FINANSE PRZEDSIĘBIORSTWA

•

są to zjawiska i procesy pieniężne zachodzące w przedsiębiorstwie.

Majątek przedsiębiorstwa

Majątek trwały

To te składniki majątkowe przedsiębiorstwa,
które służą przez długi okres czasu i
stopniowo tracą swoją wartość w ciągu
długiego okresu czasu, i w związku z tym
ulegają amortyzacji.

Majątek obrotowy

To te składniki majątkowe przedsiębiorstwa, które
zużywają się w bardzo krótkim czasie i jednorazowo w
100% np. surowce potrzebne do produkcji zużywają
się w jednym cyklu produkcyjnym.

Wpisywane są jednorazowo w koszty i nie ulegają
amortyzacji.

Finansowy majątek trwały

Udziały konkretnego przedsiębiorstwa w
innych przedsiębiorstwach, spółkach,
długookresowe papiery wartościowe
(przetrzymywane w przedsiębiorstwie dłużej
niż 1 rok) stanowiące własność
przedsiębiorstwa np. akcje.

Środki pieniężne

Gotówka w kasie przedsiębiorstwa, i na rachunku
bankowym oraz krótkoterminowe papiery
wartościowe.

Rzeczowy majątek trwały

A. Środki trwałe produkcyjne (są
używane w produkcji) – Maszyny i
urządzenia, budynki gospodarcze i
produkcyjne, środki transportowe.

B. Środki trwałe nie-produkcyjne
(nie są używane bezpośrednio w
produkcji) – Budynki socjalne, domy
wczasowe, przedszkola zakładowe,
stołówki, domy kultury, świetlice,
ośr. zdrowia.

Należności

Należności pochodzą ze sprzedaży. Od momentu
sprzedaży do momentu uzyskania środków czyli
gotówki mija pewien okres czasu i w tym okresie
powstają właśnie należności.

Jest to przeciwstawne zjawisko do zobowiązań
(jesteśmy wtedy dłużnikiem).

Wartości niematerialne i prawne

Np. prawo do wieczystego użytkowania
gruntów, patenty, wynalazki, programy
komputerowe, reputacja przedsiębiorstwa -
(good will – konkretna wartość
przedsiębiorstwa na którą składa się
pozycja rynkowa, opinia współpracujących
firm, promocja, reklama) – podlega również
wycenie – może być wyliczona w
złotówkach np.: przedsiębiorstwo o
wysokiej reputacji może uzyskać kredyt na
lepszych warunkach – z niższym
oprocentowaniem ponieważ bank ponosi
niższe ryzyko udzielając takiej firmie
kredytu, niż gdyby udzielił go firmie o
niższej reputacji – wtedy ponosi wyższe
ryzyko.

Zapasy (Rzeczowy majątek obrotowy)

A. Surowce i materiały do produkcji.

B. Półprodukty, bądź produkcja nie
zakończona.

C. Gotowe, finalne produkty w magazynie –
produkty wytworzone ale jeszcze nie
sprzedane. (Koszty magazynowania + koszty
zamrożenia kapitału).

Źródło finansowania, zasób środków pieniężnych (kapitału) finansujących określoną działalność lub
przedsięwzięcie gospodarcze.
Z punktu widzenia pochodzenia wyróżnia się źródła wewnętrzne i zewnętrzne, według kryterium zwrotności -
źródła własne (kapitał własny) oraz obce (kapitał obcy, zobowiązania). Źródła finansowania majątku
przedsiębiorstwa są wykazywane w jego bilansie pod postacią pasywów.

Bilans przedsiębiorstwa, jedno z podstawowych pojęć w rachunkowości i sprawozdawczości finansowej
podmiotów gospodarczych charakteryzujące stan i strukturę środków (składników majątkowych) przedsiębiorstwa
(aktywa) oraz źródeł finansowania tego majątku (pasywa) na dany dzień w roku (ma więc charakter statyczny).
Bilans sporządzany jest na podstawie aktualnych w dniu jego sporządzenia księgowych zapisów operacji
gospodarczych występujących w okresie sprawozdawczym, za jaki się go sporządza.

Do podstawowych cech bilansu zalicza się: - kompletność i udokumentowanie zawartych w nim informacji, czyli
pełne i zweryfikowane (np. w wyniku inwentaryzacji) dane na temat całkowitego majątku przedsiębiorstwa oraz
źródeł jego pochodzenia; - podział pozycji bilansu na grupy o zbliżonej treści ekonomicznej oraz z uwzględnieniem
charakteru, w jakim występują w przedsiębiorstwie; - moment bilansowy, czyli ściśle oznaczony czas, dla którego
ustala się stan wszystkich pozycji bilansowych (z reguły przełom dwóch kolejnych okresów sprawozdawczych);

- pieniężną wyceną wszystkich składników bilansu przy zastosowaniu tej samej waluty (z reguły krajowej); -
równowagę bilansową, polegającą na tym, że sumy aktywów i pasywów są zawsze sobie równe.

Przy sporządzaniu bilansów poszczególne podmioty gospodarcze mogą stosować wybrane przez siebie sposoby
wyceny składników pozycji bilansowych, różny może być również zakres danych uzupełniających (dodatkowych
informacji dołączanych do bilansu, które ułatwiają czytanie i analizowanie danych zawartych w bilansie), jak
i układ bilansu (ilość i treść poszczególnych pozycji bilansowych, ich kolejność i ugrupowanie, rozmieszczenie
danych uzupełniających).

Wynik finansowy, nadwyżka księgowa działalności przedsiębiorstwa w określonym okresie. Różnica pomiędzy
przychodami ze sprzedaży a kosztami ich uzyskania. Dodatni wynik finansowy określany jest mianem zysku,
ujemny - mianem straty.

Rachunkowość finansowa zajmuje się pomiarem i ewidencją majątku przedsiębiorstwa, operacji gospodarczych
oraz przygotowywaniem na tej podstawie raportów finansowych. Sposób prowadzenia rachunkowości finansowej
jest ściśle unormowany przez prawo.

Płynność finansowa - zdolność przedsiębiorstwa do terminowego regulowania bieżących zobowiązań
(krótkoterminowych, płatnych w ciągu jednego roku), określający możliwość spłaty zobowiązań w sytuacji, gdyby
stały się one natychmiast wymagalne, za pomocą upłynnienia posiadanych zasobów środków obrotowych
(zasobów płynnych, które mogą być szybko zamienione na gotówkę). Dla zapewnienia sobie możliwości ciągłego,
niezakłóconego działania przedsiębiorstwo powinno dbać o zachowanie określonego poziomu płynności finansowej.
Większa bądź mniejsza płynność finansowa zależy od długości czasu, jaki jest potrzebny do zamiany aktywów
przedsiębiorstwa (rzeczowych lub finansowych) na gotówkę. Kryterium płynności finansowej jest jednym
z podstawowych kryteriów oceny działalności przedsiębiorstwa: niska płynność (brak płynności) świadczy o utracie
lub wysokim prawdopodobieństwie utraty przez przedsiębiorstwo zdolności do terminowego regulowania
bieżących zobowiązań. Ryzyko z tego tytułu obciąża kontrahentów przedsiębiorstwa, a w dłuższym okresie może
prowadzić do jego upadłości. Wysoka płynność oznacza z kolei zamrożenie nadmiernie wysokich własnych
kapitałów w finansowaniu bieżącej działalności i niemożność zwiększenia ich zyskowności przez efektywne
wykorzystanie obcych kapitałów, co może mieć niekorzystny wpływ na rentowność przedsiębiorstwa. Ocena
płynności może dotyczyć zarówno okresów krótszych - bieżąca płynność oceniana na podstawie informacji
z podstawowych sprawozdań finansowych w okresach sprawozdawczych (z reguły jeden rok), jak i okresów
dłuższych - stanowi wtedy element dynamicznego rachunku opłacalności ekonomicznej przedsięwzięcia
gospodarczego.

III wsk. płynności finansowej - umożliwiają dokonanie oceny poziomu wypłacalności przeds. (jest to ocena
zdolności przeds. do terminowego regulowania wszelkich płatności); wsk. te umożliwiają dokonanie oceny w
sytuacji majątkowo-kapitałowej (ocena dostosowania struktury kapitałów do struktury majątkowej
przedsiębiorstwa);

wsk. Bieżącej płynności maj. obrotowy/zobow.bieżące

wsk. szybki (stopa wysokości płynności)

płynne środki obrotowe/zobow.bieżące / płynne sr.obrotowe=maj.obrotowy-zapasy lub
należności+krótkoterm.pap.wart.+śr.pieniężne

INWESTOWANIE – proces polegający na zwiększaniu zasobów majątku przedsiębiorstwa. Procesy inwestycyjne
angażują kapitały na długie okresy. Są obarczone dużym stopniem ryzyka.

