1. Oddziaływanie klimatyczne na budynek
całkowita długość budynku:
L
46.2m
:=
szerokość budynku:
B
19.2m
:=
wysokość okapu:
h0
7.2m
:=
wysokość kalenicy:
h
8.4m
:=
rozstaw ram:
l
6.6m
:=
rozstaw płatwi:
p1
1.85m
:=
rozstaw stężeń przeciwskrętnych rygla:
p2
10 p1
⋅
18.5 m
=
:=
strefa obciążenia śniegiem:
I
strefa obciążenia wiatrem:
II
gatunek stali:
S275
nachylenie połaci dachowej:
Odziaływanie wiatru
α
atan
h
h0
−
0.5B
7.125 °
⋅
=
:=
Bazowa prędkość wiatru
Przyjęto, że rozpatrywany budynek znajdujesię w II strefie obciążenia wiatrem na wysokośći
A<300 m.n.p.m
wartość podstawowa bazowej prędkości wiatru:
vb.0
26
m
s
:=
przyjęto najbardziej niekorzystny współczynnik kierunkowy wiatru:
cdir
1.0
:=
współczynnik sezonowy:
cseason
1.0
:=
bazowa prędkość wiatru:
vb
cdir cseason
⋅
vb.0
⋅
26
m
s
=
:=
Wysokość odniesienia
Budynek którego wysokość h jesy mniejsza niż b, należy traktować jako jedną część o
wysokości odniesienia równej:
ze
h
8.4 m
=
:=
Kategoria terenu
Przyjęto że teren odpowiada kategori: III
z0
0.3m
:=
zmin
5 0m
,
:=
zmax
400 0m
,
:=
Wartość charakterystycznego szczytowego ciśnienia prędkości wiatru
współczynnik turbulencji:
k1
1.0
:=
współczynnik rzeźby terenu:
c0
1.0
:=
intensywność trubulencji:
strona: 1
Iv
k1
c0 ln
ze
z0
⋅
0.3
=
:=
współczynnik chropowatości:
z
7.0
:=
cr
0.8
z
10
0.19
0.748
=
:=
średnia prędkość wiatru:
vm
cr c0
⋅
vb
⋅
19.437
m
s
=
:=
wartość charaterystyczna szczytowego ciśnienia prędkości wiatru:
q
1.25
kg
m
3
:=
qp
1
7Iv
+
(
)
0.5
⋅
q
⋅
vm
2
⋅
0.732
kN
m
2
⋅
=
:=
Współczynniki ciśnienia zewnętrznego w przypadku wiatru wiejącego
prostopadle do budynku
m
d
m
h
L
b
e
2
,
19
80
,
16
)
4
,
8
2
;
2
,
46
min(
)
2
;
min(
=
<
=
⋅
=
⋅
=
=
ściany pionowe:
d
B
19.2 m
=
:=
h
d
0.438
=
wyznaczam wartości współczynników za pomocą inerpolacji liniowej:
Cpe.10
obszar D:
=0,711
Cpe.10
obszar E:
=-0,321
strona: 2
dach dwuspadowy:
połać nawietrzna
obszar G:
Cpe.10 =-1,20 (+0,0)
obszar H:
Cpe.10 =-0,60 (+0,0)
połać zawietrzna
Cpe.10
obszar I:
=-0,60
obszar J: C
pe.10
=0,20 (-0.60)
Nie dopuszcza się jednoczesnego przyjmowania wartości dodatnich i ujemnych
na tej samej połaci, zatem w obszarze J należy przyjąć:
Cpe.10 =-0.60
strona: 3
Współczynniki ciśnienia wewnętrznego w przypadku wiatru wiejącego
prostopadle do budynku
Przyjęto bardziej niekorzystną wartośc współczynnika ciśnienia
wewnętrznego, powiekszająca ssanie na połaci dachu.
cpi
0.2
:=
Oddziaływanie wiatru
Odziaływanie wiartem zostało obliczone jedynie w przypadku powtarzalnej
ramy w rozstawie 6,6m w środkowej części budynku w przypadku wiatru
wiejącego prostopadle do ramy (odziaływanie bardziej nie korzystne dla
elementów ramy)
)
(
6
,
6
732
,
0
)
(
)
(
pi
pe
pi
pe
e
p
e
c
c
l
c
c
z
q
w
+
⋅
⋅
=
⋅
+
⋅
=
wD
0.711
0.2
−
(
)0.732 6.6
⋅
2.469
=
:=
wG
1.20
−
0.2
−
(
)0.732 6.6
⋅
6.764
−
=
:=
wH
0.60
−
0.2
−
(
)0.732 6.6
⋅
3.865
−
=
:=
wI
0.60
−
0.2
−
(
)0.732 6.6
⋅
3.865
−
=
:=
wE
0.321
−
0.2
−
(
)0.732 6.6
⋅
2.517
−
=
:=
Odziaływanie śniegu w trwałej sytuacji obliczeniowej
Przyjeto że rozpatrywany budynek znajduje się w I strefie obciążenia
śniegiem gruntu, na terenie na któreym nie występuje znaczące
przenoszenei śniegu przez wiatr na budowlę w powodu ukształtowania
terenu, innych budowli i drzew (teren normalny).
wartość charakterystyczna obciążenia śniegiem gruntu:
strona: 4
sk
0.7
:=
kN
m
2
współczynnik kształtu dachu:
μ1
0.8
:=
współczynnik ekspozycji:
Ce
1.0
:=
współczynnik termiczny:
Ct
1.0
:=
Odziaływanie śniegu zostało zebrane na wewnętrzną ramę budynku.
kN
m
2
s
μ1 Ce Ct
(
)
⋅
sk 0.56
=
:=
s1
s 6.6
⋅
3.696
=
:=
kN
m
kN
m
s
3.696
:=
strona: 5
2.Nośność płatwi wolnopodpartej z dwuteownika
walcowanego IPE stężonej bocznie przez poszycie z blachy
fałdowej:
Częściowe współczynniki bezpieczeństwa:
γM0
1.0
:=
γM1
1.0
:=
γGsup
1.35
:=
obciążenie stałe
γGinf
1.0
:=
obciążenie stałe
γQ
1.50
:=
obciążenie zmienne
Dane :
l
6600mm
:=
rozpiętość płatwi
rozstaw płatwi
aroz
1865mm
:=
pochylenie połaci
α
7.125°
:=
s1
3.696
kN
m
:=
so
1.5 s1
⋅
5.544
kN
m
⋅
=
:=
Schemat statyczny:
Momenty zginające[kNm]
strona: 6
na podstawie powyższego wykresu momentów przyjmuje z katalogu blach
fałdowych (schemat 3 przęsłowy) firmy Rukki blachę trapezową o numerze
kalalogowym:
Ruukki T45-30L-905 – Negatyw o grubości 1mm
tnom
1mm
:=
hwb
44mm
:=
moment belki trójprzęsłowej
Med
1.928kN m
⋅
:=
moment maksymalny dla schematu trójprzęsłowego:
Mrd
8.6kN m
⋅
:=
Przekrój
dwuteownik walcowany IPE 180
gatunek stali: S275
fy
275
N
mm
2
:=
granica plastyczności:
moduł sprężystości
E
210000
N
mm
2
⋅
:=
wysokość przekroju
h
180mm
:=
grubość stopki
tf
8mm
:=
wysokość środnika
hw
h
2 tf
⋅
−
0.164 m
=
:=
grubość środnika
tw
5.3mm
:=
szerokość stopki
b
91mm
:=
promień zaokrąglania
r
9mm
:=
pole przekroju
A
23.9cm
2
:=
momenty bezwładności
Iy
1317cm
4
:=
Iz
100.9cm
4
:=
It
4.79cm
4
:=
strona: 7
Iw
7430cm
6
:=
wskaźnik sprężyst
Wel.y
146.3cm
3
:=
wskaźnik elastyczny
Wpl.y
166.4cm
3
:=
Stężenie boczne górnej stopki
sztywność na ścinanie blachy fałdowej połączonej z płatwią w każdej fałdzie po obu
stronach zakładki i na obu brzegach
t
1mm
:=
hw1
44.0mm
:=
broof
l
:=
s
aroz
:=
kNm
1000 N
⋅
m
⋅
:=
S1
1000
t
3
⋅
50
3
mm
10
3
broof
⋅
+
⋅
s
hw1
⋅
N
mm
11
6
⋅
1.007
10
4
×
kNm
m
⋅
=
:=
gdzie
broof
6600mm
:=
- jest to szerokośc przepony dachowej (L=6300roztaw ramion)
t
blachy
-jest to grubość blachy fałdowej
h
blachy
-jest to wysokość profilu poszycia
s - jest to roztaw płatwi
warunek ciągłego stężenia bocznego:
G
80.77 10
3
⋅
N
mm
2
:=
Smin
π
2
E
⋅
Iw
⋅
l
2
G It
⋅
+
π
2
E
⋅
Iz
⋅
h
2
2
⋅
l
2
+
70
h
2
⋅
9.963
10
3
×
kNm
m
⋅
=
:=
S1 1.007 10
4
×
kNm
m
⋅
=
Smin 9.963 10
3
×
kNm
m
⋅
=
S1 Smin
≥
warunek spełniony
Sztywność postaciowa poszycia jest wystarczająca, aby podparcie boczne było pełne.
Poszycie powinno ponadtwo spełnić pozostałe warunki konstrukcyjne wymienione w PN-EN
1993-1-3
Obciążenie płatwi:
IPE 180
gp
0.18
kN
m
:=
cieżar obudowy dachowej łącznie
1,4kN/m
3
x 0,1m = 0,14 kN/m
2
ciężar wełny mineralnej
strona: 8
gd
10.26
kg
m
2
g
⋅
0.14
kN
m
2
+
0.241
kN
m
2
⋅
=
:=
obciążenie śniegiem
s
0.72
kN
m
2
⋅
:=
cpe
1.40
−
:=
qp
0.732
kN
m
2
:=
obciążenie wiatrem
we
qp cpe
⋅
1.025
−
kN
m
2
⋅
=
:=
ssanie
(
)
obciążenie stałe:
Gk
gp cos α
( )
⋅
gd cos α
( )
⋅
aroz
⋅
+
0.624
kN
m
⋅
=
:=
obciążenie śniegiem:
Qk.s
s aroz
⋅
cos
α
( )
⋅
1.332
kN
m
⋅
=
:=
obciążenie wiatrem:
Qk.w
we aroz
⋅
1.911
−
kN
m
⋅
=
:=
Kombinacje ULS
kombinacja 1)
Fuls.c1
γGsup Gk
⋅
γQ Qk.s
⋅
+
2.841
kN
m
⋅
=
:=
MEd.y.c1
0.125 Fuls.c1
⋅
l
2
⋅
15.469 kN m
⋅
⋅
=
:=
VEd.z.c1
0.5 Fuls.c1
⋅
l
⋅
9.375 kN
⋅
=
:=
kombinacja 2)
Fuls.c2
γGinf Gk
⋅
γQ Qk.w
⋅
+
2.243
−
kN
m
⋅
=
:=
MEd.y.c2
0.125 Fuls.c2
⋅
l
2
⋅
12.213
−
kN m
⋅
⋅
=
:=
VEd.z.c2
0.5 Fuls.c2
⋅
l
⋅
7.402
−
kN
⋅
=
:=
Klasa przekroju przy zginaniu, oś y-y
ε
235MPa
fy
0.924
=
:=
stosunek szerokości do grubości
środnik :
h
2 tf
⋅
−
2 r
⋅
−
tw
27.547
=
72
ε
⋅
66.558
=
klasa I
stopka :
b
tw
−
2 r
⋅
−
2 tf
⋅
4.231
=
9
ε
⋅
8.32
=
klasa I
strona: 9
Nośność obliczeniowa przekroju na zginanie: klasa I przy zginaniu
Mpl.y.Rd
Wpl.y fy
⋅
γM0
45.76 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mc.y.Rd
Mpl.y.Rd 45.76 kN m
⋅
⋅
=
:=
warunek nośności:
1 )
MEd.y.c1
Mc.y.Rd
0.338
=
warunki
2 )
MEd.y.c2
Mc.y.Rd
0.267
=
Nośność na zwichrzenie:
Moment krytyczny
Mcr
46.86kN m
⋅
:=
smukłość względna
λLT
Wpl.y fy
⋅
Mcr
0.988
=
:=
αLT
0.34
:=
β
0.75
:=
λLT.0
0.4
:=
niezbędne jest sprawdzenie warunków nośności ze względu na zwichrzenie, ponieważ:
λLT λLT.0
>
Współczynnik zwichrzenia
2
1
min 1, 0;
LT
LT
φ
λ
≤
ϕLT
0.5 1
αLT λLT λLT.0
−
(
)
⋅
+
β λLT
2
⋅
+
⋅
0.966
=
:=
χLT
1
ϕLT
ϕLT
2
β λLT
2
⋅
−
+
0.707
=
:=
0.752
1
<
1
λLT
2
1.024
=
nośność belki na zwichrzenie
Mb.y.Rd
χLT Wpl.y
⋅
fy
γM1
⋅
32.347 kN m
⋅
⋅
=
:=
Sprawdzenie nośności belki ze względu na zwichrzenie
MEd.y.c2
Mb.y.Rd
0.378
=
warunek jest spełniony
strona: 10
Sprawdzenie nośności belki przy ścinaniu przy podporze:
warunek stateczności miejscowej przy ścinaniu:
η
1.2
:=
hw
tw
30.943
=
72
ε
η
⋅
55.465
=
30.943
60
<
środnik nie jest narażony na niestateczność przy ścinaniu
pole przekroju czynnego
Av.z
A
2 b
⋅
tf
⋅
−
tw 2r
+
(
)
tf
+
1.12
10
3
×
mm
2
⋅
=
:=
nie mniej niż:
η hw
⋅
tw
⋅
1.043
10
3
×
mm
2
⋅
=
Obliczeniowa nośność przekroju przy ścinaniu
Obl
Vpl.z.Rd
Av.z
fy
3
⋅
γM0
177.887 kN
⋅
=
:=
nośność przy podporze:
kombinacja 1)
VEd.z.c1
Vpl.z.Rd
0.053
=
warunki spełnione
kombinacja 2)
VEd.z.c2
Vpl.z.Rd
0.042
=
Rozkład monentu zginającego i siły tnącej jest taki, że można nie brać pod uwagę
wpływu siły poprzecznej na nośność przekroju przy zginaniu
Stan graniczny uzytkowalności SLS :
kombinacja 3)
Gk Qk.s
+
1.956
kN
m
⋅
=
ugięcie belki:
wtot
5 Gk Qk.s
+
(
)
⋅
l
4
⋅
384E Iy
⋅
17.476 mm
⋅
=
:=
ugięcie dopuszczalne:
wmax
1
200
l
⋅
33 mm
⋅
=
:=
warunek spełniony
wtot
wmax
0.53
=
strona: 11
3.Analiza sprężysta ramy portalowej z
kształtowników walcowanych na gorąco:
obciążenia stałe:
ciężar własny konstrukcji, ciężar odudowy dachowej łącznie z płatwiami
Gk
gp
aroz
gd
+
0.337
kN
m
2
⋅
=
:=
oddziaływania przypadające na ramę wewmętrzną:
Gk.f
Gk l⋅ 2.225
kN
m
⋅
=
:=
Oddziaływania zmienne:
Oddziaływania klimatyczne przyjęte o wartościach ustalonych w wcześniejszych
obliczeniach
Oddziaływanie śniegiem:
Qk.s
3.696
kN
m
:=
oddziaływanie wiatrem:
dla dachu
Qk.w.dachu.1
6.764
−
kN
m
:=
Qk.w.dachu.3
3.865
−
kN
m
:=
Qk.w.dachu.2
3.865
−
kN
m
:=
Qk.w.dachu.4
3.865
−
kN
m
:=
dla ścian
parcie
Qk.w.sciana.p
2.469
kN
m
:=
ssanie
Qk.w.sciana.s
2.517
−
kN
m
:=
strona: 12
Kombinacje stanu granicznego nośności ULS:
kombinacja 1 (ciężar dachu plus śnieg)
Fuls.c1
γGsup Gk.f
⋅
γQ Qk.s
⋅
+
8.548
kN
m
⋅
=
:=
kombinacja 2 wiatr
(
dla dachu część1) Fuls.c2.1
γGinf Gk.f
⋅
γQ Qk.w.dachu.1
⋅
+
7.921
−
kN
m
⋅
=
:=
kombinacja 2 wiatr
(
dla dachu część 2)
Fuls.c2.2
γGinf Gk.f
⋅
γQ Qk.w.dachu.2
⋅
+
3.572
−
kN
m
⋅
=
:=
Fuls.c2.3
γGinf Gk.f
⋅
γQ Qk.w.dachu.3
⋅
+
3.572
−
kN
m
⋅
=
:=
kombinacja 2 wiatr
(
dla dachu część 3)
kombinacja 2 wiatr
(
dla dachu część 4)
Fuls.c2.4
γGinf Gk.f
⋅
γQ Qk.w.dachu.4
⋅
+
3.572
−
kN
m
⋅
=
:=
Fuls.c2.ściany.parcie
γQ Qk.w.sciana.p
⋅
3.704
kN
m
⋅
=
:=
kombinacja 2 (ściany parcie)
Fuls.c2.ściany.ssanie
γQ Qk.w.sciana.s
⋅
3.776
−
kN
m
⋅
=
:=
kombinacja 2 (ściany ssanie)
Kombinacje stanu granicznego użytkowalności SLS:
Fsls.c3
Gk.f
Qk.s
+
5.921
kN
m
⋅
=
:=
kombinacja 3 (ciężar dachu plus śnieg)
kombinacja 4
Fsls.c4
Gk.f
Qk.w
+
:=
Geometria ramy - model obliczeniowy
Przyjęto, że słupy i rygiel są o przekroju dwuteoniwka IPE 550 Podparcie słupów na
fundamentach żelbetowych jest przegubowo - nieprzesuwne
Kryterium stosowalności analizy pierwszego rzędu
α
cr
=F.cr/F.Ed>10
Do wyznaczenie mnożnika krytycznego w stosunku do obciążeń obliczeniowych,
odpowiadającemu niestateczności sprężystej układu użyto programu komputerowego
Robot w wersji 2010. Najniższą wartość mnożnika uzyskano w przypadku kombinacji 1
przy niesymetrycznej postaci wyboczenia.
