Wykład 8 FIZJOLOGIA LUDZI I NURKOWANIE 
Dlaczego nie możemy nurkować tak głęboko jak nasi krewniacy-ssaki? 

  Aspekty fizyczne 
  nurkowanie z aparatem tlenowym 
  nurkowanie bez sprzętu, na wstrzymanym oddechu (freediving) 

 
NURKOWANIE 

•  Problem ? 
•  Jeżeli mierzymy danej osobie ciśnienie tętnicze i ma 180/90 mm Hg (skurczowe 180 i rozkurczowe 90 mm 

Hg) to co to znaczy? Czy można powiedzieć, że skurczowe jest 2 razy większe niż rozkurczowe? 

•  Jakie jest ciśnienie wewnątrz tętnicy? 
•  Problem ? Dlaczego chce się „sikać” na basenie? 
•  Woda  uciska  nasze  ciało  i  kurczy  nasze  naczynia  –  krew  przemieszcza  się  do  naczyń  centralnych  (a  jeżeli 

woda  jest  zimna  to  dodatkowo  kurczą  się  naczynia)  –  to  zwiększa  przepływ  krwi  przez  nerki  –  większa 
filtracja 

•  Przedsionki są bardziej wypełnione krwią – wydzielają peptyd natriuretyczny – efekt moczopędny! 

 

•  W czasie nurkowania jesteśmy eksponowani na N

2

, O

2

  i  CO

2

  –  każdy  z  tych  gazów  przy  dużych  ciśnieniach 

może mieć istotny a nawet śmiertelny wpływ na nasz organizm 

•  Narkoza  azotowa  (N

2

)  przy  wyższych  ciśnieniach  tego  gazu  –  przebywamy  pod  wodą  >  1h  ,  i  oddychamy 

sprężonym powietrzem – pierwsze łagodne objawy narkozy wystąpią na ok. 120 stopach (40 m)  – staje się 
jowialny, mniej ostrożny 

•  150-200 stóp – staje się senny 
•  200 – 250 stóp – słabnie, niezdolny w wykonywaniu zadań 
•  >250 stop- niezdolny do jakiejkolwiek pracy 
•  Narkoza N

2

 – trochę podobna do zatrucia alkoholem  

•  N

2

 – rozpuszcza się w lipidach neuronów i hamuje ich pobudliwość  

 
PRAWA GAZÓW 
Prawo Boyle’a 

  Ciśnienie i objętość 
  P

1

V

1

 = P

2

V

2

 

Prawo Charles’a 

  Gaz rozpuszcza się w cieczy pod wpływem ciśnienia 
  P

X

 = Gas% * P

t

 

 

 

HIPOTERMIA 

  Utrata ciepła 

  Przewodnictwo 
  Konwekcja 

  Odpowiedź organizmu 

  Wzrost metabolizmu 
  Obkurczenie naczyń 

  Zależna od temperatury i czasu nurkowania 
  Hipotermia jest wywoływana gdy temperatura głęboka ciała wynosi 95°F (ok. 34°C) 

 

 
ILOŚĆ TLENU ROZPUSZCZONA W OSOCZU I ZWIĄZANA Z HEMOGLOBINĄ PRZY BARDZO WYSOKIM PO

2 

 

 

TOKSYCZNOŚĆ O

2

 PRZY WYSOKICH CIŚNIENIACH 

•  Gdy PO

2

 we krwi rośnie > 100 mmHg ilość O

2

 rozpuszczonego w wodzie krwi rośnie 

•  Załóżmy że PO

2

 w płucach jest 3000 mmHg (4 atmosfery) – to 100 ml krwi tętniczej zawiera 29 ml O

2

, (20 ml 

związane z Hb i 9 rozpuszczone). 

•  Te 100 ml odda 5 ml O

2

 w tkankach  - to we krwi żylnej jest jeszcze 24 ml/dl -  dla takich warunków – PO

2

 jest 

około 1200 mmHg 

 

•  Co się stanie gdy będziemy oddychać O

2

 przy ciśnieniu 4 atm.? - u większości osób w ciągu 30-60min wystąpi 

napad mózgowy z następującą śpiączką (bardzo często bez objawów ostrzegawczych) 

