zerowka zeszyt 3

Poradnik metodyczny do nauczania religii rzymskokatolickiej według podręcznika

nr AZ-03-03/1-0 dla klasy zerowej zgodnego z programem nauczania nr AZ-0-03/1

Recenzenci

ks. dr Ryszard Czekalski, ks. dr Stanisław Dziekoński

Redakcja

Teresa Czarnecka, ks. Władysław Kubik SJ

Zespół autorów

. Teresa Biłyk CSSF

Teresa Czarnecka

Ks. Władysław Kubik SJ

Barbara Surma

Projekt okładki:

Joanna i Piotr Panasiewicz

Nihil obstat: Przełożony Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego

ks. Adam Żak SJ, Kraków, dn. 23 maja 2000 r., l.dz. 190/2000.

ISBN 978-83-7318-197-7

Wznowienie, 2007, 2009

WYDAWNICTWO WAM

ul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków

tel. 012 62 93 200 • fax 012 429 50 03 • e-mail: wam@wydawnictwowam.pl

DZIAŁ HANDLOWY

tel. 012 62 93 254-256 • fax 012 430 32 10 • e-mail: handel@wydawnictwowam.pl

Zapraszamy do naszej

KSIĘGARNI INTERNETOWEJ

http://WydawnictwoWAM.pl

tel. 012 62 93 260 fax 012 62 93 261

•

Druk i oprawa:

Drukarnia Wydawnictwa WAM

ul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków

Wszelkie prawa zastrzeżone. Bez pisemnej zgody wydawcy nie można do podręcznika tworzyć

żadnych materiałów pomocniczych.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 21.

BÓG WYBIERA NAJMNIEJSZY
SPOŚRÓD WSZYSTKICH NARODÓW

1. Cele katechetyczne

Wychowujemy dziecko do ciągłego podejmowania dialogu Boga z czło-

wiekiem. Bóg wybiera każdego z nas, szczególnie tego najmniejszego i cze-
ka na naszą odpowiedź, respektując naszą wolność i godność.

2. Treści katechezy

Bóg, ze względu na swoją miłość do człowieka, stopniowo ujawnia swój

plan i daje się poznać. W tej katechezie ukazujemy dziecku przymierze ro-
zumiane jako dążenie Boga do nawiązania relacji z człowiekiem. Poprzez
wybór konkretnego narodu i miejsca na przyjście Swojego Syna, Bóg przy-
gotowuje człowieka do zrozumienia i przyjęcia swego odwiecznego zamy-
słu zbawienia.

Przymierze Boga z człowiekiem można wyjaśniać na wiele sposobów.

Na przykład szukając etymologicznego znaczenia samego słowa lub rozpa-
trując jego rozwój na przestrzeni dziejów zbawienia w Słowniku Teologii
Biblijnej tak się pisze o głównej idei przymierza: „Bóg chce doprowadzić
ludzi do życia w jedności z Nim”

. Teologia przymierza Boga z ludźmi urze-

Słownik Teologii Biblijnej, red. X. Leon-Dufour, Poznań-Warszawa 1985.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

czywistnia się w pełni w Osobie Jezusa Chrystusa. Bóg chce dać się po-
znać człowiekowi, chce go przygotować do przyjęcia tajemnicy zbawienia.
W ciągu dziejów Bóg wychowywał człowieka do dania odpowiedzi w wol-
ności, jaką został obdarzony. Ta myśl o dążeniu do jedności Boga z czło-
wiekiem będzie przewijała się przez wszystkie katechezy, będzie odkrywa-
na na wiele sposobów.

Pierwszym z aspektów teologii przymierza, omawianym w tej kateche-

zie, jest „wybór”: wybór narodu izraelskiego, narodu nomadów, najmniej-
szego spośród wszystkich narodów. Początek tego wyboru sięga dziejów
Abrahama. Bóg daje się poznać Abramowi, powołuje go i czeka na jego
odpowiedź, którą jest wiara. Przypieczętowaniem wyboru jest zawarcie przy-
mierza z Abrahamem, przy czym nie chodzi tu tylko o samo potwierdzenie
paktu, ponieważ – jak pisze o. Augustyn Jankowski OSB – „w przymierzu
Boga z ludźmi ulegają zmianie wszystkie proporcje, gdyż Bóg daje nie-
skończenie więcej, niż sam otrzymuje”

. A S. Cavalletti mówi o szczególnej

relacji, jaka zachodzi między Bogiem a człowiekiem w akcie wolnego wy-
boru z obu stron. „Przymierze ma nie tylko znaczenie zawarcia układu mię-
dzy dwoma kontrahentami, ale wskazuje na akt woli, wolnego wyboru, w kon-
sekwencji którego powstaje szczególna więź, która wcześniej nie istniała.
Przymierze rozumiemy również jako dar pochodzący od Boga”

W proponowanych katechezach dążymy do ukształtowania obrazu Boga,

który daje się nam poznać, który wybiera i powołuje człowieka, często
wbrew ludzkiemu myśleniu i osądowi. Bóg czeka na naszą odpowiedź.

3. Zadania nauczyciela religii

Wprowadzenie pierwszy raz w tym roku szkolnym Osoby Jezusa. Po-

przez geografię biblijną

, która jest ściśle związana z wydarzeniami zbaw-

czymi, pomagamy dziecku w zlokalizowaniu miejsca i narodu, o którym
jest mowa. Praca z mapą ma służyć pogłębieniu świadomości dziecka, że

A. Jankowski OSB, Biblijna Teologia Przymierza, Kraków 1997, s. 17.

Por. S. Cavalletti, La storia della salvezza. Dalla creaziona alla parusia, Roma 1995, s. 96.

Dokładne informacje na temat geografii biblijnej można znaleźć w: Ks. T. Loska, Palestyna

Kraj Jezusa. Historyczne korzenie naszej wiary, Kraków 1993.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

historia Jezusa, podobnie jak historia każdego człowieka, jest ściśle związa-
na z określonym miejscem i czasem.

Utrwalanie kreślenia znaku krzyża świętego.

4. Metody i środki

Praca z globusem i mapą, praca plastyczna, modlitwa oparta na tekście

biblijnym (Ps 117, 1).

Pomoce:

– globus: ze względu na przekazywaną treść i sposób spostrzegania

dziecka proponujemy zamalować na globusie wszystkie nazwy; na
niebiesko morza i oceany; na żółto kontynenty; czerwonym punktem
zaznaczyć Palestynę,

– kącik modlitwy: stolik, zielony obrus (znak koloru liturgicznego),
– dwie półkule świata (zeszyt nr 7),
– biały krzyż do wycięcia i przyklejenia na kulę ziemską zamieszczoną

w podręczniku dziecka (zeszyt nr 5),

– kaseta, piosenka nr 18: „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Zapraszamy dzieci do kręgu w kąciku modlitwy (jeśli jest taka możli-

wość), gdzie znajduje się stolik przykryty obrusem w kolorze zielonym (okres
zwykły) i globus. Rozpoczynamy nauką śpiewu „W imię Ojca i Syna...” (pio-
senka nr 18).

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, (wykonujemy znak krzyża)
tak można najprościej modlić się do Niego, (składamy ręce)
do Boga, co właśnie uśmiecha do nas się (wskazujemy prawą ręką nie-

bo, a potem uśmiech)

i niebo pokazać swoim dzieciom chce. (obiema rękami wskazujemy

dzieci)

21. Bóg wybiera najmniejszy spośród wszystkich narodów

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Pokazujemy dzieciom globus i mówimy:
To jest globus, przedstawia kulę ziemską. Najpierw zobaczmy, gdzie

znajdują się lądy, na których żyją ludzie.

Obracając globus, pokazujemy w ciszy miejsca, gdzie mieszkają ludzie,

tak aby wszystkie dzieci je widziały; możemy podchodzić po kolei do dzieci.

Zobaczmy też, gdzie są wody – morza i oceany.
Pokazujemy w podobny sposób morza i oceany, aby dzieci miały wy-

obrażenie całości świata, jego wielkości.

Pokażę wam teraz bardzo ważne państwo, miejsce, do którego z wielką

radością i zainteresowaniem pielgrzymuje wielu ludzi. To państwo jest tak
małe, że chcąc go zobaczyć, musimy bardzo wytężyć wzrok. Jest takie małe,
ale bardzo ważne. Dlaczego?

To miejsce, które wybrał Bóg, aby właśnie tam narodził się i żył Jezus.

Jezus ukazał nam najbardziej, jak Bóg nas kocha. Miejsce wybrane na Jego
przyjście na ziemię nazywa się Izrael, a mieszka w nim naród izraelski,
czyli Żydzi. Narodem nazywamy wszystkich ludzi mieszkających w jakimś
państwie. Zobaczcie, gdzie się znajduje Ziemia Izraelska.

Pokazujemy na globusie czerwony punkt.
Teraz pokażę wam mapę świata (zeszyt 7). Również tu widać miejsce,

które wybrał Bóg. Z tego miejsca rozeszła się na cały świat wieść o Bożej
miłości. Teraz nie ma już na świecie zakątka, w którym nie słyszano by
o Bogu, który ukochał człowieka i chciał, aby Go poznano. Z tego miejsca
rozchodzi się pokój i radość na cały świat.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Zapraszamy dzieci, aby posłuchały tekstu modlitwy i prowadzimy krót-

ką refleksję – medytację

Bóg bardzo nas kocha, pomaga nam, daje nam Swojego Syna, Jezusa.

Za to wszystko chcemy mu podziękować. Posłuchajcie teraz modlitwy, którą
wielbimy Boga za Jego dzieła:

Dzieci mogą wypowiadać się spontanicznie, ale należy zachować atmosferę wyciszenia,

mówiąc do dzieci przyciszonym głosem. Dobrze jest podać zasadę, że mówimy pojedynczo.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

CHWALCIE PANA, WSZYSTKIE NARODY,
WYSŁAWIAJCIE GO, WSZYSTKIE LUDY (Ps 117, 1).

Rozmowa na temat tekstu.
– Co znaczą te słowa?
– Za co mogą Bogu dziękować wszyscy ludzie, wszystkie narody?
– Za co ja mogę podziękować i wielbić Boga?
Spontaniczne wypowiedzi dzieci.

Modlitwa dziecka

Dziękuję Ci, Boże, że wybrałeś mały naród dla Jezusa. Ja też jestem jeszcze

mała (mały). Mnie też kochasz. Wiem, że jak będę duża (duży), też będziesz
mnie kochać. I to jest wspaniałe. Cieszę się z tego razem z moimi bliskimi.

Boża radość jak rzeka wypełnia duszę mą!
Boża miłość jak rzeka wypełnia duszę mą!
Boży pokój jak rzeka wypełnia duszę mą!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: proponujemy, by dzieci kolorowały mapki na

kartach podręcznika. Dzieci kolorują je według wzoru (morza niebie-
skim kolorem, lądy żółtym). Podchodzimy do każdego dziecka, pomaga-
my mu zaznaczyć czerwonym punktem Izrael oraz utrwalić nazwę.

Po wykonaniu zadania powtarzamy piosenkę „W imię Ojca i Syna,

i Ducha Świętego”, a następnie rozdajemy dzieciom kartki z krzyżem,
który wycinają i przyklejają na jedną z półkul. Jeśli dzieci są sprawne
manualnie, można dać im po dwa krzyże do przyklejenia na obydwie
półkule. Wyjaśniamy:

Jest to znak, że Pan Jezus obejmuje swą miłością cały świat, dociera do

każdego miejsca na kuli ziemskiej i do każdego człowieka.

Jeśli nie będzie czasu na katechezie, może to być zadanie domowe.
Na zakończenie wspólnie powtarzamy słowa.

Wielbię Cię, Panie. Alleluja.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?

21. Bóg wybiera najmniejszy spośród wszystkich narodów

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Uczeń wie, że Bóg wybrał mały naród i małą miejscowość na narodziny

Jezusa.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi uczynić znak krzyża (z pomocą katechety).
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce okazywać Bogu radość z powodu Jego miłości.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Dziecko śpiewa najbliższym „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

Pokazuje im, jak pomalowało mapę i uczy się wymawiać słowo „Izrael”.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 22.

BÓG WYBIERA LUDZI,
KTÓRYM MÓWI O SWOIM PLANIE

1. Cele katechetyczne

Wprowadzamy dziecko w okres Adwentu. „Celebrując co roku liturgię

Adwentu, Kościół aktualizuje to oczekiwanie Mesjasza; uczestnicząc w dłu-
gim przygotowaniu pierwszego przyjścia Zbawiciela, wierni odnawiają
gorące pragnienie Jego drugiego Przyjścia” (KKK 524). Tak więc przygo-
towując dziecko do celebracji narodzin Jezusa, powinniśmy wzbudzić w nim
również pragnienie i nadzieję na powtórne przyjście Mesjasza.

2. Treści katechezy

Realizacja Bożego Przymierza dokonywała się przez wiele wieków. „Przyj-

ście Syna Bożego na ziemię jest tak wielkim wydarzeniem, że Bóg zechciał
przygotowywać je w ciągu wieków. Wszystkie obrzędy i ofiary, figury i sym-
bole «Pierwszego Przymierza» Bóg ukierunkował ku Chrystusowi; zapowia-
da Go przez usta proroków, których posyła kolejno do Izraela. Budzi także
w sercu pogan niejasne oczekiwanie tego Przyjścia” (KKK 522).

Na początku Adwentu wybieramy niektóre proroctwa, przygotowujące

nas do zrozumienia tajemnicy Wcielenia. Jednak najpierw musimy dzie-
ciom pokazać, kim jest prorok. Osobę proroka przedstawiamy jako szcze-
gólnego, wybranego przez Boga „przyjaciela”, który przede wszystkim słu-

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

cha Go w swoim sercu, a dopiero potem głosi Jego słowo. W ten sposób
rozwijamy w dziecku postawę wsłuchiwania się w słowo Boga.

W okresie Adwentu przedstawiamy najważniejsze fakty związane z ocze-

kiwaniem na przyjście Mesjasza, zawarte w Piśmie Świętym. Wybrane frag-
menty proroctw mają na celu ukazanie wielkiej tajemnicy Bożego Wciele-
nia: z jednej strony mówią one o ludzkiej naturze Mesjasza (narodzi się
Dziecię, Panna pocznie i porodzi Syna), a z drugiej ukazują Jego naturę
boską (Światłość, Bóg Mocny, Książę Pokoju, Bóg z nami). Teksty Starego
Testamentu przygotowują nas do zrozumienia i przyjęcia planu zbawienia.
Prorok Izajasz przekazuje nam słowa Boga, który chciał podzielić się z na-
rodem wybranym radosną nowiną, nowiną o Zbawieniu.

Pierwsze proroctwo, z którym zapoznają się dzieci, mówi o światłości

(Iz 9, 1). Bóg jest światłością i tę światłość chce dać tym, którzy chodzą
w ciemności. „Mesjasz jest realną światłością, ponieważ przynosi ludziom
nowe poznanie Boga, a każde poznanie jest światłem, które rozjaśnia umysł
i rozgrzewa serce. W tym samym sensie sam Jezus mówi o sobie «Jestem
światłością świata»” (J 9, 5)

3. Zadania nauczyciela religii

Wychowanie do zrozumienia symboliki światła w liturgii i w życiu chrze-

ścijanina.

Przygotowanie do duchowego przeżycia świąt Bożego Narodzenia.
Dalsze wprowadzanie w modlitwę – dialog z Bogiem.
Kontynuacja tematu wyboru – powołania: jakie jest zadanie człowieka

w teologii przymierza? Człowiek, podobnie jak prorok, powinien słuchać
głosu Boga i odpowiadać Mu z wiarą.

4. Metody i środki

Opowiadanie, praca z tekstem biblijnym (Iz 9, 1), malowanie jako wyra-

żenie doświadczeń inspirowanych tekstem biblijnym (światłość – ciemność).

S. Cavalletti, G. Gobbi, Io sono il buon Pastore, sussidi per la catechesi dei bambini, II

anno, Colletti 1970, s. 35.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Pomoce:

– fioletowy obrus, cztery fioletowe świece, zapałki (w kąciku modli-

twy),

– na ozdobnej kartce wypisane słowa proroctwa Iz 9, 1: „Naród kroczą-

cy w ciemnościach ujrzał światłość wielką”,

– farby, podkładki, kartki rysunkowe z bloku, pędzle, kubki na wodę,
– kaseta, piosenka nr 19: „Oto Pan Bóg przyjdzie”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Przygotowujemy razem z dziećmi kącik modlitwy, zmieniamy obrus z zie-

lonego na fioletowy, stawiamy cztery fioletowe świece, wyjaśniamy znacze-
nie słowa Adwent i pokazujemy kolor liturgiczny symbolizujący czas, w któ-
rym przygotowujemy się na Święta Bożego Narodzenia. Wyjaśniamy.

Zaczęliśmy czas, w którym przygotowujemy się na Boże Narodzenie.

Ten czas radosnego oczekiwania nazywa się Adwentem. W Adwencie ka-
płan ubiera ornat w kolorze fioletowym i dlatego również w naszym kąci-
ku modlitwy zmienimy obrus zielony na fioletowy.

Dzieci zmieniają obrus, stawiają na stole cztery fioletowe świece i pul-

pit lub jakąś podstawkę na położenie kartki z tekstem, jeśli nie ma tablicy.

Te cztery świece przypominają nam, że już zaczęliśmy czas radosnego

oczekiwania na Boże Narodzenie.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Czekamy na to święto cztery tygodnie i dlatego mamy w naszym kąciku

cztery świece. Jednak kiedyś, przed wiekami nikt nie wiedział, że ma się
narodzić Jezus, nasz Pan, który nas wybawi od zła, Wybawiciel. Ale Bóg
chciał podzielić się tą Nowiną i dlatego z Narodu Izraelskiego wybrał oso-
bę, której powierzył tę tajemnicę. Był to prorok, czyli szczególny przyja-
ciel Boga, który potrafi słuchać Go całym swym sercem. Prorok umie też
rozpoznać, że słowa, które słyszy, naprawdę pochodzą od Boga.

Bóg powierzył swoją tajemnicę prorokowi, aby rozgłosił ją o Nim po

całej ziemi, żeby usłyszeli o Nim wszyscy ludzie, i dlatego również my
możemy poznać tę tajemnicę.

22. Bóg wybiera ludzi, którym mówi o swoim planie

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Prorok mówi o narodzie, który chodzi w ciemnościach. Czy można bez-

piecznie chodzić, gdy jest ciemno? Oczywiście, że nie. Dlatego Bóg chciał
powiedzieć ludziom, że już niedługo wszyscy ujrzą prawdziwą światłość.

Posłuchajcie, jaką tajemnicę Bóg przekazuje nam przez usta proroka.

Uroczyste odczytanie Pisma Świętego.

NARÓD KROCZĄCY W CIEMNOŚCIACH UJRZAŁ ŚWIATŁOŚĆ WIEL-

KĄ (Iz 9, 1).

Zapalamy jedną ze świec adwentowych (pierwszy tydzień Adwentu) i pro-

wadzimy rozmowę:

– Jak się czujemy, gdy jest ciemno?
– Czy łatwo jest się poruszać po naszym pokoju, który przecież znamy,

gdy jest ciemno?

– O jakiej ciemności mógł mówić prorok?
– Dlaczego Bóg przekazał nam przez usta proroka zapowiedź o przyj-

ściu światłości?
(Chciał podzielić się z nami nadchodzącą radością.)

– Jaka to będzie światłość?
– Kto wie, o jakiej światłości chciał nam powiedzieć Bóg?

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

– Wyobraźcie sobie światłość, która ma rozjaśnić każdą ciemność.
Gasimy świecę i zapraszamy dzieci do namalowania farbami obrazu

„Światłość i ciemność” lub „Światłość, która oświetla ciemność”. Rozda-
jemy przybory do malowania, kartki.

Po pracy dzieci sprzątają salę (myją kubki na wodę, pędzelki). Zbieramy na-

malowane prace w jednym miejscu i wspólnie je oglądamy. Siadamy w kręgu.

Następnie nawiązujemy do słów proroka zadając pytania.

– Czy słowa, które mówił prorok przed wiekami, dotyczą również nas?

Czy prorok mówił do nas?

– Czy również my czekamy na przyjście światłości?
– Kto jest tą światłością?
– Jak możemy przygotować się na przyjście światłości?

(Np. modlitwa, pragnienie, aby światłość przyszła do mnie, dobre
uczynki – inne spontaniczne wypowiedzi dzieci.)

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Modlitwa dziecka

Nie boję się, ponieważ Ty Boże jesteś ze mną. Nie boję się ciemności

ani smutku. Wiem, że przyjdzie światłość i radość. Chcę się przygotowy-
wać na przyjście światłości, na Boże Narodzenie.