α
cr
=29,9>10
można zatem stosować analize I rzędu
Wpływ imperfekcji w analizie globalnej ram
Analizę pierszego rzędu bez uwględnienia imperfekcji mozna stosowąć w przypadku
jednokondygnacyjnych układów przechyłowych
OBLICZENIA STATYCZNE
Wielkości sił wewnętrznych i przemieszczeń otrzymano przy użyciu programu Robot
strona: 13
Wykresy momentów zginających
kombinacja 1
kombinacja 2
Wykresy sił podłużnych:
kombinacja 1
strona: 14
kombinacja 2
Wykresy sił tnących:
Kombinacja 1
Kombinacja 2
strona: 15
WARUNKI NOŚNOŚCI SŁUPA
Obliczenia wartości sił przy kombinacji odziaływań 1 ( bardziej niekorzystnej)
przy podstawie
NEd.p
100.11kN
:=
VEd.p
35.61kN
:=
przy wierzchołku
MEd
229.79
−
kN m
⋅
:=
NEd.w
92.68kN
:=
VEd.w
31.92kN
:=
Przekrój słupa
dwuteownik wacowany IPE 550
wysokość przekroju
h
550mm
:=
grubość środnika
tw
11.1mm
:=
szerokość stopki
b
210mm
:=
grubość stopki
tf
17.2mm
:=
promień zaokrągleni
r
24mm
:=
pole przekroju
A
134cm
2
:=
momenty bezwładności
Iy
67120cm
4
:=
Iz
2668cm
4
:=
It
123cm
4
:=
Iw
1884000cm
6
:=
wskaźnik sprężystości
Wel.y
2440cm
3
:=
wskaźnik plastyczny
Wpl.y
2787cm
3
:=
E
210000
N
mm
2
:=
moduł sprężystosci
G
80770
N
mm
2
:=
moduł sprężystości przy ścinaniu
Granica plastyczności
fy
275
N
mm
2
:=
współczynnik
ε
235MPa
fy
0.924
=
:=
strona: 16
Klasa przekroju przy ściskaniu:
środnik
h
2tf
−
2.r
−
tw
42.126
=
42
ε
⋅
38.825
=
przy ściskaniu środnik jest klasy 4
stopka
b
tw
−
2r
−
2tf
4.387
=
9
ε
8.32
=
klasa 1
przekrój przy ściskaniu jest klasy 4, przy czym wrażliwy na utratę statenczności
miejscowej tylko środnik.
Stateczność względna ścianki
Parametr niestateczności równomiernie ściskanej przęsłówej przy stosunku napężeń
ψ
1.0
:=
kσ
4.0
:=
smukłość względna ścianki:
λp
h
2tf
−
2 r
⋅
−
tw
1
28.4
ε
⋅
kσ
⋅
⋅
0.802
=
:=
λp 0.673
>
współczynnik redukcyjny:
ρ
λp 0.055 3 ψ
+
(
)
−
λp
2
0.905
=
:=
miarodajna szerokość środnika:
b1
h
2tf
−
2r
−
0.468 m
=
:=
beff
ρ b1
⋅
0.423 m
=
:=
Pole przekroju współpracującego:
Aeff
A
tw b1 beff
−
(
)
⋅
−
129.05 cm
2
⋅
=
:=
Charakterystczna nośność przy ściskaniu
NRk
Aeff fy
⋅
3.549
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność przy ściskaniu przekroju klasy 4
Nc.Rd
Aeff fy
⋅
γM0
3.549
10
3
×
kN
⋅
=
:=
kombinacja 1 (siła przy podstawie słupa):
0.041
1
<
NEd.p
Nc.Rd
0.028
=
warunek jest spełniony
strona: 17
Klasa przekroju przy zginaniu i ściskaniu:
stosunek szerokości do grubości środnka:
h
2tf
−
2.r
−
tw
42.126
=
kombinacja 1(siła ściskająca w słupie w połączeniu z ryglem);
szerokość środnika przenoszaca siłę ściskającą w stanie plastycznym:
hN
NEd.w
tw fy
⋅
30.362 mm
⋅
=
:=
względny zasięg strefy plastycznej środnika
α
hN h
+
2tf
−
2r
−
2 h
2tf
−
2r
−
(
)
0.532
=
:=
Maksymalny stosunek szerokości do grubości dla klasy 1
396
ε
13
α
1
−
61.814
=
42.13
64.44
<
gdy
α
0.5
>
przy zginaniu i ściskaniu środnik jest klasy 1
stopki
b
tw
−
2r
−
2tf
4.387
=
9
ε
8.32
=
4.39
9
<
przy ściskaniu stopki są klasy 1
Charakterystyczna nośność przekroju przy zginaniu klasy 1
My.Rk
Wpl.y fy
⋅
766.425 kN m
⋅
⋅
=
:=
Nośność obliczeniowa przekroju przy zginaniu
Mc.y.Rd
Wpl.y
fy
γM0
⋅
766.425 kN m
⋅
⋅
=
:=
kombinacja 1 (moment w połączeniu z ryglem):
My.Ed
373.4
−
kN m
⋅
:=
Warunek nośności przekroju:
My.Ed
Mc.y.Rd
0.487
=
0.487
1
<
warunek spełniony
Charakterystyczna nośność przy ściskaniu przekroju klasy 1
NRk
A fy
⋅
3.685
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Nośność przy ścinaniu
warunek stateczności środnika
η
1.2
=
hw
h
2 tf
⋅
−
0.516 m
=
:=
strona: 18
w
w
h
t
=
h
2 tf
⋅
−
(
)
tw
46.45
=
72
ε
η
⋅
55.465
=
46.45
60
<
środnik jest niewrażliwy na niestateczność przy ścinaniu
Pole przekroju czynnego przy ścinaniu
Av
A
2 b
⋅
tf
⋅
−
tw 2 r
⋅
+
(
)
tf
⋅
+
71.925 cm
2
⋅
=
:=
η hw
⋅
tw
⋅
68.678 cm
2
⋅
=
68.678
71.925
<
Nośność obliczeniowa przekroju przy ścinaniu
Vc.Rd
Av fy
⋅
γM0 3
⋅
1.142
10
3
×
kN
⋅
=
:=
kombinacja 1 obliczeniowa siła ścinająca w słupie
warunek nośności
VEd.p
Vc.Rd
0.031
=
0.031
1
<
warunek spełniony
Nośność przy zginaniu ze ścinaniem i siłą podłużną
W przypadku dwuteowników bisymetrycznych można pominać wpływ siły podłużnej
na nośność plastyczną przy zginaniu, jeśli spełnione są nastepujące warunki:
0.25 Nc.Rd
⋅
887.221 kN
⋅
=
100.11
887.221
<
100.11
786.935
<
0.5 hw
⋅
tw
⋅
fy
⋅
(
)
γM0
786.935 kN
⋅
=
wpływ siły podłuznej może być pominięty
Wpływ ścinania na nośność przy zginaniu można pominąć, ponieważ nie ulega ona
redukcji wskutek niestateczności przy ścinaniu, a wartości siły poprzecznej nie
przekracza 50% nośności plastycznej przekroju przy ścinaniu.
<
=
k
V
p
Ed
61
,
35
,
0.5 Vc.Rd
⋅
570.983 kN
⋅
=
wpływ ścinania może być pominięty
NOŚNOŚĆ ZE WZGLĘDU NA WYBOCZENIE
Długość wyboczeniowa słupka w płaszczyźnie ramy (wyboczenie względem osi y-y
przekorju poprzecznego)
W przypadku słupów decydująca jest przechyłowa postać wyboczenia. Słupy podparte są
przegubowo nieprzesuwnie na fundamencie i usztywnione na drugim końcu ryglem , którego
deformacja ma w środku rozpiętości punkt przegięcia (dwuimienna krzywizna).
współczynnik sztywności słupów z dwuteownika IPE 550
Kc
67120
660
101.697
=
:=
współczynnik sztywności rygla z dwuteownika IPE 550
strona: 19
K11
1.5
67120
1850
⋅
54.422
=
:=
stopnie podatności wezłów 1 i 2
η1
Kc
Kc K11
+
0.651
=
:=
η2
Kc
Kc
1
=
:=
współczynnik długości wyboczeniowej słupa w układzie przechołowym
x
1
0.2
η1 η2
+
(
)
⋅
−
0.12
η1
⋅
η2
⋅
−
1
0.8
η1 η2
+
(
)
⋅
−
0.6
η1
⋅
η2
⋅
+
2.913
=
:=
długość wyboczeniowa
Lcr.y1
x h0
⋅
20.973 m
=
:=
Długość wyboczeniowa słupa z płaszczyzny ramy (wyboczenie względem osi z-z
przekroju poprzecznego)
Słupy podparte są przegubowo nieprzesuwnie na fundamencie i podparte bocznie w kierunku
prostopadłym do płaszczyzny ramy belką okapową. Belkę tę można uznać za stężenie słupa,
ponieważ jest połączona z pionowym tężnikiem ściennym.
Lcr.z1
6.6m
:=
Długość wyboczeniowa rygla w płaszczyźnie ramy (wyboczenie względem osi y-y
przekroju poprzecznego)
W przypadku rygla decydująca jest symetryczna postać wyboczenia. Rygiel podparty jest
przez słup nieprzesuwnie, ponieważ jego węzły nie mogą przemieścić się względem siebie.
dodatkowo węzły te usztywnione są ze względu na obrót przez słupy, co wynika z ich
sztywności przy zginaniu.
współczynnik sztywności rygla z dwuteownika IPE 550
Kc
67120
1850
36.281
=
:=
współczynnik sztywności słupów z dwuteownika IPE 550
K11
0.75
67120
660
⋅
76.273
=
:=
K21
0.75
67120
660
⋅
76.273
=
:=
stopień podatności węzłów 1 i 2
η1
Kc
Kc K11
+
0.322
=
:=
η2
Kc
Kc K11
+
0.322
=
:=
współczynnik długości wyboczeniowej rygla w układzie nieprzechyłowym
x
0.5
0.14
η1 η2
+
(
)
⋅
+
0.055
η1 η2
+
(
)
2
⋅
+
0.613
=
:=
długość wyboczeniowa
Lcr.y
x 22
⋅
m
13.489 m
=
:=
strona: 20
Długość wyboczeniowa rygla z płaszczyzny ramy (wyboczenie względem osi z-z
przekroju poprzecznego)
Na górnej stopce oparte są płatwie w rozstawie 1.865m. Co druga płatew wykorzystana
jest do podparcia bocznego dolnej stopki rygla (stężenie przeciwskrętne).Płatwie są
cześcią układu stężeń dachowych, ponieważ połączone są z tężnikami połaciowymi
poprzecznymi. Tu przyjęto, że kratownica tego tężnika ma słupki rozmieszczone co
3,730m. Zatem rygiel można uznać za podparty bocznie co 3,730m.
długość wyboczeniowa
Lcr.z
3.73m
:=
STAN GRANICZNY NOŚNOŚCI SŁUPA
siły krytyczne wyboczenia giętnego słupa odpowiednio względem osi y-y i z-z
Ncr.y
π
2
E
⋅
Iy
⋅
Lcr.y1
2
3.163
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Ncr.z
π
2
E
⋅
Iz
⋅
Lcr.z1
2
1.269
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Ncr.TF
π
2
E
⋅
Iz
⋅
Lcr.z1
2
1.269
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Siła krytyczna przy sprężystym wyboczeniu skrętnym
Na wyboczenie skrętne mogą być narażone elementy o przekroju bisymetrycznym i
punktowo symetrycznym. Można nie sprawdzać stateczności giętno skrętnej (skrętnej)
elementów z kształtowników walcowanych. W przypadku dwuteowników bisymetrycznych
zachodzi równość:
,
,
cr TF
cr z
=
Smukłości względne wyboczenia giętnego
przekrój słupa zginanego i ściskanego jest klasy 1
λy
A fy
⋅
Ncr.y
1.079
=
:=
λz
A fy
⋅
Ncr.z
1.704
=
:=
Współczynnik wyboczenia giętnego względem osi y-y
Dwuteownik walcowany o proporcjach h/b>1,2 i maksymalnej grubości ścianki t<40mm.
Współczynnik wyboczenia giętnego względem osi y-y przyjmuje się według krzywej α, a
względem osi z według krzywej b.
oś y-y
parametr imperfekcji
α
0.21
:=
strona: 21
ϕ
0.5 1
α λy 0.2
−
(
)
⋅
+
λy
2
+
⋅
1.175
=
:=
współczynnik wyboczenia giętnego
χy
1
ϕ
ϕ
2
λy
2
−
+
0.61
=
:=
0.61
1
<
Współczynnik wyboczenia giętnego względem osi z-z
parametr imperfekcji
α
0.34
:=
ϕ
0.5 1
α λz 0.2
−
(
)
⋅
+
λz
2
+
⋅
2.207
=
:=
współczynnik wyboczenia giętnego
χz
1
ϕ
ϕ
2
λz
2
−
+
0.277
=
:=
0.277
1
<
Warunek nośności elementu przy ściskaniu
(
)
min
;
y
z
χ
χ
χ
=
χ
0.388
:=
Nb.Rd
χ A
⋅
fy
⋅
γM1
1.43
10
3
×
kN
⋅
=
:=
NEd.p
Nb.Rd
0.07
=
warunek jest spełniony
Nośność słupa na zwichrzenie
Ocena nośności słupa na zwichrzenie wymaga określenia sprężystego momentu
krytycznego jego wyboczenia. Przyjmuje się, że słup jest podparty widełkowo na obu
końcach, a rozkład momentu zginającego jest liniowy.
