49
Poradnik metodyczny do nauczania religii rzymskokatolickiej według podręcznika
nr AZ-03-03/1-0 dla klasy zerowej zgodnego z programem nauczania nr AZ-0-03/1
Recenzenci
ks. dr Ryszard Czekalski, ks. dr Stanisław Dziekoński
Redakcja
Teresa Czarnecka, ks. Władysław Kubik SJ
Zespół autorów
S
. Teresa Biłyk CSSF
Teresa Czarnecka
Ks. Władysław Kubik SJ
Barbara Surma
Projekt okładki:
Joanna i Piotr Panasiewicz
Nihil obstat: Przełożony Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego
ks. Adam Żak SJ, Kraków, dn. 23 maja 2000 r., l.dz. 190/2000.
© Wydawnictwo WAM · Księża Jezuici, Kraków 2003
ISBN 978-83-7318-197-7
Wznowienie, 2007, 2009
WYDAWNICTWO WAM
ul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków
tel. 012 62 93 200 • fax 012 429 50 03 • e-mail: wam@wydawnictwowam.pl
DZIAŁ HANDLOWY
tel. 012 62 93 254-256 • fax 012 430 32 10 • e-mail: handel@wydawnictwowam.pl
Zapraszamy do naszej
KSIĘGARNI INTERNETOWEJ
http://WydawnictwoWAM.pl
tel. 012 62 93 260 fax 012 62 93 261
•
Druk i oprawa:
Drukarnia Wydawnictwa WAM
ul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków
Wszelkie prawa zastrzeżone. Bez pisemnej zgody wydawcy nie można do podręcznika tworzyć
żadnych materiałów pomocniczych.
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
1
WSTĘP
Nabożeństwa przeprowadzamy dla wszystkich grup przedszkolnych ra-
zem (cztero-, pięcio– i sześciolatków). Proponujemy, by trwały ok. 20– 25
minut. Tematy nabożeństw związane są z rokiem liturgicznym. Przez udział
w nabożeństwie dzieci mają być wprowadzone w tajemnicę liturgicznych
obchodów wydarzeń związanych z naszym zbawieniem (przeżycie Adwentu,
Bożego Narodzenia, Wielkiego Postu, Zmartwychwstania Pańskiego i Ze-
słania Ducha Świętego), a także w tajemnicę wstawiennictwa Najświętszej
Maryi Panny (nabożeństwo różańcowe i majowe). Ostanie nabożeństwo
wprowadza dzieci w czas wakacyjnego odpoczynku, który ma być także
czasem oddawania chwały Bogu. Uczymy dzieci kontemplacji Stwórcy przez
kontakt ze stworzeniem.
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
2
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
3
W
EŹ
M
ARYJĘ
ZA
RĘKĘ
– O
NA
POPROWADZI
CIĘ
DO
J
EZUSA
Październik, nabożeństwo różańcowe
Uwagi
Na nabożeństwo przygotowujemy długi sznur, na którym zawiązujemy
węzły na wzór różańca. Węzły mają być w takiej odległości od siebie, aby
pięcioro dzieci mogło swobodnie każde trzymać węzeł pośredni – (między
dziesiątkami – na nim odmawiamy „Ojcze nasz”). Na końcu na wzór całe-
go różańca dołączamy kawałek sznura z węzłem na „Ojcze nasz”, trzema
węzłami (3 „Zdrowaś Maryjo”) i z węzłem na kolejne „Ojcze nasz”. Na
końcu umieszczamy krzyż wielkości około 10 – 20 centymetrów.
(Różaniec może być także wykonany z innego materiału, np. z owoców
kasztana)
Po wprowadzeniu w nabożeństwo prosimy na środek przed ołtarz sze-
ścioro dzieci. Jedno dziecko na początku trzyma krzyż. Pozostałe pięcioro
dzieci trzymają pośrednie węzły („Ojcze nasz”). Dzieci tworzą krąg wokół
różańca.
Prosimy, by pierwsze dziecko trzymało krzyż przez cały czas odmawia-
nia jednej tajemnicy różańca. Stoimy przy drugim dziecku i pokazujemy,
jak ma się przesuwać od pierwszego „Ojcze nasz” w miarę odmawiania
„Wyznania wiary”, „Ojcze nasz”, trzy razy „Zdrowaś Maryjo” oraz „Chwa-
ła Ojcu”. Potem pięcioro dzieci (oprócz tego z krzyżem) będą przesuwać
się naokoło różańca w miarę odmawiania dziesięciu „Zdrowaś Maryjo”.
Po każdej tajemnicy prosimy, by dzieci się zmieniły, to znaczy, by kolej-
na piątka pochwyciła węzły z „Ojcze nasz”.
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
4
Dobrze byłoby, gdyby z boku stał obraz lub plakat, na którym byłoby
widać dorosłą dłoń trzymającą dłoń dziecka, tak jakby dorosła osoba pro-
wadziła dziecko.
Serdecznie witamy dzieci i ich opiekunów i prosimy o wspólne przywi-
tanie się w Imię Pana Jezusa.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Na wieki wieków. Amen.
Kto was tu dzisiaj przyprowadził? Odpowiedzi dzieci.
Wszyscy przyszliśmy do Pana Jezusa. Nie widzimy Go jednak. Jest z na-
mi w inny sposób, niż mama i tata. Ale możemy z nim być. Jak? Zamknij-
cie oczy i pomyślcie o kimś bliskim, kogo tu nie ma. Chwila na skupienie
dzieci. Wasze myśli są przy kochanej osobie. Pan Jezus jest tutaj jeszcze
bardziej! Jednak trudno to sobie wyobrazić.
Pan Jezus wie, że my, dzieci i dorośli, potrzebujemy pomocy, by do Nie-
go przyjść i lepiej poznać Go. Gdy kiedyś Jezus chodził po świecie, najbli-
żej Niego była zawsze Jego Mama, Maryja. I dzisiaj Ona przez różaniec
weźmie nas za rękę i poprowadzi do Jezusa.
Rozkładamy na podłodze różaniec ze sznura, tak by krzyż był najbliżej
ołtarza. Prosimy, by siedmioro dzieci podeszło i stanęło odpowiednio obok
węzłów („Ojcze nasz”) różańca. Każdy, kto bierze do ręki różaniec i modli
się tą modlitwą, bierze jakby Matkę Bożą za rękę, a Ona prowadzi go do
Pana Jezusa. Weźmy więc Maryję za rękę!
Modlitwa różańcowa
Prowadzący bierze swój różaniec do ręki. Prosi, by dzieci przy sznurze
podjęły odpowiednie węzły, na których odmawia się modlitwy „Ojcze nasz”.
Zachęca, by wszyscy w kościele wyciągnęli swoje różańce.
Najpierw powiemy Bogu i wszystkim, którzy z nami przyszli, jak bar-
dzo wierzymy w Niego.
Wszyscy:
Wierzę w Ciebie, Boże żywy
w Trójcy Jedyny, prawdziwy.
Wierzę, coś objawił Boże:
Twe słowo mylić nie może.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
5
Śpiewamy wspólnie refren „Abba, Ojcze” i modlimy się słowami „Oj-
cze nasz”.
Abba, Ojcze. Abba, Ojcze. Abba, Ojcze, Abba Ojcze.
Ojcze nasz....
Pokazujemy, by dziecko, które stoi najbliżej krzyża wzięło do ręki drugi
węzeł.
Poprosimy teraz Maryję o to, by pomogła nam przyjąć dar wiary.
Katecheta: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty
między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Je-
zus.
Wszyscy: Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi te-
raz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Pokazujemy dziecku, by chwyciło drugi węzeł.
Prośmy, aby Maryja pomogła nam przyjąć dar nadziei.
Katecheta: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty
między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Je-
zus.
Wszyscy: Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi te-
raz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Pokazujemy dziecku, by chwyciło trzeci węzeł.
Prośmy Maryję, aby pomogła nam przyjąć dar miłości i nauczyła
bardziej kochać innych:
Katecheta: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty
między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Je-
zus.
Wszyscy: Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi te-
raz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Pokazujemy dziecku, by chwyciło czwarty węzeł.
Katecheta: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Wszyscy: Jak było na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Weź Maryję za rękę – Ona poprowadzi cię do Jezusa
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
6
Pierwsza RADOŚĆ: Zwiastowanie Pańskie.
Czym ostatnio podzieliliście się z kimś? Może cukierkami? Zabawka-
mi?
Odpowiedzi dzieci.
Bóg podzielił się z nami swoją Miłością. Żebyśmy widzieli, jak nas ko-
cha, posłał do nas swojego Syna, Jezusa.
Do Maryi przyszedł posłaniec Boga, anioł Gabriel, i zapowiedział, że
urodzi Syna Bożego, który pokochał wszystkich ludzi. O tym będziemy
pamiętać w czasie pierwszej tajemnicy, która jest naszą drogą do Jezusa.
Katecheta: „Ojcze nasz...”
Wszyscy: „Chleba naszego...”
Katecheta: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty
między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego,
Jezus,
do Którego od zwiastowania nas prowadzisz.
Wszyscy: Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi te-
raz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Odmawiamy 10 „Zdrowaś Maryjo”.
(Pokazujemy dzieciom w kręgu różańca jak mają przechodzić od węzła
do węzła. Do każdej następnej tajemnicy przychodzi nowa piątka dzieci).
Katecheta: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Wszyscy: Jak było na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Druga RADOŚĆ: Nawiedzenie świętej Elżbiety.
Maryja wyruszyła w podróż. Odwiedziła kuzynkę Elżbietę, żeby pomóc
jej, bo ona także spodziewała się dziecka. Elżbieta nie widziała Jezusa, ale
głęboko wierzyła Bogu i rozpoznała, że Maryja będzie Jego Mamą, Mamą
naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Prowadź nas, Maryjo, do takiej wiary.