Pan jest moją światłością i zbawieniem moim.
Kogo miałbym się lękać (por. Ps 27, 1).

D. Utrwalenie – praca ucznia

Jako utrwalenie uczymy dzieci śpiewać „Oto Pan Bóg przyjdzie” (pio-

senka nr 19) i tą modlitwą kończymy katechezę.

Oto Pan Bóg przyjdzie,
Z rzeszą świętych k’nam przybędzie.
Światłość wielka w dzień ów będzie. Alleluja.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że światło oznacza Boga.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi powiedzieć jak przygotowujemy się w Adwencie na przyj-

ście Wybawiciela (np. modląc się).

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń cieszy się z przygotowań do Bożego Narodzenia.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym pieśń „Oto Pan Bóg przyj-

dzie” i opowiedziało o swoim obrazie pt. „Światłość i ciemność”.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Zapraszamy dzieci z rodzicami na nabożeństwo „Aby nie zbłądzić w dro-

dze do Jezusa – światło adwentowego lampionu (Adwent)”.

22. Bóg wybiera ludzi, którym mówi o swoim planie

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 23.

PRZEDZIWNE IMIONA

1. Cele katechetyczne

Wzbudzamy podziw dla Bożej Miłości, która objawiła się nam w tym,

że „Bóg schodzi do ludzi, Ten, który jest Bezmiarem, przyjmuje ludzką
naturę, Wieczność ogranicza się do jednego ludzkiego życia”

Ukazujemy, że oczekiwanie na przyjście Mesjasza było poprzedzone

wielowiekowym przygotowywaniem do narodzenia Jezusa. Podkreślamy
wielki sens tego wydarzenia w Bożym planie zbawienia.

Przygotowujemy do modlitwy: w dalszym ciągu uczymy postawy słu-

chania Boga.

2. Treści katechezy

Rodzi się „Dziecię”, „Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła

władza”. O jakiej władzy mówi prorok? Św. Paweł w Liście do Rzymian
(13, 1) mówi, że wszelka władza pochodzi od Boga. Jest to też myśl prze-
wijająca się w Starym Testamencie. Jezus w swojej działalności ukazuje
się nam jako Ten, który ma władzę. Jak czytamy w Słowniku Teologii Bi-
blijnej: „Jest to władza czysto religijna wysłannika Bożego, w obecności

S. Cavalletti, G. Gobbi, Io sono il buon Pastore, sussidi per la catechesi dei bambini, II

anno, dz. cyt., s. 39.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

którego Żydzi stawiają sobie bardzo zasadnicze pytanie: jakim prawem czy-
ni On te rzeczy? (Mt 21, 23-27)”

3. Zadania nauczyciela religii

Ukazanie prawdy teologicznej o podwójnej naturze Jezusa – ludzkiej

i boskiej (por. KKK 460, 464-470, 481).

Zapoznając dziecko z tekstem proroka Izajasza, staramy się je zacieka-

wić, tak aby samo chciało stawiać pytanie: kim jest to Dziecię? Prorok
zapowiada, że Dziecię to będzie miało szczególną Moc, będzie „Przedziw-
nym Doradcą”, „Księciem Pokoju” i „Odwiecznym Ojcem”. Jego panowa-
nie będzie szczególne, a wszyscy jego podwładni będą szczęśliwi.

4. Metody i środki

Pogadanka, praca z tekstem biblijnym (Iz 9, 5), praca plastyczna.
Pomoce:

– fioletowy obrus, pulpit, cztery fioletowe świece, zapałki,
– po cztery świece dla każdego dziecka z fioletowego papieru (zeszyt

nr 5),

– imiona z Księgi Izajasza, dla każdego dziecka (zeszyt nr 5),
– kaseta, piosenka nr 15: „Chwalę Ciebie, Panie”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Zbieramy dzieci w kąciku modlitwy, witamy się, śpiewając znaną z po-

przednich katechez piosenkę „Chwalę Ciebie, Panie”.

Następnie wprowadzamy dzieci w temat:
Kiedyś przyjaciel Boga, który słuchał Go swoim sercem, zapowiedział,

że narodzi się Dziecię, tak jak my wszyscy, przyjdzie na świat jako bez-

Słownik Teologii Biblijnej, dz. cyt., s. 1048-1049.

23. Przedziwne imiona

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

bronne dziecko. O naszym narodzeniu wiedzieli na początku tylko nasi ro-
dzice. Natomiast o narodzeniu tego szczególnego Dziecka powiedział nam
sam Bóg.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Wprowadzamy do zrozumienia tekstu Izajasza.
Bóg chciał nam powiedzieć, że przyjdzie na świat Ktoś bardzo wyjątko-

wy. Proroctwo mówi, że to Dziecię otrzyma nadzwyczajne imiona, które
będą Je wyróżniać spośród innych ludzi.

Przedziwny Doradca, co może znaczyć to imię? Dziecię, które udziela

rady, doradza i to w sposób przedziwny, czyli niezwykły.

Bóg Mocny – o jakiej mocy myślimy? O Mocy, którą ma Bóg, a jest nią

moc Miłości.

Ojciec Odwieczny, Dziecię zostaje nazwane Ojcem, którego początek

sięga czasów przedwiecznych.

Książę Pokoju, czyli Ten, który jest Władcą Pokoju. Co to jest pokój?

Czy pokój jest tylko wtedy, gdy na świecie nie ma wojny?

Dlaczego to Dziecię będzie tak nazwane?
Posłuchajcie. Zapalamy dwie świece – drugi tydzień Adwentu – w zu-

pełnej ciszy uroczyście odczytujemy tekst:

ALBOWIEM DZIECIĘ NAM SIĘ NARODZIŁO,
SYN ZOSTAŁ NAM DANY [...].
NAZWANO GO IMIENIEM: PRZEDZIWNY DORADCA,
BÓG MOCNY, ODWIECZNY OJCIEC, KSIĄŻĘ POKOJU (Iz 9, 5).

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Wspólnie omawiamy tekst.
– Które z imion najbardziej się wam podobało?
Pozwalamy każdemu dziecku powiedzieć imię, które mu się spodobało;

jest to modlitwa dziecka.

– Pomyślcie, dlaczego Bóg chciał nam powiedzieć właśnie te słowa?
Odczytujemy proroctwo, które ma być pomocą w modlitwie spontanicz-

nej dzieci.

– Czy te słowa dotyczą także nas?

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

– Czy czekamy na to Dziecię o tak przedziwnych, nadzwyczajnych imio-

nach?

– Jak możemy odpowiedzieć Bogu, który dzieli się z nami swoją tajem-

nicą?

Zostawiamy dzieci w ciszy, która jest szczególną formą modlitwy, na-

stępnie zachęcamy do modlitwy spontanicznej, własnymi słowami.

Modlitwa dziecka

Boże, chcę Ci powiedzieć, że Twoje imiona są tajemnicze i wspaniałe.

Zachwycają mnie. Chcę być blisko Ciebie. To cudowne, że przychodzisz
do nas jako Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę
Pokoju. Najbardziej zachwyca mnie imię...

Przy Tobie mogę spać spokojnie. Dobranoc.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci mają wyciąć imiona i nakleić je na kar-

tach swoich podręczników w przygotowanych ramkach, po dwa do każdej
ramki (dzieci, które potrafią pisać, mogą same wpisać imiona w ramki). Chętni
mogą ozdobić ramki. Na odwrocie karty polecamy nakleić cztery fioletowe
świece, a następnie narysować płomyki – utrwalamy w ten sposób pojęcie
okresu liturgicznego – Adwentu (dzieci mogą same napisać słowo ADWENT).

Na zakończenie można przeczytać antyfonę zamieszczoną na karcie pod-

ręcznika dziecka.

Góry i pagórki niech śpiewają chwałę Bogu,
bo Pan i Król przychodzi, by panować na wieki. Alleluja.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Bóg zapowiedział przyjście Kogoś mocnego, władcy, który

niesie pokój.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi powtórzyć chociaż jedno imię z proroctwa Izajasza 9, 5.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń podziwia Boga (Tego, który ma przyjść), poznawanego w zapo-

wiedziach proroka Izajasza.

23. Przedziwne imiona

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

6. Współpraca z rodziną i parafią

Dziecko pokazuje najbliższym kartę swego podręcznika z wykonanymi

zadaniami i opowiada o zapowiedzi Boga.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 24.

BÓG MÓWI O MATCE

1. Cele katechetyczne

W dalszym ciągu poprzez proroctwa przybliżamy dzieciom Tajemnicę

Wcielenia. Przedstawiamy tekst Iz 7, 14. Bóg, dążąc do pełnego zjednocze-
nia się z człowiekiem, realizuje swój plan wybierając osobę Maryi Panny.
Ona pierwsza została wybrana: „Maryja zajmuje pierwsze miejsce wśród
pokornych i ubogich Pana, którzy z ufnością oczekują od Niego zbawienia
i dostępują go. Wraz z Nią wreszcie, wzniosłą Córą Syjonu, po długim ocze-
kiwaniu spełnienia obietnicy, przychodzi pełnia czasu i nastaje nowa eko-
nomia zbawienia” (KKK 489).

2. Treści katechezy

Tekst Izajasza mówiący o „Pannie – Dziewicy” w obrazowy sposób

ukazuje podobieństwo Jezusa do człowieka. Tak jak każdy człowiek, rów-
nież Jezus potrzebuje matki, aby się narodzić. Jednak jest w tym tekście
słowo, które pokazuje i podkreśla wyjątkowość Jezusa. Jest to imię –
Emmanuel, które znaczy „Bóg z nami”.

Emmanuel – tajemnica ciągłej obecności Boga wśród nas. W Chrystu-

sie Boża Obecność ukazuje się nam w sposób szczególny.

Pośrednio katecheza ta przygotowuje dzieci do zrozumienia tekstu

o Zwiastowaniu.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

3. Zadania nauczyciela religii

Przygotowanie dziecka do przyjęcia z wiarą Tajemnicy Wcielenia na

wzór Maryi.

Uświadomienie dziecku, że w Jezusie spotykamy się z prawdziwym

Bogiem i z prawdziwym człowiekiem (KKK 464 n).

4. Metody i środki

Śpiew, praca z tekstem biblijnym (Iz 7, 14), celebracja paraliturgiczna.
Pomoce:

– paschał i białe świeczki z „kołnierzykami”, dla każdego dziecka po

jednej; paschał można wykonać z grubszej świecy, naklejając czer-
wony krzyż,

– figura Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia,
– żłóbek,
– cztery fioletowe świece, zapałki,
– fioletowy obrus,
– kaseta, piosenka nr 20: „Mów amen” i nr 3: „Pan jest wśród nas”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Witamy się i zapraszamy do kącika modlitwy, w którym znajduje się fio-

letowy obrus i cztery świece. Katechezę rozpoczynamy nauką piosenki:

Mów amen, jak Maryja.
Amen, jak Maryja.
Amen, widocznie Bóg tak chce.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Wprowadzamy do czytania Pisma Świętego.
Każde dziecko ma swoją mamę. Prorok mówił, że Dziecię, o którym już

słyszeliśmy, ma urodzić Matka. Ten tekst mówi o młodej dziewczynie, Pan-

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

nie, która ma urodzić Syna. Prorok podał również nowe imię Dziecka, które
ma się narodzić. Ma Ono nosić imię Emmanuel, co znaczy „Bóg z nami”.

Kim będzie to Dziecię, które nazywa się „Bóg z nami”? Będzie takim

samym dzieckiem, jak wszystkie, będzie potrzebować mamy! Ale które
dziecko ma takie niezwykłe imiona?

Posłuchajcie co mówi prorok.
Zapalamy dwie świece (drugi tydzień Adwentu) i czekamy na zupełną

ciszę.

Uroczyste czytanie Pisma Świętego.

OTO PANNA POCZNIE I PORODZI SYNA,
I NAZWIE GO IMIENIEM EMMANUEL (Iz 7, 14).

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Kładziemy tekst na pulpit lub umieszczamy na tablicy. W innym miejscu

sali umieszczamy figurkę Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia i żłóbek
(może być z sianem) oraz paschał. Troje wyznaczonych przez nas dzieci
uroczyście przenosi paschał, figurę Maryi i żłóbek do kącika modlitwy.
Wszyscy śpiewamy „Mów: amen, jak Maryja”.

Wyjaśniamy.
Również Maryja czekała na przyjście zapowiadanego Emmanuela, rów-

nież Ona przygotowywała się na Jego przyjście. Modliła się, rozmawiała
z Bogiem, rozważała Jego słowo. A co my możemy uczynić, aby przygoto-
wać się na świętowanie Bożego Narodzenia?

Krótka refleksja i celebracja.
Propozycja

: można zapalić paschał i każde dziecko (pojedynczo

i w ciszy) może odpalić od paschału małą świecę na znak, że jest goto-
we na przyjście Emmanuela-Światłości. Komentujemy.

Ta świeca to paschał. Jest ona znakiem Chrystusa Zmartwychwstałego,

który przyszedł na świat, aby oświecić wszystkie narody. Ta światłość przy-
szła również do nas. Każdy jednak musi samodzielnie odpowiedzieć na
pytanie, czy chce przyjąć to światło. Jeśli poczujesz, że jesteś gotowy, mo-
żesz podejść do paschału i zapalić od niego małą świecę.

Zamiast zapalania świec, można zaproponować dzieciom, aby narysowały i wycięły serca

jako znak ich serc gotowych na przyjście Jezusa, i złożyły je obok żłóbka.

24. Bóg mówi o Matce

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Należy pokazać, jak odpalić świecę i jak ją trzymać, dobrze jest

wcześniej przygotować „kołnierzyki” na świece, aby dziecko nie po-
parzyło się woskiem. Gdy dzieci zapalą swoje świeczki, wyjaśniamy.

Pan Jezus cieszy się, że otwieramy nasze serca na Jego przyjście. Jezus

naprawdę przychodzi do naszych serc i jest obecny pośród nas. Zaśpiewa-
my teraz znaną już piosenkę pt. „Pan jest wśród nas”.

Śpiewamy piosenkę nr 3 po czym gasimy świece.

Modlitwa dziecka

Dzisiaj zapalaliśmy świece od paschału. Wiem, co to znaczy. Jesteś z na-

mi. Sprawiasz, że nasze dni mogą być jasne, bo cieszymy się na nadejście
Bożego Narodzenia. Dziękuję Ci za Maryję, Mamę Jezusa, która jest taka
dobra. Ja też postanawiam, że zrobię coś dobrego dla Ciebie. To będzie....

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: jeśli czas na to pozwala, dzieci kolorują na kar-

tach żłóbek i ramkę, w której jest umieszczony tekst proroctwa (może to być
zadanie do domu).

Na zakończenie wraz z dziećmi zastanawiamy się, co każdy może zro-

bić, aby przygotować swoje serce na narodzenie Jezusa. Dzieci wypowia-
dają się i robią postanowienia wykonania dobrego uczynku.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Dziecko wie, że paschał oznacza obecność Jezusa.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi śpiewać z innymi: „Mów: amen”.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce przygotować się przez dobre uczynki na przyjście Jezusa.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym piosenkę „Mów amen” oraz

pokazało swoją pracę wykonania na karcie podręcznika.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 25.

BÓG WYBIERA
MIEJSCE NARODZENIA JEZUSA

1. Cele katechetyczne

Wyjaśniamy dziecku, na czym polega ciągłe dążenie Boga do jedności

z człowiekiem. Ukazujemy „jedność i ciągłość historii zbawienia” – po-
przez wybór proroctw i nawiązanie do geografii biblijnej.

2. Treści katechezy

Konkretyzacja faktów historycznych poprzez geografię biblijną. W ka-

techezie tej wracamy do geografii, tym razem ukazujemy dzieciom obrazy
i symbole trzech najważniejszych miast palestyńskich w życiu Jezusa.
W Ewangelii wg św. Łukasza historia i geografia zbawienia odgrywa szcze-
gólną rolę. Jak pisze P.R. Gryziec

: „Dla kompozycji dzieła, geografia ma

istotne znaczenie teologiczne”. W pierwszej części Ewangelii Łukasz wy-
mienia kilkakrotnie Judeę, która jest symbolem panowania Dawida. „Pierw-
sza część dzieła, której zadaniem jest – pisze dalej o. Gryziec – ukazanie
postaci Zbawiciela zupełnie niestandardowej, nieznanej innym ewangeli-

P. R. Gryziec OFMConv, Według świętego Łukasza. Abyś się mógł przekonać o całkowitej

pewności nauk, Kraków 1999.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

stom, jest jakby pomostem łączącym Stary Testament z Nowym, wskazują-
cym na jedność i ciągłość historii zbawienia”

Ukazujemy kontrast między wielkim i małym, które właśnie jest napraw-

dę wielkie w Bożym zamyśle. Można tu zacytować św. Łukasza: „Wysła-
wiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi
i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom” (Łk 10, 21). Bóg w Jezusie
Chrystusie przyszedł się objawić ludziom prostym i ubogim, im przynieść
radosną Nowinę. Bóg dokonuje wyboru w sposób nieoczekiwany dla czło-
wieka. Na narodzenie Syna wybrał betlejemski żłób.

3. Zadania nauczyciela religii

Ukazanie dziecku Betlejem jako miejsca narodzenia Mesjasza, które

zapowiedział prorok Micheasz (5, 1). Pokazanie na mapie Nazaretu i Jero-
zolimy i przygotowanie w ten sposób dzieci do przyjęcia następnych treści
związanych z historią zbawienia.

Kształtowanie postawy pokory (małości) w obliczu Boga: nie zawsze

to, co dla nas jest drogocenne, ważne, piękne jest równie wartościowe i mi-
łe Bogu.

Dalsze przygotowanie do modlitwy.

4. Metody i środki

Śpiew, pogadanka połączona z pokazem, praca z tekstem biblijnym (Mi

5,1), praca z mapą oraz ćwiczenia.

Pomoce:

– zdjęcia i foldery różnych miast z gazet,
– fioletowy obrus, cztery fioletowe świece, figura Matki Bożej Niepo-

kalanie Poczętej i pusty żłóbek,

– mapka Palestyny (zeszyt nr 6),
– symbole: gwiazda betlejemska, czerwony płomień, żółty krzyż (dla

katechety: zeszyt nr 7; dla dzieci do kolorowania: zeszyt nr 5),

– karta z nazwami miast: Nazaret, Betlejem, Jerozolima (zeszyt nr 5),

Tamże, s. 20.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

– kredki, klej, nożyczki,
– kaseta, piosenka nr 21: „To, co jest małe”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Zbieramy dzieci w kąciku modlitwy i uczymy się śpiewać „To, co jest

małe” (piosenka nr 21).

To, co jest małe w oczach tego świata,
jest tym właśnie, co wybrał Bóg.

Następnie wprowadzamy nowy temat.
Poznaliśmy już trzy tajemnice, o których Pan Bóg chciał nam powie-

dzieć ustami proroka. Dzisiaj poznamy jeszcze jedną. Zobaczcie, mam tu
zdjęcia różnych miast.

Pokazujemy dzieciom zdjęcia i umieszczamy na tablicy. Można wspól-

nie z dziećmi wykonać plakat z wykorzystaniem zdjęć. Można także ogląd-
nąć zdjęcia na kartach (w podręczniku dziecka).

Powiedzcie mi, które z nich najbardziej się wam podoba? Dlaczego?
Dzieci się wypowiadają.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Wprowadzamy do czytania Pisma Świętego:
A teraz posłuchajcie, jakie miasto wybrał Bóg. Prorok nam powiedział

o bardzo małym mieście, które nazywa się Betlejem.

Pokazujemy stosowną ilustrację.
Wcześniej widzieliśmy, jak mała jest Ziemia Izraelska w porównaniu

z całym światem. A Betlejem jest jednym z najmniejszych miast w Izraelu.
Jednak jest coś szczególnego, co wyróżnia je od innych.

Posłuchajmy, co prorok mówi na temat tego miasta.
Zapalamy trzy świece – trzeci tydzień Adwentu i czytamy:

25. Bóg wybiera miejsce narodzenia Jezusa

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

A TY, BETLEJEM, NAJMNIEJSZE JESTEŚ WŚRÓD PLEMION JUDZKICH!
Z CIEBIE MI WYJDZIE TEN, KTÓRY BĘDZIE WŁADAŁ W IZRAELU,
A POCHODZENIE JEGO OD POCZĄTKU, OD DNI WIECZNOŚCI

(Mi 5, 1).

Co prorok chciał powiedzieć o tym najmniejszym mieście?

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

W tym najmniejszym mieście narodzi się Dziecię, które będzie władało.

Co to znaczy? Dlaczego Bóg wybrał najmniejsze miasto na przyjście na
świat Władcy, którego pochodzenie sięga czasów odwiecznych?

