biblioteczka
monograficzna
34
Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne
Wa da po sta wy: po sta wy sko lio tycz ne.
Miej sce za jęć: ba sen 25 m o głę bo ko ści 1,20–1,60 m.
Wiek ćwi czą cych: I etap kształ ce nia (7–10 lat)
Licz ba ćwi czą cych: 12 ćwi czą cych.
Przy bo ry i przy rzą dy: strój ką pie lo wy, de ski pły wac -
kie, pił ki siat ko we, ob rę cze.
Ce le głów ne:
l
umie jęt no ści: po zna nie za sad gier i za baw, uczeń
po tra fi wy ko rzy stać za sób gier i za baw po zna nych
na lek cjach;
l
mo to rycz ność: uczeń po pra wi si łę mię śnio wą, wy -
trzy ma łość, ko or dy na cję ner wo wo -mię śnio wą;
l
wia do mo ści: naj częst sze wa dy po sta wy, przy czy ny
ich wy stę po wa nia, spo sób ko rek cji;
l
ak cent wy cho waw czy: ukie run ko wa nie uczniów
do sa mo dziel ne go wy ko ny wa nia ćwi czeń oraz re -
ali za cji za dań in dy wi du al nie i w gru pie.
n
RO BERT
MA KUCH
Atlas
ćwi czeń
– sce na riu sze za jęć z gim na sty ki ko rek cyj nej
Tok lekcyjny
Nazwa i opis ćwiczenia
Dozowanie
Uwagi
I. Część wstępna
Czynności
organizacyjne,
motywacja do
zajęć.
n
Zbiór ka (ustawienie w podkowę): powitanie, sprawdzenie
obecności, podanie zadań lekcji.
2’
Rozgrzewka
ogólna na lądzie
(w staniu)
n
Pw – pozycja w rozkroku: krążenia RR w przód z podskokami;
powrót do pw.
10×
Metoda naśladowcza – ścisła
n
Pw – postawa zasadnicza: wymachy (np. w górę), klaśnięcia
pod kolanem, wymachy (np. w tył), uderzenia dłonią w stopę,
następnie to samo z NL; powrót do pw.
12×
n
Pw – pozycja w rozkroku: skrętoskłony z dotknięciem do
prawej i lewej części stopy; na koniec – postawa swobodna.
20”
Gry i za ba wy w ko rek cji wad po sta wy
biblioteczka
monograficzna
nr 3 marzec 2010
35
Tok lekcyjny
Nazwa i opis ćwiczenia
Dozowanie
Uwagi
n
Pw – pozycja w małym rozkroku tyłem do siebie: ćwiczący
chwytają się w górze za dłonie – jednoczesne skłony boczne;
powrót do pw.
10×
Wchodząc do wody nie wolno
wskakiwać!
Zabawa
ożywiająca
w wodzie
„Traf pił ką w prze ciw ni ka”
Uczest ni cy gry po dzie le ni na 2 ze spo ły (w ze spo łach mu si być
pa rzy sta licz ba dzie ci, je den ze spół np. bez czep ków), sto ją
na wy zna czo nym te re nie ba se nu, za wod ni cy sta ra ją się zła pać
pił kę i tra fić nią w za wod ni ka dru ży ny prze ciw nej. Przed tra fie -
niem mo żna bro nić się uciecz ką, uni kiem lub za nur ko wa niem.
Po tra fie niu, pił kę prze ka zu je się ze spo ło wi, któ re go za wod nik zo -
stał tra fio ny. Gra trwa np. 2 min. Wy gry wa ze spół, któ ry zdo bę -
dzie wię cej punk tów. Przy du żej licz bie dzie ci mo żna grać dwie -
ma pił ka mi.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
Roz grzew ka spe -
cjal na w wo dzie
(„roz pły wa nie”)
n
Pływanie stylem klasycznym: do połowy basenu
i z powrotem.
1×
Tempo wolne.
II. Część główna A
Ćwi cze nie
wzmac nia ją ce m.
brzu cha i m. po -
ślad ków
n
Le że nie na brzu chu na wo dzie, rę ce trzy ma ją brzeg ba se nu.
Ener gicz ne zgię cie nóg w sta wach bio dro wych, z do pro wa dze -
niem do pio no we go ich usta wie nia. Na stęp nie ener gicz ny wy -
prost nóg w sta wach bio dro wych z po wro tem do le że nia na wo -
dzie.
2×5’
Metoda zadaniowa – ścisła
Za ba wa roz wi ja -
ją ca układ od de -
cho wy.
„Pły wak i nu rek”
Uczest ni cy, do bra ni pa ra mi, sto ją w wo dzie przy brze gu ba se nu.