Rodzaje inwestycji

•

mające na celu pozyskanie rzeczowych składników majątku trwałego ( technologie, urządzenia, maszyny,
nieruchomości), zwiększają one zdolności produkcyjne

•

inwestycje w majątek finansowy, głównie inwestycje, udziały w innych podmiotach gospodarczych

•

pozyskiwanie wartości niematerialnych i prawnych (zakup licencji, patenty, znaku firmowego,
oprogramowania)

EFEKTYWNOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTWA – to takie, które osiąga nadwyżkę przychodów nad kosztami
działalności, czyli takie które generuje nadwyżkę finansową o charakterze dodatnim.

ZARZĄDZANIE ZAPASAMI W PRZEDS – poddajemy ocenie koszty np.: magazynowanie, strukturę zapasów,
dynamikę zmian wielości zapasów w przeds, rotacje zapasów, długość czasu zamrożenia środków finansowych w
zapasach

PROCES PRODUKCJI – struktura asortymentowa produkcji, wielkość poszczególnych grup asortymentowych,
dynamika zmian, koszty związane z utrzymaniem ciągłości procesu produkcji, struktura tych kosztów, rozkład w
czasie, potrzeby kapitałowe.

PROCES SPRZEDAŻY – wielkość obrotów, struktura asortymentowa obrotów, dynamika zmian sprzedaży, koszty
związane z procesem sprzedaży

OCENA SYTUACJI KAPITAŁOWEJ W PRZEDS – struktura kapitałów zaangażowanych w przedsiębiorstwo,
wielkość poszczególnych grup (rodzajów) kapitału, dynamika zmian, wykorzystanie kapitału (czyli zdolność
kapitału do generowania określonych przychodów)

OCENA PŁYNNOŚCI FINANSOWEJ PRZEDS – płynność bieżąca firmy, ocena

długoterminowej płynności firmy, jak ją ocenić, jaka jest wielkość kapitału pracującego w przeds.

DZIAŁALNOŚĆ INWESTYCYJNA – przepływy gotówkowe związane z lokowaniem majątku trwałego w
przedsiębiorstwie

Postępowanie upadłościowe rozpoczyna się gdy: - majątek przedsiębiorstwa nie wystarcza na spłatę
zobowiązań, - przedsiębiorstwo zaprzestało płacenia zobowiązań. W przypadku zaistnienia w/w sytuacji zarząd
przedsiębiorstwa zobowiązany jest w ciągu dwóch tygodni złożyć w sądzie gospodarczym wniosek o ogłoszenie
upadłości przedsiębiorstwa, w przeciwnym wypadku członkowie zarządu odpowiadają własnym majątkiem za
wszystkie zobowiązania spółki. Upadłość przedsiębiorstwa jest ogłaszana publicznie, w związku z tym kontrahenci
wiedzą o złej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa i mogą ustrzec się ryzyka związanego z udzielaniem mu
pożyczek. Wierzyciele powinni być zaspokojeni z majątku, który pozostał spółce po ogłoszeniu upadłości.

Kredyty bankowe Kredyty są najłatwiej dostępnym i najbardziej powszechnym źródłem finansowania ze źródeł
obcych w szczególności dla małych i średnich przedsiębiorstw. Zdolność kredytowa - zdolność do spłaty
zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami w umówionym terminie zwrotu (w/g prawa bankowego). Banki nieraz
kierują się w udzielaniu kredytu nie tyle zdolnością kredytową co posiadaniem przez kredytobiorcę
zabezpieczenia. Nie jest to jednak wygodna dla banku sytuacja, gdyż zdarzają się sytuacje w których bank ma
problemy z wyegzekwowaniem długu.

Badanie zdolności kredytowej (ocena). Polega ono na analizie działalności przedsiębiorstwa. Badanie
sprawozdawczości finansowej przedsiębiorstwa (sprawdzanie rentowności, wysokości zysków); istotne są cele
kredytu oraz termin zwrotu kredytu. Im kredyt jest zaciągany na dłuższy okres i na większe sumy tym badanie
powinno być dokładniejsze. Badanie zdolności kredytowej przeprowadza się przy pomocy analizy wskaźnikowej na
podstawie sprawozdań finansowych przedsiębiorstwa (bilans i rachunek wyników). Banki żądają dodatkowo m.in.
kopii deklaracji składanych do Urzędu Skarbowego w ramach rozliczeń miesięcznych czyli kopii deklaracji na
podatek dochodowy oraz na podatek od towarów i usług. Również wymagane jest przedstawienie planu
zagospodarowania kredytu. Banki starają się również na własną rękę uzyskać informacje uzupełniające. Ponadto
przedsiębiorstwo ubiegające się o kredyt musi liczyć się z nieustanną ingerencją banku w sprawy wewnętrzne.

Rodzaje kredytów. - Najbardziej istotny jest podział na kredyty obrotowe i inwestycyjne. K. obrotowe
przeznaczane są na finansowanie działalności bieżącej. Są to kredyty używane przy zakupie towarów, materiałów
do produkcji i innych elementów niezbędnych do bieżącego funkcjonowania. Istotą kredytu obrotowego jest jego
relatywna krótkoterminowość, służyć ma on na sfinansowanie bieżącego obrotu. Cykl obrotu mieści się w okresie
nie dłuższym niż rok. K. inwestycyjne przeznaczone są na finansowanie budowy, przebudowy i rozbudowy
(tworzenia) majątku trwałego przedsiębiorstwa. Kredyty takie są zazwyczaj udzielane na dłużej niż jeden rok.
Kredytobiorca powinien być w stanie sfinalizować część danego przedsięwzięcia. Wymagany jest udział własny
kredytobiorcy. W Polsce jest to od 20 do 40% wartości kredytowanego przedsięwzięcia. Wysokość udziału
własnego zależy od zaoferowanych bankowi zabezpieczeń spłaty kredytu. W przypadku kredytów inwestycyjnych
często występuje również karencja, czyli odsunięcie w czasie spłat kredytu. Karencja nie

Koszty - Kosztem uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym koszty
funkcjonowania osoby prawnej. Najmniej kontrowersyjnymi elementami kosztu, tzn. takimi, które są
bezsprzecznym nośnikiem wydatku na osiągnięcie dochodu, są koszty funkcjonowania osoby prawnej, a więc: -
wynagrodzenia pracowników z tytuły umów o pracę (mogą wystąpić wątpliwości w przypadku umów o dzieło,
umów zlecenia itp.), - koszty wynajęcia lokalu, łącznie z utrzymaniem jego stanu funkcjonalnego (oświetleniem,
ogrzewaniem, sprzątaniem, wywozem śmieci), - składki na ubezpieczenie społeczne, fundusz pracy i fundusz
gwarantowanych świadczeń pracowniczych, - koszt zakupu towaru na sprzedaż (aczkolwiek tu istniej rozbieżność
związana z chwilą sprzedania towaru; ustawa o rachunkowości pozwala stosować dwie metody: Last In First Out
(LIFO), First In First Out (FIFO) wyprowadzania towarów z magazynu), - odpisy amortyzacyjne od środków
trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, - wydatki na reklamę w środkach masowego przekazu, lub też
prowadzoną publicznie w inny sposób, - wydatki na cele reprezentacji i reklamy prowadzonej w sposób
niepubliczny (do 0.25% wysokości przychodu), - wydatki z tytułu delegacji służbowych (jazdy miejscowe do
500km. i inne) do wysokości limitów podanych w ustawie.

Rozliczenia międzyokresowe mogą wystąpić ale nie muszą – to środki własne danego przedsiębiorstwa

Rachunek wyników – zysków i strat – pokazuje efekty działalności przeds osiągnięte w określonym czasie,
zestawione są tu przychody i koszty

1.

przychody ze sprzedaży, koszty działalności operacyjnych, zyski/straty ze sprzedaży, pozostałe przychody i
koszty operacyjne, zysk/strata na działalności operacyjnej, przychody i koszty finansowe, zysk/strata
brutto na dział operacyjnej, zyski i straty nadzwyczajne, zysk/strata brutto, obciążenia wyniku
finansowego, zysk/strata

Przychody całkowite - przychody ze sprzedaży, operacyjne, finansowe

Koszty całkowite – koszty operacyjne, pozostałe koszty operacyjne, koszty finansowe

Krążenie gotówki w przeds. – spadek poziomu zapasów = dopływ gotówki do firmy

Źródło środków finansowych – sprzedaż składników majątku trwałego

Każde zmniejszenie stanu aktywów firmy powoduje dopływ środków pieniężnych do przedsiębiorstwa, a
zwiększenie to wykorzystanie środków pieniężnych

Źródłem środków finansowych będzie wzrost zobowiązań finansowych, a pieniężnych wzrost kapitałów stałych, a
zwiększenie to wydatkowanie środków pieniężnych

Każdy wzrost pasywów w przeds będzie odzwierciedlał dopływ środków pieniężnych w przeds

PROCES PRODUKCJI – struktura asortymentowa produkcji, wielkość poszczególnych grup asortymentowych,
dynamika zmian, koszty związane z utrzymaniem ciągłości procesu produkcji, struktura tych kosztów, rozkład w
czasie, potrzeby kapitałowe (kapitałochłonność procesu produkcyjnego)

PROCES SPRZEDAŻY – wielkość obrotów, struktura asortymentowa obrotów, dynamika zmian sprzedaży, koszty
związane z procesem sprzedaży.

ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI W PRZEDS – wielkość zatrudnienia, struktura osób zatrudnionych,
koszty osobowe, ich strukturę, wydajność pracowników.

ANALIZA FINANSOWA – umożliwia całościowe spojrzenie na funkcje przeds, kondycję finansową, przez pryzmat
kosztów, przychodów, nakładów, efektów, wpływów, wydatków gotówkowych.

Obszary analityczne

•

ocena sytuacji majątkowej przeds – struktura majątkowa firmy, udział poszczególnych rodzajów majątku
w całkowitej strukturze majątku firmy, wielkość poszczególnych grup majątkowych, tempo zmian
poszczególnych rodzajów majątku, ocena wykorzystania majątku w przeds,

•

ocena sytuacji kapitałowej – w przeds, struktura kapitałów zaangażowanych w przeds, wielkość
poszczególnych grup kapitału, dynamika zmian, wykorzystanie kapitału (zdolność kapitału do generowania
określonych przychodów)

•

ocena płynności finansowej – płynność bieżąca firmy, ocena długoterminowej płynności firmy, jak ją
ocenić, jaka jest wielkość kapitału pracującego w przeds, jak ocenić stopień zapotrzebowania na kapitał
pracujący

•

ocena rentowności – przez pryzmat generowanych przychodów i ponoszonych kosztów przez przeds
oceniamy skalę zwrotności zainwestowanych kapitałów, rentowność przychodów, rentowność majątku
firmy, dynamika zmian w zakresie rentowności

•

badanie kompleksowe kondycji finansowej z wykorzystaniem różnych modeli finansowych, umożliwiających
ocenę firmy

PODSTAWOWE ELEMENTY FINANSOWE

1.bilans – oceniamy udział majątku trwałego i obrotowego w strukturze aktywów. Firma jest elastyczna, gdy
majątek obrotowy przekracza majątek trwały. Istnieje wtedy małe ryzyko utraty płynności finansowej, im wyższa
elastyczność tym mniejsze są koszty stałe. Przy pasywach zwracamy uwagę na wielkość kapitału stałego. I
wyższy kapitał stały tym bezpieczniejsza struktura finansowania.

2.rachunek zysków (wyników) – odzwierciedla efekty działania firmy. Ważne są: wielkość zysku operacyjnego
(efektywność działalności) do której firma została powołana, zysk na działalności gospodarczej (powiązanie firmy
z rynkiem finansowym), zysk brutto – uwzględnia zdarzenia nadzwyczajne i losowe, zysk netto – powstaje po
rozliczeniu z budżetem

3.Rachunek przepływów środków pieniężnych – obejmuje przepływy gotówki, które postępowały w okresie
na który jest sporządzany, odzwierciedla działalność przedsw3 obszarach:

a.

działalność operacyjna – nadwyżka, zakup, produkcja, sprzedaż

b.

działalność inwestycyjna – przepływy gotówkowe związane z lokowaniem majątku trwałego w
przedsiębiorstwie

c.

działalność finansowa – odzwierciedla przepływy gotówki związane z powiązaniami danej firmy z rynkiem
finansowym (obligacje krótkoterminowe)

CELE GOSPODARKI FINANSOWEJ - wzrost wartości rynkowej przeds, utrzymanie płynności i niezależności fin
przeds, zapewnienie środków finans na bieżącą działalność i rozwój przeds, minimalizacja ryzyka gospodarczego

POZIOMY PODEJMOWANIA DECYZJI

1.

Strategiczny – ukształtowanie struktury aktywów trwałych w przeds, znajduje odzwierciedlenie w
procesach inwestowania, jest to kształtowanie struktury kapitału stałego w procesie finansowania przeds.

2.

Operacyjny – dotyczy kształtowania struktury aktywów bieżących, kształtowanie struktury zobowiązań
bieżących. Te dwa aspekty łącza się w procesie zarządzania kapitałem pracującym przeds.

EFEKTYWNOŚĆ PRZEDS – efektywne przeds to takie, które osiąga nadwyżkę przychodów nad kosztami
działalności, takie, które generuje nadwyżkę finans o charakterze dodatnim. Do badania oceny efektywności
służy: analiza ekonomiczna – obejmuje całokształt działań i procesów w przeds, które zmierzają do oceny
poszczególnych obszarów funkcjonalnych w przeds jak i całego przeds, przy wykorzystaniu różnorodnych
mierników finansowych określonych kategorii ekonom i obejmuje:

1.analizę techniczno – ekonomiczną – zajmuje się oceną procesów gospodarczych zachodzących w przeds,
poddaje się ocenie np. proces zaopatrzenia przeds.

2.analizę finansową

ZARZĄDZANIE ZAPASAMI W PRZEDS – poddajemy ocenie koszty np.: magazynowanie, strukturę zapasów,
dynamikę zmian wielkości zapasów w przeds, rotacje zapasów, długość czasu zamrożenia środków fin w
zapasach.

KAPITAŁ PRACUJĄCY W PRZEDS – odzwierciedla procesy związane z kształtowaniem wielkości i strukturą
majątku obrotowego przeds, z drugiej strony z kształtowaniem wielkości i struktury zobow. bieżących.

Kap.prac. = maj.obrot – zobow.bieżące lub kap.prac=kap.stały – maj.trwały

Ujemny kap.prac

Kap.stały<maj.trwały

Maj.obrot<zobow.bieżące

OCENA WIELKOŚCI KAP.PRAC – cykl obrotowy w przeds – daje informację o tym jak długo trwa w przeds
konwersja gotówki, ile czasu upływa od wydatkowania środków pieniężnych na materiały, czas od momentu
sprzedaży wyrobów

Cykl obrot brutto - jak długo zamrożone są pieniądze

COB = Rz + On , Rz – rotacja zapasów, On – okres spływu należności do firmy

Cykl obrot netto – czas na który firma potrzebuje śr. Pien. Z innych źródeł

CON = COB – Ozb, Ozb – okres spłaty zobow. bieżących

Zmniejszenie CON – jest to zmniejszenie zapotrzebowania na kapitał pracy – przyspieszenie rotacji zapasów,
działania marketingowe, działania logistyczne, skracanie rotacji zapasów, skracanie okresu windykacji należności,
wydłużenie terminu płatności zobowiązań

MIERNIKI WARTOŚCI KAP.PRACY – oceniają czy kap. Prac. Jest dostosowany do wielkości firmy.

*Kp / Z+N = ˝, z – zapasy, N – nalećności – środki obrotowe powstałe w dział. Biećącej przeds.

Firma powinna za pomocą Kap.pr. sfinansować co najmniej połowę Z + N. Wtedy jest zagwarantowana ciągłość
procesów gosp.

*Kp / Pmp – przeciętna miesięczna przychodów

z Kp firma powinna sfinansować przynajmniej 1 m-c dział, taka wielkość zapewnia ciągłość procesów gosp,
utrzymanie wypłacalności, utrzymanie równowagi finansowej. Gdy Kp jest zbyt duży (> 3 m-c) świadczy to o
nieefektywnym gospodarowaniu.

Porównanie Kp z wielkością na zapotrzebowanie na kg.- ustalenie długości cyklu obrotów netto CON w
przeds, oszacowanie wielkości przeciętnej sprzedaży w przeds, im krótszy jest CON tym mniejsze jest
zapotrzebowanie na kg.

STRATEGIE FINANSOWANIA PRZEDS

1.

UMIARKOWANA – odzwierciedla pełne dostosowanie struktury kapit.przeds do struktury majątkowej.
Dostosowanie czasu dysponowania danymi źródłem kapitału do czasu używania danego elem. Maj. Firmy.
Nie daje możliwości wykorzystania dźwigni finansowej.

2.

AGRESYWNA – daje możliwość wykorzystania dźwigni finans. Firma może szybko stracić rentowność. Jest
często stosowana na rynkach dynamicznych, gwarantujących szybki zysk. Wymaga sprawności w kontroli
wypływów i wpływów finans z przeds.

3.

KONSERWATYWNA – nie ma możliwości utraty, płynność fin. Sprzyja długoterm. Wypłacalności przeds.
Czasami oznacza nieefektywne wykorzystanie kapitału.

KRYTERIA WYBORU ŹRÓDEŁ KAPITAŁU

1.

