W13
AKUMULACJA METALI PRZEZ MIKROORGANIZMY
Usuwanie metali ciężkich ze środowiska przez mikroorganizmy wynika z:
powierzchni wiązania metali przez reaktywne polimery i makrocząsteczki osłon komórkowych
wewnątrzkomórkowe wiązanie metali
Oporność mikroorganizmów na metale ciężkie wynika z obecności systemów komórkowych umożliwiających:
wydalanie metali na zewnątrz komórki
akumulację wewnątrz komórki
mechanizmy enzymatyczne prowadzące do powstawania form mniej toksycznych
BIOSORPCJA - usuwanie metali ze środowiska
Mechanizmy usuwania metali ciężkich:
powierzchniowe wiązanie metalu:
procesy wymiany jonowej = ważna rola grupy COOH, fosforanowa (występują jako składniki błon komórkowych)
tworzenie trwałych kompleksów = grupy COOH, OH, NH3 (powinowactwo do elektrododatnich metali)
rola białka (Cd: chityna; Cu, Co: mannan)
różnice w efektywności usuwania metali u bakterii Gram (+) i Gram (-) (różna budowa ściany komórkowej); Gram (+) 10x efektywniej wiążą metale, ponieważ mają wielowarstwową ścianę co umożliwia wiązanie jonowe z metalem)
ważne jest jakie mikroorganizm posiada otoczki, warstwy śluzowe (ułatwiają wiązanie metalu)
zmiana pH środowiska:
zmiana odczynu powoduje przesunięcie równowagi chemicznej pomiędzy formami metali w roztworze, a pośrednio ma wpływ na powinowactwo adsorpcyjne metalu do otoczek i ścian komórkowych
grzyby- obniżają pH środowiska
bakterie- podwyższają pH środowiska
w środowisku alkalicznym tworzą się trudnorozpuszczalne związki
w środowisku kwaśnym tworzą się łatworozpuszczalne związki
Alcaligenes denitrificans = usuwanie Cd związane jest ze zdolnością do silnej alkalizacji środowiska (prowadzą proces denitryfikacji).
Pozakomórkowe wydzielanie przez mikroorganizmy substancji nieorganicznych i organicznych:
kwasy organiczne, białka przyłączają Cd i powstałe kompleksy są deponowane w obrębie osłon komórkowych
mikroorganizmy redukujące siarczany do H2S wytrącają metale w postaci nierozpuszczalnych siarczków
Citobacter sp. - Cd (pożywka z fosfoglicerolu, kwaśna fosfataza →
, nierozpuszczalne MeHPO4
W13
Biotransformacje polegające na przemianie enzymatyczne j metalu (f. rozpuszczalne → f. mniej rozpuszczalne):
reakcje utleniania i redukcji
reakcje metylacji i demetylacji
As - utleniany przy pomocy oksydaz do As (V)- mniej rozpuszczalny i łatwiej strącany przez fosforany czy FeCl3
Cr(VI) - redukcja do Cr(III) Enterobacter elocae
Hg - Aeromonas hydrophila (proces dwuetapowy)
Akumulacja metali:
metalotioneiny (duża ilość grup tiolowych) = politiolowe polipeptydy
zawierające duże ilości (30%) Cys - Zn, Cu, Ag, Sn, Mg, Cd
fitochelatony = glony, rośliny wyższe
drożdże = niskocząsteczkowe polifosforany (kumulacja metalu w postaci granulek)
ETAPY W PRZEMYSŁOWYCH PROCESACH USUWANIA METALI CIĘŻKICH ZE ŚRODOWISKA
biosorpcja: w tym procesie można wykorzystywać:
mikroorganizmy stanowiące produkt uboczny w przemyśle farmaceutycznym czy fermentacyjnym lub procesach oczyszczania ścieków
mikroorganizmy hodowane i namnażane na specjalnych podłożach i wykazujące zdolności do efektywnego wiązania metali
biopreparaty: AMT - BIOCLAM
desorpcja i regeneracja biomasy
Unieruchamianie biomasy:
pasywne:
agregacja (biomasa mało odporna na uszkodzenia)
zasiedlenie nośników
zastosowanie związków chemicznych, np. aldehyd glukonowy
aktywne:
specjalne nośniki modyfikowane chemicznie (silnego związanie biomasy z nośnikiem)
biomasa musi być zregenerowana, a metal odzyskany np. metodą elektrolizy
MEOR = Microbiologically Ennanced Oil Recovery (wydobycie ropy naftowej przy użyciu mikroorganizmów)
złoża odpowiednie dla MEOR: pH 4-8
temp. <75oC
zasolenie < 10%
obecność fazy wodnej (decydująca)
w złożach panują warunki beztlenowe, jest na dużych głębokościach, panuje wysokie ciśnienie, pH wody jest ekstremalne, bardzo wysokie zasolenie(warunki ekstremalne nawet dla mikroorganizmów)
istnieją mikroorganizmy wykorzystujące węglowodory jako źródło węgla, ale tylko w warunkach tlenowych (w złożu warunki beztlenowe), dlatego wraz z mikroorganizmami do złoża wprowadza się substancje odżywcze
W13
w metodzie tej nie używa się bakterii wytwarzających polimery, bakterii fermentacyjnych, kłaczkujących w celu uniknięcia zatkania por (miejsce iniekcji musi być czyste)
problem dyspersji- mikroorganizmy wprowadzane jako zawiesina wodna, bakteria nie może być większa niż por w skale (ważny rodzaj skały)
w złożu znajdują się mikroorganizmy, więc może dojść do interakcji z bakteriami przez nas wprowadzonymi
charakter ropy zmienia się pod wpływem obecności mikroorganizmów (rozwój, wzrost), np. utlenianie olejów do kwasów tłuszczowych - tworzą się detergenty
wzrost biomasy wypycha ropę na zewnątrz
1
białka indukcyjne = pojawiają się gdy komórka ma kontakt z metalem