FIZJOLOGIA UKŁADU KRĄŻENIA
Krążenie mózgowe
Krążenie trzewne
Krążenie nerkowe
Krążenie mięśniowe
i skórne
Układ trawienny
Wątroba
Płuca
Serce
Nerki
Aorta
Żyła płucna
Tętnica płucna
Żyła szyjna
Żyła główna górna
Żyła główna dolna
Żyła wątrobowa
Żyła wrotna
Tętnica szyjna
P
L
KRĄŻANIE KWRWI
Krew krąży po dwóch zamkniętych systemach naczyń krwionośnych, tworzących obieg
krwi, czyli
krążenie duże
oraz
krążenie płucne
(małe)
KREW ZAWSZE KRĄŻY W JEDNYM
KIERUNKU, WYZNACZONYM
PRZEZ SPADEK CIŚNIENIA
Kurczący się mięsień sercowy
dostarcza energii, która stwarza
różnicę ciśnień na początku i na
końcu każdego obiegu, czyli w
wysokociśnieniowych zbiornikach
tętniczych i niskociśnieniowych
zbiornikach żylnych
CYKL PRACY SERCA
Najpopularniejszym sposobem badania serca jest
elektrokardiografia
–
EKG
,
zapisuje ona potencjały czynnościowe lub ich różnice w określonych miejscach
powierzchni ciała, które zależą od zjawisk bioelektrycznych w czynnym sercu
Pobudzenie
przedsionków
Skurcz
przedsionków
Rozkurcz
przedsionków
Pobudzenie
komór
Skurcz
komór
Rozkurcz
komór
CYKL PRACY SERCA
Rozkurcz komór trwa przez pewien czas razem z rozkurczem przedsionków – jest to
przerwa w czynności całego serca, zwana
pauzą
, po niej rozpoczyna się następny cykl
Częstość skurczów serca u człowieka wynosi przeciętnie 75 razy na minutę (cykl
pracy serca trwa około 0,8 s), gdy jednak skurcze serca staną się częstsze, np. 120 na
minutę, każdy cykl serca skraca się głównie kosztem przerwy (pauzy) i w tym
przypadku będzie trwał tylko 0,5 s.
Częstość skurczów serca u wybranych zwierząt:
małe ptaki – 1000/min
mysz – 500/min
królik – 150/min
koń – 30/min
słoń – 20/min
wieloryb – 4/min
Częstość skurczów serca u zwierząt małych jest duża,
natomiast u zwierząt dużych - mała
CYKL PRACY SERCA
Częstotliwość skurczów serca zależy od:
1. TEMPERATURY
Wzrost temperatury zwiększ częstotliwość skurczów serca (np. w stanach gorączkowych)
2. OBECNOŚCI I STĘŻENIA JONÓW W PŁYNIE ZEWNĄTRZKOMÓRKOWYM
Obecność odpowiednich jonów w odpowiednich stężeniach wpływa na potencjały
bioelektryczne i sprzężenie elektromechaniczne, np. nadmiar K
+
zatrzymuje serce w rozkurczu, a
nadmiar Ca
2+
– w skurczu
3. POBUDZENIA WŁÓKIEN LUB DZIAŁANIA MEDIATORÓW UKŁADU WEGETATYWNEGO
Przez wpływ na przepuszczalność i polaryzację błony włókna mięśniowego:
układ nerwowy przywspółczulny i acetylocholina
–
zwalniają rytm skurczów
lub zatrzymują
całe serce (podobnie działają glikozydy zawarte w naparstnicy – leki nasercowe)
układ nerwowy współczulny i katecholaminy
–
zwiększają częstotliwość skurczów
serca
KREW
FUNKCJE
1. TRANSPORT
Transport gazów oddechowych i substancji odżywczych oraz wody, soli mineralnych i witamin
Transport oczyszczający
– metabolity przeznaczone do usunięcia transportowane są do
narządów wydalających i odtruwających
Transport termoregulacyjny
– mając dużą pojemność cieplną krew odbiera ciepło w okolicach
ciała którym grozi przegrzanie, a ogrzewa te części w których jest duża utrata ciepła
Transport koordynacyjny
– krew transportuje hormony i inne metabolity, które pobudzają,
hamują lub zmieniają bieg reakcji w komórkach i narządach
2. OBRONA
Obrona przed ciałami obcymi i trującymi (przeciwciała, komórki żerne) oraz przed wykrwawieniem
(hemostaza – tworzenie skrzepu)
3. HOMEOSTAZA
Utrzymywanie stałych właściwości wewnętrznego środowiska organizmu (praktycznie nie zmienia
się pH, ciśnienie osmotyczne, ilość wody, soli i białek, lepkość, skład komórkowy i zawartość
przeciwciał)
4. FUNKCJA HYDRODYNAMICZNA
Objętość krwi utrzymuje się na stałym poziomie umożliwiając w ten sposób jej tłoczenie i transport
przez serce i naczynia krwionośne
KREW
Krew jest płynną tkanką, której składniki komórkowe powstają w różnych częściach
organizmu składających się na układ krwiotwórczy
Krwinki białe
Krwinka czerwona
Płytki krwi
czerwony, nieprzejrzysty płyn
(odcień czerwonego koloru krwi zależy od wysycenia jej tlenem)
