25.11.2013
_________________________________________
Schorzenia skóry występujące w
ciąży
W czasie ciąży bardzo charakterystyczna jest
hiperpigmentacja skóry ze względu na
podwyższone poziomy niektórych hormonów
Często występuje ostuda, szczególnie u
pacjentek ciemną karnację, która nasila się
podczas ekspozycji słonecznej. Ponadto proces
hiperpigmentacji może dotyczyć zarówno
występujących piegów, jak i znamion
barwnikowych.
Istotne zmiany zachodzą również w
metabolizmie włosów. Przedłużenie fazy
anagenowej cyklu wzrostu włosa może
spowodować hipertrichozę. Po porodzie
następuje łysienie typu telogenowego.
Paznokcie mogą stać się matowe, z
charakterystycznym prążkowaniem, czasem
może rozwinąć się grzybica w dystalnej części
Gruczoły potowe ekrynowe są powiększone i
często dochodzi do nadmiernego pocenia, zaś
wydzielanie gruczołów apokrynowych jest
zmniejszone.
Ciąża sprzyja powstawaniu zmian o podłożu
naczyniowym. Częsty jest rumień dłoni oraz
pajączki naczyniowe, które po zakończeniu
ciąży wykazują tendencję do zmniejszenia
rozmiarów i zanikania.
Zapalenie dziąseł.
Powstawanie żylaków, zwłaszcza kończyn
dolnych i krocza (uciśnięcie naczyń żylnych).
Najbardziej dokuczliwą zmianą skórną są
rozstępy, które rozwijają się u (???) 90% kobiet.
Dermatozy swoiste dla ciąży
Do tych chorób należą:
- atopowe zapalenie skóry ciężarnych -
świerzbiączka ciężarnych, swędzące ciążowe
zapalenie mieszków włosowych
- polimorfincze wykwity ciążowe
- pemfigoid ciężarnych
- ciązowa cholestaza wewnątrzwątrobowa
- różne nieswoiste dermatozy
Pemfigoid cieżarnych
Jest to najbardziej specyficzna dermatoza
występująca w okresie ciąży.
Mimo że wcześniejszą nazwą była opryszczka
ciężarnych, to nie ma związku z zakażeniem
wirusami opryszczki.
Świąd i pokrzywkowate zmiany rumieniowe.
Polimorficzne wykwity ciążowe
Obraz kliniczny
Swędzące grudki i ogniska rumieniowo-
obrzękowe, mają barwę czerwoną i lokalizują
się początkowo głównie w obrębie rozstępów.
Zmiany te pojawiają się w ostatnim trymestrze
ciąży.
Osutka szerzy się następnie na pośladki, uda,
boczne powierzchnie tułowia i ramion. Twarz
jest wolna od wykwitów.
Świąd jest jedyną dolegliwością i nie występują
żadne zaburzenia czynności narządów
wewnętrznych.
Przebieg i rokowanie
4 tygodnie po porodzie ustępuje.
Leczenie
Miejscowo: GKS - hydrokortyzon
Ogólnie: leki przeciwhistaminowe
Ciążowa cholestaza wewnątrzwątrobowa
Epidemiologia
Należy pamiętać, że najczęstszą przyczyną
żółtaczki podczas ciąży jest wirusowe
zapalenie wątroby, a nie ciążowa cholestaza,
która powinna być rozpoznawana na
podstawie wyników badań laboratoryjnych, a
nie zabarwienia skóry (żółtaczka w/w
jednostce występuje rzadko).
Obraz kliniczny
Nie występują żadne pierwotne wykwity
skórne, zaś wtórnie pojawiają się przeczosy i
guzki, będące wynikiem ciągłego drapania.
Najczęściej objawy dotyczą początkowo tylko
dłoniowej powierzchni rąk i podeszw stóp ale
później szybko szerzą się na pozostałe części
ciała. Choroba utrzymuje się do końca ciąży, a
objawy są szczególnie dokuczliwe w nocy.
Przebieg i rokowanie
Świąd ustępuje w ciągu kilku dni po porodzie,
żółtaczka po kilku tygodniach.
______________________________________________________________________________________
1/6
Nawroty choroby zdarzają się niemal
automatycznie w następnych ciążach lub po
zastosowaniu doustnych środków
antykoncepcyjnych.
