Ćwiczenia 2.
Klasyczny Rachunek zdań i rachunek predykatów -
zadania.
mgr Zofia Makara
1 marca 2004
1
Wprowadzenie
Zdaniem prostym nazywa się zdanie, w którym nie ma spójników funkto-
rów zdaniotwórczych, zaś zdaniem złożonym to, w którym one występują.
Predykat pierwszego rzędu jest to funktor zdaniotwórczy od argumen-
tów będących nazwami jednostkowymi (w zależnośći od liczby argumentów
wyróżniamy predykaty jedno-, dwu-, n- argumentowe). W wyrażeniach ra-
chunku predykatów występują wszystkie symbole rachunku zdań, kwantyfi-
katory: ogólny ∀ lub
V
(zwany również uniwesalnym lub dużym) i szczegó-
łowy ∃ lub
W
(zwany również egzystencjonalnym lub małym) oraz zmienne
reprezentujące predykaty.
Jeżeli dana zmienna występuje pod kwantyfikatorem mówi się o niej, że jest
zmienną związaną. W przeciwnym przypadku jest zmienną wolną.
Ciekawostka 1 Wszystkich funktorów n− argumentowych jest 2
2
n
.
Prawdziwość zdań można wykazywać nie tylko metodą zero-jedynkową, ale
również dowodzić: metodą wprost - polegającą na wykazaniu prawdziwości
wniosku na podstawie przesłanek, lub nie wprost - doprowadzając do absur-
du (wykazując, że zaprzeczenie wniosku daje sprzeczność z założeniemi).
Wykorzystuje się przy tym tak zwane reguły dołączania wierszy do dowodu:
• Reguła odrywania
p
⇒ q
p
q
• Reguła odrywania alternatywy
p
∨ q
¬p
q
1
lub
p
∨ q
¬q
p
• Reguła odrywania koniunkcji
p
∧ q
p
lub
p
∧ q
q
• Reguła odrywania równoważności
p
⇔ q
p
⇒ q
lub
p
⇔ q
q
⇒ p
• Reguła odrywania negacji
¬¬p
p
• Reguła dołączania alternatywy
p
p
∨ q
lub
q
p
∨ q
• Reguła dołączania koniunkcji
p
q
p
∧ q
• Reguła dołączania równoważności
p
⇒ q
q
⇒ p
p
⇔ q
2
• Reguła dołączania negacji
p
¬¬p
• Toll
p
⇒ q
¬q
¬p
lub
p
⇒ ¬q
q
¬p
lub
¬p ⇒ ¬q
q
p
lub
¬p ⇒ q
¬q
p
• Reguła dołączania kwantyfikatora ogólnego
p(x)
∀x ∈ X
p(x)
• Reguła dołączania kwantyfikatora szczegółowego
p(a)
∃x ∈ X
p(x)
a ∈ X.
• Reguła odrywania kwantyfikatora ogólnego
∀x ∈ X
p(x)
p(a)
a ∈ X.
• Reguła odrywania kwantyfikatora szczegółowego
∃x ∈ X
p(x)
p(a)
a ∈ X.
3
Przykłady dowodzenia wprost:
Przykład 1
∀x(p(x) ⇒ q(x)) ⇒ (∀xp(x) ⇒ ∀xq(x)
1. ∀x(p(x) ⇒ q(x))
zał;
2. ∀xp(x)
zał;
3. p(x) ⇒ q(x)
[−∀]:1;
4. p(x)
[−∀]:2;
5. q(x)
[RO]:3,4;
∀yp(y)
[+∀]:5;
Przykład 2
[(p ⇒ q) ∧ (p ⇒ q)] ⇒ (p ⇒ r)
1. (p ⇒ q) ∧ (q ⇒ r)
zał;
2. p
zał;
3. (p ⇒ q)
[ROK]:1;
4. (q ⇒ r)
[ROK]:1;
5. q
[RO]:3,2;
r
[RO]:4,5;
2
Prawa rachunku kwantyfikatorów
∀x ∈ Xp(x) ⇒ p(a), a ∈ X,
∀x ∈ Xp(x) ⇒ ∃x ∈ Xp(x),
p(a) ⇒ ∃x ∈ Xp(x),
¬[∃x ∈ Xp(x)]) ⇔ ∀x ∈ X¬p(x),
¬[∀x ∈ Xp(x)] ⇔ ∃x ∈ X¬p(x),
∀x ∈ X(p(x) ∧ q(x)) ⇔ ∀x ∈ Xp(x) ∧ ∀x ∈ Xq(x),
[∀x ∈ Xp(x) ∨ ∀x ∈ Xq(x)] ⇒ ∀x ∈ X[p(x) ∨ q(x)],
∃x ∈ X(p(x) ∧ q(x)) ⇒ [∃x ∈ Xp(x) ∧ ∃x ∈ Xq(x)],
∃x ∈ X(p(x) ∨ q(x)) ⇔ ∃x ∈ Xp(x) ∨ ∃x ∈ Xq(x),
∀x ∈ X∀y ∈ Y r(x, y) ⇔ ∀y ∈ Y ∀x ∈ Xr(x, y),
∃x ∈ X∃y ∈ Y r(x, y) ⇔ ∃y ∈ Y ∃x ∈ Xr(x, y),
∃x ∈ X∀y ∈ Y r(x, y) ⇔ ∀y ∈ Y ∃x ∈ Xr(x, y).