Moment krytyczny
Przy obliczaniu momentu krytycznego w podanym przypadku należy przyjąć:
kz
1
:=
gdy stopka ściskana nie jest stężona bocznie
kw
1
:=
gdy przekroje podporowe mogą ulegać swobodnemu spaczaniu
k
1
:=
C1
1.879
:=
zależy od rozkładu momentu zginającego
Mcr
C1
π
2
E
⋅
Iz
⋅
kz h0
⋅
(
)
2
⋅
kz
kw
2
Iw
Iz
⋅
k h0
⋅
(
)
2
G
⋅
It
⋅
π
2
E
⋅
Iz
⋅
+
⋅
811.069 kN m
⋅
⋅
=
:=
Smukłość względna
strona: 22
λLT
Wpl.y fy
⋅
Mcr
0.972
=
:=
λLT.0 0.4
=
w przypadku dwuteowników walcowanych
niezbędne jest sprawdzenie na
,0
LT
LT
λ
λ
>
zwichrzenie, ponieważ
Współczynnik zwichrzenia
W przypadku dwuteowników walcowanych, gdy h/b=550/210=2,6>2, oraz gdy korzysta
się z powyższych wzorów obowiązuje krzywa wyboczeniowa "c". Wtedy parametr
imperfekcji :
αLT
0.49
:=
λLT.0
0.4
:=
β
0.75
=
ϕLT
0.5 1
αLT λLT λLT.0
−
(
)
⋅
+
β λLT
2
⋅
+
⋅
0.995
=
:=
χLT
1
ϕLT
ϕLT
2
β
⋅
λLT
2
⋅
+
0.546
=
:=
2
1
min 1, 0;
LT
LT
χ
λ
<
1
λLT
2
1.058
=
0.546
1.058
<
Nośność słupa na zwichrzenie
Mb.Rd
χLT Wpl.y
⋅
fy
γM1
⋅
418.409 kN m
⋅
⋅
=
:=
Sprawdzenie nośności słupa na zwichrzenie
My.Ed
Mb.Rd
0.892
=
warunek spełniony
Warunek nośności słupa ściskanego i zginanego
1, 0
<
NEd
χy NRk
⋅
γM1
kyy
My.Ed
χLT My.Rk
⋅
γM1
⋅
+
1, 0
<
NEd
χz NRk
⋅
γM1
kyz
My.Ed
χLT My.Rk
⋅
γM1
⋅
+
współczynniki interakcji zaleca się obliczać metodą 2 ( Załącznik B)
sprawdzenie warunku wrażliwości na deformacje skrętne
0
0,lim
λ
λ
>
λ0.lim
0.2 C1
4
1
NEd.w
Ncr.z
−
1
NEd.w
Ncr.TF
−
⋅
⋅
0.264
=
:=
strona: 23
Moment krytyczny M.cr,0 do ustalenia λ.0 wyznaczony jest przy stałym momencie
ψ
1
=
C1
1
:=
Mcr.0
C1
π
2
E
⋅
Iz
⋅
kz h0
⋅
(
)
2
⋅
kz
kw
2
Iw
Iz
⋅
k h0
⋅
(
)
2
G
⋅
It
⋅
π
2
E
⋅
Iz
⋅
+
⋅
431.649 kN m
⋅
⋅
=
:=
0,lim
λ
>
λ0
Wpl.y fy
⋅
Mcr.0
1.333
=
:=
słup jest wrażliwy na deformacje skętne, zatem do wyznaczenia współczynników
interakcji miarodajna jest Tablica B.2
Przy liniowym rokładzie monetu zginającego między przekrojami podpartymi ψ=0,
współczynniki równoważnego stałego momentu Cmy i CmLT oblicza się zgodnie z
pierwszym wierszem Tablicy B.3
ψ
0
:=
0, 4
≥
Cmy
0.6
0.4
ψ
⋅
+
0.6
=
:=
0, 4
≥
CmLT
0.6
0.4
ψ
⋅
+
0.6
=
:=
≤
Cmy 1 0.8
NEd.w
χy
NRk
γM1
⋅
⋅
+
⋅
0.62
=
kyy
Cmy 1
λy 0.2
−
(
)
NEd.w
χy
NRk
γM1
⋅
⋅
+
⋅
0.622
=
:=
kyy 0.622
=
≥
kzy
1
0.1
λz
⋅
CmLT 0.25
−
NEd.w
χz
NRk
γM1
⋅
⋅
−
0.956
=
:=
1
0.1
CmLT 0.25
−
NEd.w
χz
NRk
γM1
⋅
⋅
−
0.974
=
kzy
0.972
:=
NEd.w
χy
NRk
γM1
⋅
kyy
My.Ed
χLT
My.Rk
γM1
⋅
⋅
+
0.596
=
NEd.w
χz
NRk
γM1
⋅
kzy
My.Ed
χLT
My.Rk
γM1
⋅
⋅
+
0.958
=
strona: 24
WARUNKI NOŚNOŚCI RYGLA
Obliczeniowe wartości siły przy kombinacji oddziaływań 1 (bardziej niekorzystnej)
w narożu
MEd.n
229.79
−
kN m
⋅
:=
NEd.n
43.16kN
:=
VEd.n
88.01kN
:=
w kalenicy
MEd.k
177.61kN m
⋅
:=
NEd.k
31.67kN
:=
VEd.k
3.96kN
:=
PRZEKRÓJ RYGLA
Rygiel wykonany jest z tego samego kształtownika co słup (IPE 550). Nie zachodzi
zatem potrzeba ponownego określenia klas przekroju z wyjątkiem klasy zginaniu i
ściskaniu.
Warunki nośności rygla zostaną sprawdzone w przypadku dwóch jego odcinków,
traktowanych jak osobne belki: w sąsiedztwie słupa i przy kalenicy.
Rygiel w sąsiedztwie słupa
Klasa przekroju przy zginaniu i ściskaniu
stosunek szerokości do grubości:
środnika :
h
2 tf
⋅
−
2 r
⋅
−
tw
42.126
=
szerokość środnika przenosząca siłą ściskającą w stanie plastycznym
hN
NEd.n
tw fy
⋅
14.139 mm
⋅
=
:=
α
hN h
+
2 tf
⋅
−
2 r
⋅
−
2 h
2 tf
⋅
−
2 r
⋅
−
(
)
⋅
0.515
=
:=
maksymalny stosunek szerokości do grubości klasy 1
0, 5
gdy
α
=>
=
42,126 ≤
396
ε
⋅
13
α
⋅
1
−
64.262
=
przy zgianniu i ściskaniu środnik jest klasy 1
stopki
strona: 25
9
9
ε
<
=
b
tw
−
2.r
−
2 tf
⋅
4.387
=
przy ściskaniu stopki są klasy pierwszej
przy zginaniu i ściskaniu przekrój jest klasy pierwszej
Warunek nośności przy ściskaniu przekroju klasy 1
warunek nośności przekroju
warunek jest spełniony
NEd.n
Nc.Rd
0.012
=
0.012
1
<
Warunek nośności przy zginaniu przekroju klasy 1
warunek nośności
MEd.n
Mc.y.Rd
0.3
=
0.3
1
<
warunek jest spełniony
Warunek nośności przekroju przy ścinaniu
warunek nośności
VEd.n
Vc.Rd
0.077
=
0.077
1
<
warunek jest spełniony
Nośność przy zginaniu ze ścinaniem i siłą podłużną
W przypadku dwuteowników bisymetrycznych można pominąć wpływ siły podłużnej na
nośność plastyczną przy zginaniu, jeśli spełnione są następujące warunki
0.25 Nc.Rd
⋅
887.221 kN
⋅
=
43.16kN
887.221kN
<
43.16kN
786.935kN
<
0.5 hw
⋅
tw
⋅
fy
⋅
(
)
γM0
786.935 kN
⋅
=
wpływ siły podłuznej może być pominięty
Wpływ ścinania na nośność przy zginaniu można pominąć, ponieważ nie ulega ona
redukcji wskutek niestateczności przy ścinaniu, a wartości siły poprzecznej nie
przekracza 50% nośności plastycznej przekroju przy ścinaniu.
0.5 Vc.Rd
⋅
570.983 kN
⋅
=
88.01kN
570.983kN
<
STAN GRANICZNY NOŚNOŚCI RYGLA ZE WZGLĘDU NA WYBOCZENIE
siły krytyczne wyboczenia giętnego rygla odpowoednio względem osi y-y z-z
Ncr.y
π
2
E
⋅
Iy
⋅
Lcr.y
2
7.646
10
3
×
kN
⋅
=
:=
strona: 26
Ncr.TF
π
2
E
⋅
Iz
⋅
Lcr.z
2
3.975
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Ncr.z
π
2
E
⋅
Iz
⋅
Lcr.z
2
3.975
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Siła krytyczna przy sprężystym wyboczeniu skrętnym
Na wyboczenie skrętne mogą być narażone elementy o przekroju bisymetrycznym i
puktowo symetrycznym. Można nie sprawdzać stateczności giętno-skrętnej elementów
z kształtowników walcowanych
smukłości względne wyboczenia giętnego
λy
A fy
⋅
Ncr.y
0.694
=
:=
λz
A fy
⋅
Ncr.z
0.963
=
:=
Współczynnik wyboczenia giętnego względem osi y-y
Dwuteownik walcowany o proporcjach h/b>1,2 i maksymalnej grubości ścianki t<40mm.
Współczynnik wyboczenia giętnego względem osi y-y przyjmuje się według krzywej α, a
względem osi z według krzywej b.
oś y-y
parametr imperfekcji
α
0.21
:=
ϕ
0.5 1
α λy 0.2
−
(
)
⋅
+
λy
2
+
⋅
0.793
=
:=
współczynnik wyboczenia giętnego
χy
1
ϕ
ϕ
2
λy
2
−
+
0.85
=
:=
0.85
1
<
Współczynnik wyboczenia giętnego względem osi z-z
parametr imperfekcji
α
0.34
:=
ϕ
0.5 1
α λz 0.2
−
(
)
⋅
+
λz
2
+
⋅
1.093
=
:=
współczynnik wyboczenia giętnego
χz
1
ϕ
ϕ
2
λz
2
−
+
0.621
=
:=
0.621
1
<
Warunek nośności elementu przy ściskaniu
(
)
min
;
y
z
χ
χ
χ
=
χ
0.545
:=
strona: 27
Nb.Rd
χ A
⋅
fy
⋅
γM1
2.008
10
3
×
kN
⋅
=
:=
NEd.n
Nb.Rd
0.021
=
warunek jest spełniony
Nośność rygla na zwichrzenia
Ocena nośności rygla na zwichrzenie wymaga określenia sprężystego momentu
krytycznego jego wyboczenia, przyjmuje się, że rygiel jest podparty widełkowo na
obu końcach. Ponadto co 1,865m występują stężenia stopki górnej oraz co 3,730m
stopki dolnej Podparcie obu stopek w tym samym przekroju uznaje się za stężenie
przeciwskrętne.
Momenty w miejscach przyłożenia płatwi
Mp1
229.79kN m
⋅
:=
Mp2
132.29kN m
⋅
:=
Mp3
31.75kN m
⋅
:=
Mp4
123.72kN m
⋅
:=
Mp5
154.1kN m
⋅
:=
Mp6
177.61kN m
⋅
:=
Odcinek rygla w sąsiedztwie słupa
Moment krytyczny
Przy obliczaniu momentu krytycznego w podanym przypadku należy przyjąć:
kz
1
:=
gdy stopka ściskana nie jest stężona bocznie
kw
1
:=
gdy przekroje podporowe mogą ulegać swobodnemu spaczaniu
k
1
:=
Wartość współczynnika C1 zależy od rozkładu momentu zginającego
ψ
Mp3
MEd.n
0.138
−
=
:=
C1
2.03
:=
L1
3.73m
:=
Mcr
C1
π
2
E
⋅
Iz
⋅
kz L1
⋅
(
)
2
⋅
kz
kw
2
Iw
Iz
⋅
k L1
⋅
(
)
2
G
⋅
It
⋅
π
2
E
⋅
Iz
⋅
+
⋅
2.495
10
3
×
kN m
⋅
⋅
=
:=
Smukłość względna
strona: 28
λLT
Wpl.y fy
⋅
Mcr
0.554
=
:=
λLT.0 0.4
=
w przypadku dwuteowników walcowanych
niezbędne jest sprawdzenie na
,0
LT
LT
λ
λ
>
zwichrzenie, ponieważ
Współczynnik zwichrzenia
W przypadku dwuteowników walcowanych, gdy h/b=550/210=2,6>2, oraz gdy korzysta
się z powyższych wzorów obowiązuje krzywa wyboczeniowa "c". Wtedy parametr
imperfekcji :
αLT
0.49
:=
λLT.0
0.4
:=
β
0.75
=
ϕLT
0.5 1
αLT λLT λLT.0
−
(
)
⋅
+
β λLT
2
⋅
+
⋅
0.653
=
:=
χLT
1
ϕLT
ϕLT
2
β
⋅
λLT
2
⋅
+
1.035
=
:=
2
1
min 1, 0;
LT
LT
χ
λ
<
1
λLT
2
3.255
=
Nośność belki na zwichrzenie
Mb.Rd
χLT Wpl.y
⋅
fy
γM1
⋅
793.038 kN m
⋅
⋅
=
:=
Sprawdzenie nośności rygla ze względu na zwichrzenie
MEd.n
Mb.Rd
0.29
=
warunek spełniony
Warunek nośności słupa ściskanego i zginanego
1, 0
<
NEd
χy NRk
⋅
γM1
kyy
My.Ed
χLT My.Rk
⋅
γM1
⋅
+
1, 0
<
NEd
χz NRk
⋅
γM1
kyz
My.Ed
χLT My.Rk
⋅
γM1
⋅
+
współczynniki interakcji zaleca się obliczać metodą 2 ( Załącznik B)
sprawdzenie warunku wrażliwości na deformacje skrętne
0
0,lim
λ
λ
>
λ0.lim
0.2 C1
4
1
NEd.n
Ncr.z
−
1
NEd.n
Ncr.TF
−
⋅
⋅
0.283
=
:=
Moment krytyczny M.cr,0 do ustalenia λ.0 wyznaczony jest przy stałym momencie
strona: 29
ψ
1
:=
C1
1
:=
Mcr.0
C1
π
2
E
⋅
Iz
⋅
kz L1
⋅
(
)
2
⋅
kz
kw
2
Iw
Iz
⋅
k L1
⋅
(
)
2
G
⋅
It
⋅
π
2
E
⋅
Iz
⋅
+
⋅
1.229
10
3
×
kN m
⋅
⋅
=
:=
0,lim
λ
>
λ0
Wpl.y fy
⋅
Mcr.0
0.79
=
:=
słup jest wrażliwy na deformacje skętne, zatem do wyznaczenia współczynników
interakcji miarodajna jest Tablica B.2
Rozpatruje się kierunek podparcia z-z. Rozstaw podpór ( słupów wynosi 19,2m). Przy
parabolicznym rozkładzie momentu zginającego współczynnik równoważnego stałego
momentu Cmy oblicza się zgodnie z drugim przypadkiem w Tablicy B.3. Rozstaw
płatwi jest na tyle gęsty, że obciążenia rygla ich reakacjami można uznać za
obciążenie ciągłe.
stosunek momentów na końcach rygla
ψ
1
:=
współczynnik
αs
MEd.k
MEd.n
0.773
−
=
:=
1
0
s
α
− ≤
<
jeśli
oraz
ψ
1
:=
współczynnik równoważnego stałego momentu
Cmy
0.1
0.8
αs
⋅
−
0.718
=
:=
0.618
0.4
>
≤
Cmy 1 0.8
NEd.n
χy
NRk
γM1
⋅
⋅
+
⋅
0.726
=
kyy
Cmy 1
λy 0.2
−
(
)
NEd.n
χy
NRk
γM1
⋅
⋅
+
⋅
0.723
=
:=
kyy 0.723
=
Rozważa się podparcie w kierunku y-y. Podpory stanowią stężenia przeciwskrętne
usytuowane co 5,595m. Przyjmuje się, że w przypadku takiego odcinka rygla rozkład
momentu zginającego jest liniowy. Wtedy współczynnik równoważnego stałego momentu
CmLT oblicza się zgodnie z pierwszym wierszem Tablicy B.3.
