zerowka zeszyt 4

Poradnik metodyczny do nauczania religii rzymskokatolickiej według podręcznika

nr AZ-03-03/1-0 dla klasy zerowej zgodnego z programem nauczania nr AZ-0-03/1

Recenzenci

ks. dr Ryszard Czekalski, ks. dr Stanisław Dziekoński

Redakcja

Teresa Czarnecka, ks. Władysław Kubik SJ

Zespół autorów

. Teresa Biłyk CSSF

Teresa Czarnecka

Ks. Władysław Kubik SJ

Barbara Surma

Projekt okładki:

Joanna i Piotr Panasiewicz

Nihil obstat: Przełożony Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego

ks. Adam Żak SJ, Kraków, dn. 23 maja 2000 r., l.dz. 190/2000.

ISBN 978-83-7318-197-7

Wznowienie, 2007, 2009

WYDAWNICTWO WAM

ul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków

tel. 012 62 93 200 • fax 012 429 50 03 • e-mail: wam@wydawnictwowam.pl

DZIAŁ HANDLOWY

tel. 012 62 93 254-256 • fax 012 430 32 10 • e-mail: handel@wydawnictwowam.pl

Zapraszamy do naszej

KSIĘGARNI INTERNETOWEJ

http://WydawnictwoWAM.pl

tel. 012 62 93 260 fax 012 62 93 261

•

Druk i oprawa:

Drukarnia Wydawnictwa WAM

ul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków

Wszelkie prawa zastrzeżone. Bez pisemnej zgody wydawcy nie można do podręcznika tworzyć

żadnych materiałów pomocniczych.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 41.

PRZYPOWIEŚĆ O ODNALEZIONEJ OWCY

1. Cele katechetyczne

Budzimy w dziecku pragnienie przebywania i trwania z Tym, który ko-

cha prawdziwie i do końca. Poczucie bezpieczeństwa i troski może skiero-
wać serce dziecka do miłosiernego Boga.

2. Treści katechezy

Przedstawienie przypowieści o odnalezionej owcy (zaginionej owcy:

Łk 15, 1-6) jest potwierdzeniem, że każdy człowiek jest poszukiwany przez
Boga. Każdy człowiek w oczach Boga jest ważny. Dowodem miłości Bo-
żej jest Jego troska o pojedynczego człowieka, którego szuka, woła, a kie-
dy odnajdzie – z wielką radością przygarnia i prowadzi do owczarni.

Przypowieść o odnalezionej owcy, w orędziu głoszonym sześcioletnie-

mu dziecku, ma charakter ukazania relacji – przymierza, jaka zachodzi mię-
dzy Dobrym Pasterzem a owcami. Aspekt moralny (większa radość będzie
z jednego grzesznika, który się nawróci, niż z dziewięćdziesięciu dziewię-
ciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia: Łk 15, 7) porusza-
ny w tej przypowieści nie interesuje go jeszcze. Dziecko żyje potrzebą mi-
łości ochraniającej i żywego kontaktu z osobami bliskimi. Często w rysun-
kach dzieci, które odkryją, kim są owce, pojawia się obraz matki jako do-
brego pasterza lub obraz domu. Świadczy to o poczuciu bezpieczeństwa

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

i stabilności. Indywidualne rozmowy, spontaniczne wypowiedzi i rysunki
dzieci są wyrazem tego, co przeżywają, jaki obraz Boga kształtuje się w nich,
a przypowieści otwierają uszy i serce.

3. Zadania nauczyciela religii

Zapoznanie z przypowieścią o zagubionej owcy i prowadzenie do prze-

życia radości z odnalezienia tej, która zaginęła. Budowanie obrazu Miło-
siernego Boga.

4. Metody i środki

Praca z tekstem biblijnym (Łk 15, 4-6) i z podręcznikiem, pogadanka.
Pomoce:
– kaseta, piosenka nr 1: „Dobrze, że jesteś” oraz piosenka nr 34: „Pan

jest Pasterzem moim”,

– zdjęcie lub figura Dobrego Pasterza (zeszyt nr 7), świeca, kwiatki we

flakoniku.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Witamy się piosenką „Dobrze, że jesteś” (piosenka nr 1) i nawiązujemy

do ostatniej katechezy.

– O czym ostatnio czytaliśmy w Piśmie Świętym?
– Kim jest Dobry Pasterz?
– Kim są owce?
Ponieważ dalej nie mamy pewności kim są owce, o których mówił Je-

zus, dzisiaj opowiem wam inną przypowieść. Ona pomoże nam zobaczyć,
jak ważne są owce dla Dobrego Pasterza.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Jezus powiedział, że Dobry Pasterz ma wiele owiec. Bywa tak, że któraś

z nich się zagubi. Wtedy Dobry Pasterz zostawia całe stado – dziewięć-
dziesiąt dziewięć owiec – i idzie szukać tej jednej, wołając ją po imieniu.
Skąd wie, która się zagubiła, skoro ma tych owiec tak dużo?

On zna każdą owcę po imieniu. Jest dobry i czuwa nad całym stadem.

Zgubionej szuka cierpliwie tak długo, aż ją znajdzie. A kiedy ją odnajdzie,
bardzo się z tego cieszy. Z wielką radością bierze ją na ramiona i wraca do
domu. Zaprasza sąsiadów oraz przyjaciół i razem z nimi świętuje.

Dlaczego Dobry Pasterz jest tak bardzo zadowolony, radosny, dlaczego

świętuje?

Miał przecież bardzo dużo owiec, strata jednej nie była taka wielka.

A jednak poszedł szukać tej jednej owcy, dlaczego?.

Uroczyście odczytujemy Pismo Święte.

KTÓŻ Z WAS, GDY MA STO OWIEC, A ZGUBI JEDNĄ Z NICH, NIE ZO-

STAWIA DZIEWIĘĆDZIESIĘCIU DZIEWIĘCIU NA PUSTYNI I NIE IDZIE
ZA ZAGUBIONĄ, AŻ JĄ ZNAJDZIE? A GDY JĄ ZNAJDZIE, BIERZE Z RA-
DOŚCIĄ NA RAMIONA I WRACA DO DOMU; SPRASZA PRZYJACIÓŁ I SĄ-
SIADÓW I MÓWI IM: „CIESZCIE SIĘ ZE MNĄ, BO ZNALAZŁEM OWCĘ,
KTÓRA MI ZGINĘŁA” (Łk 15, 4-6).

Wspólna refleksja.
– Jak się czuła ta owca, kiedy się zgubiła?
– Co robi Dobry Pasterz, kiedy ją odnajduje?
– Jak wtedy czują się obydwoje?
– Jak myślicie, kim są owce, które ratuje Dobry Pasterz?

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Po rozmowie uczymy dzieci psalmu o Dobrym Pasterzu (piosenka

nr 34):

Pan jest Pasterzem moim,
niczego mi nie braknie,
na niwach zielonych pasie mnie,
nad wody spokojne prowadzi mnie.

41. Przypowieść o odnalezionej owcy

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Zapraszamy dzieci do kącika modlitwy. Stawiamy w nim figurę Dobre-

go Pasterza lub zawieszamy fotografię, stawiamy kwiaty i zapalamy świe-
cę. Wyciszamy dzieci.

Jeśli dzieci odkryły, kim są owce i chcą wyrazić swoją radość, możemy

im powiedzieć, że Dobry Pasterz chce słuchać naszej modlitwy i teraz każ-
dy, kto chce, może tę modlitwę wyrazić, podobnie jak wyraził to pewien
człowiek, który bardzo kochał Dobrego Pasterza:

PAN JEST MOIM PASTERZEM NIE BRAK MI NICZEGO (Ps 23, 1).

Modlimy się spontanicznie razem z dziećmi.

Modlitwa dziecka

Dziękuję Ci, że jesteś moim Pasterzem.
Dziękuję Ci, że znasz moje imię.

Zabłąkała się gdzieś owca,
tylko jedna ze stu owiec.
Dobry Pasterz rzuca stado,
Aby za nią w góry pobiec.
Każdy chce być kochany,
Każdy szuka jak umie,
Pan jest Dobrym Pasterzem,
Pan swe dzieci rozumie!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci wykonują na drugiej stronie karty swego

podręcznika dowolny rysunek na temat dzisiejszej katechezy. Proponuje-
my, aby narysowały postać Dobrego Pasterza, owczarnię lub zagubioną
owcę.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Jezus jest dla niego Dobrym Pasterzem oraz że Dobremu

Pasterzowi bardzo zależy na każdej owcy.

Umiejętności – co uczeń potrafi?

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Uczeń potrafi powiedzieć, co robi Dobry Pasterz, gdy zginie choćby

jedna owca.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń cieszy się, że Jezus jest jego Dobrym Pasterzem i ufa Mu.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym psalm „Pan jest moim Pa-

sterzem”, pokazało rysunek i wyjaśniło go.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swej karty. Wspólna modli-

twa w rodzinie.

Zapraszamy dzieci z rodzicami do kościoła na nabożeństwo „Przepra-

szam – jak dobrze, że mi wybaczasz (nabożeństwo pokutne w Wielkim
Poście)”.

41. Przypowieść o odnalezionej owcy

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 42.

DOBRY PASTERZ ZAPRASZA NAS NA UCZTĘ

1. Cele katechetyczne

Wychowujemy dziecko do zrozumienia Mszy świętej jako szczególne-

go spotkania z Dobrym Pasterzem, który sam siebie daje nam na pokarm.
Msza święta jest darem spotkania się Boga z człowiekiem. Takie rozumie-
nie ma prowadzić dziecko do świadomego uczestnictwa w Eucharystii, ma
być dobrowolną odpowiedzią człowieka na miłość Boga i konsekwencją
dialogu prowadzonego przez Boga z człowiekiem.

2. Treści katechezy

Dobry Pasterz prowadzi nas na zielone pastwiska, daje nam pokarm na

życie wieczne.

Aspekt liturgiczny katechezy:
Liturgia jest żywą celebracją wydarzeń zbawczych, które Bóg czyni przez

wieki dla człowieka i z człowiekiem. Jest pamiątką, która w biblijnym
znaczeniu „nie jest tylko wspominaniem wydarzeń z przeszłości, lecz gło-
szeniem cudów, jakich Bóg dokonał dla ludzi. W liturgicznej celebracji tych
wydarzeń stają się one w pewien sposób obecne i aktualne. Tak właśnie
rozumie Izrael swoje uwolnienie z Egiptu; za każdym razem, gdy obchodzi
się Paschę, wydarzenia Wyjścia są uobecniane w pamięci wierzących, by
według nich kształtowali swoje życie” (KKK 1363).

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

„W Nowym Testamencie pamiątka otrzymuje nowe znaczenie. Gdy

Kościół celebruje Eucharystię, wspomina Paschę Chrystusa, a ona zostaje
uobecniona. Ofiara, którą Chrystus złożył raz na zawsze na krzyżu, pozo-
staje zawsze aktualna: «Ilekroć na ołtarzu sprawowana jest ofiara krzyżo-
wa, w której na Paschę naszą ofiarowany został Chrystus, dokonuje się dzieło
odkupienia»” (KKK 1364).

Aspekt eklezjalny:
Przedstawienie Kościoła jako owczarni: „Kościół jest owczarnią, której

jedyną i konieczną bramą jest Chrystus. Jest trzodą, której sam Bóg zapo-
wiedział, że będzie jej pasterzem, i której owce, chociaż rządzone przez
pasterzy – ludzi, są jednak nieustannie prowadzone i karmione przez same-
go Chrystusa, Dobrego Pasterza i Księcia pasterzy, który oddał swoje życie
za owce” (KKK 754).

3. Zadania nauczyciela religii

Wychodząc od przedstawienia przypowieści o Dobrym Pasterzu, a na-

stępnie przechodząc do ukazania Eucharystii, jako szczególnego miejsca
i czasu, w którym spotykamy się z Dobrym Pasterzem pod postacią chleba
i wina, mamy za zadanie ukazanie dziecku w sposób bardzo konkretny jed-
ności rzeczywistości biblijnej i liturgicznej. To, o czym czytamy w Piśmie
Świętym, jest celebrowane „dziś” dla mnie i dla całej wspólnoty, która jest
wciąż zapraszana do uczestniczenia w Uczcie przygotowanej przez Dobre-
go Pasterza.

4. Metody i środki

Pogadanka (korzystamy z tekstu z Mszału Rzymskiego), praca z pod-

ręcznikiem.

Pomoce:
– arkusz z ćwiczeń dla dziecka,
– kaseta, piosenka nr 35: „Ty jesteś darem” oraz piosenka nr 45 „Mi-

łość Bożą w sercu swym dzisiaj mam”.

– figura lub zdjęcie Dobrego Pasterza (zeszyt nr 7), świeca, zapałki.

42. Dobry pasterz zaprasza nas na ucztę

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Modlitwa w kręgu, przy figurce (lub zdjęciu) Dobrego Pasterza i zapa-

lonej świecy.

Czytamy fragment Psalmu:

PAN JEST MOIM PASTERZEM, NIE BRAK MI NICZEGO.
POZWALA MI LEŻEĆ NA ZIELONYCH PASTWISKACH.
PROWADZI MNIE NAD WODY, GDZIE MOGĘ ODPOCZĄĆ (z Psalmu 23).

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Dobry Pasterz zna każdą owcę po imieniu. Woła ją, prowadzi na pastwi-

ska nad wody, dba o nią. A co robi owca? Owca słucha głosu swojego Pa-
sterza i idzie za nim.

Czy wiecie, że jest takie miejsce i czas, kiedy szczególnie spotykamy

się z Dobrym Pasterzem? To czas, kiedy Dobry Pasterz zaprasza nas na
ucztę.

Na jaką ucztę może zaprosić swoje owce Dobry Pasterz?
Wysłuchujemy odpowiedzi dzieci.
Tą ucztą jest Msza święta, w czasie której Dobry Pasterz jest obecny

pod postacią chleba i wina.

W czasie Mszy świętej ksiądz mówi takie słowa:
„Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego Ucztę”.
Czy wiecie co znaczy słowo „błogosławieni”? Błogosławiony to ina-

czej szczęśliwy, radosny, bo otrzymał dar Bożej miłości, bo został zapro-
szony na Ucztę i może być razem z Jezusem.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Jezus jest prawdziwym i największym darem dla nas. Zaśpiewajmy Mu

więc razem.

Śpiewamy wspólnie znaną z poprzednich katechez piosenkę „Ty jesteś

darem” (piosenka nr 35).

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Modlitwa dziecka

Panie Jezu, zaprosiłeś mnie na ucztę! Już wiem, że jesteś tam obecny

pod postacią chleba i wina. Chcę, Panie, przyjąć Twoje zaproszenie. Je-
stem jak owca Dobrego Pasterza i pójdę za Tobą, dobrze? A teraz będę się
modlić tą modlitwą, której sam nas nauczyłeś: „Ojcze nasz...”.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: rozdajemy kartki z podręcznika dziecka, gdzie

umieszczona jest postać Dobrego Pasterza, za którym idą owce. Dobry
Pasterz prowadzi je do ołtarza – dzieci mają pokolorować postać Dobrego
Pasterza, owce, kielich i patenę oraz narysować świece i krzyż oraz ludzi
stojących wokół ołtarza (można zaproponować, aby dzieci narysowały sie-
bie i swoich najbliższych). Po rozdaniu kart i wytłumaczeniu na czym pole-
ga zadanie, dzieci wracają do stolików.

Podchodzimy do każdego dziecka i oglądamy rysunki. Następnie pod-

sumowujemy. Zobaczcie, wszystkie owce są zaproszone na ucztę. Dobry
Pasterz cieszy się naszą obecnością wokół ołtarza, a my radujemy się, że
On jest prawdziwie obecny pod postacią chleb i wina. Pośród tych owiec
jest jedna owca, która pełni bardzo ważną rolę, jest nią kapłan. W czasie
Mszy świętej kapłan powtarza słowa Pana Jezusa.

