DGP 2014 12 15 rachunkowosc i audyt

Podstawa prawna

wpis znajdzie się w trzecim dziale Krajowego Rejestru Sądowego.

RACHUNKOWOŚĆ

i AUDYT

Podstawa prawna

RADZI

■

Firma będzie musiała poinformować o dniu

kończącym jej rok obrotowy

Agnieszka Pokojska
agnieszka.pokojska@infor.pl

Chodzi tu o ustawę z 28 listopada 2014 r.

nowelizującą m.in. kodeks spółek handlo-

wych, która czeka na podpis prezydenta.

Przy tej okazji zostanie również zmieniona

ustawa o Krajowym Rejestrze Sądowym.

To natomiast oznacza, że od 15 stycznia

przyszłego roku w trzecim dziale rejestru

przedsiębiorców pojawią się nowe dane,

m.in. o dniu kończącym rok obrotowy.

Nie będzie też już wystarczająca sama

wzmianka o złożeniu sprawozdania fi-

nansowego. Przy tej okazji trzeba będzie

też podać datę złożenia rocznego raportu

i wskazać rok obrotowy.

Z kolej przedsiębiorcy, którzy nie mają

obowiązku sporządzenia i złożenia spra-

wozdania finansowego, będą musieli wpi-

sywać wzmiankę o tym w trzecim dziale.

Dlatego pojawi się również zmiana

w ustawie o rachunkowości. Zgodnie z no-

wym przepisem (art. 70a) spółki jawne osób

fizycznych i spółki partnerskie, które nie

prowadzą ksiąg rachunkowych, bo nie mu-

szą (nie przekroczyły przychodów o rów-

nowartości 1,2 mln euro), i nie robią tego

dobrowolnie, będą musiały składać do KRS

oświadczenie o braku obowiązku sporzą-

dzania i składania sprawozdań. Kierowni-

cy takich jednostek będą mieli na to sześć

miesięcy od końca roku obrotowego (tj. za

2014 rok do końca czerwca 2015 r.).

Kiedy złożyć

Również podmioty figurujące w rejestrze,

które prowadzą pełne księgi, nie muszą

się spieszyć z wpisaniem do KRS informa-

cji o roku obrotowym. Wniosek w tej spra-

wie będą musiały złożyć wraz z pierwszym

wnioskiem o wpis wzmianki o złożeniu

sprawozdania finansowego. A więc gdy rok

obrotowy pokrywa się z kalendarzowym,

będzie to przy składaniu sprawozdania

za 2014 rok. Roczne raporty składa się do

KRS w ciągu 15 dni od ich zatwierdzenia

(tj. 6 miesięcy od dnia bilansowego). Czyli

gdy rok obrotowy pokrywa się z kalenda-

rzowym, jest na to czas maksymalnie do

15 lipca.

Co ważne, za przekazanie informacji

o roku obrotowym nie trzeba będzie płacić.

Opłata zostanie pobrana tylko od wniosku

o wpis wzmianki o złożeniu sprawozdania

finansowego – 40 zł i za ogłoszenie wpisu

w Monitorze Sądowym i Gospodarczym

– 100 zł. Tak samo będzie, gdy wniosek

o umieszczenie danych o dniu kończącym

rok obrotowy zostanie złożony oddzielnie.

Jeżeli jednak taka informacja w ogóle nie

zostanie wpisana do rejestru w terminie

12 miesięcy od dnia wejścia w życie zmian

(tj. do 15 stycznia 2016 r.), sąd rejestrowy

dokona jej wpisu z urzędu.

Sąd wymierza grzywny

Dane o roku obrotowym są potrzebne, aby

w przyszłości system teleinformatyczny

KRS miał możliwość automatycznego ge-

nerowania informacji, że podmiot wpisany

do rejestru nie wywiązał się z obowiązku

złożenia sprawozdania pomimo upływu

terminu. Dzięki temu sądy rejestrowe będą

mogły skuteczniej egzekwować ten obo-

wiązek.