Na sy gnał pro wa dzą ce go roz po czy na ry wa li za cję pierw sza pa ra:
je den z pa ry nur ku je, a dru gi pły nie z mak sy mal ną pręd ko ścią.
W mo men cie wy nu rze nia się „nur ka” pro wa dzą cy gwi żdże – jest
to znak do za trzy ma nia „pły wa ka”. Pro wa dzą cy za pi su je po ko na -
ną przez nie go od le głość. Ko lej no star tu ją wszyst kie pa ry,
po czym na stę pu je zmia na ról w pa rach. Wy gry wa pa ra, któ ra po -
ko na ła naj dłu ższy dy stans.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
Ćwi cze nie
wzmac nia ją ce m.
po ślad ków, m.
brzu cha; roz cią -
ga ją ce mm kl.
pier sio wej
n
Le że nie na brzu chu, rę ce ugię te, trzy ma ją de skę przy gło wie
– ta kże nad po wierzch nią wo dy: no gi wy ko nu ją ru chy wio słu ją -
ce do krau la (lub sty lu kla sycz ne go). Wy dech do wo dy z jed no -
cze snym głę bo kim za nu rze niem gło wy i bar ków.
0,5 basenu
Metoda zadaniowa – ścisła
Ćwi cze nie na -
ucza ją ce po głę -
bo kie go wde chu
i wspo ma ga ją ce
wy dech
n
Przy siad w wo dzie w za nu rze niu do szyi: Mak sy mal ny wdech
no sem. Wy nu rze nie tu ło wia na szczy cie wde chu i po now ny
przy siad z za nu rze niem do szyi i mak sy mal nym wy de chem
usta mi.
5×
Metoda zadaniowa – ścisła
Ćwi cze nie
wzmac nia ją ce
mm po ślad ków,
mmm wy skle pia -
ją ce sto py, roz -
cią ga ją ce mm kl.
pier sio wej
n
Le że nie na ple cach, rę ce wy pro sto wa ne, wy cią gnię te
przed sie bie, w dło niach de ska: no gi wy ko nu ją ru chy wio słu ją -
ce do sty lu kla sycz ne go z za ak cen to wa niem przed łu żo nej fa zy
po śli zgu po ode pchnię ciu się no ga mi.
1
basen
1’
Metoda zadaniowa – ścisła
biblioteczka
monograficzna
36
Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne
Tok lekcyjny
Nazwa i opis ćwiczenia
Dozowanie
Uwagi
III. Część główna B
Za ba wa sprzy ja -
ją ca elon ga cji
krę go słu pa
„Jak najdalej pod wodą”
Uczest ni cy za ba wy star tu ją ko lej no z wo dy, z od bi cia od brze gu
ba se nu. W za nu rze niu sta ra ją się prze pły nąć jak naj dłu ższy dy -
stans pod wo dą. W miej scu, w któ rym ćwi czą cy wy nu rzy się
– sta je. Je że li wcze śniej ćwi czą cy wy nu rzy do wol ną część cia ła,
pro wa dzą cy co fa go do miej sca, w któ rym to na stą pi ło. Wy gry wa
dziec ko, któ re do pły nie naj da lej.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
Ćwi cze nie
wzmac nia ją ce
mm po ślad ków
i mm brzu cha
n
Leżenie na brzuchu, deska pod brzuchem: nogi wykonują
ruchy wiosłujące na kraula.
1 basen
Metoda zabawowa – klasyczna
Za ba wa sprzy ja -
ją ca elon ga cji
krę go słu pa.
„Pocz ta”
Uczest ni cy usta wie ni w dwóch sze re gach, twa rza mi do sie bie, od -
le głość mię dzy uczest ni ka mi w sze re gach oko ło 1 m. Za wod nik
sto ją cy na po cząt ku sze re gów kła dzie się na wo dzie i jest prze su -
wa ny po wo dzie przez po zo sta łych part ne rów na ko niec sze re gu.
Tam sta je w sze re gu i po ma ga prze su wać ko lej nych za wod ni ków.
Za ba wa koń czy się, gdy za wod ni cy wró cą na swo je miej sca.
2’
Metoda zadaniowa – ścisła
Zabawa
sprzyjająca
elongacji
kręgosłupa
„Pił ka to czo na”
Ka żdy z uczest ni ków do sta je pił kę siat ko wą. Uczest ni cy usta wie ni
przy brze gu ba se nu. Przed ka żdym z nich na wo dzie le ży pił ka.