Kiedy bierze chleb, powtarza słowa Jezusa: „To jest Ciało Moje”.
Potem bierze kielich z winem i mówi: „To jest Krew Moja”.
A zatem kapłan wskazuje na chleb i wino i mówi nam, że to jest Jezus,

Jego Ciało i Krew. Następnie kapłan zaprasza nas do wspólnej modlitwy,
której nauczył nas sam Jezus. Odmówmy ją teraz.

Stajemy w kręgu i trzymając się za ręce odmawiamy „Ojcze nasz”.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że jest zaproszony przez Jezusa, Dobrego Pasterza, na Ucztę,

czyli na Mszę świętą. Wie, że Jezus staje się tam obecny pod postacią chle-
ba i wina.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi wymienić, co znajduje się na ołtarzu w czasie Mszy świę-

tej: kielich, patena i krzyż (patenę może nazywać własnymi słowami, np.
jako talerzyk na chleb, który staje się ciałem Chrystusa).

42. Dobry pasterz zaprasza nas na ucztę

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce uczestniczyć we Mszy świętej.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym rysunek i wyjaśniło go.
Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 43.

DOBRY PASTERZ
DAJE NAM SWOJE ŚWIATŁO

1. Cele katechetyczne

Wprowadzamy w symbolikę chrzcielną: dzieci otrzymują światło Do-

brego Pasterza, który oddał swoje życie i zmartwychwstał, oraz białą szatę
na znak, że przyoblekliśmy się w Chrystusa, że staliśmy się dziećmi Boży-
mi, że przynależymy do Dobrego Pasterza.

2. Treści katechezy

„Chrzest jest najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga. Nazy-

wamy go darem, łaską, namaszczeniem, oświeceniem, szatą niezniszczal-
ności, obmyciem odradzającym, pieczęcią i wszystkim, co może być naj-
cenniejsze. Darem – ponieważ jest udzielany tym, którzy nic nie przyno-
szą; łaską – ponieważ jest dawany nawet tym, którzy zawinili; chrztem –
ponieważ grzech zostaje pogrzebany w wodzie; namaszczeniem – ponie-
waż jest święty i królewski (a królów się namaszcza); oświeceniem – po-
nieważ jest jaśniejącym światłem; szatą – ponieważ zakrywa nasz wstyd;
obmyciem – ponieważ oczyszcza; pieczęcią – ponieważ strzeże nas i jest
znakiem panowania Boga” (KKK 1216).

Te słowa Grzegorza z Nazjanzu, przytoczone za Katechizmem Kościoła

Katolickiego ukazują nam istotę chrztu świętego, rzeczywistość, którą chce-

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

my przekazać dziecku. Chrzest święty jest pierwszym sakramentem, który
wprowadza nas w rodzinę Bożą. Znaki, gesty i słowa wypowiedziane w cza-
sie chrztu świętego pokazują nam Tajemnicę Boga, Jego „niewidzialną moc
w widzialnych znakach”.

Pierwszym znakiem, jaki przekazujemy dzieciom, jest otrzymane przez

nas światło Chrystusa Zmartwychwstałego oraz biała szata. „Biała szata
ukazuje, że ochrzczony przyoblekł się w Chrystusa i zmartwychwstał z Chry-
stusem. Świeca zapalona od paschału oznacza, że Chrystus oświecił neofi-
tę i że ochrzczeni są w Chrystusie światłem świata” (KKK 1243). Poprzez
przyjęcie światła Chrystusa uczestniczymy w tajemnicy paschalnej, w śmier-
ci i zmartwychwstaniu.

3. Zadania nauczyciela religii

Uświadomienie dziecku, że w czasie chrztu otrzymaliśmy dar Chrystu-

sa Zmartwychwstałego, który oświeca nasze serca i umysły. Prowadzenie
dziecka do wdzięczności i postępowania godnego „dziecka światłości”.

4. Metody i środki

Metoda eksponująca: pokaz połączony z przeżyciem, praca plastyczna.
Pomoce:
– stół, biały obrus,
– paschał (może być wykonany przez nas ze zwykłej świecy: nakleja-

my krzyż, litery Alfę i Omegę), białe świeczki, po jednej dla każdego
uczestnika katechezy, podstawki (można wykonać z masy solnej lub
z masy papierowej), kołnierzyki ochraniające ręce przed spływają-
cym woskiem (kartonowe kółka z wyciętym otworem na świeczkę;
patrz także katecheza 25), zapałki,

– biała szata,
– wzór białej szaty do wycinania przez dzieci (zeszyt nr 5),
– kaseta, piosenka nr 36: „Jesteś światłością”.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Zbieramy dzieci w kręgu. Nakrywamy białym obrusem stół, stawiamy

na nim paschał, koszyk z białymi świecami z podstawkami i kołnierzykami.
Obok paschału kładziemy białą szatę. Trzeba dziecku pokazać, w jaki spo-
sób odpala się świecę i jak należy ją trzymać w czasie przenoszenia, jak
ochraniamy ręką płomień.

Śpiewamy wspólnie piosenkę „Pan jest Pasterzem moim”.
Nawiązujmy do katechezy 25, gdy dzieci dowiedziały się, że paschał jest

znakiem obecności Pana Jezusa. Możemy najpierw zapytać, czy dzieci pa-
miętają, jak nazywa się ta świeca i co oznacza. Jeśli nie pamiętają – tłuma-
czymy, że świeca, którą widzą, nazywa się paschał i jest znakiem Dobrego
Pasterza, Jezusa Zmartwychwstałego.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Przez wiele wieków ludzie czekali na zapowiadaną przez proroków

światłość. Pamiętacie proroctwo, które mówiło o światłości: „Naród kro-
czący w ciemności ujrzał światłość wielką”. Ta wielka światłość zstąpiła
z nieba w dniu Bożego Narodzenia i zaczęła oświecać wszystkich ludzi.

Zapalamy paschał.
Był to czas wielkiej radości dla tych, którzy poznali Jezusa. Przyszedł

jednak moment, kiedy ta światłość na chwilę zgasła. Ciemność na krótko
zwyciężyła światłość. Jezus wiedział o tym, sam powiedział: „Dobry Pa-
sterz daje życie za swoje owce”.

Gasimy paschał (dobrze jest gasić tzw. gasidełkiem a nie zdmuchiwać).
Kim jest Dobry Pasterz? Dobry Pasterz to Jezus, który umarł na krzyżu,

ale po trzech dniach zmartwychwstał. Kiedy zmartwychwstał, na nowo za-
błysła światłość, aby już nigdy nie zgasnąć. Światłość zwyciężyła ciem-
ność na zawsze.

Zapalamy ponownie paschał.
Jest to światłość szczególna, podobna do życia, które nigdy się nie skoń-

czy. Światłość mocniejsza od ciemności. Życie, które zwyciężyło śmierć.

Tą światłością Dobry Pasterz chce dzielić się z każdym człowiekiem,

chce podarować ją każdemu. Wiele milionów ludzi na całym świecie otrzy-

43. Dobry Pasterz daje nam swoje światło

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

mało ją w darze od dnia, kiedy ta światłość zapłonęła nową, niekończącą
się mocą. Tę światłość otrzymałam (otrzymałem) również ja, w dniu moje-
go chrztu, kiedy rodzice zanieśli mnie do kościoła.

Zapalamy małą świecę od paschału.
Tę światłość otrzymał też...
Wymieniamy kolejno imiona dziecka i zapraszamy je, aby zapaliły swo-

ją świecę od paschału. Kiedy wszystkie dzieci zapalą już swoje świece, można
je postawić na podstawki obok paschału. W ciszy kontemplujemy ten nasz
dar. Potem katecheta wyjaśnia.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Jak pięknie jest mieć swoją świecę. W dniu chrztu świętego to światło

zapaliło się w naszych sercach. Czy możliwe byłoby otrzymać tę światłość,
gdyby Chrystus nie zmartwychwstał? Czy mogłaby się zapalić ta światłość
w naszych sercach, gdyby Chrystus zmartwychwstały jej nam nie dał?

Kapłan w czasie naszego chrztu powiedział „Przyjmij światło Chrystu-

sa”, „postępuj jak dziecko światłości”. Pomyślcie, co to znaczy.

Wysłuchujemy dzieci.
Co mówimy, kiedy otrzymujemy jakiś dar? Dziękujemy. Podziękujmy

więc teraz Jezusowi.

Czas na spontaniczną modlitwę dziękczynną dzieci.
Na znak, że w naszych sercach zapłonęło światło Chrystusa, kapłan

w dniu naszego chrztu przykrył nas „białą szatą”. Jest to widoczny znak, że
staliśmy się inni, że również na zewnątrz widać światło, które jest w na-
szych sercach.

Modlitwa dziecka

Od urodzenia jestem dzieckiem moich rodziców. A od chrztu świętego

jestem także dzieckiem światłości. Mam być jak promyczek światła Pana
Jezusa. Co zrobić, aby inni przy mnie czuli się lepiej, aby było im jaśniej?
Spróbuję więcej pomagać innym. A dzisiaj, chociaż wieczorem zrobi się
ciemno, nie będę się bać. Od chrztu jestem dzieckiem światłości, która ni-
gdy nie zgaśnie! Dziękuję Ci, Panie Jezu.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

D. Utrwalenie – praca ucznia

Gasimy świece.
Praca z podręcznikiem: jeśli pozostał czas na pracę dziecka, zaprasza-

my, aby na swoich kartach pokolorowały paschał, znak krzyża na paschale,
narysowały płomienie oraz wycięły i nakleiły białą szatę na zdjęcie dziec-
ka. Może to być zadanie do domu.

Na zakończenie uczymy dzieci piosenki nr 36:

Jesteś światłością mojego życia, o Panie mój! (2x)
Ty jesteś moim Panem, (4x)
na zawsze jesteś Panem mym!

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że od chrztu jest dzieckiem światłości.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi zaśpiewać z innymi piosenkę „Jesteś światłością mojego

życia”.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń cieszy się, że jest ochrzczony i chce dziękować Jezusowi za chrzest

święty.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym piosenkę „Jesteś światło-

ścią” i pokazało lub pokolorowało w domu paschał.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

43. Dobry Pasterz daje nam swoje światło

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 44.

DOBRY PASTERZ
ROZPOZNAJE NAS PO IMIENIU

1. Cele katechetyczne

Przygotowujemy dzieci do zrozumienia, czym jest sakrament. Wycho-

wujemy do przeżycia chrztu jako daru i początku wypełniania naszych zo-
bowiązań względem Boga: mamy zachować łaskę, dbać, aby nasza wiara
się rozwijała i abyśmy stawali się świadkami Chrystusa, „abyśmy trwając
w wierze, mogli wyjść na spotkanie przychodzącego Pana razem z wszyst-
kimi Świętymi w niebie”

2. Treści katechezy

„Dzięki Duchowi Świętemu chrzest jest obmyciem, które oczyszcza,

uświęca i usprawiedliwia”(KKK 1227).

„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody

i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” (J 3, 5). Słowa Jezusa
skierowane do Nikodema tłumaczą, czym jest chrzest: powtórnym naro-
dzeniem z „wody i z Ducha”. Woda wskazuje nam na dwie rzeczywistości:
naturalną i nadprzyrodzoną.

Modlitwa przy wręczaniu świecy, w: Obrzęd chrztu świętego, dz. cyt., s. 74.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Woda ma życiodajną moc: nie ma życia bez wody, czy to życia ludzkiego,

roślinnego czy życia zwierząt, również stworzenie bierze swój początek z wo-
dy

; „Na początku Twój Duch unosił się nad wodami, aby już wtedy woda

nabrała mocy uświęcania”

. „Od początku świata woda, zwyczajne i prze-

dziwne stworzenie, jest źródłem życia i płodności” (KKK 1218). Woda rów-
nież ma moc oczyszczania.

W sakramencie chrztu świętego woda, dzięki mocy Ducha Świętego,

nie tylko oczyszcza ciało ludzkie, ale również ma moc oczyszczania duszy
z wszelkiego grzechu – podobnie jak wody potopu. „Boże, Ty nawet w wo-
dach potopu dałeś nam obraz odrodzenia, bo ten sam żywioł położył kres
występkom i dał początek cnotom”

. Poprzez znak wody i łaskę Ducha

Świętego stajemy się „podobni do Chrystusa”, zostajemy zanurzeni w Jego
śmierć i Zmartwychwstanie, rodzimy się do nowego życia dziecka Bożego.

Chrzest udzielany jest w imię Trójcy Świętej, ponieważ rzeczywistość

sakramentalna jest znakiem działania Ojca jako źródła wszystkiego, Syna
jako Pośrednika i Ducha Świętego, który uświęca i przemienia.

3. Zadania nauczyciela religii

Dalsze wprowadzanie znaczenia symboliki chrzcielnej: gest obmycia

wodą w imię Trójcy Świętej; gest poświęcenia wody; modlitwa o dar Du-
cha Świętego.

4. Metody i środki

Pogadanka, metoda eksponująca, pokaz połączony z przeżyciem.
Pomoce:
– stół, biały obrus, paschał, mała świeca na podstawce, biała szata, krzyż,
– szklany półmisek z wodą, muszla lub ampułka,
– kaseta, piosenka nr 37: „Zobaczcie, jak wielką miłość”.

Por. S. Cavalletti, G. Gobbi, Io sono il buon Pastore, sussidi per la catechesi dei bambini I

anno, guida per il catechista, Perugia, 1974, s. 27-29.

Modlitwa poświęcenia wody, w: Obrzęd chrztu świętego, Katowice 1994, s. 64-65.

Tamże.

44. Dobry Pasterz rozpoznaje nas po imieniu

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Zbieramy dzieci w kręgu wokół przykrytego białym obrusem stołu, na

którym znajduje się paschał, krzyż, mała świeca na podstawce, biała szata,
szklany półmisek z wodą i ampułka (może być muszla).

Przypominamy sobie, o czym mówiliśmy na ostatniej katechezie, jakie

dary otrzymaliśmy w czasie chrztu. Po krótkiej rozmowie z dziećmi zapala-
my paschał i małą świecę.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

To światło Chrystusa Zmartwychwstałego otrzymaliśmy w czasie chrztu

dzięki Duchowi Świętemu poprzez wodę.

– Do czego służy woda?
Spontaniczne wypowiedzi dzieci. Ważne jest, aby poruszyć problem:
– woda daje życie i je podtrzymuje (przykład kwiatów, które usychają,

kiedy się ich nie podlewa),

– woda orzeźwia; podajemy słowa Psalmu 23 „prowadzi mnie nad wody,

gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę”,

– woda zmywa plamy, usuwa brud.
W czasie chrztu świętego rodzice przynieśli mnie do kościoła i stanęli

obok chrzcielnicy, w której jest woda. Tą wodą kapłan polał moją głowę.

Tłumaczymy dzieciom, że pięść naszej ręki będzie oznaczać główkę dziec-

ka. Następnie mówimy:

Teraz zobaczcie i posłuchajcie, co kapłan mówił, kiedy mnie chrzcił:
„N. (podajemy własne imię),
ja ciebie chrzczę
(polewamy pięść i mówimy) w imię Ojca,
(polewamy i mówimy) i Syna,
(polewamy i mówimy) i Ducha Świętego”.
Gest polania pięści wodą wykonujemy powoli, czerpiąc wodę z półmi-

ska za pomocą muszli lub ampułki

. Następnie opowiadamy.