ψ
Mp3
MEd.n
0.138
−
=
:=
0.4
≥
CmLT
0.6
0.4
ψ
⋅
+
0.545
=
:=
strona: 30
≥
kzy
1
0.1
λz
⋅
CmLT 0.25
−
NEd.n
χz
NRk
γM1
⋅
⋅
−
0.994
=
:=
1
0.1
CmLT 0.25
−
NEd.n
χz
NRk
γM1
⋅
⋅
−
0.994
=
kzy
0.986
:=
NEd.n
χy
NRk
γM1
⋅
kyy
MEd.n
χLT
My.Rk
γM1
⋅
⋅
+
0.223
=
NEd.n
χz
NRk
γM1
⋅
kzy
MEd.n
χLT
My.Rk
γM1
⋅
⋅
+
0.305
=
warunki stanu granicznego nośności są spełnione
STAN GRANICZNY NOŚNOŚCI RYGLA ZE WZGLĘDU NA WYBOCZENIE
siły krytyczne wyboczenia giętnego rygla odpowoednio względem osi y-y z-z
Ncr.y
π
2
E
⋅
Iy
⋅
Lcr.y
2
7.646
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Lcr.z
3.73m
:=
Ncr.TF
π
2
E
⋅
Iz
⋅
Lcr.z
2
3.975
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Ncr.z
π
2
E
⋅
Iz
⋅
Lcr.z
2
3.975
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Siła krytyczna przy sprężystym wyboczeniu skrętnym
Na wyboczenie skrętne mogą być narażone elementy o przekroju bisymetrycznym i
puktowo symetrycznym. Można nie sprawdzać stateczności giętno-skrętnej elementów
z kształtowników walcowanych
smukłości względne wyboczenia giętnego
λy
A fy
⋅
Ncr.y
0.694
=
:=
λz
A fy
⋅
Ncr.z
0.963
=
:=
Współczynnik wyboczenia giętnego względem osi y-y
Dwuteownik walcowany o proporcjach h/b>1,2 i maksymalnej grubości ścianki t<40mm.
Współczynnik wyboczenia giętnego względem osi y-y przyjmuje się według krzywej α, a
względem osi z według krzywej b.
strona: 31
oś y-y
parametr imperfekcji
α
0.21
:=
ϕ
0.5 1
α λy 0.2
−
(
)
⋅
+
λy
2
+
⋅
0.793
=
:=
współczynnik wyboczenia giętnego
χy
1
ϕ
ϕ
2
λy
2
−
+
0.85
=
:=
Współczynnik wyboczenia giętnego względem osi z-z
parametr imperfekcji
α
0.34
:=
ϕ
0.5 1
α λz 0.2
−
(
)
⋅
+
λz
2
+
⋅
1.093
=
:=
współczynnik wyboczenia giętnego
χz
1
ϕ
ϕ
2
λz
2
−
+
0.621
=
:=
Warunek nośności elementu przy ściskaniu
(
)
min
;
y
z
χ
χ
χ
=
χ
0.3
:=
Nb.Rd
χ A
⋅
fy
⋅
γM1
1.105
10
3
×
kN
⋅
=
:=
NEd.n
Nb.Rd
0.039
=
warunek jest spełniony
Odcinek rygla w sąsiedztwie kalenicy
Moment krytyczny
Przy obliczaniu momentu krytycznego w podanym przypadku należy przyjąć:
kz
1
:=
gdy stopka ściskana nie jest stężona bocznie
kw
1
:=
gdy przekroje podporowe mogą ulegać swobodnemu spaczaniu
k
1
:=
Wartość współczynnika C1 zależy od rozkładu momentu zginającego
ψ
Mp3
MEd.k
0.179
=
:=
C1
1.696
:=
L1
5.595m
:=
Mcr
C1
π
2
E
⋅
Iz
⋅
kz L1
⋅
(
)
2
⋅
kz
kw
2
Iw
Iz
⋅
k L1
⋅
(
)
2
G
⋅
It
⋅
π
2
E
⋅
Iz
⋅
+
⋅
1.067
10
3
×
kN m
⋅
⋅
=
:=
strona: 32
Smukłość względna
λLT
Wpl.y fy
⋅
Mcr
0.848
=
:=
λLT.0 0.4
=
w przypadku dwuteowników walcowanych
niezbędne jest sprawdzenie na
,0
LT
LT
λ
λ
>
zwichrzenie, ponieważ
Współczynnik zwichrzenia
W przypadku dwuteowników walcowanych, gdy h/b=550/210=2,6>2, oraz gdy korzysta
się z powyższych wzorów obowiązuje krzywa wyboczeniowa "c". Wtedy parametr
imperfekcji :
αLT
0.49
:=
λLT.0
0.4
:=
β
0.75
=
ϕLT
0.5 1
αLT λLT λLT.0
−
(
)
⋅
+
β λLT
2
⋅
+
⋅
0.879
=
:=
χLT
1
ϕLT
ϕLT
2
β
⋅
λLT
2
⋅
+
0.656
=
:=
2
1
min 1, 0;
LT
LT
χ
λ
<
1
λLT
2
1.392
=
Nośność belki na zwichrzenie
Mb.Rd
χLT Wpl.y
⋅
fy
γM1
⋅
502.86 kN m
⋅
⋅
=
:=
Sprawdzenie nośności rygla ze względu na zwichrzenie
MEd.k
Mb.Rd
0.353
=
warunek spełniony
Warunki nośności słupa ściskanego i zginanego
sprawdzenie warunku wrażliwości na deformacje skrętne
0
0,lim
λ
λ
>
λ0.lim
0.2 C1
4
1
NEd.k
Ncr.z
−
1
NEd.k
Ncr.TF
−
⋅
⋅
0.259
=
:=
Moment krytyczny M.cr,0 do ustalenia λ.0 wyznaczony jest przy stałym momencie
ψ
1
:=
C1
1
:=
strona: 33
Mcr.0
C1
π
2
E
⋅
Iz
⋅
kz L1
⋅
(
)
2
⋅
kz
kw
2
Iw
Iz
⋅
k L1
⋅
(
)
2
G
⋅
It
⋅
π
2
E
⋅
Iz
⋅
+
⋅
629.157 kN m
⋅
⋅
=
:=
0,lim
λ
>
λ0
Wpl.y fy
⋅
Mcr.0
1.104
=
:=
rygiel jest wrażliwy na deformacje skętne, zatem do wyznaczenia współczynników
interakcji miarodajna jest Tablica B.2
Rozpatruje się kierunek podparcia z-z. Rozstaw podpór ( słupów wynosi 19,2m). Przy
parabolicznym rozkładzie momentu zginającego współczynnik równoważnego stałego
momentu Cmy oblicza się zgodnie z drugim przypadkiem w Tablicy B.3. Warunki
podparcia i rozkład momentu na całej długości rygla są miarodajne przy wyznaczaniu
wartości współczynnika C.my w przypadku wszystskich jego odcinków.
kyy 0.723
=
Rozważa się podparcie w kierunku y-y. Podpory stanowią stężenia przeciwskrętne
usytuowane co 5,595m. Przyjmuję się, że w przypadku rozpatrywanego odcinka rygla
rozkład momentu zginającego jest paraboliczny, a współczynnik równoważnego stałego
momentu C.mLT oblicza się zgodnie z trzecim przypadkiem Tablicy B.3
ψ
Mp3
MEd.k
0.179
=
:=
współczynnik
αh
MEd.k
MEd.k
1
=
:=
0
1
h
α
≤
≤
1
1
ψ
− ≤
≤
jeśli
oraz
to
CmLT
0.95
0.05
αh
⋅
+
1
=
:=
≥
kzy
1
0.1
λz
⋅
CmLT 0.25
−
NEd.k
χz
NRk
γM1
⋅
⋅
−
0.998
=
:=
1
0.1
CmLT 0.25
−
NEd.k
χz
NRk
γM1
⋅
⋅
−
0.998
=
kzy
0.991
:=
NEd.k
χy
NRk
γM1
⋅
kyy
MEd.k
χLT
My.Rk
γM1
⋅
⋅
+
0.266
=
NEd.k
χz
NRk
γM1
⋅
kzy
MEd.k
χLT
My.Rk
γM1
⋅
⋅
+
0.364
=
strona: 34
warunki stanu granicznego nośności są spełnione
Stan graniczny użytkowalności (SLS)
kombinacja 3
przemieszczenie pionowe węzła w kalenicy odczytane z programu Robot
wtot
51mm
:=
ugięcie pionowe rygla nie powinno przekraczać wartości granicznej
ws
1 B
⋅
250
76.8 mm
⋅
=
:=
wtot
ws
<
warunek spełniony
kombinacja 4
przemieszczenie poziome wierzchołka słupa
ux
9mm
:=
graniczna wartość przechyłu słupa
w przypadku budynku jednokondygnacyjnych bez suwnic zaleca się graniczną
wartość przechyłu równą 1/150
us
h0
150
48 mm
⋅
=
:=
ux us
<
warunek spełniony
4. NOŚNOŚĆ I SZTYWNOŚĆ TĘŻNIKA POŁACIOWEGO POPRZECZNEGO I TĘŻNIKA
PIOWNOWEGO
Tężnik połaciowy poprzeczny
układ konstrukcji dachu
schemat statyczny tęznika połaciowego poprzecznego
strona: 35
Krzyżulce sprężane są siłą równą ok. 15% nośności pręta.
Gatunek stali : S275
fy
275
N
mm
2
:=
gdy
t
40mm
<
granica plastyczności:
wytrzymałość na rozciąganie:
fu
430
N
mm
2
⋅
:=
gdy
t
40mm
<
E
2.1
10
5
×
N
mm
2
⋅
=
moduł sprężystości :
2
0.9
min
;1,1
1,1
u
M
y
f
f
γ
=
=
współczynniki cześciowe
γM2
1.1
:=
przekrój krzyżulców
pręt pełny okrągły 20 gwintowany na końcach
pole powierzchni przekroju brutto i w przekroju osłabionym gwintem
A
3.14 cm
2
⋅
:=
As
2.45cm
2
:=
Anet
2.45cm
2
:=
Oddziaływania na tężnik
siły wewnętrzne sprężenia krzyżulców skratowania,
oddziaływania wiatru na ściane szczytowe hali,
siły stabilizacji pasów ściskanych tygli ram poprzecznych
Obliczeniowa nośność plastyczna przekroju brutto
Npl.Rd
A fy
⋅
γM0
86.35 kN
⋅
=
:=
obliczeniowa nośność na zerwanie przekroju osłabionego gwintem
Nu.Rd
0.9 Anet
⋅
fu
⋅
γM2
86.195 kN
⋅
=
:=
strona: 36
obliczeniowa nośność przy rozciąganiu
{
}
,
,
,
min
,
t Rd
u Rd
pl Rd
=
Nt.Rd
86.195 kN
⋅
:=
siła wstępna sprężenia krzyżulców
15% Nt.Rd
⋅
12.929 kN
⋅
=
przyjmuje sprężenie siłą równą 11,0kN ( wartość charakterystyczna)
współczynnik częsciowy dla oddziaływań sprężających w przypadku oddziaływań trwałych i
przejściowych
γp
1
:=
obliczeniowa siła wstępnego sprężenia krzyżulców
Pd
11kN
γp
⋅
11 kN
⋅
=
:=
Oddziaływanie wiatru na ściany szczytowe przekazywane jest na sprężenia połaciowe
przez płatwie podpierające słupy ściany szczytowej. Przyjęto, że każdy z tężników
przenosi oddziaływanie wiatru z najbliższej ściany szczytowej. W o bliczeniach
uwzględniono oddziaływanie wiatru na ścianę sczytową po stronie nawietrznej, jako
najbardziej niekorzystne.
pole powierzchni ściany szczytowej
Atot
19.2 m
⋅
0.5
⋅
7.2m
8.4m
+
(
)
⋅
149.76 m
2
=
:=
pola zbierania oddziaływań na płatwie będące słupkami kratownicy tężnika
A1
149.76m
2
10
14.976 m
2
=
:=
A2
149.76m
2
4
37.44 m
2
=
:=
A3
3 149.76
⋅
m
2
10
44.928 m
2
=
:=
oddziaływania charakterystyczne wiatru na ściane szczytową
Cpe
0.708
:=
qp 0.732
kN
m
2
⋅
=
Qk.w.1
qp Cpe
⋅
A1
⋅
7.761 kN
⋅
=
:=
Qk.w.2
qp Cpe
⋅
A2
⋅
19.404 kN
⋅
=
:=
Qk.w.3
qp Cpe
⋅
A3
⋅
23.284 kN
⋅
=
:=
współczynnik częściowy dla oddziaływań zmiennych
γQ 1.5
=
oddziaływania obliczeniowe od wiatru na ścianę szczytową.
strona: 37
Qd.w.1
Qk.w.1 γQ
⋅
11.642 kN
⋅
=
:=
Qd.w.2
Qk.w.2 γQ
⋅
29.105 kN
⋅
=
:=
Qd.w.3
Qk.w.3 γQ
⋅
34.926 kN
⋅
=
:=
kombinacja 1 (ULS)
obliczeniowe wartości oddziaływania stałego, sniegu i siły sprężania
γG.sup Gk
⋅
γP
⋅
Pk
⋅
γs Qs.k
⋅
+
kombinacja 2 (ULS)
obliczeniowe wartości oddziaływania stałego,wiatru na ścianę szczytową i sił sprężania
γG.sup Gk
⋅
γP
⋅
Pk
⋅
ψ0 γw
⋅
Qw.k
⋅
+
kombinacja 3 (SLS)
charakterystyczne wartości oddzaiływania stałego, śniegu i sił sprężania
Gk Pk
+
Qs.k
+
kombinacja 4 (SLS)
charakterystyczne wartości oddziaływania stałego, wiatru na ścianę szczytową i sił
sprężania
Gk Pk
+
Qs.k
+
ψ0 Qw.k
⋅
+
kombinacja 1(ULS):
obliczeniowa siła destabilizująca
h
0.55 m
=
Ndes.Ed
MEd.n
h
NEd.n
+
460.96 kN
⋅
=
:=
liczna elementów stężanych przez jeden tężnik
m1
0.5 9
⋅
4.5
=
:=
współczynnik redukcyjny ze względu na liczbę elementów stężonych
αm
m1 1
+
2 m1
⋅
0.782
=
:=
strona: 38
strzałka wstępnej inperfekcji łukowej
Bx
19.2m
:=
e0
αm Bx
⋅
500
0.03 m
=
:=
obliczeniowe równoważne obciążenie tężnika wyznaczane jest iteracyjnie. W pierwszym
kroku przyjmuje się, że przemieszczenie tężnika równe jest strzałce wstępnej imperfekcji
łukowej.
krok 1
δq
0
:=
qd
m1 Ndes.Ed
⋅
8
⋅
e0 δq
+
Bx
2
⋅
1.351
kN
m
⋅
=
:=
krok 2
δq
0.0057m
:=
qd
m1 Ndes.Ed
⋅
8
⋅
e0 δq
+
Bx
2
⋅
1.608
kN
m
⋅
=
:=
krok 3
δq
0.0067m
:=
qd
m1 Ndes.Ed
⋅
8
⋅
e0 δq
+
Bx
2
⋅
1.653
kN
m
⋅
=
:=
Sprawdzenie stanu granicznego nośności krzyżulców (ULS)
Nt.Ed
58.041kN
:=
Nt.Ed
Nt.Rd
0.673
=
Reakcja z tężnika połaciowego poprzecznego przekazywane na tężnik pionowy ścienny w
kombinacji 1
R
0.5 qd
⋅
Bx
⋅
15.868 kN
⋅
=
:=
KOmbinacja 2
MEd.2
160.40kN m
⋅
:=
NEd.2
42.21kN
:=
Ndes.Ed
MEd.2
h
NEd.2
+
333.846 kN
⋅
=
:=
obliczeniowe równoważne obciążenie tężnika wyznaczane jest iteracyjnie. W pierwszym
kroku przyjmuje się, że przemieszczenie tężnika równe jest strzałce wstępnej imperfekcji
strona: 39
łukowej.