Po krótkiej refleksji gasimy świece, pokazujemy mapę Izraela z zazna-

czonymi na kolorowo regionami i symbolami miast: Nazaret, Betlejem,
Jerozolima.

Pokażę wam trzy bardzo ważne miasta i ich symbole:
Betlejem – będziemy oznaczać gwiazdą, jest to miasto, w którym naro-

dził się Jezus, gwiazda betlejemska świeciła nad żłóbkiem i wskazywała
miejsce Jego narodzenia;

Nazaret – symbolem Nazaretu będzie czerwony płomień, znak Ducha

Świętego. W Nazarecie Maryja dowiedziała się, że zostanie Matką Syna
Bożego za sprawą Ducha Świętego;

Jerozolima – znakiem tego miasta jest krzyż. Jerozolima jest najważ-

niejszym miastem, ponieważ tam Jezus umarł na krzyżu, a po trzech dniach
zmartwychwstał.

Modlitwa dziecka

Kochany Panie Boże. Wybrałeś takie małe, biedne miasto na urodzenie

Jezusa. Pokazałeś nam, co dla Ciebie jest piękne i ważne. Ja też chcę ko-
chać to, co małe, nawet jeśli nie jest bogate. Wtedy będę szczęśliwszy.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: po przedstawieniu symboli miast, powtarzamy

nazwy, a następnie zapraszamy dzieci do pracy. Rozdajemy karty podręczni-
ka, na których dzieci kolorują mapki i zaznaczają trzy główne miasta, przy-
klejając ich symbole. Mogą połączyć linią nazwy miast z ich symbolami.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Oglądamy prace dzieci, razem z dziećmi powtarzamy nazwy miast i wy-

darzenia z nimi związane. Na zakończenie odczytujemy modlitwę:

Oto Król najwyższy przybędzie z wielką mocą,
aby zbawić wszystkie narody. Alleluja.

Warto nawiązać do ostatniej katechezy, pytając, czy udało się dzieciom

wypełnić dobry uczynek.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Jezus narodził się w Betlejem, zgodnie z zapowiedzią

Boga.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi powiedzieć, dlaczego symbolem Betlejem jest gwiazda,

a symbolem Jerozolimy – krzyż.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce doceniać to, co Bóg – także małe i biedne.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym piosenkę „To, co jest małe”

oraz opowiedziało o symbolach miast: Betlejem, Nazaretu i Jerozolimy.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

25. Bóg wybiera miejsce narodzenia Jezusa

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 26.

POSŁANIEC
ZWIASTUJE MARYI WIELKĄ RADOŚĆ

1. Cele katechetyczne

Uczymy dziecko odkrywania Boga działającego na rzecz człowieka i z

człowiekiem

. Odkrywanie i poszukiwanie znaków Tajemnicy Bożej przy-

nosi radość i pozwala dziecku na przybliżenie się do Boga i nawiązanie
z Nim dialogu poprzez modlitwę, która jest odpowiedzią na kerygmat.

2. Treści katechezy

W katechezie tej ukazujemy dzieciom realizację planu zbawczego. Bóg

posyła anioła do wybranej przez siebie dziewczyny, imieniem Maryja, któ-
ry zwiastuje jej wielką radość: zostanie Matką Syna Bożego.

Przedstawiamy dzieciom głęboką treść teologiczną zawartą w tekście św.

Łukasza (Łk 1, 28-33). Jednym z jej aspektów, zdaniem egzegetów, jest to, że
św. Łukasz „chce nam przedstawić ciągłość i jedność działania Boga [...].
Bóg Starego Testamentu działa również w Nowym Testamencie i kontynu-
uje realizację swego zbawczego planu”

Por. Bóg w przedszkolu i w szkole, red. Z. Marek SJ, Kraków 2000, s. 129.

P. R. Gryziec OFMConv, Według św. Łukasza. Abyś się mógł przekonać o całkowitej

pewności nauk, dz. cyt., s. 31.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Objaśnianie problemu jedności historii zbawienia rozpoczęliśmy od wy-

boru tekstów ze Starego Testamentu, które zapowiadały przyjście Mesja-
sza. Teraz tę myśl rozwijamy poprzez wyjaśnianie fragmentów Nowego
Testamentu, mówiących o narodzeniu Jezusa. Pokazujemy, że dzieło zbaw-
cze jest realizowane: Maryja odpowiada z wiarą Bogu i za sprawą Ducha
Świętego staje się matką.

Ewangeliczny fragment o zwiastowaniu NMP zawiera myśl, która swo-

imi korzeniami sięga ksiąg prorockich (np. So 3, 14-17). Można ją streścić
w trzech punktach:

1) nie bój się,
2) ponieważ Pan jest blisko,
3) a więc raduj się

Św. Łukasz chce nam powiedzieć, że właśnie dziś wypełniła się Obiet-

nica dana Narodowi Wybranemu. Nadchodzi Pan, Zbawiciel, Mesjasz,
a więc również czas wielkiej radości. Bóg nie chce, aby człowiek się Go
bał, chce, aby Go kochał.

3. Zadania nauczyciela religii

Postawa proroków, którzy wsłuchiwali się w głos Boga, stała się wzo-

rem do naśladowania. Uczymy dziecko otwierać serce, wyciszać je, aby
słyszeć głos Boga, który nieustannie do niego przemawia. Teraz Maryja
staje się wzorem, uczy następnego kroku w nawiązaniu kontaktu z Tym,
który wybiera i wzywa. Maryja odpowiada Bogu z wiarą, mówiąc: „tak,
niech mi się stanie”, akceptuje i realizuje zbawczy plan działania. Również
my uczymy dziecko odpowiadać Bogu.

Uczenie modlitwy „Zdrowaś Maryjo” z wykorzystaniem słów piosenki.

4. Metody i środki

Praca z tekstem biblijnym (Łk 1, 26- 38), śpiew, praca plastyczna.

S. Cavalletti, Potencjał duchowy dziecka. Doświadczenia z dziećmi w wieku od 3 do 6 lat,

Kraków 2001.

26. Posłaniec zwiastuje Maryi wielką radość

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Pomoce:

– kolorowe zdjęcie przedstawiające scenę Zwiastowania (zeszyt 7),
– kaseta, piosenka nr 22: „Zdrowaś Maryjo”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Zbieramy dzieci w kąciku modlitwy, gdzie na tablicy umieszczamy ilu-

strację sceny Zwiastowania. Przedstawiamy własnymi słowami tekst o Zwia-
stowaniu, zwracając uwagę, że do Maryi przychodzi Posłaniec, który przy-
nosi jej wielką Nowinę, zwiastuje jej, że zostanie Matką „Syna Najwyższe-
go”, „Syna Bożego”. Są to nowe imiona Tego, który ma się narodzić jako
człowiek. Kim On będzie?

Innym ważnym momentem, na który zwracamy uwagę, jest fakt działa-

nia Ducha Świętego, który osłoni Maryję, a Ona stanie się matką.

Następnie mówimy dzieciom o tym, jak Maryja odpowiedziała na słowa

Posłańca.

Wprowadzamy do czytania Pisma Świętego:
Wiemy już, gdzie jest miasto Nazaret. W nim mieszkała dziewczyna,

która miała na imię Maryja. Tak jak inni, często modląc się, czekała na
przyjście Światłości.

Pewnego dnia przyszedł do Niej Posłaniec z nieba, aby przekazać jej

słowa Boga. Posłaniec ten nazywał się Gabriel. Przemówił do Niej: „Bądź
pozdrowiona, Zdrowaś Maryjo, Pan z Tobą”.

Maryja, widząc anioła i słysząc te słowa, bardzo się zdziwiła, a nawet

przestraszyła. Jednakże anioł Gabriel powiedział do Niej, aby się nie bała,
bo zostanie Matką Syna Najwyższego, Matką Jezusa. I stanie się to za spra-
wą Ducha Świętego. Anioł, po przekazaniu tej Nowiny, czekał na odpo-
wiedź Maryi.

A Maryja powiedziała: „Niech mi się stanie według słowa twego”, co

znaczy, że zgadza się zostać Matką Dziecka o tak nadzwyczajnych imio-
nach.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Uroczyste odczytanie tekstu Pisma Świętego.

POSŁAŁ BÓG ANIOŁA GABRIELA DO MIASTA W GALILEI, ZWANE-

GO NAZARET, DO DZIEWICY, KTÓREJ BYŁO NA IMIĘ MARYJA. ANIOŁ
WSZEDŁ DO NIEJ I RZEKŁ:

„BĄDŹ POZDROWIONA,
PEŁNA ŁASKI,
PAN Z TOBĄ,
BŁOGOSŁAWIONA JESTEŚ MIĘDZY NIEWIASTAMI”.
ONA ZMIESZAŁA SIĘ NA TE SŁOWA I ROZWAŻAŁA, CO MIAŁOBY

ZNACZYĆ TO POZDROWIENIE.

LECZ ANIOŁ RZEKŁ DO NIEJ: „NIE BÓJ SIĘ, MARYJO, ZNALAZŁAŚ

BOWIEM ŁASKĘ U BOGA. OTO POCZNIESZ I PORODZISZ SYNA, KTÓ-
REMU NADASZ IMIĘ JEZUS. BĘDZIE ON WIELKI I BĘDZIE NAZWANY
SYNEM NAJWYŻSZEGO.

NA TO MARYJA RZEKŁA DO ANIOŁA: „JAKŻE SIĘ TO STANIE?”.
ANIOŁ JEJ ODPOWIEDZIAŁ: „DUCH ŚWIĘTY ZSTĄPI NA CIEBIE I MOC

NAJWYŻSZEGO OSŁONI CIĘ. DLATEGO TEŻ ŚWIĘTE, KTÓRE SIĘ NA-
RODZI, BĘDZIE NAZWANE SYNEM BOŻYM”.

[...].

NA TO RZEKŁA MARYJA:
„OTO JA SŁUŻEBNICA PAŃSKA,
NIECH MI SIĘ STANIE WEDŁUG TWEGO SŁOWA!”.
WTEDY ODSZEDŁ OD NIEJ ANIOŁ

(Łk 1, 26- 38).

Wspólna refleksja.
– O czym dowiedziała się Maryja?
– Jakie imiona będzie miał Syn Maryi?
(Jezus, Syn Najwyższego, Syn Boży).
– Co odpowiedziała Maryja aniołowi?
– Czy tę Nowinę o przyjściu na świat Dziecka Bóg chciał przekazać

tylko Maryi, czy jeszcze komuś innemu?

Pomagamy dzieciom zrozumieć, że Bóg mówi do wszystkich o narodzeniu

Jego Syna.

26. Posłaniec zwiastuje Maryi wielką radość

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

– Jeśli ta Dobra Nowina dotyczy również nas, to co możemy odpowie-

dzieć?

– A jak odpowiedziała Maryja?
– A jak ja odpowiem?

Uczymy śpiewu „Zdrowaś Maryjo”.

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna,
Pan z Tobą, błogosławionaś Ty.
Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony Jezus.
Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami, za nami grzesznymi
teraz i w godzinę śmierci naszej, amen. Amen, Maryjo, amen.

Modlitwa dziecka

Panie Boże, dziękuję Ci jeszcze raz za Maryję. Jak dobrze, że Ona Cie-

bie tak kocha. Poproszę Ją o to, by nauczyła mnie tak kochać Ciebie. „Zdro-
waś Maryjo...”.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: zapraszamy dzieci do stolików, aby na kartach

swoich podręczników pokolorowały postacie Maryi i anioła Gabriela. Mogą
również na odwrocie strony wykonać samodzielnie rysunek Zwiastowania.

Po skończonej pracy możemy odczytać teksty zapisane w ćwiczeniach.
Odpowiadając Bogu, wspólnie odmawiamy modlitwę „Zdrowaś Maryjo”.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że do Maryi przyszedł anioł i zwiastował Jej, że będzie Mamą

Pana Jezusa.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi modlić się z innymi modlitwą „Zdrowaś Maryjo”.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń pragnie jak Maryja otwierać się na słowa Boga.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym pieśń „Zdrowaś Maryjo”

oraz opowiedziało, co przedstawia ilustracja na karcie jego podręcznika,
którą pomalowało.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty. Wspólna modlitwa

w rodzinie.

26. Posłaniec zwiastuje Maryi wielką radość

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 27.

NARODZENIE JEZUSA I POKŁON PASTUSZKÓW

1. Cele katechetyczne

Ukazujemy dziecku, że właśnie dziś rodzi się dla nas Chrystus, zstępuje

Światłość, nadchodzi czas radości, wypełnia się Obietnica dana nam przez Boga.

Celebrujemy tajemnicę Bożego Narodzenia.

2. Treści katechezy

Poprzez fakt narodzenia Jezusa wypełnia się zamysł zjednoczenia się

Boga z człowiekiem. W osobie Jezusa realizuje się Nowe Przymierze. Ro-
dzi się człowiek, taki sam jak my, ale niezwykłe rzeczy dziejące się wokół
potwierdzają, że rodzi się Bóg. Tekst św. Łukasza pokazuje nam poprzez
kontrast prawdziwość i wielkość tego wydarzenia.

3. Zadania nauczyciela religii

Zaznajomienie z tekstem Pisma Świętego o Bożym Narodzeniu.
Wychowanie do przyjmowania różnorodnych postaw i form modlitwy:
– Maryja, „która wszystko zachowywała w sercu”, daje nam wzór szcze-

gólnej modlitwy. Dzięki niej uczymy się, jak rozmawiać z Bogiem. Maryja
uczy nas postawy adoracji Tajemnic Bożych.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

– Pastuszkowie, wyrażają radość i uczą nas, modlitwy wielbienia i dzięk-

czynienia, która jest najbliższa dziecku w tym wieku

Wychowywanie do przyjęcia i zrozumienia misji pasterskiej, która re-

alizuje się poprzez głoszenie i opowiadanie o wydarzeniach zbawczych,
podobnie jak czynili to pasterze w Betlejem.

4. Metody i środki

Celebracja Bożego Narodzenia, praca z tekstem biblijnym (Łk 2, 1-20),

śpiew.

Pomoce:

– figura Matki Bożej Niepokalanie Poczętej (z wcześniejszej kateche-

zy) i pusty żłóbek,

– figura Dzieciątka Jezus, którą w czasie celebracji dzieci umieszczają

w przygotowanym żłóbku,

– kaseta, kolęda nr 23: „Przybieżeli do Betlejem”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Zbieramy dzieci wokół kącika modlitwy i pytamy, czy zauważyły coś

nowego, przygotowanego w sali. Być może dzieci zwrócą uwagę na żłóbek
i figurę Dzieciątka.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Wprowadzamy do czytania Pisma Świętego.
Maryja i Józef idą do Betlejem, gdzie przychodzi na świat Dziecię

Jezus.

Ale Kim jest to Dziecię? Kim będzie? Dziecko takie samo jak wszystkie

dzieci. Potrzebuje mamy, która się nim opiekuje, owija w pieluszki, jednak

Por. Bóg w przedszkolu i w szkole, dz. cyt., s. 104-110.

27. Narodzenie Jezusa i pokłon pastuszków

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

wokół tego Dziecka dzieją się wielkie rzeczy, o których za chwilę się dowie-
my, a które oznaczają, że to Dziecko jest niezwykłe.

Niedaleko miejsca narodzenia się Jezusa znajdowali się pastuszkowie,

którzy paśli swoje owce. Do nich właśnie przyszedł anioł, aby im zwiasto-
wać wielką radość. Pastuszkowie, widząc anioła, bardzo się przestraszyli.
Anioł jednak powiedział im: „Nie bójcie się”, „idźcie do Betlejem, a zoba-
czycie Dziecię owinięte w pieluszki”, powiedział też: „dziś narodził się
wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan”.

W tym momencie pojawił się chór aniołów, który wielbił Pana:
„Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój
ludziom Jego upodobania”.
Pastuszkowie poszli do Betlejem i tam ujrzeli Niemowlę, Jego Matkę

i Józefa.

Celebracja Bożego Narodzenia – zanosimy Dzieciątko Jezus do żłóbka,

słuchając lub śpiewając „Jezus malusieńki”.

Czytamy fragment tekstu o Bożym Narodzeniu: Łk 2, 1-20.
Posłuchajcie słów Pisma Świętego!

[MARYJA] PORODZIŁA SWEGO PIERWORODNEGO SYNA, OWINĘŁA

GO W PIELUSZKI I POŁOŻYŁA W ŻŁOBIE, GDYŻ NIE BYŁO DLA NICH
MIEJSCA W GOSPODZIE.

W TEJ SAMEJ OKOLICY PRZEBYWALI W POLU PASTERZE I TRZY-

MALI STRAŻ NOCNĄ NAD SWOJĄ TRZODĄ. NARAZ STANĄŁ PRZY NICH
ANIOŁ PAŃSKI I CHWAŁA PAŃSKA ZEWSZĄD ICH OŚWIECIŁA, TAK ŻE
BARDZO SIĘ PRZESTRASZYLI. LECZ ANIOŁ RZEKŁ DO NICH: NIE BÓJ-
CIE SIĘ! OTO ZWIASTUJĘ WAM RADOŚĆ WIELKĄ, KTÓRA BĘDZIE
UDZIAŁEM CAŁEGO NARODU: DZIŚ W MIEŚCIE DAWIDA NARODZIŁ SIĘ
WAM ZBAWICIEL, KTÓRYM JEST MESJASZ, PAN. A TO BĘDZIE ZNAKIEM
DLA WAS: ZNAJDZIECIE NIEMOWLĘ, OWINIĘTE W PIELUSZKI I LEŻĄ-
CE W ŻŁOBIE. I NAGLE PRZYŁĄCZYŁO SIĘ DO ANIOŁA MNÓSTWO ZA-
STĘPÓW NIEBIESKICH, KTÓRE WIELBIŁY BOGA SŁOWAMI:

„CHWAŁA BOGU NA WYSOKOŚCIACH,
A NA ZIEMI POKÓJ
LUDZIOM JEGO UPODOBANIA”.
GDY ANIOŁOWIE ODESZLI OD NICH DO NIEBA, PASTERZE MÓWILI

NAWZAJEM DO SIEBIE: PÓJDŹMY DO BETLEJEM I ZOBACZMY, CO SIĘ

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

TAM ZDARZYŁO I O CZYM NAM PAN OZNAJMIŁ. UDALI SIĘ TEŻ Z POŚPIE-
CHEM I ZNALEŹLI MARYJĘ, JÓZEFA I NIEMOWLĘ, LEŻĄCE W ŻŁOBIE. [...]
LECZ MARYJA ZACHOWYWAŁA WSZYSTKIE TE SPRAWY I ROZWAŻAŁA
JE W SWOIM SERCU. A PASTERZE WRÓCILI, WIELBIĄC I WYSŁAWIAJĄC
BOGA ZA WSZYSTKO, CO SŁYSZELI I WIDZIELI, JAK IM TO BYŁO POWIE-
DZIANE (Łk 2, 1-20).

Następnie śpiewamy kolędę: „Przybieżeli do Betlejem”.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Wspólna refleksja:
– Co znaczy, że Maryja zachowywała wszystko w swoim sercu?
– A co robili pasterze, gdy ujrzeli Dziecię?
(Pasterze szli i opowiadali wszystkim o tym, co się wydarzyło, wielbili

i wysławiali Boga.)

– Czy Jezus narodził się tylko dla nich?
– Maryja i pasterze wielbili Boga, to znaczy, odpowiedzieli modlitwą

na tę Nowinę, a my jak możemy odpowiedzieć?

Jeśli dzieci same potrafią modlić się spontanicznie, w tym momencie

dajemy im czas na modlitwę dziękczynienia i wielbienia.

Można też przeczytać słowa z kart ich podręcznika i powtórzyć je razem

z dziećmi.

„Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój
ludziom Jego upodobania”.

Modlitwa dziecka

Mam takie zdjęcia, na których jestem malutkim dzidziusiem. To cu-

downe, że Ty, Panie Jezu, urodziłeś się i też byłeś Maleńki. Dziękuję Ci,
Panie, za Twoje narodzenie, za światło nad Betlejem i za pasterzy. Chcę jak
oni pokłonić się Tobie. Zaśpiewam Ci moją ulubioną kolędę.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci na kartach podręcznika kolorują żłóbek,

rysują pasterzy adorujących Dziecię. Na odwrocie kart mogą samodzielnie
narysować Boże Narodzenie.

Na zakończenie śpiewamy dowolną, znaną dzieciom kolędę.

27. Narodzenie Jezusa i pokłon pastuszków

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Maryja urodziła Jezusa oraz zna wydarzenie pokłonu

pasterzy.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi śpiewać wspólnie ulubione kolędy.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce dziękować i wielbić Nowonarodzonego, Jezusa.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym swoją pracę i zaśpiewało z ni-

mi kolędę „Przybieżeli do Betlejem pasterze”.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 28.