•  Inne objawy ostrego zatrucia O

2

 – nudności, zawroty głowy, zaburzenia widzenie, drażliwość, dezorientacja, 

niepokój mięsni 

•  „Hemoglobin-O

2

  buffering  mechnism”  nie  działa  powyżej  P

A

O

2

  =  2  atm  –  wtedy  rośnie  pO

2

  w  tkankach 

(mózgu)→  nadmierna  produkcja  reaktywnych  form  tlenu  →  utlenianie  lipidów,  enzymów    -  na  to 
najwrażliwszy mózg 

 
PRZELWEKŁE ZATRUCIE TLENEM 

•  Uszkadza płuca (dlaczego ?) 
•  Ekspozycja na O

2

 o P= 1 atm. – uszkodzenie płuc 

•  Zwężenie, obrzęk, przekrwienie dróg oddechowych, niedodma, obrzęk płuc 
•  Inne tkanki odporne – bo działa „hemoglobin-oxygen buffer”  

 
TOKSYCZNOŚĆ CO

2

 NA DUŻYCH GŁĘBOKOŚCIACH 

•  Jeśli sprzęt do nurkowania działa dobrze to nie ma problemów z toksycznością CO

2

 

•  Sam pobyt na dużej głębokości nie zwiększa produkcji CO2,  PACO2 , jeśli wentylacja płuc jest prawidłowa to 

CO

2

 nie rośnie 

•  Pewien  typ  ekwipunku  np.  kombinezon  z  hełmem  do  nurkowania  –  CO

2

  rośnie  w  przestrzenie  martwej 

aparatu i jest wdychany przez nurka 

•  PACO2 rośne do 80 mm Hg ale do tej granicy jest tolerowany bo jest kompensacja przez wzrost wentylacji 

minutowej nawet o 8-11 razy 

•  Powyżej  80  mmHg  –  zaczynają  się  objawy  –  supresja  ośrodka  oddechowego,  kwasica  oddechowa, 

letargiczny, spowolniały, uśpienie  

 
SCUBA (SELF-CONTAINED UNDERWATER BREATHING APPARATUS) DIVING [NURKOWANIE Z APARATEM TLENOWYM] 

•  Do 1940 r.  nurkowanie  – kombinezon z hełmem połączony z wężem przez który pompowano powietrze z 

powierzchni 

•  1943  Jacques  Cousteau  wprowadził  i  spopularyzował  SCUBA  aparat,  zwłaszcza  „open-circuit  demand 

system” [system z obiegiem otwartym – przyp. tł.] 

•  Elementy aparatu : 
•  a/ 1 lub więcej zbiorników ze sprężonym powietrzem lub mieszaniną oddechową 
•  b/ reduktor I stopnia – zmniejsza ciśnienie gazu do wartości o kilka mm Hg > niż ciśnienie otaczającej wody 
•  c/  kombinacja  zaworu  wdechowego  na  żądanie  i  wydechowego  (wdech  małe  podciśnienie,  wydech  małe 

nadciśnienie)  

•  d/ maska i układ przewodów z małą przestrzenią martwą  

 

 

 
SCUBA DIVING 

 

Azot 

  Ciśnienie parcjalne wzrasta wraz z głębokością 
  Nekroza azotowa 
  Choroba dekompresyjna 

 

Tlen 

  Toksyczność tlenu 

 

Głębokość i gazy 

  Zespół neurologiczny wysokich ciśnień (H.P.N.S.) 

 

 
CHORBA KESONOWA (CHOROBA DEKOMPRESYJNA) 

•  Oddychanie  powietrzem  pod  wysokim  ciśnieniem  –  rośnie  ilość  N

2

  rozpuszczonego  w  płynach  ciała  – 

zakończy się to gdy PN

2

 w tkankach będzie równe PN

2

 w powietrzu oddechowym 

•  Na poziomie morza w naszym ciele jest rozpuszczone ok. 1 L N

2

 – połowa w wodzie , połowa w tłuszczu 

•  N

2

 rozpuszcza się w tłuszczu 5x lepiej niż w wodzie 

•  Gdy  zanurzymy  się  to  rośnie  ilość  N

2

  w  organizmie  –  równowaga  osiągana  jest  po  ok.  1h  dla  krwi  i  po 

kilkunastu h dla tłuszczu  

 

OBJĘTOŚĆ ROZPUSZCZONEGO W CIELE N

2

 – ZALEŻNOŚĆ OD GŁĘBKOŚCI 

 

 
CHORBA KESONOWA (CHOROBA DEKOMPRESYJNA) 

•  Kilka h pod wodą → więcej N

2

 w tkankach → szybko wynurza się – dekompresja → pęcherzyki N

2

 wewnątrz- i 

zewnątrzkomórkowo → uszkodzenie tkanek , zatory małych naczyń. 