Mechanizm dźwigni finans

•

dźwignia finans – kształtowanie struktury kapitału

•

dźwignia operacyjna – struktura majątku firmy wpływa na to jakie koszty stałe ponosi firma. Bazuje na
udziale kosztów stałych w kosztach całkowitych zwiększa poziom generowanych zysków operacyjnych
przeds.

•

Dźwignia połączona – łączy dział dźwigni finans i operac na wzrost kapitału własnego.

Zwiększanie rentowności kapitałów własnych: zadłużanie przeds (umiejętne kształtowanie struktury kapitałowej i
wykorzystanie efektu dźwigni finansowej), umiejętne kształtowanie kosztów firmy (optymalizowanie kosztów
stałych przeds –im mniejsze koszty stałe, tym wcześniej firma zaczyna zarabiać)

DŹWIGNIA OPERACYJNA – nadwyżka, zakup, produkcja, sprzedaż. – powstaje nadwyżka finansowa
przedsiębiorstwa (zysk netto + amortyzacja), to co dzieje się w zakresie zapasów, należności, powstają
zobowiązania bieżące, zaliczamy tu zmiany związane z rozliczeniami międzyokresowymi czynnymi i biernymi.

Dział.oper. = nadwyżka finansowa +/- wpływy gotówki do firmy

DOL – efekt dźwigni operacyjnej = %zmiana zysku operacyjnego / %zmiana przychodów

DOL = przychody – koszty zmienne (marża pokrycia) / zysk operacyjny

DZIAŁALNOŚĆ FINANSOWA – odzwierciedla przepływy gotówki związane z rozwiązaniami danej firmy z
wynikiem finansowym (obligacje, kredyty).

- wykorzystanie kapitałów obcych do podniesienia zyskowności kapitałów własnych. Przeciwieństwem dźwigni są
konsekwencje nadmiernego zadłużenia w postaci narastania zobowiązań w wyniku nieterminowego ich
regulowania bądź utrata płynności i wypłacalności.

odzwierciedla związki danego przedsiębiorstwa z rynkiem finansowym – zaciągnięcie lub spłata długoterminowych
kredytów bankowych lub pożyczek, emisja lub wykup obligacji, zaciągnięcie lub spłata krótkoterminowych
kredytów bankowych lub pożyczek, emisja akcji, dopłaty do kapitału na rzecz przeds ze strony właścicieli, wypłaty
dywidendy dla właścicieli

DFL = %zmiana ROE / %zmiana zysku operacyjnego

ROE - stopa zwrotu kapitału własnego

DFL = zysk operacyjny / zysk operacyjny – odsetki

Zalety – zwiększenie rentowności kap. własnego (warunki: koszt pozyskania kapit. Obcego musi być niższy niż
generowanie zysku w danym przeds, koszt pozyskania kapit= stopa zysku- nie ma wpływy na kap. własny

Wady – obniżenie rentowności kap. Własnego (war: koszt pozyskania kap. Obcego jest wyższy niż stopa zysku
generow. W przeds)

Efekt dźwigni finansowej jest to wprowadzenie niżej oprocentowanego kapitału obcego dla podniesienia
rentowności kapitału własnego.

Wzór na stopień dźwigni finansowej w ciągu dynamicznym.

DFL (degree of financig leverage)=

= % zmiana (przyrost) rentowności kapitału własnego

% zmiana zysku operacyjnego

DŹWIGNIA POŁĄCZONA

DOL + DFL = DTL

DTL = %zmiana ROE / %zmiana przychodów

DTL = przychody – koszty zmienne / zysk operacyjny –odsetki

Wskaźniki finansowe, wskaźniki ilustrujące ekonomiczną sytuację przedsiębiorstwa, stosowane w analizie
ekonomiczno-finansowej. Do podstawowych wskaźników finansowych zalicza się: płynność, aktywność (sprawność
działania), rentowność, zadłużenie.

RENTOWNOŚĆ – generowanie zysków, zdolność przedsiębiorstwa do generowania dochodów w długim okresie,
umożliwia ocenę zdolności reinwestycyjnych przeds. Do oceny używane są: wskaźniki rentowności kapitału i
obrotu

Rentowność to osiąganie nadwyżek przychodów ze sprzedaży nad kosztami poniesionymi dla ich uzyskania,
a zatem uzyskiwanie dodatniego wyniku finansowego. Pomiar rentowności umożliwiają wskaźniki rentowności
obliczane w odniesieniu do wartości: sprzedaży (obrotu) przedsiębiorstwa (rentowność sprzedaży) majątku
(aktywów) przedsiębiorstwa (rentowność majątku), kapitału własnego (rentowność kapitału własnego).
Traktowanie rentowności jako jednego z celów działalności przedsiębiorstwa prowadzi do stosowania
ekonomicznie racjonalnych kryteriów w sferze podejmowania różnorakich decyzji w trakcie jego funkcjonowania.

Wskaźniki rentowności kapitału

ROE – stopa zwrotu kapitału własnego ROE= zysk neto / kapitał własny

ROI – stopa zysku = zysk operacyjny / majątek całkowity

ROA- stopa zwrotu kapitału całkowitego = zysk netto / kapitał całkowity

Im większa rentowność – tym większa możliwość spłaty kapitałów obcych

Wskaźniki rentowności obrotu

•

Rentowność obrotu (marża zysku netto, rentowność netto) = zysk netto /przychody ze sprzedaży

•

Rentowność brutto (rentowność obrotu brutto, marża zysku brutto) = zysk brutto / przychody ogółem (ze
sprzedaży)

•

Rentowność operacyjna = zysk operacyjny / przychody ogółem

•

Wskaźnik poziomu kosztów = koszty uzyskania przychodów / przychody ogółem

•

Wskaźnik obracalności należnościami = przychody ze sprzedaży brutto / przeciętny stan należności

•

Przeciętny okres spływu należności =przeciętny stan należności *360 / przychody ze sprzedaży brutto

W zależności od wielkości zysków wyróżniamy:

1.

zysk operacyjny – z bieżącej działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, osiągnięty na sprzedaży

zysk operacyjny = przychody ze sprzedaży (-) koszty poniesione na wytworzenie sprzedanych produktów

Rachunek ekonomiczny = przychody ze sprzedaży (-) koszty poniesione na wytworzenie sprzedanych produktów
+ (majątek na zakończenie roku – majątek przedsiębiorstwa na początku roku)

– o tą różnicę powiększymy przychody przedsiębiorstwa. Jeśli wartość na koniec roku jest mniejsza niż w bilansie
otwarcia pomniejszymy wtedy przychody przedsiębiorstwa.

zysk netto = całkowite przychody – całkowite koszty przedsiębiorstwa

1.

zysk rentowny w przeliczeniu na 1 akcję – (EPS) – suma zysku netto / liczba akcji
wyemitowanych przez daną spółkę – czyli wielkość zysku w przeliczeniu na 1 akcję – ważny przy
rozpatrywaniu zakupu danych akcji

2.

wskaźnik P/E = cena rynkowa akcji / zysk na 1 akcję – ile musimy zapłacić za jednostkę zysku
zakupionej akcji, jeśli wskaźnik jest niski to oznacza niski popyt na akcje

3.

wskaźnik wyrażający stosunek wartości rynkowej akcji do wartości księgowej akcji

= cena rynkowa akcji / wartość księgowa akcji(wartość księgowa =wartość kapitału własnego /
liczbę wyemitowanych akcji) – Im wyższa wartość wskaźnika tym lepiej oceniamy daną spółkę.

Wskaźnik “Stopa dywidendy” (BPS) = dywidenda na 1 akcję / cena rynkowa 1 akcji – jaki jest udział
dywidendy w cenie rynkowej akcji. Im wyższy wskaźnik tym większa dywidenda za 1 akcję

Wskaźnik progu rentowności –Próg rentowności jest to wartość sprzedaży, bądź wielkość produkcji niezbędna
do pokrycia kosztów przedsiębiorstwa = BEE – jest to punkt wielkości sprzedaży, poniżej którego przedsiębiorstwo
ponosi straty, a po przekroczeniu tego progu osiąga zysk.

BEE = koszty stałe (RC) / cena jednostkowa sprzedaży (Price) – pomniejszona o jednostkowy koszt
(AVC) – wskaźnik ten pokazuje ile sztuk jednego wyrobu, przy danej cenie jednostkowej zbytu musimy
wyprodukować, aby osiągnąć wartość produkcji równoważącą koszta. Możemy go wyrażać w sztukach lub w
złotych

BEE = RC /Price

ANALIZA PROGU RENTOWNOSCI WYRAZONA ILOSCIOWO
I JAKOŚCIOWO:

Obliczenie progu rent. przeds. stanowi podstawę do dalszej analizy, która powinna obejmować ocenę -
kształtowania się rentowności w przypadku zmian poszczególnych czynników wpływających na jej poziom.

