Agnieszka Sapa
Katedra Analityki Medycznej
Zakład Chemii Klinicznej
Strona 1 z 5
Chemia kliniczna
Dla studentów IV roku Analityki Medycznej
2011/2012
Przedziały referencyjne
Agnieszka Sapa
Katedra Analityki Medycznej
Zakład Chemii Klinicznej
Kiedy wyznaczamy?
Nowy analit
Nowa metoda *
Weryfikacja danych producenta odczynników **
Zamiast przedziału referencyjnego stosuje się czasem
poziom decyzyjny (decision limit) zalecany przez
organizacje narodowe lub międzynarodowe (cholesterol,
glukoza, mikroalbuminuria) ***
Dlaczego nie „norma”?
Przedział referencyjny nie musi byd
wyznaczony u osób zdrowych,
natomiast grupa referencyjna musi byd
szczegółowo opisana
PN-EN ISO/IEC 17025
„… wyniki powinny zawierad wszystkie informacje
wymagane przez klienta i niezbędne do interpretacji
wyników badania”.
Również Dyrektywa Unii Europejskiej 98/79/WE:
nakłada na producentów odczynników obowiązek
przedstawiania informacji o przedziałach referencyjnych
Podstawowe pojęcia:
Wartości referencyjne (reference values): wszystkie
wartości uzyskane w grupie referencyjnej
Zakres referencyjny (reference range): różnica pomiędzy
wartością maksymalną a minimalną w grupie
referencyjnej (1 liczba)
Przedział referencyjny (RI – reference interval): przedział
pomiędzy dwiema liczbami i zawierający te dwie liczby,
obejmuje zazwyczaj 95% wartości referencyjnych.
Przedział referencyjny – warunki
Charakterystyka populacji, w której uzyskano wyniki
referencyjne:
sposób, w jaki wybrano osoby do badania,
sposób, w jaki określono ich stan zdrowia – i nie chodzi tu o to,
by zastosowane kryteria były bardzo restrykcyjne – wystarczy,
że będą one opisane;
Stan fizjologiczny badanych osób, sposób ich
przygotowania do badania oraz sposób pobrania
materiału do badania;
Sposób, w jaki obchodzono się z próbkami oraz opis
użytej metody pomiaru.
Agnieszka Sapa
Katedra Analityki Medycznej
Zakład Chemii Klinicznej
Strona 2 z 5
Chemia kliniczna
Dla studentów IV roku Analityki Medycznej
2011/2012
Wyznaczanie przedziału referencyjnego
Postępowanie
Wybór grupy referencyjnej
Liczebnośd grupy (oraz podgrup) ≥ 120
Oznaczenie wybranego parametru
Standaryzacja fazy przedanalitycznej (jak dla próbek
pacjentów)
Kontrola jakości (jak dla próbek pacjentów)
Analiza statystyczna – nieparametryczna lub
parametryczna (rozkład normalny)
CLSI C28-A3 zaleca, niezależnie od rozkładu zmiennej, podawanie
przedziału referencyjnego w postaci przedziału percentylowego:
5% - 95% lub 2.5% - 97.5%
Zasady wyboru osób do grupy referencyjnej
Wybierane: a priori lub a posteriori
Grupa powinna mied cechy podobne do potencjalnej
grupy pacjentów (wiek, płed, rasa, stan zdrowia)
Wydzielenie podgrup (jeśli to konieczne)
Kryteria włączenia, wykluczenia
Sposób ich weryfikacji (badanie kliniczne - lekarz,
kwestionariusz)
Pisemna zgoda ochotników i kodowanie!