Katecheta: „Ojcze nasz...”
Wszyscy: „Chleba naszego...”
Katecheta: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty mię-
dzy niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus,
Którego nie widzimy, ale pragniemy rozpoznać jak święta
Elżbieta.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
7
Wszyscy: Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi te-
raz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Odmawiamy 10 „Zdrowaś Maryjo”.
(Pokazujemy kolejnym dzieciom w kręgu różańca jak mają przechodzić
od węzła do węzła).
Katecheta: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Wszyscy: Jak było na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Trzecia RADOŚĆ: Narodzenie Pana Jezusa.
Pan Jezus także był dzieckiem. Urodził się, uczył się chodzić, bawił się
i zawsze kochał ludzi. Prowadź nas Maryjo, do wiary, że przez nasze zaję-
cia i zabawy także możemy być blisko Jezusa i kochać bliskich.
Katecheta: „Ojcze nasz...”
Wszyscy: „Chleba naszego...”
Katecheta: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty
między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego,
Jezus,
Który także był dzieckiem i kocha dzieci.
Wszyscy: Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz
i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Odmawiamy 10 „Zdrowaś Maryjo”.
(Pokazujemy kolejnym dzieciom w kręgu różańca jak mają przechodzić
od węzła do węzła).
Katecheta: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Wszyscy: Jak było na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Czwarta RADOŚĆ: Ofiarowanie Jezusa w świątyni.
Zamknijcie oczy. Ciemno. Trudno byłoby z zamkniętymi oczami iść do
domu. Nawet jeśli ktoś doszedłby sam, niejednego guza po drodze mógłby
sobie nabić. Jeszcze trudniej bez światła Bożego dobrze żyć i dojść do domu
Ojca w niebie. To po prostu niemożliwe. Otwórzcie oczy. Mamy światło
w życiu na ziemi.
Matka Boża, z opiekunem świętym Józefem, zanieśli Jezusa do świąty-
ni, bo taki był zwyczaj. Dwoje starych ludzi w świątyni modliło się od lat
i czekało na znak od Boga. Byli to Anna i Symeon. I to oni rozpoznali Jezu-
Weź Maryję za rękę – Ona poprowadzi cię do Jezusa
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
8
sa w tłumie. Poznali w Dzieciątku Tego, który oświetla ciemną drogę do
domu Ojca. My także chcemy rozpoznawać obecność Pana Jezusa i dzię-
kować za Jego światło.
Katecheta: „Ojcze nasz...”
Wszyscy: „Chleba naszego...”
Katecheta: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty
między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Je-
zus,
Który jest światłem w naszym życiu.
Wszyscy: Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi te-
raz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Odmawiamy 10 „Zdrowaś Maryjo”.
(Pokazujemy kolejnym dzieciom w kręgu różańca jak mają przechodzić
od węzła do węzła).
Katecheta: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Wszyscy: Jak było na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Piąta RADOŚĆ: Dwunastoletni Jezus w świątyni.
Gdy Jezus miał dwanaście lat, Maryja i Józef udali się z Nim na coroczną
pielgrzymkę na święto Paschy do Jerozolimy. Gdy wracali, Maryja dopiero po
dniu drogi spostrzegła, że nie ma z nimi Jezusa. Szukali Go trzy dni, aż znaleźli
w świątyni. Jezus powiedział, że przyszedł na ziemię dla Boga Ojca i dla wszyst-
kich ludzi. My wszyscy jesteśmy w drodze do domu Ojca, do nieba.
Katecheta: „Ojcze nasz...”
Wszyscy: „Chleba naszego...”
Katecheta: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty
między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Je-
zus,
Który pokazał nam drogę do domu Ojca.
Wszyscy: Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi te-
raz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Odmawiamy 10 „Zdrowaś Maryjo”.
(Pokazujemy kolejnej piątce dzieci w kręgu różańca jak mają przecho-
dzić od węzła do węzła).
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
9
Katecheta: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Wszyscy: Jak było na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Pamiętajmy od dzisiaj, że ilekroć bierzemy różaniec, żeby się modlić, to
tak jakbyśmy wzięli Maryję za rękę, by poprowadziła nas do Jezusa.
Na zakończenie
Modlimy się „Pod Twoją obronę...”
Jeśli jest obecny kapłan, udziela wszystkim na zakończenie błogosła-
wieństwa.
Można na koniec zaśpiewać pieśń Maryjną – znaną wszystkim.
I przyklękamy żegnając się z Jezusem obecnym w Najświętszym
Sakramencie.
Weź Maryję za rękę – Ona poprowadzi cię do Jezusa
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
10
A
BY
NIE
ZBŁĄDZIĆ
W
DRODZE
DO
J
EZUSA
–
ŚWIATŁO
ADWENTOWEGO
LAMPIONU
Nabożeństwo wprowadzające w liturgię adwentową
Uwagi
Nabożeństwo przygotowujemy w pierwszych dniach Adwentu. Aby dzieci
lepiej rozumiały liturgię rorat i w miarę możliwości mogły w niej owocnie
uczestniczyć. Wprowadzamy niektóre wątki okresu Adwentu na podstawie
symbolu lampki oraz lampionu i roratki: wątek oczekiwania, oświetlenia
drogi, czuwania, obecności.
Prosimy, by dzieci przyszły do kościoła z lampionami adwentowymi.
Rozpoczynamy nauką śpiewu:
Oto Pan Bóg przyjdzie,
z rzeszą świętych k’nam przybędzie.
Światłość wielka w dzień ów będzie. Alleluja, alleluja!
Prowadzimy krótką rozmowę na temat znaków, które umieszczone są na
lampionach. Być może będzie tam lilia, gwiazda, serce. Nie wyjaśniamy ich
na razie szczegółowo, tylko informujemy, że np. lilia lub litera M oznacza
Matkę Bożą, Maryję, gwiazda przypomina, że zbliżają się święta Bożego
Narodzenia, serce jest znakiem miłości itp.
Wielu z was słyszało, że rozpoczął się Adwent. Dzisiaj spróbujemy pójść
adwentową drogą bliżej Pana Jezusa.
Skąd wziął się świat? życie? ludzie? Bóg dał ludziom życie, by żyli
w przyjaźni z Nim, kochając się i dobrze postępując. Dotknijcie swego serca.
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
11
Kto słyszy bicie? Moje serce ma bić dla Boga. Ale ludzie o tym zapomina-
ją. I dzieci i dorośli. Często źle postępują. Smucą innych i Boga. I nie mogą
być szczęśliwi.
Tak było i kiedyś. Człowiek zapomniał o Bogu i nie umiał sam wrócić
do Niego. Źle robił i był smutny, bo nie znał drogi do Boga, do miłości.
Brama naszych serc była zamknięta.
Pokazujemy dzieciom duże serce, na którym narysowana jest smutna mina.
Prosimy czworo dzieci, by stanęły parami przed wszystkimi i pokazały
„zamkniętą bramę” do domu Ojca, czyli do nieba. Dzieci stają naprzeciw
siebie i trzymają się za ręce tak, że nie można przejść między nimi. Piąte
dziecko staje z rysunkiem „smutnego serca” przed „zamkniętą bramą”,
najlepiej tak, jakby chciało przejść do dzieci w kościele (twarzą do nich),
ale nie mogło.
I Bóg postanowił nam pokazać swoją Miłość, przebaczyć i otworzyć
nasze serca i otworzyć drogę do domu Boga, do nieba. Ludzie czekali na
Tego, który wskaże drogę, na Zbawiciela. Modlili się o Jego przyjście.
Pomódlmy się śpiewem, tak jak oni.
Niebiosa, rosę spuśćcie nam z góry
Niech serca nawiedzi Zbawca nasz.
Czekała na Zbawiciela także Maryja. Modliła się, żeby Zbawiciel otwo-
rzył niebo, przebaczył złe postępowanie, niewierność i oczyścił serca, roz-
weselił je. Tak więc Maryja czekała i modliła się.
Była jak lampka, która zawsze świeci przy Panu Jezusie. Gdzie tutaj jest
lampka przy Panu Jezusie?
Wskazujemy na czerwoną lampkę przy Najświętszym Sakramencie.
Tak wiernie modliła się do Boga Maryja. W Adwencie przypomina nam
o Maryi paląca się świeca.
Pokazujemy roratkę, wyjaśniamy, że niebieski kolor (wstążeczki) jest
znakiem Maryi.
Nazywamy ją „roratka”, bo zapalamy na Mszy świętej zwanej roratami.
Maryja nie spodziewała się, że to do Niej przyjdzie od Boga posłaniec,
archanioł Gabriel i zapowie, że będzie Mamą Zbawiciela. Jest piękna pieśń,
która mówi o tym wydarzeniu. Pomódlmy się nią:
Aby nie zbłądzić w drodze do Jezusa – światło adwentowego lampionu
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
12
Śpiewamy:
Archanioł Boży Gabriel
posłan do Panny Maryi.
Z majestatu Trójcy Świętej
tak sprawował poselstwo k’Niej:
Zdrowaś Mario, łaskiś pełna,
Pan jest z Tobą, to rzecz pewna.
Panna się wielce zdumiała
z poselstwa, które słyszała.
Pokorniuchno się skłoniła
jako Panna wstrzemięźliwa,
zasmuciła się z tej mowy,
nic nie rzekła Aniołowi.
Ale poseł z wysokości,
napełnion Boskiej Mądrości
rzekł Jej: Nie bój się Maryja,
najszczęśliwszaś, Panno miła,
znalazłaś łaskę u Pana:
oto poczniesz Jego Syna.
I wtedy ludzie usłyszeli, że mają przygotować się na przyjście Zbawicie-
la. My także czekamy na Zbawiciela, który przychodzi do nas codziennie.