Istotna jest ocena:

•

dopuszczalnego poziomu spadku popytu na oferowane produkty, który nie spowoduje wystąpienia strat w
przeds.;

•

zmian progu rentowności badanego przedsięwzięcia, w przypadku zmian cen sprzedaży produktów
(wzrostu lub spadku), zmian kosztów zmiennych lub stałych;

Do rozwiązania tych problemów służy analiza możliwości - wyznaczenie marginesów bezpieczeństwa, czyli
oszacowania granicznych poziomów wzrostu poszczególnych czynników, które określają wielkość zysków przeds.

Przyczyny celowości analizy wrażliwości:

•

przedsiębiorstwa w warunkach gospodarki rynkowej działają w zmiennym otoczeniu;

•

istnieje niebezpieczeństwo utraty rynków i klientów;

•

istnieje możliwość odchyleń rzecywistych zjawisk rynkowych od zaplanowanych;

Marginesy bezpieczeństwa ustala się dla:

•

dopuszczalnego spadku popytu;

•

dopuszczalnego spadku ceny sprzedaży oferowanego produktu;

•

dopuszczalnego wzrostu kosztów jednostkowych zmiennych;

Analiza możliwości dostarcza informacji o potencjalnych możliwościach kształtowania rentowności przeds.
poprzez:

•

wzrost wielkości obrotów spowodowanych obniżka ceny sprzedaży;

•

wzrost ceny jednostkowej sprzedaży przy utrzymaniu tego samego, ilościowego poziomu obrotów;

•

odpowiednie kształtowanie kosztów, zarówno stałych, jak i zmiennych (obniżenie poziomu kosztów
pozwala rozszerzyć margines bezpieczeństwa przeds. przez zmniejszenie wymaganego progu rentowności,
zwyżka kosztów - odwrotne skutki);

ZAD: Firma ABC zajmuje się produkcja portfeli. Oszacowane jednostkowe koszty zmienne związane z produkcja
portfeli wynoszą 63zl., cena sprzedaży =90zl. Koszty stale funkcjonowania firmy 108.000zl. w skali rocznej.
Składają się na nie m.in. amortyzacja urządzeń, place, wydatki reklamowe i inne; posiadane zdolności
produkcyjne firma ocenia na 10.000zl.

Próg rentowności dla produkcji portfeli w ujęciu ilościowym:

BEP=108.000/90-63=4000sztuk

Próg rentowności w ujęciu wartościowym (pr.rent. w ujęciu ilościowym*cena sprzedaży)

BEP’=BEP*p=4000*90=360.000zl.

Próg rent. jako procent wykorzystania posiadanych przez firmę zdolności produkcyjnych;

BEP’’=BEP*Zp=4000/10.000*100%=40%

Zp - zdolności produkcyjne

WNIOSEK: Firma musi sprzedać, co najmniej 4.000sztuk, czyli osiągnąć przychody ze sprzedaży na poziomie
360.000zl., aby zrównoważyć poniesione koszty. Jednocześnie musi wykorzystać 40% zdol.prod., aby zacząć
zarabiać.

IV wsk. Rentowności - stosowane w ocenie kondycji przeds.

•

odzwierciedlają korzyści uzyskiwane przez właścicieli inwestujących w dany podmiot oraz odzwierciedlają
efekty działalności przeds.

•

umożliwiają ocenę przeds. z punktu widzenia osiągniętych wyników I ponoszonych kosztów; oraz z punktu
widzenia korzyści osiąganych przez rożnych inwestorów (z tytułu inwestycji dokonywanych w przeds.)

•

mają bardzo istotne znaczenie:

- szacują perspektywy rozwojowe firmy: rentowność przeds.-uzyskiwanie przez przeds. nadwyżki przychodów nad
kosztami działalności przeds. lub zdolność akumulacji nadwyżek finansowych;

Aby ustalić rentowność firmy stosuje się dwie główne grupy wsk.

Rentowności:

1.

rentowność obrotu - ocenia efektywność działalności przeds. (umożliwia dokonanie oceny efektywności
przeds.; czy ta działalność jest dochodowa);

1.

wsk. marży zysku operacyjnego (rentowność operacyjna): Zo/Ps*100% zysk operacyjny/przychody ze
sprzedaży

2.

wsk. marży zysku brutto: Zb/Ps*100% zysk brutto/przychody ze sprzedaży

3.

wsk. marży zysku netto: Zn/Ps*100% zysk netto/przychody ze sprzedaży

4.

wsk. rentowności obrotu brutto (rentowność brutto): Rb=Zb/Pc*100% zysk brutto/przychody
całkowite(ogółem)

5.

wsk.rentowności obrotu netto (rentowność netto): Rn=Zn/Pc zysk netto/przychody całkowite

6.

wsk. poziomu kosztów: Wpk=Kc/Pc*100%

1.

rentowność kapitałów - odzwierciedla korzyści, jakie wynikają z inwestowania w dane przeds.
(odzwierciedla skale zwrotności zainwestowanych kapitałów); poziom zwrotności=korzyści z inwestycji;

1.

wsk.rentowności kapitału własnego (stopa zwrotu kapitału własnego): ROE=Zn/Kw*100% zysk
netto/kap.własne powinien być jak największy

2.

wsk. stopy zwrotu kapitału całkowitego(rentowność kapitału całkowitego): ROA=Zn/Kc*100% zysk
netto/kap.calkowite

3.

wsk.stopy zysku (stopa zwrotu z inwestycji): ROI=Zo/Kc(Mc)*100% zysk
operacyjny/kap.calkowite(maj.calkowity)

4.

stopa zysku odzwierciedla efektywność podstawowej działalności przeds. (jakie korzyści można osiągnąć
inwestując kapitały w dany rodzaj przedsięwzięcia); pozwala także ocenić atrakcyjność branż /sektorów/;
jak również ocenia atrakcyjność lokowania kapitałów w rożnych branżach, w rożnych rodzajach dział.
gospodarczej);

WSKAŹNIK ZADŁUŻENIA - to relacja zobowiązań do wartości majątku przedsiębiorstwa. Przeds. może
funkcjonować tylko w oparciu o kapitały obce i własne.

Zadłużenie, finansowanie działalności, wydatków, majątku podmiotów gospodarczych ze źródeł zewnętrznych.
Poziom zadłużenia obrazuje strukturę finansowania majątku i działalności przedsiębiorstwa, określa także, przez
stopień zaangażowania kapitału obcego w stosunku do kapitału własnego, możliwości pokrycia zobowiązań
kapitałami własnymi.

Wskaźniki zadłużenia, inaczej wskaźniki wspomagania finansowego opisują jak duży jest udział zobowiązań w
finansowaniu majątku przedsiębiorstwa.

Wskaźnik zadłużenia jest szczególnie ważny dla banków i innych wierzycieli – jaki jest udział kapitału obcego, bo
majątek własny stanowi gwarancję dla tych wszystkich, którzy pożyczają nam pieniądze. Szczególnie istotny
gdyby doszło do likwidacji przedsiębiorstwa – aby mogli wyegzekwować należności.

Ogólny wskaźnik zadłużenia wyraża stosunek zobowiązań ogółem do aktywów (majątku) przedsiębiorstwa.

Ogólny wskaźnik zadłużenia = zobowiązania/aktywa x 100 (wyrażenie w procentach)

II wsk. zadłużenia (wsk. wspomagania finansowego) - umożliwiają dokonanie oceny sytuacji kapitałowej
przeds.

•

ocena struktury i wielkości zaangażowanych kapitałów przeds.

•

ocena tempa zmian angażowania kapitałów pochodzących z rożnych źródeł

•

ocena poziomu wykorzystania różnorodnych kapitałów zastosowanych w przeds.

1.

wsk. zadłużenia ogólnego Zo=kapitały obce/kapitały całkowite

2.

wsk. zadłużenia kapitału własnego: kap.obce/kap.wlasne

3.

wsk. samofinansowania (podstawowy wsk. struktury pasywów) kap.wlasne/kap. obce

4.

wsk. zdolności kredytowej/wsk. wiarygodności kredytowej oceniają możliwość obsługi zadłużenia;

5.

wsk. zdolności kredytowej: nadwyżka finansowa (zysk netto + amortyzacja) / zadłużenie efektywne
zadłużenie efektywne(Ze) = kap.obcy - krotkoterm.pap.wart.-środki pieniężne;

6.

wsk. wiarygodności kredytowej: nadwyżka finansowa/rata kapitałowa(od kredytów)+odsetki

7.

wsk. przeciętnego okresu spłaty zobowiązań (opłacalność zobowiązań w dniach)
zobowiązania*czas/zużycie materiałów+wartość zakupionych towarów (koszty wytworzenia)

Wskaźniki obrotowości

Długość cyklu produkcyjnego, albo inaczej cykl obrotu od momentu powstania zapasów, - do okresu regulowania
zobowiązań – ta różnica opisuje nam cały cykl obrotu kapitału.

Ogólny wskaźnik obrotowości kapitału – informuje nas, w jakim stopniu nasze aktywa służą zwiększaniu
obrotów, sprzedaży.