Stan kobiety po porodzie jest dobry.
Ryzyko dla płodu jest znaczące i obejmuje
zwiększoną częstość porodów
przedwczesnych, stan zagrożenia płodu i
śmierć płodu.
Leczenie
Kwas urodezoksycholowy jest jedynym lekiem,
który pomaga zmnijeszć świąd u ciężarnej
pacjentki oraz czynniki ryzyka dla płodu. Jest
to naturalny, nietoksyczny kwas żółciowy.
Należy jak najszybciej rozpocząć leczenie i
przyjmować lek do czasu porodu. Do działań
niepożądanych należy łagodna biegunka.
Atopowe wykwity ciążowe
Epidemiologia
Świerzbiączka ciężarnych jest najczęściej
występująca dermatozą przebiegającą ze
świądem skóry.
Zazwyczaj pojawia się wcześniej niż inne
schorzenia ciężarnych - w 1. trymestrze ciąży.
20% ciężarnych ma atopowe zapalenie skóry,
które pogarsza się w okresie ciąży i prowadzi
do erytrodermii.
Nawroty w kolejnych ciążach.
Choroba charakteryzuje się szybką
odpowiedzią na leczenie. Nie ma zagrożenia
dla płodu.
Leczenie
Emolienty zawierające mocznik.
Miejscowo: maść hydrokortyzonowa (GKS),
środki przeciwhistaminowe.
Ogólnie: nawet krótki okres ogólnej
steroidoterapii.
Pomocna jest fototerapia UVB.
Antybiotyki: penicylina, cefalosporyny,
makrolidy (bezpieczne w okresie ciąży).
Algorytm postępowania diagnostycznego i
terapeutycznego u kobiet w ciązy ze świądem
Leczenie miejscowe
Aby zapewnić ochronę skóry, należy unikać jej
wysuszenia.
Ciężarne nie powinny stosować mydeł, tylko
dokładnie natłuszczać skórę.
Zarówno mocznik (do 10%), jak i polidokanol
są bezpiecznym dodatkiem, mającym
korzystny wpływ na skórę.
Miejscowo stosowane GKS są zasadniczo
bezpieczne.
W leczeniu miejscowym dobry profil ryzyka w
stosunku do bezpieczeństwa mają
hydrokortyzon i preparaty nowej generacji.
Leczenie ogólne
Lekiem z wyboru jest prednizolon, który jest w
znacznym stopniu inaktywowany w łożysku.
Duże dawki nie powinny być stosowane dłużej
niż 10 dni.
Bezpieczne dawki 10-15mg/dobę - moga być
podawane dlużej.
Należy monitorować wzrost płodu i ryzyko
wystąpienia niewydolności nadnerczy u
noworodka.
Ryzyko rozszczepu podniebienia lub wargi.
Leki antyhistaminowe
Mogą być bezpiecznie stosowane przez kobiety
ciężarne.
W I trymestrze ciąży preferowanymi lekami sa
preparaty starszej generacji.
W II i III trymestrze stosuje się loratadynę i
cetyryzynę.
Inne schorzenia dermatologiczne
występujące w ciązy
Łuszczyca
Stan chorych zwykle poprawia się w ciązy, zaś
pogarsza po porodzie.
Stosuje się naświetlanie UVB.
Można rozważyć miejscowe stosowanie GKS i
kalcipotriolu.
W ostrych przypadkach można rozważyć
przyjmowanie cyklosporyny.
Liszajec opryszczkowaty jest ostrą postacią
łuszczycy krostkowej, który pojawia się w
czasie ciąży (wapnia) - nieraz wskazanie do
usunięcia ciąży.
Choroby autoimmunologiczne
______________________________________________________________________________________
2/6
Choroby takie jak SLE zwykle ulegają
pogorszeniu w ciąży, a po porodzie następuje
poprawa.
U noworodka może rozwinąć się noworodkowy
toczeń rumieniowaty (przeciwciała SSA i SSB
przez łozysko).
Zespół antyfosfolipidowy cechuje sinica
siateczkowata wraz z nawracającym
zapaleniem zakrzepowym żył oraz ryzykiem
poronienia.
Stan pacjentek z twardziną układową jest
dobry, natomiast dodatkowe zajęcie nerek
może prowadzić do wystąpienia rzucawki.