Szczególnie w czasie Bożego Narodzenia cieszymy się z Jego przyjścia.
Ale na razie nasze serca bywają smutne, zamknięte na przyjście Pana
Jezusa.
Pokazujemy jeszcze raz na dzieci, które przedstawiają „zamkniętą
bramę”.
Jak się zatem na Jego przyjście przygotować? Porozmawiamy o tym.
Czy chodziliście po górach, po lesie? Niełatwo jest iść w górach. Droga
idzie raz w górę, raz w dół. Albo jak trudno iść ścieżką w lesie, w jedną
stronę, w drugą, w bok, tu , tam, pochylać się pod gałęziami drzew, prze-
dzierać się. Szybko się męczymy, łatwo błądzimy.
A czy próbowaliście kiedyś cały dzień, od rana do wieczora, być grzecz-
ni? Rano zacząć dzień od przeżegnania się. Umyć się, ubrać, grzecznie
zjeść zupę mleczną albo wypić mleko bez marudzenia. Cały dzień! W przed-
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
13
szkolu nie pokłócić się z koleżanką ani kolegą. W domu nie wyrywać sio-
strzyczce zabawek. Nie krzyczeć do mamy, babci, że już chcecie cukierka.
To jeszcze trudniejsze, niż iść w górach i lesie.
A Pan Jezus chce przyjść do waszych serc. Przynieść w nasze dusze
radość i miłość. Ale wiemy, że Pan Jezus jest samą dobrocią, miłością. Jak
ma przyjść do serc, w których tyle grymaszenia i złości? Trzeba to zmienić.
Rozweselić serce swoje i bliskich. O tym, jak się przygotować mówi Jan
Chrzciciel, który uczy nas, jak przyjąć Pana Jezusa. Posłuchajcie:
Wszyscy wstają. Czytanie Ewangelii.
– Pan z wami.
– I z duchem twoim.
– Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
– Chwała Tobie, Panie.
W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił [...] „Nawróćcie się, bo
bliskie jest królestwo niebieskie”. [...]
«Przygotujcie drogę Panu,
prostujcie Jemu ścieżki;
każda dolina niech będzie wypełniona,
każda góra i pagórek zrównane,
drogi kręte niech się staną prostymi,
a wyboiste drogami gładkimi.
I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże» (Mt 3, 1a. 2; Łk 3, 4b-6).
– Oto słowo Pańskie.
– Chwała Tobie, Chryste.
Przygotujcie serca: marudzenie zamieńmy w uśmiech, grymasy – w miły
uśmiech, złości w wesołą zabawę. Pomóżmy w sprzątaniu domu, zabawek.
Nie zabierajmy – raczej oddajmy. I to będzie nasze przygotowanie serc.
Dziecko przy bramie odwraca serce. Pokazuje dzieciom narysowany na
drugiej stronie „uśmiech”.
To serce uśmiechnięte dacie Panu Jezusowi, który do was przychodzi
i otwiera bramę.
Poprośmy Boga, jak ludzie kiedyś, o przyjście Zbawiciela:
Niebiosa rosę...
Aby nie zbłądzić w drodze do Jezusa – światło adwentowego lampionu
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
14
Podchodzimy z figurką Dziecięcia i otwieramy ręką bramę. Dzieci pod-
noszą ręce. Dziecko z serduszkiem przez „otwartą bramę” podchodzi do
figurki Dziecięcia i kładzie na nią serce. Wraca do ławki.
O tym przyjściu Pana Jezusa przypominają nam nasze adwentowe lam-
piony.
Spójrzcie na ołtarz. Co jeszcze widzicie nowego?
Zwracamy uwagę na wieniec adwentowy. Wyjaśniamy znaczenie czte-
rech świeczek. Zapraszamy na roraty. Na zakończenie śpiewamy jeszcze
raz:
Oto Pan Bóg przyjdzie...
Jeśli jest obecny kapłan, udziela zebranym błogosławieństwa.
Potem żegnamy się z Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramen-
cie.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
15
Z
ABAWKA
DLA
B
OŻEJ
D
ZIECINY
–
CZUWAMY
PRZY
ŻŁÓBKU
Nabożeństwo po Uroczystości Bożego Narodzenia
Uwagi
Można przy okazji tego nabożeństwa ogłosić zbiórkę rzeczy dla rodzin
ubogich na przykład w ramach działalności Caritasu przy parafii. Dzieci
z rodzicami mogą przynieść ubrania, z których wyrosły lub ładne zabawki
i bajki, które chcą przeznaczyć dla domu dziecka.
Na rozpoczęcie śpiewamy:
Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi:
Wstańcie pasterze, Bóg się wam rodzi!
Czym prędzej się wybierajcie,
do Betlejem pospieszajcie,
przywitać Pana.
Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie,
z wszystkimi znaki danymi sobie.
Jako Bogu cześć Mu dali.
A witając, zawołali
z wielkiej radości:
„Ach witaj, Zbawco, z dawna żądany,
tyle tysięcy lat wyglądany!
Na Ciebie króle, prorocy
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
16
czekali, a Tyś tej nocy
nam się objawił”.
Opowiedzcie mi, kogo widzicie w stajence.
Zwracamy uwagę na miłość Maryi, opiekę Józefa, oddanie pasterzy i na
trzech Mędrców z darami. Śpiewamy trzy zwrotki kolędy „Dzisiaj w Betle-
jem”, po trzech zwrotkach przerywamy i prosimy, by dzieci pokazały w żłób-
ku to, o czym śpiewały:
Dzisiaj w Betlejem wesoła nowina,
że Panna czysta porodziła Syna.
Chrystus się rodzi, nas oswobodzi,
anieli grają, króle witają,
pasterze śpiewają, bydlęta klękają,
cuda, cuda ogłaszają.
Maryja Panna Dzieciątko piastuje
i Józef święty Ono pielęgnuje.
Chrystus się rodzi...
Choć w stajeneczce Panna Syna rodzi,
przecież On wkrótce ludzi oswobodzi.
Chrystus się rodzi...
My, ludzie, jesteśmy bardzo ciekawscy. Lubimy dużo wiedzieć, czy nam
to potrzebne czy nie. Kto z was jest ciekawski? Możecie zostać poszukiwa-
czami. Kto z was był na Mszy świętej 6 stycznia w święto Objawienia Pań-
skiego? Wtedy usłyszeliśmy w Ewangelii o trzech Mędrcach, którzy także
szukali. Kogo oni szukali? Mieszkali gdzieś bardzo daleko, każdy gdzie
indziej. W swoich domach, swoim życiu – też szukali. Przede wszystkim
szukali Prawdy Bożej. I gdy każdy z nich odkrył gwiazdę, która wskazy-
wała Prawdę, wyruszyli w drogę. Jaką Prawdę wskazała im gwiazda?
Że w Betlejem narodzi się wielki Król.
Kto był tym Królem?
Jezus, nasz Zbawiciel.
Śpiewamy następną zwrotkę kolędy:
I Trzej Królowie od wschodu przybyli
i dary Panu kosztowne złożyli.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
17
Chrystus się rodzi, nas oswobodzi,
anieli grają, króle witają,
pasterze śpiewają, bydlęta klękają,
cuda, cuda ogłaszają.
Mędrcy odkryli gwiazdę i ruszyli szukać Jezusa, naszego Zbawiciela,
żeby Mu oddać pokłon. Ich serca znalazły Boga.
Niektórzy z was przyznali się, że są ciekawscy. My, ludzie, chcieliby-
śmy wiedzieć wszystko o urodzeniu Jezusa. Chcielibyśmy wiedzieć w ja-
kiej szopie czy grocie się urodził, w którym żłóbku był złożony, jaka była
wtedy pogoda, ilu było pasterzy, jak wyglądali Mędrcy. Już tacy ciekawscy
jesteśmy. A Bóg nie wszystko nam w Ewangeliach mówi. Dlaczego w Ewan-
gelii nie ma odpowiedzi na nasze ciekawskie pytania? Bo Ewangelia nie
jest dla poszukiwaczy ciekawych opowiastek, ani dla synoptyków od po-
gody, ani dla astronomów, którzy gwiazdy badają, ani historyków, którzy
historię badają, ani dla dzieci, które chcą tylko bajek.
Ewangelia jest dla ludzi, którzy szukają Boga Zbawcy. I Bóg mówi nam
tyle, ile potrzebujemy, by znaleźć w naszych sercach Jego, Boga.
Pokłon Mędrców mówi nam, że ludzie znaleźli Boga w Jezusie i że
wyruszyli w drogę z królewskimi darami, by pokłonić się Bogu. A my wie-
rzymy, że znaleźliśmy Boga tu, na ołtarzu, ukrytego w Najświętszym Sa-
kramencie. Dlatego przyszliśmy.
Odwracamy się z dziećmi w stronę tabernakulum. Mówimy o ukrytym
tam, obecnym Panu Jezusie. Klękamy na chwilę, by oddać Mu pokłon i śpie-
wamy ostatnią zwrotkę kolędy.
Pójdźmy też i my przywitać Jezusa,
Króla nad króle, uwielbiać Chrystusa.
Chrystus się rodzi, nas oswobodzi,
anieli grają, króle witają,
pasterze śpiewają, bydlęta klękają,
cuda, cuda ogłaszają.
Pan Jezus był małym Dzieckiem. Lubił na pewno się bawić. Czym wy
lubicie się bawić?
