CZYM JEST ASTROPOLITYKA

background image

czwartek, 09 grudnia 2010 08:43

ASTROPOLITYKA – POLITYKA, STRATEGIA I NAUKA W ERZE KOSMICZNEJ

Ocena użytkowników:

/ 0

Słaby

Ś

wietny

Oce

ń

Radosław Fellner

Czym jest astropolityka? Jej pocz

ą

tki si

ę

gaj

ą

staro

ż

ytno

ś

ci. Od 1919 , stała

si

ę

domen

ą

pa

ń

stw i organizacji mi

ę

dzynarodowych. Ten, kto uzyska

przewag

ę

w technologii i wdra

ż

aniu jej, ten dysponuje niemal nieograniczonym

wpływem na losy

ś

wiata. Obecnie praktyczne wykorzystanie astropolityki odbywa

si

ę

w dziedzinie technologii nawigacji satelitarnej.

Czym jest astropolityka? Otó

ż

jest to wyłaniaj

ą

ca si

ę

ostatnio w ramach geografii politycznej, nowa

dziedzina wiedzy traktuj

ą

ca o relacjach mi

ę

dzy przestrzeni

ą

kosmiczn

ą

(z gr. ástro - gwiazda), technik

ą

i

technologi

ą

a polityk

ą

(politiká - sprawy dotycz

ą

ce pa

ń

stwa). W w

ęż

szym uj

ę

ciu oznacza zarz

ą

dzanie,

lokacj

ę

zasobów i struktur w przestrzeni w celu realizacji strategii polityczno-ekonomicznych w Układzie

Słonecznym, traktowanym jako miejsce rywalizacji i ekspansji. Mottem przewodnim astropolityki jest: ”Kto
panuje w przestrzeni kosmicznej, ten kontroluje

ś

wiat”.

1. Historia

1.1. Staro

ż

ytno

ść

Pocz

ą

tki astropolityki si

ę

gaj

ą

staro

ż

ytno

ś

ci, kiedy to wiedza na temat wszelkich zjawisk astronomicznych

słu

ż

yła do utrzymania władzy przez królów nad poddanymi. I tak cho

ć

by zwykłe za

ć

mienie Sło

ń

ca było

uwa

ż

ane za przejaw boskiej ingerencji w

ś

wiat ziemski, w tym przypadku za gniew bóstw. Egipscy kapłani

maj

ą

c opracowany na podstawie obserwacji nieba kalendarz, a tak

ż

e mog

ą

c przewidzie

ć

owe za

ć

mienia

wywierali wpływ na decyzje ziemskiego wcielenia boga Ra, czyli faraona, a przez to uczestniczyli w
zarz

ą

dzaniu pa

ń

stwem. Podobnie było w kulturze Majów, gdzie król osobi

ś

cie dokonywał rytuałów

zwi

ą

zanych ze zjawiskami astronomicznymi zgodnie z zaleceniami swoich skrybów. Około 500 r. p.n.e. w

astronomii babilo

ń

skiej pojawiły si

ę

modele matematyczne, które umo

ż

liwiały obliczanie - na podstawie

opracowanych algorytmów i przy u

ż

yciu kilku wyznaczonych parametrów - czasu wyst

ę

powania wa

ż

nych

zjawisk astronomicznych: nowiu i pełni Ksi

ęż

yca, za

ć

mie

ń

, okresów widoczno

ś

ci planet. To przyczyniło si

ę

do powstania niektórych

ś

wi

ą

t i ich uroczystego obchodzenia przez władców, którzy z biegiem czasu

nadawali im równie

ż

znaczenie polityczne.