II – wskaźniki wspomagania finansowego

I wsk. Obracalności (aktywności gospodarczej, sprawności działania) - umożliwiają dokonanie oceny
sytuacji majątkowej przeds. (można rozpoznać strukturę majątku przeds. - w co inwestuje, jakimi składnikami
dysponuje, jaka jest wielkość zaangażowania kapitałów w poszczególne grupy składników majątkowych)

•

ustalenie tempa (dynamiki) zmian poszczególnych grup majątkowych przeds.

•

wykorzystanie majątku przez przeds.

Wykorzystuje się następujące wskaźniki:

1.

podstawowy wsk. struktury aktywów: majątek trwały/majątek obrotowy - mówi o elastyczności
majątkowej przeds. (np. ile jednostek majątku trwałego przypada na jednostkę majątku obrotowego);Jeśli
wsk. ten jest > 1 to w strukturze majątkowej przeds. przeważa majątek trwały (niski poziom elastyczności
majątkowej przeds.);Jeśli wsk. jest <1 to w strukturze majątkowej przeds. przewaga maj. obrotowego
(wyższa elastyczność majątkowa przeds.);Elastyczność oznacza możliwość zamiany danego składnika maj.
na środki pieniężne; im wyższa elastyczność, tym łatwiej można zamienić składniki maj. na środki
pieniężne;

2.

wsk. produktywności majątku ogółem: przychody ogółem/majątek całkowity

3.

wsk. Produktywności majątku trwałego (obracalność majątkiem trwałym): przychody
ogółem/maj.trwały (np. jaki jest poziom uzyskiwanych przychodów z inwestycji dokonanych w majątek
trwały; ile jednostek przychodu uzyskuje przeds. z dokonanych inwestycji; ile razy przeds. Dokonało
obrotu majątkiem trwałym)

4.

wsk. obracalności zapasami (rotacja zapasów liczona liczba obrotów): przychody ze sprzedaży
(ogółem)/przeciętny poziom zapasów

(np. ile razy w danym okresie przy danym poziomie obrotów zapas przeciętny został odnowiony /lub został
sprzedany/ ; ile obrotów dokonano zapasem przeciętnym); im wyższy jest poziom tego wsk. tym lepiej to
świadczy o sprawności działania przeds. (im szybsza rotacja zapasów tym wyższa możliwość przeds.);

5.

wsk. rotacji zapasów dnia: wsk. dla roku: przeciętny poziom zapasów*czas (t) / przychody ze
sprzedaży (przychody ogółem)

(np. ile dni trwa sprzedaż zapasu przeciętnego; jak długi jest okres zamrożenia kapitału w zapasy w danym
przeds.); im wyższy wsk.,tym bardziej niekorzystnie świadczy to o działalności przeds.; skracanie rotacji zapasów
dnia - powinno działać w każdej firmie;

6. należności przedsiębiorstwa (wykorzystanie należności, ocena wykorzystania)

•

wsk. obracalności należnościami: przychody ze sprzedaży(ogółem)/należności (np. ile razy w ciągu
danego okresu wpłynęły należności do przeds.; jaki był przeciętny poziom obracalności należnościami)

•

wsk. przeciętnego okresu spływu należności: dla roku: On=należności*czas(t)/przychody ze
sprzedaży(ogółem) (np. po ilu dniach przeciętnie spływają należności do przeds.; jak długo dane przeds.
kredytuje swoich odbiorców)

ANALIZA WRAZLIWOŚCI polega na ustaleniu jaka może nastąpić zmiana czynnika rachunku progu
rentowności, żeby firma nie posiadała strat na swojej działalności. Można zatem ustalić:

•

jaki może być dopuszczalny spadek ceny sprzedaży oferowanych produktów (np. przy załamaniu
zgłaszanego popytu pierwsza reakcja firmy jest z reguły obniżenie ich ceny)?

•

jaki może być dopuszczalny poziom wzrostu kosztów zmiennych jednostkowych (np. rosną koszty
zaopatrzenia firmy; trzeba określić jaki ich poziom można zaakceptować, aby nie ponieść straty na
działalności)?

•

jaki może być dopuszczalny poziom spadku zgłaszanego popytu?

Graniczny poziom spadku ceny sprzedaży produkowanych portfeli:

Pmin=Ks+Zp*Kzj/Zp

Pmin=108.000+10.000*63/10.000=73,8zl.

Graniczny poziom wzrostu kosztów zmiennych jednostkowych:

Pzmax=p*Zp-Ks/Zp

Pzmax=90*10.000-108.000/10.000=79,2zl.

INTERPRETACJA:

W przypadku załamania się popytu zgłaszanego przez firmę można obniżyć cenę sprzedaży portfeli do poziomu
73,8zl. za sztukę. Inne czynniki nie mogą ulec zmianie (np.nie może być redukcji kosztów stałych lub zmiennych).

Obniżenie poziomu ceny ponad te granice oznacza dla firmy generowanie strat. Koszt zmienny jednostkowy może
wzrosnąć do poziomu 79,2zl. za sztukę. Wzrost powyżej tej granicy oznacza generowanie strat.

Oszacowanie MARGINESU BEZPIECZENSTWA (rozpiętości przedziałów, w których można kształtować cenę i
koszty jednostkowe):

Margines bezpieczeństwa dla ceny:

Mbp=Pw-Pmin/Pw *100%

Mbp=90-73,8/90 *100%=18%

Mbp - margines bezpieczeństwa dla ceny

Pw - bazowy (wyjściowy) poziom ceny

Pmin - graniczny poziom spadku ceny sprzedaży

Firma może obniżyć cenę sprzedaży w granicach zaledwie 18%, zatem firma jest bardzo wrażliwa na zmiany
wielkości popytu; ma niewielkie możliwości kształtowania ceny sprzedaży w określonym przedziale.

Margines bezpieczeństwa dla kosztów zmiennych jednostkowych:

Mbkzj=Kzjmax-Kzjw/Kzjw *100%

Mbkzj=79,2-63/63 *100%=25,7%

Mbkzj - margines bezpieczeństwa dla kosztów zmiennych jednostkowych

Kzjmax - graniczny poziom wzrostu kosztów zmien.jedn.

Kzjw - bazowy (wyjściowy) poziom kosztów zmien.jedn.

Firma może zaakceptować wzrost kosztu zmiennego jednostkowego a o 25,7% w stosunku do założeń
wyjściowych danego rachunku. Zatem firma jest mniej wrażliwa na to, co dzieje się po stronie zaopatrzenia i
ogólnie kosztów wytworzenia. Ma możliwość zaakceptowania zmian kosztów jednostkowych zmiennych w
przedziale 26%.

W praktyce margines bezpieczeństwa dla kosztu jednostkowego zmiennego powinien wynosić, co najmniej
25% (niższy oznacza, ze firma jest bardziej wrażliwa na warunki zewnętrzne i szybciej mogą w niej wystąpić
straty).

ZADANIE

Co decyduje o udziale kapitału obcego w finansowaniu przedsiębiorstwa? Jaka jest zyskowność kapitałów
własnych? Relacja względna opłacalności w kolejnych wariantach:

wariant 1. 10800/60000 = 18%

wariant 2. 8400/40000 = 21%

wariant 3. 6600/25000 = 26,4%

Analizując wartości względne można zauważyć, że największy dochód przyniósł wariant 3. Koszt kredytu jest
wliczane w koszty i to powoduje, że zmniejsza się podstawa opodatkowania. Rentowność wniesionego kapitału
podnosi się przy użyciu kapitałów obcych. Dywidendy nie stanowią kosztów uzyskania przychodu w
przedsiębiorstwie. Istnieje granica nadmiernego inwestowania ze środków obcych, gdy zysk nie daje rentowności
wymaganej do obsługi kredytu ( majątek nie “zarabia” na kredyt ). Kredyt powinien sfinansować działalność,
która da przychody pozwalające spłacić kredyt wraz z odsetkami oraz zostawić zysk.

Źródła finansowania majątku przedsiębiorstwa – koszt pozyskania kapitału

W przypadku sp. z o.o. elementem kapitału własnego jest:

1.kapitał udziałowy (zakładowy) – może być wniesiony w formie pieniężnej albo aportu rzeczowego,

2.Kapitał zapasowy

3.Kapitał niepodzielony

4.Dopłaty – zwiększenie udziałów z tyt. wpłaty

W przypadku S.A. – kapitał własny to:

1.Kapitał akcyjny

2.Kapitał zapasowy

3.Zysk niepodzielony

Kapitał obcy – kredyty, pożyczki (obligacje), leasing, factoring, zobowiązania bieżące.

Kapitał własny – należy szacować koszt tego kapitału.

Termin koszt kapitału oznacza ile chce zarobić właściciel.