Już dziś bowiem, jeżeli podmiot nie skła-

da sprawozdań do KRS, sąd może wszcząć

postępowanie przymuszające. Polega ono

na wezwaniu do złożenia dokumentów

przewidzianych przepisami ustaw o ra-

chunkowości i KRS. W razie niewykonania

obowiązków w wyznaczonym (siedmiodnio-

wym) terminie sąd nakłada grzywnę na

obowiązane osoby. W jednym postanowie-

niu sąd może wymierzyć grzywnę nie wyż-

szą niż 1000 zł. Grzywna w tej wysokości

może zostać wymierzona trzykrotnie. Gdy

to nie przyniesie efektu, sąd może pona-

wiać jej nakładanie już bez ograniczenia

kwotowego. W praktyce zdarza się, że są

to kwoty opiewające na kilkadziesiąt ty-

sięcy złotych.

Także do urzędu

Podmioty sporządzające sprawozdania za

2014 rok muszą też pamiętać o ich przeka-

zaniu fi skusowi. Od 1 stycznia 2015 r. zacznie

obowiązywać art. 80b kodeksu karnego skar-

bowego. A to oznacza, że niedopełnienie tego

obowiązku będzie traktowane jak wykrocze-

nie skarbowe zgrożone grzywną. W 2015 roku

co do zasady będzie można nałożyć karę od

175 zł do 35 000 zł. Wysokość grzywny jest

bowiem uzależniona od minimalnego wy-

nagrodzenia ( w 2015 roku – 1750 zł) i może

wynosić od jednej dziesiątej tej kwoty do jej

dwudziestokrotności.

Przy tym należy pamiętać, że termin

składania sprawozdań do urzędu nie jest

jednolity. Osoby fizyczne prowadzące

księgi rachunkowe muszą je dostarczyć

fiskusowi wraz z deklaracją podatkową,

tj. najpóźniej 30 kwietnia (art. 45 ustawy

o PIT). Z kolei podatnik CIT ma obowią-

zek przekazania dokumentów do urzędu

skarbowego w ciągu dziesięciu dni od daty

zatwierdzenia rocznego sprawozdania fi-

nansowego (art. 27 ust. 2 ustawy o CIT).

Podstawa prawna

Ustawa z 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy – Kodeks

spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw – czeka

na podpis prezydenta.

Ustawa z 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądo-

wym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1203 ze zm.).

Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 330 ze zm.).

Ustawa z 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podat-

ku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku

dochodowym od osób fi zycznych oraz niektórych innych

ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 1328).

Ustawa z 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy

(t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 186 ze zm.).

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym

od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.).

Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób

fi zycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

Taki

wpis znajdzie się w trzecim dziale Krajowego Rejestru Sądowego.

Pod groźbą kary wymagać tego będą

przepisy nowelizacji, która wejdzie w życie 15 stycznia 2015 r.

Poniedziałek

15 grudnia 2014

nr 242 (3883)

gazetaprawna.pl

DZIENNIK.PL FORSAL.PL

RACHUNKOWOŚĆ

i AUDYT

AUDYT

D O D A T E K D L A P R E N U M E R A T O R Ó W

Dowiedziałam się, że dla jednostek samorządu tery-
torialnego wprowadzono dodatkowy obowiązek
przekazywania sprawozdań miesięcznych za listopad
za pośrednictwem regionalnej izby obrachunkowej do
Ministerstwa Finansów. O które sprawozdania chodzi?
Jak należy to prawidłowo przeprowadzić? Kiedy upływa
termin?

ednostki samorządu

terytorialnego po

raz pierwszy w tym

roku sprawozdania

Rb-27S oraz Rb-28S

za listopad 2014 r.

przekazują za pośred-

nictwem regionalnej

izby obrachunkowej

do Ministerstwa

Finansów. Przypomi-

namy, że Rb-27S to

sprawozdanie z

wykonania planu

dochodów budżeto-

wych samorządowej

jednostki budżetowej/

jednostki samorządu

terytorialnego. Rb-28S

zaś to sprawozdanie

z wykonania planu

wydatków budżeto-

wych samorządowej

jednostki budżetowej/

jednostki samorządu

terytorialnego.