WIGILIJNE ŚWIĘTOWANIE

1. Cele katechetyczne

Wychowujemy dziecko do okazywania innym swojej miłości, do posta-

wy dzielenia się miłością przy posiłku. Ukazujemy, że wtedy Bóg jest po-
śród nas i dzieli naszą radość i całe nasze życie.

2. Treści katechezy

Bóg przychodzi jako pojednanie, miłość, pokój, przebaczenie. Uczy nas,

że najważniejsze jest to, że jesteśmy razem, że Bóg jest pośród nas. To
wszystko wyrażają nasze prezenty, a przede wszystkim biały wigilijny opła-
tek. Dziecko ma doświadczyć radości przebywania razem oraz tego, że ra-
dość i pokój przynosi do serca Bóg. Jego dom jest pośród naszych domów
na ziemi, a nasze domy stają się Jego domem przez miłość i pojednanie.
Wielkim pragnieniem Boga jest przebywanie pośród nas i dzielenie nasze-
go życia w Jego miłości.

3. Zadania nauczyciela religii

Kształtowanie w dziecku umiejętności dzielenia się radością we wspól-

nocie rodzinnej.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Uczenie rodzinnych tradycji świętowania Bożego Narodzenia: zapozna-

wanie dziecka ze świątecznymi zwyczajami Wigilii Bożego Narodzenia
oraz z rytuałem rodzinnym.

4. Metody i środki

Pogadanka o Wigilii, praca plastyczna, celebracja wieczerzy wigilijnej.
Pomoce:

– rekwizyty dla dziecka potrzebne do nakrywania stołu (przygotowuje-

my je sami),

– kaseta, kolęda – piosenka nr 27: „Maleńki Jezu”; kolęda – piosenka nr

24: „Gdy pierwsza na niebie zapali się gwiazdka” oraz inne kolędy.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Jest taki dzień, kiedy zbieramy się w domu razem i przystrajamy choin-

kę. Usiądźmy. Posłuchajmy kolędy.

1. Gdy pierwsza na niebie zapali się gwiazdka

i stoły obrusem nakryte,
gdy wszyscy są w domu, i ojciec i matka,
w świecznikach już palą się świece.
Radosną nowinę głoszą nam wszędzie
i dzwony już dzwonią w zachwycie,
to znaczy, że nam się narodził Zbawiciel,
Ten, który nam dał wieczne życie.

Refren: Śpiewajmy: Gloria! (4x)

2. Zielona choinka znów pięknie przybrana

i cieszą się znów wszystkie dzieci.
Za oknem śnieg biały płatkami się sypie
i radość kolęda nam niesie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

W maleńkiej stajence, gdzie Jezus złożony,
wokoło zwierzęta i siano.
Tyś Bóg jest Najwyższy, o Jezu, nasz Panie!
Tobie radośnie śpiewamy!

B. i C. Odkrywamy wezwanie Boże i odpowiadamy na nie

Rozmawiamy z dziećmi na temat Wigilii.
O czym opowiada kolęda? Kto z was już myśli o choince? Zapraszam

was do wspólnej pracy. Na kartach waszych podręczników są narysowane
choinki, a wy będziecie je jak najpiękniej ozdabiać.

Włączamy muzykę z kolędami, dzieci pracują przy stolikach. Po ukoń-

czonej pracy dzieci w dowolnych miejscach sali umieszczają swoje dzieła
i zatrzymują się przy nich.

Nasza refleksja o Wigilii.
Jest taki jeden dzień w roku, kiedy wszyscy zaglądamy przez okno, aby

zobaczyć, czy zaświeciła już wigilijna gwiazdka. Zamknijcie oczy i poszu-
kajcie na swoim niebie gwiazdki.

Dzieci zamykają na chwilę oczy.
Komu udało się zobaczyć gwiazdkę?
Kto jeszcze jej nie widział?
Czasem niebo jest pochmurne i gwiazdki nie widać, ale ona zawsze świeci

za chmurami. Wtedy mama w naszym domu nakrywa do stołu. Zapraszam
was do przygotowania wigilijnego stołu.

Nakrywamy z dziećmi do stołu. Gdy stół jest nakryty, kładziemy na nim

opłatek, Pismo Święte, przygotowujemy wigilijny wystrój. Można wcześniej
z dziećmi ustalić, kto i co ma przynieść, albo podczas zajęć wyznaczamy
dzieci do poszczególnych funkcji, udostępniając przygotowane rekwizyty.

Otoczmy teraz stół dokoła. Zaśpiewamy kolędy.
Śpiewamy z dziećmi wybrane kolędy.
Jesteśmy razem. Powiedzcie mi, kto z wami jest w domu przy wigilij-

nym stole?

Dzieci się wypowiadają.
W czyim domu rozpoczynacie wspólną wieczerzę od czytania Pisma

Świętego?

Jeśli dzieci się zgłoszą, pytamy dalej.
Kto z rodziny czyta u was słowo Boże? My także przeczytamy Pismo

Święte.

28. Wigilijne świętowanie

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Podnosimy Księgę. Wyznaczone dziecko zapala świecę.
Czytamy fragment o narodzeniu Jezusa (np. Łk 2, 6b-20).

NADSZEDŁ DLA MARYI CZAS ROZWIĄZANIA. PORODZIŁA SWEGO

PIERWORODNEGO SYNA, OWINĘŁA GO W PIELUSZKI I POŁOŻYŁA
W ŻŁOBIE, GDYŻ NIE BYŁO DLA NICH MIEJSCA W GOSPODZIE.

W TEJ SAMEJ OKOLICY PRZEBYWALI W POLU PASTERZE I TRZY-

MALI STRAŻ NOCNĄ NAD SWOJĄ TRZODĄ. NARAZ STANĄŁ PRZY NICH
ANIOŁ PAŃSKI I CHWAŁA PAŃSKA ZESZSZĄD ICH OŚWIECIŁA, TAK ŻE
BARDZO SIĘ PRZESTRASZYLI. LECZ ANIOŁ RZEKŁ DO NICH: «NIE BÓJ-
CIE SIĘ! OTO ZWIASTUJĘ WAM RADOŚĆ WIELKĄ, KTÓRA BĘDZIE
UDZIAŁEM CAŁEGO NARODU: DZIŚ W MIEŚCIE DAWIDA NARODZIŁ SIĘ
WAM ZBAWICIEL, KTÓRYM JEST MESJASZ, PAN. A TO BĘDZIE ZNAKIEM
DLA WAS: ZNAJDZIECIE NIEMOWLĘ, OWINIĘTE W PIELUSZKI I LEŻĄ-
CE W ŻŁOBIE». I NAGLE PRZYŁĄCZYŁO SIĘ DO ANIOŁA MNÓSTWO
ZASTĘPÓW NIEBIESKICH, KTÓRE WIELBIŁY BOGA SŁOWAMI:

«CHWAŁA BOGU NA WYSOKOŚCIACH,
A NA ZIEMI POKÓJ
LUDZIOM JEGO UPODOBANIA».
GDY ANIOŁOWIE ODESZLI OD NICH DO NIEBA, PATERZE MÓWILI

NAWZJEM DO SIEBIE: «PÓJDŹMY DO BETLEJEM I ZOBACZYMY, CO SIĘ
TAM ZDARZYŁO I O CZYM NAM PAN OZNAJMIŁ». UDALI SIĘ TEŻ Z PO-
ŚPIECHEM I ZNALEŹLI MARYJĘ, JÓZEFA I NIEMOWLĘ, LEŻĄCE W ŻŁO-
BIE. GDY JE UJRZELI, OPOWIEDZIELI O TYM, CO IM ZOSTAŁO OBJAWIO-
NE O TYM DZIECIĘCIU. A WSZYSCY, KTÓRZY TO SŁYSZELI, DZIWILI SIĘ
TEMU, CO IM PASTERZE OPOWIADALI. LECZ MARYJA ZACHOWYWAŁA
WSZYSTKIE TE SPRAWY I ROZWAŻAŁA JE W SWOIM SERCU. A PASTE-
RZE WRÓCILI, WIELBIĄC I WYSŁAWIAJĄC BOGA ZA WSZYSTKO, CO
SŁYSZELI I WIDZIELI, JAK IM TO BYŁO POWIEDZIANE.

Po odczytaniu tekstu Pisma Świętego, wyjmujemy opłatki i rozdajemy je

dzieciom mówiąc:

Opłatek przypomina nam, że pośród nas na ziemi narodził się Jezus.
Posłuchajmy kolędy (piosenka nr 27):

Refren: Maleńki Jezu, zostań tu! Zamieszkaj w każdym z nas.

Niech w naszych sercach żyje Bóg,
na zawsze, w każdy czas.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

1. Maleńki Jezu, przychodzisz zbawić świat,

bo na nim ciągle tak wiele jeszcze zła.

2. Maleńki Jezu, przychodzisz do nas,

bo dobrym uczynkiem Ty pragniesz zwalczyć zło.

Teraz podzielimy się opłatkiem na znak, że Jezus każdego człowieka

miłuje, że przyszedł do każdego z nas, jest z nami teraz i tutaj!

Uczymy dzieci, w jaki sposób mają dzielić się opłatkiem. Dzieci skła-

dają sobie życzenia.

Modlitwa dziecka

Jakie to wspaniałe, że ubieramy choinkę! Wiesz, Panie Boże? Chcę Ci

powiedzieć, jak bardzo cieszę się cukierkami i orzeszkami, które na niej
zawieszam. Zapraszam Cię! Zobacz, jaka ona jest świecąca i wesoła! A biały
opłatek na stole ma smak Twojej Miłości!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci rysują Wigilię w swoim domu.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, jak przygotować stół wigilijny, aby podzielić się przy nim

opłatkiem (opłatek, świeca, Pismo Święte).

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi dzielić się opłatkiem.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce przeżywać Wigilię jako radosne święto religijne.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym swoją pracę i porozmawiało

z nimi o Wigilii Bożego Narodzenia.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

28. Wigilijne świętowanie

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 29.

NASZA PASTERKA

1. Cele katechetyczne

Budzimy potrzebę umocnienia więzów rodzinnych i podejmowania przez

dziecko tradycji rodzinnego świętowania. Chcemy, aby dziecko odpowia-
dało na miłość Boga, dzieląc się z innymi tym, co samo otrzymało.

2. Treści katechezy

Głosimy dziecku orędzie, że Bóg dzieli się z ludźmi swoją miłością jak

chlebem. On nie omija żadnego domu. Do każdego człowieka chce przyjść
ze swoim podarunkiem miłości. Każdego człowieka wybiera za przyjacie-
la. Nasza Wigilia jest dzieleniem się miłością nie tylko z domownikami,
ale ze wszystkimi ludźmi.

3. Zadania nauczyciela religii

Prowadzenie dziecka do doświadczenia radości płynącej z więzi rodzin-

nej oraz z dzielenia się z innymi radością swojego serca.

Zapoznanie dziecka z tradycjami wigilijnego świętowania i zwyczaja-

mi obchodzenia świąt, a zwłaszcza ze zwyczajem świętowania Pasterki.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

4. Metody i środki

Śpiew, celebracja dzielenia się opłatkiem z „innymi domami” oraz cele-

bracja procesji na Pasterkę.

Pomoce:

– odpowiednia liczba narysowanych świeczek do kolorowania (zeszyt

nr 5),

– pocztówki i obrazki z widokami różnych domów, przygotowane przez

katechetę do urządzenia wystawy,

– czyste kartki, na których dzieci będą składać kawałeczki opłatków

przy domkach,

– siano, figurka Dzieciątka Jezus, pieluszka (siano może być w żłóbku

na środku sali albo w kąciku modlitwy),

– prawdziwy opłatek dla każdego dziecka,
– świeca, zapałki,
– kaseta, kolędy – piosenka nr 23: „Przybieżeli do Betlejem”, piosenka

nr 25: „Gdy wigilijny wieczór nadchodzi”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Uczymy kolędy ( nr 25):

Gdy wigilijny wieczór nadchodzi, posłuchaj, słychać krok.
Para wędrowców do nas przychodzi przez wigilijny mrok.
Od drzwi do drzwi stuka, puka i schronienia u nas szuka.
Czy wiesz, Kto przyszedł tu?
Otwórz, otwórz, otwórz Mu!

Rozmawiamy z dziećmi na temat kolędy:
– O czym mówi nam piosenka?
– Kto w Święta Bożego Narodzenia był szczególnie witany w naszym

domu?

– Kogo przypomina nam biały opłatek?

29. Nasza pasterka

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Dzieci siadają w kręgu. Przygotowujemy wystawę pocztówek i ob-

razków przedstawiających domy. Prowadzimy pogadankę.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Teraz z opłatkiem wybierzemy się w podróż.
Dzieci otrzymują opłatki.
Pójdziemy z opłatkiem do różnych domów. Zobaczymy, kto mieszka

w tych domach i co się tam dzieje.

Dzieci wstają i śpiewając, idą za nami do kolejnych domów (obrazków

na wystawie). Rozmawiamy z dziećmi, zatrzymując się przy poszczególnych
„domach”.

– Kogo tutaj widzimy?
– Co tutaj się dzieje?
– Co możemy powiedzieć?
– Co możemy tutaj uczynić?

Dzieci przy każdym domu pozostawiają część swojego opłatka. Możemy

położyć obok każdego obrazka czyste kartki, aby dzieci składały na nich
kawałeczki opłatka. Gdy dzieci odwiedzą wszystkie domy, siadają w kręgu.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Jest taki dzień, w którym łamiemy się opłatkiem. Pamiętacie, jak ten

dzień się nazywa? Co wtedy w domu przygotowujemy?

Odpowiedzi dzieci.
Po Wigilii, o północy, kto może idzie do kościoła na Mszę świętą, na

spotkanie z nowonarodzonym Panem Jezusem, z Jego Matką Maryją i z
Jego opiekunem – św. Józefem, a także z aniołami i pasterzami. Tę Mszę
świętą nazywamy Pasterką. Zaśpiewajmy o niej.

Śpiew kolędy: „Przybieżeli do Betlejem”.
Także i my pójdziemy teraz na Pasterkę. Wstańmy.
Bierzemy świecę i podajemy ją jednemu z dzieci (z zachowaniem wszel-

kich środków ostrożności). Prowadzimy dzieci na środek sali albo do kąci-
ka modlitwy. Po chwili dziecko ze świecą podaje ją następnemu dziecku, aż
wszystkie dzieci będą nieść świecę. Trwa uroczysta procesja na Pasterkę.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

W odpowiednim momencie wyjmujemy figurkę Dzieciątka Jezus i kładzie-
my ją na sianku. Dzieci stawiają świecę obok figurki Dzieciątka.

Zapraszam was do modlitwy w ciszy serca. Zamknijcie na chwilę oczy.

Otwórzcie je. Popatrzcie na Jezusa i popatrzcie na domy, które odwiedzili-
śmy. Powiedzmy Jezusowi o tym, co się w nich działo.

Rozpoczynamy modlitwę, która dotyczy doświadczeń dzieci. Dzieci mogą

włączyć się do modlitwy spontanicznej.

Modlitwa dziecka

Dziękuję Ci Boże za to, że dałeś mi swojego nowonarodzonego Syna.

On jest taki, jak ja. Ma ręce i nóżki, kochaną buzię i usta, które się śmieją
i płaczą. Mogę Go nazwać swoim Braciszkiem. Kochanym Braciszkiem!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: rozdajemy papierowe świeczki, które dzieci ko-

lorują i wklejają do swojego podręcznika.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Pasterka to Msza święta w noc Bożego Narodzenia.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi modlić się swoimi słowami przy złóbku.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń ceni celebrację Pasterki.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało w domu kolędę „Gdy wigilijny wie-

czór nadchodzi”, pokazało najbliższym swoją pracę i, jeśli chce, zapytało,
czy może z kimś dorosłym iść na pasterkę.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

29. Nasza pasterka

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 30.

POKŁON TRZECH KRÓLI

1. Cele katechetyczne

W dalszym ciągu budujemy w dziecku wiarę w Jezusa, który jest Bo-

giem. Budzimy w dziecku potrzebę wielbienia nowonarodzonego Jezusa
i oddawania Mu pokłonu.

2. Treści katechezy

Jezus jest światłem dla wszystkich narodów. Królowie, Mędrcy ze Wscho-

du są przedstawicielami narodów pogańskich. Oni jako pierwsi oddają hołd
Jezusowi jako Bogu, Królowi i człowiekowi. Jest to znak uznania Jezusa
jako Mesjasza. Tekst z Ewangelii wg św. Mateusza pomaga nam zrozumieć
również Tajemnicę Wcielenia – podwójnej natury Jezusa. Podobnie jak pro-
roctwa, także tekst Ewangelii daje nam możliwość odkrycia boskiej i ludz-
kiej natury w osobie Jezusa. Mędrcy składają Dziecku pokłon oraz dary, któ-
re poprzez swoje symboliczne znaczenie wskazują, kim jest to Dziecię.

3. Zadania nauczyciela religii

Przybliżenie tajemnicy święta Objawienia Bożego poprzez proklama-

cję tekstu Ewangelii: Mt 2, 1-12.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Pomoc dziecku w odpowiedzi na pytanie: „Kim jest Jezus dzisiaj dla

mnie?”

4. Metody i środki

Praca z tekstem biblijnym (Mt 2, 1-11), medytacja, praca plastyczna,

śpiew.

Pomoce:

– trzy symboliczne prezenty: skrzynia ze złotem, ozdobne pudełko z mir-

rą i pojemnik z kadzidłem,

– kaseta, pastorałka nr 26: „Skrzypi wóz”.

Uwaga: Katechezę przeprowadzamy w czasie bliskim świętu Objawie-

nia Pańskiego.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Śpiewamy wspólnie kolędę (można przy przygotowanym żłóbku w kąci-

ku modlitwy).

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Zbieramy dzieci i przedstawiamy im własnymi słowami tekst biblijny

o Mędrcach ze Wschodu. Zwracamy uwagę na dary, jakie Mędrcy przynie-
śli Dziecięciu Jezus. Wprowadzamy dzieci w nastrój refleksji, pytając je,
dlaczego małemu dziecku Mędrcy przynieśli takie dary. Zastanawiamy się
z dziećmi, komu zwykle daje się złoto oraz gdzie można spotkać się z zapa-
chem kadzidła i dlaczego dziecku dano mirrę, czyli balsam, którym namasz-
cza się ciało człowieka.

Kiedy w Betlejem narodził się Jezus, na niebie ukazała się niezwykła

gwiazda. Dostrzegli ją w dalekich krajach, na Wschodzie, trzej Mędrcy –
astronomowie, którzy obserwowali niebo. Postanowili iść za nią, ponieważ
wiedzieli, że wydarzyło się coś szczególnego. Udali się w drogę i dotarli

30. Pokłon Trzech Króli

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

do Betlejem. Tam od uczonych króla Heroda dowiedzieli się o narodzinach
zapowiadanego przez proroków króla. Gwiazda Betlejemska wskazała im,
gdzie jest Jezus. Gdy Go ujrzeli, złożyli Mu pokłon i ofiarowali Mu dary:
złoto, kadzidło i mirrę.

Kiedy urodzi się dziecko, każdy z rodziny: babcia, dziadek, wujkowie

z wielką radością odwiedzają mamę i przynoszą jej i nowonarodzonemu
dziecku prezenty. Także Mędrcy przynieśli Jezusowi dary, ale były to dary
niezwykłe.

Komu daje się złoto? Czy nie królowi?
A kadzidło, gdzie najczęściej unosi się zapach kadzidła? Tak, w koście-

le. Dlaczego więc Jezus otrzymał taki podarunek?

Również trzeci dar jest bardzo niezwykły. Nazywa się mirra. Jest to

balsam (specjalny, pachnący olej), którego używa się do namaszczania (sma-
rowania) ciała człowieka.

Posłuchajmy teraz tekstu Ewangelii, który mówi o wędrówce Mędrców.

Słuchając go, zastanówmy się: kim jest to Dziecię? Dlaczego otrzymało
takie szczególne dary od Trzech Mędrców z dalekich krajów?.

Uroczyste odczytanie Pisma Świętego.

GDY ZAŚ JEZUS NARODZIŁ SIĘ W BETLEJEM W JUDEI ZA PANOWA-

NIA KRÓLA HERODA, OTO MĘDRCY ZE WSCHODU PRZYBYLI DO JE-
ROZOLIMY I PYTALI: „GDZIE JEST NOWONARODZONY KRÓL ŻY-
DOWSKI? UJRZELIŚMY BOWIEM JEGO GWIAZDĘ NA WSCHODZIE
I PRZYBYLIŚMY ODDAĆ MU POKŁON”.

