EUMETAZOA
PROTOSTOMIA
LOFOTROCHOFOROWCE
MIĘCZAKI
MOLLUSCA
CHITONY/
WIELOTARCZOWCE
POLYPLACOPHORA
JEDNOTARCZOWCE
MONOPLACOPHORA
GŁOWONOGI
CEPHALOPODA
ŁÓDKONOGI/WA
LCONOGI
SCAPHOPODA
ŚLIMAKI
GASTROPODA
MAŁŻE
BIVALVIA
MOLLUSCA
* w większości morskie organizmy (mniej zamieszkujących wody słodkie, na lądzie spotykamy jedynie niektóre
gatunki ślimaków)
* mniej liczne niż stawonogi ale zdecydowanie większe (największy stawonóg HOMAR AMERYKAŃSKI waży ponad
20kg, największe mięczaki KAŁAMARNICE OLBRZYMIE dorastają do 25m długości i ważą ponad 20 ton)
POCHODZENIE:
* większość posiada muszle, skorupki lub wapienno-rogowe płytki, które dobrze zachowują się w materiale
kopalnianym (stąd tak wiele o nich wiadomo)
* ich przodkami były pierwotne pierścienice (wskazują na to badania molekularne, genetyczne i embriologiczne)
* u obu grup występuje trochofora
* mięczaki wcześnie się oddzieliły od pierścienic i od razu zróżnicowały na poszczególne grupy
* kambr – chitony, jednotarczowce, pierwotne łodziki (zaliczane do głowonogów) i małże
* ordownik – pojawiły się łódkonogi
* dewon – amonity (pływające głowonogi)
* karbon – belemnity (ciałem przypominały współczesne kałamarnice, miały 10 ramion i wewnętrzną łopatkowatą
muszlę zakończoną kolcem zwanym rostrum, kolce te masowo znajdowane są w różnych warstwach geologicznych i
popularnie nazywane strzałkami piorunowymi) i ślimaki lądowe zdolne do oddychania powietrzem atmosferycznym
* przedstawiciele obu grup licznie występowali w morzach i oceanach paleozoiku, w mezozoiku zdominowali nawet
ryby, wymarły jednak na koniec mezozoiku (zastąpiły ich kałamarnice i ośmiornice)
ROZMNAŻANIE SIĘ I ROZWÓJ MIĘCZAKÓW
* rozmnażanie wyłącznie płciowe
* większość ślimaków i część małży – obojnaki
* chitony, jednotarczowce, głowonogi, łódkonogi, część ślimaków – rozdzielnopłciowe
* mięczaki morskie – zapłodnienie zewnętrzne lub w jamie płaszczowej
* mięczaki lądowe – zapłodnienie wewnętrzne (krzyżowe)
* głowonogi i ślimaki płucne – rozwój prosty
* pozostałe – rozwój złożony z trochoforą, bardzo podobną do larwy pierścienic (może się przekształcać od razu w miniaturę dorosłego
mięczaka lub w następną postać larwalną zwaną veliger, wyglądającą jak trochorofa z doczepioną skorupką /muszlą zarodkową/ i
zawiązkiem nogi, spotykaną u małży i ślimaków)
BUDOWA MIĘCZAKÓW
BUDOWA CIAŁA
* mięśnie nie tworzą jednolitego wora powłokowo-mięśniowego
* funkcje szkieletu najczęściej pełni muszla i ciśnienie płynu wewnątrz
ciała (szkielet hydrauliczny)
* jama ciała (celoma) zredukowana jest do niewielkiego worka
osierdziowego otaczającego serce
GŁOWA
(zanikła u małży)
TUŁÓW/WOREK TRZEWIOWY
* tworzy po grzbietowej stronie fałd nabłonkowy (płaszcz)
* między fałdem płaszcza i workiem trzewiowym jest przestrzeń
(jama płaszczowa)
* u większości mięczaków płaszcz wytwarza muszlę (skorupkę)
zbudowaną z węglanu wapnia i rogowej substancji
organicznej (konchioliny – złożonej z białek /m.in. kreatyny/ i
wielocukru chityny)
* reszta ciała jest miękka i pokryta jednowarstwowym
nabłonkiem, zazwyczaj bogatym w gruczoły śluzowe
NOGA
* po brzusznej stronie ciała
PRZEKSZTAŁCENIA
* ślimaki – worek trzewiowy uległ
spiralnemu skręceniu i obrócił się,
spowodowało to przemieszczenie
narządów wewnętrznych, a otwór
odbytowy znalazł się z przodu ciała
* głowonogi – przekształciły nogę w
zespół ramion (macek) oraz
rurkowaty twór (lejek), przez który
wypływa woda z jamy płaszczowej, worek
trzewiowy uległ wydłużeniu w kierunku
grzbietowym, mają wewnętrzny
szkielet chrzęstny, składający się m.in.
