Całkowita energia W elektronu jest największa w punkcie nieskończenie
oddalonym od jądra, gdzie jej wartość jest równa zeru. Pozostałe wartości
energii całkowitej na orbitach wokół jądra są ujemne.
Przeniesienie cząstki z orbity o mniejszym promieniu na orbitę
o większym promieniu wymaga dostarczenia energii "W równej ró\
nicy energii
"
"
"
cząstki na tych orbitach.
Przy zmniejszaniu promienia orbity od nieskończoności do zera energia
potencjalna cząstki maleje od zera do minus nieskończoności przyjmując
kolejno wartości pośrednie.
Stwierdzono, \
e nie występuje przypadek  spadania elektronów na jądra
atomowe.
Elektrony nie mogą poruszać się po dowolnych orbitach, odpowiednich do
ich energii, lecz tylko po ściśle określonych orbitach. Pozostałe orbity
zawsze pozostają nie zajęte.
Wartości całkowitej energii elektronów w atomach mają charakter dyskretny
(pojedynczy) a nie ciągły.
Na orbicie nie mo\
e być więcej ni\
dwa elektrony o tej samej energii. Ta
zasada nosi nazwę  zakazu Pauliego .
W obrębie atomu nie mo\
e być więcej ni\
dwa elektrony o tej samej wartości
energii.
Orbitami dozwolonymi nazywa się orbity, na których mogą przebywać
elektrony. Występujące między nimi orbity, które nie mogą być obsadzone
nazywa się poziomami zabronionymi. Wartości energii całkowitej
odpowiadające orbitom dozwolonym nazywa się dozwolonymi poziomami
energetycznymi.
Ka\
da zmiana energii w atomie mo\
e odbywać się tylko w sposób
skokowy.  Porcjowana wymiana energii otrzymała nazwę wymiany
kwantowej.
Kwanty są porcjami energii. Kwanty energii promienistej nazywa się
fotonami.
W stanie normalnym atomy dą\
ą do zachowania minimum energii
potencjalnej w swojej strukturze wewnętrznej. Oznacza to, \
e elektrony
obsadzają mo\
liwie najni\
sze poziomy energetyczne (tylko dozwolone).  Tak
jest w stanie równowagi.