Jest to gest, w którym dziecko, poprzez doświadczenie polania wodą ręki, wchodzi

w zrozumienie wydarzenia chrztu świętego, który przeżyło. Jeśli w grupie są dzieci nie
ochrzczone, gest ten może pomóc w przygotowaniu do przyjęcia chrztu. W czasie kateche-
zy nie następuje i nie może nastąpić akt chrztu, ponieważ nie ma tu intencji uczynienia tego.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Ta woda, dzięki mocy Ducha Świętego, odsuwa od nas wszelką ciem-

ność i pozwala nam narodzić się dla królestwa Bożego. Przed chrztem ka-
płan wykonał pewien gest nad tą wodą, popatrzcie.

Wykonujemy w ciszy gest: najpierw składamy ręce w geście modlitwy,

potem wyciągamy jedną dłoń nad wodą.

Wyciągnięta ręka kapłana jest znakiem przekazywania daru. W czasie

chrztu nie widać go, ale jest on prawdziwy. Jest to dar Ducha Świętego,
który przemienia, uświęca tę wodę. Dzięki Duchowi Świętemu mogliśmy
poprzez polanie wodą otrzymać życie Chrystusa.

W czasie chrztu Jezus, Dobry Pasterz poznał moje imię i obdarował

mnie wieloma darami. Poznał również imię N.

Wymieniamy imię któregoś z dzieci, zapraszamy je i polewamy mu rękę,

symbolizującą jego główkę, powtarzając słowa chrztu; następnie wybiera-
my inne dziecko i wykonujemy gest, wymieniając imię i słowa formuły
chrzcielnej – w ten sposób dzieci będą mogły przeżyć namacalnie gest po-
lania wodą.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Chcemy wspólnie podziękować Jezusowi za te wszystkie dary, jakie nam

dał w czasie naszego chrztu.

Po spontanicznej modlitwie można wspólnie odmówić „Chwała Ojcu”

oraz nauczyć dzieci piosenki nr 37, „Zobaczcie, jak wielką miłość”:

Zobaczcie, jak wielką miłość Ojciec ofiarował nam, (2x)
byśmy dziećmi Boga mogli być. (2x)

Modlitwa dziecka

Kiedyś mamusia wyprała mojego starego misia: był znowu piękny, jak

nowy.

Wiem, że na chrzcie świętym stało się jeszcze więcej: dałeś mi, Panie

Jezu, całkiem nowe życie, takie życie z Tobą, które będzie i będzie. Na
zawsze.

Dziękuję Ci za to.

44. Dobry Pasterz rozpoznaje nas po imieniu

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: polecamy, by dzieci narysowały swój własny

chrzest. W miejsce kropek (w formule chrzcielnej) mają za zadanie wpisać
swoje imię. W domu razem z rodzicami wpiszą datę swojego chrztu.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że od chrztu jest dzieckiem Bożym.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi z pomocą powtórzyć słowa formuły chrzcielnej.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń cieszy się, że razem z najbliższymi jest dzieckiem Boga.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, aby rodzice podpowiedzieli dziecku, że w modlitwie może wy-

mienić kogo chce z najbliższych, mówiąc np.: „Mój braciszek jest Twoim
dzieckiem. Moja babcia jest Twoim dzieckiem” itd.

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym piosenkę „Zobaczcie, jak

wielką miłość”.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 45.

DOBRY PASTERZ DAJE NAM SWOJE SŁOWO

1. Cele katechetyczne

Ukazujemy chrzest święty jako początek podążania za Chrystusem i za

słowem Boga: nasze życie ma być dialogiem prowadzonym z Bogiem, w któ-
rym możemy trwać dzięki otrzymanej łasce.

2. Treści katechezy

Celem katechezy jest wytłumaczenie znaczenia gestu znaku krzyża świę-

tego rozumianego jako pieczęć wyciśnięta na chrzczonym.

„Znak krzyża na początku celebracji wyciska pieczęć Chrystusa na tym,

który ma do Niego należeć, i oznacza łaskę odkupienia, jaką Chrystus na-
był dla nas przez swój Krzyż” (KKK 1235).

„Głoszenie słowa Bożego oświeca kandydatów i zgromadzenie prawdą

objawioną i pobudza ich do udzielania odpowiedzi wiary, nieodłącznej od
chrztu. Chrzest jest bowiem w szczególny sposób «sakramentem wiary»,
ponieważ jest sakramentalnym wejściem w życie wiary” (KKK 1236).

3. Zadania nauczyciela religii

Wychowywanie do wdzięczności Bogu za wszystkie dary, których nam

udziela i uświadamianie, że mamy rozwijać w sobie wiarę, słuchając sło-

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

wa Bożego, modląc się, uczestnicząc we Mszy świętej. Mamy dbać, aby –
jak ujmują to same dzieci – „biała szata pozostała czysta i lśniąca” a „świa-
tło świeciło coraz jaśniej i mocniej”.

Powtórzenie i utrwalenie wykonywania znaku krzyża.

4. Metody i środki

Metoda eksponująca: pokaz połączony z przeżyciem, pogadanka, praca

z tekstem biblijnym (Łk 11, 18), praca plastyczna.

Pomoce:
– praca plastyczna (dowolne rysunki związane z odpowiedzią dziecka

na pytanie: w jaki sposób mogę przestrzegać słowa Bożego),

– Pismo Święte, świece, krzyż,
– kaseta, piosenka nr 28: „Wznoszę ręce me wzwyż” oraz (bez kasety)

piosenka „Niechaj z nami będzie Pan” (zakłada się, że dzieci znają
słowa tej piosenki; jeśli nie, katecheta wybiera inną).

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Oglądamy prace dzieci z poprzedniej katechezy, zatytułowane „Mój

chrzest”. sprawdzamy, czy wszystkie dzieci wpisały datę swojego chrztu
świętego. Czasem dzieci przynoszą zdjęcia ze swojego chrztu, chcąc po-
dzielić się swoją radością. Oglądamy je wspólnie i pozwalamy dzieciom
wyrazić swoje uczucia na temat chrztu.

Następnie śpiewamy znaną już piosenkę „Wznoszę ręce me wzwyż”,

będącą wyrazem naszej wdzięczności wobec Boga i znakiem naszej rado-
ści i dziękczynienia za chrzest święty.

B. Odkrywamy wezwanie Boże i odpowiadamy na nie

W czasie chrztu świętego kapłan, witając nas w kościele, wykonał pe-

wien gest. Podchodzimy do każdego dziecka i kreślimy kciukiem znak krzy-
ża na jego czole.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Co kapłan zrobił?
Nakreślił na czole znak krzyża.
Jak myślicie dlaczego?
Wysłuchujemy odpowiedzi dzieci i podsumowujemy.
Jest to znak, który wskazuje, że należę do owczarni Dobrego Pasterza.

Ten znak został nakreślony nie tylko na czole, ale również w naszych ser-
cach, jest jak pieczęć potwierdzająca, kim jestem.

Bóg dał nam jeszcze jeden dar, dzięki któremu nasze serca i umysły

poznają Go i Jego miłość do nas. Jest to dar słowa Bożego. Bóg mówi do
nas z słowami Pisma Świętego. W czasie chrztu świętego po raz pierwszy,
jako dzieci Boże, usłyszeliśmy słowo Boga. Może był to fragment o Do-
brym Pasterzu, który dba o swoje owce?

Pokazujemy Pismo Święte, kładziemy na stół obok krzyża i zapalamy

świecę oraz wyjaśniamy.

Jak wiecie, ta Księga to właśnie Pismo Święte.
Słowo Boga zapisane w tej księdze oświeca nas, przez to słowo dowie-

dzieliśmy się, że na świat przyszedł Jezus, aby umrzeć na krzyżu i zmar-
twychwstać.

Pismo Święte zostało przetłumaczone na wszystkie języki świata, aby

każdy człowiek w każdym zakątku na ziemi mógł poznać Boga.

Śpiewamy piosenkę „Niechaj z nami będzie Pan”.

Niechaj z nami będzie Pan, alleluja.
Niech obroną będzie nam, alleluja.
Jego Słowo zawsze trwa, alleluja.
Wieczną prawdę w sobie ma, alleluja.
Chcemy zgłębiać Słowa treść, alleluja.
Braciom je radośnie nieść, alleluja.
Chcemy z Nim na co dzień być, alleluja.
I w przyjaźni z Bogiem żyć, alleluja.

Gasimy świecę. Rozdajemy dzieciom kartki z podręcznika i oglądamy

zdjęcie ze zwojem Tory. Mówimy, w jaki sposób powstawała Biblia, w ja-
kim języku była pisana, jaką czcią i szacunkiem otaczano słowo Boże.

Uroczyście czytamy tekst biblijny.

BŁOGOSŁAWIENI CI, KTÓRZY SŁUCHAJĄ SŁOWA BOŻEGO I ZA-

CHOWUJĄ JE (Łk 11, 18).

45. Dobry Pasterz daje nam swoje słowo

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Wspólna refleksja.
– Co znaczy zachowywać słowo Boże?
– Jak ja mogę przestrzegać słowa Bożego?
Przykładowe odpowiedzi dzieci: modlić się, chodzić na Mszę świętą.

Modlitwa dziecka

Panie Jezu, już wiem, że od chrztu świętego na moim czole i sercu jest

niewidzialny znak Twojego krzyża. Zaraz poproszę kogoś w domu, żeby
taki znak uczynił mi na czole na dobranoc. Żebym pamiętał, że jestem Twoim
dzieckiem i żebyś opiekował się mną jeszcze bardziej podczas snu.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci mogą narysować, w jaki sposób one prze-

strzegają słowa Bożego. Jeśli nie zdążą, rysunek można zadać do domu.
Uzupełniają zdanie: „Księga, w której zapisane jest słowo Boga nazywa
się...” (wpisują: Pismo Święte).

Po wykonaniu pracy mówimy.
Na zakończenie uroczystości chrztu otrzymujemy jeszcze jeden dar.

Popatrzcie.

Wykonujemy na stojąco znak błogosławieństwa, duży znak krzyża.
Kapłan udziela nam błogosławieństwa, ten znak jest naszą tarczą, która

nas chroni.

Przeżegnajmy się, stojąc.
Wykonujemy znak krzyża świętego, wypowiadając słowa.

W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Bóg mówi do nas słowami Pisma Świętego.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi z pomocą wykonać znak krzyża.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń szanuje i czci Pismo Święte i chce wypełniać słowo Boże.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, aby ktoś z opiekunów dziecka na zakończenie modlitwy, tuż

przed snem, pobłogosławił dziecko krzyżykiem uczynionym kciukiem na
jego czole. Warto taki gest wprowadzić w rodzinie na stałe.

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym rysunek i wyjaśniło go.
Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

45. Dobry Pasterz daje nam swoje słowo

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 46.

JEROZOLIMA

1. Cele katechetyczne

Wychowujemy do świadomego uczestniczenia w Misterium Męki Pań-

skiej, która zaczęła się uroczystym wjazdem Jezusa do Jerozolimy. Na pa-
miątkę tego wydarzenia przynosimy na niedzielną Mszę świętą palmy, któ-
re poświęcamy i śpiewamy uroczyste „Hosanna na wysokości”.

2. Treści katechezy

Kontynuacja tematu tzw. geografii zbawienia. Przedstawienie najważ-

niejszych miejsc wydarzeń, które zaszły w Jerozolimie:

– Uroczysty wjazd do Jerozolimy – Świątynia Jerozolimska;
– Wieczernik – Ostatnia Wieczerza;
– Ogród Oliwny – modlitwa Jezusa po Wieczerzy;
– Góra Kalwaria – śmierć krzyżowa;
– Święty grób – złożenie ciała Chrystusa i miejsce Jego Zmartwych-

wstania.

Głoszenie tajemnicy naszej wiary, tj. śmierci i zmartwychwstania Chry-

stusa oraz naszej nadziei na powtórne Jego przyjście w chwale.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

3. Zadania nauczyciela religii

Przygotowanie do Świąt Wielkanocnych.
Zapoznanie z wydarzeniami zbawczymi: uroczystym wjazdem do Jero-

zolimy, Ostatnią Wieczerzą, modlitwą w Ogrodzie Oliwnym przed męką,
śmiercią krzyżową i zmartwychwstaniem.

4. Metody i środki

Praca z mapą, praca z tekstem biblijnym (J 12, 12-13), opowiadanie.
Pomoce:
– mapa Jerozolimy (zeszyt nr 7),
– rysunek palmy, do kolorowania dla dzieci (zeszyt nr 5),
– kaseta, piosenka nr 9: „Hosanna memu Bogu”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Przypominamy dzieciom mapę Izraela za czasów Chrystusa (mogą obej-

rzeć mapkę z planszy nr 25). Zadajemy pytania:

O jakich miastach związanych z życiem Jezusa już mówiliśmy?
O Betlejem, gdzie narodził się Jezus, o Nazarecie – mieście zwiastowa-

nia Maryi wielkiej Nowiny i o Jerozolimie – najważniejszym mieście całej
Ziemi Izraelskiej, bowiem tam znajdowała się Świątynia. Dla nas jest to
miasto, w którym umarł i zmartwychwstał Jezus.

Oglądamy mapę Jerozolimy na aktualnej planszy.

B. i C. Odkrywamy wezwanie Boże i odpowiadamy na nie

To miasto, które widzicie, to właśnie Jerozolima. W Jerozolimie naj-

ważniejszym miejscem dla Żydów była Świątynia. Tam modlono się do
Boga, składano mu ofiary, tam przyprowadzono również Jezusa, kiedy miał
12 lat. A gdy zbliżały się święta Paschy, czyli wyzwolenia Izraelitów spod
niewoli egipskiej, do Jerozolimy udał się również Jezus ze swoimi przyja-

46. Jerozolima

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

ciółmi – Apostołami. Kiedy ludzie dowiedzieli się, że Jezus zbliża się do Je-
rozolimy, wyszli mu na spotkanie. Posłuchajcie.

Czytamy uroczyście Pismo Święte.

WIELKI TŁUM, KTÓRY PRZYBYŁ NA ŚWIĘTO, USŁYSZAWSZY, ŻE

JEZUS PRZYBYWA DO JEROZOLIMY, WZIĄŁ GAŁĄZKI PALMOWE I WY-
BIEGŁ MU NAPRZECIW. WOŁALI: HOSANNA! BŁOGOSŁAWIONY, KTÓ-
RY PRZYCHODZI W IMIĘ PAŃSKIE (J 12, 12-13).

Tak opisał to wydarzenie św. Jan.
Ludzie witali Jezusa, kładąc na drogę, po której jechał, gałązki palm

i oliwek, i wołali „hosanna”. Dlatego, aby uczcić to wydarzenie, również
my przynosimy w Niedzielę Palmową wiosenne, kolorowe gałązki, które
kapłan poświęca.

Naśladujemy procesję z palmami. Informujemy dzieci, że to jest nasze

wędrowanie z Jezusem do Jerozolimy i śpiewamy „Hosanna memu Bogu”.

Później Jezus spożył Paschę w domu, który nazywamy Wieczernikiem.
Pokazujemy na mapie miejsce, gdzie znajduje się Wieczernik.
Ta Pascha była Ostatnią Wieczerzą (uroczystą kolacją) Jezusa na ziemi.
Dzieci siadają na podłodze i udają jedzenie. Wszyscy są smutni, Pan

Jezus rozstaje się z nimi.

Po tej uczcie Jezus udał się do Ogrodu Oliwnego, w którym modlił się

do swego Ojca. Stamtąd Go zabrano, aby ukrzyżować Go na górze zwanej
Golgotą, czyli Kalwarią.

Pokazujemy krzyż.
Potem złożono ciało Chrystusa do grobu.
Pokazujemy grób.
Kiedy w niedzielę wczesnym rankiem kobiety udały się do Grobu Pań-

skiego, zobaczyły pusty grób, a obok dwóch mężczyzn, którzy im powie-
dzieli: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych. Nie ma Go tutaj,
zmartwychwstał” (Łk 24, 4-7). Co za radość!

Zaśpiewajmy znowu „Hosanna memu Bogu” (piosenka nr 9).