Pewna święta, czyli wielka przyjaciółka Pana Jezusa, już będąc małą
dziewczynką, bardzo Go kochała. Nazywamy ją świętą Tereską od Dzie-
Zabawka dla Bożej Dzieciny – czuwamy przy żłóbku
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
18
ciątka Jezus. Chciała być jak zabawka w rękach Małego Jezusa. Robić
wszystko, czego On pragnie. Czasem trudno było jej słuchać rodziców, nie
marudzić, gdy prezenty jej się nie podobały... Ale starała się wtedy uśmie-
chać i mówić: nie szkodzi. I wszyscy dobrze się z nią czuli, bo była wesoła
i pogodna. Mędrcy przynieśli Jezusowi dary. A co my Mu przynosimy? Co
my Mu damy?
Nasze modlitwy, nasze kochające serca. Nasze dobre uczynki.
Co postanawiacie uczynić?
Po wypowiedziach dzieci, prosimy, by cichutko – w myślach, powiedziały
Mu, co dla Niego zrobią. Może będą chętniej z Nim rozmawiać w modli-
twie wieczorem, może pobawią się zgodnie z rodzeństwem, ustąpią komuś
dla zgody, zjedzą bez marudzenia posiłek. Zaznaczamy, że to nasze prezen-
ty dla Dzieciątka Jezus.
Teraz także mogą dzieci złożyć dary przyniesione dla ludzi ubogich,
potrzebujących naszej pomocy.
Żegnamy się kolędą:
1. Przybieżeli do Betlejem pasterze.
Grają skocznie Dzieciąteczku na lirze.
Chwała na wysokości (2x), a pokój na ziemi!
2. Oddawali swe ukłony w pokorze,
Tobie z serca ochotnego, o Boże!
Chwała na wysokości...
Jeśli jest obecny kapłan, udziela zebranym w kościele błogosławieństwa.
Potem żegnamy Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
19
P
RZEPRASZAM
–
JAK
DOBRZE
,
ŻE
MI
WYBACZASZ
Nabożeństwo pokutne w Wielkim Poście
Uwagi
Przygotowujemy krzyż, który pokażemy dzieciom w odpowiednim mo-
mencie, albo gromadzimy dzieci blisko ołtarza, by w czasie spotkania zwró-
cić uwagę na krzyż.
Przywitajmy najpierw wspólnie modlitwą Boga. Uklęknijmy. Każdy
przez chwilę w ciszy przywita się z Panem Jezusem, który nas tutaj zapro-
sił. (Chwila ciszy).
A teraz wspólnie pochwalmy Pana Jezusa:
Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament
teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Na początku uczymy dzieci pieśni:
Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony!
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony!
Gdzie Bóg, Król świata całego,
dokonał życia swojego.
Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony!
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony!
Ta sama krew cię skropiła,
która nas z grzechów obmyła.
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
20
Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony!
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony!
Z ciebie moc płynie i męstwo,
w Tobie jest nasze zwycięstwo.
Kto z was widział wieżę? A kto był na wieży? Jaki był widok?
Z wieży widać więcej. Spróbujemy dzisiaj zbudować wieżę. Taką, z któ-
rej wprawdzie nie zobaczymy z góry domów ani lasów, ale więcej zrozu-
miemy.
Kto z was budował wieżę z drewnianych klocków? Ile klocków można
postawić jeden na drugim? Spróbujemy.
Pierwszy klocek: to chrzest święty. Kto z was ma ciocię i wujka chrzest-
nych? Byliście ochrzczeni. Jesteście dziećmi Bożymi. To nasz pierwszy
klocek: JESTEM DZIECKIEM BOŻYM.
Drugi klocek: Kto z was kocha mamę, tatę i bliskich? Stawiamy drugi
klocek: KOCHAM MAMĘ I TATĘ.
Trzeci klocek: o już trudniej. Kto z was umie przepraszać? Jak to się
robi? Żałuje się, już się nie chce źle robić i przeprasza się. Kto umie prze-
praszać, stawia trzeci klocek: PRZEPRASZAM.
Czwarty klocek: jeszcze trudniej. Czy umiem wybaczyć? Siostrzyczka
lub braciszek uderzył mnie i przeprasza: wybaczę? Nie oddam biciem? Nie
będę się gniewać? WYBACZAM każdemu, kto mi dokuczy. Mogę posta-
wić czwarty klocek.
Piąty klocek: oddam zabawkę bratu lub siostrze; koledze lub koleżance
w przedszkolu. On lub ona chce się bawić tym, co ja. Pożyczę swoją za-
bawkę jemu, jej... Kto potrafi oddać wspólną zabawkę lub pożyczyć swo-
ją? POTRAFIĘ ODDAĆ ZABAWKĘ I PODZIELIĆ SIĘ NP. CUKIERKA-
MI: mogę postawić piąty klocek.
Na szczycie wieży najważniejszy klocek: Jezus Chrystus. KOCHAM
CIEBIE JEZU. Mogę postawić ostatni klocek!!! Jezus na szczycie naszej
wieży, jak krzyż na wieży kościoła. ON JEST NAJWAŻNIEJSZY.
Wskazujemy dzieciom na krzyż.
Pokłońmy się Panu Jezusowi:
Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie,
żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
21
Dzisiaj posłuchamy, jacy powinniśmy być, aby wejść naprawdę na wie-
żę, na której czeka na nas Jezus.
– Pan z wami.
– I z duchem twoim.
– Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
– Chwała Tobie, Panie.
Powiedział też do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a inny-
mi gardzili, tę przypowieść: „Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się
pomodlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak w duszy
się modlił: «Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszu-
ści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post dwa razy w tygo-
dniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam». Natomiast celnik stał
z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mó-
wił: «Boże, miej litość dla mnie, grzesznika». Powiadam wam, ten odszedł
do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa,
będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony” (Łk 18, 9-14).
– Oto słowo Pańskie.
– Chwała Tobie, Chryste.
W Ewangelii Jezus opowiada o dwóch ludziach, faryzeuszu i celniku.
Faryzeusz uważał siebie za doskonałego. Myślał, że jest na szczycie naszej
wieży, blisko Pana Boga. Czy rzeczywiście tacy ludzie tam już dotarli?
Dlaczego nie? (Pysznił się, wywyższał nad innych ludzi, chwalił dobrymi
czynami, tym że daje na świątynię dużo pieniędzy).
Celnika ludzie uważali za nieuczciwego. Może rzeczywiście zrobił coś
złego? Ale on żałował niezmiernie. Czy może wejść na wieżę? Dlaczego?
Celnik żałował za swoje grzechy. Błagał Boga o przebaczenie.
Budowaliśmy wieżę, podobną do największej wieży kościoła, na której
szczycie jest krzyż. Także na szczycie naszej wieży czeka na nas Pan Jezus.
Co oznaczały kolejne klocki?
Powtarzamy z dziećmi, że są dziećmi Bożymi, że kochają tych, których
spotykają, że przepraszają i wybaczają, dzielą się z innymi i kochają Pana
Jezusa.
Ale jak wejść na tę wieżę?
Kto z was przepraszał już mamę lub tatę? Kogo mamusia albo tatuś
przytulili wtedy mocno do siebie? A z kim tutaj przyszliście?
Przepraszam – jak dobrze, że mi wybaczasz
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
22
Nieraz nie posłuchaliście mamy lub taty. Nieraz kłóciliście się ze star-
szym rodzeństwem. Kto chce się poprawić? Więc teraz podejdźcie do oso-
by, z którą przyszliście i przeproście ją gorąco, za wszystkie przykrości,
które jej wyrządziliście: za wszystkie marudzenia, złe zachowania. Mocno
przeproście i uściśnijcie. Wasi bliscy na pewno ucieszą się, że chcecie być
dobrzy i pokazujecie, jak ich kochacie.
Pan Jezus dziś powiedział, że Bóg Ojciec także czeka na nasze przepro-
siny. Czeka aż każdy człowiek, i dorosły i dziecko, będzie żałować złego,
przepraszać i pragnąć Jego przebaczenia. On także chce nas przytulić.
Niech każdy z nas przypomni sobie, za co chciałby przeprosić Pana Je-
zusa.
Po chwili modlitwy w ciszy:
Katecheta: Przebacz nam, Panie, za nasze marudzenie.
Wspólnie: Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Katecheta: Przebacz nam, Panie, kłótnie z rodzeństwem, kolegami i kole-
żankami.
Wspólnie: Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Katecheta: Przebacz nam, Panie, że czasem uważaliśmy się za lepszych od
innych.
Wspólnie: Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Katecheta: Przebacz nam, Panie, za wszystkie wieczory, gdy nie chciało
się nam pomodlić.
Wspólnie: Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Katecheta: Przebacz nam, Panie, za wszystkie opuszczone spotkania z To-
bą, gdy w niedzielę czekałeś na nas na próżno, bo nie przyszli-
śmy albo na Mszy świętej myśleliśmy o czymś innym.
Wspólnie: Któryś za nas cierpiał rany,
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.
Pojednani z ludźmi i Bogiem, przygotowujemy się do największej Uro-
czystości – Zmartwychwstania Pana Jezusa.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
23
Śpiewamy:
Krzyżu Chrystusa bądźże pochwalony.
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony:
gdzie Bóg, Król świata całego,
dokonał życia swojego.
Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony.
Na wieczne czasy bądźże pozdrowiony:
ta sama Krew cię skropiła,
która nas z grzechów obmyła.
Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony.
na wieczne czasy bądźże pozdrowiony:
z ciebie moc płynie i męstwo,
w Tobie jest nasze zwycięstwo.
Jeśli jest obecny kapłan, udziela zebranym w kościele błogosławieństwa.
Potem żegnamy Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Przepraszam – jak dobrze, że mi wybaczasz
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
24
P
USTY
GRÓB
–
RADOSNE
SPOTKANIE
Z
J
EZUSEM
ZMARTWYCHWSTAŁYM
Nabożeństwo po Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego
Uwagi
Przygotowujemy świece dla każdego z obecnych. Najlepiej przygotować
dużo cienkich długich świec, które można zakupić wcześniej. Rozdajemy świece
tak, by każde dziecko miało jedną (najlepiej, by stało z opiekunem).