1.2. Renesans

Relacje mi

ę

dzy kosmosem a technik

ą

miały szczególne wyraz w epoce wielkich odkry

ć

geograficznych. Jej

nadej

ś

cie umo

ż

liwiła m.in. lepsza nawigacja na morzu. T

ę

za

ś

umo

ż

liwiło m.in. astrolabium, powstałe w

wyniku obserwacji nieba i ruchu gwiazd, a rozpowszechnione dzi

ę

ki Arabom. Przyrz

ą

d ten, był szeroko

stosowany w XV w. Na podstawie znajomo

ś

ci poło

ż

enia gwiazd mo

ż

na było ustali

ć

szeroko

ść

geograficzn

ą

, a tak

ż

e zmierzy

ć

czas. Statki znaj

ą

c swoje poło

ż

enie mogły wytycza

ć

szlaki, sporz

ą

dza

ć

dokładniejsze mapy odkrywa

ć

nowe l

ą

dy, a pa

ń

stwa zakłada

ć

nowe kolonie, zdobywa

ć

władz

ę

i

kształtowa

ć

polityk

ę

mi

ę

dzynarodow

ą

. Dla upami

ę

tnienia doniosłych odkry

ć

w 1813 w herbie Portugalii

umieszczono sferyczne astrolabium, czyli tzw. sfer

ę

armilarn

ą

, która widnieje w godle do dzi

ś

.

Jeszcze w XVI w. uczeni znaj

ą

cy astrologi

ę

i astronomi

ę

byli stałymi doradcami królów ówczesnej Europy,

by wspomnie

ć

wielkiego astrologa a jednocze

ś

nie proroka Nostradamusa b

ę

d

ą

cego doradc

ą

na dworze

królowej Francji Katarzyny Medycejskiej.

XVI – wieczne odkrycie,

ż

e to Ziemia razem z innymi planetami kr

ążą

wokół Sło

ń

ca a nie odwrotnie

spotkało si

ę

z ostr

ą

krytyk

ą

i pot

ę

pieniem ze strony papie

ż

a, gdy

ż

godziło to w autorytet nauk Ko

ś

cioła i

jego presti

ż

, i mogło (w przypadku braku reakcji) spowodowa

ć

obni

ż

enie znaczenia tej instytucji na arenie

mi

ę

dzynarodowej, czyli po prostu zagrozi

ć

władzy Ko

ś

cioła.

Na drodze przemian mentalnych, gospodarczych i politycznych zmienił si

ę

te

ż

charakter zwi

ą

zku polityki z

przestrzeni

ą

kosmiczn

ą

. Post

ę

p w astronomii i astrofizyce odzwierciedlał post

ę

p naukowy.

1.3. II Wojna

Ś

wiatowa

Pocz

ą

wszy od 1919 astropolityka stała si

ę

domen

ą

pa

ń

stw i organizacji mi

ę

dzynarodowych. Wtedy to

podczas mi

ę

dzynarodowej konferencji w Pary

ż

u postanowiono, i

ż

„ka

ż

de pa

ń

stwo ma pełn

ą

i wył

ą

czn

ą

suwerenno

ść

nad przestrzeni

ą

powietrzn

ą

ponad swoim terytorium”. Władcy, generałowie i badacze zacz

ę

li

sobie zdawa

ć

spraw

ę

z mo

ż

liwo

ś

ci wykorzystania technologii na pocz

ą

tku aeronautycznych, a potem

kosmicznych w celach militarnych. Pozwoliło to na konstrukcj

ę

pierwszych rakiet V1, V2 w nazistowskich

Page 1 of 6

Astropolityka – polityka, strategia i nauka w erze kosmicznej

2010-12-09

background image

Niemczech, a na podstawie których to planów, konstruktorzy radzieccy i ameryka

ń

scy opierali si

ę

przy

budowie rakietowych pocisków balistycznych słu

żą

cych do przenoszenia statków kosmicznych (w

przypadku USA) i broni (jak w przypadku ZSRR).