Modlitwa dziecka

Dzisiaj wędrowaliśmy, Panie Jezu, z Tobą.
Rzucaliśmy palmy na drogę i wołaliśmy „Hosanna”, gdy wjeżdżałeś do

Jerozolimy.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Żegnaliśmy się z Tobą w Wieczerniku.
Modliliśmy się z Tobą w Ogrodzie Oliwnym i cierpieliśmy, gdy Cię

ukrzyżowano, a ciało Twoje złożono w grobie.

I cieszymy się z Tobą na zawsze: zmartwychwstałeś, żeby z nami zostać

i pomagać nam! Alleluja!

To było nasze wędrowanie z Tobą. Najbardziej cieszę się, że żyjesz,

jesteś silniejszy, niż śmierć i wstałeś z grobu. Zostań z nami, bo noc już
nadchodzi. Dobranoc.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci kolorują palmę i plan Jerozolimy.
Oglądamy ponownie plan już pokolorowany i powtarzamy nazwy miejsc

wydarzeń zbawczych (Wieczernik, Góra Kalwaria, Święty Grób).

Zapraszamy dzieci do uczestnictwa we Mszy świętej w Niedzielę Pal-

mową.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Jezus wjeżdżał uroczyście do Jerozolimy.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi skojarzyć uroczysty wjazd do Jerozolimy z Niedzielą Pal-

mową i poświęceniem palm.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce okazać wdzięczność i uwielbienie Jezusowi.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy opiekunów, by przygotowali palmę i razem z dzieckiem w Nie-

dzielę Palmowa uczestniczyli we Mszy świętej.

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym plan Jerozolimy i wyjaśni-

ło go.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

46. Jerozolima

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 47.

OSTATNIA WIECZERZA

1. Cele katechetyczne

Przygotowujemy dziecko do przeżycia Triduum Paschalnego. Wycho-

wujemy do uczestniczenia we Mszy świętej jako spotkaniu z Jezusem, któ-
ry chce być obecny pośród nas, który jest pokarmem dla nas.

2. Treści katechezy

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus ustanawia Eucharystię, aby pozo-

stać z ludźmi na całej ziemi i przez wszystkie czasy. Przekazujemy, że „Ta-
jemnica eucharystyczna, w której jest ogłaszana i uroczyście wyznawana
śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa w oczekiwaniu na Jego przyjście, jest
samym sercem życia Kościoła”

. Eucharystia jest „pamiątką uobecniają-

cą”, „gdziekolwiek sprawowana będzie Eucharystia tam w sposób bezkr-
wawy uobecni się krwawa ofiara Kalwarii, tam obecny będzie sam Chry-
stus Odkupiciel świata”

. Naszą odpowiedzią jest wiara w Chrystusa Zmar-

twychwstałego obecnego pod postacią chleba i wina w Eucharystii.

List Ojca Świętego Jana Pawła II do kapłanów na Wielki Czwartek 2000 roku, nr 10.

Tamże, nr 11.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

3. Zadania nauczyciela religii

Ukazanie Mszy świętej jako pamiątki Ostatniej Wieczerzy, śmierci

i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Wychowywanie do wiary, że pod
postacią chleba i wina jest obecny żywy Jezus.

4. Metody i środki

Opowiadanie z pokazem, praca z tekstem biblijnym (Łk 22, 7-9. 14;

Łk 6, 14-16 i Mk 14, 22-26), rysowanie.

Pomoce:
– postacie na tablicę magnetyczną (Jezus, 12 Apostołów, krzyż,

2 świeczniki ze świecami, stół przykryty białym obrusem, kielich i pa-
tena z chlebem), zeszyt nr 7,

– kaseta, piosenka nr 38: „O Jezu w Hostii utajony”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Zbliżają się święta. Kto wie jakie uroczystości będziemy obchodzić? Tak,

święta wielkanocne. Jakie wydarzenia przeżywamy w czasie Wielkanocy?

Często dzieci mówią o malowaniu pisanek czy laniu się wodą, chcemy

jednak, aby uświadomiły sobie, że są to tylko zwyczaje – a sednem tych
świąt jest śmierć i zmartwychwstanie Jezusa.

B. i C. Odkrywamy wezwanie Boże i odpowiadamy na nie

Zanim Jezus umarł i zmartwychwstał, chciał bardzo zrobić coś, co po-

zwoliłoby Mu na pozostanie wśród ludzi w każdym czasie, na zawsze i w
każdym miejscu. Abyśmy również i my mogli być z Nim teraz. Kiedy więc
przyszedł czas na świętowanie Paschy, aby ją spożyć, Jezus kazał przygo-
tować Wieczernik. Chciał bardzo świętować tę Paschę ze swoimi przyja-
ciółmi, których nazywamy Apostołami. Wysłał więc Jana i Piotra, aby przy-
gotowali Wieczerzę. W czasie spożywania Paschy Jezus powiedział coś,
czego nigdy przedtem nikt nie powiedział.

47. Ostatnia Wieczerza

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Wziął chleb i rzekł:
„Bierzcie i jedzcie. To jest Ciało Moje”.
Potem wziął kielich z winem i powiedział:
„Bierzcie i pijcie to jest kielich Krwi Mojej”.
To znaczy, że pod postacią chleba, czyli w Hostii, i wina – On sam zo-

stał z nami, jest żywy, obecny.

Po skończonej Wieczerzy Jezus poszedł do Ogrodu Oliwnego, gdzie się

modlił, rozmawiał ze swoim Ojcem. Wiemy też, co się wydarzyło później.
Zabrano Jezusa, aby Go ukrzyżować. Kiedy umarł na krzyżu, złożono Jego
Ciało do grobu, a po trzech dniach, w niedzielę o świcie nie znaleziono Go
w grobie, ponieważ zmartwychwstał.

Chcemy teraz dowiedzieć się i usłyszeć co wydarzyło się w Wielki

Czwartek.

Czytamy tekst z Ewangelii: część z Łk 22, 7-9. 13. 14. i Mk 14, 22-26; aby

pokazać wydarzenia proponuje się wykorzystać tablicę magnetyczną i przypi-
nać biały obrus, kielich, patenę i postacie Apostołów i Jezusa, krzyż i świece.

Uroczyście odczytujemy Pismo Święte.

TAK NADSZEDŁ DZIEŃ PRZAŚNIKÓW, W KTÓRYM NALEŻAŁO OFIA-

ROWAĆ PASCHĘ. JEZUS POSŁAŁ PIOTRA I JANA Z POLECENIEM: „IDŹ-
CIE I PRZYGOTUJCIE NAM PASCHĘ, BYŚMY MOGLI JĄ SPOŻYĆ”. ONI
POSZLI, ZNALEŹLI MIEJSCE TAK, JAK IM POWIEDZIAŁ I PRZYGOTO-
WALI PASCHĘ.

Przerywamy czytanie, na tablicy magnetycznej przyklejamy biały ob-

rus, patenę i kielich.

A GDY NADESZŁA PORA, ZAJĄŁ MIEJSCE U STOŁU I APOSTOŁOWIE

Z NIM.

Przypinamy postacie Jezusa i 12 Apostołów, czytając ich imiona.

PIOTR, JAN, ANDRZEJ, JAKUB, FILIP, BARTŁOMIEJ, MATEUSZ, TO-

MASZ, JAKUB, SZYMON I JUDA, JUDASZ.

A GDY JEDLI, WZIĄŁ CHLEB, ODMÓWIŁ BŁOGOSŁAWIEŃSTWO, PO-

ŁAMAŁ I DAŁ IM MÓWIĄC: „BIERZCIE, TO JEST CIAŁO MOJE”.

POTEM WZIĄŁ KIELICH I ODMÓWIWSZY DZIĘKCZYNIENIE DAŁ IM,

I PILI Z NIEGO WSZYSCY. I RZEKŁ DO NICH: „TO JEST MOJA KREW
PRZYMIERZA, KTÓRA ZA WIELU BĘDZIE WYLANA”.

PO ODŚPIEWANIU HYMNU WYSZLI W STRONĘ GÓRY OLIWNEJ (Łk

22 7-9; 14; ŁK 6, 14-16 I MK 14, 22-26).

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Odpinamy postać Jezusa i Apostołów i opowiadamy:
Wiemy, że Jezus umarł na krzyżu.
Przypinamy krzyż.
Dobry Pasterz oddał życie za swoje owce. Wiemy też, że zmartwych-

wstał i od tego momentu Jego życie nigdy się nie skończy.

Przypinamy świece i płomienie, które są znakiem Chrystusa Zmartwych-

wstałego.

Teraz zaśpiewamy Jezusowi pieśń „O Jezu w Hostii utajony” (piosenka

nr 38) o tym, że wierzymy w jego obecność w Hostii i kochamy Go.

O Jezu, w Hostii utajony,
moje serce Cię czuje.
I choć kryją Cię zasłony,
Ty wiesz, że Cię miłuję, miłuję

Zapraszamy dzieci do krótkiej modlitwy dziękczynnej.

Modlitwa dziecka

Dzisiaj lepiej rozumiem, dlaczego ksiądz na Mszy świętej mówi o chle-

bie i winie. To Ty, Panie Jezu, chciałeś tak zostać z nami: pod postacią
chleba i wina. Nie wiem, czy krzyczeć z radości „Hurra!”, czy cichutko
uklęknąć i myśleć o Twojej obecności z zachwytem. Chyba zrobię jedno
i drugie.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: proponujemy dzieciom kolorowanie na kartach

swoich podręczników postaci Apostołów, kielicha i pateny.

Przypominamy słowa Jezusa, które wypowiedział w czasie Ostatniej

Wieczerzy.

Na zakończenie można odmówić „Chwała Ojcu” lub „Ojcze nasz”.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że od Ostatniej Wieczerzy Jezus został z nami pod postacią

chleba i wina.

Umiejętności – co uczeń potrafi?

47. Ostatnia Wieczerza

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Uczeń potrafi określić kolejność zdarzeń od Ostatniej Wieczerzy: modli-

twa w Ogrodzie Oliwnym, męka i ukrzyżowanie, śmierć i złożenie w gro-
bie, zmartwychwstanie.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń wierzy i cieszy się z obecności Chrystusa w Najświętszym Sa-

kramencie (chociaż jeszcze nie musi znać tej nazwy).

6. Współpraca z rodziną i parafią

Wybieramy się z dziećmi do najbliższego kościoła, aby powiedzieć

o obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie i pomodlić się wspólnie.

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym rysunek i wyjaśniło go oraz

zaśpiewało pieśń „O Jezu w Hostii utajony”.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 48.

ŚWIATŁO CHRYSTUSA ZMARTWYCHWSTAŁEGO

1. Cele katechetyczne

Wychowujemy do wyboru Jezusa, prawdziwej Światłości. Prowadzimy

do rozwijania wiary, poprzez celebrację wydarzeń zbawczych.

2. Treści katechezy

Poprzez celebrację światła Chrystusa Zmartwychwstałego pomagamy

po raz kolejny odkryć Jezusa, Dobrego Pasterza, prawdziwą Światłość. Li-
turgia Świąt Wielkanocnych ukazuje istotę naszej wiary, jaką jest śmierć,
zmartwychwstanie Jezusa i nasze oczekiwanie na Jego powtórne przyjście.
Liturgia Wielkiej Soboty pomaga nam zrozumieć nie tylko czym jest przej-
ście ze śmierci do życia, z ciemności do światłości, ale również pozwala
nam na odnowienie naszej wiary. Wyrzeczenie się zła, grzechu i wyznanie
wiary w Boga Ojca, Jezusa, Ducha Świętego i Kościół powszechny jest
aktem naszej wolnej woli, którą kształtujemy przez całe życie. Dzięki tej
liturgii stajemy się dziećmi Światłości.

3. Zadania nauczyciela religii

Wspólna z dziećmi celebracja Światła Chrystusa Zmartwychwstałego

i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katechezę tę przeprowadzamy na pierwszym spotkaniu po przerwie

wielkanocnej. Jest to celebracja paraliturgiczna, która pozwoli dzieciom
przeżyć liturgię światła z Wielkiej Soboty.

4. Metody i środki

Celebracja paraliturgiczna (korzystamy z tekstu z Mszału Rzymskiego).
Pomoce:
– paschał, 5 gron, patyczek do kreślenia na paschale znaków, biały ob-

rus, zapałki, małe świece dla każdego dziecka, „kołnierzyk” lub pod-
stawki na świece,

– Piosenka nr 39; „Zmartwychwstał Pan, alleluja!”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Uczymy dzieci piosenki „Zmartwychwstał Pan, alleluja!” (nr 39).

Alleluja, alleluja, alleluja, zmartwychwstał Pan! (2x)
Zmartwychwstał Pan, alleluja! (4x)
Radujmy się, alleluja! (4x)
Pan jest wśród nas, alleluja!

Następnie wyznaczamy zadania poszczególnym dzieciom i tłumaczymy

im, co będą robiły.

1. Kreślenie znaku krzyża świętego na paschale.
2. Kreślenie liter Alfa i Omega.
3. Kreślenie cyfr roku bieżącego.
4. Nakładanie pięciu gron w wyznaczone miejsca.
W czasie wykonywania przez dzieci swoich zadań, katecheta czyta mo-

dlitwy i słowa, które kapłan wymawia w czasie Liturgii Światła.

Jeśli jest możliwość przyciemnienia sali, należy to zrobić, aby panował

półmrok.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Wszyscy jesteśmy zgromadzeni wokół paschału. Rozpoczynamy celebra-

cję modlitwą.

„Bracia i siostry.
W tę najświętszą noc, w której nasz Pan Jezus Chrystus przeszedł ze

śmierci do życia, Kościół wzywa swe dzieci rozproszone po całym świecie,
aby zgromadziły się na czuwanie i modlitwę”.

Pierwsze dziecko kreśli patyczkiem znak krzyża.
„Chrystus wczoraj i dziś. (kreska pionowa)
Początek i koniec”. (kreska pozioma)
Podchodzi drugie dziecko i tym samym patyczkiem kreśli litery.
„Alfa i Omega”.
Trzecie dziecko kreśli cyfry przy słowach.
„Do Niego należy czas (2)
i wieczność. (0)
Jemu chwała i panowanie (odpowiednia cyfra dziesiątek roku)
przez wszystkie wieki wieków. Amen”. (odpowiednia cyfra jedności

roku)

Czwarte dziecko otrzymuje woskowe grona i wkłada je w otwory w pas-

chale.

„Przez swoje święte rany (1 grono)
jaśniejące chwałą (2 grono)
niech nas strzeże (3 grono)
i zachowuje (4 grono)
Chrystus Pan”. (5 grono)
Wszyscy odpowiadają:
Amen.
Zapalamy paschał i mówimy.
„Niech światło Chrystusa chwalebnie zmartwychwstałego rozproszy

ciemność naszych serc i umysłów”.

Wszyscy odpowiadają.
Bogu niech będą dzięki.
Bierzemy paschał i podnosząc do góry mówimy.
„Światło Chrystusa”.
Potem stawiamy paschał w kąciku modlitwy i wszyscy siadają w kręgu.

48. Światło Chrystusa zmartwychwstałego

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Komentujemy.
To światło paschału mówi nam, że Chrystus jest wśród nas, że zwycię-

żył na zawsze ciemność, zło i śmierć, dlatego zaśpiewajmy poznaną dziś
piosenkę „Zmartwychwstał Pan, alleluja!”.

Kontynuujemy celebrację wypowiadając słowa modlitwy.
„Jest to zatem ta noc, która światłem ognistego słupa rozproszyła ciem-

ności grzechu. A teraz ta sama noc uwalnia wszystkich wierzących w Chry-
stusa na całej ziemi od mroku grzechów, do łaski przywraca.