cięższa od wody
(ciężar krwi zależy głównie od liczby krwinek czerwonych)
lepka
odczyn lekko alkaliczny
(pH = 7,4)
swoisty zapach
słonawo-słodkawy smak
zawiesina składników komórkowych w roztworze wodnym
zawiera składniki koloidalne
OSOCZE
Płynna część nie skrzepłej krwi
SUROWICA
Płynna część krwi skrzepniętej
KREW
OSOCZE
Białe krwinki
Czerwone krwinki
Płytki krwi
KREW
CIŚNIENIE OSMOTYCZNE
Ciśnienie osmotyczne zależy od liczby wolnych cząsteczek w jednostce objętości,
a przez to
od stężenia cząsteczek
i
stopnia dysocjacji
ciał rozpuszczonych w roztworze
ROZTWORY IZOTONICZNE TO ROZTWORY O JEDNAKOWYM CIŚNIENIU OSMOTYCZNYM
Izotoniczny z krwią człowieka jest:
0,3-molowy roztwór glukozy
0,15-molowy, czyli 0,9% roztwór NaCl
IZOTONICZNY
HIPERTONICZNY
HIPOTONICZNY
KREW
CIŚNIENIE ONKOTYCZNE
Jest to siła z jaką ciała koloidalne utrzymują wodę i wciągają ją do naczyń krwionośnych
Tętniczka
Żyłka
Kapilara
P
c
– P
i
(π
c
– π
i
)
mm Hg
40
30
20
10
P
c
= 30 mm Hg
π
c
= 30 mm Hg
P
c
= 10 mm Hg
P
i
= – 3 mm Hg
π
i
= 8 mm Hg
Dystans wzdłuż kapilary
Ciśnienie hydrostatyczne kapilarne (P
c
)
Ciśnienie hydrostatyczne międzykomórkowe (P
i
)
Ciśnienie onkotyczne kapilarne (π
c
)
Ciśnienie onkotyczne międzykomórkowe (π
i
)
Cząsteczki albuminy nie mogą przenikać przez pory
kapilar, podczas gdy małe cząsteczki (H
2
O i Na
+
) mogą.
Jony sodu są silnie przyciągane przez albuminy, razem
przyciągają H
2
O z przestrzeni międzykomórkowej
Ciśnienie onkotyczne równoważy ciśnienie krwi w
naczyniach krwionośnych, dzięki czemu nie
dochodzi do utraty wody z naczyń
(zmniejszone ciśnienie onkotyczne prowadzić może do
powstania obrzęku)
KREW
MORFOTYCZNE SKŁADNIKI KRWI
ERYTROCYTY
mężczyźni: 5 – 6 mln/mm
3
kobiety: 4,5 – 5 mln/mm
3
LEUKOCYTY
4 – 10 tys./mm
3
PŁYTKI KRWI
200 – 300 tys./mm
3
KREW
HEMOPOEZA
erytrocyt
monocyt
neutrofil
bazofil eozynofil
limfocyt
płytki
Komórka macierzysta
KREW
ERYTROCYTY - RBC
Najliczniejsze morfotyczne składniki krwi, czynnościowo związane z transportem
gazów oddechowych
nie mają jąder
dwuwklęsłe krążki
(korzystny stosunek powierzchni do masy)
zawierają hemoglobinę
powstają w szpiku kostnym
ich tworzenie pobudza erytropoetyna
żyją przeciętnie 120 dni
KREW
LEUKOCYTY - WBC
Ich funkcja związana jest z obronną rolą krwi
GANULOCYTY
Neutrofile
63 %
Eozynofile
3 %
Bazofile
0,5 %
Biorą udział w procesach
zapalnych i fagocytowaniu
drobnoustrojów
Ich funkcja polega na
regulowaniu reakcji
alergicznych i na zwalczaniu
pasożytów jelitowych
Zawierają substancje
farmakologicznie czynne:
histaminę, serotoninę, heparynę,
uwalniane w degranulacji
KREW
LEUKOCYTY - WBC
AGANULOCYTY
Najliczniejszymi agranulocytami są limfocyty
Limfocyty B
(bursa Fabricii – kaletka
Fabrycjusza)
Rozpoznają antygeny i wytwarzają
przeciwciała warunkujące odpowiedź typu
humoralnego (łac. humor – płyn).
Limfocyty B pochodzą u ssaków
bezpośrednio ze szpiku, a u ptaków z
kaletki Fabrycjusza
Limfocyty T
(thymus – grasica)
Pochodzą z grasicy i warunkują odpowiedź
typu komórkowego, a także współdziałają z
limfocytami B w odpowiedzi typu
humoralnego. Limfocyty Tc w wyniku
odpowiedzi są zdolne do zabicia komórek
docelowych
Limfocyty T i komórki rakowe
KREW
PŁYTKI KRWI - PLT
Płytki krwi, czyli trombocyty są krążącymi we krwi fragmentami cytoplazmy
megakariocytów, olbrzymich poliploidalnych komórek szpiku
Główną funkcją trombocytów jest udział w
procesach krzepnięcia krwi i ochronne
działanie na śródbłonek naczyń
HEMOSTAZA
KREW
UKŁAD AB0
KREW
UKŁAD Rh
Nazwa Rh wzięła się od małp Rhesus, u których po raz pierwszy wykryto ten układ
Obejmuje ponad 47 antygenów, lecz 5 z nich ma znaczenie
praktyczne.
Najsilniejszy jest antygen D i to jego obecność
powoduje zaliczenie kogoś do grupy Rh+ a brak Rh-
Przeciwciała anty-D nie występują normalnie
we krwi osób z grupą Rh-, natomiast mogą się
pojawić po kontakcie z antygenem D. Wśród
ludzi rasy białej około 85% posiada czynnik Rh.