rachp12 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzenia przedmiotowego wyr˙˙niamy w niej:


Wycena i ewidencja rozrachunków.

Rozrachunkami są należności u wierzyciela lub zobowiązania dłużnika jeżeli spełnione są trzy warunki:

Kwota wierzytelności, która w części lub w całości nie jest akceptowana przez dłużnika określana jest mianem roszczenia, natomiast roszczenie dla wyegzekwowania którego wierzyciel odwołał się do sądu określane jest roszczeniem spornym.

Terminy zapłaty należności jednostki określają w umowach. W przypadku braku umownego terminu znajduje zastosowanie przepis ustalający obowiązek zapłaty niezwłocznie po otrzymaniu wezwania do zapłaty, którym jest faktura. Zapłata winna być dokonana w siedzibie wierzyciela, co oznacza, że przy rozliczeniach gotówkowych i za pomocą czeków momentem zapłaty jest doręczenie gotówki lub czeku wierzycielowi w jego siedzibie.

Przy rozliczeniach bezgotówkowych momentem zapłaty jest dzień uznania rachunku bankowego wierzyciela.

Nieterminowe uregulowanie należności daje wierzycielowi prawo żądania odsetek za czas opóźnienia w otrzymaniu zapłaty. Odsetki nalicza się za czas od dnia następnego po upływie terminu zapłaty wynikającego z umowy do dnia zapłaty. Stopa odsetek może wynikać z umowy, a w przypadku braku umownej stopy odsetek wierzycielowi przysługują odsetki ustawowe (35% od 1.01.1997 od zobowiązań niepodatkowych). Odsetki od zobowiązań podatkowych od 8.01.1996 wynoszą 0.14% za każdy dzień zwłoki.

Odsetki naliczane są zgodnie z formułą:

Odsetki za zwłokę w zapłacie powinny być naliczone i przekazane przez dłużnika nie regulującego w terminie swych zobowiązań. W przypadku, gdy dłużnik nie dopełnił tego obowiązku należne odsetki oblicza wierzyciel. Rozrachunki z punktu widzenia terminu spłaty podlegają podziałowi na długo- i krótkoterminowe.

Kolejnym podziałem rozrachunków jest podział podmiotowo - przedmiotowy.

Podział rozrachunków według kryterium podmiotowego:

Podział rozrachunków według tytułów, których dotyczą:

Rozrachunki w ciągu roku obrotowego wyceniane są w wartości nominalnej wynikającej z dowodów rozrachunkowych, natomiast na dzień kończący rok obrotowy wycenia się je w kwotach wymagających zapłaty. W praktycznym ujęciu oznaczać to może konieczność naliczenia odsetek w przypadku rozrachunków nieuregulowanych w terminach zapłaty. Można odstąpić od naliczania odsetek za zwłokę w zapłacie należności, jeżeli wierzyciel oświadczy, że odstępuje od ich naliczania lub jeżeli jednostka otrzyma oświadczenie od kontrahenta o zrzeczeniu się odsetek.

Rozrachunki zagraniczne.

Wycenia się je w ciągu roku obrotowego według średniego kursu ustalonego przez prezesa NBP obowiązującego w dniu przeprowadzenia operacji. Jeżeli dowód odprawy celnej wyznacza inny kurs waluty należy przyjąć kurs zastosowany w dowodzie odprawy celnej.

Rozrachunki zagraniczne z dostawcami i odbiorcami

  • W2: wartość nominalna przeliczona na złote polskie według kursu sprzedaży danej waluty na dzień zapłaty [131 rachunek bieżący]

  • dodatnie różnice kursowe [751 przychody finansowe]

  • W1: wartość nominalna przeliczona na złote polskie według kursu średniego ustalonego przez NBP na dzień powstania zobowiązania [301 rozliczenie zakupu]

  • ujemne różnice kursowe [752 koszty finansowe]

  • Jeżeli W1<>W2 mamy do czynienia z różnicami kursowymi:

    Na koniec roku obrotowego rozrachunki zagraniczne przelicza się według średniego kursu ustalonego przez NBP obowiązującego na dzień bilansowy.

    Rozrachunki zagraniczne z dostawcami i odbiorcami

    • dodatnie różnice kursowe [845 przychody przyszłych okresów]

  • wartość nominalna przeliczona na złote polskie według kursu średniego ustalonego przez NBP na dzień powstania zobowiązania [301 rozliczenie zakupu]

  • ujemne różnice kursowe - porównanie z średnim kursem NBP na dzień bilansowy [752 koszty finansowe]

  • Po dniu bilansowym wycenę się odwraca, sprowadza do stanu pierwotnego i czeka na zapłatę by ponownie wykazać różnice kursowe na dzień uregulowania zobowiązania. W przypadku różnic kursowych na rozrachunkach wyrażonych w jednej walucie obowiązuje ich kompensata. Nadwyżka ujemnych nad dodatnimi jest kosztem finansowym, dodatnich nad ujemnymi - przychodem przyszłego okresu.

    Ewidencja wynagrodzeń.