1.4. Astropolityka w realiach zimnej wojny

Po II Wojnie

Ś

wiatowej astropolityka na dobre zago

ś

ciła w strategiach mocarstw

ś

wiatowych. W sytuacji,

gdy opadła

ż

elazna kurtyna wzrosło do rangi globalnej znaczenie dost

ę

pno

ś

ci informacji o planach i

poczynaniach przeciwnika. Aby przewidzie

ć

, lub cho

ć

by wyprzedzi

ć

działania wrogiego obozu nale

ż

ało

posiada

ć

informacje o poło

ż

eniu i rozmieszczeniu baz wojskowych, a tak

ż

e o ruchach wojski czy

manewrach – w szczególno

ś

ci przy granicach. Jako

ż

e najlepiej jest obserwowa

ć

z góry, głowy

przywódców pa

ń

stw zwróciły si

ę

w stron

ę

tego co nad głowami. Nie było mowy o naruszeniu przestrzeni

powietrznej, która mogła wywoła

ć

mi

ę

dzynarodowy kryzys. St

ą

d te

ż

zacz

ę

to my

ś

le

ć

o wykorzystaniu

przestrzeni kosmicznej do celów obserwacyjnych. W 1957 roku Zwi

ą

zek Radziecki wystrzelił pierwszego

sztucznego satelit

ę

, a tym samym obj

ą

ł prowadzenie na arenie mi

ę

dzynarodowej i udowodnił wy

ż

szo

ść

technologii swojej nad technologi

ą

ameryka

ń

sk

ą

. Pierwszy raz w historii okazało si

ę

,

ż

e rakiety s

ą

zdolne

obj

ąć

swym zasi

ę

giem cały glob. Zapocz

ą

tkowało to wy

ś

cig zbroje

ń

i badania nad rakietami zdolnymi

przenosi

ć

w przestrzeni kosmicznej bro

ń

nuklearn

ą

- ICBM

[1]

. Kosmos stał si

ę

obiektem rywalizacji, gdy

ż

kto umie

ś

ciłby bro

ń

j

ą

drow

ą

na orbicie okołoziemskiej, ten uzyskałby pot

ęż

ny arsenał militarny słu

żą

cy do

wywierania wpływu na mi

ę

dzynarodow

ą

polityk

ę

. Z obawy przed t

ą

radzieck

ą

dominacj

ą

, ONZ powołało w

1959 ''Komitet do Spraw Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Kosmicznej''. Miała ona zdefiniowa

ć

granic

ę

, na której ko

ń

czy si

ę

suwerenna władza pa

ń

stwa i okre

ś

li

ć

warunki korzystania z zasobów w

przestrzeni kosmicznej w sposób pokojowy. Do dzi

ś

jednak trwaj

ą

spory na temat okre

ś

lenia granicy

zewn

ę

trznej przestrzeni powietrznej i wewn

ę

trznej przestrzeni kosmicznej, gdy

ż

, w

ą

tpliwo

ś

ci pa

ń

stw

poło

ż

onych na równiku budz

ą

m.in. satelity geostacjonarne, które ''de facto'' znajduj

ą

si

ę

nad tymi krajami.

180 stacji geostacjonarnych stwarza problem z jednej strony monopolizacji kosmosu, przez wła

ś

cicieli

stacji, z drugiej za

ś

równoprawnego dost

ę

pu wszystkich pa

ń

stw do korzystania z orbity geostacjonarnej

[2]

.

Jednak

ż

e przewa

ż

a pogl

ą

d okre

ś

laj

ą

cy zasi

ę

g tej pierwszej do wysoko

ś

ci 100 km od powierzchni Ziemi,

gdy

ż

na tej wysoko

ś

ci powietrze jest tak rozrzedzone, i

ż

uniemo

ż

liwia lot wszelkich statków powietrznych.

Z drugiej strony na uwag

ę

zasługuje równie

ż

tzw. kryterium efektywno

ś

ci władztwa H. Kelsena, zakłada

ono bowiem,

ż

e ka

ż

demu pa

ń

stwu przysługuje suwerenno

ść

w przestrzeni ponad jego l

ą

dowym i morskim

terytorium do takiej wysoko

ś

ci, do jakiej mo

ż

e ono te suwerenno

ść

faktycznie sprawowa

ć

[3]

.