z chrząstki głowowej, chroniącej mózg
i narządy zmysłów
* łódkonogi – worek trzewiowy uległ
wydłużeniu w kierunku grzbietowym, dwa
fałdy płaszcza zrosły się po stronie
brzusznej, tworząc rurkę, głowa uległa
redukcji
* małże – nie mają głowy, mają silnie
rozwinięte oba płaty płaszcza tworzące
dwuskorupową muszlę
UKŁAD POKARMOWY
* przewód pokarmowy składa się z jelita
przedniego, środkowego i tylnego
* w gardzieli znajduje się tarka (mięsisty fałd
pokryty licznymi konchiolinowymi
ząbkami) służąca do rozdrabniania pokarmu
* otwór gębowy może być wyposażony w
jedną lub dwie szczęki służące do
odgryzania kęsów pokarmu
* o gardzieli uchodzą gruczoły ślinowe, a
czasem także jadowe
* w jelicie środkowym jest żołądek, do
którego uchodzi duży gruczoł trawienny
(wątroba/trzustkowątroba)
* otwór odbytowy znajduje się w jamie
płaszczowej
UKŁAD ODDECHOWY
* pierzaste lub płatowate skrzela
znajdujące się w jamie płaszczowej (chitony,
głowonogi i liczne ślimaki)
* u ślimaków lądowych skrzela zanikły, a o
wymiany gazowej dochodzi na wewnętrznej
powierzchni silnie ukrwionej jamy
płaszczowej nazywanej tu jamą płucną (są
płucodyszne)
* łódkonogi – nie mają skrzeli, prowadzą
wymianę gazową całą powierzchnią ciała,
szczególnie wewnętrzną powierzchnią jamy
płaszczowej
UKŁAD KRĄŻENIA
* otwarty układ krążenia, często zredukowany
* składa się z serca położonego w worku osierdziowym i kilku
krótkich tętnic, z których krew wylewa się do zatok krwionośnych
pozbawionych własnych ścianek
* serce zbudowane jest z workowatej komory i jednego lub
dwóch przedsionków (wyjątkowo z czterech, ich liczba zależy od
liczby skrzeli)
* krew płynie od skrzeli, przez przedsionki do komory, a stąd
tętnicami do zatok jamy ciała
GŁOWONOGI
* układ półzamknięty
* krew płynie prawie bez przerwy w naczyniach krwionośnych (u
ośmiornic jest nawet naczynie włosowate) i w bardzo niewielkim
stopniu wylewa się do zatok krwionośnych
* mają dodatkowe serca skrzelowe pomagające wtłaczać krew do
skrzeli
* mają więc dwa obiegi: DUŻY (serce-ciało-serce) i MAŁY (serce-
skrzela-serce)
UKŁAD NERWOWY
CHITONY I JEDNOTARCZOWCE
* składa się z obrączki okołogardzielowej i czterech podłużnych pni nerwowych
połączonych spoidłami
BARDZIEJ WYSPECJALIZOWANE
* układ zatracił wszelkie ślady segmentacji
* składa się najczęściej z pary zwojów mózgowych i zwojów nożnych połączonych tak, że
tworzą obrączkę okołogardzielową, oraz kilku połączonych zwojów bocznych i
trzewiowych
GŁOWONOGI
* scentralizowanie układu
* większość zwojów zlała się w obrębie głowy w jedną masę otaczającą przewód pokarmowy
* ten centralny mózg, chroniony dodatkowo chrzęstną puszką mózgową, jest bardzo sprawny
* mają one zdolność do uczenia się i koordynacji działań w grupie
NARZĄDY ZMYSŁÓW
* stopień ich wykształcenia zależy od trybu życia i stopnia rozwoju układu nerwowego
* u prymitywniejszych występują jedynie narządy dotyku i statocysty
* silnie rozwinięte u głowonogów (pęcherzykowate oczy, których budowa przypomina oczy
kręgowców, mimo że nie są to narządy homologiczne, oczy niektórych zdolne są do
