POMIAR PŁASKOŚCI
Odchyłka prostoliniowości - największa odległość między linią rzeczywistą a prostą
przylegającą
Odchyłka płaskości-największa odległość punktów powierzchni rzeczywistej od płaszczyzny
przylegającej.
Najistotniejszymi pomiarami weryfikacyjnymi skrzyń korbowych są pomiary
odchyłek prostoliniowości i odchyłek płaskości.
Pomiary odchyłek prostoliniowości w płaszczyźnie linii (osi) skrzyń korbowych
można wykonać metodami:
•
Mechanicznymi
•
Hydrostatycznymi
•
Optycznymi
Do metod mechanicznych zaliczamy metodę liniału mierniczego i struny.
-Pomiar metodą struny (drut fortepianowy o średnicy 0,3 mm) stosowany jest
najczęścieściej do sprawdzaniu prostoliniowości ram fundamentowych.
Schemat pomiaru prostoliniowości ramy fundamentowej silnika DEUTZ RV6M436
przedstawia rys. 1. pomiary odległości H od płaszczyzny ramy wykonuje się z dokładnością
0.01mm. mikromierzem.Przy zabudowanych płaszczyznach stosuje strunowanie wzdłużne, co
nie pozawala uchwycić ewentualnego zwichrowania ramy, gdyż nie zastosować strunowania
ukośnego.Dlatego też pomiary za pomocą strunowania, wdłużnego powinny być uzupełniane
pomiarami poprzecznymi za pomocą liniału lub poziomicy ramowej.Zmierzone odchyłki
prostoliniowości w środku silnika należy porównać z wartościami zapisanymi w protokole
montażu silnika.
Dokładność pomiaru prostoliniowości strunowania zależy od właściwego napięcia
struny uzyskiwanego odpowiednim doborem ciężarka. Przy średnicy drutu 0,3 mm zaleca się
naciąg struny wynoszą od 90-140N. My wykorzystaliśmy naciąg 100N. Przy dokładnych
pomiarach należy uwzględnić zwis struny, posługuje się wzorem.
-Pomiar metodą liniału stosuje się zwykle do sprawdzania prostoliniowości przy
długości elementu do 160 mm. (głównie do skrzyni korbowych silników średnio i
szybkoobrotowych małej i dużej mocy. Liniał kładzie się bezpośrednio sprawdzanej
powierzchni i mierzy odchyłki szczelinomierzem lub kładzie go na dwóch płytkach
wzorcowych i mierzy odległość liniału od sprawdzanej powierzchni.
-Metoda optyczna pomiaru prostoliniowości opiera się na wykorzystaniu przyrządów
kolimacyjnych. W naszym ćwiczeniu wykorzystaliśmy autokolimator AK 025.metoda ta
uniemożliwia określenie odchyłki prostoliniowości tam, gdzie stoi autokolimator.
Pomiar prostoliniowości za pomocą struny i średnicówki – polega na mierzeniu, w
kolejnych punktach pomiarowych, odległości między sprawdzaną powierzchnią i
przeciągniętą nad nią struną.Napięcie struny uzyskuje się obciążając jej końce
ciężarkami.Dopuszczalna wielkość siły napinającej jest zależna od średnicy struny i
materiału,
z
jakiego
jest
wykonana.
Pomiaru
dokonuje
się
przy
użyciu
ś
rednicówki.Obserwacja pomiaru jest bezpośrednio wzrokowa lub też odbywa się przy
pomocy sygnalizacji elektrycznej.Dokładność pomiaru osiąga przy tej metodzie wynosi
+/_0,02mm.