Tej właśnie nocy Chrystus skruszywszy więzy śmierci, jako zwycięzca

wyszedł z otchłani.

O jak niepojęta jest Twoja miłość!”.
Następnie proponujemy odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i wyzna-

nie wiary. W postawie stojącej odpowiadamy na pytania.

– Czy wyrzekasz się grzechu?
– Wyrzekam się.
– Czy wyrzekasz się szatana?
– Wyrzekam się.
– Czy wyrzekasz się wszystkiego, co prowadzi do zła?
– Wyrzekam się.
– Czy wierzysz w Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba

i ziemi?

– Wierzę.
– Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa?
– Wierzę.
– Czy wierzysz w Ducha świętego, w święty Kościół powszechny?
– Wierzę.
Teraz jako dzieci Boga Ojca, módlmy się, tak jak nas nauczył Jezus

Chrystus.

Odmawiamy lub śpiewamy „Ojcze nasz”.
Jeśli uznamy, po doświadczeniach w poprzednich podobnych celebra-

cjach, że dzieci potrafią zapalać swoje świeczki od paschału, można im
rozdać świeczki po piosence „Zmartwychwstał Pan, alleluja!” a przed od-
nowieniem przyrzeczeń chrzcielnych. Po modlitwie „Ojcze nasz” gasimy
świece.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Modlitwa dziecka

Zamykam mocno oczy. Ciemno. A potem otwieram. Widzę!
Tak samo ciemno było w Wielką Sobotę w kościele. A potem ksiądz

wniósł paschał, wszyscy zapalili od niego świece i zrobiło się jasno.

Tak samo ciemno było w Twoim grobie, Panie Jezu. Ale Ty zmartwych-

wstałeś! Zrobiło się jasno jak w dzień! Jesteś naszą Światłością. Naszą na-
dzieją na radość zmartwychwstania wszystkich. Alleluja!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Jeśli czas pozwala, dzieci mogą na swoich kartach pokolorować pas-

chał (na żółto), litery Alfa i Omega (na czerwono) oraz krzyż i cyfry bieżą-
cego roku. Może to być zadanie do domu.

Prowadzimy z dziećmi rozmowę na temat przeżytej celebracji. Można za-

proponować modlitwę spontaniczną lub odśpiewanie dowolnej piosenki jako
wyrazu szczególnej radości z faktu, że Chrystus zwyciężył śmierć i ciemność.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że światło paschału oznacza obecność Jezusa zmartwych-

wstałego.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi odpowiadać na pytania przyrzeczeń chrzcielnych odpo-

wiednio: „Wyrzekam się”, „Wierzę”.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń przeżywa celebrację światła i odnowienia przyrzeczeń chrzciel-

nych jako osobistą modlitwę.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym pieśń „Zmartwychwstał

Pan, alleluja!” i pokazało najbliższym rysunek oraz opowiedziało o tym,
jak przeżyło katechezę.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Zapraszamy dzieci z rodzicami do kościoła na nabożeństwo „Pusty grób

– radosne spotkanie z Jezusem zmartwychwstałym (Wielkanoc)”.

48. Światło Chrystusa zmartwychwstałego

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 49.

ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO

1. Cele katechetyczne

Wychowujemy do wiary w Ducha Świętego i kształtujemy postawę

modlitewną.

Wprowadzamy w liturgię Uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Pro-

wadzimy do wiary w Trójcę Świętą.

2. Treści katechezy

Dzień Pięćdziesiątnicy jest dniem pełnego objawienia się Trójcy

Świętej.

„Przez swoją Śmierć i Zmartwychwstanie Jezus zostaje ustanowiony

w chwale Panem i Chrystusem. Ze swojej Pełni wylewa On Ducha Święte-
go na Apostołów i Kościół” (KKK 746). Duch Święty jest darem wypły-
wającym z Bożej miłości i rozlewającym się w naszych sercach (por. KKK
733). Dzięki otrzymaniu tego Daru możemy przynosić owoce: „miłość, ra-
dość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, opanowanie” (por.
KKK 736).

Celebracja Zesłania Ducha Świętego pomaga nam zrozumieć, że Jezus

nie zostawia nas samych, daje nam moc Ducha Świętego, który uzdalnia
nasze serca do miłości Boga i ludzi.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

3. Zadania nauczyciela religii

Przygotowanie do przeżycia święta, przedstawienie trzeciej Osoby Bo-

skiej i Jej działania. Poznanie siedmiu darów Ducha Świętego.

Katechezę przeprowadzamy w czasie bliskim uroczystości Zesłania

Ducha Świętego.

4. Metody i środki

Celebracja, pokaz połączony z przeżyciem, medytacją tekstu biblijnego

(Dz 2, 1-4) oraz praca plastyczna.

Pomoce:
– paschał, siedem czerwonych świec na podstawkach,
– białe świece (dla każdego dziecka jedna), czerwony obrus na stół do

kącika modlitwy;

– siedem czerwonych karteczek z wypisanymi nazwami siedmiu darów

Ducha Świętego, zapałki,

– kaseta, piosenka nr 40: „Duchu Święty, przyjdź”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Wraz z dziećmi przygotowujemy stół w kąciku modlitwy. Jeśli był przy-

kryty białym obrusem (na znak świąt) zmieniamy go na kolor czerwony,
który oznacza święto Zesłania Ducha Świętego. Kładziemy paschał i sie-
dem czerwonych świec na podstawkach. Potrzebne są również białe świece
z wcześniejszych katechez. Zaczynamy od przedstawienia własnymi słowa-
mi fragmentu o Zesłaniu Ducha Świętego.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Po śmierci i zmartwychwstaniu Jezus ukazał się wiele razy swoim uczniom

i innym osobom. Potem wstąpił do nieba, powrócił do swego Ojca w pełnej
chwale. Po Wniebowstąpieniu zesłał obiecany dar, którym jest Duch Święty.

49. Zesłanie Ducha Świętego

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Apostołowie wraz z Maryją przebywali w Wieczerniku, kiedy to Jezus

zesłał na nich obiecany dar. Najpierw usłyszeli szum i poczuli wielką ra-
dość, która ich wypełniła i zmieniła ich serca i umysły. Czuli w sobie moc,
odwagę i światło, a nad ich głowami ukazały się jakby płomyki ognia. Po-
słuchajcie słów Pisma Świętego.

Uroczyście odczytujemy Pismo Święte.

KIEDY NADSZEDŁ DZIEŃ PIĘĆDZIESIĄTNICY ZNAJDOWALI SIĘ

WSZYSCY RAZEM NA TYM SAMYM MIEJSCU. NAGLE DAŁ SIĘ SŁYSZEĆ
SZUM, JAKBY UDERZENIE GWAŁTOWNEGO WICHRU, I NAPEŁNIŁ CAŁY
DOM, W KTÓRYM PRZEBYWALI. UKAZAŁY SIĘ IM TEŻ JĘZYKI JAKBY
Z OGNIA, KTÓRE SIĘ ROZDZIELIŁY, I NA KAŻDYM Z NICH SPOCZĄŁ JE-
DEN. I WSZYSCY ZOSTALI NAPEŁNIENI DUCHEM ŚWIĘTYM (Dz 2, 1-4).

Komentarz.
Duch Święty, który zstąpił na zebranych, wypełnił ich serca i umysły, prze-

mienił i oświecił. Jezus zesłał Ducha Świętego również na nas, abyśmy umieli
zrozumieć wiele rzeczy, których On dokonał. Duch Święty ma dla nas różno-
rakie dary. My mówimy o siedmiu darach Ducha Świętego. Są to:

mądrość: dar, który pomaga nam poznać i wielbić Boga w różnych rze-

czach, które On stworzył dla nas;

rozum: pomaga nam zrozumieć słowo Boże;
rada: kiedy nie jesteśmy pewni, co należy zrobić, Duch Święty daje

nam szczególny dar, który pozwala nam lepiej wybrać, zrozumieć, co jest
dobre, doradza nam;

męstwo: wiele razy jest tak, że wiemy, co jest dobre, ale nie mamy siły,

aby to zrobić, dlatego Duch Święty daje nam dar męstwa, czyli siły i odwagi;

wiedza: jest to dar, który pozwala nam poznać i pokochać osoby, rze-

czy, które Bóg nam dał i w których jest obecny;

pobożność: jest to dar kochania Boga i innych ludzi poprzez modlitwę

i czyn;

bojaźń Boża: dar ten pozwala nam zrozumieć, jak wielki jest Bóg i jacy

jesteśmy mali względem Niego.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Kładziemy przygotowane karteczki z nazwami darów, powtarzając na-

zwy. Zapalamy od paschału czerwone świece. Teraz mówimy dzieciom, żeby

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

w chwili ciszy pomyślały, jaki dar jest im najbardziej potrzebny dzi-
siaj. Duch Święty również nam chce udzielić swoich darów. W ciszy
podchodzimy pojedynczo do zapalonych świec i każde dziecko będzie
mogło odpalić swoją białą świeczkę od jednej czerwonej, która wska-
zuje dar, jaki dziecko pragnie otrzymać.

Modlitwa dziękczynna – spontaniczna
Nauka piosenki „Duchu Święty, przyjdź” (piosenka nr 40).

Duchu Święty, przyjdź! (4x)
Niech wiara zagości,
nadzieja zagości,
niech miłość zagości w nas.

Modlitwa dziecka

Bardzo lubię otrzymywać prezenty, czyli dary.
Dziękuję Ci, Duchu Święty, za Twoje dary. Dajesz je tak, że nie zawsze

widzę i nie zawsze wiem o tym. Ale wierzę, że Twoje prezenty są najwspa-
nialsze, pomagają ludziom i mi dobrze żyć.

Daj mi, Duchu Święty, dar rozumienia modlitwy, której nauczył nas Pan

Jezus: „Ojcze nasz...”.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: na kartach swoich podręczników dzieci dory-

sowują płomienie nad czerwonymi świeczkami; wpisują brakujące litery
w nazwach darów.

Następuje wspólne dziękczynienie za dary otrzymane od Ducha Święte-

go. Modlimy się: „Chwała Ojcu...”.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że potężny Duch Święty zstąpił na Apostołów i Maryję.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi zaśpiewać z innymi „Duchu Święty, przyjdź”.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń pragnie otrzymywać dary Ducha Świętego i dziękować za nie.

49. Zesłanie Ducha Świętego

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym pieśń „Duchu Święty,

przyjdź!” i przeczytało z nimi podpisy na karcie swego podręcznika.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty. Wspólna modlitwa

w rodzinie.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 50.

POCIESZYCIEL

1. Cele katechetyczne

Wychowujemy dziecko do niesienia darów Ducha Świętego innym.

Chcemy, aby doświadczyło ono, jak stawać się pocieszycielem.

2. Treści katechezy

„«Duch Święty» jest imieniem własnym Tego, którego wielbimy i któ-

remu oddajemy chwałę wraz z Ojcem i Synem” (KKK 691). „Gdy Jezus
zapowiada i obiecuje Ducha Świętego, nazywa Go «Parakletem». [...] Pa-
raklet tłumaczy się zazwyczaj jako «Pocieszyciel»; Jezus jest pierwszym
Pocieszycielem” (KKK 692). Głosimy dziecku zbawcze orędzie pociesze-
nia, które płynie na nas od Boga i wzywa nas do odpowiedzi.

3. Zadania nauczyciela religii

Prowadzenie dziecka do doświadczenia uczucia pocieszania innych i by-

cia pocieszanym. Uświadamianie dziecku, jak może przekazywać dary
Ducha Świętego innym, stając się ich pocieszycielem. Wychowywanie do
niesienia innym ludziom pocieszenia.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

4. Metody i środki

Zabawa w udzielanie pomocy i otrzymywanie jej, pokaz połączony

z przeżyciem, praca w grupach.
Pomoce:

– odpowiednia liczba plastikowych kubków do picia, dzban z wodą do

picia,

– kaseta, piosenka nr 40: „Duchu Święty, przyjdź”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na początku śpiewamy piosenkę nr 40, następnie proponujemy zabawę.

Dzieci dobierają się w pary. Pary stają naprzeciw siebie, między nimi

wstawiamy ławeczkę. Dzieci idą po ławeczce do siebie i na środku mają
przejść tak, aby nie spadły. W czasie przechodzenia nie wszystkie dzieci
utrzymują się w swojej pozycji na ławeczce i mogą się zsunąć, dlatego muszą
pomagać sobie nawzajem. Wygrywa para, która nie spadnie. W zabawie tej
chodzi o to, by dziecko doświadczyło udzielania i otrzymywania pomocy.
Czas zabawy: 15 min., można ją powtarzać.

Podsumowanie zabawy:
– Co czułyście w czasie przechodzenia w parach po ławeczce?
– Jak czułyście się, gdy potrzeba było się wesprzeć?
– Co was bardzo cieszyło?
– Co was niepokoiło?
– Co robiłyście, gdy ktoś spadał z ławeczki?

B. i C. Odkrywamy wezwanie Boże i odpowiadamy na nie

Pan Jezus podarował nam Ducha Świętego. Nazywamy Go Pocieszy-

cielem. On wzbudza w nas chęć pomocy innym, pocieszenia ich, urado-
wania.

Stawiamy na stole dzban z wodą i kubki.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Duch Święty pociesza nas i wzmacnia, tak jak woda na pustyni wzmac-

nia ludzi. Woda w dzbanie ma nam dzisiaj przypominać, jak Duch Święty
obdziela nas życiodajnymi darami. Kto z was chce się napić?

Ustawiamy chętne dzieci gęsiego i podajemy kubek z wodą pierwszemu

dziecku. Dziecko pije. Jeśli chce, może trochę wody zostawić sobie „na póź-
niej” – stawia wtedy kubek na miejscu, gdzie pracuje. Teraz dziecko nalewa
wodę do następnego kubka i podaje kolejnemu dziecku. Kolejne dziecko na-
stępnemu itd. Ostatnie dziecko nalewa wodę i podaje katechecie.

– Jak czuliście się otrzymując wodę?
– Komu było przyjemnie, że może dać wodę drugiemu dziecku?
Duch Święty obdziela nas darami, pociesza. A co my możemy uczynić

z Jego darami?

Dzielić się z innymi.

Dzieci siadają w grupach. Każda grupa zastanawia się, jak można być

pocieszycielem, co zrobi dla innej grupy, aby ją ucieszyć (np. sprzątnąć
szatnię, ułożyć za nich zabawki, zaśpiewać ich ulubioną piosenkę). Dzieci
naradzają się, a potem wykonują swoje postanowienia.

Modlitwa dziecka

Lubię, jak mama owija mi palec, gdy się skaleczę. Lubię, gdy tata bierze

mnie na ramiona, kiedy stłukę kolano. Wszyscy mnie pocieszają, gdy jest
mi smutno i gdy mnie coś boli. Chcę być pocieszycielem dla innych, jak Ty
jesteś nim dla mnie, Boże!

(wiersz) Przychodzą cicho i bez hałasu.

Chociaż pracują,
nie brak im czasu,
by cię zrozumieć, by cię pocieszyć.
Dawno przestali wiecznie się spieszyć.
Są niby balsam dziwnie kojący.
Błogosławieni,
Pokój czyniący!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci rysują, jak one mogą kogoś pocieszyć.

Ćwiczenie z rysowaniem gałązki pokoju wymaga komentarza. Nawiązuje-

50. Pocieszyciel

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

my do wiersza z „Modlitwy dziecka”: Duch Święty obdarza pokojem,
my mamy budować pokój wokół siebie. Trzeba także modlić się o po-
kój na świecie, gdyż wojny ludzi są strasznym nieszczęściem. Gałązka
jest znakiem pokoju.