W załączniku nr 44

rozporządzenia mi-

nistra finansów

z 16 stycznia 2014 r.

w sprawie sprawoz-

dawczości budżeto-

wej określono terminy

przekazywania spra-

wozdań oraz od-

biorców sprawozdań

w zakresie budżetów

jednostek samorzą-

du terytorialnego.

Zgodnie z nim spra-

wozdania miesięcz-

ne Rb-27S i Rb-28S

za listopad zarządy

jednostek samorządu

terytorialnego prze-

kazują w terminie

do 22 grudnia 2014 r.

do właściwych regio-

nalnych izb obrachun-

kowych.

Należy pamiętać, że

zgodnie z par. 12 roz-

porządzenia są one

przekazywane przez

zarządy jednostek sa-

morządu terytorial-

nego do właściwych

regionalnych izb obra-

chunkowych w formie

dokumentu elektro-

nicznego i powinny

być opatrzone bez-

piecznym podpi-

sem elektronicznym

w rozumieniu ustawy

z 18 września 2001 r.

o podpisie elektronicz-

nym weryfikowanym

za pomocą ważnego

kwalifikowanego cer-

tyfikatu.

Sprawozdanie mie-

sięczne Rb-27S za li-

stopad sporządzane

jest w szczegółowości:

dział, rozdział, para-

graf, plan (po zmia-

nach) oraz dochody

wykonane.

Natomiast sprawoz-

danie Rb-28S za li-

stopad sporządzane

jest w szczegółowości:

dział, rozdział, para-

graf, plan (po zmia-

nach) oraz wydatki

wykonane. Sprawozda-

nie miesięczne Rb-27S

i Rb-28S za listopad

sporządza się narasta-

jąco za kolejne miesią-

ce roku budżetowego,

czyli powinny zawie-

rać dane od 1 stycznia

2014 r. do 30 listopada

2014 r.

Przypominamy

również, że zgodnie

z par. 24 załączni-

ka nr 39 w przypadku

stwierdzenia niepra-

widłowości w złożo-

nych sprawozdaniach

miesięcznych Rb-27S

i Rb-28S za listopad

korekt tych sprawoz-

dań zarząd jednostki

samorządu teryto-

rialnego nie przeka-

zuje do regionalnej

izby obrachunko-

wej, a tym samym nie

są one przekazywa-

ne do Ministerstwa

Finansów. Popraw-

ne dane uwzględ-

nia się odpowiednio

w sprawozdaniach

sporządzanych za naj-

bliższy okres spra-

wozdawczy.

Podstawa prawna

Rozporządzenie ministra

fi nansów z 16 stycznia 2014 r.

w sprawie sprawozdawczości

budżetowej (Dz.U. z 2014 r. poz. 119).

Ustawa z 18 września 2001 r.

o podpisie elektronicznym (t.j. Dz.U.

z 2013 r. poz. 262).

EKSPERT

RADZI

Jak przekazać sprawozdania Rb-27S i Rb-28S za listopad

KRYSTYNA GĄSIOREK

specjalistka

z zakresu sprawozdawczości

budżetowej

Kalendarium

W związku z rozliczeniem ksiąg za 2014 rok trzeba w 2015 roku wykonać następujące

czynności w terminie do:

■

26 marca – sporządzić zestawienie obrotów i sald,

■

31 marca – sporządzić jednostkowe i skonsolidowane sprawozdania fi nansowe,

■

30 kwietnia – złożyć sprawozdanie fi nansowe wraz z zeznaniem podatkowym do urzę-

du skarbowego w przypadku osób fi zycznych,

■

30 czerwca – przyjąć roczne sprawozdanie fi nansowe (robi to organ zatwierdzający),