Schorzenia skórne dotyczące twarzy
Może dojść do pogorszenia lub poprawy stanu
skóry twarzy.
W większości przypadków trądzik poprawia
się, niekeiedy zaś dramatycznie się pogarsza i
nazywany jest wówczas trądzikiem ciężarnych.
Wszystkie pochodne witaminy A sa
przeciwwskazane zarówno w leczenieu
miejscowym, jak i ogólnym.
Bezpieczny w leczeniu miejscowym jest tlenek
benzoilu, kwas azelainowy oraz erytromycyna.
Antybiotyki z wyboru - erytromycyna oraz
makrolidy nowej generacji.
Zapalenie okołustne może być bolesne, u
niektórych cieżarnych rozwija się ostry trądzik
różowaty, a nawet jego postać piorunująca, co
wymaga ogólnej antybiotyko- i steroidoterapii.
Rumień guzowaty
Nie wymaga leczenia poza środkami
przeciwbólowymi.
Nowotwory wywodzące się z melanocytów
Bezpieczne jest prowadzenie diagnostyki USG i
MR.
Wg niektórych źródeł nawet TK i
limfoscyntygrafia w celu uwidocznienia węzła
wartowniczego nie zwiększa ryzyka
wewnątrzmacicznej śmierci płodu lub
wystąpienia malformacji.
Zakażenia wirusowe
Pojawianie się ich we wczesnym okresie
prowadzi do wiremii i niesie ryzyko
wystąpienia poronienia i patologii płodu.
Przykładami takich infekcji są:
- wirus opryszczki - lekiem z wyboru jest
acyklowir.
- wirus ospy wietrznej
- wirus półpaśca - nie jest związany z wiremią i
przez to nie stanowi ryzyka dla płodu.
Miejscowo środki odkażające i wysuszające,
ogólnie przeciwbólowe.
- HPV - kłykciny kończyste mogą powiększać
sie w okresie ciązy, szczególnie między 12 a
24 tygodniem, mają tendencję do
krwawienia. Lasero- i krioterapia.
- kiła - lekiem pierwszego rzutu jest debecylina.
- borelioza - lekiem pierwszego rzutu jest
amoksycylina w postaci doustnej (w
przypadku alergii azytromycyna).
Semiotyka dermatologiczna
wybranych narządów ruchu
Psoriasis arthropatica
Przewlekłe zapalenie stawów u 5-12% chorych
na łuszczycę.
Występuje 2-3x częściej u K niż u M,
rozpoczyna się między 20-30rż.
Ma powolny przebieg i okresy nawrotów.
Objawy skórne często występują wcześniej niż
objawy stawowe (o kilka lat).
Postacie kliniczne łuszczycowego zapalenia
stawów (!):
- zapalenie stawów międzypaliczkowych
dalszych
- symetryczne zapalenie wielostawowe
przypominające RZS bez czynnika
reumatoidalnego
- asymetryczne zapalenie skąpostawowe,
najczęściej kolanowych lub innych dużych
stawów
- zapalenie stawów kręgosłupa
- okaleczjące zapalenie stawów 5%
- klinicznie bezobjawowa postać ŁZS (zmiany
tylko w RTG)
- “utajona” uogólniona osteopatia
Grudki łuszczycowe występują na całej skórze
w postaci rozlanej, częściej występuje
______________________________________________________________________________________
3/6
łuszczyca krostkowa, a może być tylko
łuszczyca zwykła.
Zmiany łuszczycowe pojawiają się
równocześnie z pogorszeniem się dolegliwości
stawowych.
Wynik typowego badania serologicznego
obejmującego oznaczenie zarówno czynnika
reumatoidalnego, jak i przeciwciał
przeciwjądrowych, jest ujemny.
W RTG rąk - na ogół stwierdza się zwężenie
szpar stawowych z nadżerkami na obrzeżach i
okołostawowym rozrzedzeniem; później
pojawiają się zesztywnienie i osteoliza.
Scyntygrafia koścca jest czułą metodą
identyfikacji miejsc objętych zmianami.
RZS
Jest przewlekłą, postępującą chorobą zapalną,
która dotyczy głównie stawów, prowadząc do
ich uszkodzenia.
Jest to wielonarządowa autoimmunologiczna
choroba tkanki łącznej.