Opracowanie statystyczne
Przygotowanie histogramu
Sprawdzenie czy występują wartości odstające
wzrokowa ocena rozkładu
test Reed/Dixona lub Tukeya
Wykrywanie podgrup (czy występują statystycznie istotne
różnice zależne od wieku, płci, rasy)
Statystyczne sprawdzenie rozkładu badanej cechy (rozkład
normalny lub inny)
Ustalenie przedziału referencyjnego:
Metoda nieparametryczna (n ≥ 120)
Metoda „robust” (n pomiędzy 20-120)
Ustalenie przedziału ufności dla RI
Klasa
Liczebnośd
% ogółu
50 < x ≤ 55
4
6.67
55 < x ≤ 60
7
11.67
60 < x ≤ 65
12
20.00
65 < x ≤ 70
17
28.33
70 < x ≤ 75
12
20.00
75 < x ≤ 80
6
10.00
80 < x ≤ 85
2
3.33
Stężenie białka *g/l+ w grupie 60 zdrowych osób
Szereg rozdzielczy, podział na klasy
Stężenie białka *g/l+ w grupie 60 zdrowych osób
Histogram
20
18
16
14
12
10
8
6
4
2
0
Górna granica (x ≤ granicy)
50
55
60
65 70 75 80 85
Li
cz
ebnośd
Wartości odstające – reguła Reed/Dixona
Wartośd odstająca, jeśli:
ekstremalna – sąsiednia
> 0.33
zakres
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
0
kontrolka medium
F
re
q
u
e
n
c
y
Agnieszka Sapa
Katedra Analityki Medycznej
Zakład Chemii Klinicznej
Strona 3 z 5
Chemia kliniczna
Dla studentów IV roku Analityki Medycznej
2011/2012
0
20
40
60
80
100
120
140
160
180
200
220
240
25
20
15
10
5
0
LBC
F
re
qu
en
cy
Klasa
Liczebnośd
% ogółu
9.00 < x ≤ 10.00
1
1.67
10.00 < x ≤ 11.00
4
6.67
11.00 < x ≤ 12.00
10
16.67
12.00 < x ≤ 13.00
12
20.00
13.00 < x ≤ 14.00
4
6.67
14.00 < x ≤ 15.00
10
16.67
15.00 < x ≤ 16.00
12
20.00
16.00 < x ≤ 17.00
6
10.00
17.00 < x ≤ 18.00
1
1.67
Stężenie hemoglobiny *g/dl+ w grupie 60 zdrowych osób
Szereg rozdzielczy, podział na klasy
Stężenie Hgb *g/dl+ w grupie 60 zdrowych osób
Histogram
14
12
10
8
6
4
2
0
Górna granica (x ≤ granicy)
9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
Li
cz
ebnośd
Metoda nieparametryczna
1. Tworzenie szeregu uporządkowanego
2. Rangowanie
3. Obliczenie rangi dla założonego % wyników
4. Odczytanie z szeregu uporządkowanego wyniku dla określonej
rangi
R - ranga
P - percentyl
n - liczba elementów zbioru
P (n + 1)
100
R =
Przykład
Wyznaczanie zakresu referencyjnego dla bilirubiny
Stężenie
0.31 0.32 0.35 0.36 0.36 0.37
...
0.97 0.98 0.99 1.20
Ranga
1
2
3
4.5
4.5
6
...
117 118
119
120
Rozkład zmiennej w grupie 120 zdrowych osób nie jest zgodny z
rozkładem normalnym.
Szereg uporządkowany rosnący i rangowanie:
Przedział referencyjny dla bilirubiny 0.35 – 0.98 mg/dl
Przedział ufności dla granic referencyjnych
120 wartości referencyjnych – 90 % przedział ufności
153 wartości referencyjnych – 95 % przedział ufności
198 wartości referencyjnych – 99 % przedział ufności
Agnieszka Sapa
Katedra Analityki Medycznej
Zakład Chemii Klinicznej
Strona 4 z 5
Chemia kliniczna
Dla studentów IV roku Analityki Medycznej
2011/2012
Weryfikacja przedziału referencyjnego podanego
przez producenta
W każdym laboratorium!