■

10 lipca (tj. w ciągu 10 dni od zatwierdzenia sprawozdania) – złożyć sprawozdanie

fi nansowe do urzędu skarbowego w przypadku osób prawnych,

■

15 lipca (tj. w ciągu 15 dni od zatwierdzenia sprawozdania) – złożyć sprawozdanie

fi nansowe w rejestrze sądowym (koszt 140 zł), a w przypadku podmiotów, których spra-

wozdania są poddawane obowiązkowemu badaniu i nie podlegają publikacji w KRS,

do Monitora Sądowego i Gospodarczego (koszt 500 zł).

Wygenerowano dnia 2015-02-20 dla loginu: johnprctorbob@gmail.com

1 / 4

sprawozdania

Dziennik Gazeta Prawna, 15 grudnia 2014 nr 242 (3883)

gazetaprawna.pl

Tomasz Diering
starszy konsultant
w Dziale Rewizji Finansowej BDO,
biuro w Poznaniu

Jednostki gospodarcze działające w otocze-

niu konkurencyjnym muszą stale dostoso-

wywać się do zmiennych warunków ekono-

micznych. Przedsiębiorstwa, które weryfikują

swoją działalność na podstawie wskaźników

rentowności oraz płynności swoich aktywów,

stale dążą do poprawy efektywności funk-

cjonowania. Różne cele powodują, że ocze-

kiwania i wymagania odbiorców informacji

finansowej są coraz większe i zdecydowanie

bardziej szczegółowe. Posiadanie informacji

na temat rachunku przepływów pieniężnych

pozwala na lepsze zorientowanie się w sfe-

rze zarządzania finansami jednostki gospo-

darczej. Sytuacja ta dotyczy przede wszyst-

kim środków pieniężnych wpływających do

jednostki bądź wypływających z niej. Znając

możliwości rachunku przepływów pienięż-

nych, możemy wspomóc system zarządzania

podmiotu gospodarczego przez interpretację

takich parametrów jak płynność finansowa,

wypłacalność lub elastyczność finansowa.

Ważne wielkości ekonomiczne

W porównaniu z płynnością finansową

zysk w krótkim okresie jest tylko bezwar-

tościową wielkością ekonomiczną. Wiele

jednostek gospodarczych w swojej historii,

mimo dodatnich wyników finansowych,

nie mogło poradzić sobie z regulowaniem

bieżących zobowiązań. Wszystko przez

to, że spółki mogą do woli manipulować

swoim wynikiem za pomocą prostych na-

rzędzi rachunkowych. Okazuje się, że zysk

ekonomiczny w krótkim okresie nie musi

występować równolegle z płynnością fi-

nansową.

Płynność finansowa to zdolność przedsię-

biorstwa do przekształcenia aktywów niepie-

niężnych w gotówkę. Inaczej mówiąc, jest to

zdolność przedsiębiorstwa do dokonywania

zakupów wszelkiego rodzaju towarów i usług

wtedy, gdy są one potrzebne do zaspokajania

potrzeb produkcyjnych, jak też zdolność do

regulowania wszelkiego rodzaju zobowiązań

finansowych.

W odróżnieniu od zysku widocznego na po-

ziomie bilansu wzrost lub spadek środków

pieniężnych ma charakter obiektywny, po-

nieważ powstaje tylko jako różnica między

rzeczywistymi wpływami i wydatkami gotów-

kowymi. Jak pokazuje praktyka, niekoniecznie

musi okazać się to prawdą. Trzeba pamiętać,

że może nastąpić zmiana w bilansie środków

pieniężnych, np. wycena nieruchomości, ale

w rzeczywistości przepływ może wcale nie

wystąpić.