akomodacji, czyli dostrajania ostrości widzenia w zależności od odległości od obserwowanego
przedmiotu, odbywa się to przez przesuwanie soczewki względem siatkówki, podobnie jak u ryb)
UKŁADWYDALNICZY
* narządy wydalnicze to nerki (silnie przekształcone
metanefrydia, o czym świadczy obecność lejków, którymi
nerki otwierają się o wtórnej jamy ciała – worka
osierdziowego)
* z nerek wybiegają moczowody uchodzące do jamy
płaszczowej
* większość ma dwie nerki
* jedna nerka występuje u wyspecjalizowanych głowonogów
dwuskrzelowych i ślimaków
* mięczaki wodne – wydalają zazwyczaj amoniak i mocznik
* mięczaki lądowe – kwas moczowy
POLYPLACOPHORA
PRZEGLĄD SYSTEMATYCZNY I ZNACZENIE MIĘCZAKÓW
* owalne, spłaszczone ciało ze słabo wyodrębnioną głową, pokryte pancerzem złożonym z 8
dachówkowato ułożonych płytek
* w budowie układu krwionośnego, nerwowego i oddechowego zaznacza się u nich pierwotna metameria
* nie występują czułka i oczy
* występują prawie we wszystkich morzach pełnosłonych, zazwyczaj w strefie przyboju, gdzie przywierają
silnie do podłoża za pomocą nogi i brzegów płaszcza
MONOPLACOPHORA
* zaliczane do głównej linii rozwojowej mięczaków (muszlowców)
* wyglądem zbliżone do ślimaków, ale ich muszla jest symetryczna i zwinięta do przodu
* układ nerwowy, oddechowy, wydalniczy i mięśniowy wykazuje metamerię
* otwór gębowy i odbytowy leżą po przeciwnych stronach długiej osi ciała
* 1952 – wyłowiono z Oceanu Spokojnego współczesnego przedstawiciela jednotarczowców Neopilina
galathae
* żyją w morzach na głębokościach 1600-6500m
* blisko spokrewnione z małżami
* mają wydłużoną, stożkowatą muszlę, otawartą z obu stron
* żyją w piasku, w którym zagrzebują się za pomocą walcowatej nogi
* występują prawie we wszystkich pełnosłonych morzach, nieraz na znacznych głębokościach
* często są pożywieniem dorszokształtnych
SCAPHOPODA
* zbudowane z klinowatej nogi i worka trzewiowego z wydatnym płaszczem w postaci dwóch płatów po
obu stronach ciała (dlatego wytwarzana przez płaszcz muszla jest dwuczęściowa)
* obie połówki muszli połączone są na grzbiecie zawiasem i więzadłem, a silne poprzeczne mięśnie
zwieracze potrafią je zatrzasnąć
* na przekroju muszli wyróżniamy trzy warstwy: zewnętrzną konchiolinową, środkową porcelanową i
wewnętrzną perłową, zbudowaną z licznych drobnych blaszek wapiennych
* substancja ta może być także odkładana wokół drobin (np. ziarenek piasku), które dostaną się do wnętrza
muszli (w ten sposób tworzą się czasami bardzo nieregularne grudki substancji perłowej – perły)
* redukcja głowy spowodowała zanik szczęk i tarki, dlatego małże odżywiają się drobną zawiesiną z wody
za pomocą parzystych, dużych, płatowatych i orzęsionych oskrzeli
* woda wpływa do jamy płaszczowej przez syfon wlotowy (wpustowy)
* tu omywa oskrzela, na których dochodzi do wymiany gazowej i jednocześnie osadzają się szczątki
organiczne
* woda wypływa z jamy płaszczowej przez syfon odpływowy (wyrzutowy)
* kierunek przepływu wody wymuszany jest przez pracę rzęsek pokrywających skrzela