•  Pęcherzyki N

2

 mogą pojawić się kilka godzin po wynurzeniu bo N

2

 może pozostawać w tkankach w stadium 

rozpuszczenia „ponad-nasyconym” 

•  Objawy choroby – związane z zatorem naczyń , najpierw małych  w różnych tkankach później większych   

 

CHORBA KESONOWA (CHOROBA DEKOMPRESYJNA) 

•  Przy bardzo głębokim nurkowaniu trzeba zredukować stężenie O

2

 – bo będzie toksyczność O

2

 

•  Na głębokości 700 stóp (ciśnienie 22 atmosfer) wystarczy 1% O

2

 w mieszaninie oddechowej – natomiast 21% 

(tak jak w powietrzu) spowoduje P

A

O

2

 > 4 atm. i ostra toksyczność mózgowa w ciągu 30 min oddychania 

 

•  85-90% - bole stawów i mięśni 
•  5-10% objawy ze strony OUN: zawroty głowy, porażenie-niedowład, zapaść, utrata przytomności, porażenie 

może być przemijające (ale może też być trwałe) 

•  Ok.  2%  -  uczucie  duszenia,  zatory  kapilar  w  płucach,  skrócenie  oddechu,  następnie  obrzęk  płuc  i  czasami 

śmierć 

•  Eliminacja  N

2

  z  organizmu  –  tabele  dekompresyjne  (zapobieganie  chorobie)  –  powolne  wynurzanie  to  N

2

 

będzie eliminowany przez płuca  

 

•  Przykład – nurek oddycha powietrzem przez 60 min na głębokości 190 stóp – wynurza się z przystankami  

•  10 min  na głębokości 50 stóp  
•  17 min           ---            40 
•  19 min           ---            30  
•  50 min           ---            20 
•  84 min           ---            10 stóp 
•  Pracuje 1 h a wynurza się 3 h ! 
•  Komory  dekompresyjne  (zwłaszcza  dla  tych  co  mają  objawy)  –  zwiększamy  ciśnienie  i  po  tym  powoli 

obniżamy  

 
•  Dla nurków często pracujących na dużych głębokościach – 250 – 1000 stóp – komory w których żyją przez dni, 

tygodnie i jest w nich ciśnienie zbliżone do tych głębokości → nie ma dekompresji 

•  Przy bardzo głębokim nurkowaniu – He zamiast N

2

 w mieszaninie do oddychania , dlaczego? Bo: 

1.  1/5 efektu narkotycznego N

2

 

2.  2x  mniej  się  rozpuszcza  w  tkankach  i  z  powodu  małej  masy  bardzo  szybko  się  eliminuje  –  przy 

dekompresji nie tworzy pęcherzyków. 

3.  mała  gęstość  He  (1/7  N

2

)-  z  tego  powodu  przy  wysokich  ciśnieniach  mały  wzrost  oporu  i  pracy 

oddechowej w porównaniu do N

2

 

 
HIGH PRESSURE NERVOUS SYNDROME – ZESPÓŁ NEUROLOGICZNY WYSOKICH CIŚNIEŃ 

•  Nurkowanie na głębokości > 100 m – działanie He 
•  Objawy  przemijające:  drżenie  rąk,  nawet  całego  ciała,  zawroty  głowy,  nudności,  wymioty,  zmniejszenie 

sprawności psychoruchowej , zaburzenia oddechu 

Ryzyko wystąpienia objawów tym większe im większa jest zawartość He i im szybciej się zanurza 
Trimix – mieszanina do oddychania zawiera He, O

2

, N

2

 w różnych proporcjach zależnie od głębokości nurkowania  

 
LIQUID BREATHING? (Wymiana gazowa jest prowadzona przez bogato tlenowy płyn wtłaczany do płuc)

1

 

•  Używany dla celów medycznych 
•  Eliminuje chorobę dekompresyjną (DCS) 
•  Wzrost głębokości na jakie może schodzić człowiek 

 

 
 

                                                           

1

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Liquid_breathing

  

•  Fluorocarbony – wysycony O

2

 zawiera 3x więcej O

2

 niż ta sama objętość powietrza 

•  1966 – wentylowano tym płuca zwierząt i żyły 
•  Nie miesza się z płynami ciała 
•  Myszy prowadzone liquid breathing – przeżywały ciśnienie 300 atmosfer !!! 
•  Stosowany w badaniach klinicznych u ludzi w przebiegu ARDS [zespół ostrej niewydolności oddechowej

2

] – 

C

8

F

17

Br

1

 – nie sprawdził się , obecnie próby – tymczasowy substytut erytrocytów  

•  bezbarwny, 53 ml O

2

/dl, 210 ml CO

2

/dl, niska lepkość, niskie napięcie powierzchniowe, ρ=1.93 g/ml, ciśnienie 

pary nasyconej 18 mm Hg w 37°C. 