Potrzeba sporządzania rachunków prze-

pływów pieniężnych wynika również z nie-

doskonałości podstawowych elementów

sprawozdania finansowego – bilansu oraz

rachunku zysków i strat. Przewaga rachunku

środków pieniężnych nad pozostałymi skład-

nikami sprawozdania wynika między inny-

mi z tego, że jest on mniej podatny na ma-

nipulacje dzięki zastosowaniu określonych

wariantów polityki rachunkowości. Ważnym

celem sporządzania rachunku przepływu

środków pieniężnych jest określenie zdol-

ności jednostki od pozyskiwania gotówki.

Wartość poznawcza rachunku przepływu

środków pieniężnych polega m.in. na wy-

pełnieniu luki w dostarczonym przez bilans

i rachunek wyników wiernym obrazie sytu-

acji finansowej przedsiębiorstwa. To właśnie

rachunek przepływów pieniężnych najlepiej

oddaje sytuację panującą w jednostce w da-

nym okresie. Dzięki podziałowi na trzy rodza-

je działalności można lepiej ocenić jej efekty

pieniężne. Należy jednak pamiętać, że war-

tość poznawcza rachunku przepływów pie-

niężnych jest zależna od wybranej metody

jego prezentacji.

Możliwe metody

Metoda bezpośrednia polega na zaprezento-

waniu poszczególnych grup rzeczywistych

wpływów i wydatków pieniężnych. W przy-

padku tej metody w przepływach z działalno-

ści operacyjnej wykazuje się przede wszyst-

kim:

■

wpływy ze sprzedaży,

■

wypływy z tytułu dostaw i usług,

■

wypływy z tytułu wynagrodzeń,

■

wypływy z tytułu podatków i opłat.

Z kolei metoda pośrednia polega na wyj-

ściu z zysku netto i wprowadzeniu odpowied-

nich korekt tak, aby wyeliminować wszystkie

elementy, które wpłynęły na wynik finan-

sowy, a nie miały charakteru pieniężnego.

Podstawowe zasady dokonywania korekt są

następujące:

■

zmniejszenie niepieniężnych aktywów

bieżących jest dodawane do wyniku fi-

nansowego;

■

zwiększenie niepieniężnych aktywów bie-

żących jest odejmowane od wyniku finan-

sowego;

■

zmniejszenie zobowiązań jest odejmowane

od wyniku finansowego;

■

zwiększenie zobowiązań jest dodawane do

wyniku finansowego;

■

koszty niemające odzwierciedlenia w od-

pływie środków pieniężnych są dodawa-

ne z powrotem do wyniku finansowego

(np. amortyzacja za dany okres);

■

przychody niemające odzwierciedlenia

w przepływach finansowych są odejmo-

wane od wyniku finansowego.

Obie metody sporządzania rachunku

przepływów pieniężnych mają pewne za-

lety i wady. W

tabeli 1

zaprezentowano naj-

częściej zgłaszane opinie na temat plusów

i minusów stosowanych metod.

Analiza rachunku przepływów pieniężnych

ma największe znaczenie tylko wtedy, gdy

odbiorca ma wiedzę do umiejętnego opero-

wania poszczególnymi elementami informa-

cji o przepływach. Całościowy obraz analizy

rachunku przepływów pieniężnych można

wykazać tylko wtedy, gdy: dane będą anali-

Cash flow może służyć do dokładniejszej oceny sytuacji

finansowej przedsiębiorstwa

Zysk nie jest jedynym warunkiem kontynuowania działalności spółki. Równie ważne są przepływy pieniężne,

które określają jej

wypłacalność i płynność finansową

oraz zdolność do terminowego regulowania zobowiązań

Tabela 1.

Wady i zalety metod

Metoda bezpośrednia

Metoda pośrednia

Zalety

Przedstawienie aktualnych źródeł
wykorzystania środków pieniężnych.
1) Zaprezentowanie różnic między
osiągniętym wynikiem a faktem
posiadania gotówki.
2) Łatwość weryfikowania kwot
pieniężnych w sposób obiektywny.
3) Przejrzystość w prezentowaniu
wpływów i wydatków.
4) Łatwość w konstruowaniu wniosków.
5) Brak wpływu polityki bilansowej
na cash flow.

