12.05.2011
made by koperek©
ACCUSATIVUS DUPLEX
(podwójny biernik)
WYSTĘPUJE PO CZASOWNIKACH:
habeo, habere, habui, habitum
puto, putare, putavi, putatus
indico, indicare, indicavi, indicatum
creo, creare, creavi, creatum
dēsignō, dēsignāre, dēsignāvi, designatum
dēclārō, dēclārāre, dēclārāvī, dēclārātum
facio, facere, feci, factum
efficio, efficere, effeci, effectus
reddo, reddere, reddidi, redditus
appello, appellare, appellavi, appellatus
nomino, nominale, nominavi, nominatum
dícó, dícere, díxí, dictum
PRZYKŁADY:
(dop.bliższe) (dop. dalsze) oba w Acc.
Claudiam amicam meam habeo.
(Uważam Klaudię za moją przyjaciółkę.)
(dop. bliższe) (dop. dalsze)
Lublinum oppidum pulchrum putamus.
(Uważamy Lublin za pięchne miasto.)
(podm.) (dop. bliższe) (dop. dalsze)
Barba neminem philosophum facit.
(Broda nie czyni nikogo filozofem.)
(podm.) (dop. bliższe) (dop. dalsze)
Divitiae neminem facilem faciunt.
(Bogactwa nie czynią nikogo szczęśliwym.)
capio, capere, cepi, captum – zajmować
neco, necare, necavi, necatus – zabijać
dêleô, dêlêre, dêlêvî, dêlêtum – niszczyć, burzyć
uważam kogoś za coś
czynię kogoś kimś
mianuję kogoś kimś
nazywam kogoś
12.05.2011
made by koperek©
HEKSAMETR
DAKTYLICZNY (łac. versus
hexameter
dactylicus)
–
najstarsze
znane metrum europejskiej poezji epickiej. Heksametrem napisane są dwie najstarsze greckie
epopeje Iliada i Odyseja Homera. Stał się kanonicznym wierszem starożytnej epiki greckiej
oraz - po zarzuceniu wiersza saturnijskiego, także łacińskiej.
Heksametr jest wierszem iloczasowym i izochronicznym. Każdy wers składa się dokładnie
z 24 jednostek długości brzmienia, tak zwanych mor, na co składa się
sześć stóp daktylicznych po 4 mory. Każda ze stóp daktylicznych może zostać podmieniona
na spondej, który ma tę samą wartość iloczasową. Ostatnia stopa, o ile jest daktylem,
może być niepełna, zamiast ostatniej sylaby występuje wtedy pauza o długości 1 mory.
Układ sylab długich i krótkich wygląda tak (A - sylaba długa stanowiąca arsę, l - sylaba
długa, b - sylaba krótka, a - sylaba obojętna):
Abb Abb Abb Abb Abb Aa
DEKLINACJA III
Nazywana również "deklinacją i" ze względu na końcówkę -is w dopełniaczu liczby
pojedynczej. Inna nazwa to "deklinacja mieszana", gdyż jest w niej wiele (podobnych)
wzorów odmian.
Według tej deklinacji odmieniają się rzeczowniki wszystkich rodzajów. Wyróżniamy trzy
typy deklinacji trzeciej:
a) SPÓŁGŁOSKOWA
do typu spółgłoskowego należą rzeczowniki wszystkich trzech rodzajów.
temat jest zakończony na spółgłoskę i można go znaleźć w gen.sg.
po odrzuceniu końcówki;
Abl. sg. zakończony jest na "e", gen.plur. na "um", a nom.plur. na "a";
podobnie jak w deklinacji II w odmianie rzeczowników rodzaju nijakiego
równe są sobie przypadki: nominativus, accusativus i vocativus w sing.
i plur łatwo to zapamiętać jako zasadę 146 (nom.-1, acc.-4, voc.-6);
do typu spółgłoskowego należą rzeczowniki nierównozgłoskowe (nom. sg.
i gen. sg. mają nierówną liczbę głosek), np.
o
homo, hominis – człowiek
o
orator, orator – mówca
o
senator, senatoris – senator
o
imperator, imperatoris – wódz
masculinum
12.05.2011
made by koperek©
o
soror, sororis – siostra
o
uxar, uxoris – żona
o
constitutio, constitutioris –
o
inventio, inventioris – wynalazek
o
conventio, conventioris –
o
lex, legis – ustawa
o
nomen, nominis – imię
o
crimen, criminis – zbrodnia
o
carmen, carminis – wiersz, pieśń
o
opus, operis – dzieło
o
tempus, temporis – czas
o
corpus, corporis – ciało
o
ius, iuris – prawo
o
caput, capitis – głowa, stolica
należy do niej siedem wyjątków, nazywanych rodziną z pieskiem:
o
pater, patris – ojciec;
o
mater, matris – matka;
o
frater, fratris – brat;
o
senex, senis – starzec;
o
iuvenis, iuvenis – młodzieniec;
o
vates, vatis – wieszcz;
o
canis, canis – pies;
które są równozgłoskowe.
odmiana
masculinum = femininum
SINGULARIS PLURALIS
Nom. rex
reg
es
Gen. reg
is
reg
um
Dat. reg
i
reg
ibus
Acc. reg
em
reg
es
Abl. reg
e
reg
ibus
Voc. rex
reg
es
femininum
neutrum
12.05.2011
made by koperek©
neutrum
SINGULARIS PLURALIS
Nom. op
us
oper
a
Gen. oper
is
oper
um
Dat. oper
i
oper
ibus
Acc. op
us
oper
a
Abl. oper
e
oper
ibus
Voc. op
us
oper
a
b) SAMOGŁOSKOWA
do tego typu należą rzeczowniki rodzaju nijakiego i przymiotniki
deklinacji III pierwszym przypadku są zakończone na: "e", "al" lub "ar",
np.
o
mare
o
animal
Abl.sg. rzeczowników typu samogłoskowego jest zakończony na "i",
nom.plur. na "ia", a gen. plur. "ium";
odmiana
neutrum
SINGULARIS PLURALIS
Nom. mare
mar
ia
Gen. mar
is
mar
ium
Dat. mar
i
mar
ibus
Acc. mar
e
mar
ia
Abl. mar
i
mar
ibus
Voc. mar
e
mar
ia
12.05.2011
made by koperek©
c) MIESZANA
do typu mieszanego należą rzeczowniki równozgłoskowe, które w nom. sg.
zakończone są na "is", "es" oraz nierównozgłoskowe takie, które przed
końcówką gen.sg. zostaje temat zakończony kilkoma spółgłoskami, np.
o
urbs
o
orbis
o
ars
wszystkie zakończone są w abl. sing. na "e", a gen.plur. na "ium";
odmiana
SINGULARIS PLURALIS
Nom. civ
is
civ
es
Gen. civ
is
civ
ium
Dat. civ
i
civ
ibus
Acc. civ
em
civ
es
Abl. civ
e
civ
ibus
Voc. civis
civ
es