SKORO TO USŁYSZAŁ KRÓL HEROD, PRZERAZIŁ SIĘ, A Z NIM CAŁA

JEROZOLIMA. ZEBRAŁ WIĘC WSZYSTKICH ARCYKAPŁANÓW I UCZO-
NYCH LUDU I WYPYTYWAŁ ICH, GDZIE MA SIĘ NARODZIĆ MESJASZ.
CI MU ODPOWIEDZIELI: „W BETLEJEM JUDZKIM, BO TAK NAPISAŁ
PROROK.” [...]

MĘDRCY ZAŚ WYSŁUCHAWSZY KRÓLA, RUSZYLI W DROGĘ. A OTO

GWIAZDA, KTÓRĄ WIDZIELI NA WSCHODZIE, SZŁA PRZED NIMI, AŻ
PRZYSZŁA I ZATRZYMAŁA SIĘ NAD MIEJSCEM, GDZIE BYŁO DZIECIĘ
Z MATKĄ JEGO, MARYJĄ; UPADLI NA TWARZ I ODDALI MU POKŁON.
I OTWORZYWSZY SWE SKARBY, OFIAROWALI MU DARY: ZŁOTO, KA-
DZIDŁO I MIRRĘ

(Mt 2, 1-11).

Po odczytaniu fragmentu można wyłożyć symbolicznie przedstawione

dary: skrzynię itd.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Refleksja:
– Jeszcze raz spróbujmy odpowiedzieć na pytanie, dlaczego takie dary

otrzymał Jezus?

– A co my dzisiaj moglibyśmy przynieść Jezusowi?

Praca z podręcznikiem: po krótkiej rozmowie z dziećmi proponujemy

dzieciom, aby narysowały swój dar dla Jezusa, mogą również narysować
gwiazdę betlejemską.

Modlitwa dziecka

Mój kochany Panie Jezu, pewnie jako Dziecko chciałbyś jakąś ciekawą

zabawkę. Może podaruję swojego ładnego misia albo samochodzik dziec-
ku młodszemu ode mnie? Pewnie i Ty się tym ucieszysz, jakbyś sam je
dostał! A czy zgodzisz się, żeby dzisiaj moim złotem była radość, kadzi-
dłem – modlitwa, a mirrą – dobre słowa i czyny dla smutnych? Przynoszę
Ci je w darze. Chcę Cię ucieszyć z pasterzami i Mędrcami!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Na zakończenie uczymy dzieci pastorałki „Skrzypi wóz” (piosenka nr 26).

Skrzypi wóz, wielki mróz, wielki mróz na ziemi. (2x)
Trzej królowie jadą, złoto, mirrę kładą.
Hej, kolęda, kolęda!

A Komu takiemu? Dzieciątku małemu. (2x)
Cóż to za Dzieciątko? Musi być paniątko!
Hej, kolęda, kolęda!

Oglądamy rysunki dzieci i zachęcamy do uczestniczenia we Mszy świę-

tej w Uroczystość Objawienia Pańskiego.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Jezusa jako Króla szukali Mędrcy, aby złożyć Mu hołd

(pokłon).

30. Pokłon Trzech Króli

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi powiedzieć, jakie dary on może złożyć Panu Jezusowi.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń pragnie modlić się i dobrze czynić, aby ucieszyć Dzieciątko Jezus.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym, jaki dar chce dać Jezusowi.

Proponujemy, by po Mszy świętej w uroczystość Objawienia Pańskiego
dziecko podeszło z bliskimi do szopki w kościele, przyjrzało się wszystkim
figurom oraz pomodliło przy żłóbku.

Prosimy, by dziecko zaśpiewało w domu pastorałkę „Skrzypi wóz”.
Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Zapraszamy dzieci z rodzicami do kościoła na nabożeństwo „Zabawka

dla Bożej Dzieciny – czuwamy przy żłóbku (nabożeństwo na Boże Naro-
dzenie)”.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 31.

PRZEDZIWNA WYMIANA DARÓW

1. Cele katechetyczne

Kształtujemy w dziecku postawę wdzięczności za dary, jakie otrzymało

i otrzymuje.

2. Treści katechezy

Dziecko doświadcza, że wszystko, co ma, jest wielkim darem od Boga.

On pierwszy dzieli się tym, co posiada. To od Niego pochodzi zdolność
człowieka do dawania. Dar Boży jest równocześnie zadaniem dla dziecka.
To zadanie jest względem dziecka samego, innych ludzi i Pana Boga.

Przez zabawę w „niezwykły sklep” dziecko doświadcza przesłania bi-

blijnego o tym, że Bóg wyposażył go w różne dary. Te dary są dla niego
i dla innych. Można je dawać, zamieniać, dzielić się nimi. To wszystko, co
mamy, może komuś służyć, podobnie jak nam służą dary Boga.

3. Zadania nauczyciela religii

Uczenie dziecka dostrzegania darów, jakie dary ono posiada oraz jakie

mają inni. Prowadzenie dziecka do doświadczenia, że jego dary są potrzeb-
ne innym, a ono potrzebuje darów od innych ludzi.

Uczenie dziecka dzielenia się darami z innymi i z Panem Bogiem.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

4. Metody i środki

Śpiew, zabawa w „niezwykły sklep” (wyjaśnienie zasad w propozycji

katechezy), praca z tekstem biblijnym (Ps 87, 7).

Pomoce:

– karty z różnymi czynnościami, które dziecko potrafi wykonać samo-

dzielnie (zeszyt nr 5),

– pluszowe serce,
– kaseta, piosenka nr 35: „Ty jesteś darem”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na początku uczymy dzieci piosenki „Ty jesteś darem” (piosenka nr 35).

1. Ty jesteś darem, dla mnie darem,

ty jesteś darem Najwyższego. (2x)

2. Ja jestem darem, dla ciebie darem,

ja jestem darem Najwyższego. (2x)

3. On jest darem, dla nas darem,

on jest darem Najwyższego. (2x)

Następnie proponujemy zabawę: „Niezwykły sklep”.
Dzieci przygotowują sklep: ustawiają rekwizyty, stoliki, krzesełka. Gdy

już wszystko jest przygotowane, dzieci siadają, a katecheta zadaje pytania:

Jakie znacie sklepy?
Dzieci się wypowiadają.
Ten nasz sklep jest niezwykły. Nigdy jeszcze nie spotkaliście się z ta-

kim sklepem. Wyobraźcie sobie, że w tym sklepie można kupić wszystko,
co się tylko chce. Nie wolno w nim płacić pieniędzmi. Jeżeli coś chcesz
otrzymać, trzeba w zamian dać coś innego niż pieniądze. Dam wam przy-
kład. Przychodzę do sklepu i mówię: „Proszę tę kartę z dzieckiem, które
jeździ na łyżwach”. Sprzedawca mi odpowie: „Tak, możesz ją tutaj kupić.
Co chcesz mi za to dać?”. Muszę teraz zastanowić się, co mogę dać zamiast
pieniędzy. Odpowiem np.: „Potrafię dobrze liczyć, mogę to podarować”.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Aby pomóc dzieciom, rozkładamy na stoliku karty przedstawiające róż-

ne zadania wykonywane przez dziecko. Włączamy muzykę i zapraszamy,
aby dzieci podeszły do stolików, gdzie są rozłożone karty. Polecamy, aby
wybrały karty przedstawiające te czynności, które potrafią samodzielnie
wykonać. Po wybraniu kart, dzieci siadają w swoich grupach i dzielą się
tym, co będą kupowały i za co. Chodzi o to, aby mniej rozwinięte dzieci
mogły lepiej włączyć się w zabawę.

Wybieramy jedno dziecko na właściciela sklepu, wręczamy mu część kart

i przygotowujemy do pełnienia roli. Właściciel układa swoje karty w sklepiku.

Dzieci podchodzą do sprzedawcy i proszą o wybrany „towar”, zosta-

wiając w zamian swoją kartę. Zabawę można powtórzyć kilkakrotnie. Bie-
rzemy także w niej udział.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Dzieci siadają ze swoimi „zakupami”. Zapraszamy, aby kolejno poka-

zywały, co kto kupił. Gdy jakieś dziecko pokazuje swój zakup, zgłasza się to
dziecko, które go dało do sklepu. Katecheta prosi, aby oboje wyszli na śro-
dek i podali sobie ręce. Dziecko wywołane woła następne itd.

W tym naszym sklepie dokonała się przedziwna wymiana: wszystko

otrzymaliśmy. Mogliśmy dać to, co mamy. I okazało się, że ktoś obok nas
w przedszkolu ma coś, czego potrzebujemy. I otrzymaliśmy to!

Przynosimy pluszowe serce, które symbolizuje dobre serce Boże i opo-

wiadamy:

To Pan Bóg daje ludziom wszystkie dary. Pan Bóg bardzo pragnie serca

człowieka. Wszystkie swoje dary daje człowiekowi za darmo. Pyta jednak:
„Co możesz Mi podarować? Tak bardzo Ciebie kocham! Zależy mi na twoim
podarunku”. Gdy Pan Bóg otrzymuje coś od nas, cieszy się tym, ale nie pozo-
stawia tego sobie. On dalej wszystko rozdaje przez innych ludzi. Wymienia-
my między sobą wspaniałe podarunki życia. Dlatego człowiek Boży mówi:

WSZYSTKO, CO MAM, POCHODZI OD CIEBIE, BOŻE (por. Ps 87, 7).

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Dzieci śpiewają piosenkę nr 35, której uczyły się na początku kateche-

zy: „Ty jesteś darem”.

31. Przedziwna wymiana darów

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Zapraszamy, by podziękowały Bogu i sobie nawzajem za wszystkie

dary. Mogą mówić „Dziękuję Ci, Boże”, a potem dziękować osobie,
której dar „wykupiły”.

Modlitwa dziecka

W sklepie rodzice mogą mi kupić wiele rzeczy, wiele zabawek. Ciągle

oglądam nowe modele autek albo lalek. Niecierpliwię się, co babcia przynio-
sła mi w swojej reklamówce. Co ja mógłbym podarować Tobie, Boże? Jakie
jest Twoje największe pragnienie? Czym się najbardziej możesz ucieszyć?

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci wklejają na kartę swego podręcznika

otrzymany „zakup”.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że wszystko, co potrafi zrobić samodzielnie, jest darem Bo-

żym.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi zaśpiewać w grupie piosenkę „Ty jesteś darem”.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń pragnie dzielić się z innymi swoimi darami i okazywać Bogu

wdzięczność za wszystkie Jego dary.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym piosenkę „Ty jesteś da-

rem” i opowiedziało o zabawie na katechezie.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 32.

DZIĘKUJĘ PANU BOGU ZA ŻYCIE

1. Cele katechetyczne

Uczymy dzieci dostrzegać, że wszystko w ich życiu jest wielkim darem.

Ten dar pochodzi od Boga. Wiele darów otrzymujemy od Niego przez in-
nych ludzi.

2. Treści katechezy

Bóg zechciał podzielić się ze swoim stworzeniem wszystkim, co ma.

„Spodobało się Bogu w swej mądrości i dobroci objawić siebie samego
i ujawnić nam tajemnicę woli swojej” (KKK 51). „Za pomocą rozumu na-
turalnego człowiek może w sposób pewny poznać Boga na podstawie Jego
dzieł” (KKK 50). Człowiek widząc wielkie dzieła Boga, wysławia Go
w swoim sercu i swoimi czynami. Wdzięczność człowieczego serca nie może
niczego pozostawiać bez odpowiedzi. Dziecko doświadcza na sobie błogo-
sławieństwa innych ludzi. Błogosławi Boga i błogosławi ludzi, przez któ-
rych otrzymuje Jego dary.

3. Zadania nauczyciela religii

Uczenie dziecka błogosławienia Bogu i ludziom: rodzicom, rodzeństwu,

kolegom i koleżankom oraz dziękowania im za dary swoimi czynami miłości.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Prowadzenie dziecka do doświadczenia radości i wdzięczności, gdy przyj-

muje błogosławieństwo i gdy samo błogosławi innych ludzi.

W dalszym ciągu zapoznawanie dziecka z darami Bożymi.

4. Metody i środki

Śpiew, pogadanka, taniec i gesty modlitewne wdzięczności i błogosła-

wienia Bogu i ludziom.

Pomoce:

– dary, którymi Bóg obdarzył człowieka (zeszyt nr 7),
– „promyczki miłości” (np. złote tasiemki przygotowane przez kate-

chetę dla każdego dziecka),

– świeca, zapałki,
– kaseta, piosenka nr 28: „Wznoszę ręce me wzwyż”,
– zdjęcie dziecka.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na początku katechezy, uczymy się piosenki nr 28 „Wznoszę ręce me

wzwyż”:

Wznoszę ręce me wzwyż, z moich ust chwała brzmi.
Sercem pełnym wdzięczności błogosławić Cię chcę.
Błogosławić Cię chcę, błogosławić Cię chcę,
sercem pełnym wdzięczności błogosławić Cię chcę.

Następnie zapraszamy dzieci, aby usiadły w kręgu. Wyjmujemy ze swo-

ich pomocy w zeszycie nr 7 karty ze zdjęciami różnych darów. Prosimy do
siebie przewodników grup, którym polecamy, aby zabrali karty i rozdali je
do losowania dzieciom. Wydajemy polecenie.

Usiądźcie teraz w swoich grupach. Przewodnicy grup podadzą wam do

wylosowania różne karty. Przyjrzyjcie się im dokładnie i zobaczcie karty
innych dzieci ze swojej grupy.

W tym czasie możemy nastawić melodię z kasety, czas 15 min.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Znowu zapraszamy dzieci do wspólnego kręgu. Polecamy, aby któreś

dziecko postawiło na środku kręgu świecę i zapaliło ją.

Zadajemy pytania.
– Jakie dary otrzymaliśmy od Pana Boga?
– Co teraz czujecie wobec Pana Boga?
– Co powiemy Bogu za wszystko, co od Niego otrzymujemy?
– Które z tych darów otrzymaliśmy przez innych ludzi? Przez kogo?
Rozmawiamy z dziećmi, nawiązując do treści kart oraz doświadczeń

dzieci.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Będziemy teraz wspólnie dziękować za te dary. Dziękując za dar bezpo-

średnio otrzymany od Pana Boga, przekażemy Mu swoje błogosławień-
stwo przez znak krzyżyka na świecy.

Pokazujemy odpowiedni gest.
Dziękując za dary, które otrzymujemy od Boga poprzez innych ludzi,

pobłogosławimy dziecku, które przy nas siedzi lub innemu dziecku, które-
mu chcemy przekazać błogosławieństwo.

Pokazujemy, jak to uczynić.
Wyznaczamy kolejność, w jakiej dzieci będą się modlić, lub zapraszamy,

aby dzieci zgłaszały się spontanicznie. Dzieci modlą się na tle melodii:
„Wznoszę ręce me wzwyż”. Po zakończonej modlitwie zapraszamy dzieci
do tańca dziękczynienia:

Zapraszam was do wyrażenia waszej wdzięczności serca poprzez ta-

niec. Tworzymy krąg. Podam wam gesty w czasie tańca. Dobrze słuchaj-
cie. Będę tańczyć razem z wami.

Gesty do tańca dziękczynienia.
Dzieci dobierają się w pary i stają w kręgu.
Dzieci kłaniają się w kierunku świecy i wznoszą wysoko ręce.
Dzieci opuszczają ręce, krzyżują je na swoim sercu, odwracają się do

siebie twarzami i chwytają się w parach za ręce, kołysząc się.

Dzieci kładą się na dywanie nogami do środka kręgu i podnoszą ręce

w górę, opuszczają je po chwili i kładą wzdłuż ciała.

Dzieci wstają i każde z nich tańczy w dowolny sposób.

32. Dziękuję Panu Bogu za życie

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Kończymy taniec wyciszeniem muzyki. Gdy dzieci zakończą taniec,

rozdajemy im „promyczki” (złote wstążeczki). Polecamy, by każde dziec-
ko położyło swój „promyczek” tak, żeby połączył się ze świecą. Jako
pierwsi kładziemy promyczek, pokazując, jak to można uczynić. Ukła-
damy promyczki od świecy do dziecka. Gdy dzieci połączą siebie ze
świecą, zapraszamy do modlitwy tekstem Pisma Świętego.

Będę Cię sławił z całego serca, Boże,
Będę Ci śpiewał psalm wobec aniołów.
Oddam Ci pokłon
I będę dziękował Twojemu Imieniu.
Ty zapewniasz mi życie
I zawsze wyciągasz do mnie swoją pomocną dłoń (por. Ps 138).

Modlitwa dziecka

Wiem, za co Ci podziękować. Teraz usiądę i będę Ci mówił o tym, że

patrzę i widzę Twoje dary. Chcę Ci teraz coś podarować.

(wiersz) Myśli, słowa, sprawy moje,

poświęcam na chwałę Twoją.
Tobie serce me oddaję,
coraz lepszym niech się staję.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Zapraszamy dzieci do stolików. Jeszcze raz czytamy parafrazę psalmu

i pytamy.

O czym mówi nam ten tekst słowa Bożego?
Wysłuchujemy odpowiedzi dzieci.
Usiądźcie teraz do swoich podręczników. Wyrazicie wdzięczność wo-

bec Pana Boga i ludzi w rysunku.

Praca z podręcznikiem: dzieci rysują Dzieciątko Jezus i dorysowują

świeczki na torcie oraz wklejają swoje zdjęcie.

Śpiewamy piosenkę: „Wznoszę ręce me wzwyż”.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Uczeń wie, jakie dary otrzymuje od Boga, także przez innych ludzi.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi wykonać gest błogosławienia drugiego człowieka, przez

znak krzyża na jego czole.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce dziękować (błogosławić) Bogu za Jego hojne dary.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym piosenkę „Wznoszę ręce

me wzwyż” i opowiedziało, co przedstawia rysunek na karcie jego pod-
ręcznika.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty. Wspólna modlitwa

w rodzinie.

32. Dziękuję Panu Bogu za życie

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 33.

POZDRAWIAM PANA BOGA

1. Cele katechetyczne

Kształtujemy w dziecku postawę życzliwości i serdeczności wobec sie-

bie i innych ludzi oraz wobec Pana Boga.

2. Treści katechezy

„Dziękczynienie jest cechą charakterystyczną modlitwy Kościoła. Każda

potrzeba może stać się przedmiotem dziękczynienia” (KKK 2637-2638).
Św. Paweł mówi: „W każdym położeniu dziękujcie!” (1 Tes 5, 18). „Trwajcie
gorliwie na modlitwie, czuwając na niej wśród dziękczynienia” (Kol 4, 2).
„Bóg wszystko stworzył dla człowieka, ale on został stworzony, aby służyć
Bogu i kochać Go oraz by ofiarować Mu całe stworzenie” (KKK 358). Czło-
wiek błogosławi Bogu i błogosławi innym oraz błogosławi całe stworze-
nie, prowadząc wszystko ku Bogu. Bóg pierwszy błogosławił światu i człowie-
kowi, obdarzając go życiem. Teraz człowiek, poprzez swoje błogosławień-
stwo i pozdrowienia, uczestniczy w błogosławieństwie samego Stwórcy.

3. Zadania nauczyciela religii

Uczenie dziecka, jak praktycznie możemy innym błogosławić. Na po-

przedniej katechezie był to znak krzyża na czole lub świecy. Teraz będą to

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

różne inne pozdrowienia, przez które wyrażamy swoją wdzięczność oraz
podziw, że ludzie są dla nas największym darem po Bogu i że przez nich
otrzymujemy Jego dary.

Zapoznanie dziecka z pozdrowieniami chrześcijańskimi.

4. Metody i środki

Śpiew, scenki przedstawiane przez dzieci, celebracja odpowiedzi na

„pukanie Boga do serca człowieka”, prezentacja pozdrowień chrześcijań-
skich, ćwiczenia.

Pomoce:

– kaseta, piosenka nr 29: „Szczęść Boże”,
– 1 duże serce z drzwiami do otwierania (zeszyt nr 7),
– napisy z pozdrowieniami chrześcijańskimi (zeszyt nr 7).

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na początku uczymy dzieci piosenki nr 29.

Szczęść Boże, szczęść Boże życzymy! (4x).

Zapraszamy dzieci do zabawy: „Kto to puka”:
Nasza zabawa będzie polegała na tym, że będziemy grać rolę kogoś, kto

puka do drzwi, wita się i jest przyjęty. Kto chce się bawić?

