Paliwo alternatywne (RDF)

W Europie używane są różne określenia paliw alternatywnych, co może prowadzić do powstawania
wielu nieporozumień, zarówno w kwestiach prawnych, jak i handlowych. I tak np. „stałe paliwa
wtórne” w Niemczech nazywane są: SBS (Sekundärbrennstoffe), EBS (Ersatzbrennstoffe) lub
BRAM (Brennstoff aus Müll), we Włoszech - CDR (combustibili derivato di rifiutti) lub CSS
(combustibili solido secondario), a w innych krajach europejskich - RDF (refused derived fuel).
Również w Polsce kwestia nazywania tych paliw nie jest jednoznacznie uregulowana. Funkcjonują
tu równolegle nazwy „paliwo alternatywne”, „paliwo zastępcze”, PAKOM (paliwo komunalne),
czy też „paliwo formowane”.
W ostatnim okresie w UE podjęto szereg działań zmierzających do ustanowienia jednolitych
standardów jakościowych dla stałych paliw produkowanych z odpadów, dla których przyjęto nazwę
„solid recovered fuels” (SRF). Na język polski można tę nazwę przetłumaczyć jako „stałe paliwa
odzyskane”, lub lepiej – „stałe paliwa wtórne”.

Paliwo RDF
Skład:
Frakcja palna odpadów komunalnych (papier, plastiki, tekstylia, drewno, guma), która podlega
brykietowaniu o wielkości brykietów 32x32 cm.
Energia chemiczna:
Wartość opałowa tej frakcji jest znaczna i zawiera się w przedziale od 16 do 18 MJ/kg.
Dodatki:
Wapno, węgiel, kora, wapno ograniczające emisję tlenków siarki i ołowiu, węgiel – emisję dioksyn
i furanów oraz kora – natomiast ogranicza zawartość chlorowodoru i tlenków siarki w gazach
odlotowych.

A więc podsumowując paliwa alternatywne – to palne odpady w formie stałej, przeznaczone do
wykorzystywania jako paliwa w procesach przemysłowych, wytworzone poprzez przetwarzanie
niektórych odpadów innych niż niebezpieczne, które w wyniku przekształcenia termicznego nie
powodują przekroczenia standardów emisyjnych.

Możliwości zastosowania paliw alternatywnych
Doświadczenia państw takich jak np. Finlandia, Niemcy czy Austria wykazały, że paliwa
alternatywne mogą być stosowane w:

• zakładach energetycznych (paleniska rusztowe, kotły fluidalne),

• siłowniach przemysłowych (paleniska rusztowe, kotły fluidalne),

• cementowniach (piece obrotowe),
• innych zakładach przemysłowych stosujących procesy wysokotemperaturowe jak np.

cegielnie.

Odpady komunalne stanowią ogromne źródło zasobów energetycznych, które mogą być
wykorzystane jako paliwa alternatywne. Wytwarzanie paliw alternatywnych i stosowanie ich w
zakładach przemysłowych, czy też energetycznych przyczynia się do znacznych korzyści
ekonomicznych i ekologicznych. W wyniku takiego zagospodarowania odpadów mniejsza ich ilość
będzie deponowana na składowiskach. Przyczyni się to do zmniejszenia liczby nowych składowisk,
czy też rozbudowy już istniejących.