krok 1
δq
0
:=
qd
m1 Ndes.Ed
⋅
8
⋅
e0 δq
+
Bx
2
⋅
0.979
kN
m
⋅
=
:=
krok 2
δq
0.0122m
:=
qd
m1 Ndes.Ed
⋅
8
⋅
e0 δq
+
Bx
2
⋅
1.376
kN
m
⋅
=
:=
krok 3
δq
0.0131m
:=
qd
m1 Ndes.Ed
⋅
8
⋅
e0 δq
+
Bx
2
⋅
1.406
kN
m
⋅
=
:=
Sprawdzenie stanu granicznego nośności krzyżulców (ULS)
Nt.Ed
42.21kN
:=
Nt.Ed
Nt.Rd
0.49
=
warunek spełniony
Reakcja z tężnika połaciowego poprzecznego przekazywane na tężnik pionowy ścienny w
kombinacji 2
R
0.5 qd
⋅
Bx
⋅
2 11.642
⋅
kN
+
2 29.105
⋅
kN
+
34.926kN
+
129.915 kN
⋅
=
:=
Sprawdzenie stanu granicznego użytkowalności (SLS) tężnika w kombinacji 3
przemieszczenie
δ
3.6mm
:=
L1 5.595m
=
odległość między węzłami
Sprawdzenie SLS
1
200
5
10
3
−
×
=
δ
L1
6.434
10
4
−
×
=
warunek spełniony
Sprawdzenie stanu granicznego użytkowalności (SLS) tężnika w kombinacji 3
przemieszczenie
δ
6.7mm
:=
L1 5.595m
=
odległość między węzłami
Sprawdzenie SLS
1
200
5
10
3
−
×
=
δ
L1
1.197
10
3
−
×
=
warunek spełniony
Tężnik pionowy ścienny
strona: 40
przekrój krzyżulców
pręt pełny okrągły 24 gwintowany na końcach
pole powierzchni przekroju brutto i w przekroju osłabionym gwintem
A
4.52cm
2
:=
As
5.61cm
2
:=
Anet
3.53cm
2
:=
Obliczeniowa nośność plastyczna przekroju brutto
Npl.Rd
A fy
⋅
γM0
124.3 kN
⋅
=
:=
obliczeniowa nośność na zerwanie przekroju osłabionego gwintem
Nu.Rd
0.9 Anet
⋅
fu
⋅
γM2
124.192 kN
⋅
=
:=
obliczeniowa nośność przy rozciąganiu
{
}
,
,
,
min
,
t Rd
u Rd
pl Rd
=
Nt.Rd
124.192 kN
⋅
:=
Obliczanie tężnika pionowego ściennego ograniczonego do kombinacji oddziaływań 2
(ULS) i 4 (SLS) jako najbardziej niekorzystnych. Przyjęto, że krzyżulce zostaną
sprężone siłą o takiej wartości, aby we wszystkich kombinacjach oddziaływań nie
pojawiło się w nich ściskanie. Pozostają one wówczas stateczne, a sztywność tężnika
będzie większa niż tężnika bez wstępnego stężenia
schemat statyczny tężnika
siła wstępnego skrężania krzyżulców
strona: 41
P
50kN
:=
współczynnik częsciowy dla oddziaływań sprężających w przypadku oddziaływań trwałych
lub przejściowych
γP
1
:=
obliczeniowa siła wstępnego sprężania krzyżulców
P
γP
⋅
50 kN
⋅
=
Wykres sił podłużnych gdy nie występują pozostałe obciążenia
Obliczeniowe oddziaływanie poziome tężnika pionowego przekazywane z tężnika
połaciowego poprzecznego
R
129.915 kN
⋅
=
Obliczeniowe oddziaływanie poziome tężnika pionowego powstałe od stabilizacji słupów
ram
obliczeniowa siła destabilizująca ( siła podłużna w słupie ramy
NEd
52.51kN
:=
przechył słupów
ϕ0
1
200
5
10
3
−
×
=
:=
αh
2
7.2
0.745
=
:=
ϕ
ϕ0 αh
⋅
αm
⋅
2.913
10
3
−
×
=
:=
obliczeniowe oddziaływanie poziome od imperfekcji przechyłowej
H
m1 ϕ
⋅
NEd
⋅
0.688 kN
⋅
=
:=
oddziaływanie obliczeniowe na tężnik i siły podłużne w prętach w kombinacji 2:
Nt.Ed
96.75kN
:=
Sprawdzenie stanu granicznego nośności krzyżulców (ULS)
Nt.Ed
Nt.Rd
0.779
=
warunek spełniony
Sprawdzenie stanu granicznego użytkowalnosci (SLS) tężnika w kombinacji 4
przemieszczenie
δ
16.9mm
:=
L1
6.6m
:=
odległość między węzłami
strona: 42
Sprawdzenie SLS
1
150
6.667
10
3
−
×
=
δ
L1
2.561
10
3
−
×
=
warunek spełniony
5. Nośność połączenia śrubowego doczołowego kategorii D
w kalenicy ramy
Nośność połączenia śróbowego w kalenicy
Dane
Przekrój rygla
IPE 550
D
doczołowe
−
kategoria polączenia
MjEd
177.61kN m
⋅
:=
moment zginający
VjEd
8.54kN
:=
siła tnąca w ryglu
siła podłuzna w ryglu
NjEd
31.67kN
:=
gatunek stali
S275
granica plastyczności
fy
275
N
mm
2
:=
wytrzymałość na rozciąganie
fu
430
N
mm
2
:=
moduł sprężystości
E
210000
N
mm
2
:=
wspólczynniki częściowe
γM0
1.0
:=
γM2
1.25
:=
Charakterystyki przekroju rygla
wysokość przekroju
hr
550mm
:=
szerokość stopki
br
210mm
:=
grubość środnika
twr
11.1mm
:=
grubość stopki
tfr
17.2mm
:=
promień zaokrąglenia
rr
24mm
:=
pole powierzchni brutto
Ar
134cm
2
:=
moment bezwładności
Iyr
67120cm
2
:=
długość rygla
Lr
11.46m
:=
Blacha czołowa - stal S275
wysokość
hp
800mm
:=
szerokość
bp
240mm
:=
strona: 43
grubość
tp
18.0mm
:=
Śruby
średnica
d
20mm
:=
klasa śruby
8.8
pole przekroju
A
314mm
2
:=
pole przekroju czynnego
As
245mm
2
:=
granica plastzcynođci
fyb
640
N
mm
2
:=
wytrzymałość na rozciąganie
fub
800
N
mm
2
:=
Wzmocnienie dolne rygla
wysokość środnika wzmocnienia
hsw
182mm
:=
grubość środnika
tsw
12.0mm
:=
szerokość półki wzmocnienia
bsf
210mm
:=
grubość półki
tsf
18.0mm
:=
Połączenie rygla z blachą czołową spoinami pachwinowymi
blacha czołowa - środnik
aw
8mm
:=
blacha czolowa - stopka
af
12mm
:=
Określenie nosności połączenia śrubowego, doczołowego w kalenicy ramy
sprowadza się do wyznaczenia niżej wymienionych obliczeniowych nośności części
podstawowych węzła:
pas i środnik rygla w strefie ściskanej
FcfrRd
blacha czolowa zginana
FtepRd
środnik rygla w strefie rozciąganej
FtwrRd
śruby rozciągane
FtRd
śruby ścinane
FvRd
Obliczeniowa nośność przy poprzecznym ściskaniu pasa i środnika rygla
wskaźnik plastyczny przekroju rygla wraz ze wzmocnieniem dolnym (pomija sie pas
pośredni)
Wpl
tfr br
⋅
hr
hsw
+
(
)
⋅
twr hr
tfr
−
hsw
+
(
)
2
⋅
4
+
4.062
10
3
×
cm
3
⋅
=
:=
obliczeniowa nosność przekroju poprzecznego rygla przy zginaniu
McRd
Wpl fy
⋅
γM0
1.117
10
3
×
kN m
⋅
⋅
=
:=
obliczeniowa nosność pasa i środnika przy poprzecznym ściskaniu
FcfrRd
McRd
hr
0.5 tfr
⋅
−
hsw
+
0.5 tsf
⋅
+
1.525
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność blachy czolowej przy zginaniu w strefie rozciąganej
strona: 44
określenie wymiarów połączenia
odleglości śrub od środnika rygla
m1
100mm
twr
−
2 0.8
⋅
aw
⋅
2
⋅
(
)
−
2
35.399 mm
⋅
=
:=
odległość śrub od zewnętrznej krawędzi blachy czołowej
e
70mm
:=
Nośniść obliczeniową i model zniszczenia blachy czolowej przy zginaniu przyjmuje się
analogicznie jak w przypadku zastepczego króćca teowego, rozpatrując:
-poszczególne szeregi śrub przenoszące rozciaganie
-grupy szeregów śrub przenoszących rozciaganie.
W obliczenym przykładzie rozciągane sątylko trzy dolne szeregi śrub.
1 -szy szereg śrub - szereg w pobliżu rozciąganego pasa rygla
długości efektywne blachy czołowej
1 -szy szereg śrub rozpatrywany indywidualnie
mechanizmy kołowe
leffcp1
2
π m1
⋅
222.419 mm
⋅
=
:=
mechanizmy nie kołowe
λ1
m1
m1 e
+
0.336
=
:=
m2
52mm
0.8 af
⋅
2
⋅
−
38.424 mm
⋅
=
:=
λ2
m2
m1 e
+
0.365
=
:=
α
7.2
:=
leffnc1
α m1
⋅
254.873 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
leff11
=
leeffnc1
lecz
leff11 leffcp1
<
leff11
leffcp1 222.419 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
leff21
leffnc1 254.873 mm
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność półki króćca teowego
w przypadku śrubowych styków belek przyjmuje się, że efekt dźwigni może wystąpić
Mpl1Rd
0.25 leff11
⋅
tp
2
( )
⋅
fy
⋅
γM0
4.954 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd
0.25 leff21
⋅
tp
2
( )
⋅
fy
⋅
γM0
5.677 kN m
⋅
⋅
=
:=
obliczeniowa nośność pojedyńczej śruby na rozciąganie
k2
0.9
:=
model 1
FtRd
k2 fub
⋅
As
⋅
γM2
141.12 kN
⋅
=
:=
FT1Rd
4 Mpl1Rd
⋅
m1
559.832 kN
⋅
=
:=
strona: 45
70
,
gdzie
n
e
mm lecz
n
=>
= =
=>
≤
1.25 m1
⋅
44.249 mm
⋅
=
n
1.25m1 44.249 mm
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd
2 Mpl2Rd
⋅
n 2
⋅
FtRd
⋅
+
m1 n
+
299.36 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd
2 FtRd
⋅
282.24 kN
⋅
=
:=
nośność półki króćca teowego jest równa najmniejszej wartości z trzech modeli
FTRd1
min FT1Rd FT2Rd
,
FT3Rd
,
(
)
282.24 kN
⋅
=
:=
2 -gi szereg srub- szereg w pobliżu rozciąganego pasa rygla
długość efektywna blachy czołowej
2 -gi szereg śrub rozpatrywany indywidualnie
mechanizm kołowy
leffcp2
2
π m1
⋅
222.419 mm
⋅
=
:=
mechanizm niekołowy
λ11
m1
m1 e
+
0.336
=
:=
m21
50mm
0.8 af
⋅
2
⋅
−
36.424 mm
⋅
=
:=
λ21
m21
m1 e
+
0.346
=
:=
α1
7.3
:=
leffnc2
α1 m1
⋅
258.413 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
12
2
eff
effcp
l
l
≤
leff12
=
leffnc2
lecz
leff12
leffcp2 222.419 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
leff22
leffnc2 258.413 mm
⋅
=
:=
Obliczenie nośności półki króćca teowego
w przypadku śrubowych styków belek przyjmuje się, że efekt dźwigni może wystąpic
Mpl1Rd1
0.25 leff12
⋅
tp
2
⋅
fy
⋅
γM0
4.954 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd1
0.25 leff22
⋅
tp
2
⋅
fy
⋅
γM0
5.756 kN m
⋅
⋅
=
:=
obliczeniowa nośność pojedyńczej śruby
k2
0.9
=
FtRd
k2 fub
⋅
As
⋅
γM2
141.12 kN
⋅
=
:=
strona: 46
model 1
FT1Rd1
4Mpl1Rd1
m1
559.832 kN
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd1
2 Mpl2Rd1
⋅
n 2
⋅
FtRd
⋅
+
m1 n
+
301.34 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd1
2 FtRd
⋅
282.24 kN
⋅
=
:=
nośność półki króćca teowego jest równa najmniejszej wartości z trzech modeli
FTRd2
min FT1Rd1 FT2Rd1
,
FT3Rd1
,
(
)
282.24 kN
⋅
=
:=
3 -ci szereg śrub-szereg w pobliżu rozciąganego pasa rygla
długość efektywna blachy czołowej
3 -ci szereg śrub rozpatrywany indywidualnie
mechanizm kołowy
leffcp3
2
π
⋅
m1
⋅
222.419 mm
⋅
=
:=
mechanizm niekołowy
λ1
0.336
=
m22
52.8mm
0.8 af
⋅
2
⋅
−
39.224 mm
⋅
=
:=
λ22
m22
m1 e
+
0.372
=
:=
α2
7.1
:=
leffnc3
α2 m1
⋅
251.333 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
leff13
min leffnc3 leffcp3
,
(
)
222.419 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
leff23
leffnc3 251.333 mm
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność półki króćca teowego
w przypadku śrubowych styków belek przyjmuje się, że efekt dźwigni może wystąpić
Mpl1Rd2
0.25 leff13
⋅
tp
2
⋅
fy
⋅
γM0
4.954 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd2
0.25 leff23
⋅
tp
2
⋅
fy
⋅
γM0
5.598 kN m
⋅
⋅
=
:=
obliczenie nośności pojedyńczej śruby na rozciaganie
k2
0.9
=
FtRd
141.12 kN
⋅
=
model 1
FT1Rd2
4Mpl1Rd2
m1
559.832 kN
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd2
2 Mpl2Rd2
⋅
n 2
⋅
FtRd
⋅
+
(
)
m1 n
+
297.38 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd2
2 FtRd
⋅
282.24 kN
⋅
=
:=
strona: 47
nośność półki kóćca teowego jest równa najmniejszej wartości z trzech modeli:
FTRd3
min FT1Rd2 FT2Rd2
,
FT3Rd2
,
(
)
282.24 kN
⋅
=
:=
Ze względu na to, że drugi i trzeci szereg śrub są rozdzielone od siebie pasem rygla,
nie rozważamy trzeciego szeregu jako części grupy szeregów. Zetem zostaje do
rozważenia jedynie 1-szy i 2-gi szereg śrub jako grupa.
1 -szy i 2-gi szereg śrub jako grupa
długość efektywna blachy czołowej
1 -szy szereg śrub rozpatrywany jako część grupy szeregów śrub
p1
80mm
:=
mechanizm kolowy
leffcp1g
π m1
⋅
p1
+
191.209 mm
⋅
=
:=
mechanizm niekolowy
α
7.2
=
leffnc1g
0.5p1 α m1
⋅
+
2 m1
⋅
0.625 e
⋅
+
(
)
−
180.325 mm
⋅
=
:=
2 -gi szereg śrub rozpatrywany jako część grupy szeregów śrub
mechanizm kołowy
leffcp2g
π m1
⋅
p1
+
191.209 mm
⋅
=
:=
mechanizm niekołowy
α1 7.3
=
leffnc2g
0.5 p1
⋅
α1 m1
⋅
+
2 m1
⋅
0.6258e
+
(
)
−
183.809 mm
⋅
=
:=
leffcp12g
leffcp1g leffcp2g
+
382.419 mm
⋅
=
:=
leffnc12g
leffnc1g leffnc2g
+
364.134 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
leff112g
min leffnc12g leffcp12g
,
(
)
364.134 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
leff212g
leffnc12g 364.134 mm
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność króćca teowego
w przypadku śrubowych styków belek przyjmuje sie, że efekt dźwigni może wystąpić
Mpl1Rd3
0.25 leff112g
⋅
tp
2
⋅
fy
⋅
γM0
8.111 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd3
Mpl1Rd3
8.111 kN m
⋅
⋅
=
:=
model 1
FT1Rd3
4 Mpl1Rd3
⋅
m1
916.531 kN
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd3
2 Mpl2Rd3
⋅
n 4
⋅
FtRd
⋅
+
m1 n
+
517.274 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd3
4 FtRd
⋅
564.48 kN
⋅
=
:=
nośność półki króćca teowego jeste równa najnmniejszej wartości z trzech modeli
FTRd4
min FT1Rd3 FT2Rd3
,
FT3Rd3
,
(
)
517.274 kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność przy rozciąganiu środnika rygla
strona: 48
1 -szy i 2-gi szereg śrub (rozpatrywany indywidualnie)
befftwr
min leff11 leff21
,
(
)
222.419 mm
⋅
=
:=
FtwrRd1
befftwr tsw
⋅
fy
⋅
γM0
733.982 kN
⋅
=
:=
FtwrRd2
befftwr tsw
⋅
fy
⋅
γM0
733.982 kN
⋅
=
:=
3 -ci szereg śrub 9rozpatrywany indywidualnie)
befftwr3
min leff13 leff23
,
(
)
222.419 mm
⋅
=
:=
FtwrRd3
befftwr3 twr
⋅
fy
⋅
γM0
678.933 kN
⋅
=
:=
1 -szy i 2-gi szereg śrub (rozpatrywany jako grupa)
befftwr12
min leff112g leff212g
,
(
)
364.134 mm
⋅
=
:=
FtwrRd12
befftwr12 twr
⋅
fy
⋅
γM0
1.112
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Nośność poszczególnych szeregów śrub przy rozciąganiu
1 -wszy szereg śrub
blacha czołowa zginana
FTRd1
282.24 kN
⋅
=
środnik rygla w strefie rozciaganej
FtwrRd1
733.982 kN
⋅
=
Nośność 1-go szeregu śrub jest ograniczona do wartości nośności obliczeniowej blachy
czołowej przy zginaniu
FTRd1
282.24 kN
⋅
=
Redukcja za względu na wartość obliczeniowej nośności pasa i środnika belki przy
ściskaniu
<
FTRd1
282.24 kN
⋅
=
FcfrRd
1.525
10
3
×
kN
⋅
=
Redukcja nie jest wymagana
2 -gi szereg śrub
blacha czołowa zginana
FTRd2
282.24 kN
⋅
=
środnik rygla w strefie rozciaganej
FtwrRd2
733.982 kN
⋅
=
Nośność 2-go szeregu śrub jest ograniczona do wartości nośności obliczeniowej blachy
czołowej przy zginaniu
FTRd2
282.24 kN
⋅
=
Suma nośności obliczeniowych szeregów 1-go i 2-go
ΣFtRd12
FTRd1
FTRd2
+
564.48 kN
⋅
=
:=
Redukcja za względu na wartość obliczeniowej nośności pasa i środnika belki przy
ściskaniu
<
ΣFtRd12
564.48 kN
⋅
=
FcfrRd
1.525
10
3
×
kN
⋅
=
Redukcja nie jest wymagana
Redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności blachy czołowej przy zginaniu
strona: 49
liczonej dla szeregów 1-go i 2-go jako grupy.