Istotnym dokumentem, w du

ż

ej mierze determinuj

ą

cym dalsze prace w sferze eksploracji kosmosu i rozwój

stosunków mi

ę

dzynarodowych, był traktat Narodów Zjednoczonych z 1967 zakładaj

ą

cy, i

ż

ka

ż

dy ma równe

prawo do wykorzystania przestrzeni pozaatmosferycznej i jej badania; zakazywała jednocze

ś

nie jego

zawłaszczania i wykorzystywania w celach militarnych. Niew

ą

tpliwie był to wa

ż

ny krok na drodze do

uporz

ą

dkowania spraw zwi

ą

zanych z kosmosem. Niestety nijak si

ę

on miał do ówczesnej sytuacji

politycznej. Zaledwie 3 lata wcze

ś

niej marynarka wojenna USA uruchomiła pierwszy system nawigacji

satelitarnej TRANSIT, a ju

ż

pod koniec lat 70. ZSRR odpowiedział swoim systemem o nazwie CYKADA.

Zimna wojna trwała na dobra, a konflikt obozów zaostrzała polityka obronna USA, polegaj

ą

ca na budowie

systemu obrony nuklearnej, popularnie nazywana Wojnami Gwiezdnymi

[4]

, zakładaj

ą

c

ą

m.in. budow

ę

dział

laserowych umieszczonych na orbitach zdolnych do unieszkodliwienia rakiet. Projekt ten przyczynił si

ę

równie

ż

do powstania koncepcji tzw. triady nuklearnej, czyli uzyskania mo

ż

liwo

ś

ci wystrzelenia broni

j

ą

drowej i jej przenoszenia: w powietrzu (za pomoc

ą

samolotów, rakiet); na morzu (poprzez łodzie

podwodne); na l

ą

dzie (poprzez mobilne wyrzutnie rakiet i stacjonarne bazy).

Wzgl

ę

dy finansowe (brak osi

ą

gni

ęć

przy ogromnych nakładach) a tak

ż

e niemo

ż

no

ść

radzieckiej my

ś

li

technologicznej ani do nadrobienia dziel

ą

cego od amerykanów dystansu w dziedzinie techniki satelitarnej

ani do dalszego wy

ś

cigu zbroje

ń

przyczyniły si

ę

do upadku bloku radzieckiego i

ż

elaznej kurtyny.

1.5. Pocz

ą

tek XXI wieku

W wyniku ocieplenia stosunków na arenie

ś

wiatowej, pa

ń

stwa u progu XX w. postawiły na kooperacj

ę

.

Gwarantem wzajemnego zaufania i współdziałania, równie

ż

w zakresie astropolityki stał si

ę

Sztokholmski

Mi

ę

dzynarodowy Instytut Bada

ń

nad Pokojem (SIPRI), do którego kraje wysyłaj

ą

ce satelity, s

ą

zobligowane

poda

ć

liczb

ę

oraz przeznaczenie umieszczanych na orbicie satelitów.

2. Obszary o znaczeniu kluczowym dla astropolityki

2.1. Znaczenie astropolityki

Ten, kto uzyska przewag

ę

w technologii i wdra

ż

aniu jej, ten dysponuje niemal nieograniczonym wpływem

na losy

ś

wiata. W sposób widoczny i efektywny b

ę

dzie mógł sterowa

ć

gospodark

ą

i

ś

wiatowym

przemysłem, w których coraz wi

ę

ksze znaczenie ma wzajemny handel i mi

ę

dzynarodowa współpraca.

Monopol w dziedzinie technologii satelitarnych równa si

ę

kontroli nad aspektami

ż

ycia społecznego i

działalno

ś

ci

ą

człowieka, a to za

ś

równa si

ę

monopolowi na wspólnym globalnym rynku.