Wyznaczamy kolejność, w jakiej dzieci będą do nas podchodzić. Wybie-

ramy pary. W parach każdemu dziecku wyznaczamy inną rolę do przedsta-
wienia, np. jedno dziecko gra rolę pukającego do drzwi, gdy chce mamusię
o coś poprosić – jak ją wtedy wita; drugie dziecko odgrywa rolę mamusi
(potem zmiana ról). Następne dziecko gra rolę pukającego do drzwi brata
lub siostry, gdy się czegoś boi – jak ich wtedy wita itd. Dobieramy różne
sytuacje z życia, np.: gdy dziecko chce przeprosić, gdy się czymś cieszy, gdy
chce prędko o czymś powiedzieć itp.

33. Pozdrawiam Pana Boga

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Rozpoczynamy zabawę. Dzieci wychodzą za drzwi, pukają, wcho-

dzą i witają się. Następnie katecheta kończy zabawę i zaprasza dzieci
do kącika modlitwy.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Jest Ktoś, kto puka do naszych serc. To Pan Bóg patrzy z miłością na

nasze serca. Kocha nas i chce z nami być. To jest pukanie miłości. Serce,
które kocha, pragnie się spotkać z tym, kogo kocha. Posłuchajmy słowa
Bożego:

OTO STOJĘ U DRZWI I KOŁACZĘ: JEŚLI KTO POSŁYSZY MÓJ GŁOS

I DRZWI OTWORZY, WEJDĘ DO NIEGO I BĘDĘ Z NIM WIECZERZAŁ

(Ap 3, 20).

Wyjmujemy ze swojego zeszytu pomocy duże serce z drzwiami i mówimy.
Wyobraźmy sobie, że serce człowieka ma swoje drzwi.
Podchodzimy na środek i stawiamy świecę tak, aby z jednej strony była

świeca, a z drugiej dzieci.

Pan Bóg puka do serca każdego człowieka z ogromną miłością, z ocze-

kiwaniem.

Pukamy w drzwi od strony świecy.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Kto chce podejść i przyłożyć swoje serduszko?
Pokazujemy, jak to uczynić. Jakie pozdrowienie chcecie teraz przekazać

Panu Bogu? Kto chce, może Panu Bogu otworzyć drzwi swojego serca.

Dzieci podchodzą. W tym czasie nastawiamy muzykę.

Powiem wam, jak pozdrawiają Boga ludzie. Niektóre z tych pozdro-

wień zapewne znacie.

Katecheta wyjmuje ze swoich pomocy różne pozdrowienia i pokazuje je

dzieciom: „Dzień dobry”, „Szczęść Boże”, „Niech będzie pochwalony Je-
zus Chrystus”, „Króluj nam Chryste – zawsze i wszędzie”, „Niech Bóg
prowadzi”. Dzieci umieszczają te pozdrowienia w różnych miejscach na
sali. Spacerując przyglądają się im. Próbują je odczytać.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Modlitwa dziecka

Pozdrawiam Ciebie, Boże, różnymi słowami. Teraz powiem Ci moje

ulubione pozdrowienie, jakie mam dla Ciebie. Jestem całym swoim sercem
przy Tobie. Jestem z Tobą!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dzieci wykonują podane na kartach podręczni-

ka ucznia zadania.

Śpiewamy piosenkę „Szczęść Boże”.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, jak pozdrawiają się ludzie i jak pozdrawiają Boga.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi wymienić kilka pozdrowień chrześcijańskich.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń pragnie pozdrowieniami okazywać ludziom serdeczność i swoje

przywiązanie do Boga.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym piosenkę „Szczęść Boże”

oraz zapytało o różne pozdrowienia między ludźmi i Boga.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty. Wspólna modlitwa

w rodzinie.

33. Pozdrawiam Pana Boga

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 34.

CAŁYM SERCEM CHWALĘ PANA BOGA

1. Cele katechetyczne

W katechezie 32 pt.: „Dziękuję Bogu za życie” staraliśmy się, by dziec-

ko niejako doświadczyło miłości Boga, który nam wszystko daje. W obec-
nej katechezie pogłębiamy jego doświadczenie i pomagamy mu w okazy-
waniu miłości.

2. Treści katechezy

„Miłość jest cnotą teologalną, dzięki której miłujemy Boga nade wszystko

dla Niego samego, a naszych bliźnich jak siebie samych ze względu na
miłość Boga” (KKK 1822). Jezus, umiłowawszy swoich do końca (J 13,1),
objawia nam miłość Boga. Bóg sam pierwszy nas umiłował i uczynił mi-
łość centrum naszego życia. Bóg zatem patrzy na miłość naszego serca,
która jest przyjaźnią i komunią, wypełnieniem wszystkich naszych czynów.
Miłość jest celem, do którego zdążamy, ze względu na niego biegniemy
i do niego biegniemy. Gdy go osiągniemy, znajdziemy w nim pokój (por.
KKK 1826-1829).

Miłość jest w naszym życiu najważniejsza. Wiąże się ona z sumieniem,

gdzie człowiek przebywa sam na sam z Bogiem, którego głos rozbrzmiewa
w jego wnętrzu (por KKK 1776). Ludzie obdarzeni są niezwykłą godno-
ścią wyróżniającą ich spośród wszystkich innych żywych stworzeń. Są uczy-

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

nieni „na obraz Boga” (Rdz 1, 26-27). Bóg tchnie w człowieka swoje tchnie-
nie życia (Rdz 2, 7) – oznacza to, że sprawą najważniejszą jest osobowy
związek, który istnieje między Bogiem a człowiekiem, relacja, która jest
miłością.

3. Zadania nauczyciela religii

Prowadzenie dziecka do odkrycia, że Bóg jest Miłością i że dla Boga li-

czy się tylko Miłość. Pragniemy, aby dziecko czuło się potrzebne i kochane.

Kształtowanie obrazu Boga, który patrzy na serce i ukazywanie, że w ży-

ciu najważniejsza jest Jego miłość. Przez bajkę o „Królu i jaskółce” dziec-
ko ma odkryć, że Bóg jest miłością. Ukazywanie dziecku, że miłość Boża
zawsze jest razem z miłością człowieka.

Uczenie dziecka, jak czynić dobro Bogu przez okazywanie dobra in-

nym.

4. Metody i środki

Śpiew, opowiadanie baśni „Król i jaskółka”, praca plastyczna, zabawa

w „jaskółkę”.

Pomoce:
– kaseta, piosenka nr 30: „Ofiaruję, Panie”,
– serca do przyklejania (zeszyt nr 5).

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Na początku uczymy dzieci piosenki nr 30 „Ofiaruję, Panie”:

Ofiaruję, Panie, Ci cały mój świat, całe moje życie!
Ofiaruję to, co mam.
Więcej już, Panie, dać nie umiem.
Weź, o Panie, duszę mą, weź, o Panie, serce me,

34. Całym sercem chwalę Pana Boga

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

weź, o Panie, wszystko, co mam,
przecież, Panie, ja kocham Cię!

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Dzieci siadają w kręgu. Opowiadamy dzieciom baśń „Król i jaskółka”.
Dawno, dawno temu, w niewielkim miasteczku, na środku rynku stał

pomnik króla. Był bardzo piękny, jaśniał od złota. Król za swojego życia
odznaczał się niezwykłą dobrocią serca. To, że miał wspaniały zamek i wiele
bogactwa, nie przeszkadzało mu, aby wszystkim czynić coś dobrego, aby
być dla każdego jak dobry ojciec. Gdy kogoś spotkał, uśmiechał się i dbał,
aby poddani mieli czas na odpoczynek. Często wypytywał o to, czy nikomu
nic nie dolega, a gdy ktoś zachorował, polecał, aby do chorego sprowadzo-
no lekarza. Miał czas dla swojej rodziny. Czasem lubił samotne wędrówki,
aby odpocząć i nabrać sił. Czasem płakał, gdy spotkał kogoś nieszczęśli-
wego. Lubił pocieszać smutnych i przytulać zmartwionych. Czasem czuł
wielki gniew, gdy kogoś spotkała krzywda, i starał się temu zaradzić. Lu-
bił, gdy ludzie przyznawali się do winy, jeśli im się czasem coś nie udało
w życiu. Zdarzało się też, że ktoś królowi sprawiał przykrość (i tacy byli).
Król wtedy żalił się i cierpiał. I tak żył król wiele lat, a jego życie było takie
zwyczajnie piękne, nawet pośród łez. Wszyscy ogromnie go kochali. Każ-
dy chciał go chociaż z daleka zobaczyć.

Gdy dobry król umarł, wszyscy bardzo go opłakiwali. Aby nikt nigdy

nie zapomniał o dobrym królu, postanowili wybudować mu piękny pomnik.
Stanął więc w miasteczku pomnik dobrego króla. Ludzie codziennie pa-
trzyli na niego i przypominali sobie jego dobroć.

Pewnego dnia na pomniku usiadła jaskółka. Wybierała się właśnie, aby

odlecieć przed zimą do ciepłych krajów. Czyniła ostatnie przygotowania.
Usiadła więc na ramieniu dobrego króla i dziobkiem ocierała skrzydełka.
Nagle usłyszała głos:

– Jaskółeczko, jaskółeczko, proszę cię o przysługę.
Jaskółka drgnęła. Rozglądnęła się dookoła. Głos dochodził z pomnika.

Teraz już wiedziała na pewno, że był to głos dobrego króla. Jaskółka zapy-
tała:

– Czego sobie życzysz, dobry królu?
– Bardzo cię proszę – odpowiedział król – abyś odłamała trochę złota

z mojej korony. Poleć ze złotem wysoko na poddasze. Mieszka tam samot-

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

na staruszka. Poratuj ją, aby nie zamarzła w zimie. Ja sam nie potrafię jej
pomóc, chociaż mam tyle złota, ale ty możesz to uczynić, proszę.

Jaskółeczka odpowiedziała:
– Dobrze, królu. Już lecę. Zrobię ci tę przysługę.
I jaskółka odłamała z korony króla kawałeczek złota, po czym poleciała

na poddasze. Zastukała dziobkiem w szybę, a gdy babcia uchyliła okno, wrzu-
ciła do środka kawałeczek złota i szczęśliwa odleciała. Serce babci biło rado-
śnie. Będzie miała za co zapłacić w zimie za ogrzewanie domu. Jaskółka
prędko powróciła do króla, usiadła na jego ramieniu i powiedziała:

– Cieszę się, że mogłam ci pomóc, królu. Już muszę odlecieć do cie-

płych krajów, ponieważ jest późno i potem nie zdążę. Wnet zacznie padać
śnieg.

– Jaskółeczko, jaskółeczko, bardzo ci dziękuję – powiedział król – ale

poczekaj chwilę. Odłam jeszcze kilka kawałeczków złota z mojego płasz-
cza i moich butów. Popatrz, tam na podwórzu bawią się dzieci. Są biedne.
Nie mają ciepłego ubrania, butów, a niektóre są głodne. Rzuć im te kawa-
łeczki złota, niech je zbierają dla siebie i dla swoich bliskich, żeby im było
dobrze na świecie.

Jaskółka bardzo się spieszyła, ale postanowiła spełnić prośbę dobrego

króla przed swoim odlotem. Poodrywała złote kawałeczki i zaczęła je rzu-
cać pomiędzy bawiące się na podwórku dzieci. Rozbiegane dzieci z wielką
wrzawą zaczęły zbierać kawałeczki złota. Długo na nie patrzyły, a ich bu-
zie jaśniały szczęściem. Pobiegły do swoich domów i opowiedziały wszystko
swoim rodzicom. Jaskółka tymczasem przyleciała na pomnik i usiadła na
ramieniu zadumanego króla, który ciągle czujnie patrzył i patrzył. Pomy-
ślała sobie: „Pozostanę tutaj, nigdzie nie odlecę. Będę razem z królem po-
magać innym”.

Szczęśliwa Jaskółka pozostała. Pewnego dnia zaczął padać śnieg. Białe

płatki cichutko opadały na drzewa, na ziemię. Kilka płatków usiadło na jej
skrzydełkach. „Gdy będę latać – pomyślała – na pewno będzie mi ciepło
i nie zamarznę”. Król patrzył na nią i uśmiechał się. Miał jeszcze tyle złota
do rozdania innym. Tak, dzień za dniem, jaskółka rozdawała złoto króla,
a potem siadała na jego ramieniu i wszystko mu opowiadała. Król widział
to, czego jaskółka czasem nie mogła zauważyć, dlatego jaskółka pytała króla,
gdzie ma jeszcze polecieć, a król zawsze wiedział, kto jest w potrzebie.
Jego serce cieszyło się każdym odlotem i przylotem jaskółki. Tak wypeł-
niało się wielkie pragnienie króla, aby rozdać innym wszystko, co ma. Co-

34. Całym sercem chwalę Pana Boga

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

dziennie też czuwał, by jaskółka odpoczywała w zaciszu jego płaszcza i na-
bierała sił przy jego sercu, a dodawało im sił ich jedno wielkie pragnienie.

Pewnego dnia ludzie zauważyli, że król nie ma już na sobie ani jednego

kawałeczka złota, jest cały szary, a z jego oczu kapią łzy. Pomimo to twarz
króla niezwykle promieniała. Ludzie nie rozumieli, co się stało. Stali i dłu-
go patrzyli, zastanawiając się, co to wszystko znaczy. Może ktoś okradł
króla? Zebrano radę miasta i postanowiono zrobić dochodzenie.

Właśnie w tym czasie Pan Bóg w niebie zawołał do siebie anioła i po-

wiedział:

– Aniele, posyłam cię na ziemię. Przyglądnij się jej dobrze i przynieś mi

stamtąd coś najcenniejszego.

Anioł powędrował na ziemię. Długo krążył i patrzył, ale nie mógł nic

wybrać, myślał:

– Co by tutaj przynieść Panu Bogu? Co może być na świecie najdroż-

sze?

Gdy zrezygnowany miał już powrócić z niczym do nieba, nagle zauwa-

żył małą jaskółkę, leżącą na śniegu u stóp pomnika. Jej skrzydełka rozłoży-
ły się na śniegu, a główka z rozchylonym w uśmiechu dziobkiem, przechy-
liła się do tyłu. Jaskółka nie żyła. Obok leżało pęknięte serce króla, które
wypadło z pomnika. Anioł uśmiechnął się. Ostrożnie wziął w swoje dłonie
serce króla, położył przy nim jaskółkę, i prędko poleciał do nieba, aby od-
dać je Panu Bogu. Bóg też się uśmiechnął.

– Dobrze wybrałeś – powiedział do anioła.
Wziął w swoje dłonie serce króla, a ono stało się gorące i radośnie zało-

motało. Wziął też w dłonie jaskółkę, a ona ożyła i zaczęła wesoło latać po
niebie. Serce króla było szczęśliwe. Niebo drżało ze szczęścia. Ludzie bar-
dzo się zdziwili, gdy na drugi dzień zauważyli, że na cokole pomnika nie
ma już króla.

Zrozumieli, że w ich życiu nie chodzi o to, by podziwiali kamienny po-

sąg. Wszyscy oni mają żyć tak, jak król. Nie budowali już następnego pom-
nika, ale odtąd coraz więcej jaskółek zaczęło latać w miasteczku. Od ludzi
do ludzi...

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Sprawdzamy, jak dzieci zrozumiały treść baśni, stawiając pytania, np.:
– Co było najważniejsze w życiu króla?

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

– Co Pan Bóg dostrzegł z nieba?
– Za co Pan Bóg nagrodził jaskółkę?

Posłuchajmy słowa Bożego:

BĘDĘ CIĘ CHWALIŁ, PANIE, Z CAŁEGO MEGO SERCA (Ps 138, 1).

– Jak mamy chwalić Boga?
– Co to znaczy chwalić Boga całym sercem?
Rozmowa z dziećmi na temat miłości serca na podstawie baśni.

Prosimy, by dzieci wymyśliły, kto może potrzebować pomocy. Dziecko,

które poda przykład, przedstawi jaskółkę: podbiegnie do katechety, „od-
bierze” z jego dłoni „dar”, przyłoży swoje dłonie do serca (czyli „włoży”
dar do swojego serca) i machając rękami – naśladując ruchy lecącej ja-
skółki - podbiegnie do okna, wyjmie dar i odda (ruch dłoni od serca w stro-
nę okna).

Modlitwa dziecka

Twoje Serce, Boże, potrzebuje jednego: mojego serca. To się tylko li-

czy: serce przy sercu.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: dowolny rysunek na podstawie doświadczeń

wyniesionych z katechezy. Dzieci mogą np. narysować serce, a w nim
uśmiech człowieka, któremu pomogły.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Jezus najbardziej cieszy się z miłości ludzi.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi zaśpiewać z innymi piosenkę „Ofiaruję, Panie”.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce okazywać miłość ludziom potrzebującym.

34. Całym sercem chwalę Pana Boga

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym piosenkę „Ofiaruję, Pa-

nie” i opowiedziało bajkę.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 35.

JEZUS MÓWI O KRÓLESTWIE BOŻYM

1. Cele katechetyczne

Celem tej i następnych katechez jest wzbudzenie w dziecku zachwytu

nad tajemnicą królestwa niebieskiego. Pozwalamy dziecku na własne po-
szukiwania i samodzielne odkrywanie nauki ukrytej w słowach i w znakach
zawartych w przypowieściach. Radość odkrywania tej nauki przygotowuje
dziecko do wyboru między królestwem niebieskim a królestwem ziemskim.

2. Treści katechezy

„Obserwacje pokazują, że dzieciństwo rozwija się pod znakiem podzi-

wu; dla dziecka każda rzecz jest źródłem zachwytu, bowiem dla niego
wszystko jest nowe”

. Zdolność zachwytu jest motorem działalności czło-

wieka, jest źródłem i siłą, która pcha człowieka do przodu – w ten sposób
człowiek się uczy. Wychowanie religijne powinno dążyć do tego, aby czło-
wiek zawsze zachwycał się Osobą Boga. Zdolność spostrzegania Miłości
Bożej wokół nas budzi w życiu duchowym zachwyt i radość, chęć uwiel-
bienia Boga i pragnienie wierności, bycia zawsze blisko Tego, który jest
podmiotem naszego podziwu i zachwytu, którego wciąż uczymy się pozna-

S. Cavalletti, Potencjał duchowy dziecka. Doświadczenia z dziećmi w wieku od 3 do 6 lat,

Kraków 2001.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

wać. Bóg nieustannie jest dla nas Kimś nowym, nigdy nie odkrytym do
końca. Niech zachwyt nad odkrywaniem tajemnicy królestwa Bożego bę-
dzie początkiem naszej wędrówki w kierunku poznawania Boga.

Katecheza ta jest pierwszą z cyklu katechez dotyczących nauki Chrystu-

sa o królestwie Bożym. Chrystus, jako mądry nauczyciel, głosił tę prawdę,
posługując się przypowieściami. Dlaczego? Ponieważ przypowieści poma-
gają w medytacji, w przeżywaniu i odkrywaniu każdego dnia innego aspek-
tu nauki, prawdy i mądrości Bożej. Przypowieść nigdy się nie wyczerpuje,
jest wspaniałą metodą w pracy z dziećmi, które żywo reagują na odkrywanie
wszelkich znaczeń i symboli. Jednak ważny jest sposób jej przekazu. Trzeba
pamiętać o wolności dziecka, które potrzebuje czasu na przeżycie i odkry-
wanie Bożej prawdy według jego możliwości i na miarę jego potrzeb i do-
świadczeń. Pamiętajmy, że również my medytujemy i odkrywamy z dziećmi
wciąż na nowo wielką tajemnicę Bożej Miłości. Uczmy się od dzieci radości
i spontanicznego zachwytu w czasie zgłębiania tych Tajemnic.

W katechezie tej wspólnie z dziećmi odpowiadamy na pytanie: „Co to

jest królestwo?”, a więc – jak sobie wyobrażamy królestwo, jakie prawa
w nim obowiązują. Na bazie tych doświadczeń w następnych katechezach
podejmujemy próbę zrozumienia słów Jezusa o królestwie niebieskim.

3. Zadania nauczyciela religii

Przygotowywanie dziecka do przyjęcia nauki Chrystusa o królestwie

niebieskim.

Poprzez ukazanie kontrastu między ludzkim myśleniem, a tym, co Chry-

stus nam objawia, zapoznawanie dziecka z rzeczywistością królestwa Bo-
żego, które jest w nas i ma nadzwyczajną moc i siłę życia. Ta moc i siła
pochodzą one od Boga, kierującego się swoimi prawami.

4. Metody i środki

Pogadanka, rysunek, kolaż (praca w grupach lub indywidualna), śpiew.
Pomoce:

– klej, duże arkusze papieru, wycinki z kolorowych gazet, nożyczki,

kredki,

– kaseta, piosenka nr 31: „Jesteś Królem”.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Katechezę rozpoczynamy rozmową na temat: „Jak sobie wyobrażasz

królestwo?”