Na wstępie śpiewamy:
Nie zna śmierci, Pan żywota, chociaż przeszedł przez jej wrota;
rozerwała grobu pęta ręka święta. Alleluja!
Twój, Adamie, dług spłacony, okup ludzki dokończony;
Wnijdziesz w niebo z szczęśliwymi dziećmi Twymi. Alleluja!
Próżno, straże, grób strzeżecie! Już Go tutaj nie znajdziecie:
wstał przeniknął skalne mury Bóg natury. Alleluja!
Teraz On na ludzkie plemię i na miłą patrzy ziemię,
która drogo dziś przybrana kosztem Pana. Alleluja!
Przez Twe święta Zmartwychwstanie z grzechów powstać daj nam, Panie,
potem z Tobą królowanie. Alleluja, Alleluja!
Wskazujemy na figurę Jezusa Zmartwychwstałego i pytamy dzieci, czy
wiedzą, dlaczego ta figura pojawiła się niedawno.
Pojawiła się, bo świętujemy zmartwychwstanie Pana Jezusa.
Ale chcę was o coś spytać. Dzieci często mówią, że się boją: strach i lęk
przeżywają nie tylko dzieci, ale i dorośli. Z jakiego powodu zdarzyło się
wam bać?
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
25
Wysłuchujemy odpowiedzi dzieci. Możemy pytać: dentysty? gdy ktoś
dorosły się kłóci? gdy ktoś na nie krzyczy? gdy zostają same w domu? ciem-
ności? groźnego psa?
A jak myślicie: czego boją się dorośli?
Słuchamy odpowiedzi dzieci.
Gdy się boimy, drżymy, jesteśmy niespokojni. Gdy mama nie może zna-
leźć na podwórku synka, martwi się o niego, boi. Gdy chłopcu omal piesek
nie wpadł pod samochód – krzyczał ze strachu.
Co robicie, gdy się boicie, np. ciemności, nocy, tego, że jesteście sami?
Dzieci potrzebują, żeby przyszedł dorosły albo ktoś starszy: brat, sio-
stra. Żeby spytał: czego się boisz? I posłuchał. Wziął za rękę, przytulił.
Tak samo martwili się i bali uczniowie i uczennice Jezusa. Płakali, że
Jego nie ma. Bali się, że ich także może spotkać coś złego.
Dwie kobiety, które kochały Jezusa, odważyły się i przyszły do Jego
grobu. Nagle zobaczyły, że kamień, który zasłaniał wejście do grobu jest
odwalony, a grób pusty. Posłuchamy, co się wtedy zdarzyło.
– Pan z wami.
– I z duchem twoim.
– Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
– Chwała Tobie, Panie.
Po upływie [święta] szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przy-
szła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie
trzęsienie ziemi. albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął
kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego
były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby
umarli. [...] A oto Jezus stanął przed [niewiastami] i rzekł: «Witajcie». One
zbliżyły się do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł
do nich: «Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do
Galilei, tam Mnie zobaczą» (Mt 28, 1-4. 9-10).
– Oto słowo Pańskie.
– Chwała Tobie, Chryste.
„Nie bójcie się!” tak powiedział Jezus. Nie tylko do kobiet. Powiedział
to także do nas wszystkich, którzy tu jesteśmy. „Nie bójcie się!”.
Jak myślicie, jak poczuła się Maria Magdalena i druga Maria?
My także się cieszymy! Pan Jezus zmartwychwstał i jest wśród nas.
Pusty grób – radosne spotkanie z Jezusem zmartwychwstałym
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
26
Znakiem Jego obecności jest paschał. Zapalimy go, abyśmy nie zapomnieli
o Jego zmartwychwstaniu i obecności.
Zapalamy paschał i głośno mówimy:
– Światło Chrystusa.
Wszyscy odpowiadają:
– Bogu niech będą dzięki.
Pokażmy Panu Jezusowi, jak się cieszymy z Jego zmartwychwstania.
Zaśpiewamy wspólnie:
Alleluja, alleluja, alleluja, zmartwychwstał Pan!
Zmartwychwstał Pan, alleluja!
Radujmy się, alleluja!
Pan jest wśród nas, alleluja!
Pan Jezus wiele razy ukazywał się potem Apostołom i ludziom. Powie-
dział im, że wprawdzie odejdzie z ciałem do nieba, ale będzie zawsze z na-
mi. „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”.
Tak obiecał i jest z nami.
Wierzymy w to i na znak naszej wiary każdy zapali świecę od paschału.
Jego życie, Jego światło rozchodzi się wśród nas. Podejdzie tutaj troje dzieci
z opiekunami i zapali swoją świecę od paschału. A potem wy przekażecie
to światło następnym.
Troje dzieci podchodzi do paschału. Podajemy paschał do zapalenia
i głośno powtarzamy „Światło Chrystusa”. Dzieci mają odpowiedzieć:
„Bogu niech będą dzięki”. Prosimy, by dzieci podeszły do ludzi, tak by
każdy mógł zapalić świecę od ich płomieni. Za każdym razem osoba, która
daje światło mówi wezwanie, a zapalająca odpowiada. Gdy wszystkie świece
są zapalone, wzywamy do wspólnego śpiewu.
Światło zmartwychwstałego jest wśród nas. Zaśpiewajmy z wiarą rado-
śnie:
Pan jest wśród nas.
O, wznieśmy ręce, wielbiąc Jego Imię.
Pan jest wśród nas!
A co będzie z nami? Przecież ludzie umierają.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
27
Na pewno niektórzy ludzie podobają się wam, np. koleżanki i koledzy.
Czy lubicie ich? Są może i tacy, którzy się wam nie podobają. Do jednych
chcielibyście być podobni, do innych nie. Pomyślcie o swojej koleżance
i koledze: co wam się w nich podoba? Słyszę czasem: jaką ona ma piękną
bluzkę! Albo: mamo, ona ma taką kokardę ładną – ja też chcę taką mieć.
Wujek ma taki piękny samochód. Ciocia tak ładnie się maluje. Ja też tak
będę, jak będę duża... i dziewczynki wyciągają mamie szminkę z szufladki
albo torebki... Chłopcy siadają w samochodzie i udają, że jadą. Ale zabaw-
ki się psują. Dziewczynki wyrastają z kokard. Makijaż na twarzy się zmy-
wa. Lakier na paznokciach kruszeje. Samochody ulegają wypadkom. Chce-
my je zmieniać na nowe. Zmieniamy mieszkania, domy. Kto z was już się
przeprowadzał? Piękna dziewczyna, kobieta – starzeje się. Chorujemy. Sta-
jemy się słabsi.
Ale nie poddajmy się zwątpieniu, nie smućmy się z tego powodu. Cho-
ciaż niszczeje w nas człowiek zewnętrzny, czyli to, co widać – to jednak
ten człowiek, który jest w nas, wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Co
w nas z dnia na dzień może się odnawiać, nie starzeć? Być coraz piękniej-
sze?
Kasia mówiła, że lubi uśmiech swojej mamusi. I też uśmiecha się do
wszystkich. Jarek broni słabszych, mniejszych – wszyscy go lubią. Jola
kocha swoją babcię, choć babcia czasem jest chora i Jola martwi się wtedy
– ale nie poddaje się zwątpieniu, bo babcia zawsze z uśmiechem tłumaczy,
że nie to, co widzialne, ale to co niewidzialne trwa wiecznie. Odnawia się
w nas życie Chrystusa. On żyje w nas coraz bardziej i prowadzi do zmar-
twychwstania. Dlatego nie bójmy się, cokolwiek nas spotka. Pan Jezus
zwyciężył śmierć. Zwyciężył to, co mija i niszczeje. Prowadzi nas do życia
wiecznego.
Gdy boimy się czegoś, pamiętajmy, że Jezus powiedział:
– Nie bójcie się! Jestem z wami przez wszystkie dni.
Prosimy, by wszyscy po naszych wezwaniach powtarzali:
– Nie bójcie się! Jestem z wami przez wszystkie dni.
Katecheta: Gdy zachorujemy ciężko, pamiętajmy, że Jezus powiedział:
Wszyscy: Nie bójcie się! Jestem z wami przez wszystkie dni.
Katecheta: Gdy słyszymy o śmierci, pamiętajmy, że Jezus powiedział:
Wszyscy: Nie bójcie się! Jestem z wami przez wszystkie dni.
Katecheta: Gdy słyszymy o wojnach, pamiętajmy, że Jezus powiedział:
Wszyscy: Nie bójcie się! Jestem z wami przez wszystkie dni.
Pusty grób – radosne spotkanie z Jezusem zmartwychwstałym
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
28
Katecheta: Gdy spotka nas nieszczęście, pamiętajmy, że Jezus powiedział:
Wszyscy: Nie bójcie się! Jestem z wami przez wszystkie dni.
Pan Jezus zmartwychwstał. Żyje i jest niewidzialnie wśród nas. Zgasi-
my teraz świece, ale pamiętajmy, że On jest obecny i chce, abyśmy i my
także zmartwychwstali.
Śpiewamy na zakończenie:
Otrzyjcie już łzy, płaczący, żale z serca wyzujcie.
Wszyscy w Chrystusa wierzący, weselcie się, radujcie.
Bo zmartwychwstał samowładnie, jak przepowiedział dokładnie.
Alleluja, alleluja, niechaj zabrzmi: alleluja.
Darmo kamień wagi wielkiej Żydzi na grób wtoczyli,
darmo dla pewności wszelkiej zbrojnej straży użyli.
Na nic straż, pieczęć i skała nad grobem Pana się zdała.
Alleluja...