Na sy gnał pro wa dzą ce go za wod ni cy pły ną do dru gie go brze gu
ba se nu po py cha jąc pił kę gło wą za nu rzo ną w wo dzie. Pił ki nie
wol no do tknąć rę ką. Wy gry wa dziec ko, któ re naj szyb ciej do pły -
nie z pił ką do dru gie go brze gu po peł nia jąc naj mniej błę dów, któ -
ry mi są: do tknię cie pił ki rę ką, po pchnię cie pił ki gło wą nie za nu -
rzo ną w wo dzie.
3’
Metoda zabawowa – klasyczna
Gra roz wi ja ją ca
układ od de cho -
wy
„Nur ko wa nie przez ob ręcz”
Uczest ni ków za ba wy dzie li my na dwa ze spo ły. Pierw szy ze spół
stoi w sze re gu w od le gło ści ok. 1–1,5 m od sie bie, trzy ma ją
pod wo dą przed so bą usta wio ne pio no wo ob rę cze. Za wod ni cy
dru gie go ze spo łu star tu ją ko lej no do wo dy, z od bi cia od brze gu
ba se nu, sta ra jąc się prze pły nąć pod wo dą przez wszyst kie ob rę -
cze bez wy nu rza nia się.. za ka żdą ob ręcz, przez któ rą prze pły nie
dziec ko, je go ze spół otrzy mu je 1 punkt. Po wy ko na niu za da nia
przez wszyst kich za wod ni ków, na stę pu je zmia na ról ze spo łów.
Wy gry wa ze spół, któ ry zdo bę dzie wię cej punk tów.
3’
Metoda zabawowa – klasyczna
Za ba wa wzmac -
nia ją ca mm po -
stu ral ne i do sko -
na lą ca pły wa nie
„Szyb ko do part ne ra”
Uczest ni cy za ba wy do bie ra ją się w pa ry. Za wod ni cy ka żdej pa ry
sto ją po prze ciw nych stro nach ba se nu w wo dzie na prze ciw ko
sie bie. Na sy gnał pro wa dzą ce go pły ną do sie bie trzy ma jąc de -
skę przed so bą do mo men tu ze tknię cia się de sek. wy gry wa ta
pa ra, któ ra do ko na te go pierw sza.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
IV.Część końcowa
Zabawa
uspokajająca
„Po licz do pię ciu”
Uczest ni cy do bie ra ją się pa ra mi i sta ją prze ciw so bie za nu rze ni
do pier si trzy ma jąc się za pra we dło nie. Na sy gnał pro wa dzą ce -
go obaj wy ko nu ją przy siad za nu rza jąc się pod wo dą. Pa trząc
na sie bie li czą do 5. prze ka zu jąc rów no cze śnie od po wied nia licz -
bę pal ców le wej rę ki. Wy gry wa dziec ko, któ re po zo sta nie
pod wo dą do mo men tu do li cze nia do 5.
3’
Metoda zabawowa – klasyczna
Wyjście z wody.
n
Zbiórka, odliczanie, omówienie lekcji, pożegnanie
biblioteczka
monograficzna
nr 3 marzec 2010
37
Wa da po sta wy: ple cy okrą głe, po sta wy sko lio tycz ne.
Miej sce za jęć: ba sen 25 m o głę bo ko ści 1,20–1,60 m.
Wiek ćwi czą cych: II etap kształ ce nia (11–13 lat)
Licz ba ćwi czą cych: 14 dziew cząt i chłop ców.
Przy bo ry i przy rzą dy: strój ką pie lo wy, ręcz nik, pi łecz -
ki do te ni sa, sto ło we go, de ski pły wac kie, rur ki pły wac -
kie, po jem ni ki z ko ra li ka mi, sto per, roz cią gli wa gu ma.
Ce le głów ne:
l
umie jęt no ści: do sko na le nie ćwi czeń roz cią ga ją -
cych mię śnie klat ki pier sio wej;
l
mo to rycz ność: uczeń po zna za sób ćwi czeń roz cią -
ga ją cych mię śnie klat ki pier sio wej;
l
wia do mo ści: naj częst sze wa dy po sta wy, przy czy ny
ich wy stę po wa nia, spo sób ko rek cji;
l
ak cent wy cho waw czy: kształ to wa nie od po wie dzial -
no ści za wła sne bez pie czeń stwo i zdro wie, współ -
pra ca ze współ ćwi czą cy mi.
Ćwiczenia rozciągające mięśnie klatki piersiowej
Tok lekcyjny
Nazwa i opis ćwiczenia
Dozowanie
Uwagi
I. Część wstępna
Czyn no ści or ga -
ni za cyj ne, mo ty -
wa cja do za jęć.
n
Zbiór ka (ustawienie w podkowę): powitanie, sprawdzenie
obecności, podanie zadań lekcji.
2’
Roz grzew ka
ogól na na lą dzie
(w sta niu)
n
Pw – po zy cja w roz kro ku: RR trzy ma ją koń ce ręcz ni ka – prze -
no sy RR w tył i w przód; po wrót do pw.