* większość małży to gatunki morskie żyjące w płytkich wodach, ale znane są również słodkowodne
* prowadzą osiadły tryb życia filtratorów na dnie zbiorników wodnych (czasami zagrzebane w dnie),
niektóre przytwierdzają się do podwodnych przedmiotów za pomocą cienkich nitek zwanych bisiorem,
będących wydzieliną gruczołu położonego u nasady nogi
* brunatne, połyskliwe nitki bisioru czasami dochodzące nawet do 30cm długości, były wykorzystywane w
czasach antycznych i w średniowieczu do produkcji bardzo drogich, delikatnych tkanin zwanych tak samo –
bisiorem, materiał ten dzięki swojej wytrzymałości doskonale nadawał się do wyrobu kosztownych
trzewików, szczególnie często wykorzystywano nitki produkowane przez dużego małża PRZYSZYNKĘ
* przedstawiciele słodkowodni w Polsce: SZCZEŻUJA POSPOLITA, kilka gatunków SKÓJEK, RACZNICA
ZMIENNA
* przedstawiciele morscy w Polsce: SERCÓWKA POSPOLITA, MAŁGIEW
* małże często występujące masowo spełniają ważną rolę filtratorów oczyszczających zbiorniki wodne z
nadmiaru substancji organicznych
* stanowią także pokarm dla niektórych drapieżników (szkarłupni, ryb, wydr, piżmaków)
* wiele małży wykorzystuje się gospodarczo
* znane gatunki jadalne: OMUŁEK, OSTRYGA
* perły produkowane przez PERŁOPŁAWY mają znaczną wartość jubilerską
* szkodliwy jest ŚWIDRAK OKRĘTOWY drążący w drewnie kanały o długości 30cm i przyczynia się do
nieszczenia drewnianych urządzeń portowych i drewnianych kadłubów łodzi
BIVALIA
* najliczniejsza gromada
* wyróżniamy ślimaki przodoskrzelne, tyłoskrzelne i płucodyszne
* mają dobrze wyodrębnioną głowę, nogę z podeszwą i worek trzewiowy okryty muszlą
* na głowie zazwyczaj znajdują się czułki (u lądowych dwie pary, u wodnych najczęściej jedna),
pęcherzykowate oczy i otwór gębowy prowadzący do gardzieli zaopatrzonej w szczęki i tarkę
* żywią się pokarmem roślinnym (większość lądowych i słodkowodnych) ale wiele gatunków morskich to
wszystkożercy lub drapieżniki z gruczołami jadowymi
* niektóre (tropikalne STOŻKI z Oceanu Indyjskiego) mogą być niebezpieczne dla człowieka
* worek trzewiowy okryty jest muszlą i spiralnie skręcony
* noga u większości jest narządem ruchu
* dzięki silnie rozwiniętym mięśniom i licznym gruczołom śluzowym umożliwia pełzanie po podłożu, a u
niektórych gatunków morskich także pływanie
* spełniają ważną rolę w ekosystemach, zwłaszcza morskich
* zajmują nisze ekologiczne roślinożerców, wszystkożerców i drapieżników, same będąc jednocześnie
pokarmem stawonogów, ryb, ptaków i ssaków (ryjówki, jeże)
* jadalne dla człowieka: BRZEGÓWKI, CZARECZKI, WINNICZKI
* ich barwne muszle wykorzystuje się do wyrobu ozdób
* niewielkie muszelki MONETEK, zaliczanych do PORCELANEK były kiedyś obiegową monetą w krajach
leżących w basenie Oceanu Indyjskiego
* w starożytności i średniowieczu z rozkolców uzyskiwano bardzo trwały barwnik służący do farbowania
jedwabiu i wełny – purpurę
* ślimaki wyrządzają szkody w uprawach, a niektóre są żywicielami pośrednimi pasożytniczych płazińców, np.