>
ΣFtRd12
564.48 kN
⋅
=
FTRd4
517.274 kN
⋅
=
Należy zredukować nośność nośność 2-go szeregu śrub
Redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności środnika belki przy rozciąganiu
liczonej dla szeregów 1-go i 2-go jako grupy.
<
ΣFtRd12
564.48 kN
⋅
=
FtwrRd12
1.112
10
3
×
kN
⋅
=
Redukcja nie jest wymagana
Ostatecznie nośność 2-go szeregu śrub po redukcji
FtRd2
FTRd4
FTRd1
−
235.034 kN
⋅
=
:=
3-ci szereg śrub
Blacha czołowa zginana
FTRd3
282.24 kN
⋅
=
Środnik rygla w strefie rozciąganej
FtwrRd3
678.933 kN
⋅
=
Nośność 3-go szeregu śrub jest ograniczona do wartości nosności obliczeniowej blachy
czołowej przy zginaniu rozpatrywanej dla grupy śrub
FTRd3
282.24 kN
⋅
=
Suma nośności obliczeniowych szeregów 1-go, 2-go i 3-go
ΣFtRd123
FTRd1
FtRd2
+
FTRd3
+
799.514 kN
⋅
=
:=
Redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności pasa i środnika belki przy
ściskaniu
<
ΣFtRd123
799.514 kN
⋅
=
FcfrRd
1.525
10
3
×
kN
⋅
=
Zestawienie nośności obliczeniowych rozciąganych sezregów śrub
Założono, że środek ściskania znajduje się w osi pasa sciskanego
Nr. szeregu
hi [m]
FtRd(i) [kN]
1
0.671
282.24
2
0.591
235.034
3
0.391
282.24
Nośność obliczeniowa przy zginaniu węzła
MjRd
0.671 FTRd1
⋅
0.591 FtRd2
⋅
+
0.391 FTRd3
⋅
+
438.644 kN
⋅
=
:=
Warunek nośności węzła przy zginaniu
Mogę zastosować wzór z normy (6.23) ponieważ siła podłużna w ryglu nie przekracza 5%
jego nośności plastycznej przekroju
<
NjEd
31.67 kN
⋅
=
0.05
Ar fy
⋅
γM0
⋅
184.25 kN
⋅
=
Można zastosować wzór :
<
MjEd
MjRd
0.405 m
=
1
Warunek jest spełniony
Obliczeniowa nośność śruby przy ścinaniu
strona: 50
Obliczeniowa nośność śruby przy ścinaniu
Nośność na ścinanie w jednej płaszczyźnie
Odległość osiowa pomiędzy skrajnymi łącznikami
>
Lj
600mm
:=
15 d
⋅
300 mm
⋅
=
βLf
1
Lj
15d
−
200d
−
0.925
=
:=
αv
0.6
:=
FVRd
βLf
αv fub
⋅
As
⋅
γM2
⋅
87.024 kN
⋅
=
:=
Nośność na docisk
w
100
:=
do
22
:=
k1
min 2.5 1.4
w
do
⋅
1.7
−
,
2.5
=
:=
pmin
80
:=
αb
min
pmin
3do
1
4
−
fub
fu
,
1.0
,
0.962
=
:=
FbRd
k1
αb
⋅
fu
⋅
d
⋅
tp
⋅
γM2
297.873 kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność pojedynczej śruby na śruby na ścinanie
FvRd
min FVRd FbRd
,
(
)
87.024 kN
⋅
=
:=
Sumaryczna obliczeniowa nośność na ścinanie tych śrub, które nie biorą udziału w
przenoszeniu rozciągania
ΣFvRd45
4 FvRd
⋅
348.096 kN
⋅
=
:=
Sumaryczna obliczeniowa nośność na ścinanie tych śrub, które przenoszą rozciąganie
ΣFvRd123
6 FvRd
⋅
522.144 kN
⋅
=
:=
Warunek nośności węzła przy ścinaniu
<
VjEd
8.54 kN
⋅
=
min
ΣFvRd45
0.4
1.4
ΣFvRd123
⋅
,
149.184 kN
⋅
=
Warunek jest spełniony
6.Nośność połączenia śrubowego doczołowego kategorii D słupa
z ryglem
Dane
Przekrój rygla
IPE 550
D
doczołowe
−
kategoria polączenia
strona: 51
MjEd
229.79kN m
⋅
:=
moment zginający
VjEd
88.01kN
:=
siła tnąca w ryglu
siła podłuzna w ryglu
NjEd
43.16kN
:=
gatunek stali
S275
granica plastyczności
fy
275
N
mm
2
:=
wytrzymałość na rozciąganie
fu
430
N
mm
2
:=
moduł sprężystości
E
210000
N
mm
2
:=
wspólczynniki częściowe
γM0
1.0
:=
γM1
1.0
:=
γM2
1.25
:=
Charakterystyki przekroju rygla-IPE 550
wysokość przekroju
hr
550mm
:=
szerokość stopki
br
210mm
:=
grubość środnika
twr
11.1mm
:=
grubość stopki
tfr
17.2mm
:=
promień zaokrąglenia
rr
24mm
:=
pole powierzchni brutto
Ar
134cm
2
:=
moment bezwładności
Iyr
67120cm
2
:=
długość rygla
Lr
11.46m
:=
Charakterystyki przekroju słupa-IPE 550
wysokość przekroju
hwc
550mm
:=
szerokość stopki
bwc
210mm
:=
grubość środnika
twc
11.1mm
:=
grubość stopki
tfc
17.2mm
:=
promień zaokrąglenia
rc
24mm
:=
pole powierzchni brutto
Ac
134cm
2
:=
moment bezwładności
Iyc
67120cm
2
:=
Blacha czołowa - stal S275
wysokość
hp
670mm
:=
szerokość
bp
250mm
:=
grubość
tp
20.0mm
:=
strona: 52
Śruby
średnica
d
24mm
:=
d0
26mm
:=
klasa śruby
10.9
pole przekroju
A
452mm
2
:=
pole przekroju czynnego
As
320mm
2
:=
granica plastyczności
fyb
900
N
mm
2
:=
wytrzymałość na rozciąganie
fub
1000
N
mm
2
:=
Żebro górne rygla
wysokość
hv
124mm
:=
długośś
lv
300mm
:=
grubość
tv
14.0mm
:=
Poziome żebro rygla
wysokość
hz
515mm
:=
szerokość
bz
95mm
:=
grubość
tz
16.0mm
:=
Połączenie spawane rygla z blachą czołową
blacha czołowa-środnik
aw
6mm
:=
blacha czołowa-stopka
af
12mm
:=
blacha czolowa-żebro
av
12mm
:=
Określenie nośności połączenia śrubowego, doczolowego naroża ramy sprowadza
się do wyznaczenia niżej wymienionych obliczeniowych nośności części
podstawowych węzła:
panel srodnika w warunkach ścinania
VwpRd
środnik słupa w strefie poprzecznego sciskania
FcwcRd
pas i środnik rygla w strefie ściskanej
FcfrRd
pas słupa lokalnie zginany
FTRdi
blacha czolowa zginana
FTRdi
środnik rygla w strefie rozciąganej
FtwrRd
środnik słupa w strefie poprzecznego rozciągania
FtwcRd
śruby rozciągane
FtRd
śruby ścinane
FvRd
Obliczeniowa nośność plastyczna panelu środnika słupa przy ścinaniu
współczynnik
ε
235
N
mm
2
fy
0.924
=
:=
warunek stosowalności reguł
strona: 53
<
d
twc
=
hwc
2 tfc
rc
+
(
)
⋅
−
twc
42.126
=
69
ε
⋅
63.785
=
pole czynne przy ścinaniu słupa
η
1.0
:=
Avc
Ac
2 bwc
⋅
tfc
⋅
−
twc
2rc
+
(
) tfc
⋅
+
7.193
10
3
×
mm
2
⋅
=
:=
>
Avc
η hwc
⋅
twc
⋅
6.105
10
3
×
mm
2
⋅
=
VwpRd1
0.9 fy
⋅
Avc
⋅
γM0
3
⋅
1.028
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośnośc plastyczna na zginanie pasa słupa
Wpl1
bwc tfc
2
⋅
4
1.553
10
4
×
mm
3
⋅
=
:=
MplfcRd
Wpl1 fy
⋅
γM0
4.271 kN m
⋅
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność plastyczna żebra słupa na zginanie
Wpl2
bz tz
2
⋅
4
6.08
10
3
×
mm
3
⋅
=
:=
MplstRd
Wpl2 fy
⋅
γM0
1.672 kN m
⋅
⋅
=
:=
Osiowy rozstaw żeber słupa
ds
550mm
10mm
−
540 mm
⋅
=
:=
Przyrost obliczeniowy nośności
VwpaddRd
min
4MplfcRd
ds
2MplfcRd
2MplstRd
+
ds
,
22.012 kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność
VwpRd
VwpRd1
VwpaddRd
+
1.05
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa siła ścinająca panel środnika
z
80mm
200mm
+
120mm
+
80mm
+
0.5 120
⋅
mm
+
0.5 10
⋅
mm
−
535 mm
⋅
=
:=
Mb1Ed
261.12kN m
⋅
:=
Mb2Ed
0kN m
⋅
:=
Vc1Ed
101.44kN
:=
Vc2Ed
0kN
:=
VwpEd
Mb1Ed
Mb2Ed
−
z
Vc1Ed
Vc2Ed
−
2
−
437.355 kN
⋅
=
:=
<
VwpRd
1.05
10
3
×
kN
⋅
=
VwpEd
437.355 kN
⋅
=
Środnik słupa usztywniony żebrami poprzecznymi ma wystarczającą nośność na ścinanie.
Obliczeniowa nośność środnika słupa przy poprzecznym ściskaniu-poziom dolnej
stopki rygla
parametr preniesienia
β
1
:=
współczynnik redukcyjny uwzględniający interakcję ze ścinaniem w panelu środnika słupa
strona: 54
w przypadku połączenia śrubowego z blachą czołową
c
100mm
:=
sp
min tp
c
+
2tp
,
(
)
40 mm
⋅
=
:=
s
rc
24 mm
⋅
=
:=
beffcwc
tfr
2
2
⋅
af
⋅
+
5 tfc
s
+
(
)
⋅
+
sp
+
297.141 mm
⋅
=
:=
ω1
1
1
1.3
beffcwc twc
⋅
Avc
2
⋅
+
0.886
=
:=
ω
ω1
0.886
=
:=
przyjęto
kwc
1
:=
współczynnik redukcyjny ze względu na wyboczenie miejscowe środnika
dwc
hwc
2 tfc
rc
+
(
)
⋅
−
467.6 mm
⋅
=
:=
>
λp
0.932
beffcwc dwc
⋅
fy
⋅
E twc
2
⋅
⋅
1.133
=
:=
0.72
ρ
λp
0.2
−
λp
2
0.727
=
:=
FcwcRd1
ω kwc
⋅
ρ
⋅
beffcwc
⋅
twc
⋅
fy
⋅
γM1
584.372 kN
⋅
=
:=
Jeśeli zastosowano żebra poprzeczne słupa, można zwiększyć obliczeniową nośność jego
środnika przy poprzecznym ściskaniu.
pole powierzchni żebra usztywniającego środnika słupa
Az
2 bz
⋅
tz
⋅
3.04
10
3
×
mm
2
⋅
=
:=
FcwcRdadd
Az fy
⋅
γM0
836 kN
⋅
=
:=
Po uwzględnieniu nośności żeber usztywniających obliczeniowa nośność środnika słupa
przy poprzecznym ściskaniu wynosi:
FcwcRd
FcwcRd1
FcwcRdadd
+
1.42
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność przy poprzecznym ściskaniu stopki i środnika rygla
Wskaźnik plastyczny przekroju rygla
Wpl
2787cm
3
:=
Obliczeniowa nośność przy zginaniu przekroju poprzecznego
McRd
Wpl fy
⋅
γM0
766.425 kN m
⋅
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność przy poprzecznym ściskaniu stopki i środnika
FcfrRd
McRd
hr
tfr
−
1.438
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Pas słupa lokalnie zginany wskutek odddziaływań poprzecznych
określenie wymiarów połączenia
strona: 55
odległość śrub od środka słupa
m3
120mm
twc
−
2 0.8
⋅
rc
⋅
−
2
35.25 mm
⋅
=
:=
odległość śrub od zewnętrznej krawędzi
e
250mm
120mm
−
2
65 mm
⋅
=
:=
odległość śrub od końca słupa
e1
50mm
:=
Nośność obliczeniową i modele zniszczenia użebrowanego pasa słupa zginanego wskutek
oddziaływań poprzecznych przyjmuje się analogicznie jak w przypadku zastępczego króćca
teowego, rozpatrując:
-poszczególne szeregi śrub przenoszace zginanie
-grupy szeregów śrub przenoszących zginanie.
1-szy szereg śrub- skrajny szereg śrub w poblizu żebra
długość efektywna użebrowanego pasa słupa
1-szy szereg śrub rozpatrywany indywidualnie
mechanizmy kołowe
leffcp1
min 2
π
⋅
m3
⋅
π m3
⋅
2e1
+
,
(
)
210.741 mm
⋅
=
:=
mechanizmy niekołowe
λ11
m3
m3
e
+
0.352
=
:=
m2
50mm
0.8 10
⋅
2 mm
⋅
−
38.686 mm
⋅
=
:=
λ21
m2
m3
e
+
0.386
=
:=
α
7.0
:=
leffnc1
e1
α m3
⋅
+
2m3
0.625 e
⋅
+
(
)
−
185.625 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
leff11
min leffnc1 leffcp1
,
(
)
185.625 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
leff21
leffnc1
185.625 mm
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność półki króćca teowego
w przypadku śrubowych węzłów belek z słupem przyjmuje sie, że efekt dźwigni może
wystapić.