10×
Metoda naśladowcza – ścisła
n
Pw – po zy cja w lek kim roz kro ku: ob szer ne krą że nia bio der; po -
wrót do pw.
8 × w L
8 × w P
n
Pw – pozycja w wykroku: skłon w przód do nogi wykrocznej;
powrót do pw.
8 ×
n
Pw – po sta wa za sad ni cza w usta wie niu ty łem do sie bie, koń -
czy ny gór ne w bok, ćwi czą cy opie ra ją się ple ca mi: wy so kie
wy ma chy no gi w gó rę; po wrót do pw.
10 ×
Wchodząc do wody nie wolno wskakiwać!
Za ba wa oży wia ją -
ca w wo dzie
„Wy ścig par z nur ko wa niem”
Uczest ni cy do bra ni pa ra mi sto ją je den za dru gim na li nii star tu.
Na sy gnał pro wa dzą ce go sto ją cy z przo du wy ko nu ją roz krok,
a sto ją cy za ni mi nur ku ją, prze pły wa ją mię dzy no ga mi part ne ra
i sta ją przed nim w roz kro ku w od le gło ści oko ło 1–1,5 m. Na -
stęp nie nur ku ją za wod ni cy sto ją cy z ty łu itd. Wy gry wa pa ra, któ ra
szyb ciej znaj dzie się na wy zna czo nej li nii me ty, od da lo nej od li nii
star tu o ok. 8–10 m.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
biblioteczka
monograficzna
38
Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne
Tok lekcyjny
Nazwa i opis ćwiczenia
Dozowanie
Uwagi
Roz grzew ka spe -
cjal na w wo dzie
(roz pły wa nie)
n
Pływanie stylem klasycznym.
n
Pływanie stylem grzbietowym.
1 basen
Tempo dowolne – wolno.
II. Część główna A
Ćwiczenie
oddechowe
n
Pw – sto jąc w wo dzie w za nu rze niu do pa sa: wdech no sem, na -
stęp nie sil ne dmuch nię cie na wo dę, aby wy pry snę ła z dło ni.
5×
Metoda zadaniowa – ścisła
Ćwi cze nie
wzmac nia ją ce
mm ob rę czy bar -
ko wej
n
Pw – le żąc na wo dzie na brzu chu, dło nie trzy ma ją brzeg ba se -
nu: ślizg po wo dzie w przód przez ugię cie rąk, a na stęp nie
ślizg w tył przez wy prost rąk
2 × 10’
Metoda zadaniowa – ścisła
Za ba wa roz wi ja -
ją ca układ od de -
cho wy
„Czy ja pi łecz ka szyb ciej”
Uczest ni cy usta wie ni ty łem do brze gu ba se nu na płyt kiej wo dzie.
Przed ka żdym z nich le ży pi łecz ka do te ni sa sto ło we go. W od le -
gło ści oko ło 5 m, przed ni mi znaj du je się roz cią gnię ta w po przek
ba se nu li na wy zna cza ją ca li nię me ty. Na sy gnał pro wa dzą ce go
uczest ni cy za ba wy dmu cha jąc pi łecz ki przed so bą idą w stro nę
me ty. Pi łe czek nie wol no do ty kać żad ną czę ścią cia ła. Wy gry wa
dziec ko, któ re go pi łecz ka naj szyb ciej do tknie li ny na li nii me ty.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
Ćwiczenie
rozciągające mm
kl. piersiowej
n
Pw – sto jąc ty łem do brze gu ba se nu w za nu rze niu po szy ję, rę -
ce wy pro sto wa ne, wy cią gnię te w bok, dło nie trzy ma ją brzeg
ba se nu: krok w przód bez od ry wa nia dło ni od brze gu ba se nu.
10 ×
Metoda zadaniowa – ścisła
Ćwi cze nie
wzmac nia ją ce
mm ścią ga ją ce
ło pat ki i roz cią ga -
ją ce mm kl. pier -
sio wej
n
Utrzy my wa nie się na wo dzie, gło wa nad wo dą, no gi ugię te,
mię dzy no ga mi trzy ma na de ska, rę ce wy pro sto wa ne, wy cią -
gnię te w bok: pły nię cie w przód przez za gar nia nie rę ko ma wo -
dy do ty łu.
2’
Metoda zadaniowa – ścisła
III. Część główna B
Ćwiczenie
oddechowe
n
Pw – przy siad w wo dzie z za nu rze niem ca łe go cia ła, w ustach
znaj du je się rur ka o śred ni cy 1–2 cm; jej dru gi ko niec znaj du je
się nad wo dą: od dy cha nie pod wo dą przez rur kę.