Na zakończenie śpiewamy jeszcze raz piosenkę: „Duchu Święty, przyjdź”.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Duch Święty jest Pocieszycielem.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi podać przykłady, jak pocieszyć innych.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce prosić Ducha Świętego o pomoc i chce pocieszać innych.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym rysunek i wyjaśniło go oraz

opowiedziało o tym, co przeżyło na katechezie.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Zapraszamy dzieci z rodzicami na nabożeństwo „Wiele na łączy, ale tyl-

ko Jego Miłość łączy wszystkich (Zesłanie Ducha Świętego)”.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 51.

NIEDZIELNE ŚWIĘTOWANIE

(część 1)

1. Cele katechetyczne

Pomagamy dzieciom doświadczać „niedzielnego świętowania”. W dal-

szym ciągu budujemy relację z Bogiem, który jest „Dawcą życia” i „Zwy-
cięzcą śmierci”.

2. Treści katechezy

Wiele dotychczasowych katechez tego programu podejmowało temat

imienia Boga i człowieka. Popatrzmy, jak rozwijała się w nich myśl, kształ-
tująca w dziecku postawę „świętowania” imienia Boga i imienia człowie-
ka. Oto kolejne katechezy:

W katechezie 5., „Pan Bóg daje człowiekowi swoje życie”, dziecko do-

wiedziało się, że Bóg jest Dawcą życia. Od Niego wszystko pochodzi.
W Nim ma wszystko początek.

W katechezie 13., „Bóg podarował mi imię”, ukazywaliśmy godność

człowieka, jego zadanie życiowe, które Bóg wraz z imieniem przekazał
człowiekowi.

W katechezie 14., „Moje imię jest zapisane w niebie”, chcieliśmy pomóc

dziecku w doświadczaniu, że imię człowieka, ma w sobie „nieśmiertelność”.

Katecheza 17., „Pan Bóg jest jak?...”, pomagała dziecku odszukiwać

biblijne obrazy Boga.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

W katechezie 23., „Przedziwne imiona”, w dalszym ciągu przybliżaliśmy

dziecku biblijne obrazy Boga, przygotowując dziecko do świętowania Bo-
żego Narodzenia.

Katecheza 48., „Światło Chrystusa zmartwychwstałego”, stanowiła punkt

kulminacyjny. Ukazywaliśmy imię Boga jako „Dawcy życia” i „Zwycięz-
cy śmierci”.

Obecna katecheza: „Niedzielne świętowanie” ma przybliżać dziecku nie-

dzielę, jako dzień, który jest święty, ponieważ w nim radujemy się zmar-
twychwstaniem Chrystusa i wielbimy Jego imię „Dawcy życia” i „Zwy-
cięzcy śmierci”. W katechezie podejmujemy wysiłek, aby serce dziecka
potrafiło budować miłosną relację z Bogiem, aby „święciło Jego imię” i ra-
dowało się godnością swojego imienia dziecka Bożego. Ta relacja stanowi
podstawę celebracji dnia niedzielnego. Aby ta rzeczywistość stawała się
dziecku bliska, serdeczna i ciepła oraz pełna radości, na katechezie przed-
stawiamy dziecku niedzielę, jako dzień „Świętowania imienia Boga”, któ-
ry jest „Dawcą życia” i „Zwycięzcą śmierci”. Dziecko doświadcza tego
poprzez zabawę w „Imieniny”. W sercu dziecka może utrwalić się wielkie
pragnienie przebywania z Bogiem na niedzielnym spotkaniu „Świętowa-
nia Imienia Boga”. Tutaj dziecko może stawiać pierwsze kroki w doświad-
czaniu, co to znaczy być przez Boga obdarowanym i nieść Jemu swoje dary,
w duchu wdzięczności i eucharystycznego dziękczynienia. Następna kate-
cheza o tym samym tytule ma kształtować w dziecku zrozumienie znacze-
nia stołu rodzinnego i stołu Eucharystii.

3. Zadania nauczyciela religii

Budzenie w dziecku potrzeby modlitwy razem z rodzicami i rodzeń-

stwem, a potem w szerszym kręgu wspólnoty parafialnej, w której żyje.

Zapoznawanie z wartością wspólnej modlitwy, świętowania (w nawią-

zaniu do: „Święć się imię Twoje”), które wyraża się we wspólnym święto-
waniu z „Dawcą życia”.

Budzenie w dziecku pragnienia przebywania we wspólnocie Bożej na

modlitwie w kościele. Kształtowanie postawy wdzięczności za dar życia
i za inne dary oraz uwrażliwianie na szacunek, jaki Bóg okazuje dziecku,
wszystkim ludziom i wszelkiemu stworzeniu.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

4. Metody i środki

Śpiew, odgrywanie ról, pogadanka, ćwiczenia.
Pomoce:
– kaseta, piosenka nr 41: „Oto jest dzień”,
– napis: „Jezus – Zwycięzca śmierci” (zeszyt nr 7).

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na początku śpiewamy piosenkę nr 41 „Oto jest dzień”.

Oto jest dzień, oto jest dzień,
który dał nam Pan, który dał nam Pan!
Weselmy się, weselmy się
i radujmy się nim, i radujmy się nim!
Oto jest dzień, który dał nam Pan.
Weselmy się i radujmy się nim.
Oto jest dzień, oto jest dzień,
który dał nam Pan!

Wprowadzenie do tematu.
Są różne bardzo ważne dni w życiu człowieka. Kto mi powie, co to są za

dni?

Dzieci się wypowiadają.
Zapraszam was do zabawy, w której będziemy przedstawiać różne imie-

niny.

Dzielimy dzieci na grupy. Każda grupa będzie przedstawiać inne wyda-

rzenie.

– Imieniny rodziców.
– Imieniny rodzeństwa.
– Imieniny Pani w przedszkolu.
– Własne imieniny.
Dzieci zastanawiają się w grupach, w jaki sposób przedstawią zadany

temat, a następnie w dowolny sposób przedstawiają imieniny. Po zakoń-
czeniu inscenizacji katecheta zadaje pytania.

51. Niedzielne świętowanie (część 1)

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

– Jak czułyście się w roli składających życzenia?
– Jak czułyście się, gdy was ktoś czymś obdarzał, jak wam okazywał

dobroć i życzliwość?

– Jak czułyście się, gdy miałyście cos kupić komuś i złożyć mu życzenia?

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Jest taki dzień, w którym wszyscy razem cieszymy się w sposób bardzo

uroczysty Panem Bogiem. Ten dzień nazywa się niedziela. W niedzielę,
w sposób szczególny, czcimy zmartwychwstanie Jezusa i oddajemy cześć
imieniu Boga. Wtedy jesteśmy wszyscy razem w domu, a potem w koście-
le. Teraz odgadniemy, jakiemu imieniu Boga w sposób szczególny oddaje-
my cześć w niedzielę? Zaśpiewajmy o tym dniu jeszcze raz.

Dzieci śpiewają piosenkę „Oto jest dzień”. Po piosence wyjmujemy

napis: „Jezus – Zwycięzca śmierci” i mówimy.

Spróbujemy odczytać „niedzielne” imię Boga.
Dzieci odczytują. Rozmawiamy z dziećmi o zmartwychwstaniu Jezusa

Chrystusa.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

A teraz, radując się zmartwychwstaniem Jezusa, zatańczmy piosenkę

„Oto jest dzień”.

Dzieci na tle melodii same tworzą ruchy do niedzielnego tańca. Po skoń-

czonym tańcu zadajemy pytania.

Kto z was chce coś powiedzieć Panu Bogu?.
Gdy któreś dziecko się zgłasza, prosimy je, aby – jeśli chce – podeszło

na środek i po wypowiedzeniu modlitwy uczyniło jakiś gest względem Pana
Boga (np. złożyło błagalnie ręce, uczyniło znak krzyża, przekazało pocału-
nek) zakończony wzniesieniem rąk. Objaśniamy ten ostatni gest dzieciom
i ukazujemy, jak można go uczynić. Gdy dziecko skończy mówić, dzieci pod-
chodzą do niego i podtrzymują jego wzniesione ręce (zapoznajemy w ten
sposób dzieci z nowym gestem liturgicznym, jakim są wzniesione ręce).

Modlitwa dziecka

Jaka cudowna jest niedziela i poranne śniadanie! Pachnące bułeczki i tyle

smacznych rzeczy! Potem spacer, odwiedziny przyjaciół. Jaka cudowna jest

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

niedziela! Jestem zaproszony do Twojego domu. Do kościoła. Widzisz mnie?
Siedzę z rodzicami w kościelnej ławce. Nie wszystko rozumiem z tego, co
dzieje się dookoła, ale wiem, że sprawiam Ci wielką radość! Przecież Ty
też masz swoje tajemnice! Szanuję je!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: zgodnie z poleceniami na karcie podręcznika

dzieci mają w domu wpisać z rodzicami datę imienin swoich najbliższych
oraz dokończyć litery w napisie:

CIĘZC

ŚMI

RCI

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że w niedzielę obchodzimy święto Jezusa „Zwycięzcy

śmierci”.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi wyjaśnić, dlaczego niedziela jest największym świętem:

bo w tym dniu Pan Jezus zmartwychwstał.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce uczestniczyć w niedzielnym świętowaniu w domu i w ko-

ściele.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało w domu piosenkę „Oto jest dzień” oraz

uzupełniło z najbliższymi podpis na karcie swego podręcznika i wyjaśniło go.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

51. Niedzielne świętowanie (część 1)

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 52.

NIEDZIELNE ŚWIĘTOWANIE

(część 2)

1. Cele katechetyczne

Wychowujemy dziecko do szacunku wobec wspólnego posiłku w domu

i budzimy radość ze wspólnego spotkania w kościele przy stole Słowa
i Chleba.

2. Treści katechezy

Bóg przychodzi do nas jako Ten, który zastawia stół. Jako gospodarz

domu, jako przyjaciel przy stole. Dawca chleba i radości.

3. Zadania nauczyciela religii

Zapoznanie dziecka ze znaczeniem stołu w domu i ołtarza w kościele.
Budzenie w dziecku uczucia radości i bezpieczeństwa, płynące ze wspól-

nego przebywania przy stole: doświadczenie przez dziecko tego, jak do-
brze jest być razem z innymi przy ołtarzu.

Uczenie dziecka łączenia spotkania przy stole w domu ze spotkaniem

przy niedzielnym ołtarzu.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

4. Metody i środki

Gra dydaktyczna, pogadanka, praca z tekstem biblijnym (Mt 18, 20),

pokaz połączony z przeżyciem, praca plastyczna.

Pomoce:
– karty z różnymi wydarzeniami niedzielnego dnia (zeszyt nr 5),
– napis: „Niedzielne świętowanie” (zeszyt nr 7),
– biały obrus, krzyż,
– kaseta, piosenka nr 41: „Oto jest dzień”; nr 42: „Mój Pan żyje”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na wstępie śpiewamy piosenkę: „Oto jest dzień”.
Dzielimy dzieci na grupy i każdej grupie rozdajemy karty, które mamy

w swoim zeszycie nr 7 pomocy dydaktycznych. Każda karta przedstawia
jakieś wydarzenie z niedzielnego dnia. Poszczególne grupy otrzymują część
kart, tak aby po ukończonej pracy dzieci mogły ułożyć z nich całość.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Dzieci siadają w kręgu. Katecheta prosi poszczególnych przedstawicie-

li grup z kartami. Dzieci kolejno opowiadają, co otrzymały. Potem układa-
ją karty na środku kręgu, tak aby utworzyły całość: wszystkie ważne wyda-
rzenia niedzielnego dnia. Po ułożeniu całości katecheta rozmawia na temat
tego, co dzieci zobaczyły, koncentrując się na widoku wspólnego stołu:

– Co wspólnie spożywamy w naszym domu w niedzielę?
– Co nas wtedy łączy?
Miłość, radość, pojednanie.
Siedzimy przy jednym stole. Wszystko mamy wspólne. Nasze oczy i ser-

ca się śmieją. Bóg też się z tego cieszy. Posłuchajcie:

JAK DOBRZE JEST, GDY WSZYSCY SĄ RAZEM. TAM JA JESTEM PO-

ŚRÓD NICH (por. Mt 18, 20).

52. Niedzielne świętowanie (część 2)

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Kładziemy przy pracy dzieci napis: „Niedzielne świętowanie” i sta-

wiamy przy nim świecę.

Uczymy dzieci piosenki „Mój Pan żyje” (piosenka nr 42).

Mój Pan żyje,
niech będzie wywyższony i błogosławiony Bóg
zbawienia mego. (2x)
Będę śpiewał Ci, sławił Imię Twe wśród narodów i głosił
chwałę Twoją.
Mój Pan żyje, niech będzie wywyższony i błogosławiony Bóg
zbawienia mego.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Potem polecamy.
Przynieśmy tutaj stolik, przy którym spożywamy nasze posiłki w ze-

rówce. Zróbmy wokół niego krąg. Zaśpiewamy piosenkę „Mój Pan żyje”.

A teraz przyniesiemy drugi stolik. Nakryjemy go obrusem. Postawimy

na stole krzyż i złączymy nasze ręce.

Dzieci tworzą krąg i śpiewają tę samą piosenkę „Mój Pan żyje”.

Modlitwa dziecka

Jaka piękna jest niedziela! To tak, jakby wszystko na świecie było za-

czarowane! Mamy dla siebie czas. Jesteśmy razem. Nigdzie nie musimy się
spieszyć. Nikt nas nie pogania. Jakie piękne są wszystkie dni, które zaczy-
namy od spotkania z Tobą, Boże! Ksiądz w kościele nam błogosławi Two-
ją Mocą – a Ty idziesz z nami do domu!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci rysują dwa stoły: ten, przy którym zbie-

rają się w domu, i w kościele (ołtarz).

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że w niedzielę gromadzimy się wokół wspólnego stołu –

ołtarza.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi powiedzieć, na czym polega niedzielne świętowanie.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń ma motywację do uczestnictwa w niedzielnej Mszy świętej: chce

się modlić z rodziną i innymi ludźmi przy wspólnym stole.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało w domu piosenkę „Mój Pan żyje”, po-

kazało najbliższym rysunek i wyjaśniło go.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

52. Niedzielne świętowanie (część 2)

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 53.

MARYJA PROWADZI NAS DO JEZUSA

1. Cele katechetyczne

Ukazujemy Maryję jako Tę, która jest wzorem naszego życia z Bogiem

na ziemi.

2. Treści katechezy

Maryja cała otwiera się na Moc Boga. Ona wierzy w wypełnianie się

słowa Bożego, wie, że dla Boga nie ma nic niemożliwego. Słowo Boże jest
dla niej światłem i ono jest w Niej światłem, które wskazuje ludziom dro-
gę. Maryja z tą mocą Słowa wychodzi naprzeciw ludziom i ich potrzebom,
jak matka. Ona wie, że wszystko czyni w naszym życiu Bóg, ale wie też, co
ma uczynić człowiek. Maryja wzywa ludzi do tego, aby czynili to, co mówi
Jej Syn, Jezus. Ona do Niego nas prowadzi i uczy, jak mamy iść. Uczy
z całą miłością i troską. Ona nas rozumie.

3. Zadania nauczyciela religii

Prowadzenie dziecka do doświadczenia uczucia bezpieczeństwa w obec-

ności Jezusa oraz Maryi, która do Niego prowadzi.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Uczenie, jak kochać Maryję i razem z Nią kierować wzrok na Jezusa.

Otwieranie dziecka na prośbę Maryi, aby czynić to, co mówi Jezus.

4. Metody i środki

Śpiew, zabawa „Port-Niebo”, praca z tekstem biblijnym (J 2, 5), praca

plastyczna.

Pomoce:
– małe statki dla każdego dziecka (zeszyt nr 5),
– napisy: port, niebo (zeszyt nr 7),
– sylwetki Chrystusa i Maryi (zeszyt nr 7),
– duży statek i latarnia morska (zeszyt nr 7),
– kaseta, piosenka nr 43: „Święta Maryjo, Królowo”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na początku uczymy dzieci piosenki nr 43: „Święta Maryjo, Królowo”.