 

•  Metoda całkowita i częściowa – prowadzenia oddechu 
•  Gdy ten płyn wprowadzimy do płuc w czasie nurkowania  – ciśnienie w płucach, ciele, mogą się zrównać z 

ciśnieniem otaczającej wody 

•  Ma to spowodować łatwiejsze oddychanie, nie ma problemów z dekompresją, nie ma narkozy azotowej 

 
UCIECZKA Z ŁODZI PODWODNEJ 

•  Ucieczka jest możliwa z głębokości 300 stóp bez żadnych urządzeń 
•  Aparat „rebreathing” zwłaszcza z He pozwala się uratować z głębokości 600 stop a nawet większej, trzeba w 

tym wypadku zapobiec zatorom powietrznym (barotrauma) 

•  Gdy wynurza się to w płucach gazy się rozprężają i rozrywają naczynia wokół pęcherzyków i mogą się zrobić 

zatory powietrzne - zapobieganie w miarę wynurzania się wydychać z płuc powietrze 

•  Atomowe  łodzie  podwodne  –  zanurzenie  tygodnie  –  CO  ze  spalanych  papierosów,  freon  z  systemów 

chłodzących, promieniowanie reaktora? 

 
KOMORA HIPERBARYCZNA – LECZENIE TLENEM POD ZWIĘKSZONYM CIŚNIENIEM 

•  zgorzel gazowa (gangrena) powodowana przez Clostridium sp. (beztlenowiec) . PO

2

 w tkankach > 70 mmHg 

hamuje ich wzrost. W przeszłości prawie wszyscy umierali. 

•  Zatrucie CO 
•  Osteomielit ?  

 
FREEDIVING 
Zależy od: 

•  Tolerancji ciśnienia 
•  Trwania bezdechu 

Fazy nurkowania (nie znalazłam polskich odpowiedników): 
1.  Easy Going Phase 
2.  Fizjologiczny punkt załamania hamowania dowolnego (Physiological Breaking Point) 
3.  Faza walki/wysiłku (Struggle Phase) 
4.  Conventional Breaking Point 

                                                           

2

 

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_ostrej_niewydolności_oddechowej

  

 

 
GRANICE NURKOWANIA SWOBODNEGO (FREE DIVING) 

•  Zużycie O

2

 

  Wzkaźnik metaboliczny 
  Tolerancja hipoksji 

•  Głębokość Depth 

  Zapobiegnięcie zapadnięciu się płuc 
  TLC ≥ RLV 

•  Gromadzenie się CO

2

 

  Hiperwentylacja 
  Zmniejszanie wzrostu 

•  Chwilowa utrata przytomności na płyciźnie

3

 

  Zbyt długie zanurzenie 
  Rozwija się przy wznoszeniu się płuc, PO

2

↓ 

  Nurek wchodzi w stan anoksji tuż przed wynurzeniem się 
  Stan anoksji = brak przytomności 
  Hiperwentylacja prowokuje to zjawisko 

 

ODRUCH NURKOWANIA U CZŁOWIEKA 

•  Wywoływany przez zanurzenie/wynurzenie z wody 
•  Bezdechowa bradykardia (zwolnienie pracy serca) 
•  Skurcz naczyń obwodowych (przepływ krwi nie zapewnia odżywiania nieistotnych życiowo organów) 
•  Wzrost ciśnienia krwi (wypełnienie klatki krwią w celu zapobiegnięcia jej zapadnięcia się) 
•  Służy do centralizacji przepływu krwi do mózgu i serca 

                                                           

3

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Shallow_water_blackout

  

 

 

 
ADAPTACJE 
Morskie ssaki są specjalnie zaadaptowane co pozwala im na głębokie nurkowanie przez długi czas. Po pierwsze, kiedy 
morski  ssak  jest  na  powierzchni  wody, często  hiperwentylują.  Będą mogły  potem  wstrzymywać  oddech  na  bardzo 
długi czas zanim znów będą oddychać. Ich mięsnie mogą długo pracować bez tlenu, nie pozostają w skurczu, co robią 
nasze mięśnie bez dostawy tlenu. 
Wiele  morskich  ssaków  potrafi  oszczędzać  tlen  zamykając  naczynia  krwionośne  dochodzące  do  zbędnych dla  życia 
organów. Krew dochodzi głównie do najważniejszych narządów, jak mózg czy serce. Młode ssaki mogą także zwolnić 
pracę serca, żeby zachować tlen. 
 