30”
Metoda zadaniowa – ścisła
Uwaga na zakrztuszenie się wodą!
Za ba wa sprzy ja -
ją ca elon ga cji
krę go słu pa
„Na uwię zi”
Gu ma o dłu go ści 3–5 m o du żej roz cią gli wo ści, sto per. Je den ko -
niec gu my przy wią za ny do ba se nu, dru gi do za wod ni ka. W od le -
gło ści o 0,5 m – więk szej niż dłu gość gu my – wy zna cza się li nię
star tu -me ty. Za wod nik star tu je od brze gu ba se nu i kie dy prze kro -
czy li nię star tu zo sta je włą czo ny sto per. Wy gry wa za wod nik, któ ry
utrzy ma się naj dłu żej po za li nią star tu.
Metoda zabawowa – klasyczna
biblioteczka
monograficzna
nr 3 marzec 2010
39
Tok lekcyjny
Nazwa i opis ćwiczenia
Dozowanie
Uwagi
Za ba wa wzmac -
nia ją ca mię śnie
po stu ral ne i do -
sko na lą ca pły wa -
nie
„Do goń idą ce go part ne ra”
Uczest ni cy do bra ni pa ra mi sto ją w wo dzie – Je den przy sa mym
brze gu ba se nu, dru gi w od le gło ści 3–5 m. W od le gło ści oko ło 10 m
od brze gu jest wy zna czo na li nia me ty. Na sy gnał pro wa dzą ce go
obaj part ne rzy po dą ża ją do me ty: sto ją cy przy brze gu pły nąc
po wo dzie, sto ją cy w wo dzie idąc i od gar nia jąc wo dę rę ko ma. Kto
pierw szy do trze do me ty zdo by wa punkt. Za ba wę po wta rza się pa -
rzy stą licz bę ra zy, za ka żdym ra zem zmie nia jąc ro lę w pa rach. I wy -
gry wa ten za wod nik z pa ry, któ ry zdo bę dzie wię cej punk tów.
3’
Metoda zabawowa – klasyczna
Ćwi cze nie
wzmac nia ją ce
mm ścią ga ją ce
ło pat ki, mm po -
ślad ków, mm
brzu cha, roz cią -
ga ją ce mm kl.
pier sio wej
n
Pły wa nie le żąc na ple cach, rę ce wy pro sto wa ne, dło nie sple cio -
ne pod po ślad ka mi, bar ki cof nię te, ło pat ki ścią gnię te, klat ka
pier sio wa uwy pu klo na: no gi wy ko nu ją ru chy wio słu ją ce do sty -
lu grzbie to we go (lub sty lu kla sycz ne go).
1–2 baseny
Metoda zadaniowa – ścisła
Za ba wa roz wi ja -
ją ca układ od de -
cho wy
„Zbie ra nie ko ra li”
Na dnie ba se nu znaj du ją się usta wio ne w rzę dzie po jem ni ki z ko -
ra li ka mi: pierw szy w od le gło ści oko ło dwóch me trów od brze gu,
na stęp ne, co je den metr, za wod ni cy ko lej no star tu ją od brze gu
ba se nu i pły nąc pod wo dą wy cią ga ją z ka żde go po jem ni ka
po jed nym ko ra li ku. Po wy pły nię ciu na po wie trze, za wod nik koń -
czy kon ku ren cję. Wy gry wa za wod nik, któ ry wy ło wi naj wię cej ko ra -
li ków.
4’
Metoda zabawowa – klasyczna
Ćwi cze nie
wzmac nia ją ce
mm ścią ga ją ce
ło pat ki, mm po -
ślad ków, mm
brzu cha, roz cią -
ga ją ce mm kl.
pier sio wej
n
Le że nie na brzu chu. Rę ce wy pro sto wa ne, wy cią gnię te
przed sie bie, no gi wy ko nu ją ru chy wio słu ją ce do krau la (lub
sty lu kla sycz ne go).
1–2 baseny
Metoda zadaniowa – ścisła
Za ba wa sprzy ja -
ją ca elon ga cji
krę go słu pa
„Ho lo wa nie ko le gi”
Uczest ni cy do bra ni pa ra mi sto ją na li nii star tu je den z nich stoi ty -
łem do li nii me ty od da lo nej o oko ło 10m. dru gi le ży na wo dzie
przed part ne rem z rę ko ma wy pro sto wa ny mi przy gło wie i dłoń mi
po da ny mi part ne ro wi. Na sy gnał pro wa dzą ce go sto ją cy idąc
do ty łu i cią gnąc za so bą part ne ra sta ra ją się jak naj szyb ciej
dojść do li nii me ty. Wy gry wa pa ra, któ ra naj szyb ciej doj dzie do li -
nii me ty. Za ba wę na le ży po wtó rzyć pa rzy stą ilość ra zy wy mie nia -
jąc za ka żdym ra zem ro lę w pa rach.