Co to jest królestwo? Kto mieszka w królestwie? Kto rządzi?
Dzieci swobodnie się wypowiadają.
Dzieci zbierają się w swoich grupach. Każda grupa dostaje duży arkusz

papieru (może być szary papier pakunkowy), różnorodne wycinki z gazet,
klej, nożyczki i kredki.

Polecenie:
Jesteście mieszkańcami wspaniałego królestwa. Spróbujcie go przed-

stawić na tym arkuszu papieru. Jakie jest to królestwo?

Po wykonaniu pracy dzieci opowiadają o swoich plakatach.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Dokonujemy podsumowania wypowiedzi dzieci i wprowadzamy w temat

następnych katechez:

Kiedy Pan Jezus żył na ziemi, chodził po całej Palestynie i mówił lu-

dziom o bardzo ważnych sprawach. Mówił tak ciekawie, że słuchający Go
i idący za Nim ludzie czasem zapominali jedzeniu. Pan Jezus bardzo często
mówił o Królestwie, ale nazywał to królestwo niebieskim albo Bożym.
Wiemy, jak wygląda Królestwo, jak sobie go wyobrażamy, ale kto wie, jak
wygląda królestwo Boże i gdzie ono jest?

Wypowiedzi dzieci.
Na następnych katechezach będziemy czytali słowa Pana Jezusa, które

właśnie mówią nam, jakie jest to królestwo niebieskie. Ciekawe, czy choć
trochę przypomina to, o którym mówiliśmy dzisiaj.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Zaśpiewajmy piosenkę, która mówi, że Bóg jest prawdziwym Królem

(piosenka nr 31).

Jesteś Królem, jesteś Królem, Królem jest Bóg. (2x)
Podnieśmy wszyscy nasze serca,

35. Jezus mówi o Królestwie Bożym

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

podnieśmy wszyscy nasze dłonie,
stawajmy przed obliczem Boga, wielbiąc Go!

Modlitwa dziecka

Panie Boże, wiem, że Ty jesteś wyjątkowym Królem. Jeszcze lepszym

dla nas, niż król z bajki o królu i jaskółce. Jesteś najwspanialszym i najbar-
dziej kochanym Władcą. Cieszę się, że poznam Twoje Królestwo. Posłu-
cham o nim chętnie na katechezie. Może mi się przyśni? Dobranoc.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: zadanie do domu – jeśli dzieci pracowały w gru-

pach, mają na kartach narysować królestwo według własnego pomysłu.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że oprócz królestw na ziemi, istnieje królestwo Boże, o któ-

rym nauczał Jezus.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi wyobrazić sobie królestwo ziemskie.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce wielbić Jezusa, Króla.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko zaśpiewało najbliższym piosenkę „Jesteś Królem”

i pokazało swoją pracę.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 36.

KRÓLESTWO BOŻE
PODOBNE JEST DO ZIARENKA GORCZYCY

1. Cele katechetyczne

Wychowujemy dzieci do słuchania Słowa i uwrażliwiamy na obecność

królestwa Bożego wśród nas.

2. Treści katechezy

Na czym polegało nauczanie Jezusa, który posługiwał się przypowie-

ściami? P. R. Gryziec tłumaczy, czym jest gatunek literacki przypowieści:
„Przypowieść, zwana także podobieństwem, polega na przedstawieniu do-
brze znanego, bliskiego słuchaczom obrazu z życia codziennego, realnie
możliwego, chociaż nie zawsze rzeczywistego, który ma za zadanie w spo-
sób przykładowy zilustrować pewną prawdę abstrakcyjną, w naszym przy-
padku nadprzyrodzoną. Nie chodzi tu o wyjaśnienie, lecz przybliżenie, uka-
zanie istotnego rysu tej prawdy”

. Zgodnie z tą definicją pamiętajmy, że

przypowieść nie jest definicją prawdy, jest jej obrazem, który obserwuje-
my, powoli odkrywamy i kontemplujemy.

P. R. Gryziec OFMConv, Według Świętego Marka, mały przewodnik egzegetyczno –

teologiczny, Kraków 1996, s. 42.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Jezus porównuje królestwo Boże do najmniejszego ziarenka na świecie.

Skupia naszą uwagę na ziarnku i na drzewie, które z niego wyrasta. A więc
na początku i końcu pewnego procesu. W ten sposób daje nam możliwość
odkrycia przyczyny rozwoju, która jest w ziarenku. A jest to siła życia, po-
wodująca ciągły wzrost. Podobnie jest z królestwem Bożym.

Tę moc życia mamy również my. Dziecko odkrywa, że każdego dnia

rośnie, jest większe, silniejsze, coraz więcej potrafi zrobić. Poprzez analo-
gię dziecko odkrywa, że moc królestwa Bożego jest również w nim.

3. Zadania nauczyciela religii

Zapoznanie dziecka z przypowieścią o ziarnku gorczycy (Mt 13, 31-32),

która wprowadza nas w tajemnicę Królestwa i Jego niezwykłej mocy, sil-
niejszej od śmierci.

4. Metody i środki

Pogadanka połączona z pokazem, praca z tekstem biblijnym (Mt 13,

31-32), medytacja, rysunek, śpiew.

Pomoce:

– różnego rodzaju ziarna i nasiona,
– kaseta, piosenka nr 13: „Królestwo Boże jest wśród nas”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Wprowadzamy temat, wykorzystując pogadankę z pokazem:
– Czy widzieliście kiedyś jakieś ziarenko?
Pokazujemy dowolne ziarna: ryżu, zbóż, nasiona szyszek.
– Co to jest ziarno?
– Po co są ziarna?
Z ziarna wyrasta roślina.
Można z dziećmi posiać ziarna zbóż.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Pewnie zastanawiacie się, dlaczego mówimy dziś o ziarenkach, nasio-

nach, z których wyrastają różne rośliny, kwiaty, zboża czy drzewa. Na ostat-
niej katechezie zastanawialiśmy się, co to jest królestwo. Wiemy, że Pan
Jezus bardzo często mówił ludziom o królestwie Bożym. Pewnego dnia
powiedział bardzo dziwną rzecz: porównał królestwo Boże do ziarenka i to
najmniejszego na świecie. Tak małego, że trudno je dostrzec. Jednak Pan
Jezus powiedział coś jeszcze. Z tego najmniejszego ziarenka wyrasta duże
drzewo, na którego gałęziach ptaki zakładają swoje gniazda.

Dlaczego Pan Jezus porównał królestwo Boże do ziarenka? Co chciał

nam przez to porównanie powiedzieć? Spróbujmy odpowiedzieć na te py-
tania, słuchając słów Pana Jezusa. W tych słowach Jezus nazwał królestwo
Boże królestwem niebieskim, czyli tym, które jest z nieba, od Boga.

Uroczyście odczytujemy tekst Pisma świętego.

KRÓLESTWO NIEBIESKIE PODOBNE JEST DO ZIARENKA GORCZY-

CY, KTÓRE KTOŚ WZIĄŁ I POSIAŁ NA SWEJ ROLI. JEST ONO NAJMNIEJ-
SZE ZE WSZYSTKICH NASION, LECZ GDY WYROŚNIE, JEST WIĘKSZE
OD WSZYSTKICH JARZYN W OGRODZIE I STAJE SIĘ DRZEWEM, TAK
ŻE PTAKI PRZYLATUJĄ Z POWIETRZA I GNIEŻDŻĄ SIĘ NA JEGO GAŁĘ-
ZIACH

(Mt 13, 31-32).

Wspólna refleksja.
Zobaczcie, jak małe jest to ziarenko gorczycy.
Jeśli mamy do dyspozycji prawdziwe ziarenko gorczycy, w ciszy poka-

zujemy je każdemu dziecku, jeśli nie mamy, możemy wykorzystać fotografię
z podręcznika dziecka.

– Co jest w tym ziarenku, że wyrasta z niego drzewo?
Wspólnie szukamy odpowiedzi, jednak dajemy dzieciom czas na to, aby

same odkryły, że jest to jakaś nadzwyczajna siła. Jeśli podczas katechezy
dzieci nie odkryją tego, co jest w ziarenku, będą miały okazję do dalszej
medytacji w późniejszym czasie. Jest to pierwsza katecheza poświęcona
własnemu odkrywaniu znaczeń i symboli biblijnych, pierwszy krok dziecka
w przybliżaniu się do tajemnicy królestwa Bożego.

36. Królestwo Boże podobne jest do ziarenka gorczycy

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Praca z podręcznikiem: zapraszamy dziecko do narysowania drzewa,

które przypomina królestwo Boże, bo wyrasta z małego ziarenka. Dzieci
rysują obraz drzewa.

Modlitwa dziecka

Panie Boże, wiem, że to wielkie drzewo na moim rysunku wyrosło z ma-

łego ziarenka. Przypomina mi ono Twoje Królestwo. Mam nadzieję, że
rysunek Ci się podoba.

Bardzo lubię wchodzić na drzewa, zrywać owoce i patrzeć z góry na

świat.

Mam nadzieję, że znajdę Twoje Królestwo, bo wierzę, że ono jest wspa-

niałe. Przyjdź Królestwo Twoje, Panie!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Śpiewamy znaną już piosenkę „Królestwo Boże jest wśród nas”.
Oglądamy rysunki dzieci, powracając do pytania, dlaczego Jezus porów-

nał królestwo niebieskie do ziarenka gorczycy i gdzie jest to królestwo Boże.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Jezus porównał królestwo Boże do małego ziarenka, z któ-

rego wyrasta duże drzewo.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi zaśpiewać z innymi piosenkę: „Królestwo Boże jest

wśród nas”.

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń wierzy, że królestwo Boże jest wspaniałe i tęskni za nim.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym swoją pracę i opowiedziało,

co przedstawia rysunek.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 37.

KRÓLESTWO BOŻE
PODOBNE JEST DO ZASIEWU

1. Cele katechetyczne

Kształcimy w dziecku postawę akceptacji siebie i innych. Wychowu-

jemy również do współdziałania z Bogiem na rzecz rozwoju królestwa
Bożego.

2. Treści katechezy

Omawiamy proces wzrostu, przejścia od jednego ziarna do wielu ziaren

w kłosie. Powracamy do pytania, co jest w tym ziarenku? Dzieci w okresie
przedszkolnym mają silne doświadczenie własnego wzrostu, z łatwością
odkrywają, że siła życia, która jest w tych ziarenkach, jest również w nich.
Ale czy mając tę siłę, mają równocześnie moc rozkazywać jej? Odpowia-
dając na to pytanie, dokonujemy odkrycia, że posiadanie nie oznacza wła-
dania tą mocą.

Drugim omawianym aspektem tej przypowieści jest sposób działania

siły życia oraz współdziałania człowieka z Bogiem. Królestwo Boże rośnie
i rozwija się w każdym momencie, niezależnie od naszej woli i naszego
działania. Człowiek przechodzi przez kolejne etapy wzrastania. Przypo-
wieść o zasiewie pokazuje, w jaki sposób wzrasta ziarno – królestwo nie-
bieskie. Jest to proces, którego nie można przyspieszyć. Analogicznie nie

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

możemy przyspieszyć rozwoju dziecka, zwłaszcza rozwoju duchowego. Po
raz kolejny przypowieść uczy nas, aby akceptować siebie takiego, jaki w da-
nej chwili jestem, akceptować dziecko takim, jakie jest.

3. Zadania nauczyciela religii

Zapoznanie z przypowieścią o zasiewie Mk 4, 26-28. Wybrany fragment

poszerza wiedzę dziecka na temat królestwa niebieskiego, pozwala na po-
stawienie przez nie następnego kroku na drodze do poszukiwania odpowie-
dzi, gdzie i jakie jest to Królestwo, o którym mówił Jezus.

4. Metody i środki

Śpiew, praca z tekstem biblijnym (Mk 4, 26-28), pogadanka, zabawa

ruchowa „Jak rosnę”, praca plastyczna.

Pomoce:
– ziarenka zbóż i kłos,
– kaseta, piosenka nr 6: „Rośnie sobie stokrotka”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Rozpoczynamy wspólnym śpiewem (z pokazywaniem gestów) piosenki

nr 6, „Rośnie sobie stokrotka”.

Następnie wprowadzamy dzieci w temat.
Ostatnio usłyszeliśmy słowa Pana Jezusa, który porównał królestwo nie-

bieskie do najmniejszego ziarenka na ziemi.

– Jak myślicie, czy chciał nam powiedzieć, że królestwo Boże jest takie

małe?

– Co się stało potem z ziarenkiem?
Wyrosło z niego drzewo.
Zastanawialiśmy się wspólnie, jak to się mogło stać.
– Co miało to ziarenko w sobie, że przemieniło się w wielkie drzewo?

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Dzisiaj chcę wam przeczytać inną przypowieść. Pan Jezus opowiedział

ją ludziom, którzy szli za Nim i słuchali Jego nauki. Znów porównał króle-
stwo Boże do ziarna, ale tym razem mówił o ziarnach zbóż, które na pewno
widzieliście na polach w czasie wakacji.

O ile to możliwe, pokazujemy dzieciom pojedyncze ziarna zbóż i kłosy.
Czy wiecie, że z jednego ziarenka wyrasta kłos, w którym jest czasami

nawet sto takich ziaren? Jedno ziarenko wrzucone w ziemię daje nam w za-
mian bardzo dużo takich samych ziaren. I w tym ziarenku jest coś, co po-
woduje, że wyrasta z niego kłos pełen ziaren. Co to jest?

Posłuchajcie, co powiedział Pan Jezus.
Uroczyście odczytujemy Pismo Święte.

Z KRÓLESTWEM BOŻYM DZIEJE SIĘ TAK, JAK GDYBY KTOŚ NASIE-

NIE WRZUCIŁ W ZIEMIĘ. CZY ŚPI, CZY CZUWA, WE DNIE I W NOCY,
NASIENIE KIEŁKUJE I ROŚNIE, ON SAM NIE WIE JAK.

ZIEMIA SAMA Z SIEBIE WYDAJE PLON, NAJPIERW ŹDŹBŁO, POTEM

KŁOS, A POTEM PEŁNE ZIARNO W KŁOSIE

(Mk 4, 26-28).

Wspólna refleksja:
– Co stanie się z tymi ziarnami, gdy je posiejemy?
– Dlaczego zboże rośnie?
Ma w sobie siłę.
– Gdzie jeszcze spotykamy taką moc?
Wyobraźmy sobie łąki czy trawniki na całym świecie. Każde źdźbło

trawy wyrosło z ziarenka.

– Jaka siła jest w tych ziarenkach na całym świecie, że w każdym zakąt-

ku możemy zobaczyć zieloną trawę?

– A może ktoś z was ma w domu jakieś zwierzątko?
– Czy pamiętacie, jakie było malutkie, kiedy je dostaliście; a teraz jakie

jest? Również w nim jest ta sama siła.

– Gdzie jeszcze jest podobna siła?
Dzieci same odkrywają, że również w nich jest ta siła.
– Jak rośnie ziarno?
Powoli, najpierw źdźbło, potem kłos a potem ziarno w kłosie; to ziarno

każdego dnia jest większe, bardziej dojrzałe. Pokazujemy dzieciom kłos.

37. Królestwo Boże podobne jest do zasiewu

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

– A jak my rośniemy? Czy od razu jesteśmy wielcy i wszystko potrafimy

zrobić?

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Inscenizacja ruchowa
Zapraszamy dzieci do zabawy ruchowej: „Jak rosnę”.
Na początku byłem mały.
Prosimy, by dzieci „zwinęły się w kulkę”.
Potem zacząłem rosnąć. Najpierw potrafiłem siedzieć.
Dzieci siadają po turecku.
Potem potrafiłem chodzić na czworakach.
Dzieci naśladują raczkowanie.
Potem zacząłem chodzić na nogach.
Dzieci chodzą po sali.
Potem już potrafiłem biegać.
Dzieci biegają po sali.
Następnie nauczyłem się skakać.
Dzieci podskakują.
Na zakończenie dzieci maszerują po sali i wracają na swoje miejsca do

stolików.

Modlitwa dziecka

Kochany Boże, pewnie znowu w nocy urosnę. I jutro nauczę się czegoś

nowego. Mam nadzieję, że dzięki Tobie wyrosnę na mądrego człowieka.
Proszę Cię o to.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: proponujemy wykonanie na kartach rysunku.
Narysujcie, jak wyrasta zboże z ziarna. A może ktoś z was na odwrocie

karty narysuje królestwo Boże?

Oglądamy wspólnie rysunki.
– Dlaczego Jezus porównał królestwo Boże do zasiewu?
– Gdzie jest to Królestwo, gdzie ono się rozwija?
– A co my możemy zrobić, aby to Królestwo się rozwijało?
Można powtórzyć piosenkę nr 13: „Królestwo Boże jest wśród nas”.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że królestwo Boże rośnie z mocą.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi pokazać w zabawie, jak rósł i rozwijał się.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń uznaje królestwo Boże za wartość i jest wdzięczny Bogu, że kró-

lestwo Boże jest wśród nas i rozwija się.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym rysunek i wyjaśniło go.
Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

37. Królestwo Boże podobne jest do zasiewu

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 38.

KRÓLESTWO BOŻE
PODOBNE JEST DO PERŁY

1. Cele katechetyczne

Ukazujemy dziecku wartości królestwa Bożego.

2. Treści katechezy

Przypowieść o perle od innej strony przybliża nam rzeczywistość króle-

stwa Bożego, której nie jesteśmy w stanie poznać w całości. Jezus, poprzez
obrazy wzięte z życia codziennego, pomaga nam poznać tę rzeczywistość.
Przypowieść o perle ukazuje, jak drogocenne jest królestwo Boże, mówi
nam o radości, jaka nas w nim czeka. Wychowuje nas również do wybiera-
nia tego, co naprawdę ma wartość. Postawa kupca, który sprzedaje wszyst-
ko, aby mieć tylko jedną perłę, jest przykładem człowieka, który wciąż
poszukuje. Kiedy znajdzie „drogocenną perłę”, robi wszystko, aby ją zdo-
być. Królestwo Boże jest najpiękniejszą wartością i prawdziwą radością.

3. Zadania nauczyciela religii

Zapoznanie dziecka z treścią przypowieści o drogocennej perle: Mt 13,

45-46.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Wychowywanie do wyboru prawdziwych wartości, które przynoszą ra-

dość.

4. Metody i środki

Śpiew, praca z tekstem biblijnym (Mt 13, 45-46), rozmowa, medytacja,

praca plastyczna.

Pomoce:

– postać kupca, skrzynie z perłami, muszla z perłą (zeszyt nr 7),
– kaseta, piosenka nr 32: „Szukałem, znalazłem”; nr 18: „W imię Ojca

i Syna, i Ducha Świętego”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Katechezę rozpoczynamy piosenką „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świę-

tego”.

W rozmowie przypominamy treść ostatnich katechez. Dzieci same opo-

wiadają o królestwie Bożym – to co zapamiętały i przeżyły. Można wrócić
do rysunków, wspólnie je oglądając.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Dzisiaj chcę wam przedstawić inną przypowieść Jezusa. On wiedział,

że nie jest łatwo poznać królestwo Boże, i że tylko On może o nim opowie-
dzieć i zachwycić nas jego pięknem. Dlatego w kolejnej przypowieści po-
równał królestwo Boże do kupca, który kupuje i sprzedaje piękne perły.

Uroczyście odczytujemy parafrazę tekstu przypowieści o perle.

Posłuchajcie słów Jezusa.

KRÓLESTWO BOŻE PODOBNE JEST DO KUPCA, POSZUKUJĄCEGO

PIĘKNYCH PEREŁ. GDY ZNALAZŁ JEDNĄ DROGOCENNĄ PERŁĘ, PO-
SZEDŁ, SPRZEDAŁ WSZYSTKO, CO MIAŁ, I KUPIŁ JĄ

(Mt 13, 45-46).

38. Królestwo Boże podobne jest do perły

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Następnie przy pomocy tablicy magnetycznej pokazujemy akcję przy-

powieści. Na tablicę przyklejamy postać kupca i czytamy pierwsze zda-
nie przypowieści.

Królestwo niebieskie podobne jest do kupca, poszukującego pięknych

pereł.

Teraz obok kupca przypinamy dwie skrzynie z perłami i czytamy dalej.
Gdy znalazł jedną drogocenną perłę poszedł, sprzedał wszystko, co miał,

i kupił ją. Odklejamy skrzynie i zostawiamy kupca z jedną perłą.

Wspólna refleksja:
– Zobaczcie, ile pereł miał ten kupiec, a teraz został z jedną! Jaka musi

być piękna ta perła! Jak myślicie, co teraz czuje kupiec?

– Czy jest teraz bardziej czy mniej szczęśliwy, posiadając tylko jedną

perłę?

