgu jest upośledzonych umysłowo.
-Czynniki zaburzające rozwój dziecka w życiu pozapłodowym. Chodzi tu o czynniki teratogenne działające w pierwszych latach życia dziecka. Spośród wielu chorób, urazów i zatruć mogących być przyczyną upośledzenia umysłowego, najczęściej wymienia się: zapalenie opon mózgowych, choroby wirusowe (np. świnka, odra, różyczka, ospa wietrzna), zatrucie ołowiem, lekami, pokarmowe,urazy głowy, mózgu. Wymienione czynniki występują powszechnie, nie w każdym przypadku powodują powstanie upośledzenia umysłowego. Skutki ich działania zależą między innymi od indywidualnej wrażliwości organizmu dziecka, przebiegu choroby i stosowanego leczenia.
Sakramenty a niepełnosprawni
Bóg w swą ekonomię zbawienia wkalkulował te osoby razem z ich dysfunkcjami. Sam powiedział: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie” - wszystkim dzieciom. Powiedział również: „Bierzcie i jedzcie z tego WSZYSCY” (a nie tylko Ci, którzy spełnią określone warunki ustanowione przez ludzi). Jest to zaproszenie i jednocześnie zobowiązanie do pomocy w realizacji tego zaproszenia, skierowane do tych, którzy mogą być pośrednikami w spotkaniu z Bogiem: rodziców, duszpasterzy, katechetów, nauczycieli. To rodzice są przede wszystkim odpowiedzialni za przygotowanie dziecka do Komunii Święte. Dziecko rodzica wierzącego, jeśli samo nie jest w stanie w pełni świadomie funkcjonować, przyjmuje sakramenty w jego wierze. Taka sytuacja stanowi jednak dla katechety dodatkowe zadanie. Skoro bowiem dziecko ma przyjąć sakrament w wierze rodziców, oznacza to, że rodzice przyjmują na siebie pewne obowiązki związane z przygotowaniem do sakramentów, a obowiązki te wymagają między innymi pogłębienia ich wiary. Katecheta jest zatem zobowiązany pomóc im w tym. Musi więc znaleźć czas również na bezpośrednią pracę z rodzicami dziecka.