ODRUCH NURKOWANIA 
Wieloryby  mogą  zwolnić  częstość  akcji  serca  o  połowę,  foki  jeszcze  bardziej.  Ich  prawidłowe  tętno  w  spoczynku 
wynosi  100-150  uderzeń/min.  W  czasie  zanurzenia  spada  do  10  uderzeń/min.  Te  specjalne  adaptacje  zwane  są 

odruchem oddechowym ssaków morskich. Przyczyna wyzwalania tego odruchu nie jest znana. Niektórzy naukowcy 
uważają,  że  być  może  ma  to  związek  z  receptorami  na  powierzchni  twarzy  i  prawdopodobnie  w  układzie 
oddechowym. 
 
FIZJOLOGICZNE ZMIANY U FOKI POSPOLITEJ PODCZAS I PO NURKOWANIU 

 

NURKOWANIE: SSAKI MORSKIE 

•  Z powierzchni do 900m 

- 

Duża zmiana ciśnień! 

•  Klasyczna odpowiedź na nurkowanie 

–  bezdech 
–  Bradykardia 
–  Obwodowy skurcz naczyń 
–  Gromadzenie tlenu 
–  Beztlenowy metabolizm 
–  Zmniejszony stopień metabolizmu 

 
PROBLEMY Z AZOTEM 
Na dużej głębokości, wysokie ciśnienie wymusza dyfuzję azotu do krwi 
Uniknięcie tego problemu: 

•  Małe płuca 
•  Zgromadzenie tlenu we krwi 
•  Wydychanie przed nurkowaniem: mała ilość azotu w płucach 
•  Zapaść pęcherzyków płucnych, więc nie ma wymiany gazowej 

 
NURKOWANIE DELFINÓW 
 
JAK SIĘ DOPASOWAŁY? 

•  Delfiny są podrzędem rzędu waleni (Cetacea), w którego skład wchodzą również wieloryby 
•  Z tego powodu jest między nimi wiele podobieństw 

 
ROZMIARY DELFINÓW 

•  Największym delfinem jest delfin butlonosy, który mierzy 6,25-12,75 stóp 
•  Najmniejszym delfinem jest morświn kalifornijski (Vaquita, Phocoena sinus), który mierzy 4-5 stóp 

 
PRĘDKOŚĆ PŁYWANIA I NURKOWANIA 

 

Delfiny pływają z prędkością 20-40 mil/godz 

 

Ponieważ  delfiny  przekierowują  przepływ  krwi  w  ciele,  nie  nurkują  przy  szybkich  prędkościach,  a  jedynie 
ześlizgują się podczas zanurzania. 

 
DLACZEGO NURKUJĄ? 
Delfiny  nurkują  głównie  żeby  zdobyć  pożywienie,  które  znajduje  się  na  głębokości  10-150  stóp  pod  powierzchnią 
wody. 
 
DŁUGOŚĆ I GŁĘBKOŚĆ ZANURZENIA 

 

Przeciętna głębokość 10-150 stóp 

 

Najgłębsze, wytrenowane zanurzenie wynosiło 1795 stóp (SeaWorld) 

 

Średnie długość zanurzenia 8-10 min 

 
ZDOLNOŚĆ DO NURKOWANIA 

 

Delfiny  i  wieloryby  mają  możliwość  lepszego  gromadzenia  tlenu  we  krwi,  ponieważ  mają  jej  większą 
objętość. 

 

Mają również zdolność do odcinania dopływu krwi do mięsni niepotrzebnych do pływania. 

 
PODSTAWY NURKOWANIA 

 

Delfiny potrafią zwolnić pracę serca podczas nurkowania – to określa granice czasu nurkowania 

 

Krew kierują do mózgu, serca i płuc. 

 

Chociaż średnia długość nurkowania wynosi 8-10 minut, zdarzały się przypadki gdy trwało do 2h. 