Święta Maryjo, Królowo
naszych codziennych trosk.
Prowadź nas jasną drogą
aż do niebieskich bram!

Następnie zapraszamy dzieci do zabawy.
Będziemy dzisiaj płynąć przez ocean. Wyznaczamy z dziećmi ocean i wyj-

mujemy ze swojej teczki statki. Każdy z was otrzyma swój statek, na któ-
rym będzie płynąć. Wszyscy będziemy płynąć do portu.

Umieszczamy w wybranym miejscu napis „Port”.
Dzieci wybierają sobie drogę, którą dopłyną do portu. W tym czasie

umieszczamy w wybranym przez siebie miejscu latarnię morską. Gdy wszyst-
kie dzieci dopłyną, zatrzymujemy się i siadamy wokół portu.

53. Maryja prowadzi nas do Jezusa

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Popatrzcie, zamieniam napis.
Na napisie „Port” umieszczamy napis „Niebo”.
Spróbujmy odczytać ten napis. Niebo jest naszym portem. Tam wszyscy

płyniemy przez nasze życie. Tam wszyscy się spotkamy. Każdy człowiek
w swoim czasie dopłynie do portu „Niebo”. Jezus jest z nami i proponuje
nam, abyśmy razem z Nim płynęli do portu „Niebo”. Popatrzcie.

Wyjmujemy z teczki dużą łódź oraz sylwetkę Jezusa.
Każdy z nas może płynąć na pokładzie statku Jezusa. Czasem trzeba się

zmagać z falami.

Dzieci mogą teraz przedstawić burzę, np.: kucają i lekko uderzają pal-

cami w podłogę, następnie zaciskają pięści i mocno uderzają, mogą wzno-
sić ręce, wykonując gwałtowne ruchy wyobrażające wiatr i ogromne fale,
itd. Gdy dzieci, na nasz znak, ukończą przedstawienie burzy, siadają. Opo-
wiadamy dalej.

Jednak w każdej sytuacji Jezus jest z nami.
Umieszczamy na statku sylwetkę Jezusa.
On przyjmuje nas do siebie. Jezus zaprasza nas, abyśmy byli na „pokła-

dzie” Jego statku.

Bóg umieścił także na naszej drodze latarnię morską, która wskazuje

drogę, która nas prowadzi.

Rozmawiamy z dziećmi o latarni morskiej, po chwili stawiamy przy la-

tarni sylwetkę Maryi.

Maryja jest naszą Przewodniczką w naszym „wędrowaniu” z Bogiem.

Ona wie, kiedy i jak ma wskazywać światło, gdy potrzebujemy pomocy.
Maryja oświetla nam Jezusa, abyśmy Go dobrze widzieli. Ona nas poucza.
Posłuchajmy, co mówi Maryja.

Czytamy Pismo Święte.

ZRÓBCIE WSZYSTKO, COKOLWIEK [JEZUS] WAM POWIE (J 2, 5).

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Wspólna refleksja.
– Co mówi do nas Maryja?
– Dlaczego mamy czynić to, co mówi Jezus?

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

– Co Jezus do nas mówi?
Przykłady dobrego życia i modlitwy podane przez dzieci.

Modlitwa dziecka

Jak dobrze, Jezu, że miałeś swoją Mamę. Na pewno jest taka jak moja.

Wszystko rozumie. Od razu zauważy, czy jestem smutny, czy się martwię.
Ona wie, co jest dobre, a co złe. Rysowałem kiedyś swoją Mamę. Dzisiaj
narysuję Twoją. Postawię ten obrazek przy moim łóżku, a może w biblio-
teczce. Wiem, że moja Mama uczy się wszystkiego od Twojej. Twoja Mama
zawsze była z Tobą i o Tobie myślała. Ona wie, jak to robić. Bez Mamy
byłoby na świecie bardzo trudno żyć. Dziękuję Ci dzisiaj za te nasze kocha-
ne Mamy.

(wiersz) Gdy jesteś Maryjo ze mną,

To nawet noc nie jest ciemną.
Ty światło Jezusa mi dajesz,
Moją obroną się stajesz.
Proszę Cię, Matko Boża,
Rodzinna Panno Święta.
Przyjdź do naszego domu,
Na co dzień, nie od święta!

Uśmiechnij się do mamy,
Uśmiechnij się do taty,
Błogosław im w ciężkiej pracy.
Niech Syn Twój ich trud zobaczy!

I jeszcze odwiedź dzieci,
Które rodzin nie mają
I z wielką tęsknotą,
Na Ciebie wciąż czekają.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci, zgodnie z poleceniem na karcie, uzupeł-

niają rysunki.

Na zakończenie śpiewamy piosenkę: „Święta Maryjo, Królowo”.

53. Maryja prowadzi nas do Jezusa

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Maryja jest Przewodniczką w czasie „wędrowania” z Bo-

giem.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi z innymi zaśpiewać „Święta Maryjo, Królowo”.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń kocha Maryję i chce wypełniać „wszystko, cokolwiek powie”

Jej Syn, Jezus.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało w domu piosenkę „Święta Maryjo, Kró-

lowo” i pokazało najbliższym rysunek.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Zapraszamy dzieci z rodzicami na nabożeństwo do kościoła „Weźmy

wzór z Maryi, ukochanej Mamy Jezusa i naszej (nabożeństwo majowe)”.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 54.

WIERNY PRZYJACIEL

1. Cele katechetyczne

Prowadzimy dziecko do doświadczenia głębokiego uczucia wdzięczno-

ści za obecność Jezusa wśród nas.

Przygotowujemy dziecko do oddawania czci Jezusowi w Najświętszym

Sakramencie, szczególnie podczas procesji w Uroczystość Ciała i Krwi
Pańskiej.

2. Treści katechezy

„Eucharystia jest źródłem i szczytem całego chrześcijańskiego życia [...].

Oznacza i urzeczywistnia komunię życia z Bogiem i jedność Ludu Boże-
go. Eucharystyczna obecność Chrystusa zaczyna się w chwili konsekracji
i trwa, dopóki trwają postacie eucharystyczne” (KKK 1324-1325, 1377).
„Tę Obecność czcimy klękając lub kłaniając się głęboko na znak adoracji
Pana. Ten kult uwielbienia, należny sakramentowi Eucharystii, okazywał
zawsze i okazuje Kościół katolicki nie tylko w czasie obrzędów Mszy świętej
ale i poza nią przez [...] wystawianie [...] do publicznej adoracji i obnosze-
nie w procesjach” (KKK 1378).

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

3. Zadania nauczyciela religii

Wychowywanie do wyrażania czci wobec Najświętszego Sakramentu

przez uklęknięcie na dwa kolana, przez akt uwielbienia przy wejściu i wyj-
ściu z kościoła, przez akt uwielbienia w czasie procesji na Boże Ciało. Za-
poznanie z tabernakulum i monstrancją.

4. Metody i środki

Zabawa, opowiadanie, praca z tekstem biblijnym (Mt 28, 20), celebra-

cja paraliturgiczna (procesja), praca plastyczna.

Pomoce:
– kartki z bloku technicznego dla każdego dziecka,
– rysunek stóp Jezusa (zeszyt nr 7),
– napisy: „Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament, te-

raz, zawsze i na wieki wieków. Amen”; „Święty, Święty, Święty Pan
Bóg Zastępów” (zeszyt nr 7),

– większa monstrancja (zeszyt nr 7),
– małe dzwoneczki dla chłopców i kwiatki dla dziewczynek (zeszyt

nr 7),

– kaseta, piosenka nr 38: „O Jezu, w Hostii utajony”; nr 44: „Panie

mój, przychodzę dziś”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na początku śpiewamy z dziećmi pieśń nr 38 „O Jezu, w Hostii uta-

jony”.

O Jezu, w Hostii utajony,
moje serce Cię czuje.
I choć kryją Cię zasłony,
Ty wiesz, że Cię miłuję, miłuję!

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Zapraszamy dzieci do ćwiczenia. Dzieci dobierają się w pary. Pro-

simy do siebie przewodników grup, podajemy im czyste kartki z bloku
technicznego i polecamy, aby rozdali je w swoich grupach. Następnie
dzieci zdejmują pantofle i odrysowują sobie nawzajem stopy na kart-
kach (na jednej kartce mają być odrysowane dwie stopy). Z kolei za-
praszamy dzieci, aby ze swoimi rysunkami usiadły w kręgu i położyły
swoje prace przed sobą na dywanie.

Podsumowanie pracy.
– Jak wam się rysowało?
– Komu z was było łatwo odrysować stopy?
– Komu sprawiało to trudność?
– Co sprawiało wam trudność?
– Co chcecie jeszcze powiedzieć?

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Następnie katecheta poleca.
Policzcie teraz po kolei do dwóch: „jeden, dwa, jeden, dwa itd.” Zapa-

miętajcie swoją liczbę. Teraz wstańcie. Rysunki połóżcie na stoliku. Poszu-
kamy na sali klocków i ułożymy z nich drogę. Dzieci układają dowolnie
wybraną trasę. Gdy ukończą pracę, pokazujemy, jak ustawimy się przy tej
drodze. Po jednej stronie drogi staną dzieci z numerkiem 1, po drugiej stro-
nie z numerkiem 2.

Wyjmujemy ze swoich pomocy rysunek stóp Jezusa i wydajemy pole-

cenie.

Usiądźcie wzdłuż drogi. Położę na naszej drodze dwie wycięte z karto-

nu stopy Jezusa. One przypominają nam, że Jezus chodził z nami po ziemi.
Wędrował od miasta do miasta, od wioski do wioski. Wchodził na górę
i wsiadał do łodzi, aby wypłynąć z uczniami na jezioro. Jezus bardzo pra-
gnął pozostać z ludźmi na świecie i pozostawił siebie pod postaciami chle-
ba i wina.

Wstańcie. Zaśpiewajmy Jezusowi naszą pieśń: „O Jezu, w Hostii utajony”.
Katecheta w dalszym ciągu opowiada.
Jezus pod postaciami chleba i wina przebywa w kościele i sercach lu-

dzi, którzy przyjmują Go w Komunii świętej.

Rozmawiamy z dziećmi na temat przyjmowania Pana Jezusa w Komu-

nii świętej.

54. Wierny Przyjaciel

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Jest taki dzień, w którym ksiądz umieszcza Jezusa ukrytego pod postacią

chleba w specjalnym naczyniu, monstrancji.

(wyjmujemy z teczki ilutrację-makietę monstrancji)
Wychodzi na ulice miasta, niosąc Pana Jezusa pośród naszych domów.

Podajemy dziecku monstrancję do trzymania. Posłuchajcie, co Jezus

mówi.

OTO JA JESTEM Z WAMI PRZEZ WSZYSTKIE DNI, AŻ DO SKOŃCZE-

NIA ŚWIATA (Mt 28, 20).

Wspólna refleksja.
– Gdzie Pan Jezus jest z nami?
– Jak długo będzie z nami?
– O czym chce Pan Jezus nam powiedzieć, mówiąc, że zawsze z nami jest?

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Ludzie chcą Jezusowi szczególnie podziękować za tę Jego obecność

Miłości i idą z Jezusem na spacer. Jest to przedziwny spacer miłości. Chce-
cie wiedzieć jak on wygląda?

W tym dniu dziewczynki wyrażają swoją radość przez to, że pod stopy

Jezusa rzucają kwiaty.

Wzywamy dziewczynki i rozdajemy im kwiaty.
A teraz podejdą do mnie chłopcy. Rozdajemy dzwoneczki i włączamy

muzykę.

Teraz pójdziemy na spacer z Panem Jezusem. Ustawmy się w procesji.
Dzieci przy muzyce formują procesję. Dziewczynki niosą kwiaty, chłopcy

dzwoneczki. Dzieci idą po dwóch stronach ułożonej przez siebie drogi, potem
zawracają i idą z powrotem. Uczymy dzieci, co mają mówić Panu Jezusowi:
„Święty, Święty, Święty Pan, Bóg Zastępów!”. Dzieci uczą się tych słów na
tle muzyki. Dziecko, które niesie monstrancję, idzie środkiem, tam gdzie leżą
stopy Jezusa. Katecheta niesie za dzieckiem zapaloną świecę. Przechodzimy
dookoła sali kilka razy. Procesję kończymy przy stopach Jezusa.

Teraz podejdźcie do stolików i przynieście swoje narysowane stopy.

Położymy je razem z dzwoneczkami i kwiatkami na drodze, gdzie leżą sto-
py Jezusa.

Dzieci układają swoje rysunki, stawiają monstrancję obok Pisma Święte-

go i świecy.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Ludzie okazują cześć wobec Pana Jezusa przez to, że przyklękają wo-

bec tak wielkiej tajemnicy Miłości. Uklękniemy.

Pokazujemy, jak należy klękać.
W ten sposób witamy i żegnamy Pana Jezusa obecnego w kościele – w ta-

bernakulum – pod postacią chleba. Modlimy się wtedy: „Niechaj będzie po-
chwalony Przenajświętszy Sakrament, teraz, zawsze i na wieki wieków. Amen”.

Powtarzamy z dziećmi tę modlitwę.
Dzieci siadają. Włączamy kasetę z piosenką nr 44: „Panie mój, przy-

chodzę dziś”.

Modlitwa dziecka

Lubię spacerować, ale w ten dzień Twojej Procesji jest tak inaczej. Idzie-

my na spacer z Tobą. Niosą nad Tobą wielki parasol, a wszyscy śpiewają:
„Zróbcie Mu miejsce, Pan idzie z nieba”. Przychodzisz od Ojca i uczysz
nas żyć i modlić się.

Przychodzę tak jak zawsze, ukryty pośród ludzi,
By karmić twoją duszę
I świętość w niej obudzić!

Boże, w dobroci nigdy nie przebrany,
żadnym językiem nie wypowiedziany.
Ty jesteś godzien (2x) wszelakiej miłości,
poszanowania (2x), chwały, uczciwości.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci rysują procesję.
Możemy dać wydruk słów pieśni „Boże w dobroci”, do wykorzystania

na wspólnych spotkaniach modlitewnych. Można również odtworzyć pio-
senkę nr 44 „Panie mój, przychodzę dziś”.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że na Boże Ciało w procesji idziemy za Panem Jezusem

ukrytym pod postacią chleba w monstrancji.

Umiejętności – co uczeń potrafi?

54. Wierny Przyjaciel

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Uczeń potrafi wyrażać cześć wobec Najświętszego Sakramentu odpo-

wiednimi gestami i modlitwami (uklęknięcie na dwa kolana, modlitwa:
„Święty, Święty...” oraz „Niechaj będzie pochwalony...”.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce czcić Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i wziąć

udział w procesji Bożego Ciała.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Zapraszamy dzieci i rodziców na procesję Bożego Ciała.
Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym rysunek i wyjaśniło go.
Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 55.

PAN JEST MOCĄ SWOJEGO LUDU

1. Cele katechetyczne

Prowadzimy do doświadczenia przez dziecko wszechobecności Boga,

Jego miłości, troski oraz udzielania się na różne sposoby człowiekowi, tak-
że przez swoich wysłanników, aniołów. Uświadamiamy dziecku, że poma-
gając innym, uczestniczy w Opatrzności Bożej nad światem.

2. Treści katechezy

Aniołowie są wysłannikami Bożymi. Anioł jest w sposób szczególny

obecnością Boga: Jego głosem. Gdziekolwiek spotykamy się z dobrocią,
jednością, harmonią, tam jest anioł Boga. Mieć anioła, to znaczy uczestni-
czyć w łasce, w obecności piękna, dobroci i umieć je okazywać. Kiedy
doświadczamy czyjejś dobroci, możemy powiedzieć, że objawia się nam
w tym człowieku dobroć, piękno i moc Boga. Aniołowie są zwiastunami
Boga w tym, co piękne, dobre, wartościowe dla człowieka. Aniołowie zwia-
stują i opiewają obecność Boga. Jest to obecność pełna dobroci i opiekuń-
czości, opatrzności. Obok aniołów obecności Boga, są aniołowie Opatrz-
ności Boga, to znaczy aniołowie opiekunowie, którzy nas ochraniają.