Bóg wszechmocny, Bóg natury, wyższy nad wszystkie twory,
wstaje z grobu, kruszy mury, nie zna żadnej zapory;
zdjęta trwogą straż upada i prawie sobą nie włada.
Alleluja...
Bądźmy przeto zapewnieni, że choć wszyscy pomrzemy,
z grobu kiedyś obudzeni, także zmartwychwstaniemy,
i że potem już bezpiecznie z Bogiem żyć będziemy wiecznie.
Alleluja...
Jeśli jest obecny kapłan, udziela zebranym w kościele błogosławieństwa.
Potem żegnamy Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
29
W
IELE
NAS
ŁĄCZY
,
ALE
TYLKO
J
EGO
M
IŁOŚĆ
ŁĄCZY
WSZYSTKICH
Nabożeństwo przed Zesłaniem Ducha Świętego
Uwagi
Przygotowujemy obraz gołębicy i płomienia oraz kilka rysunków (mogą
być w kółkach przypominających pieniądze i posłużyć innym razem do po-
kazania „talentów” z przypowieści Jezusa): nutki, pędzel i farby, odkurzacz,
piłkę, taniec, uśmiech i serce.
Na rozpoczęcie śpiewamy:
Oto jest dzień, oto jest dzień,
który dał nam Pan, który dał nam Pan!
Weselmy się, weselmy się
i radujmy się Nim, i radujmy się Nim!
Oto jest dzień, który dał nam Pan.
Weselmy się i radujmy się nim.
Oto jest dzień, oto jest dzień,
który dał nam Pan!
Jeśli dzieci w parafii nie potrafią jeszcze śpiewać „Duchu Święty,
przyjdź!” uczymy tej piosenki.
Duchu Święty, przyjdź! (4x)
Niech wiara zagości,
nadzieja zagości,
niech miłość zagości w nas.
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
30
Kiedyś chłopczyk w przedszkolu podniósł palce w górę, bo chciał coś
powiedzieć. Trzymał, trzymał, a w końcu pani go spytała, o co chodzi. Wtedy
powiedział: „Proszę pani, a mi szkoda jest Pana Boga”. „Co ty mówisz?” –
zdziwiła się pani. „Bo Pan Bóg jest zawsze sam, a to smutno być ciągle
samemu”. Co o tym myślicie?
Być może dzieci powiedzą o aniołach i ludziach, którzy są z Bogiem. To
dobre odpowiedzi. Dodajemy, że Bóg bez aniołów i ludzi także nie jest sam.
To wielka prawda, że Pan Bóg jest JEDEN, ale nigdy nie jest SAM,
zawsze może mówić „Ty, Ojcze”, „Ty, Synu”, „Ty, Duchu Święty”.
Wiemy o Bogu Ojcu, który jest w niebie i troszczy się o nas na ziemi.
Wiemy o Synu Bożym, Jezusie Chrystusie, który narodził się w Betlejem.
Co uczynił dla nas Pan Jezus?
Odpowiedzi dzieci mogą być różne, ważne by dotyczyły rzeczywiście
Jezusa Chrystusa, np. nauczał, czynił cuda, umarł na krzyżu, zmartwych-
wstał, otworzył nam niebo, kocha nas.
A co powiecie o Duchu Świętym?
Słuchamy i tylko w razie potrzeby komentujemy odpowiedzi dzieci. Po-
tem wprowadzamy do czytania.
Ducha Świętego nikt nie może zobaczyć, bo jest niewidzialny. Porów-
nuje się Go do gołębicy: bo uznaje się tego ptaka za łagodnego, wiernego
i niosącego pokój. Pokazujemy dzieciom symbol – gołębicę, jeśli jest gdzieś
umieszczona w kościele lub przyniesiony przez nas obraz.
Ale Duch Święty nie jest ptakiem.
Porównuje się Ducha Świętego do wiatru, bo samego wiatru też nie
widzimy, choć poznajemy go po kołysaniu gałęzi i szumie; wiatr potrafi
nawet drzewa z korzeniami wyrywać.
Możemy dla utrwalenia zaproponować dzieciom naśladowanie przez
chwilę wiatru, ruszanie wyciągniętymi w górę ramionami i głośne „szu-
mienie”.
Ale Duch Święty nie jest wiatrem.
Porównuje się Ducha Świętego także do płomienia: w świetle płomie-
nia widzimy to, co niewidoczne w ciemności, płomień daje światło wszyst-
kim, którzy się do niego zbliżą, daje poczucie bezpieczeństwa i ciepła.
Pokazujemy obraz zesłania Ducha Świętego albo ogniska, przy którym
zebrali się w nocy ludzie.
Ale Duch Święty nie jest płomieniem.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
31
Wiemy już z tych porównań, że Duch Święty jest łagodny, wierny i niesie
pokój, że jest potężny jak wicher, ma wielką moc, nie widzimy Ducha, ale
widzimy skutki Jego działania, wiemy, że daje światło naszemu rozumowi.
Oddajmy cześć Bogu Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu modlitwą,
którą już znacie:
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Możemy także zaśpiewać z dziećmi:
W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego,
tak można najprościej modlić się do Niego.
Do Boga, co właśnie uśmiecha do nas się
i niebo ukazać swoim dzieciom chce.
Duch Święty działa także wśród nas. Jak? Zastanowimy się nad tym.
Kto mi powie, o co dzieci w przedszkolu, na podwórku albo w domu się
kłócą? Co ich dzieli?
Słuchamy odpowiedzi dzieci.
A co dzieli ludzi dorosłych? Dlaczego ludzie kłócą się, prowadzą woj-
ny?
Pozwalamy dzieciom odpowiadać.
Ludzi wiele dzieli, ale także wiele łączy. Z kim, z jakimi ludźmi, czuje-
cie się związani?
Mama, tata, babcia, dziadek, ciocie, wujkowie, koleżanki, pani
w przedszkolu... Odpowiedzi dzieci akceptujemy.
Ludzi może łączyć rodzina. Z kim jesteście związani w rodzinie?
Może także ludzi łączyć przyjaźń. Podajcie przykłady.
Może nas także łączyć wspólny język. W jakim kraju mówi się innym
językiem, niż w naszym?
Nas łączy język polski, bo jesteśmy Polakami. Czasem ludzie łączą się
przez Internet. Poznają się i to ich łączy. Sportowców może łączyć wspólne
uprawianie dyscypliny sportowej, np. w drużynie piłkarskiej.
Kto z was ma siostrę lub brata i kocha go? Czy zdarzyło się wam pokłó-
cić? Dlaczego pogodziliście się z siostrą albo braciszkiem, chociaż przed-
tem kłóciliście się? Dlaczego mama przestaje się na was gniewać, nawet
jeśli przedtem narozrabialiście? Co ludzi łączy, pomimo różnic i kłótni?
Zadajemy pytania, aby dzieci zrozumiały, że kochają siostrę i brata, że
ludzie się kochają i to ich łączy.
Wiele nas łączy, ale tylko Jego Miłość łączy wszystkich
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
32
Co ludzi najbardziej na świecie łączy? Ludzi najbardziej na świecie łą-
czy miłość. Nawet, jeśli się pokłócą, pobiją, mają do siebie żal, nawet jeśli
ich coś dzieli – zawsze może połączyć ich miłość.
Właśnie Duch Święty sprawia, daje dary, które mają ludzi łączyć. Bo
Duch Święty jest Miłością Boga. Wszystko, co nam daje, ma pomagać nam
kochać się i służyć każdemu. Posłuchajmy, co o tym mówi Bóg w Piśmie
Świętym:
– Czytanie Pierwszego Listu świętego Pawła do Koryntian.
[...] nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w ser-
cach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.
Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwa-
nia, ale jeden Pan; sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś obja-
wia się Duch dla [wspólnego] dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar
mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego
Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania
w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo [...].
Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak
chce (Rz 5, 5; 1 Kor 12, 4-13).
– Oto słowo Boże.
– Bogu niech będą dzięki.
Różne są dary Ducha Świętego, ale wszystkie mają służyć dobru ludzi.
Pokazujemy dzieciom na wyciętym kole śpiewające dziecko albo nutki.
Kto z was ładnie śpiewa? Podejdźcie tutaj.
Dajemy napis pierwszemu z brzegu dziecku, które się zgłosiło i prosimy
pozostałe, by przy nim stanęły.
Komu śpiewacie piosenki? Kogo ucieszyliście swoimi piosenkami?
Zwracamy uwagę dzieci, że ich śpiew mógł ucieszyć brata lub siostrę,
może śpiewali babci albo mamie, może pani w przedszkolu. Jeśli pięknie
śpiewają Bogu to cieszy i Boga i ludzi w kościele.
Wyciągamy rysunek pędzla i farb albo kredek.
Kto potrafi pięknie rysować? Ustawcie się razem. Widzę, że niektórzy
i ładnie śpiewają i rysują, stańcie więc blisko siebie. Co dobrego możecie
zrobić dzięki swoim rysunkom? Kogo ucieszyliście swoim pięknym obraz-
kiem?
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
33
Wyciągamy obrazek z odkurzaczem.
Kto z was potrafi ładnie sprzątać?
Znowu ustawiamy dzieci i pytamy komu ich „dar” służy. Następnie poka-
zujemy kolejno obrazek z dzieckiem biegnącym z piłką („Kto ma talent spor-
towy?”); z tańczącymi („Kto umie tańczyć?”); z uśmiechem („Kto potrafi
rozbawić i ucieszyć innych?”); obrazek serca („Kto potrafi kochać bliskich?”).
Są także tacy, którzy mają dar godzenia ludzi. Przy nich nikt nie chce się
kłócić. Są tacy, którzy potrafią pocieszać, bronić, zapraszać smutnych do
wspólnej zabawy.