 
ODDYCHANIE 

 

Tuż przed wynurzeniem delfin otwiera swoje nozdrze i wydycha 

 

Długość oddechu trwa ok. 3 sekundy 

 

Podczas oddychania delfin wymienia ok. 80% powietrza w płucach (człowiek ok. 17%) 

 

Delfiny oddychają świadomie 

 

Gdyby straciły przytomność mogłyby zginąć 

 
NURKOWANIE SWOBODNE – HISTORIA I SPORT 
Co to jest? 
Osiowe zanurzenie na bezdechu – jak najgłębsze zanurzenie na jednym oddechu 
 
HISTORIA 
Profesjonalni nurkowie zbierają gąbki, perły i owoce morza od setek lat. 
Japońskie kroniki wspominają o kobietach-nurkach już na 300 lat p.n.e. 
Zbieractwo pereł i gąbek kwitnie aż do dziś. 

 

Korea: Kobiety-nurkowie Hae-Nyo

4

 

 

Japonia: nurkowie Ama (w większości również kobiety)

5

 

70%  nurków  Ama  żyje  na  wyspie  Cheju,  60  mil  na  południe  od  Korei  Południowej.  To  geograficzne  położenie 
populacji Ama i przewaga żeńskich nurków z powodu cieńszej warstwy tkanki tłuszczowej u mężczyzn sugeruje, że 
nie  są  oni  w  stanie  konkurować  z  kobietami  w  tej  dziedzinie  na  północ  od  sierpniowej  izotermy  o  wartości  25°C 
(temperatura wody).  
 
REGUŁY I REGULACJE 
Dyscypliny w nurkowaniu swobodnym 

                                                           

4

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Haenyo

  

5

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Ama_(diving)

  

 

Stały balast: przy linie, z płetwami lub bez 

 

Zmienny balast: ograniczony, nieograniczony 

 
NURKOWANIE SWOBODNE ZE STAŁYM BALASTEM – Z PŁETWAMI 
Nurek osiąga zamierzoną głębokość i powraca na powierzchnię  używając tylko siły własnych mięśni do napędzania 
płetw. 
 
NURKOWANIE PRZY LINIE 
Nurek osiąga docelową głębokość i powraca na powierzchnię przeciągając się po linie kierunkowej, musi pozostać z 
nią w kontakcie podczas próby. 
 
NURKOWANIE BEZ PŁETW 
 
ZMIENNY BALAST – OGRANICZONY 
Nurek  osiąga  docelową  głębokość  dodatkowym  balastem,  natomiast  powrót  na  powierzchnię  musi  odbyć  się  za 
pomocą własnych sił – przy użyciu płetw lub podciągania na linie kierunkowej. Obciążenie powinno wynosić 10-100% 
ciężaru nurka i być przyczepione do liny kierunkowej. 
 
NIEOGRANICZONY 
Nurek  osiąga  docelową  głębokość  dodatkowym  balastem,  natomiast  powrót  na  powierzchnię  odbywa  się  przy 
pomocy  windy  (nadmuchiwany  balon  –  minimalny  udźwig  równoważny  50%  masy  ciała  nurka,  również 
przytwierdzony do liny kierunkowej) 
 
AUDREY MESTRE 

•  Pobiła żeński rekord światowy w 2000, w kategorii no-limits 

–  Głębokość: 412.5 stóp 
–  Czas: 2min 3s 
–  To zanurzenie uczyniło ją światową mistrzynią i było piątym najgłębszym zanurzeniem świata 
–  Zmarła 12 października 2002 podczas próby na głębokość 561 stóp 

 
NO LIMITS 

•  Na zatrzymanym oddechu – osiągnąć maksymalną głębokość za pomocą wszelkich możliwych środków 
•  Schodzenie w dół specjalna winda, pionowa lina  
•  Powrót odpalany gazem balon 
•  Pozycja pionowa  

 

•  Audrey Mestre – zginęła podczas bicia rekordu świata – osiągnęła głębokość 171 m! - gdy to zrobiła miała 

szybko się wynurzyć za pomocą odpalanego z butli z gazem balonu – okazało się, że ta butla była bez gazu – 
(asekurujący nurkowie nie mieli też zapasowego balonu, było ich tylko dwóch a powinno być przynajmniej 5) 
wydobyto  ją  na  powierzchnię  wody  po  9  min  od  zanurzenia),  zabezpieczenie  medyczne  –  składało  się  z 
lekarza stomatologa który nie miał defibrylatora 

•  14 czerwiec 2007 rok – Austriak Herbert Nitsche osiągnął głębokość 214 metrów!