Zebranie wyników 20 osób referencyjnych
Jeśli ≤ 2 wyniki są poza proponowanym RI przedział
referencyjny można zaakceptowad
Prawdopodobieostwo, że RI zostanie niesłusznie
odrzucony wynosi 5-7 %
Spraw, żeby wyniki były bardziej zrozumiałe…
Wartości poza przedziałem referencyjnym zaznaczone:
symbole (*, H, L, ↑, ↓) lub kolumny
Wartości decyzyjne lub przedziały referencyjne, nie
obydwa!
hemoglobina glikowana,
cholesterol (< 200 mg/dl),
bilirubina u noworodków,
eGFR.
Wartośd diagnostyczna testu
laboratoryjnego
Ocena informacji o metodzie diagnostycznej
Ocena przydatności testu:
Parametry trafności testu
Czułośd
Swoistośd
Wartośd predykcyjna dodatnia i ujemna
Wskaźniki wiarygodności (LR – iloraz prawdopodobieostwa)
Wiarygodnośd informacji na temat wartości testu
Trafnośd u pacjentów, u których chcemy test wykonad w porównaniu z
testem referencyjnym („złotym standardem”)
Czy wykonanie testu będzie pomocne w ustaleniu rozpoznania i czy
wpłynie korzystnie na losy pacjenta?
chorzy
zdrowi
Test dodatni
PD
FD
Test ujemny
FU
PU
Tabela czteropolowa
PU
FD
FU
PD
sw
oi
st
oś
ć
cz
uł
oś
ć
Dodatnia wartość predykcyjna
Ujemna wartość predykcyjna
Ujemny iloraz prawdopodobieństwa
Dodatni iloraz prawdopodobieństwa
http://wgernand.blogspot.com/2009/03/tabela-czteropolowa.html 19.11.2009
Agnieszka Sapa
Katedra Analityki Medycznej
Zakład Chemii Klinicznej
Strona 5 z 5
Chemia kliniczna
Dla studentów IV roku Analityki Medycznej
2011/2012
Wzory
Czułośd diagnostyczna = PD / (PD + FU)
Swoistośd diagnostyczna = PU / (PU + FD)
Dokładnośd diagnostyczna = (PD + PU) / (PD + PU + FD + FU)
Dodatnia wartośd predykcyjna = PD / (PD + FD)
Ujemna wartośd predykcyjna = PU / (PU + FU)
Dodatni iloraz prawdopodobieostwa (LR+) = czułośd / odsetek wyników
fałszywie dodatnich
Ujemny iloraz prawdopodobieostwa (LR-) = odsetek wyników fałszywie
ujemnych / swoistośd
Ustalanie wartości odcinających („cut-off”) w oparciu o
cechy diagnostyczne testu
Analiza krzywych ROC
Wpływ wartości granicznej na czułośd i swoistośd
diagnostyczną
Zależnośd wartości granicznej od cech analitycznych metody
(m.in. precyzji i poprawności)
Testy przesiewowe (skrining) – wysoka czułośd
Testy potwierdzenia – wysoka dodatnia wartośd
predykcyjna
Testy wykluczenia – wysoka ujemna wartośd predykcyjna
Piśmiennictwo
Materiały do dwiczeo z Chemii klinicznej i Diagnostyki laboratoryjnej dla
studentów, z lat 2006-2011, przygotowane przez dr Joannę Urbaniak
Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI): Defining, establishing and
verifying reference intervals in the clinical laboratory; approved guideline –
third edition CLSI document C28-A3. 2008, Vol. 28, No 30
Ceriotti F: Prerequisites for Use of Common Reference Intervals. Clin Biochem
Rev 2007, 28, 115-121
http://wgernand.blogspot.com/
Gajewski P, Jaeschke R, Brożek J: Podstawy EBM. Medycyna Praktyczna, Kraków
2008
Solnica B. Tworzenie wytycznych postępowania klinicznego dotyczących metod
diagnostycznych. Badanie i Diagnoza 2009, 15, 4-7
OOsterhuis W, Bruns D, Watine J, Snadberg S, Horvath A. Evidence-Based
Guidelines in Laboratory Medicine: Principles and Methods. Clin Chem 2004,
50, 806-818