BŁOTNIARKA – żywiciel pośredni MOTYLICY WĄTROBOWEJ
GASTROPODA
* mają jedno lub dwa skrzela skierowane do przodu ciała
* głównie morskie, rzadko słodkowodne i lądowe
* rozdzielnopłciowe
* przedstawiciele w Polsce: ŻYWORÓDKI, ZAGRZEBKI
* do tej gromady należy większość morskich ślimaków wytwarzających barwne muszelki
(PORCELANKI, ROZKOLCE)
PRZODOSKRZELNE
* mają jedno skrzelo skierowane do tyłu ciała
* wyłącznie morskie, żyjące na dnie lub w toni wodnej
* niektóre mają dwuklapową skorupkę jak małże
* wiele jest całkowicie pozbawionych muszli, a ich ciało pokrywają dodatkowe
wyrostki skrzelowe o pięknych kształtach i barwach
* obojnaki
* przedstawiciel z Bałtyku: ALDERIA
TYŁOSKRZELNE
* pierwotnie były lądowe, ale część wtórnie przystosowała się do życia w wodach (głównie słodkich)
* wymiana gazowa następuje przez swoiste płuco utworzone z wewnętrznej powierzchni jamy płaszczowej
* obojnaki z zapłodnieniem krzyżowym
* gatunki krajowe: WINNICZKI i pozbawiony muszli POMRÓW WIELKI
* gatunki krajowe słodkowodne: BŁOTNIARKI, ZATOCZKI
PŁUCODYSZNE
* najbardziej ewolucyjnie rozwinięta gromada mięczaków
* noga ulega przekształceniu w lejek i ramiona otaczające głowę
* ramiona najczęściej zaopatrzone są w przyssawki, czasami także w inne narządy czepne
(haczyki, kolce)
* muszla okrywająca worek trzewiowy może być w pełni wykształcona (amonity) lub
w mniejszym lub większym stopniu zredukowana
* zazwyczaj sprawne drapieżniki żywiące się rybami i stawonogami
* ich układ nerwowy cechuje duż stopień koncentracji i złożoności, mają także silnie rozwinięte
narządy zmysłów (wiąże się z tym rozwój złożonych form zachowań i inteligencja nie spotykana
u innych bezkręgowców)
* ciekawe jest tu rozmnażanie, zapłodnienie poprzedzone jest tańcami, walkami samców i
prezentacją barw godowych, w czym przypominają najbardziej ptaki
* żyją tylko w morzach pełnosłonych (w Bałtyku nie występują)
* są grupą reliktową
* w dawnych epokach jako aktywne drapieżniki stanowiły główną grupę konsumentów
wyższych rzędów w ekosystemach morskich
* są ważnym źródłem pożywienia, zwłaszcza w krajach położonych wokół Oceanu Spokojnego
CEPHALOPODA
ŁODZIKI
* mają zewnętrzną, spiralnie zwiniętą muszlę podzieloną na komory wypełnione gazem,
co pozwala im biernie unosić się w toni wodnej
* zamiast typowych ramion mają kilkadziesiąt kurczliwych wyrostków otaczających
otwór gębowy
* pojawiły się w paleozoiku i do dziś nie uległy zmianom, dlatego nazywamy je „żyjącymi
skamieniałościami”
* całkowicie wymarła grupa
* ich szczątki znane są od wczesnego dewonu do końca kredy
* miały zewnętrznie spiralną muszlę
* pływały swobodnie w toni wodnej
* podobne zewnętrznie do łodzików, ale różne w budowie anatomicznej
* mają wewnętrzną, zredukowaną muszlę i parę pierzastych skrzeli w jamie płaszczowej
* pływają aktynie w toni wodnej za pomocą ruchów ramion oraz ruchem odrzutowym dzięki
silnemu strumieniowi wody wyrzucanej z jamy płaszczowej przez lejek
* tak przemieszczają się współczesne KAŁAMARNICE i MĄTWY ( mające dodatkowo dwa wydłużone
ramiona chwytne, razem 10 – dziesięciornice) oraz wymarłe BELEMNITY
* OŚMIORNICE preferują życie w pobliżu dna morskiego, po którym przemieszczają się za pomocą 8 ramion
* sproszkowaną wewnętrzną muszlę mątw stosuje się jako dodatek do proszków polerskich, a wydzielina
ich gruczołu czernidłowego (zlokalizowany w pobliżu odbytu i uchodzący do jamy płaszczowej, jego
czarno-brunatna wydzielina służy kałamarnicom i mątwom do obrony przed drapieżnikami, barwnik ten,
wyrzucony przez lejek, tworzy w wodzie rodzaj zasłony dymnej i dezorientuje napastnika) zwana sepią,
służy dziś do sporządzania farb malarskich
AMONITY +
DWUSKRZELNE