Istnieje wiele metod które szacują koszt kapitału własnego:

1.metoda najprostsza i najczęściej stosowana to ulokowanie kapitału + premia za ryzyko

P

R

– premia za ryzyko

R

F

– stopa wolna od ryzyka

Koszt kapitału własnego = P

R

+ R

F

2.Metoda Gordona (od nazwiska) – wg tej metody koszt kapitału własnego określany jest wzorem

Koszt kapitału własnego = D / (P – F) + g

Gdzie: D – dywidenda, P –cena akcji, F –koszt emisji, g –stopa wzrostu dywidendy (%).

Przykład – metoda Gordona

Jeżeli firma sprzedała za 100 zł. przy czym poniosła 4% koszty emisji, to przy założeniu, iż planowana wysokość
dywidendy wyniesie 20% wartość akcji rocznie oraz rokrocznie planowany jest wzrost o 6% to:

KWR= 20/ (100-4) + 6% = ok. 27%

3.Metoda CAMP –metoda ta opiera się na szacowaniu ryzyka danej firmy wynikającego z wahań wartości akcji
firmy w stosunku do tzw. Portfela rynkowego. Podstawą tego modelu jest wskaźnik ß.

Wskaźnik ß - obrazuje zmienność (ryzyko) akcji danej firmy w stosunku do rynku.

Jeżeli ß akcji danej firmy =1 oznacza to, że wzrost np. wskaźnik giełdowego (WIG) o 10% spowoduje wzrost
wskaźnika również o 10% - przeciętny poziom ryzyka.

Jeżeli ß =1,5 wzrost / spadek WIG o 10% spowoduje wzrost / spadek wartości akcji o 15% - podwyższone
ryzyko.

Jeżeli ß= 0,5; wzrost/spadek WIG o 10% spowoduje wzrost/spadek akcji o 5 % - niewysokie ryzyko.

KKW = R

F

+ (R

M

- R

F

) x ß

CAMP

( Capital Assets Pricing Model)

R

F

- stopa wola od ryzyka

R

M

– stopa dochodu portfela rynkowego akcji WIG

ß – współczynnik

Przykład:

Jeżeli stopa wolna od ryzyka wynosi 13 % średni wzrost z portfela rynkowego wynosi ok. 24% to w sytuacji, kiedy
ß danej firmy wynosi 1,2

KKW=13%+(24%-13%)x1,2=26,2%

Kapitał obcy i jego koszty

Koszt kredytu bankowego – liczy się wg wzoru:

K

d

= r x (1-T)

K

d

– rzeczywisty koszt kredytu bankowego

R – roczna nominalna stopa procentowa kredytu bankowego

T – stopa podatku dochodowego

Kiedy odsetki wpisujemy w koszty przedsiębiorstwa powoduje to mniejszy podatek dochodowy.

Efektywny koszt kredytu – związany jest z rozłożeniem rat kredytu. Kredyt możemy spłacać wg rat malejących
lub równych.

Przykład:

Kredyt 100 zł. oprocentowanie w skali roku 20 % podatek 28%

Spłacamy w dwóch ratach:

1 rata kredyt 50 odsetki 10 podstawa oprocentowania 1000

2 rata kredyt 50 odsetki 5 podstawa opodatkowania 50

20% - nominalnie kredyt kosztował 20%

15% - efektywnie kredyt kosztował 15%

K

d

= 20% x (1-28%)= 14,4%

Kredyt kupiecki – kredyt towarowy, kredyt dostawczy – nie płacimy za otrzymany towar po określonym czasie,
czyli dostawca nas kredytuje.

Kredyt kupiecki może kosztować, ale nie musi. Dostawca chcąc przyspieszyć spłatę daje upusty w cenie jeśli
odbiorca zapłaci wcześniej.

Koszt kredytu kupieckiego liczy się =

% opustu x 360

100 - % opustu okres kredytu – okres opustu

Efektywny koszt kredytu kupieckiego =

1 + koszt kredytu

liczba powtórzeń w roku - 1

Przykład:

Przyjmując, że fabryka opon w Dębicy udzieliła nabywcy kredytu kupieckiego w wys. 900 zł. na następujących
warunkach: 2% opustu przy płatności w ciągu 10 dni lub zapłata pełnej kwoty po 30 dniach. Nabywca opon może
zapłacić 900 zł. – 2% czyli 882 zł. po 10 dniach albo pełne 900 zł. po 30 dniach.

Nabywca faktycznie zaciąga kredyt 882 zł., kredyt na 20 dni płacąc 18 zł. odsetek 900 – 882 = 18zł.

Koszt kredytu kupieckiego =

2 x 360 = 2 x 360 = 36,73%

100 – 2 30-10 98 20

Efektywny koszt kredytu

Zakładając, że 20 dniowy okres kredytu po terminie opustu powtarza się 18 razy w roku, może obliczyć roczną
stopę procentową przyjmując 360 dni w roku.

Roczny koszt kredytu =

= 1 + 36,7

18

- 1 = 43,85%

18

WARTOSC PIENIADZA W CZASIE:

(metody badania projektów inwestycyjnych opierają się na dyskontowaniu pieniądza w czasie)

Procesy dotyczące zmian wartości pieniądza w czasie:

1.

proces kapitalizacji - poszukiwanie wartości przyszłej dziś dostępnych środków finansowych (określanie,
jaka będzie wartość przyszła dokonanej dziś inwestycji);

FV-future value, PV-present value, i-stopa procentowa, n- liczba okresów kapitalizacji; czynnik (wskaźnik)
wartości przyszłej - FVn=PV(1+i)^n np. PV=100, I=15%, lokata na 5 lat  FV=100(1+0,15)^5=201 (201 zl.
po 5-ciu okresach kapitalizacji przy stopie procentowej=15%);(tablice finansowe z wartością przyszła). Od czego
zależy wartość przyszła (w jakich warunkach szybciej wzrasta FV):

1.

im wyższa jest stopa procentowa (i) tym wartość przyszła (FV) dziś zainwestowanych środków rośnie
szybciej;

2.

wartość przyszła rośnie szybciej im częstsza jest kapitalizacja odsetek;

3.

FV wzrasta szybciej im dłuższy jest okres kapitalizacji;

4.

FV wzrasta szybciej, gdy wartość początkowa jest większa;

1.

proces dyskontowania - poszukiwanie wartości bieżącej (wartości obecnej/zaktualizowanej) przepływu
środków pieniężnych otrzymanych w przyszłości; PV=FVn/(1+i)^n= Fvn/(1/1+i)^n, i-stopa
dyskontowa; 1/(1+i)^n - czynnik (wsk.) wartości zaktualizowanej odsetek dla stopy procentowej ‘i’ oraz
n-okresów dyskontowania;

dyskontowanie - poszukiwanie wartości bieżącej otrzymanych w przyszłości środków finansowych;

Od czego zależy PV (kiedy PV jest wyższa):

1.

PV jest większa (wyższa), gdy mamy większa wartość końcowa;

2.

PV jest wyższa im niższa jest stopa dyskontowa;

3.

PV jest wyższa kiedy mamy rzadsza kapitalizacje odsetek;

4.

PV jest wyższa im mniejsza jest liczba okresów dyskontowania;

ZAD 1: Gmina podpisała umowę sprzedaży gruntu z firma ABC, transakcja ma nastąpić za 3 lata i przyniesie
wpływy w wysokości 500tys. zł. Oblicz PV tej kwoty przy stopie dyskontowej 8%,10% i 12% oraz gdy transakcja
nastąpi za 5 lat i przyniesie te sama kwotę (500tys.) przy stopach 8%,10% i 12%;

dla 3-ech lat:

8% - 0,7938 PV=396,9

10% - 0,75 PV=375,65

12% - 0,7118 PV=355,9 (najbardziej opłacalne)

dla 5-ciu lat:

8% - 0,68 PV=340,3

10% - 0,62 PV=310,45

12% - 0,56 PV=283,7 (im dłuższy okres dyskontowania- PV niższa)

Jak można określić proces inwestycyjny?

Proces inwestowania polega na pozyskiwaniu do przedsiębiorstwa rożnych składników majątkowych. Efektem
procesów inwest. w przeds. będą zmiany stanu posiadania przedsiębiorstwa. Inwestycje polegają na zamrożeniu
kapitału w określonych składnikach majątkowych; wobec tego, by decyzje inwestycyjne przynosiły określone
efekty musza być spełnione określone warunki racjonalności, efektywności i zwrotności zainwestowanych
kapitałów.