– Skąd kupiec wiedział, że ta perła jest tak drogocenna?
Niektóre dzieci potrafią wskazać na natchnienie Ducha Świętego, ale

jest to dość trudne, dlatego postawienie pytania zależy od naszego roze-
znania.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

– Czym jest ta drogocenna perła dla kupca?
– A dla nas? Czy jest to tylko perła?
Spontaniczne wypowiedzi dzieci. Niektóre porównują perłę do Jezusa,

do Jego narodzenia, inne do chrztu świętego, dlatego ważne jest, aby nie
sugerować i nie dawać jednoznacznej odpowiedzi. Każde dziecko przeży-
wa inaczej usłyszaną przypowieść. Odpowiedź na pytanie może przyjść
później.

Jezus powiedział nam, jak piękne jest królestwo Boże. Powiedział, że

królestwo Boże jest w nas. A co my możemy Mu powiedzieć?

Modlitwa spontaniczna dzieci.

Modlitwa dziecka

Panie Jezu, bardzo lubię słuchać Twoich przypowieści. Dla kupca naj-

większym skarbem była perła. Wiem, że największym skarbem dla Ciebie
jest każdy człowiek. Że skarbem dla Ciebie jest moja najbliższa rodzina
i ja. Chcę, żebyś wiedział, co jest moim największym skarbem...

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Szukam perły, jednej jedynej.
Szukam skarbu skrytego w roli.
Szukam sensu życia i świata,
rozwikłania tego, co boli,
bo tak powiedział Pan:
„Szukajcie a znajdziecie.
Drogą jestem Ja!
Szukajcie a znajdziecie”.
A Słowo Pana trwa!

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: uzupełnienie rysunku na kartach.
Na zakończenie uczymy się piosenki nr 32.

Szukałem, znalazłem i teraz już wiem,
gdzie szukać, by znaleźć, zagubionej perły mej.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Jezus porównał królestwo Boże do skarbu-perły, którą

wykupił kupiec.

Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi opowiedzieć przypowieść o drogocennej perle.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń uznaje królestwo Boże (tak, jak je rozumie) za wielką wartość.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało w domu kartę pracy i opowiedziało przy-

powieść o drogocennej perle. Może także zaśpiewać piosenkę „Szukałem,
znalazłem”.

Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

38. Królestwo Boże podobne jest do perły

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 39.

PRZYJDŹ KRÓLESTWO TWOJE

1. Cele katechetyczne

Kształtujemy w dziecku obraz Boga jako Ojca, na podstawie słów Jezu-

sa, który uczy nas modlitwy „Ojcze nasz”: wszyscy jesteśmy jedną rodziną
Bożą, jesteśmy dziećmi Bożymi, dlatego wspólnie możemy modlić się do
Ojca, który jest w niebie.

2. Treści katechezy

Wychowanie do prowadzenia dialogu z Bogiem jest procesem, który

trwa przez całe życie człowieka. „Modlitwa chrześcijańska jest związkiem
przymierza między Bogiem i człowiekiem w Chrystusie. Jest działaniem
Boga i człowieka; wypływa z Ducha Świętego i z nas, jest skierowana cał-
kowicie ku Ojcu, w zjednoczeniu z ludzką wolą Syna Bożego, który stał
się człowiekiem” (KKK 2564).

Treścią tej katechezy jest przekazanie dzieciom Modlitwy Pańskiej.

Zwracamy uwagę na werset „Przyjdź Królestwo Twoje”. „Królestwo Boże
jest już obecne. Przybliżyło się w Słowie Wcielonym, jest głoszone w całej
Ewangelii, przyszło w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. Od Ostat-
niej Wieczerzy królestwo Boże przychodzi w Eucharystii: jest pośród nas.
Królestwo przyjdzie w chwale, gdy Chrystus przekaże je swojemu Ojcu”
(KKK 2816). Żyjemy obecnie w okresie radosnego oczekiwania na przyj-

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

ście Chrystusa, trwamy w nadziei na Jego przyjście w chwale, modląc się
do Boga Ojca.

3. Zadania nauczyciela religii

W ciągu całego roku katechetycznego przygotowujemy dziecko do mo-

dlitwy poprzez:

– nawiązanie osobowego kontaktu z Jezusem,
– słuchanie Pisma Świętego,
– wychowanie liturgiczne,
– kształtowanie w dziecku zachwytu nad dziełem Bożym, nad Tajemni-

cą Bożej Miłości skierowanej ku człowieku, której następstwem jest spon-
taniczna wdzięczność Bogu,

– ukazywanie różnych postaw (Maryja, pastuszkowie, prorocy),
– ukazanie, że modlitwa jest moją rozmową z Bogiem.
Na tej katechezie naszym zadaniem jest uświadomienie dziecku, że Bóg

jest naszym Ojcem, z którym możemy rozmawiać oraz uczenie modlitwy
„Ojcze nasz”.

4. Metody i środki

Pogadanka oraz praca z tekstem modlitwy „Ojcze nasz” połączona z me-

dytacją i modlitwą. Praca z podręcznikiem.

Pomoce:
– tekst modlitwy „Ojcze nasz”,
– kaseta, pieśń nr 33: „Ojcze nasz”.

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

– Co to jest modlitwa?
– Dlaczego się modlimy i do Kogo?
– Kiedy się modlimy?

39. Przyjdź Królestwo Twoje

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Spontaniczne wypowiedzi dzieci, zakończone naszym podsumowaniem.
Modlitwa jest naszą rozmową z Bogiem Ojcem, który kocha każde swo-

je dziecko. Cieszy się, kiedy Go słuchamy, kiedy się modlimy, śpiewamy,
rysujemy.

– Skąd wiemy, jak się modlić?
Podobne pytanie zadawali Jezusowi Jego uczniowie. Prosili Go, aby

nauczył ich się modlić.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Jezus powiedział: „Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki,

zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu” (Mt 6, 6).

– Co według was znaczy wejść do izdebki i zamknąć się? Czym jest ta

izdebka? Czy jest to po prostu nasz pokój, czy coś innego?

Dziecko ma odkryć, że jest to jego serce.
Pan Jezus powiedział „Módl się do Ojca twego”. O kim mówił, jak

myślicie?

Bóg jest naszym Ojcem, który jest w niebie, który nas stworzył. Czy

znacie modlitwę, która właśnie zaczyna się od słów „Ojcze nasz”? Sam
Pan Jezus jej nas nauczył!

Wspólnie odmówmy tę modlitwę.
Wstajemy, tworząc krąg i chwytamy się za ręce. Odmawiamy modlitwę.
„Ojcze nasz...”
Po odmówieniu całej modlitwy siadamy.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Wspólna refleksja.
Jest takie zdanie w tej modlitwie: „Przyjdź Królestwo Twoje”.
O jakie Królestwo się modlimy?
Wypowiedzi dzieci: takie jak perła, ziarno gorczycy i zasiew.
Chcemy, aby Jezus powrócił i królował, aby w każdym człowieku roz-

winęło się Jego Królestwo. Jaka piękna jest ta modlitwa!

Modlitwa dziecka

Już wiem, jak się modlić! Panie Jezu, sam nas nauczyłeś najpiękniejszej

modlitwy: „Ojcze nasz”. Nie wszystko jeszcze rozumiem w tej modlitwie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Ale pragnę, by Twoje Królestwo przyszło i byśmy żyli blisko Ciebie najle-
piej jak umiemy. Chcę dzisiaj odmówić tę modlitwę: „Ojcze nasz...”.

D. Utrwalenie – praca ucznia

Praca z podręcznikiem: Na waszych kartach znajdziecie zapisaną mo-

dlitwę, której nauczył nas Jezus. Narysujcie, do czego podobne jest króle-
stwo Boże, o które się modlimy.

Na zakończenie słuchamy modlitwy „Ojcze nasz” z kasety, a potem

wspólnie ją śpiewamy i oglądamy rysunki.

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Jezus nauczył ludzi modlitwy „Ojcze nasz”.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi powiedzieć, do czego Jezus przyrównał królestwo Boże.
Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń chce codziennie modlić się do „Ojca w niebie”.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym rysunek i wyjaśniło go.
Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie swojej karty. Wspólna mo-

dlitwa w rodzinie.

39. Przyjdź Królestwo Twoje

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Katecheza 40.

PRZYPOWIEŚĆ O DOBRYM PASTERZU

1. Cele katechetyczne

Radość odkrycia, kim jestem dla Dobrego Pasterza, jest początkiem na-

wiązania szczególnej zażyłości między dzieckiem a Jezusem. To nawiąza-
nie osobowej relacji z Chrystusem jest bardzo ważnym momentem w ży-
ciu duchowym dziecka. Na fundamencie pierwszego kontaktu z Jezusem
będziemy mogli kształtować dalsze wychowanie religijne (formację mo-
ralną, wychowanie liturgiczne, modlitwę). W wieku przedszkolnym i wcze-
snoszkolnym dziecko buduje fundament dalszego życia religijnego.

2. Treści katechezy

Nowe Przymierze wypełnia się w Chrystusie, to On ukazuje nam w spo-

sób namacalny, na czym polega Miłość Boga skierowana ku człowiekowi.
W przypowieści o Dobrym Pasterzu Jezus mówi o sobie, przywołując bi-
blijny obraz Boga-Mesjasza jako Pasterza (Jer 23; Ez 34; Ps 23).

Tekst o Dobrym Pasterzu z Ewangelii wg św. Jana jest niezwykle boga-

ty w treści teologiczne

. Najczęściej jednak podkreśla się w tej przypowie-

Dla pogłębienia wiedzy polecamy medytację wspomnianych tekstów starotestamental-

nych i opracowanie na temat Ewangelii wg św. Jana: ks. S. Mędala, Chrystologia Ewangelii
św. Jana, Kraków 1993.

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

ści tajemnicę paschalną: „Dobry Pasterz oddaje życie za swoje owce”. Mi-
łość Jezusa konkretyzuje się na krzyżu. Tam Pasterz oddaje swoje życie,
aby Jego owce miały życie wieczne. Jednakże już w momencie narodzenia
Jezus oddaje swoje życie, ponieważ wtedy Bóg przyjmuje postać człowie-
ka z jego ograniczeniami i ułomnościami.

Dla małego dziecka największą tajemnicą, którą samo odkrywa, jest

osobowa relacja z Dobrym Pasterzem. To On „woła swoje owce po imieniu
i wyprowadza je, [...] staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ
głos jego znają” (J 10, 3-4). Dziecko utożsamia się ze swoim imieniem,
a kto zna imię ten naprawdę zna osobę. Przymierze Boga z człowiekiem
polega właśnie na tym, że człowiek jest nieustannie wołany po imieniu
i jego zadaniem jest słuchanie i podążanie za głosem Boga. Jezus mówi
również o relacji zachodzącej między Nim a Ojcem: „podobnie jak Mnie
zna Ojciec, i Ja znam Ojca” (J 10, 15). Jest to relacja jedności i miłości,
która obejmuje również wszystkie owce Dobrego Pasterza.

Jest tu również ukazana owczarnia jako miejsce szczególnego spotkania

miłości Boga Ojca i Dobrego Pasterza z owcami. Tą owczarnią jest Kościół.

Jezus dąży do tego, żeby wszystkie owce poznały Jego głos, tak aby

„nastała jedna owczarnia i jeden pasterz” (J 10, 16).

3. Zadania nauczyciela religii

Przedstawienie dziecku Jezusa, który chroni i troszczy się o każdą oso-

bę, jak dobry pasterz o owcę. W ten sposób dziecko, które w tym wieku
jest otwarte na nawiązywanie relacji i na potrzebę ochraniającej miłości,
ma możliwość odkrycia w Chrystusie bardzo bliskiej mu Osoby. Pozwala-
my dziecku na samodzielne odkrycie, że każdy człowiek należy do owczar-
ni Jezusa, że każdy z nas jest owcą, bardzo ważną dla Dobrego Pasterza,
która ma swoje imię.

4. Metody i środki

Praca z tekstem biblijnym (J 10, 1-18), rysunek, śpiew.
Pomoce:
– kaseta, piosenka nr 3: „Pan jest wśród nas”.

40. Przypowieść o Dobrym Pasterzu

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

5. Propozycja katechezy

A. Wprowadzenie do katechezy

Bardzo wiele osób zadawało Jezusowi pytanie: „Kim jesteś?”
Pewnego dnia Jezus powiedział, że jest Dobrym Pasterzem.
– Kto to jest pasterz i co on robi?
Wyjaśniamy rolę zwykłego pasterza.
Ale Jezus powiedział o sobie, że jest „Dobrym Pasterzem”. A potem mó-

wił o owcach, że słuchają jego głosu. Dodał, że zna każdą owcę po imieniu,
woła swoje owce po imieniu i wyprowadza je na pastwiska, staje na ich czele
i prowadzi je, a owce słuchają jego głosu i idą za nim. Również na zewnątrz
owczarni owce słyszą jego głos i nie czują się same, nie boją się.

Jezus nie jest zwykłym pasterzem, On jest Dobrym Pasterzem, bo odda-

je swoje życie za owce. Co znaczy oddawać życie? Dobry Pasterz oddaje
swój czas, miłość, troskę, jest zawsze obecny pośród swoich owiec. Jezus
umarł na krzyżu za swoje owce, aby po trzech dniach zmartwychwstać.

Dalej Jezus mówił, że są również inne owce, które na razie nie znają

Jego głosu. Ale i te poznają Go i pójdą za Jego głosem. A wtedy nastanie
jedna owczarnia i jeden pasterz.

– Jak rozumiecie tę przypowieść? Dlaczego Jezus porównał siebie do

Dobrego Pasterza?

Jezus ma owce. Ale kim one są? Czy mogą to być zwykłe owce z pa-

stwiska? Przecież to są owce bardzo ważne dla Jezusa, bo zna każdą po
imieniu, prowadzi je, staje na ich czele.

Wiemy, kim jest Dobry Pasterz, ale nie jesteśmy pewni, kim są owce.

Dlatego posłuchajmy słów Jezusa.

B. Odkrywamy wezwanie Boże

Zapalamy świecę i pokazujemy dzieciom obraz dobrego Pasterza.
Uroczyście odczytujemy Pismo Święte.

JA JESTEM DOBRYM PASTERZEM. DOBRY PASTERZ WCHODZI DO

OWCZARNI PRZEZ BRAMĘ, TEMU OTWIERA ODŹWIERNY, A OWCE SŁU-
CHAJĄ JEGO GŁOSU, WOŁA ON SWOJE OWCE PO IMIENIU I WYPROWA-
DZA JE. A KIEDY WSZYSTKIE WYPROWADZI STAJE NA ICH CZELE, A OWCE

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

POSTĘPUJĄ ZA NIM, PONIEWAŻ GŁOS JEGO ZNAJĄ. JA JESTEM DOBRYM
PASTERZEM. DOBRY PASTERZ DAJE ŻYCIE SWOJE ZA OWCE. JA JESTEM
DOBRYM PASTERZEM I ZNAM OWCE MOJE, A MOJE MNIE ZNAJĄ, PODOB-
NIE JAK MNIE ZNA OJCIEC, A JA ZNAM OJCA. ŻYCIE MOJE ODDAJĘ ZA
OWCE. MAM TAKŻE INNE OWCE, KTÓRE NIE SĄ Z TEJ OWCZARNI. I TE
MUSZĘ PRZYPROWADZIĆ I BĘDĄ SŁUCHAĆ GŁOSU MEGO I NASTANIE
JEDNA OWCZARNIA, I JEDEN PASTERZ

(por. J 10, 1-18).

Zastanówcie się, kim są te owce, tak ważne dla Dobrego Pasterza. Po-

rozmawiamy o tym po pracy z podręcznikiem.

C. Odpowiadamy na wezwanie Boże

Praca z podręcznikiem.
Dorysujcie owce wokół Dobrego Pasterza i zastanówcie się, kim one

są. Z tyłu waszej karty możecie narysować dowolny rysunek związany z dzi-
siejszą katechezą.

Po zakończeniu pracy oglądamy rysunki i prowadzimy rozmowę z dziećmi

na temat, kim są owce. Jeśli jakieś dziecko odkryje, że owcą jest ono samo,
pytamy inne dzieci, co o tym myślą. Ważne jest, aby katecheta nie potwier-
dzał pojedynczych odkryć zaraz na pierwszej katechezie, dajmy szansę każ-
demu dziecku na własne odkrycie. Dla każdego dziecka przyjdzie czas, że
odkryje tajemnicę owcy i nawiąże szczególnie radosną relację z Jezusem.

Modlitwa dziecka

Dzisiaj rysowaliśmy na katechezie owce wokół pasterza. Mam nadzie-

ję, że zrozumiem, kim są Twoje owce. Muszą być bardzo ważne, bo wołasz
je, opiekujesz się nimi i oddajesz za nie życie. Przyjmij, Dobry Pasterzu,
moją modlitwę.

O Panie, Tyś moim Pasterzem,
tak dobrym, że nic mi nie braknie.
Do źródeł wód żywych mnie wiedziesz,
prostymi ścieżkami prowadzisz!
Pasterzem moim jest Pan
i nie brak mi niczego!

40. Przypowieść o Dobrym Pasterzu

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

D. Utrwalenie – praca ucznia

Zbieramy dzieci w kręgu.
Pan Jezus, Dobry Pasterz, jest zawsze z nami. Zaśpiewajmy Mu piosenkę.
Śpiewamy piosenkę: „Pan jest wśród nas” (piosenka nr 3).

Przewidywane osiągnięcia ucznia

Wiedza – co uczeń wie?
Uczeń wie, że Jezus nazywa siebie Dobrym Pasterzem.
Umiejętności – co uczeń potrafi?
Uczeń potrafi opowiedzieć, jak Dobry Pasterz zajmuje się owcami (woła

je po imieniu, wyprowadza na pastwisko, opiekuje się nimi, one Go słucha-
ją a On oddaje za nie życie).

Interioryzacja wartości – co uczeń ceni?
Uczeń pragnie poznawać Jezusa, jako Dobrego Pasterza.

6. Współpraca z rodziną i parafią

Prosimy, by dziecko pokazało najbliższym rysunek i wyjaśniło go.
Uczeń wkleja tekst modlitwy na odwrocie karty swego podręcznika.

Wspólna modlitwa w rodzinie.

Katechezy 21-40

DROWANIE Z BOGIEM. Podr

cznik metodyczny do katechezy dla klasy 0

Spis katechez

Katecheza 21.

BÓG

WYBIERA

NAJMNIEJSZY

SPOŚRÓD

WSZYSTKICH

NARODÓW

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1

Katecheza 22.

BÓG

WYBIERA

LUDZI

KTÓRYM

MÓWI

SWOIM

PLANIE

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7

Katecheza 23.

PRZEDZIWNE

IMIONA

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

Katecheza 24.

BÓG

MÓWI

MATCE

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17

Katecheza 25.

BÓG

WYBIERA

MIEJSCE

NARODZENIA

JEZUSA

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21

Katecheza 26.

POSŁANIEC

ZWIASTUJE

MARYI

WIELKĄ

RADOŚĆ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

Katecheza 27.

NARODZENIE

JEZUSA

POKŁON

PASTUSZKÓW

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32

Katecheza 28.

WIGILIJNE

ŚWIĘTOWANIE

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37

Katecheza 29.

NASZA

PASTERKA

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42

Katecheza 30.

POKŁON

TRZECH

KRÓLI

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46

Katecheza 31.

PRZEDZIWNA

WYMIANA

DARÓW

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51

Katecheza 32.

DZIĘKUJĘ

PANU

BOGU

ŻYCIE

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55

Katecheza 33.

POZDRAWIAM

PANA

BOGA

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60

Katecheza 34.

CAŁYM

SERCEM

CHWALĘ

PANA

BOGA

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64

Katecheza 35.

JEZUS

MÓWI

KRÓLESTWIE

BOŻYM

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71

Katecheza 36.

KRÓLESTWO

BOŻE

PODOBNE

JEST

ZIARENKA

GORCZYCY

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75

Katecheza 37.

KRÓLESTWO

BOŻE

PODOBNE

JEST

ZASIEWU

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79

Katecheza 38.

KRÓLESTWO

BOŻE

PODOBNE

JEST

PERŁY

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84

Katecheza 39.

PRZYJDŹ

KRÓLESTWO

TWOJE

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88

Katecheza 40.

PRZYPOWIEŚĆ

DOBRYM

PASTERZU

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zerowka zeszyt 0
zerowka zeszyt 2
zerowka zeszyt 6
zerowka zeszyt 4
zerowka zeszyt 1
zerowka zeszyt 4
zerowka zeszyt 2
zerowka zeszyt 6
zerowka zeszyt 3
zerowka zeszyt 1
zerowka zeszyt 0
OSW Zeszyt 01
Zeszyt Nauczyciela15
Ekonomia zerówka strona 12
3 G zeszyt I

więcej podobnych podstron