PRAGMATYZM

Nurt filozoficzny końca XIX wieku rozwijający się w Stanach Zjednoczonych, uznający działanie
(doświadczanie) za podstawę poznania (

knowing by doing

).

PROGRESYWIZM

Na gruncie filozofii pragmatyzmu rozwinął się progresywizm pedagogiczny (Dewey, Clipatrick) postulujący
ciągły i nieustanny progres, rozwój człowieka – poprzez aktywne działanie, doświadczanie, rozwiązywanie
problemów i niejasności.

POZNANIE PRZEZ DZIAŁANIE

Dziecko poznaje otaczającą go rzeczywistość poprzez działanie, poprzez doświadczanie (badanie, dotykanie),

poprzez żywą interakcję ze środowiskiem. Dewey postuluje o tworzenie „mini laboratoriów” dla dzieci

(w szkołach, domach), gdzie mogłyby swobodnie doświadczać, badać świat.

KRYTYKA ABSOLUTYZMU

Krytyka prawd, przekonań, światopoglądów uznanych za jedyne, prawdziwe i słuszne.

W praktyce odnoszące się często do np.: łamania stereotypów, twórczego, kreatywnego myślenia,

innowacyjności, otwartości na inne rozwiązania lub opisy rzeczywistości

KSZTAŁCENIE PROBLEMOWE

Interakcje człowieka ze środowiskiem, z rzeczywistością generują problemy, zagadki, niejasności,

wymagające przezeń rozwiązania. Wychowanie ma dostarczać umiejętności, które pozwolą poradzić sobie

z tymi sytuacjami problemowymi, z którymi człowiek ma do czynienia każdego dnia. Szkoła, nauczyciel,

dorosły powinien umiejętnie stawiać przed dzieckiem takie problemy,

stwarzać sytuacje wymagające od dziecka podejmowania decyzji, analizowania,

syntezowania, szukania rozwiązania, tworzenia, etc.

KRYTYKA SYSTEMU LEKCYJNEGO

J. Dewey krytykuje tradycyjny system przedmiotowy (co jest ośrodkiem korelacji przedmiotów szkolnych?).

Człowiek nie myśli tylko matematycznie, tylko historycznie, tylko społecznie, etc. (jedność życia społecznego).

NAUCZYCIEL-ORGANIZATOR

Nie jest nauczycielem autorytarnym, narzucającym rozwiązania, odpowiedzi i interpretacje. Jest otwarty na

indywidualność dziecka. Jest organizatorem procesu wychowawczego. Umiejętnie stawia przed dzieckiem

problemy, sytuacje „wymuszające” na dziecku poszukiwanie rozwiązań, odpowiedzi na pytania,

które stawia przed nim sytuacja, rzeczywistość, świat.

ZAPAMIĘTAJ

Dewey uważał, że celem wychowania jest rozwój, tj. taka rekonstrukcja doświadczeń, dzięki której

uzyskuje się kontrolę nad następnymi doświadczeniami. Uczenie się przez doświadczenie,

dzięki rozwiązywaniu problemów, powoduje, że edukacja jest procesem, w trakcie którego

następuje ciągłe rekonstruowanie doświadczeń – pogłębianie doświadczeń poprzednich

oraz dostarczanie nowych.

za: Bogusław Milerski

PEŁNY AKT MYŚLENIA

1.ODCZUCIE TRUDNOŚCI – pojawienie się problemu

(czegoś nie wiem, coś jest nie tak)

2.OKRESLENIE TRUDNOŚCI – zidentyfikowanie problemu

(czego nie wiem, co jest problemem?)

3.BADANIE PROBLEMU – przypuszczalne rozwiązania

(jak to rozwiązać? Co to może być?)

4.WYPROWADZANIE WNIOSKÓW – hipoteza wstępna

(najprawdopodobniej to będzie…)

5.TESTOWANIE HIPOTEZY – sprawdzanie w działaniu

(czy to dobre rozwiązanie? czy to dobra odpowiedź?)

!!!