4
3
Zadania na ćwiczenia
1. Zdefiniować wszystkie cztery funktory jednoargumentowe, przy wyko-
rzystaniu funktora Sheffera.
Przykład 3
p
¬p p/p
1
0
0
0
1
1
2. Zapisz za pomocą zmiennych zdaniowych, sprawdź prawdziwość zdań
i podaj wszystkie zdania proste tego zdania złożonego:
• Liczba naturalna a jest liczbą pierwszą, to jeżeli a jest złożona,
to jest a równa 4.
Przykład 4 p - a jesl liczbą pierwszą.
¬p - a jesl liczbą złożoną.
q - a = 4.
p ⇒ (¬p ⇒ q)
Zdania proste: ”Liczba naturalna a jest liczbą pierwszą”, ”a jest
złożona”, ”a równa 4”.
• Jeżeli a jest liczbą parzystą, to z faktu, że a nie jest liczbą parzystą
wynika, że jest podzielne przez 4.
• Jeżeli figura A ma sumę kątów równą 360 lub figura A ma cztery
boki, to nie jest prawdą, że suma kątów nie jest równa 360 stopni
i liczba boków nie jest równa 4.
• Jeżeli pan Kowalski sprzedał samochód i pan Kowalski kupił mo-
tocykl, to nie jest prawdą, że pan Kowalski nie sprzedał samo-
chodu lub nie pan Kowalski nie kupił motocykla.
• Jeżeli Jan Kowalski studiuje, to jest to równoważne, że nie jest
prawdą, że Jan Kowalski nie studiuje.
• Jeżeli z faktu, że funkcja f jest różniczkowalna w x
0
, wynika,
że jest ona ciągła w x
0
, to z faktu, że funkcja jest ciągła w x
0
,
wynika, że jest ona różniczkowalna w x
0
.
3. Korzystając z praw arytmetyki i rachunku zdań znaleść rozwiązanie
nierówności:
• x
2
− 4 ¬ 0.
Rozwiązaniem jest forma zdaniowa:
[((x − 2) ¬ 0) ∧ ((x + 2) 0)] ∨ [((x − 2) 0) ∧ ((x + 2) ¬ 0)];
5
•
x
2
−1
x
2
−4
0;
•
x
2
−1
x
2
+2
0;
4. Ocenić wartość logiczną zdania i zapisać jego negację:
•
∀x ∈ N (x
2
(2x − 3));
•
∀x ∈ N (
x
2
(2x − 3)
¬ 1);
•
∃x ∈ R(x
2
+ y
2
¬
1
10
);
•
∃x ∈ R
+
(
x − 1
x + 1
< 1)
4
Sprawozdanie z ćwiczeń
1. Zdefiniować co najmniej sześć funktorów dwuargumentowych, przy
wykorzystaniu funktora Sheffera.
2. Podaj następujące prawa logiki i sprawdż je metodą ”zero-jedynkową”:
prawo podwójnego przeczenia, prawo wyłączonego środka, prawo sprzecz-
nośći, prawa de Morgana i prawo transpozycji.
3. Zapisz za pomocą zmiennych zdaniowych, sprawdź prawdziwość zdań
i podaj wszystkie zdania proste tego zdania złożonego:
• Jeżeli Jan Kowalski ma dom i Anna Kowalska ma dom, to wynika
z tego, że nie jest prawdą, że Jan Kowalski ma dom lub Anna
Kowalska nie ma domu.
• Jeżeli Nowak był poetą i Kowalski nie był poetą to jest równo-
ważne, że nie jest prawdą, że obaj byli poetami.
• Jeżeli a dzieli się przez 3 i a dzieli się przez 2, to z faktu, że a nie
dzieli się przez 2 wynika, że a nie dzieli się przez 3 lub dzieli się
przez 2 i dzieli się przez 3.
4. Korzystając z praw arytmetyki i rachunku zdań znaleść rozwiązanie
nierówności:
•
x
2
+x+12
x−1
¬ 0;
6
• (x − 1)(x
2
+ 1)(x − 1) 0.
5. Ocenić wartość logiczną zdania i zapisać jego negację:
•
∀x ∈ R((x
2
− 1) (2x − 2));
•
∀x ∈ R((x
2
− 1) > (2x − 2));
•
∃x ∈ R(sin x ¬ −
1
2
);
•
∃x ∈ R
+
(
x + 1
x − 1
< 1)
6. DLA CHĘTNYCH: podać przykład dowodzenia nie wprost.
7. DLA CHĘTNYCH: udowodnić metodą wprost: [(p ∨ q) ∧ ¬p] ⇒ q.
8. DLA CHĘTNYCH: udowodnić metodą wprost:
(p ⇒ q) ⇒ [(p ∧ r) ⇒ q].
7