Jeszcze wiele, wiele darów mamy od Ducha Świętego. Ale wszystkie
mają służyć nie tylko nam, ale i innym. Wszystkie mają nas łączyć. Pro-
śmy, by Jego dary zawsze nas łączyły.
Śpiewamy:
Duchu Święty, przyjdź! (4x)
Niech wiara zagości...
Poprosimy Ducha Świętego, aby pomógł nam dobrze wykorzystać Jego
dary. Będziemy powtarzać z radością:
bo „miłość Boża rozlana jest w sercach naszych
przez Ducha Świętego, który został nam dany”.
Powtarzamy wspólnie, by dzieci zapamiętały wezwanie.
Katecheta: Pragniemy, aby nasze piękne rysunki cieszyły innych,
Wszyscy: bo „miłość Boża rozlana jest w sercach naszych
przez Ducha Świętego, który został nam dany”.
Katecheta: Chcemy cieszyć innych naszym śpiewem i tańcem,
Wszyscy: bo „miłość Boża rozlana jest w sercach naszych
przez Ducha Świętego, który został nam dany”.
Katecheta: Chcemy pomagać w pracach domowych,
Wszyscy: bo „miłość Boża rozlana jest w sercach naszych
przez Ducha Świętego, który został nam dany”.
Katecheta: Pragniemy pocieszać innych i godzić skłóconych,
Wszyscy: bo „miłość Boża rozlana jest w sercach naszych
przez Ducha Świętego, który został nam dany”.
Wiele nas łączy, ale tylko Jego Miłość łączy wszystkich
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
34
Katecheta: Chcemy bronić słabszych i pocieszać smutnych,
Wszyscy: bo „miłość Boża rozlana jest w sercach naszych
przez Ducha Świętego, który został nam dany”.
Katecheta: Pragniemy kochać z całego serca tych, którzy potrzebują na-
szej miłości,
Wszyscy: bo „miłość Boża rozlana jest w sercach naszych
przez Ducha Świętego, który został nam dany”.
Kto jeszcze chce wyrazić swoją gotowość służenia innym własnymi
darami?
W niedzielę będziemy obchodzić wielką uroczystość: Uroczystość Ze-
słania Ducha Świętego. Mam nadzieję, że przyjdziecie z rodzicami, aby
dziękować za dary Miłości Bożej.
Pożegnamy się dzisiaj naszą pieśnią do Ducha Świętego:
Duchu Święty, przyjdź! (4x)
Niech wiara zagości,
nadzieja zagości,
niech miłość zagości w nas.
Jeśli jest obecny kapłan, udziela zebranym w kościele błogosławieństwa.
Potem żegnamy Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
35
W
EŹMY
WZÓR
Z
M
ARYI
,
UKOCHANEJ
M
AMY
J
EZUSA
I
NASZEJ
Nabożeństwo majowe
Na początku śpiewamy Maryjną pieśń znaną rodzicom, a może i dzie-
ciom, np. „Chwalcie łąki umajone” lub „Po górach dolinach”.
Krótko rozmawiamy z dziećmi, czy wiedzą kto to jest Matka Boża. Przy-
pominamy w razie potrzeby, że Maryja jest Mamą Syna Bożego, Jezusa.
Pan Jezus oddał nas pod Jej opiekę, a Ona kocha nas jak własne dzieci.
Ona pomaga nam z nieba.
Maryja była Mamą Jezusa, więc zawsze Go uważnie słuchała i była przy
Nim. Dzisiaj posłuchamy, jaką drogą Ona prowadzi nas do Pana Jezusa
i uczy żyć blisko Niego.
Posłuchajcie Boga, który mówi słowami Pisma Świętego.
– Pan z wami.
– I z duchem twoim.
– Słowa Ewangelii według świętego Jana.
– Chwała Tobie, Panie.
[...] odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa.
Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło
wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpo-
wiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie
nadeszła godzina moja?”. Wtedy matka Jego powiedziała do sług: „Zrób-
cie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało zaś tam sześć stągwi kamien-
nych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła
pomieścić dwie lub trzy miary. Rzedł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie
wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnij-
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
36
cie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Oni zaś zanieśli. A gdy starosta
weselny skosztował wody, która stała się winem – nie wiedział bowiem,
skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał
pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre
wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do
tej pory” (J 2, 1b-10).
– Oto słowo Pańskie.
– Chwała Tobie, Chryste.
Jezus z uczniami i Maryją byli na weselu w Kanie. Czego tam zabra-
kło? Gospodarze musieli się bardzo zmartwić. Maryja to zauważyła.
I to jest pierwsze: uczmy się od Maryi widzieć troski innych ludzi.
Do Kogo zwróciła się Maryja? Tak, Maryja swoją prośbą sprawiła, że
Jezus uczynił cud. I dziś, gdy my ludzie mamy troskę, kłopot, cierpienie,
razem z Maryją możemy zwrócić się do Pana Jezusa. Dlatego prosimy Ją
o pośrednictwo, bo Ona umie prawdziwie się modlić.
Uczmy się od Maryi modlitwy!
Potem Maryja powiedziała sługom: „Czyńcie, cokolwiek mój Syn wam
powie”. I słudzy posłuchali Jezusa. Zaufali Mu. Dźwigali wodę do potęż-
nych stągwi, męczyli się, choć przecież nie było pożaru i nikt nie miał się
kąpać. Zawierzyli Mu i zaufali – a Jezus uczynił cud. Co uczynił? Ich trud
zamienił się w wielką sprawę.
Słowa Maryi „Czyńcie, cokolwiek mój Syn wam powie” skierowane są
także do nas. I choć czasem jest nam ciężko, smutno, trudno, choć nie wie-
my, dlaczego musimy w życiu się męczyć, wystarczy, że Mu zaufamy. Chry-
stus przyszedł przemienić świat, jak zmienił wodę w wino. Wystarczy, że
będziemy się trudzić, czasem bardzo męczyć, a On uczyni ze zwykłego
życia cud zmartwychwstania i życia wiecznego. Uczmy się od Maryi za-
wierzenia Jej Synowi, Jezusowi Chrystusowi.
Śpiewamy wspólnie:
Wesel się, Królowo miła,
bo Ten, któregoś zrodziła,
zmartwychwstał Pan nad panami.
Módl się do Niego za nami. Alleluja, alleluja.
Ciesz się i wesel się w niebie,
Proś Go za nami w potrzebie,
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
37
byśmy się też tam dostali
i na wiek wieków śpiewali. Alleluja, alleluja.
A teraz pytanie do was, dzieci. Kto z was umie liczyć? Ile razy na dzień
zwracacie się do mamy, np. mamo, mamusiu? Ile razy chcecie coś mamie
powiedzieć albo prosić ją o coś? Trudno policzyć. I nie nudzi się wam.
Maryja jest Mamą wszystkich dzieci Bożych. Ona chce nas wysłuchać,
a kto kocha Jej Syna, Pana Jezusa i kocha Ją, temu nigdy nie znudzi się
wołać do Niej „Mamo”.
I dzisiaj przyszliśmy tutaj, by wołać tak do Niej:
Święta Maryjo, Mamo Jezusa i nasza
– módl się za nami.
Mamo Zmartwychwstałego
– módl się za nami.
Mamo Najśliczniejsza
– módl się za nami.
Mamo Dobrej Rady
– módl się za nami.
Mamo wszystkich ludzi, którzy chcą być lepsi
– módl się za nami.
Mamo, która nam pomagasz w smutkach
– módl się za nami.
Mamo, która cieszysz się naszymi dobrymi radościami
– módl się za nami.
Mamo, która pocieszasz chorych
– módl się za nami.
Mamo Stworzyciela
– módl się za nami.
Mamo Zbawiciela
– módl się za nami.
Mamo, która jesteś Królową Aniołów
– módl się za nami.
Królowo Wszystkich Świętych
– módl się za nami.
Królowo Pokoju
– módl się za nami.
Weźmy wzór z Maryi, ukochanej Mamy Jezusa i naszej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
38
Mamo, która jesteś naszą Królową
– módl się za nami.
Codziennie w maju zwracamy się do Maryi ciesząc się Jej opieką i oka-
zując Jej miłość. Być może przyjdziecie z kimś starszym i będziecie mo-
dlić się do Maryi Litanią trochę inną niż ta dzisiaj. Trudniejszą może dla
dzieci. Ale w Litanii zawsze wołamy do Maryi, Matki Pana Jezusa i naszej
i dlatego nigdy się tym nie znudzimy.
Zaśpiewajmy na zakończenie:
Była cicha i piękna jak wiosna,
żyła prosto, zwyczajnie jak my.
Ona Boga na świat nam przyniosła
i na ziemi wśród łez nowe dni zajaśniały.
Refren: Matka, która wszystko rozumie,
sercem ogarnia każdego z nas.
Matka zobaczyć dobro w nas umie,
Ona jest z nami w każdy czas.
Dzisiaj światu potrzeba dobroci,
by niepokój zwyciężyć i zło.
Trzeba ciepła, co życie ozłoci,
trzeba Boga, więc ludziom nieśmy Go tak jak Ona.
Refren: Matka...
Jeśli jest obecny kapłan, udziela zebranym w kościele błogosławieństwa.
Potem żegnamy Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
39
S
KACZEMY
RADOŚNIE
RAZEM
Z
PAGÓRKAMI
–
CHWALIMY
B
OGA
S
TWÓRCĘ
Spotkanie przed wakacjami
Uwagi
Przygotowujemy symbole lub symboliczne rysunki słońca, księżyca, gwiaz-
dy, ogniska, błyskawicy, gór, morza lub rzeki, kwiatu lub drzewa, zwierzęcia
domowego np. psa lub konia oraz osobno dzikiego zwierzęcia np. sarny.