1) Większa dostępność informacji
dla oceny przyszłych przepływów
pieniężnych.
2) Prezentacja powiązań między częściami
sprawozdania finansowego.
3) Zaprezentowanie różnic między
osiągniętym wynikiem a faktem
posiadania gotówki.
4) Korzystanie z danych zawartych
w sprawozdaniu finansowym.

Wady

1) Powstanie dodatkowych kosztów
związanych z pozyskaniem informacji.
2) Pracochłonność kształtowania cash
flow (tylko wtedy, gdy system nie jest
zautomatyzowany).

1) Ograniczona czytelność.
2) Konieczne korekty.
3) Subiektywizm w kreowaniu polityki
bilansowej.

Tabela 2.

Różne kombinacje rachunku przepływu środków

Warianty

Działalność

operacyjna

inwestycyjna

finansowa

Wariant 1. Sytuacja występuje bardzo rzadko i zazwyczaj trwa krótko. Wariant charakte-

rystyczny dla jednostki o wysokiej płynności. Spółka pozyskuje znaczące środki z wszystkich

trzech rodzajów działalności. Szczególnie ważne są dodatnie przepływy z działalności opera-

cyjnej. Wpływy inwestycyjne świadczą o wyzbywaniu się przez przedsiębiorstwo np. aktywów

trwałych. Dodatnie wpływy finansowe sugerują, że pozyskiwane są dodatkowe środki własne

lub kapitał obcy. Jednostka gospodarcza skupia się na kumulowaniu środków w celu podjęcia

nowych przedsięwzięć lub przejęcia innego przedsiębiorstwa. Ocenia się, że wariant ten cha-

rakteryzuje przedsiębiorstwa o bardzo wysokiej płynności finansowej, co może być związane

z przygotowaniem nowych inwestycji lub przejęciem innych jednostek. W tym miejscu moż-

na zadać sobie pytanie, czy jednostka w przyszłości da radę spłacić zadłużenie i czy przyszła

działalność operacyjna będzie efektywna.

Wariant 2. W tym przypadku spółka środkami wypracowanymi z działalności operacyj-

nej finansuje całą działalność. Sytuacja ta jest prawidłowa i pozwala na budowanie majątku

przedsiębiorstwa. Trzeba natomiast odnotować, że tempo rozwoju firmy będzie ograniczone

wydatkowaniem części środków pozyskanych z działalności operacyjnej na regulowanie zo-

bowiązań finansowych. Taka struktura cash flow charakteryzuje przede wszystkim przedsię-

biorstwa, które mają ustabilizowane tempo rozwoju. Sytuacja ta może również świadczyć, że

spółce nie zależy na dalszym przyśpieszaniu tempa rozwoju, gdyż mogłoby to prowadzić do

nadprodukcji, pociągającej za sobą pogorszenie parametrów rentowności. Ocenia się również,

że wariant ten charakteryzuje przedsiębiorstwa o wysokiej rentowności, gdyż prowadzone

inwestycje oraz spłata zobowiązań finansowych pokrywane są z zysku wypracowanego przez

działalność operacyjną.

Wariant 3. Spółka generuje środki z działalności operacyjnej, co należy ocenić pozytywnie.

Zjawiskiem negatywnym jest to, że środki pochodzące z działalności operacyjnej prawdopo-

dobnie nie wystarczają do obsługi zadłużenia i spółka musi posiłkować się sprzedażą mająt-

ku. Korzystną sytuacją w krótkim terminie jest sprzedaż majątku i spłata zadłużenia z tych

środków. Występowanie dodatnich przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej i in-

westycyjnej może sugerować, że spółka jest w trakcie restrukturyzacji. Byłaby to sytuacja

pozytywna. Z innej strony utrzymująca się dłuższy czas zależność może dotyczyć sytuacji,

w której wpływy z bieżącej działalności nie wystarczają na spłatę zobowiązań finansowych.