3’
Metoda zabawowa – klasyczna
IV.Część końcowa
„Rób to, co ja”
Uczest ni cy do bra ni pa ra mi pły ną je den za dru gim. Pierw szy pły -
nie w do wol nym ryt mie (raz szyb ciej, raz wol niej), dru gi mu si po -
wta rzać rytm part ne ra – utrzy mu jąc sta łą od le głość od nie go (nie
mo że zo stać w ty le, ale nie mo że rów nież wpaść na part ne ra).
Po do pły nię ciu do brze gu na stę pu je zmia na ról w pa rach. Wy gry -
wa ten za wod nik, któ ry le piej po wta rza rytm part ne ra.
3’
Wyjście z wody.
n
Zbiórka, odliczanie, omówienie lekcji, pożegnanie
2’
Uwaga! Spis treści rocznika 2009 oraz inne ważne informacje dla czytelników i autorów
na stronie: www.edupress.pl/wychowanie-fizyczne-i-zdrowotne.
Nasze czasopismo można też kupić i zaprenumerować w formie elektronicznej - pliki PDF:
1. Pojedyncze wydania: http://www.raabe.com.pl/sklep---kag/art,127,czasopisma-pedagogiczne.html
2. Prenumerata: http://www.raabe.com.pl/sklep---kag/art,19,czasopisma---prenumerata.html#KatalogProduktow
Wa da po sta wy: ple cy wklę słe, po sta wy sko lio tycz ne.
Miej sce za jęć: ba sen 25 m o głę bo ko ści 1,20–1,60 m.
Wiek ćwi czą cych: III etap kształ ce nia (14–16 lat)
Licz ba ćwi czą cych: 10 ćwi czą cych.
Przy bo ry i przy rzą dy: strój ką pie lo wy, pi łecz ki
do te ni sa, sto ło we go, de ski pły wac kie, na dmu chi wa -
ne rę kaw ki, ko ło ra tun ko we.
Ce le głów ne:
l
umie jęt no ści: do sko na le nie ćwi czeń wzmac nia ją -
cych mię śnie brzu cha oraz ćwi czeń wzmac nia ją -
cych mię śnie po ślad ków;
l
mo to rycz ność: uczeń wzmoc ni si łę mię śni brzu cha;
l
wia do mo ści: wpływ ak tyw no ści ru cho wej na or ga -
nizm ucznia;
l
ak cent wy cho waw czy: ukie run ko wa nie uczniów do
sa mo dziel ne go wy ko ny wa nia ćwi czeń oraz re ali za -
cji za dań in dy wi du al nie i w gru pie.
biblioteczka
monograficzna
40
Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne
Ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha
Tok lekcyjny
Nazwa i opis ćwiczenia
Dozowanie
Uwagi
I. Część wstępna
Czyn no ści or ga -
ni za cyj ne, mo ty -
wa cja do za jęć.
n
Zbiór ka (usta wie nie w pod ko wę): po wi ta nie, spraw dze nie
obec no ści, po da nie za dań lek cji
2’
Rozgrzewka
ogólna na lądzie
(w staniu)
n
Pw – po zy cja w sze ro kim roz kro ku: skło ny bocz ne tu ło wia
z RR na kar ku.
10×
Metoda naśladowcza – ścisła
n
Pw – pozycja w lekkim rozkroku, RR w bok: odrzuty RR w tył
wskos.
10 ×
n
Pw – po zy cja w lek kim roz kro ku, RR wy cią gnię te w przód
na wy so kość bar ków: przy sia dy ze wspię ciem na pię tach.
8 ×
n
Pw – po zy cja w roz kro ku przo dem do współ ćwi czą ce go: opad
T w przód, RR wy pro sto wa ne, opar te na bar kach ko le gi – wza -
jem ne po głę bia nie opa du T.
10 ×
Wchodząc do wody nie wolno wskakiwać!
Za ba wa oży wia ją -
ca w wo dzie
„Jak naj da lej po wo dzie”
Uczest ni cy star tu ją ko lej no z wo dy, z od bi cia od brze gu ba se nu.
Pły ną na brzu chu bez wy ko ny wa nia ko lej ne go wde chu. W miej -
scu, w któ rym ćwi czą cy wy ko na wdech – za trzy mu je się. Wy gry -
wa dziec ko, któ re do pły nie naj da lej.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
biblioteczka
monograficzna
nr 3 marzec 2010
41
Tok lekcyjny
Nazwa i opis ćwiczenia
Dozowanie
Uwagi
Roz grzew ka spe -
cjal na w wo dzie
(roz pły wa nie)
n
Pły wa nie sty lem kla sycz nym – z ak cen to wa niem fa zy po śli zgu
lub sty lem grzbie to wym.