Rozpoczynają się wakacje. Kto wie, co to znaczy?
Wysłuchujemy odpowiedzi dzieci.
Wiecie o tym, że cały świat został podarowany nam, ludziom, przez Boga.
To Pan Bóg stworzył wszystko, co jest na niebie i na ziemi, dlatego nazy-
wamy Go Stwórcą. Może na wakacjach będziecie mieli więcej okazji i cza-
su, żeby z rodzicami lub sami przyjrzeć się Bożemu światu. Wtedy nie za-
pomnijcie dziękować Stwórcy i chwalić Go. Możecie to wyrażać słowami
Pisma Świętego:
Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Uczymy dzieci mówić lub śpiewać ten werset z Kantyku Daniela (patrz
Dn 3, 57nn).
Spróbujemy wyobrazić sobie, jakie dzieła Boże możecie spotkać w cza-
sie wakacji. Będę pytać zagadkami, a wy zgadnijcie.
Co świeci na niebie w dzień, a co w nocy?
(Słońce, księżyc, gwiazdy) Dajemy dzieciom odpowiednie symbole i usta-
wiamy je obok siebie.
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
40
Jak myślicie, gdyby słońce, księżyc i gwiazdy umiały myśleć i mówić,
za co podziękowałyby Bogu?
Wysłuchujemy odpowiedzi dzieci. Możemy podpowiadać, że słońce cie-
szy się, że daje ciepło, że zachwyca się światem, który stworzył Bóg. Lubi
patrzeć na uśmiechnięte buzie dzieci. Księżyc lubi tajemnice nocy. Cieszy
się, że jego blask pomaga niektórym w nocy, by nie błądzili i dziwi się, jak
mądrze Bóg go stworzył, że nie budzi ludzi w nocy. Gwiazdy cieszą się, że
pokazują wielkość Boga, lubią mrugać do dzieci, które na nie patrzą. Lubią
odbijać się w wodzie jezior.
Czasem siedzimy wieczorem gdzieś na łące i robi się nam chłodno,
a w pochmurne dni nawet ciemno. Co może nas ogrzać i dać trochę światła
na łące w nocy?
(Ognisko) Dziecko z symbolicznym rysunkiem staje obok.
A gdyby ognisko miało nasz rozum i mowę: co ognisko mogłoby po-
wiedzieć Stwórcy?
Może cieszyłoby się, że daje ciepło. Może dziękowałoby Bogu, że tak
cudownie stworzył płomienie, które skaczą i kołyszą się przedziwnie, a lu-
dzie lubią w nie patrzeć.
Kto z was boi się burzy? W czasie burzy jest czasem pochmurno i ciem-
no. Co rozświetla wtedy niebo?
(Błyskawice) Dajemy dziecku symbol błyskawicy wśród chmur.
Ale i burza chwali swego Stwórcę. Może nie lubi straszyć ludzi, ale
wie, że po niej przychodzi piękna pogoda i powietrze staje się rześkie.
Kto z was będzie w lecie w górach?
Wybieramy dziecko, któremu dajemy obraz z górami.
Jak góry chwaliłyby Boga? Kto będzie górą i wymyśli modlitwę góry?
Zachęcamy, by chętne dziecko ułożyło i powiedziało „modlitwę góry”.
Podpowiadamy np., że góra chce być jak najbliżej nieba, bo myśli, że tam
jest bliżej Pana Boga, dziękuje Stwórcy, iż ozdobił ją lasami i pięknymi
skałami, jest wesoła, bo łaskoczą ją biegające zwierzęta i dzieci, czasem
chce skakać radośnie, jak i one.
Jakie rośliny możecie spotkać w lecie?
Wysłuchujemy odpowiedzi i wręczamy symboliczny rysunek kwiatka.
Wiecie, jak wygląda stokrotka? Co powiedziałaby Bogu stokrotka, gdy-
by mogła? Kto ułoży modlitwę?
Stokrotka może dziękować Bogu za słońce i pragnąć znaleźć się w bu-
kiecie dla Matki Bożej w przydrożnej kapliczce.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
41
Kto z was pojedzie nad morze, a kto nad rzekę? Dajemy odpowiedni
rysunek.
Jak może modlić się morze i rzeka?
Morze cieszy się pluskiem fal, zabawami z dziećmi, obdarowuje ludzi
muszelkami, dziękuje za ryby, które mieszkają w wodzie...
Jakie zwierzęta możecie spotkać w czasie wakacji? Jakie zwierzęta są
zwierzętami domowymi? A jakie dzikimi? Dajemy odpowiednie rysunki.
Jak sarenka chwaliłaby Boga?
Dziękuję Ci, Panie, że wszyscy mnie lubią. Wprawdzie boję się trochę,
ale mogę uciec szybko i daleko. Wspaniale to stworzyłeś, że choć jestem
słaba, dałeś mi szybkie nogi.
Co mógłby w swojej modlitwie powiedzieć pies?
Może dziękowałby za człowieka-przyjaciela? Może chwalił za ogon, któ-
rym wspaniale pokazuje radość?
A jakie zwierzę może chwalić Boga swoim lotem?
Wręczamy obrazek ptaka.
Pytamy, czy jeszcze jakąś modlitwę dzieci chcą powiedzieć w imieniu
stworzeń.
A teraz razem z całym stworzeniem będziemy wychwalać Boga – Stwórcę.
Jeśli dzieci jeszcze nie umieją śpiewać: „Tyś jest Najwyższy” – uczymy
je lub od razu śpiewamy.
Tyś jest Najwyższy, (4x),
nasz Bóg!
Stworzenie Cię wielbi
i święci Cię chwalą.
Tyś jest Najwyższy, nasz Bóg!
A teraz, gdy powiem wezwanie, wyjdzie tu na środek, przede mnie, dziec-
ko, które ma odpowiedni rysunek, a wszyscy powtórzymy refren:
Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Katecheta: Błogosławcie Pana, słońce i księżycu;
błogosławcie Pana, gwiazdy niebieskie.
Za każdym naszym wezwaniem dzieci z odpowiednimi rysunkami wy-
chodzą naprzód, podnosząc obrazki w górę, do nich dochodzą kolejne.
Skaczemy radośnie razem z pagórkami – chwalimy Boga Stwórcę
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
42
Wszyscy: Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Katecheta: Błogosławcie Pana, ogniu i żarze;
błogosławcie Pan, chłody i upały.
Wszyscy: Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Katecheta: Błogosławcie Pana, światło i ciemności;
błogosławcie Pana, błyskawice i chmury.
Wszyscy: Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Katecheta: Błogosławcie Pana, góry i pagórki;
błogosławcie Pana, wszystkie rośliny ziemi.
Wszyscy: Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Katecheta: Błogosławcie Pana, źródła;
błogosławcie Pana, morza i rzeki.
Wszyscy: Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Katecheta: Błogosławcie Pana, wieloryby i wszystko, co żyje w wodach;
błogosławcie Pana, wszystkie ptaki powietrzne.
Wszyscy: Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Katecheta: Błogosławcie Pana, wszystkie zwierzęta dzikie i domowe;
błogosławcie Pana, wszystkie ptaki powietrzne.
Wszyscy: Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Katecheta: Błogosławmy Ojca i Syna wraz z Duchem Świętym;
chwalmy i wywyższajmy Go na wieki.
Wszyscy: Błogosławcie Pana, wszystkie dzieła Pańskie;
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
Materiały dla katechezy parafialnej
W
Ę
DROWANIE Z BOGIEM. Podr
ę
cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0
© Wydawnictwo WAM, 2003
43
O czym będziecie pamiętać w czasie wakacji?
Odpowiedzi dzieci będą świadczyć, o ile spotkanie uwrażliwiło je na
wdzięczność Bogu za stworzenie.
Gdy w czasie wakacji zachwycicie się światem, nie zapomnijcie, że to
nam Pan Bóg dał rozum i mowę. Pomódlcie się w imieniu stworzenia i po-
chwalcie Boga, tak jakbyście skacząc z górami radośnie Go wielbili.
I powiedzcie (to ostatnia zagadka): gdzie szczególnie Pan Jezus będzie
czekał na was, najbardziej w niedzielę? Gdzie osobiście powiecie Mu to,
co tylko my ludzie możemy powiedzieć słowami i czynami: jak bardzo Go
kochamy?
Zachęcamy dzieci, by razem z rodzicami uczestniczyły w niedzielnej Mszy
świętej.
Na zakończenie śpiewamy jeszcze raz:
Tyś jest Najwyższy...
Jeśli jest obecny kapłan, udziela zebranym w kościele błogosławieństwa.
Potem żegnamy Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Nabożeństwa opracowała: Teresa Czarnecka
Skaczemy radośnie razem z pagórkami – chwalimy Boga Stwórcę
44
Spis treści
Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1
Weź Maryję za rękę – Ona poprowadzi Cię do Jezusa
Październik, nabożeństwo różańcowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Aby nie zbłądzić w drodze do Jezusa – światło adwentowego lampionu
Nabożeństwo wprowadzające w liturgię adwentową . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
Zabawka dla Bożej Dzieciny – czuwamy przy żłóbku
Nabożeństwo po Uroczystości Bożego Narodzenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15
Przepraszam – jak dobrze, że mi wybaczasz
Nabożeństwo pokutne w Wielkim Poście . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
Pusty grób – radosne spotkanie z Jezusem Zmartwychwstałym
Nabożeństwo po Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24
Wiele nas łączy, ale tylko Jego Miłość łączy wszystkich
Nabożeństwo przed Zesłaniem Ducha Świętego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
Weźmy wzór z Maryi, ukochanej Mamy Jezus i naszej
Nabożeństwo majowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
Skaczemy radośnie z pagórkami – chwalimy Boga Stwórcę
Spotkanie przed wakacjami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39