Przygotowanie do pomiaru:
-wyznaczanie prostej, wzdłuż której będą wykonywane pomiary
-podział wyznaczonej prostej na jednakowe odcinki (im mniejsze odcinki, tym
większa dokładność pomiaru)
-pomiary współrzędnych poszczególnych punktów pomiarowych
x (mm)
a (mm)
b (mm)
y (mm)
w (mm)
1
115,0
82,02
81,50
0,00184
81,50184
2
218,2
82,00
81,48
0,00660
81,49540
3
370,8
82,13
81,61
0,01906
81,67872
4
391,4
82,33
81,81
0,02124
81,97636
5
351,9
82,23
81,71
0,01717
81,99823
6
367,5
82,17
81,65
0,01872
81,81472
7
373,4
82,10
81,58
0,01933
81,65238
8
349,2
82,02
81,50
0,01690
81,51690
x - Odległość punktu pomiaru od punktu zaczepienia struny
a – pomiar odległości struny od powierzchni
b – pomiar odległości struny od powierzchni z uwzględnieniem błędu wskazania
przyrządu pomiarowego
y – zwis struny
w – wartość odchyłki prostoliniowości po uwzględnieniu zwisu struny
2
2
x
y
σ
γ
=
γ
- ciężar właściwy materiału struny wynosi 7,848 *10
-5
[N/mm
3
]
σ
- naprężenia rozciągające występujące w strunie [N/mm
2
]
1415,428
=
=
S
F
σ
4
2
d
S
π
=
d – średnica struny 0,3 mm
Wartość odchyłki prostoliniowości po uwzględnieniu zwisu struny
w = b + c
WYKRES PROSTOLINIOWO
Ś
CI
81,45
81,5
81,55
81,6
81,65
81,7
81,75
81,8
81,85
0
500
1000
1500
2000
2500
3000
X
Y
Pomiar prostoliniowości za pomocą autokolimatora:
-układ ze zwierciadłem kątowym
Autokolimator ustawia się na skraju ustalonej linii pomiarowej.Zwierciadło ustawia
się kolejno w punktach pomiarowych. Kąty odchylenia zwierciadła a więc i odcinka
pomiarowego, odczytuje się za pomocą autokolimatora i na tej podstawie przy znajomości
odcinka pomiarowego oblicza się współrzędne punktów pomiarowych.
Sposób pomiaru: - autokolimator zamocowany na podstawie i zwierciadło
zamocowane na mostku pomiarowym ustawić na sprawdzanej powierzchni w takim
położeniu, aby oś optyczna autokolimatora była w przybliżeniu równoległa do sprawdzanej
powierzchni, a obraz sygnału, odbity od zwierciadła, pozostawał w zakresie pomiarowym
autokolimetra przy przesuwie mostka pomiarowego w granicach obszaru cząstkowego.
Pomiary płaskości powierzchni sprowadzają się zawsze do pomiarów
prostoliniowości wzdłuż linii pomiarowych wyznaczonych na płaszczyźnie sprawdzanej
1.Obliczam średni odchylenie kątowe
α
do początkowego położenia.
β
1=0
-
β
2
=1’40’’
2’40’’-1’=1’40’’
β
3
=2’35’’
3’35’’-1’=2’35’’
β
4
=2’24’’
3’24’’-1’=2’24’’
β
5
=4’29’’
5’29’’-1’=4’29’’
β
6
=4’55’’
5’55’’-1’=4’55’’
2.Różnice wysokości między kolejnymi punktami.
Χ
1
=3040
Y
1
=X
1
*tg
α
β
1
=0,884
β
1
=0
X
2
=2660
Y
2
=2,063
β
2
=1,746
X
3
=2280
Y
3
=2,376
β
3
=0,63
X
4
=1900
Y
4
=1.879
β
4
=1,249
X
5
=1520
Y
5
=2,424
β
5
=1,175
X
6
=1140
Y
6
=1,962
β
6
=0,787
3.Różnice w wysokości w stosunku do pierwszego punktu pomiaru.
β
1
=0
β
2
=y
2
-y
1
=1,179
β
3
=y
3
-y
1
=1,492
β
4
=y
4
-y
1
=0,995
β
5
=y
5
-y
1
=1,540
β
6
=y
6
-y
1
=1,078
4.Wyznaczam prostą odniesienia dla strony wydechu.
y=mx +b
gdzie:
∑
∑
∑
=
=
=
−
⋅
=
n
i
i
n
i
i
n
i
i
i
x
x
b
y
x
m
0
2
0
0
gdzie:
n
x
m
y
b
n
i
i
m
i
i
∑
∑
=
=
−
=
0
0
m=0,0009 b=0,00005
y=0,0009x+0.00005
wykres nieprostoliniowo
ś
ci
0,5
1
1,5
2
2,5
3
1100
1600
2100
2600
3100
h1,h2 – największe odchylenie linii wykresu po obu stronach prostej odniesienia
odczytane wzdłuż osi Y
ϕ
- kąt pochylenia prostej odniesienia
Wnioski:
Pomiary odchyłek prostoliniowości i odchyłek płaskości płaszczyzn są
najistotniejszymi pomiarami weryfikacyjnymi skrzyń korbowych.
Wadą pomiaru autokolimatorem jest to, iż metoda ta uniemożliwia określenie
odchyłek prostoliniowości tam gdzie stoi przyrząd.
Wykres przedstawia zakres odchyłek prostoliniowości i płaskości.
Powierzchnia badanej ramy fundamentowej jest mocno zniszczona, co eliminuje ją z
dalszej eksploatacji.
Przy pomiarze odchyłek prostoliniowości i płaskości metodą struny dla jego
dokładności bierze się pod uwagę zwis struny.