2–4
baseny
Tempo wolne.
II. Część główna A
Ćwiczenie
oddechowe
n
Pw – sto jąc na płyt kiej wo dzie: w sta niu wdech no sem, a na -
stęp nie przy siad z za nu rze niem gło wy pod wo dę i dłu gim wy -
de chem usta mi (np. li cząc do 10).
5×
Metoda zadaniowa – ścisła
Ćwi cze nie roz -
cią ga ją ce mm kl.
pier sio wej,
wzmac nia ją ce
mm ścią ga ją ce
ło pat ki
n
Pły wa nie na ple cach, de ska trzy ma na mię dzy uda mi: rę ce wy -
ko nu ją sy me trycz ne ru chy wio słu ją ce do sty lu grzbie to we go.
1–2
baseny
Metoda zadaniowa – ścisła
Za ba wa roz wi ja -
ją ca układ od de -
cho wy
„Czy ja pi łecz ka da lej”
Uczest ni cy za ba wy sto ją w wo dzie ty łem do ba se nu. Przed ka -
żdym z nich na wo dzie le ży pi łecz ka do te ni sa sto ło we go. Na sy -
gnał na uczy cie la, dzie ci dmu cha ją w pi łecz ki, aby po pły nę ły one
jak naj da lej w przód. Wy gry wa dziec ko, któ re go pi łecz ka po pły nę -
ła naj da lej.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
Ćwi cze nie roz -
cią ga ją ce mm kl.
pier sio wej
n
Pły wa nie w le że niu na ple cach, de ska pod gło wą i od cin kiem
pier sio wym krę go słu pa, rę ce ugię te, trzy ma ją de skę na wy so -
ko ści gło wy, łok cie pod po wierzch nią wo dy – no gi wy ko nu ją
ru chy wio słu ją ce do sty lu grzbie to we go
10 ×
Metoda zadaniowa – ścisła
Zabawa
sprzyjająca
elongacji
kręgosłupa
„Wod ne tacz ki”
Uczest ni cy w pa rach sto ją na li nii star tu – tak że je den z pa ry stoi,
a dru gi le ży na wo dzie. Sto ją cy trzy ma part ne ra za kost ki. Za ple -
ca mi sto ją cych i za ple ca mi le żą cych, na wo dzie, w od le gło ści
ok. 2–3 m są wy zna czo ne li nie me ty. Na sy gnał pro wa dzą ce go, le -
żą cy na wo dzie wy ko nu ją ru chy rę ka mi i sta ra ją się do pły nąć
do swo jej li nii me ty, a sto ją cy cią gną ich i sta ra ją prze kro czyć
swo ją li nię me ty. Za ba wę wy gry wa le żą cy na wo dzie, któ ry do pły -
nie do swo jej me ty lub naj póź niej zo sta nie po ko na ny przez swo je -
go part ne ra.
2’
Metoda zadaniowa – ścisła
Ćwiczenie
oddechowe
n
Pw – w sta niu w wo dzie się ga ją cej do pier si: wdech no sem
a na stęp nie sil ne dmuch nię cie na wo dę, aby po wsta ło w niej
wgłę bie nie.
5 ×
Metoda zadaniowa – ścisła
III. Część główna B
Ćwi cze nie roz -
cią ga ją ce mm kl.
pier sio wej,
wzmac nia ją ce
mm ścią ga ją ce
ło pat ki, mm po -
ślad ków, mm
brzu cha
„Rę kaw ko wy pon ton”
Pły wa nie w le że niu na ple cach. Rę ce ugię te w sta wach bar ko -
wych i łok cio wych pod ką tem 90°. Na przed ra mio na za ło żo no na -
dmu chi wa ne rę kaw ki. Łok cie i przed ra mio na z rę kaw ka mi utrzy -
my wa ne pod po wierzch nią wo dy. No gi wy ko nu ją ru chy
wio słu ją ce do sty lu grzbie to we go (lub sty lu kla sycz ne go).