    101 kasa 220 rozr. z budżet. 405 wynagrodzenia

    8

    2

    1

    131 rachunek bieżą. 231 rozr. z tyt. wyn. 406 świadczen. prac.

    7

    2

    3

    8

    1

    4

    5

    6

    249 inne rozrachunki 851 zakł. fund. św.soc.

    3

    6

    227 rozrach. z ZUS Rach. środków ZFŚS

    4

    5

    7

    lista płac - wynagrodzenie brutto

    zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych

    składki PZU, kasa zapomogowo pożyczkowa (K.ZP.P.) - potrącenia dobrowolne

    zasiłki rodzinne ujęte w liście płac osobowych

    naliczone składki z tytułu ubezpieczeń społecznych (45%), funduszu pracy (3%) i FGŚP (0,18%)

    odpis na ZFŚS - gdy jest ponad 20 zatrudnionych, jednorazowy w pierwszym kwartale roku obrotowego, rozliczany w czasie przez inne rozliczenia międzyokresowe kosztów (w 1996 obowiązywał wszystkie przedsiębiorstwa). Odpis to planowane przeciętne zatrudnienie pomnożone przez kwotę roczną odpisu na jednego pracownika (37,5% przeciętnego wynagrodzenia za ubiegły rok lub półrocze). Na ten fundusz podmiot powinien mieć utworzony odrębny rachunek bankowy (środków ZFŚS). Gdy nie ma takiego wydzielenia odpis nie może być wg przepisów podatkowych zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

    przelew środków pieniężnych na rachunek Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych

    wypłata wynagrodzeń (wraz zasiłkami rodzinnymi) na podstawie listy płac

    Majątek trwały.

    Rzeczowy majątek trwały: środki trwałe, inwestycje rozpoczęte, zaliczki na poczet inwestycji.

    Środki trwałe to nieruchomości, maszyny i urządzenia, środki transportu i inne przedmioty, a także inwentarz żywy, jeżeli spełnione są jednocześnie następujące warunki:

    Brak jest kryterium wartości przesądzającego o zakwalifikowaniu obiektu do środków trwałych. Można nie obejmować ewidencją środków trwałych obiektów o cenie zakupu lub koszcie wytworzenia niższym niż 2.000 PLN. Środki trwałe wycenia się w cenie nabycia, która obejmuje:

    Wartość początkowa środka trwałego może podlegać zwiększeniu o:

    Amortyzacji podlegają wszystkie własne i traktowane na równi z nimi obce środki trwałe, które tracą w miarę upływy czasu na wartości, a więc wszystkie obiekty z wyjątkiem gruntów, dzieł sztuki, eksponatów muzealnych, inwentarza żywego. Amortyzacja może być ustalana metodą liniową i degresywną. Liniowa znajduje zastosowanie do wszystkich obiektów majątku rzeczowego, natomiast degresywna do produkcyjnych środków trwałych objętych grupami 3-8 klasyfikacji GUS z wyłączeniem samochodów osobowych. Ustawa zezwala na stosowanie stawek ustalanych przez same jednostki, natomiast rozporządzenie MF określa katalog stawek. Dla nowo nabytych, używanych oraz oddanych do używania po przeprowadzeniu ulepszenia środków trwałych wprowadza się stawki indywidualne.

    Wp1 - nieumorzona część wartości początkowej środka trwałego na dzień ustalenia stawki

    Wp2 - wartość początkowa łącznię z kosztami ulepszenia, dla której ustala się stawkę

    Odpisy amortyzacyjne dokonuje się zgodnie z planem amortyzacji według aktualnej stawki amortyzacyjnej w ciężar kosztów działalności

    Amortyzacja nieplanowa ma miejsce w przypadku utraty wartości środków trwałych spowodowanej zmianą techniki produkcji oraz przeznaczeniem do likwidacji lub wycofaniem z używania, jeżeli do dnia bilansowego nie nastąpi sprzedaż lub likwidacja. Amortyzacja nieplanowa obciąża pozostałe koszty operacyjne. Do pozostałych kosztów operacyjnych zalicza się również koszty likwidacji i sprzedaży środków trwałych. Środki trwałe w bilansie wykazywane są w ich wartości netto (początkowej skorygowanej o dotychczasowe umorzenie).

    Kamil Wasylów gr.371, rachunkowość przedsiębiorstw, wykład 15. Kamil Wasylów gr.371, rachunkowość przedsiębiorstw, wykład 15.



    Wyszukiwarka

    Podobne podstrony:
    RACHP11 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    RACHP10 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    POLIC01 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    rachp07 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    RACHP01 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    INW03 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzenia
    RACHP09 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    RACHZ07 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    RACHZ07 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    RACHP06 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    INW04 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzenia
    RACHZ05 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    RACHP05 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    RACHZ08 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    SPRAW01 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    POLIT02 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni
    POLIT05 , Analiza ekonomiczna - analiza odnosz˙ca si˙ do dzia˙alno˙ci gospodarczej. Z punktu widzeni

    więcej podobnych podstron