Mpl1Rd1
0.25 leff21
⋅
tfc
2
⋅
fy
⋅
γM0
3.775 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd1
Mpl1Rd1
3.775 kN m
⋅
⋅
=
:=
obliczeniowa nośność pojedynczej śruby na rozciąganie
k2
0.9
:=
FtRd
k2 fub
⋅
As
⋅
γM2
230.4 kN
⋅
=
:=
FT1Rd1
4 Mpl1Rd1
⋅
m3
428.417 kN
⋅
=
:=
model 1
model 2
n
min e 1.25m3
,
(
)
44.063 mm
⋅
=
:=
strona: 56
FT2Rd1
Mpl1Rd1
n 2
⋅
FtRd
⋅
+
m3
n
+
303.602 kN
⋅
=
:=
FT3Rd1
2 FtRd
⋅
460.8 kN
⋅
=
:=
model 3
Nośność półki króćca teowego jest równa najmniejszej wartości z trzech modeli
FTfcRd1
min FT1Rd1 FT2Rd1
,
FT3Rd1
,
(
)
303.602 kN
⋅
=
:=
2-gi szereg śrub w pobliżu żebra
długość efektywna uzebrowanego pasa słupa
2-gi szereg śrub rozpatrywany indywidualnie
mechanizmy kołowe
leffcp2
2
π
⋅
m3
⋅
221.482 mm
⋅
=
:=
mechanizmy niekołowe
λ12
m3
m3
e
+
0.352
=
:=
m2
51mm
:=
λ22
m2
m3
e
+
0.509
=
:=
α
7.0
:=
leffnc2
α m3
⋅
246.75 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
leff12
min leffnc2 leffcp2
,
(
)
221.482 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
leff22
leffnc2
246.75 mm
⋅
=
:=
obliczeniowa nośność półki króćca teowego
w przypadku śrubowych węzłów belek z słupem przyjmuje się, że efekt dźwigni może
wystapić.
Mpl1Rd2
0.25 leff12
⋅
tfc
2
⋅
fy
⋅
γM0
4.505 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd2
0.25 leff22
⋅
tfc
2
⋅
fy
⋅
γM0
5.019 kN m
⋅
⋅
=
:=
model 1
FT1Rd2
4 Mpl1Rd2
⋅
m3
511.175 kN
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd2
2Mpl2Rd2
m3
284.746 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd2
2 Mpl2Rd2
⋅
n 2
⋅
FtRd
⋅
+
m3
n
+
382.554 kN
⋅
=
:=
nośność półki króćca teowego jest równa najmniejszej wartości z trzech modeli
FTfcRd2
min FT1Rd2 FT2Rd2
,
FT3Rd2
,
(
)
284.746 kN
⋅
=
:=
3-ci szereg śrub-skrajny szereg śrub
długość efektywna użebrowana pasa słupa
mechanizmy kołowe
leffcp3
2
π
⋅
m3
⋅
221.482 mm
⋅
=
:=
mechanizmy niekolowe
strona: 57
leffnc3
4 m3
⋅
1.25 e
⋅
+
222.25 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
leff13
min leffnc3 leffcp3
,
(
)
221.482 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-szym
leff23
leffnc3
222.25 mm
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność półki króćca teowego
w przypadku śrubowych węzłów belek z słupem przyjmuje się, że efekt dźwigni może
wystapić.
Mpl1Rd3
0.25 leff13
⋅
tfc
2
⋅
fy
⋅
γM0
4.505 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd3
0.25 leff23
⋅
tfc
2
⋅
fy
⋅
γM0
4.52 kN m
⋅
⋅
=
:=
model 1
FT1Rd3
4 Mpl1Rd3
⋅
m3
511.175 kN
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd3
2 Mpl2Rd3
⋅
n 2
⋅
FtRd
⋅
+
m3
n
+
369.988 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd3
2FtRd
460.8 kN
⋅
=
:=
nośność półki króćca teowego jest równa najmniejsezj wartości z trzech modeli
FTfcRd3
min FT1Rd3 FT2Rd3
,
FT3Rd3
,
(
)
369.988 kN
⋅
=
:=
Ze względu na to, że pierwszy i drugi szereg śrub są rozdzielone od siebie żebrem, nie
rozważamy pierwszego szeregu jako części grupy szeregów. Zatem zostaje do rozważenia
2-gi i 3-ci szereg śrub jako grupa.
2-gi i 3-ci szereg jako grupa
długość efektywna użebrowanego pasa słupa
2-gi szereg śrub rozważany jako część grupy szeregów śrub
mechanizmy kołowe
p
80mm
:=
leffcp2g
π m3
⋅
p
+
190.741 mm
⋅
=
:=
mechanizmy niekołowe
α
7.0
:=
leffnc2g
0.5 p
⋅
α m3
⋅
+
2 m3
⋅
0.625 e
⋅
+
(
)
−
175.625 mm
⋅
=
:=
3-ci szereg śrub rozważamy jako część grupy szeregów śrub
mechanizmy kolowe
leffcp3g
π m3
⋅
p
+
190.741 mm
⋅
=
:=
mechanizmy niekołowe
leffnc3g
2 m3
⋅
0.625 e
⋅
+
0.5 p
⋅
+
151.125 mm
⋅
=
:=
Σleffcp23g
leffcp2g
leffcp3g
+
381.482 mm
⋅
=
:=
Σleffnc23g
leffnc2g
leffnc3g
+
326.75 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
Σleff123g
min
Σleffnc23g Σleffcp23g
,
(
)
326.75 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
Σleff223g
Σleffnc23g
326.75 mm
⋅
=
:=
strona: 58
Obliczeniowa nośność półki króćca teowego
w przypadku śrubowych węzłów belek z słupem przyjmuje się, że efekt dźwigni może
wystąpić.
Mpl1Rd23
0.25
Σleff123g
⋅
tfr
2
⋅
fy
⋅
γM0
6.646 kN m
⋅
⋅
=
:=
model 1
FT1Rd23
4 Mpl1Rd23
⋅
m3
754.13 kN
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd23
2 Mpl1Rd23
⋅
n 4
⋅
FtRd
⋅
+
m3
n
+
679.584 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd23
4 FtRd
⋅
921.6 kN
⋅
=
:=
nośność półki króćca teowego jest równa najmniejszej wartości z trzech modeli
FTfcRd23
min FT1Rd23 FT2Rd23
,
FT3Rd23
,
(
)
679.584 kN
⋅
=
:=
Nośość obliczeniowa blachy czolowej przy zginaniu w strefie rozciagania
określenie wymiarów polączenia
odległość śrub od środnika rygla
m3
120mm
twr
−
2 0.8
⋅
aw
⋅
2
⋅
−
2
47.662 mm
⋅
=
:=
odległość śrub od zewnątrznej krawędzi blachy czołowej
e
65 mm
⋅
=
odległość śrub od swobodnej górnej krawędzi blachy czołowej
ex
50mm
:=
odległość śrub od pasa rozciąganego rygla
mx
50mm
0.8 af
⋅
2
⋅
−
36.424 mm
⋅
=
:=
rozstaw śrub w szeregu
w
120mm
:=
Nośność obliczeniową i model zniszczenia blachy czołowej przy zginaniu przyjmuje się
analogicznie jak w przypadku zastępczego krućca teowego, rozpatrując:
-poszczególne szeregi śrub przenoszące rozciąganie,
-grupy szeregów śrub przenoszczących rozciąganie.
1-szy szereg śrub poza rozciąganym pasem rygla
długość efektywna blachy czolowej
1-szy szereg śrub rozpatrywany indywidualnie
mechanizmy kołowe
leffcp1b
min 2
π
⋅
mx
π mx
⋅
2 e
⋅
+
,
(
)
228.856 mm
⋅
=
:=
mechanizmy niekołowe
leffnc1b
min 4 mx
⋅
1.25 ex
⋅
+
e
2mx
+
0.625 ex
⋅
+
,
(
)
169.097 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
leff11b
min leffcp1b leffnc1b
,
(
)
169.097 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
leff21b
leffnc1b
169.097 mm
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność pólki króćca teowego
w przypadku śrub węzłów belek z słupem przyjmuje się, że efekt dźwigni moze wystąpić.
strona: 59
Mpl1Rd1b
0.25 leff21b
⋅
tp
( )
2
⋅
fy
⋅
γM0
4.65 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd1b
Mpl1Rd1b
4.65 kN m
⋅
⋅
=
:=
obliczeniowa nośność pojedynczej śruby na rozciąganie
k2
0.9
:=
FtRdb
k2 fub
⋅
As
⋅
γM2
230.4 kN
⋅
=
:=
model 1
FT1Rd1b
4 Mpl1Rd1b
⋅
mx
510.677 kN
⋅
=
:=
model 2
n
min ex 1.25mx
,
(
)
45.529 mm
⋅
=
:=
FT2Rd1b
Mpl1Rd1b
n 2
⋅
FtRdb
⋅
+
mx
n
+
312.742 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd1b
2 FtRdb
⋅
460.8 kN
⋅
=
:=
Nośność półki króćca teowego jest równa najmniejszej wartości z trzech modeli
FTepRd1
min FT1Rd1b FT2Rd1b
,
FT3Rd1b
,
(
)
312.742 kN
⋅
=
:=
2-gi szereg śrub-pierwszy szereg śrub poniżej rozciąganego pasa rygla
długość efektywna blachy czołowej
2-gi szereg śrub rozpatrywany indywidualnie
mechanizmy kołowe
leffcp2b
2
π
⋅
m3
⋅
299.468 mm
⋅
=
:=
mechanizmy niekołowe
λ12b
m3
m3
e
+
0.423
=
:=
m2
51mm
:=
λ22b
m2
m3
e
+
0.453
=
:=
α
2
π
⋅
=
:=
leffnc2b
α m3
⋅
299.468 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
leff12b
min leffnc2b leffcp2b
,
(
)
299.468 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
leff22b
leffnc2b
299.468 mm
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność półki króćca teowego
w przypadku śrubowych węzłów belek z słupem przyjmuje się, że efekt dźwigni może
wystapić.
Mpl1Rd2b
0.25 leff12b
⋅
tp
2
⋅
fy
⋅
γM0
8.235 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd2b
0.25 leff22b
⋅
tp
2
⋅
fy
⋅
γM0
8.235 kN m
⋅
⋅
=
:=
strona: 60
model 1
FT1Rd2b
4 Mpl1Rd2b
⋅
m3
691.15 kN
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd2b
2Mpl2Rd2b
n 2
⋅
FtRdb
⋅
+
m3
n
+
401.869 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd2b
2 FtRdb
⋅
460.8 kN
⋅
=
:=
nośność półki króćca teowego jest równa najmniejszej wartości z trzech modeli
FTepRd2
min FT1Rd2b FT2Rd2b
,
FT3Rd2b
,
(
)
401.869 kN
⋅
=
:=
3-ci szereg śrub-skrajny szereg srub
długość efektywna blachy czołowej
mechanizmy kołowe
leffcp3b
2
π
⋅
m3
⋅
299.468 mm
⋅
=
:=
mechanizmy niekołowe
leffnc3b
4 m3
⋅
1.25 e
⋅
+
271.897 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
leff13b
min leffnc3b leffcp3b
,
(
)
271.897 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-szym
leff23b
leffnc3b
271.897 mm
⋅
=
:=
Obliczeniwa nośność półki króćca teowego
w przypadku śrubowych węzłów belek z słupem przyjmuje się, że efekt dźwigni może
wystapić.
Mpl1Rd3b
0.25 leff13b
⋅
tp
2
⋅
fy
⋅
γM0
7.477 kN m
⋅
⋅
=
:=
Mpl2Rd3b
0.25 leff23b
⋅
tp
2
⋅
fy
⋅
γM0
7.477 kN m
⋅
⋅
=
:=
model 1
FT1Rd3b
4 Mpl1Rd3b
⋅
m3
627.519 kN
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd3b
2 Mpl2Rd3b
⋅
n 2
⋅
FtRdb
⋅
+
m3
n
+
385.598 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd3b
2FtRdb
460.8 kN
⋅
=
:=
nośność półki króćca teowego jest równa najmniejsezj wartości z trzech modeli
FTepRd3
min FT1Rd3b FT2Rd3b
,
FT3Rd3b
,
(
)
385.598 kN
⋅
=
:=
Ze względu na to, że pierwszy i drugi szerreg śrub są rozdzielone od siebie
żebrem, nie rozważamy pierwszego szeregu jako części grupy szeregów. Zatem
zostaje do rozważenia 2-gi i 3-ci szereg śrub jako grupa.
2-gi i 3-ci szereg jako grupa
długość efektywna blachy czołowej
2-gi szereg śrub rozważany jako część grupy szeregów śrub
mechanizmy kołowe
pb
80mm
:=
leffcp2gb
π m3
⋅
pb
+
229.734 mm
⋅
=
:=
strona: 61
mechanizmy niekołowe
α
2
π
⋅
=
:=
leffnc2gb
0.5 pb
⋅
α m3
⋅
+
2 m3
⋅
0.625 e
⋅
+
(
)
−
203.519 mm
⋅
=
:=
3-ci szereg śrub rozważamy jako część grupy szeregów śrub
mechanizmy kolowe
leffcp3gb
π m3
⋅
pb
+
229.734 mm
⋅
=
:=
mechanizmy niekołowe
leffnc3gb
2 m3
⋅
0.625 e
⋅
+
0.5 pb
⋅
+
175.949 mm
⋅
=
:=
Σleffcp23gb
leffcp2gb
leffcp3gb
+
459.468 mm
⋅
=
:=
Σleffnc23gb
leffnc2gb
leffnc3gb
+
379.468 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 1-szym
Σleff123gb
min
Σleffnc23gb Σleffcp23gb
,
(
)
379.468 mm
⋅
=
:=
długość efektywna w modelu 2-gim
Σleff223gb
Σleffnc23gb
379.468 mm
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność półki króćca teowego
w przypadku śrubowych węzłów belek z słupem przyjmuje się, że efekt dźwigni może
wystąpić.
Mpl1Rd23b
0.25
Σleff123gb
⋅
tfr
2
⋅
fy
⋅
γM0
7.718 kN m
⋅
⋅
=
:=
model 1
FT1Rd23b
4 Mpl1Rd23b
⋅
m3
647.73 kN
⋅
=
:=
model 2
FT2Rd23b
2 Mpl1Rd23b
⋅
n 4
⋅
FtRdb
⋅
+
m3
n
+
615.894 kN
⋅
=
:=
model 3
FT3Rd23b
4 FtRdb
⋅
921.6 kN
⋅
=
:=
nośność półki króćca teowego jest równa najmniejszej wartości z trzech modeli
FTepRd23
min FT1Rd23b FT2Rd23b
,
FT3Rd23b
,
(
)
615.894 kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność przy rozciąganiu środnika rygla
Szerokość efektywna środnika belki przy rozciąganiu ustala się jakw przypadku
zatstępczego króćca teowego, odwzorowujacego blachę czolową przy zginaniu, przy
rozpatrywaniu poszczególnych szeregów srub i grup srub.
2-gi szereg śrub
befftwr2
min leff12b leff22b
,
(
)
299.468 mm
⋅
=
:=
FtwrRd2
befftwr2 twr
⋅
fy
⋅
γM0
914.125 kN
⋅
=
:=
3-ci szereg śrub
beffwr3
min leff13b leff23b
,
(
)
271.897 mm
⋅
=
:=
FtwrRd3
beffwr3 twr
⋅
fy
⋅
γM0
829.966 kN
⋅
=
:=
2-gi i 3-ci szerreg srub jako grupa
beffwr23
min
Σleff123gb Σleff223gb
,
(
)
379.468 mm
⋅
=
:=
FtwrRd23
beffwr23 twr
⋅
fy
⋅
γM0
1.158
10
3
×
kN
⋅
=
:=
strona: 62
Obliczeniowa nośność środnika słupa poddanego poprzecznemu rozciaganiu
W przypadku połaczeń śrubowych szerokość efektywną śropdnika słupa przy
rozciąganiu przyjmuje się równą długości efektywnej zastępczego króćca teowego,
odwzorowującego pas słupa, przy rozpatrywaniu poszczególnych szeregow śrub i
grup śrub.