1–2
baseny
Metoda zabawowa – ścisła
S. Owcza rek, Ko rek cja wad po sta wy – pły wa nie i ćwi cze nia w wo dzie, War sza wa 1999.
biblioteczka
monograficzna
42
Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne
Tok lekcyjny
Nazwa i opis ćwiczenia
Dozowanie
Uwagi
Za ba wa roz wi ja -
ją ca układ od de -
cho wy
Za ba wa „Nu rek”
W okre ślo nej od le gło ści od brze gu ba se nu (3–5 m) le ży na wo dzie
ko ło ra tun ko we. Uczest ni cy ko lej no star tu ją od brze gu ba se nu. Nur -
ku jąc, pły ną pod wo dą i sta ra ją się wy nu rzyć w środ ku ko ła ra tun -
ko we go. Za pra wi dło we wy ko na nie za da nia uczest nik otrzy mu je je -
den punkt. Za ba wę po wta rza się 3–5 ra zy. Wy gry wa dziec ko, któ re
zdo bę dzie naj wię cej punk tów.
3’
Metoda zabawowa – klasyczna
Ćwi cze nie roz -
cią ga ją ce mm kl.
pier sio wej,
wzmac nia ją ce
mm po ślad ków,
mm brzu cha
n
Pły wa nie w le że niu na brzu chu – rę ce wy pro sto wa ne, wy cią -
gnię te przed sie bie, trzy ma ją ko niec de ski; no gi wy ko nu ją ru chy
wio słu ją ce do krau la (lub sty lu kla sycz ne go); wy dech do wo dy,
z jed no cze snym głę bo kim za nu rze niem gło wy i bar ków.
1–2 baseny
Metoda zadaniowa – ścisła
Za ba wa sprzy ja -
ją ca elon ga cji
krę go słu pa
„Da le kie śli zgi”
Uczest ni cy star tu ją ko lej no z wo dy, z od bi cia od brze gu ba se nu.
Sta ra ją się wy ko nać jak naj dłu ższy ślizg po wo dzie. Po cał ko wi tym
wy tra ce niu pręd ko ści i za trzy ma niu się, dziec ko sta je w miej scu,
do któ re go do pły nę ło. Wy gry wa to dziec ko, któ re wy ko na ło naj -
dal szy ślizg. W cza sie śli zgu za wod nik nie mo że wy ko nać ru chu
wio słu ją ce go rę ko ma lub no ga mi.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
Ćwi cze nie roz -
cią ga ją ce mm kl.
pier sio wej,
wzmac nia ją ce
mm ścią ga ją ce
ło pat ki
n
Pły wa nie w le że niu na ple cach – de ska usta wio na pio no wo
trzy ma na mię dzy uda mi. Rę ce wy ko nu ją asy me trycz ne ru chy
wio słu ją ce do sty lu grzbie to we go.
1–2 baseny
Metoda zadaniowa – ścisła
Gra roz wi ja ją ca
układ od de cho -
wy
Gra „Wy ści gi bo brów”
Dwie dru ży ny o jed na ko wej licz bie za wod ni ków (nie więk szej
niż 8). Dru ży ny usta wia ją się w rzę dach. Dzie ci sta ją w roz kro ku
trzy ma jąc się za bio dra. Na sy gnał pro wa dzą ce go ostat ni za wod -
ni cy w swo ich ze spo łach nur ku ją mię dzy no gi za wod ni ków swo -
jej dru ży ny, prze pły wa ją na po czą tek swo je go ze spo łu i sta ją
w roz kro ku. Ko lej ny za wod nik star tu je, gdy po przed nik sta nął
na po cząt ku rzę du. Wy ścig trwa do cza su, gdy wszy scy za wod ni -
cy prze pły ną pod no ga mi ko le gów. Wy gry wa ze spół, któ ry szyb -
ciej wy ko na za da nie.
2’
Metoda zabawowa – klasyczna
IV. Część końcowa
Zabawa
uspokajająca
„Po licz pal ce”
Uczest ni cy do bra ni pa ra mi sto ją na prze ciw ko sie bie w za nu rze -
niu do pier si. Je den z pa ry wy ko nu je przy siad za nu rza jąc gło wę
pod wo dą. Rę ce trzy ma wy cią gnię te w gó rę – dło nie nad po -
wierzch nią wo dy. Sto ją cy trzy ma rę ce pod wo dą przed part ne rem
i po ka zu je mu np. 4 pal ce. Part ner ma za za da nie po li czyć licz bę
po ka zy wa nych pal ców i po ka zać ty le sa mo rę ko ma trzy ma ny mi
nad wo dą. Za pra wi dło we wy ko na nie za da nia ćwi czą cy otrzy mu -
je 1 punkt. Po wy nu rze niu się part ne ra na stę pu je zmia na ról
w pa rach. Za ba wę po wta rza się okre ślo ną ilość ra zy (np. 6, 8).
Wy gry wa ten z pa ry, któ ry zdo bę dzie wię cej punk tów.
3’
Metoda zabawowo-naśladowcza
Wyjście z wody.
n
Zbiórka, odliczanie, omówienie lekcji, pożegnanie
2’