1. RYSUNEK PRZEDMIOTU OBRABIANEGO

Przyjmuję materiał 45, dla którego R_m = 700 MPa, R_e = 420 MPa. Jako półfabrykat przyjmuję wałek o średnicy d = 41 mm.

2. CHARAKTERYSTYCZNE PUNKTY ZARYSU PRZEDMIOTU

Charakterystyczne punkty zarysu	Współrzędne [mm]
	li	ri
1	0	6,7084
2	10,0313	12,5000
3	11,3141	16,3691
4	14,2341	19,0498
5	18,0156	20,0000
6	21,7972	19,0498
7	24,7172	16,3691
8	26,0000	12,5000
9	36,0000	9,8205
10	36,3000	8,7009
11	39,3000	8,7009
12	42,4616	20,5000

3. PARAMETRY GEOMETRYCZNE OSTRZA NOŻA

Warunek poprawnej geometrii ostrza noża:

Ponieważ d_max = 41 mm, d_min =19,641 mm:

Zatem:

Ponieważ powyższy warunek nie jest spełniony, dobieram nóż kształtowy tak, aby warunki jego pracy były najlżejsze.

• kąt rozpoczęcia pracy wierzchołka:

ξ_A = 61^O22'

• ustawieniowy kąt natarcia:

Przyjmuję składowy kąt natarcia γ_XA = 3^O (3^O÷5^O)

Zatem:

γ_XU = γ_XA + ξ_A

γ_XU = 3^O + 61^O22' = 64^O22'

Ze względów wytrzymałościowych rezygnuję z dodatniego kąta γ_XA gdyż wówczas:

α_XU + β_X = 90_O - 64^O22' = 25^O38'

Przyjmuję zatem:

• kąt ostrza β_X = 40^O,

• kąt przyłożenia α_XU = 3^O

Po podstawieniu:

γ_XU = 90^O - β_X - α_XU = 90^O - 40^O - 3^O

γ_XU = 47^O

• kąt podniesienia linii odniesienia zarysu noża:

Przyjmuję kąt ścięcia noża λ = 45^O (15^O÷45^O)

tgδ = tgλ ⋅ sinα_UX

tgδ = tg45^O ⋅ sin3^O = 0,052336

δ = 2^O59'45”

4. WYZNACZENIE ZARYSU NOŻA METODĄ WYKREŚLNĄ

WYMIARY [mm]

l1	0	r1	6,7084	g1	-	G1	-
l2	10,031	r2	12,5	g2	5,7916	G2	5,4586
l3	11,314	r3	16,369	g3	9,6607	G3	9,1053
l4	14,234	r4	19,05	g4	12,341	G4	11,632
l5	18,016	r5	20	g5	13,292	G5	12,527
l6	21,797	r6	19,05	g6	12,341	G6	11,632
l7	24,717	r7	16,369	g7	9,6607	G7	9,1053
l8	26	r8	12,5	g8	5,7916	G8	5,4586
l9	36	r9	9,8205	g9	3,1121	G9	2,9332
l10	36,3	r10	8,7009	g10	1,9925	G10	1,8779
l11	39,3	r11	8,7009	g11	1,9925	G11	1,8779
l12	42,462	r12	20,5	g12	13,792	G12	12,999

- warunek nie jest spełniony

---