Zmiany skórne w RZS nie są patognomoniczne
dla czegośtam blablabla
Guzki reumatoidalne
- nie są diagnostyczne wyłącznie dla tej
choroby
- zlokalizowane sa najczęściej w miejscu ucisku
- spotyka się je u chorych ze średnimi lub
wysokimi mianami RF
- są to zmiany podskórne, twarde, kopulaste,
niebolesne, wielkości kilku mm do 5cm
- duże zmiany mogą ulegać rozpadowi z
wytworzeniem owrzodzenia
- są koloru skóry niezmienionej, ruchome w
stosunku do podłoża
(!!!!) Zmiany skórne w RZS wywołane
zapaleniem naczyń można podzielić ze względu
na stopień ciężkości na 3 grupy:
Jest to uwarunkowane wielkością naczyń
wciągniętych w proces chorobowy albo
obecnością lub brakiem zmian systemowych.
Zmiany poważne - zgorzel palców, martwica,
owrzodzenia skóry - zajęte duże lub średnie
tętnice
Zmiany o średnim nasileniu - alergiczne
zapalenie naczyń - zajęcie naczyń
krwionośnych mniejszego kalibru
Zmiany łagodne - teleangiektazje wałów
paznokci, guzki purpurowe opuszek palców,
wybroczyny na palcach.
(!) Zespół Felty’ego
Cechuje się:
- granulocytopenią
- splenomegalią
- obecnością owrzodzeń podudzi opornych na
leczenie (oraz w okolicy narzadów płciowych
i odbytu)
- leukopenia
Na skórze całego ciała - głównie w okolicach
wystawionych na działanie światła - obecne są
zółtobrązowe przebarwienia - jednak na
skórze stóp drobne odbarwienia.
Choroba reumatyczna
Objawy skórne występują w około 10%
przypadków.
Do objawów swoistych zaliczamy erythema
annulare (u dzieci powyżej 14rż) oraz guzki
okołostawowe.
Zmiany występują na skórze całego ciała z
wyjątkiem twarzy.
Są to plamy rumieniowe, czasami sine, okrągłe
lub owalne, aktywne na obwodzie.
Mają one charakter nawrotowy.
Niektórzy uważają, że jest to wczesny objaw
zapalenia wsierdzia.
Masywny wysiew guzków świadczy o ciężkim
przebiegu choroby.
Guzki są bolesne, występują w grupach.
Może wystąpić osutka plamistogrudkowa na
grzbietach rąk i stóp.
Do innych objawów można zaliczyć
pokrzywkę, rumień guzowaty, wybroczyny,
rumień wielopostaciowy wysiękowy.
Reasumując - skóra pacjentów reumatoidalnych
jest zwykle (!):
- delikatna
- chłodna
- wykazuje objawy zanikowe (szczególnie dłoni
i stóp)
______________________________________________________________________________________
4/6
- ścieńczała
- miękka
- wygładzona
- czasami przebarwiona
- bardzo często stwierdza się nadmierną
potliwość, szczególnie rąk
Płytki paznokci są na ogół:
- ścieńczałe
- łamliwe
- przeważnie podłużnie prążkowane
- często wykazują zmiany w postaci białawych
plam
- niekiedy ulegają zgrubieniu
- mogą się zakrzywiać haczykowato
- może współistnieć zespół żółtych paznokci
Polekowa utrata włosów
Łysienie polekowe pojawia się najczęściej po
kilku miesiącach terapii i niekiedy trudno
rozstrzygnąć
cośtamblablalblalblablabliuasfiuahsdfiuhasdlf
Jest zazwyczaj rozlane, niebliznowaciejące
odwracalne, a rzadko wyłysienie jest trwałe.
Mechanizm może być różny - zależny od
rodzaju leku, dawki, i osobniczej wrażliwości
chorego.
Leki mogą powodować:
- wypadanie włosów
- stymulować ich wzrost
- indukować zmiany dotyczące kształtu i barwy
Zwykle mamy do czynienia z łysieniem
telogenowym, które ujawnia się w 3 miesiące
od rozpoczęcia terapii.
Klasyczne łysienie anagenowe jest
obserwowane rzadko.
Z punktu widzenia patomechanizmu jego
powstawania.