1-szy szereg śrub
befftwc1
min leff11 leff12
,
(
)
185.625 mm
⋅
=
:=
parametr przeniesienia
β
1
=
współczynnik redukcyjny uwzględniający interakcję ze ścinaniem w panelu środnika
słupa
ω11
1
1
1.3
befftwc1 twc
⋅
Avc
2
⋅
+
0.951
=
:=
ω
ω11
0.951
=
:=
FtwcRd11
ω befftwc1
⋅
twc
⋅
fy
⋅
γM0
538.617 kN
⋅
=
:=
2-gi szereg śrub
befftwc2
min leff12 leff22
,
(
)
221.482 mm
⋅
=
:=
parametr przeniesienia
β
1
=
współczynnik redukcyjny uwzględniający interakcję ze ścinaniem w panelu środnika
słupa
ω12
1
1
1.3
befftwc2 twc
⋅
Avc
2
⋅
+
0.932
=
:=
ω
ω12
0.932
=
:=
FtwcRd21
ω befftwc2
⋅
twc
⋅
fy
⋅
γM0
629.928 kN
⋅
=
:=
3-ci szereg śrub
befftwc3
min leff13 leff23
,
(
)
221.482 mm
⋅
=
:=
parametr przeniesienia
β
1
=
współczynnik redukcyjny uwzględniający interakcję ze ścinaniem w panelu środnika
słupa
ω13
1
1
1.3
befftwc3 twc
⋅
Avc
2
⋅
+
0.932
=
:=
ω
ω13
0.932
=
:=
FtwcRd31
ω befftwc3
⋅
twc
⋅
fy
⋅
γM0
629.928 kN
⋅
=
:=
2-gi i 3-ci szereg śrub jako grupa
befftwc23
min
Σleff123g Σleff223g
,
(
)
326.75 mm
⋅
=
:=
parametr przeniesienia
β
1
=
strona: 63
współczynnik redukcyjny uwzględniający interakcję ze ścinaniem w panelu środnika
słupa
ω123
1
1
1.3
befftwc23 twc
⋅
Avc
2
⋅
+
0.867
=
:=
ω
ω123
0.867
=
:=
FtwcRd231
ω befftwc23
⋅
twc
⋅
fy
⋅
γM0
864.675 kN
⋅
=
:=
Zastosowano żebra poprzeczne słupa, mozna zatem zwiększyć obliczeniową nośność
środnika słupa.
Pole powierzchni żebra usztywniającego środnik słupa
Az
2bz tz
⋅
3.04
10
3
×
mm
2
⋅
=
:=
FtRdadd
Az fy
⋅
γM0
836 kN
⋅
=
:=
Po uwzględnieniu nośności żeber usztywniających obliczeniowa nośność środnika
słupa przy poprzecznym rozciaganiu wynosi:
1-szy szereg śrub
FtwcRd1
FtwcRd11
FtRdadd
+
1.375
10
3
×
kN
⋅
=
:=
2-gi szereg śrub
FtwcRd2
FtwcRd21
FtRdadd
+
1.466
10
3
×
kN
⋅
=
:=
3-ci szereg śrub
FtwcRd3
FtwcRd31
FtRdadd
+
1.466
10
3
×
kN
⋅
=
:=
2-gi i 3-ci szereg śrub
FtwcRd23
FtwcRd231
FtRdadd
+
1.701
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Nośność poszczególnych szeregów śrub
1-szy szereg śrub
środnik słupa w strefie poprzecznego rozciagania
FtwcRd1
1.375
10
3
×
kN
⋅
=
pas słupa lokalnie zginany
FTfcRd1
303.602 kN
⋅
=
blacha czolowa zginana
FTepRd1
312.742 kN
⋅
=
nośność 1-go szeregu śrub jest ograniczona do wartości nośności obliczeniowej słupa
lokalnie zginanego
FtRd1
min FtwcRd1 FTfcRd1
,
FTepRd1
,
(
)
303.602 kN
⋅
=
:=
redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności środnika słupa przy scinaniu
<
FtRd1
303.602 kN
⋅
=
VwpRd
β
1.05
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
redukcja ze względu na obliczeniowa nośność pasa i środnika belki przy ściskaniu
<
FtRd1
303.602 kN
⋅
=
FcfrRd
1.438
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności środnika słupa przy sciskaniu
<
FtRd1
303.602 kN
⋅
=
FcwcRd
1.42
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
strona: 64
ostateczna nośność 1-go szeregu śrub
FtRd1
303.602 kN
⋅
=
2-gi szereg śrub
środnik słupa w strefie poprzecznego rozciagania
FtwcRd2
1.466
10
3
×
kN
⋅
=
pas słupa lokalnie zginany
FTfcRd2
284.746 kN
⋅
=
blacha czolowa zginana
FTepRd2
401.869 kN
⋅
=
środnik rygla w strefie rozciąganej
FtwrRd2
914.125 kN
⋅
=
nośność 2-go szeregu śrub jest ograniczonado awrtości nośności obliczeniowej pasa
słupa lokalnie zginanego
FtRd2
min FtwcRd2 FTfcRd2
,
FTepRd2
,
FtwrRd2
,
(
)
284.746 kN
⋅
=
:=
suma nośności obliczeniowej szeregów 1-go i 2-go
ΣFtRd12
FtRd1
FtRd2
+
588.348 kN
⋅
=
:=
redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności środnika słupa przy scinaniu
<
ΣFtRd12
588.348 kN
⋅
=
VwpRd
β
1.05
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
redukcja ze względu na obliczeniowa nośność pasa i środnika belki przy ściskaniu
<
ΣFtRd12
588.348 kN
⋅
=
FcfrRd
1.438
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności środnika słupa przy sciskaniu
<
ΣFtRd12
588.348 kN
⋅
=
FcwcRd
1.42
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
ostateczna nośność 2-go szeregu śrub
FtRd2
284.746 kN
⋅
=
3-ci szereg śrub
środnik słupa w strefie poprzecznego rozciagania
FtwcRd3
1.466
10
3
×
kN
⋅
=
pas słupa lokalnie zginany
FTfcRd3
369.988 kN
⋅
=
blacha czolowa zginana
FTepRd3
385.598 kN
⋅
=
środnik rygla w strefie rozciąganej
FtwrRd3
829.966 kN
⋅
=
nośność 3-go szeregu śrub jest ograniczonado awrtości nośności obliczeniowej pasa
słupa lokalnie zginanego
FtRd3
min FtwcRd3 FTfcRd3
,
FTepRd3
,
FtwrRd3
,
(
)
369.988 kN
⋅
=
:=
suma nośności obliczeniowej szeregów 1-go i 2-go i 3-go
ΣFtRd123
FtRd1
FtRd2
+
FtRd3
+
958.336 kN
⋅
=
:=
redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności środnika słupa przy scinaniu
<
ΣFtRd123
958.336 kN
⋅
=
VwpRd
β
1.05
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
redukcja ze względu na obliczeniowa nośność pasa i środnika belki przy ściskaniu
strona: 65
<
ΣFtRd123
958.336 kN
⋅
=
FcfrRd
1.438
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności środnika słupa przy sciskaniu
<
ΣFtRd123
958.336 kN
⋅
=
FcwcRd
1.42
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
suma nosności obliczeniowych szeregów szeregów 2-go i 3-go jako grupy
ΣFtRd23
FtRd2
FtRd3
+
654.734 kN
⋅
=
:=
redukcja nie jest wymagana
redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nosności środnika slupa przy rozciąganiu
liczonej dla szeregów 2-go i 3-go jako grupy.
<
ΣFtRd23
654.734 kN
⋅
=
FtwcRd23
1.701
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
redukcja ze wzgledu na wartość obliczeniowej nośności pasa słupa przy zginaniu liczonej
dla szeregów 2-go i 3-go jako grupy
>
ΣFtRd23
654.734 kN
⋅
=
FTfcRd23
679.584 kN
⋅
=
należy zredukować nosność 3-go szeregu srub
redukcja ze względu na na wartość obliczeniowej nośności blachy czolowej przy zginaniu
liczonej dla szeregów 2-go i 3-go jako grupy.
>
ΣFtRd23
654.734 kN
⋅
=
FTepRd23
615.894 kN
⋅
=
należy zredukować nośność 3-go szeregu śrub
redukcja ze względu na wartość obliczeniowej nośności środnika belki przy rozciąganiu
liczonej dla szeregów 2-go i 3-go jako grupy
<
ΣFtRd23
654.734 kN
⋅
=
FtwrRd23
1.158
10
3
×
kN
⋅
=
redukcja nie jest wymagana
FTRd23
min
ΣFtRd23 FTepRd23
,
FTfcRd23
,
(
)
615.894 kN
⋅
=
:=
ostatecznie nosność 3-go szeregu śrub po redukcji
FtRd31
FTepRd23
FtRd2
−
331.148 kN
⋅
=
:=
FtRd32
FTfcRd23
FtRd2
−
394.838 kN
⋅
=
:=
FtRd3
min FtRd31 FtRd32
,
(
)
331.148 kN
⋅
=
:=
Zestawienie nośności obliczeniowych poszczególnych rozciąganych szeregów
śrub
Nr. szeregu
hi [m]
FtRd(i) [kN]
1
h1
0.593m
:=
303.602
2
h2
0.473m
:=
284.476
3
h3
0.393m
:=
331.148
Nośność obliczeniowa przy zginaniu węzła
NplEd
Ar fy
⋅
γM0
3.685
10
3
×
kN
⋅
=
:=
<
NjEd
43.16 kN
⋅
=
0.05 NplEd
⋅
184.25 kN
⋅
=
MjRd
h1 FtRd1
⋅
h2 FtRd2
⋅
+
h3 FtRd3
⋅
+
444.862 kN m
⋅
⋅
=
:=
Wrunek nośności węzła przy zginaniu
MjEd
MjRd
0.517
=
strona: 66
warunek jest spełniony
Obliczeniowa nośność śrub przy ścinaniu
nośność na ścinanie w jednej płaszczyźnie
odleglość osiowa między skrajnymi łącznikami
>
Lj
550mm
:=
15d
360 mm
⋅
=
βLf
1
Lj
15 d
⋅
−
200 d
⋅
−
0.96
=
:=
αv
0.6
:=
FvRd
βLf
αv fub
⋅
A
⋅
γM2
⋅
208.372 kN
⋅
=
:=
nośność na docisk
e2
50mm
:=
k1
min 2.8
e2
d0
⋅
1.7
−
1.4
w
d0
1.7
−
⋅
,
2.5
,
2.5
=
:=
pmin
80mm
:=
αb
min
e1
3 d0
⋅
pmin
3 d0
⋅
,
fub
fu
,
1.0
,
0.641
=
:=
FbRd
k1
αb
⋅
fu
⋅
d
⋅
tp
⋅
γM2
264.615 kN
⋅
=
:=
obliczeniowe nośność pojedyńczej śruby na ścinanie
FvRd
min FvRd FbRd
,
(
)
208.372 kN
⋅
=
:=
suaryczna obliczeniowa nośność na ścinanie tych śrub, które nie są przeznaczone do
przeniesienia
ΣFvRd4
2 FvRd
⋅
416.744 kN
⋅
=
:=
sumaryczna obliczeniowa nośność na ścinanie tych śrub, które są przeznaczone do
przeniesienia rozciagania
ΣFvRd123
6 FvRd
⋅
1.25
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Warunek nosności wezła przy ścinaniu
<
VjEd
88.01 kN
⋅
=
min
ΣFvRd4
0.4
1.4
ΣFvRd123
⋅
,
357.209 kN
⋅
=
warunek jest spełniony
7. NOŚNOŚĆ PRZEGUBOWEJ PODSTAWY SŁUPA
Określenie nośności przegubowej stopy stalowej sprowadza sie do wyznaczenia niżej
wymienionych obliczeniowych nośności części podstawowych węzła:
betonu ściskanego wraz z podlewką
blachy podstawy zginanej w strefie ściskania
Dane
siła podłużna w słupie
NEd
100.11kN
:=
gatunek stali podstawy
S275
granica plastyczności
fyp
275
N
mm
2
:=
γM0
1.0
:=
współczynnik częściowy
strona: 67
γc
1.5
:=
współczynnik częściowy dla betonu
Charakterystyki przekroju słupa
Dwuteownik walcowan IPE 550
wysokość przekroju
hc
550mm
:=
grubość stopki
tf
17.2mm
:=
grubość środnika
tw
11.1mm
:=
szerokość stopki
bc
210mm
:=
promień zaokrąglenia
r
24mm
:=
Blacha podstawy
wysokość
hp
650mm
:=
szerokość
bp
250mm
:=
grubość
tp
20.0mm
:=
Fundament betonowy
df
750mm
:=
długość
szerokość
bf
750mm
:=
wysokość
hf
500mm
:=
beton
C25
30
wytrzymałość charakterystyczna na ściskanie
fck
25
N
mm
2
:=
wytrzymałość obliczeniowa na ściskanie
γc
1.5
:=
αcc
1.0
:=
fcd
αcc fck
⋅
γc
16.667
N
mm
2
⋅
=
:=
Obliczeniową nośność blachy podstawy przy zginaniu w strefie docisku, z uwzględnieniem
nośności podlewski oraz nośności betonu, na której podstawa słupa jest rozmieszczona,
przyjmuje się analogicznie jak w przypadku zastępczego króćca teowego.
Wytrzymałośc obliczenia na docisk pod płytą podstawy
Powierzchnia kontaktu płyty podstawy z fundamentem
Ac0
hp bp
⋅
1.625
10
5
×
mm
2
⋅
=
:=
Maksymalne obliczeniowe pole rozkładu obciążenia
Ac1
df bf
⋅
5.625
10
5
×
mm
2
⋅
=
:=
≤
α
Ac1
Ac0
1.861
=
:=
3 0
,
Uśredniona ytrzymałość obliczeniowa na docisk
βj
2
3
:=
fjd
α βj
⋅
fcd
⋅
20.672
N
mm
2
⋅
=
:=
Maksymalny wysięg strefy docisku
c
tp
fyp
3fjd
γM0
⋅
⋅
42.115 mm
⋅
=
:=
strona: 68
Obliczeniowa nośność przy ściskaniu króćca teowego 1
szerokość efektywna
beff1
hp
hc
−
2
tf
+
c
+
109.315 mm
⋅
=
:=
ponieważ
długość efektywna
>
c
42.115 mm
⋅
=
bp
bc
−
2
20 mm
⋅
=
leff1
bp
250 mm
⋅
=
:=
Powierzchnia kontaktu zastępczego króćca teowego 1 z fundamentem
Ac0
beff1 leff1
⋅
2.733
10
4
×
mm
2
⋅
=
:=
Maksymalne obliczeniowe pole rozkładu obciążenia dla króćca teowego 1
Ac1
beff1
df
hp
−
2
+
leff1
2
bf
bp
−
2
⋅
+
⋅
1.195
10
5
×
mm
2
⋅
=
:=
≤
α
Ac1
Ac0
2.091
=
:=
3.0
Obliczeniowa nośność na docisk
FRdu1
Ac0 fcd
⋅
Ac1
Ac0
⋅
952.398 kN
⋅
=
:=
lecz nie wiecej niż:
3Ac0 fcd
⋅
1.366
10
3
×
kN
⋅
=
Obliczeniowa wytrzymałość połączenia na docisk
fjd1
βj FRdu1
⋅
beff1 leff1
⋅
23.233
N
mm
2
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność przy ściskaniu króćca teowego 1
FCRd1
fjd beff1
⋅
leff1
⋅
564.954 kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność przy ściskaniu króćca teowego 2
leff2
hp
2beff1
−
431.369 mm
⋅
=
:=
szerokość efektywna
beff2
tw
2c
+
95.331 mm
⋅
=
:=
długość efektywna
Powierzchnia kontaktu zastępczego króćca teowego 2 z fundamentem
Ac0
beff2 leff2
⋅
4.112
10
4
×
mm
2
⋅
=
:=
Maksymalne obliczeniowe pole rozkładu obciążenia dla króćca teowego 2
Ac1
leff2 beff2
2
bf
beff2
−
2
⋅
+
⋅
3.235
10
5
×
mm
2
⋅
=
:=
<
α
Ac1
Ac0
2.805
=
:=
3.0
Obliczeniowa nośność na docisk
FRdu2
Ac0 fcd
⋅
Ac1
Ac0
⋅
1.922
10
3
×
kN
⋅
=
:=
lecz nie wiecej niz:
3Ac0 fcd
⋅
2.056
10
3
×
kN
⋅
=
strona: 69
Obliczeniowa wytrzymałość połączenia na docisk
fjd2
βj FRdu2
⋅
beff2 leff2
⋅
31.165
N
mm
2
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność przy ściskaniu króćca teowego 2
FCRd2
fjd beff2
⋅
leff2
⋅
850.107 kN
⋅
=
:=
Obliczeniowa nośność blachy podstawy słupa
NjRd
2FCRd1
FCRd2
+
1.98
10
3
×
kN
⋅
=
:=
Warunek nośności
NEd
NjRd
0.051
=
Warunek spełniony
strona: 70
strona: 71
strona: 72
∞
strona: 73
strona: 74
kN
m
strona: 75
strona: 76
strona: 77
strona: 78
strona: 79
strona: 80
strona: 81
strona: 82
mm
strona: 83
strona: 84
strona: 85
strona: 86
strona: 87