Dzieciom przekazujemy rzeczywistość Aniołów jako wysłanników Boga

i Jego Opatrzności, która objawia się w świecie przez aniołów zwiastunów
i aniołów opiekunów. Prawda ta wzywa nas do tego, aby nie tylko śpiewać

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Bogu z aniołami, ale aby postępować jak aniołowie. Dziecko ma wyrażać
miłość w uczynkach. Dziecko ma tak jak anioł zwiastować, towarzyszyć
i walczyć ze złem. Zwiastować to znaczy mówić ludziom: Pan jest z Tobą!
Nie lękaj się! Pan jest! Towarzyszyć ludziom to znaczy troszczyć się o nich
i strzec ich. Pomagać im w potrzebach. Gdy napotykamy na przeszkody,
powinniśmy występować przeciwko złu, aby odkrywać prawdziwe oblicze
Boże.

3. Zadania nauczyciela religii

Zapoznanie dziecka z aniołami jako opiekunami i posłańcami Boga, czyli

przybliżenie dziecku aniołów jako wysłanników Opatrzności Boga i zwia-
stunów Jego zamierzeń.

4. Metody i środki

Zabawa: „Przeszkody”, praca z tekstem biblijnym (Ps 91, 11), c.d. za-

bawy dydaktycznej, praca plastyczna.

Pomoce:
– rysunki z różnymi sytuacjami w życiu dziecka (zeszyt nr 7),
– kaseta, piosenka nr 11: „Pan jest mocą swojego ludu” i nr 45 „Miłość

Bożą w sercu swym dzisiaj mam”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na początku dzieci śpiewają znaną piosenkę: „Pan jest mocą swojego

ludu” (nr 11). Następnie zapraszamy do zabawy: „Przeszkody”.

Część 1.
Katecheta prosi do siebie przewodników grup, którzy ustawiają na środku

5 przeszkód (mogą to być jakieś małe przedmioty). Nie wolno już zmieniać
ich położenia, tak aby dzieci je zapamiętały. Dzieci stają w kręgu i przypa-
trują się uważnie przeszkodom. Każda grupa wybiera jedno dziecko, które

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

będzie mieć zawiązane oczy i postara się tak przejść między przeszko-
dami, aby ich nie dotknąć. Zwycięża ta grupa, która ominie przeszko-
dy lub będzie mieć najmniejszą liczbę punktów otrzymanych za do-
tknięcie przeszkody (dzieci bawią się przy muzyce).

Część 2.
Dzieci bawią się tak samo. Zmiana polega na tym, że dziecko z zawiąza-

nymi oczami otrzymuje swojego opiekuna, który podpowiada mu, jak ma
iść (punktacji nie ma).

Czas trwania zabawy około 15 minut.
Po niej dzieci siadają. Katecheta zadaje pytania.
– Jak czułyście się podczas zabawy?
– Kto chce podzielić się swoją radością?
– Kiedy było łatwiej przechodzić między przeszkodami?
– Co czułyście, gdy przy was był opiekun?
– Co chcecie teraz powiedzieć swojemu opiekunowi?

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Bóg mówi, że każdy człowiek ma swojego szczególnego opiekuna. Jest

nim anioł. Nazywamy go często Aniołem Stróżem. Posłuchajmy, co mówi
Pismo Święte o aniołach.

[BÓG] SWOIM ANIOŁOM DAŁ ROZKAZ, ABY CIĘ STRZEGLI NA

WSZYSTKICH TWYCH DROGACH (Ps 91, 11).

Wspólna refleksja.
– Jakie zadanie Bóg wyznaczył aniołom?
– Kogo aniołowie strzegą?
– Gdzie aniołowie strzegą ludzi?
– Czyje polecenie aniołowie wypełniają?

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Człowiek może mieć różne trudności na drodze swojego życia. Przyj-

rzyjcie się ilustracjom.

Wyjmujemy 5 obrazów i kolejno stawiamy je przy przeszkodach. Odczy-

tajmy, jakie to są przeszkody (złość, lenistwo itd.).

55. Pan jest mocą swojego ludu

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Na tej drodze Bóg pomaga nam czynić dobro i właśnie dobrem pokony-

wać przeszkody.

Stawiamy przy pierwszych kartach następne: odwiedzenie chorego, po-

sprzątanie domu itd.

Każdy z nas może pomagać innym jak anioł. Każdego człowieka Bóg

wzywa do tego, aby był dla innych opiekunem, aby dostrzegał jego potrze-
by. Wtedy jesteśmy dla siebie jak aniołowie i przekazujemy sobie nawza-
jem obecność Bożą. Wstańmy.

Uczymy dzieci piosenki nr 45 „Miłość Bożą w sercu mym dzisiaj mam”.

Miłość Bożą w sercu swym dzisiaj mam!
Tą miłością coraz bardziej kocham Cię.
W Tobie widzę też wspaniałość Króla chwał!
Bo miłość Bożą w sercu swym dzisiaj mam!

Modlitwa dziecka

Mam swojego anioła! Dziękuję! On mi towarzyszy i śpiewa o tym, że

Ty, Boże, zawsze ze mną jesteś.

(wiersz) Boże, dzięki Tobie,

Że wstać mogę co dzień rano
I nie mogę się nacieszyć,
Gdy mnie ze snu budzisz, mamo!

Gdy poranne blaski zorzy,
Zsyła dla mnie Bóg,
Przy modlitwie do mej duszy,
Anioł wchodzi w próg.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem.
Narysujcie własny rysunek, w jaki sposób pokazujecie innym, że jeste-

ście jak aniołowie, że przekazujecie drugim moc Pana Boga.

Prosimy dzieci, aby na następną katechezę przyniosły pocztówki (mogą

być zapisane).

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Bóg opiekuje się ludźmi także przez aniołów.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi powiedzieć, co może uczynić, aby świadczyć innym o Bo-

gu, być dla innych jak anioł.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń dziękuje Bogu za Jego opiekuńczą obecność i chce pomagać in-

nym.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym rysunek i opowiedziało o anio-

łach. Może także zaśpiewać piosenkę „Miłość Bożą w sercu swym dzisiaj
mam”.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

55. Pan jest mocą swojego ludu

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 56.

WAKACJE Z BOGIEM

1. Cele katechetyczne

Prowadzimy dziecko do doświadczenia, że Bóg jest z nim obecny za-

wsze i wszędzie jako Przyjaciel, Miłość, Moc, Twierdza. Wskazujemy, że
wakacje to czas, kiedy dziecko może lepiej Go poznać i z Nim się bardziej
zaprzyjaźnić.

2. Treści katechezy

„Życie ludzkie jest święte, ponieważ od samego początku domaga się

stwórczego działania Boga i pozostaje na zawsze w specjalnym odniesie-
niu do Stwórcy, jedynego swego celu” (KKK 2258). „Życie i zdrowie fi-
zyczne są cennymi dobrami powierzonymi nam przez Boga. Mamy się o nie
rozsądnie troszczyć” (KKK 2288). Wakacje są troską o życie i zdrowie.
Dbamy nie tylko o zdrowie fizyczne, ale i duchowe. Jest to jedna wielka
całość duszy i ciała człowieka.

3. Zadania nauczyciela religii

Prowadzenie dziecka do doświadczenia, że Bóg je docenia. Odkrywa-

nie przed dzieckiem powołania, do przekazywania Bożej radości, miłości

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

i ciepła innym. Budzenie pragnienia stawania się „słońcem” dla Pana Boga
i dla innych przez swoje dobre czyny, przez pamięć serca w modlitwie.

Kształtowanie postawy wierności przez pamięć o Bogu i innych w każ-

dym miejscu i czasie.

Wprowadzenie perspektywy eschatologicznej: zapoznawanie dziecka

z prawdą, że Bóg przygotowuje mu „wieczne wakacje”.

4. Metody i środki

Śpiew, zabawa w „promienie słoneczne”, praca z tekstem biblijnym (Mt

28, 20; Ps 121), praca plastyczna.

Pomoce:
– pocztówki przyniesione przez dzieci: kwiaty, góry, morza, twórczość

człowieka (katecheta też przynosi pocztówki, na wypadek, gdyby dzie-
ci zapomniały je przynieść),

– kaseta, piosenka nr 45: „Słońce niech wschodzi”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Katecheta uczy piosenki nr 45:

Słońce niech wschodzi tam, gdzie ty. (2x)
Ktoś przez ciebie drogę znajdzie poprzez ciemne mgły.
Słońce niech wschodzi tam, gdzie ty!

Co mieliśmy na dzisiaj przynieść? Bardzo proszę, wyjmijcie pocztów-

ki, które przyniosłyście i podejdźcie tutaj do kręgu.

Włączamy muzykę.
Oglądniemy nasze pocztówki. Kto ma kartki z kwiatami?
Polecamy, aby te dzieci stanęły razem i powtarzamy tak przy każdym

następnym poleceniu.

– Kto ma pocztówki z wodą?
– Kto ma pocztówki z górami?

56. Wakacje z Bogiem

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

– Kto ma pocztówki z miastami?
– Kto ma inne pocztówki niż te wymienione?
Każda grupa położy swoje pocztówki na dywanie i uczyni krąg, chwyta-

jąc się za ręce.

Będziemy teraz słoneczkami. Każdy krąg, to jedno słoneczko. Wasze

słoneczko (wskazujemy na grupę) świeci nad kwiatami, wasze nad górami,
wasze nad miastami, wasze nad morzem (itd.).

Będziemy chodzić w kręgach tak, aby świecić jak słoneczka nad całym

światem.

Gdyby któreś kółeczka dotknęły się, połączą się wtedy w jedno koło.
Włączamy muzykę i kierujemy zabawą. Zabawa trwa dotąd, aż dzieci

utworzą jedno słońce. Dzieci siadają.

Podsumowanie zabawy.
– Jak czułyście się przy zabawie?
– Co was uradowało?
– Czym chcecie się podzielić?
Niedługo rozpoczną się wakacje. Każdy z nas gdzie indziej będzie nimi

się cieszył. Będziemy odpoczywać.

Rozmawiamy z dziećmi o wakacjach.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Uroczyście czytamy Pismo Święte.

Posłuchajcie!

IDŹCIE I ODPOCZNIJCIE. GDZIEKOLWIEK PÓJDZIECIE, JA BĘDĘ

Z WAMI, ABY WAS OCHRANIAĆ (por. Mt 28, 20; Ps 121).

– Kto będzie z nami na wakacjach?
– Dlaczego Pan Bóg chce być z nami?
– Co będzie Bóg dla nas czynił?
– Czy Bóg zawsze będzie na nas czekał? Nawet, gdy będziemy starzy?

A co potem?

Prowadzimy dzieci do odpowiedzi opartej na ich wiadomościach i wie-

rze w niebo. Nazywamy niebo „wiecznymi wakacjami”, które Bóg przygo-
tował dla ludzi.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

– Jak odpowiemy Panu Bogu na Jego Miłość?
– Co możemy uczynić więcej dla Pana Boga na wakacjach?
Rozmawiamy z dziećmi o modlitwie codziennej, o niedzieli, o dobrych

uczynkach dla innych ludzi, o poszanowaniu przyrody, stworzeń.

Modlitwa dziecka

Wakacje mogą być jeszcze cudowniejsze, jeżeli wszędzie odkrywam,

Boże, Twoje tajemnice! W świecie ukryte są różne niespodzianki. Właśnie
dla mnie! Cieszę się na wakacje z Tobą.

(wiersz) O, jak wspaniały jesteś, Boże!

Jak piękny jest Twój świat!
Bez Ciebie istnieć nic nie może,
Ty sprawiasz, że zakwita kwiat!
Ty sprawiasz, że nam słońce świeci
I radość żyje w sercach dzieci!

(wiersz) Chcę, przyjacielu mój,

byś w Bogu znalazł szczęście!
Na niego zawsze licz,
nieważne, gdzie twe miejsce!

Moja codzienna modlitwa na wakacjach:

W imię Ojca i Syna,
i Ducha Świętego –
Mój dzień się zaczyna
na chwałę Boga mego. Amen.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: na zakończenie katechezy dzieci siadają do

swoich podręczników i rysują swoje wakacje z Panem Bogiem.

56. Wakacje z Bogiem

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Uwaga!
Na koniec roku katecheta może zaproponować dzieciom, aby wykonały

na zakupionych przez siebie kartkach wspomnienia z wakacji. Mogą to być
zdjęcia, rysunki, wycinanki, wklejona pamiątka, liść, zasuszony kwiatek,
pocztówka od kogoś. Dzieci mogą również wykonać na oddzielnych kart-
kach następujące polecenia:

1. Ja (wklej swoje zdjęcie) i mój Przyjaciel, Jezus (narysuj Jezusa).
2. Narysuj: co Jezus uczyniłby dla mnie? Co uczynię dla Jezusa?
3. Narysuj: Jezus i ja – nasze wspólne tajemnice.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że na wakacjach wszędzie obecny jest Bóg.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi powiedzieć, jak może okazywać Bogu swoją pamięć.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce być wierny Bogu.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało w domu piosenkę „Słońce niech wscho-

dzi tam, gdzie ty” i pochwaliło się rysunkiem.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Zapraszamy dzieci z rodzicami do kościoła na nabożeństwo „Skaczemy

radośnie razem z pagórkami – chwalimy Boga Stwórcę (spotkanie przed
wakacjami)”.

Katechezy 41-56

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Notatki

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Notatki

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Spis katechez

Katecheza 41.

PRZYPOWIEŚĆ

ODNALEZIONEJ

OWCY

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1

Katecheza 42.

DOBRY

PASTERZ

ZAPRASZA

NAS

UCZTĘ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Katecheza 43.

DOBRY

PASTERZ

DAJE

NAM

SWOJE

ŚWIATŁO

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11

Katecheza 44.

DOBRY

PASTERZ

ROZPOZNAJE

NAS

IMIENIU

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

Katecheza 45.

DOBRY

PASTERZ

DAJE

NAM

SWOJE

SŁOWO

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21

Katecheza 46.

JEROZOLIMA

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

Katecheza 47.

OSTATNIA

WIECZERZA

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30

Katecheza 48.

ŚWIATŁO

CHRYSTUSA

ZMARTWYCHWSTAŁEGO

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35

Katecheza 49.

ZESŁANIE

DUCHA

ŚWIĘTEGO

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40

Katecheza 50.

POCIESZYCIEL

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45

Katecheza 51.

NIEDZIELNE

ŚWIĘTOWANIE

(cz. 1) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49

Katecheza 52.

NIEDZIELNE

ŚWIĘTOWANIE

(cz. 2) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54

Katecheza 53.

MARYJA

PROWADZI

NAS

JEZUSA

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58

Katecheza 54.

WIERNY

PRZYJACIEL

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63

Katecheza 55.

PAN

JEST

MOCĄ

SWOJEGO

LUDU

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69

Katecheza 56.

WAKACJE

BOGIEM

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 74

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zerowka zeszyt 3
zerowka zeszyt 0
zerowka zeszyt 2
zerowka zeszyt 6
zerowka zeszyt 1
zerowka zeszyt 3
zerowka zeszyt 4
zerowka zeszyt 2
zerowka zeszyt 6
zerowka zeszyt 3
zerowka zeszyt 1
zerowka zeszyt 0
OSW Zeszyt 01
Zeszyt Nauczyciela15
Ekonomia zerówka strona 12
3 G zeszyt I

więcej podobnych podstron