Cytostatyki - łysienie zależne od wysokości
dawki, schematu leczenia i rodzaju
cytostatyku.
Taksoidy, antracykliny, leki alkilujące,
antagoniści pirymidyn.
OMG co za pierdoły
Niektórym chorym po chemioterapii odrastają
włosy innego koloru (objaw flagi) lub o innym
utkaniu (włosy szopa).
Głównie występuje łysienie o mechanizmie
mieszanym lub dystroficznym.
Nie ma korelacji między wiekiem i płcią, a
podatnością na łysienie.
W literaturze spotyka się opisy przypadków
trwałego wyłysienia w następstwie
przyjmowania jakichśtam cytostatyków
blablablaaaaa
Mogą też wypadać po radioterapii.
Objaw Pohla-Pinkusa.
Leki przeciwzakrzepowe
Powodują łysienie u 50% stosujących je
pacjentów, które pojawia się między 1 a 12
tygodniem po ostatniej dawce (mechanizm
telogenowy).
Antykoagulanty
Są antagonistami witaminy K, przerzedzenie
włosów pojawia się zwykle pomiędzy 3 a 20
tygodniem od rozpoczęcia terapii.
Większość przypadków łysienia jest łagodna.
Retinoidy
Prowadzą do utraty włosów u 20-30%
leczonych chorych (charakter rozlany i
obejmuje całe owłosienie).
Witamina A w dawce 500k IU dziennie
pwoduje łysienie po kilku miesiącach
stosowania.
Reumatologia
Sole złota, metotreksat, sulfasalazyna,
takrolimus.
Odpowiedzialne za rozwój łysienia i 1-10%
pacjentów reumatologicznych.
Psychiatria i neurologia
Karbamazepina, karbimazol, kwas
walproinowy, sole litu, leki dopaminergiczne.
______________________________________________________________________________________
5/6
Kardiologia <3
Leki hipolipemizujące (statyny i fibraty,
wypadanie włosów ma charakter przejściowy),
inhibitory konwertazy angiotensyny (bo spada
poziom Zn), leki beta-adrenolityczne, Ca-
blokery
Leki przeciwgrzybicze
U 88% dochodzi do łysienia rozlanego.
Głównie azolowe leki przeciwgrzybicze.
Powodują one przejściową utratę włosów,
zazwyczaj przerzedzenie włosów głowy
(łysienie rozlane). Niekiedy inne okolice -
obraz łysienia złośliwego.
Hormony tarczycy
Propylotiouracyl, karbimazol, metamizol.
Leki antykoncepcyjne
Doustna terapia antykoncepcyjna.
W pierwszym przypadku zwiększona utrata
włosów pojawia się ok. 3 miesiące od
zakończenia terapii i klinicznie odpowiada
łysieniu poporodowemu.
Związane jest ono z dłuższym pozostawieniem
włosów w okresie anagenu w trakcie ciąży i
następowm gwałtownym, związanym z burzą
hormonalną w połogu, wejściem w okres
telogenu.
W drugim przypadku łysienie związane jest z
androgenicznym działaniem progestagenów,
wchodzących w skład pigułki.
Pozostałe leki wpływające na gospodarkę
hormonalną i odpowiedzialne za rozwój
łysienia:
Androgeny, steroidy anaboliczne,
antyestrogeny, inhibitory aromatazy, agoniści
gonadoliberyny.
(!) Należy pamiętać o zmianach
barwnikowych oraz o zmianach struktury
łodygi włosów.
Wyprostowane łodygi:
- interferon
- lit
Skręcenie łodygi:
- chemioterapeutyki
- retinoidy
- kwas walproinowy
Chlorochina (!) odpowiada za powstanie
odbrawienia włosów skroni oraz brwi w 3-4
miesiącu od rozpoczęcia terapii.
Zjawisko to dotyczy jasnowłosych lub rudych
chorych i związane jest z zaburzeniem syntezy
feomelaniny.
(Leki przeciwmalaryczne).
W terapii łysienia polekowego zaleca się
preparaty wielowitaminowe, biotynę, żelazo
oraz mezoterapię (igłową).
Łysienia te są odwracalne w następstwie
zakończenia lub zaniechania terapii
podejrzanym lekiem.
Łupież rumieniowy i pstry - różnica - na
egzamin.
(!)
______________________________________________________________________________________
6/6