Wariant 4. Atutem są dodatnie przepływy pieniężne z działalności operacyjnej. Ujemne

wartości przepływów inwestycyjnych świadczą o przeprowadzanych inwestycjach w przed-

siębiorstwie. Dodatkowymi środkami finansowymi są wpływy finansowe. Dodatni strumień

przepływów operacyjnych nie wystarcza na pokrycie wszystkich wydatków inwestycyjnych.

Trzeba wspomagać je kapitałem obcym. Przypadek ten jest charakterystyczny dla przedsię-

biorstw rozwijających się. Czas inwestycji jest odpowiedni, gdyż jednostka osiąga dodatnie

przepływy operacyjne, jednocześnie ma zdolność do pozyskiwania dalszych kapitałów.

Wariant 5. Ze wstępnej analizy może wynikać, że spółka ma problemy finansowe. Sytuacja

utrzymującego się zbyt długo okresu ujemnych przepływów operacyjnych i jednocześnie ko-

nieczność sprzedaży części majątku spółki nie sprzyja kontynuowaniu działalności gospodar-

czej. Spółka ma jednak zdolność do finansowania z zewnętrznych źródeł. W optymistycznym

scenariuszu spółka przechodzi obecnie restrukturyzację, a następnie w efekcie przeprowadzo-

nych działań wejdzie w fazę generowania środków z działalności operacyjnej.

Wariant 6. Przedsiębiorstwo musi dopłacać do swojej działalności, czego wynikiem są ujem-

ne wartości przepływów operacyjnych. Ujemne są także przepływy inwestycyjne, co świadczy

o przeprowadzanych inwestycjach. Obie działalności są pokrywane środkami z przepływów

finansowych. Pozyskiwane są dodatkowe kapitały. Sytuacja jest charakterystyczna dla młodych

przedsiębiorstw. Inwestycje zostały podjęte jednak zbyt późno, gdyż trzeba się wspomagać

dodatkowym kapitałem. Elementem decydującym dla dalszego funkcjonowania przedsiębior-

stwa będą inwestycje. Od ich efektywności zależy przyszłe utrzymanie płynności w jednostce.

Wariant 7. Ujemne przepływy z działalności operacyjnej świadczą, że przedsiębiorstwo

potrzebuje wsparcia dodatkowymi środkami. Są one pozyskiwane z działalności inwestycyj-

nej poprzez sprzedaż aktywów trwałych oraz inwestycji krótkoterminowych. Przepływy te są

charakterystyczne dla przedsiębiorstwa borykającego się z trudnościami finansowymi. Z pod-

stawowej działalności osiąga ujemne przepływy, spłaca zobowiązania i pozyskuje dodatkowe

środki z wyprzedaży aktywów. Zarząd powinien zastanowić się nad gruntowną restruktury-

zacją przedsiębiorstwa. Sytuacja jest jednak bardzo trudna, gdyż jednostka osiąga ujemne

wartości przepływów operacyjnych.

Wariant 8. Jest to sytuacja dość nietypowa z punktu widzenia prowadzonej działalności

gospodarczej. Negatywnie oceniamy to, iż przedsiębiorstwo nie potrafi generować dodatniego

salda z działalności operacyjnej oraz w celu poprawy efektów działalności nie posiłkuje się ze-

wnętrznymi źródłami finansowania. Korzystne jest to, iż spółka nie wyzbywa się majątku. Być

może zgromadzone wcześniej zasoby gotówki są znaczące, a zarząd ma plany, które skłaniają

go do dalszego inwestowania w majątek. Jeżeli sytuacja ta utrzyma się dłuższy czas, z pewno-

ścią doprowadzi do utraty płynności i bankructwa spółki. Jednak ze względu na nietypowość

tej sytuacji możliwe są różne scenariusze dalszego rozwoju sytuacji.