1

2

1.

Jakie są drogi podawania leków?

2.

Które drogi wykorzystujemy najczęściej w
resuscytacji krążeniowo – oddechowej?

3.

Dlaczego dążymy do uzyskania dostępu
dożylnego?

4.

Jakie jest wykorzystanie drogi doszpikowej
i dotchawiczej do podawania leków?

3

4

droga dożylna

droga domięśniowa

droga podskórna

droga doszpikowa

droga dotchawicza

droga przezskórna

droga podjęzykowa

droga doustna

droga doodbytnicza

5

droga do

droga do

droga do

droga doż

ż

ż

żylna

ylna

ylna

ylna

droga domięśniowa

droga podskórna

droga

droga

droga

droga doszpikowa

doszpikowa

doszpikowa

doszpikowa

droga dotchawicza

droga dotchawicza

droga dotchawicza

droga dotchawicza

droga przezskórna

droga podjęzykowa

droga doustna

droga doodbytnicza

6

Dostęp do układu krążenia podczas

resuscytacji krążeniowo-oddechowej
umożliwia :

Podawanie leków

Podawanie płynów

Pobieranie próbek krwi

Wprowadzenie przez żyłę
elektrody do stymulacji
wewnątrzjamowej serca.

7

Najlepszy do podawania leków w RKO.

Szybsze rozprowadzenie leku w porównaniu do
innych dróg.

Preferowanym miejscem dostępu są żyły centralne.

Najczęściej wykorzystywane
są żyły obwodowe:

powierzchowne żyły na kończynach górnych

żyła szyjna zewnętrzna

żyła udowa

8

9

Przydatne zasady:

Przydatne zasady:

Przydatne zasady:

Przydatne zasady:

Niewielkie nachylenie głowy w dół
o 15⁰ sprzyja lepszemu wypełnianiu
się żyły.

śyła ta lepiej się wypełnia, gdy
uciśnie się ją w odcinku proksymalnym,
tuż nad obojczykiem.

Do nakłucia tej żyły lepiej służy metoda Seldingera
niż kaniula na igle.

10

Leki podawane tą drogą
najszybciej docierają do
serca.

śyły centralne położone
są głębiej, dość blisko
tętnic, nerwów i innych
ważnych struktur.

Kaniulacja wymaga dużych umiejętności,
doświadczenia oraz odpowiedniego sprzętu.

Zwykle konieczne jest przerwanie
resuscytacji, aby założyć wkłucie.

11

śyły centralne na których

zakładamy wkłucia:

śyła szyjna wewnętrzna

śyła podobojczykowa

Sprzęt stosowany do założenia

wkłucia:

Cewnik na igle, dłuższy od
stosowanych na żyłach obwodowych

Cewnik Seldingera

12

Podczas resuscytacji najczęściej korzysta

się z drogi do

drogi do

drogi do

drogi doż

ż

ż

żylnej.

ylnej.

ylnej.

ylnej.

Trudności z uzyskaniem dostępu dożylnego:

ciężka hipowolemia

hipotermia

uszkodzenie żył obwodowych

masywne obrzęki

brak doświadczenia

wykonującego wkłucie

droga dotchawicza
droga doszpikowa

13

Kt

Kt

Kt

Któ

ó

ó

óre leki mo

re leki mo

re leki mo

re leki moż

ż

ż

żna poda

na poda

na poda

na podać

ćć

ć????

W

W

W

W

azopresyna

azopresyna

azopresyna

azopresyna

L

L

L

L

ignokaina

ignokaina

ignokaina

ignokaina

A

A

A

A

drenalina

drenalina

drenalina

drenalina

N

N

N

N

alokson

alokson

alokson

alokson

A

A

A

A

tropina

tropina

tropina

tropina

14

Technika podawania:

Dawkę leku należy zwi

zwi

zwi

zwię

ę

ę

ększy

kszy

kszy

kszyć

ćć

ć 3

3

3

3 –

––

– 10 krotnie

10 krotnie

10 krotnie

10 krotnie

w stosunku do

w stosunku do

w stosunku do

w stosunku do dawki dożylnej.

Rozcie

Rozcie

Rozcie

Rozcień

ń

ń

ńczy

czy

czy

czyć

ćć

ć lek w 10

lek w 10

lek w 10

lek w 10-

-

-

-20 ml wody do iniekcji

20 ml wody do iniekcji

20 ml wody do iniekcji

20 ml wody do iniekcji

i podać go do tchawicy.

Następnie należy wykona

wykona

wykona

wykonać

ćć

ć 4

4

4

4-

-

-

-5 oddech

5 oddech

5 oddech

5 oddechó

ó

ó

ów

w

w

w

ratowniczych.

15

Kt

Kt

Kt

Któ

ó

ó

órych lek

rych lek

rych lek

rych lekó

ó

ó

ów

w

w

w nie mo

nie mo

nie mo

nie moż

ż

ż

żna

na

na

na poda

poda

poda

podać

ćć

ć????

Amiodaron

Amiodaron

Amiodaron

Amiodaron

Wodorow

Wodorow

Wodorow

Wodorowę

ę

ę

ęglan sodu

glan sodu

glan sodu

glan sodu

Soli wapnia

Soli wapnia

Soli wapnia

Soli wapnia

16



Stosowane jest cz

ęś

ciej u dzieci.



Miejsca podania:

2 cm poni

ż

ej guzowato

ś

ci piszczelowej,

na stronie przednio – przy

ś

rodkowej

2 cm proksymalnie w stosunku do kostki
przy

ś

rodkowej

* Tylno-dystalna cz

ęść

nasady ko

ś

ci promiennej

*Przednia powierzchnia głowy ko

ś

ci ramieniowej

17

Można zaaspirować szpik kostny do badań takich
jak gazometria krwi żylnej, pomiar poziomu
glukozy, elektrolitów, stężenia hemoglobiny.

Leki osiągają pożądane stężenie w osoczu w czasie
porównywalnym do leków wstrzykniętych do żyły
centralnej.

Osiągnięcie efektywnego stężenia leku we krwi
jest bardziej niezawodne.

18

1.

Dostęp dożylny można uzyskać kaniulując
żyłę obwodową lub centralną.

2.

Dostęp centralny umożliwia szybsze
rozprowadzenie leku w organizmie niż dostęp
obwodowy, ale wymaga on specjalistycznych
umiejętności oraz odpowiedniego sprzętu.

3.

Gdy nie można uzyskać dostępu żylnego, należy
podać leki drogą doszpikową lub dotchawiczą,
pamiętając o dostosowaniu dawki.

4.

Dostęp doszpikowy jest uważany za bardziej
niezawodny niż dotchawiczy.