Inwestycje mogą dotyczyć rożnych grup majątku; dwa główne składniki majątku, w które inwestuje przeds:

1.

inwestycje polegające na pozyskiwaniu rzeczowych składników majątku trwałego; m.in. należą tu:
zakupy nieruchomości, gruntów, budynków, zakupy maszyn, urządzeń, środków transportu; są to zatem
takie aktywa, którymi przeds. dysponuje w okresach dłuższych niż jeden rok; są to również aktywa, które
podlegają procesowi stopniowego umazania wartości początkowej (przeds. Wciąga je w koszty
amortyzacji); inwestycje w majątek rzeczowy polegają na: albo inwest. o charakterze rozwojowym
(takie, które zwiększają potencjał wytwórczy przeds. np. zakup nowej linii technologicznej), albo inwest. o
charakterze modernizacyjnym (polegają na zastępowaniu rożnych składników majątku rzeczowego
bardziej nowoczesnymi maszynami, wydajniejszymi składnikami), albo iwest. o charakterze
odtworzeniowym (zastępowanie składników majątku rzeczowego takimi samymi składnikami; pozwalają
zachować dotychczasowy potencjał wytwórczy przeds., na tym samym poziomie);

2.

inwestycje w majątek finansowy, które polegają na nabywaniu udziałów w innych podmiotach
gospodarczych, są to również inwestycje polegające na zakupie długoterminowych papierów
wartościowych, np. obligacji przedsiębiorstw (poza akcjami I udziałami !); inwestycje w maj.finansowy
odzwierciedlają tzw. rozwój przeds. droga zewnętrzna (taki rozwój, który w sposób skokowy zwiększa
‘udział’/potencjał wytwórczy, wartość rynkowa/ przeds. w rynku); ! inwestycje w maj.finansowy nie
podlegają amortyzacji, umorzeniu;

3.

mogą również występować w przeds. inwestycje polegające na zwiększaniu wartości niematerialnych i
prawnych przeds.; do tych inwest. zakwalifikujemy: zakupy licencji, patentów, oprogramowania
komputerowego, wieczysta dzierżawę gruntu; istotna cecha inwest. jest fakt możliwości ich umazania
(stopniowe odpisywanie w koszty ponoszonych nakładów inwestycyjnych)

ETAPY PLANOWANIA PRZEDSIEWZIĘĆ INWESTYCYJNYCH PRZEDSIĘBIORSTWA

1.

Określenie potrzeb rozwojowych przeds., wynikających z przyjętej do realizacji strategii rozwojowej;

2.

Określenie możliwości inwestycyjnych firmy - tworzenie alternatywnych projektów;

3.

Oszacowanie możliwości sfinansowania projektów inwestycyjnych;

4.

Ocena alternatywnych przedsięwzięć inwestycyjnych (oszacowanie wielkości nakładów inwest.),
skonfrontowanie tych nakładów z dostępnymi źródłami finansowania);

5.

Wybór realnych projektów inwestycyjnych;

6.

Realizacja i kontrola procesów inwestycyjnych;

Żeby można było ocenić projekty inwestycyjne pod względem ich atrakcyjności, efektywności
i zwrotności zainwestowanych nakładów konieczne jest oszacowanie spodziewanych nadwyżek finansowych
uzyskiwanych dzięki danej inwestycji.

Metody służące do badania opłacalności planowanych projektów inwestycyjnych.

1.

Elementy potrzebne do ustalenia nadwyżek finansowych.

- ustalenie wartości nadwyżek finansowych, które będą generowane przez dany projekt inwestycyjny
(zasadnicza kwestia!);

- określenie ile nakładów inwestycyjnych pociągnie za sobą realizacja danej inwestycji;

- ustalenie przez jaki okres będą ponoszone nakłady inwestycyjne w celu oddania (uruchomienia) do
eksploatacji danej inwestycji;

- określenie długości okresu eksploatacji danego projektu inwestycyjnego;

- oszacowanie, w którym momencie dany projekt inwest. i jego eksploatacja osiągnie maksymalny poziom
wykorzystania zdolności wytwórczej;

2.

W jaki sposób dochodzimy do nadwyżki finansowej uzyskiwanej w kolejnych okresach
eksploatacji danego procesu inwest.?

1.

oszacowanie przychodów (albo będą takie same np.w 5-ciu okresach lub będą rosły z okresu na okres);

2.

od przychodów odejmujemy koszty bieżącej działalności związanej z wdrożona inwestycja (robocizna,
zużycie surowców, materiałów, usługi obce, amortyzacja);

3.

ta różnica daje nam zysk operacyjny, od którego odejmujemy koszty finansowe (odsetki);

4.

ta różnica daje nam zysk brutto, który jest jednocześnie podstawa opodatkowania, odejmujemy wiec
podatek dochodowy;

5.

daje nam to zysk netto, który powiększamy o wartość amortyzacji;

6.

zysk netto+amortyzacja daje w sumie nadwyżkę finansowa, z której spłacamy raty kapitałowe od kredytu;

7.

nadwyżka finansowa-raty kapitałowe od kredytu dają w efekcie końcowym: nadwyżkę finansowa netto;
nadwyżka finansowa netto - jest to czysty dochód uzyskiwany z eksploatacji inwestycji w kolejnych
okresach jej funkcjonowania; daje to nam podstawę, by można przystąpić do oceny (badania) opłacalności
projektów inwestycyjnych; wykorzystuje się tu kilka metod:

I metoda: okres zwrotu poniesionych nakładów inwestycyjnych (ocena okresu zwrotu - kiedy dany projekt
inwest. zwróci zainwestowane kapitały i w którym roku dana inwestycja zacznie przynosić rzeczywiste dochody?)

suma nadwyżek finansowych-wielkość poniesionych nakładów inwestycyjnych

dla 1.wariantu - w 4-tym okresie ekspl. uzyskujemy nadwyżkę; dochód czysty=35.000

dla 2.wariantu - dopiero w 5-tym okresie ekspl. uzyskujemy nadwyżkę; dochód czysty=80.000

inny punkt widzenia metody I: powinno się wybierać ten wariant projektu, który zagwarantuje nam szybszy zwrot
poniesionych nakładów inwest. (powinniśmy wybrać 1.wariant mimo, iż daje mniejszy dochód, lecz szybciej
zostaną zwrócone poniesione nakłady inwest.)

wada metody I: nie uwzględnia zmian wartości pieniądza w czasie;

W praktyce o wiele częściej stosuje się metody, które uwzględniają zmienność pieniądza w czasie:

II metoda: bieżąca wartość projektu (zaktualizowana wartość nadwyżki finansowej)

NPV projektu

(polega na konfrontacji poniesionych nakładów inwestycyjnych z nadwyżkami finansowymi netto sprowadzonymi
do ich bieżącej wartości przy pomocy dyskonta)

każda nadwyżkę finansowa osiągana w kolejnych okresach należy zdyskontować - bieżąca wartość, która można
porównać do ponoszonych nakładów finansowych.

istotna sprawa jest przyjęcie stopy dyskontowej:

- można przyjąć stopę w wysokości równej oprocentowaniu kredytu bankowego, którym posługuje się przeds. dla
sfinansowania danej inwestycji;

- można przyjąć stopę równa oprocentowaniu rocznego depozytu bankowego;

- zakładany przez inwestorów poziom zwrotności zainwestowanego kapitału własnego (oczekiwana stopa zwrotu
kapitału własnego);

ZAD przy stopie dykontowej=14%

1.wariant

ustalamy wartość bieżąca dla każdej nadwyżki finansowej;

współczynnik dyskonta=0,87

rok 1: 25.000 -- 21.930

rok 2: 19.240

rok 3: 16.880

rok 4: 14.800

rok 5: 12.980

suma zdyskontowanych nadwyżek: 85.830 (dochód czysty)

suma zdyskontowanych nadwyżek dla 2.wariantu: 123.260

wartość bieżąca projektu (NPV)=suma zdyskontowanych nadwyżek finans.-poniesione nakłady
inwest.

NPV dla 1.wariantu=85.830-90.000=-4.170

NPV dla 2. wariantu=123.260-120.000=3.260

dodatnia wartość bieżąca projektu - projekt pozwoli firmie zarobić.

2.wariant zapewnia całkowity zwrot nakładów inwest. wg wart. bieżącej uzyskiwanych nadwyżek finansowych
netto.

! zasada: uznaje się, ze wariant inwestycji jest opłacalny wtedy, gdy wartość bieżąca projektu jest dodatnia.

Jeśli wart. bieżąca projektu jest ujemna, oznacza to nieopłacalność danego projektu i oznacza brak zwrotu
poniesionych nakładów inwest. (taki projekt nie powinien być przyjmowany do realizacji).

III metoda: wyznaczanie tzw. wewnętrznej stopy zwrotu

polega na wyznaczeniu takiej stopy dyskontowej, która spowoduje zrównanie przyszłych nadwyżek finans. netto
(sprowadzonych do wart.bieżącej) z wielkością poniesionych nakładów inwest.

(stopa dyskontowa zrównoważy sumę przyszłych nadwyżek finansowych z wielkością poniesionych nakładów)

wewnętrzna stopa zwrotu to taka stopa dyskontowa, do wysokości, której projekty inwestycyjne są opłacalne;
zaś powyżej tej stopy projekty inwest. przestają być opłacalne.

IRR=suma NCF=I