Page 2 of 6

Astropolityka – polityka, strategia i nauka w erze kosmicznej

2010-12-09

background image

2.2. Astrostrategia

Kluczem do strategicznych powi

ą

za

ń

pa

ń

stwa z ró

ż

norodno

ś

ci

ą

obszarów kosmicznych jest technologia

transportu, rozumiana w szczególno

ś

ci jako mobilno

ść

wojsk, osób i obiektów. Je

ś

li pa

ń

stwo nie mo

ż

e

fizycznie kontrolowa

ć

strategicznego obszaru, musi ostatecznie d

ąż

y

ć

do wypierania innych pa

ń

stw i

ograniczania ich roli. Zwa

ż

ywszy,

ż

e ogrom bogactw przysługuje temu, kto potrafi kontrolowa

ć

terytorium i

obszar w przestrzeni. Ka

ż

de pa

ń

stwo mog

ą

ce panowa

ć

nad przestrzeni

ą

, wywierałoby kolosalny wpływ na

wszystkie pozostałe. Dlatego tak istotne s

ą

długofalowe przedsi

ę

wzi

ę

cia, plany i działania instytucji pa

ń

stw

oraz innych podmiotów w sferze umieszczenia zasobów i organizacji przestrzeni kosmicznej, czym zajmuje
si

ę

tzw. astrostrategia. Nastawiona jest ona na wykorzystanie Ksi

ęż

yca oraz innych ciał niebieskich w

celach gospodarczych, politycznych, militarnych, przy u

ż

yciu najnowocze

ś

niejszych technologii m.in.

satelitarnych.

Bazuj

ą

c na podziale Ziemi na regiony geostrategiczne według Mackindera, astrostrategia rozdzieliła

przestrze

ń

na wyra

ź

ne obszary o unikalnym strategicznym charakterze wa

ż

kich w rozwa

ż

aniach o

astropolityce

[5]

. Do takich nale

żą

:

a) Ziemia - jako termin obejmuj

ą

cy obszar fizyczny Ziemi z jej atmosfer

ą

; miejsce rozpocz

ę

cia

operacji, komunikacji, rozpoznania, produkcji sprz

ę

tu nawigacyjnego;

b) Przestrze

ń

ziemska - rozumian

ą

jako przestrze

ń

mi

ę

dzy powierzchni

ą

Ziemi a najni

ż

sz

ą

mo

ż

liw

ą

orbit

ą

a orbit

ą

geostacjonarn

ą

; obszar umieszczenia satelitów wojskowych i komunikacyjnych w celach

rozpoznawczych, nawigacyjnych oraz przenoszenia uzbrojenia; równie

ż

strefa lotu pocisków

mi

ę

dzykontynentalnych (ICBM);

c) Ksi

ęż

yc – jako obiekt o wyj

ą

tkowo strategicznym charakterze, gdy

ż

wybudowanie tu stacji

kosmicznej b

ę

dzie miało doniosłe,

ś

wiatowe znaczenie i wzmocni presti

ż

pa

ń

stwa, któremu to si

ę

uda.

Cho

ć

obecnie wydobycie surowców na Ksi

ęż

ycu wymaga wielkich inwestycji i nakładów, w przyszło

ś

ci

zapewne stanie si

ę

to opłacalne i doprowadzi do eksploatacji satelity w ramach bazy surowcowe. Słaba siła

grawitacji, do pokonania której nie b

ę

dzie wymagana tak du

ż

a energia jak w przypadku Ziemi, umo

ż

liwi

małym kosztem wystrzelenie z jednej strony statku kosmicznego, a z drugiej strony odpalenia pocisku.
Ksi

ęż

yc stanie si

ę

wi

ę

c idealn

ą

baz

ą

do przyszłych bada

ń

i eksploracji kosmosu (w tym Marsa),ale tak

ż

e

celem strategicznym w sensie wojskowym.

d) Przestrze

ń

kosmiczna – obszar mi

ę

dzy orbitami geostacjonarnymi, a orbit

ą

ksi

ęż

ycow

ą

; w tej

przestrzeni poło

ż

ony jest Ksi

ęż

yc, jak równie

ż

punkty Lagrange'a. Wielkie znaczenie (równie

ż

militarne)

b

ę

dzie miała budowa obserwatoriów, czy to na orbitach okołoziemskich, czy to na Ksi

ęż

ycu, a to ze

wzgl

ę

du na brak atmosfery, która w przypadku ziemskich teleskopów zakłóca obserwacj

ę

i wszelkie

pomiary.

e) Przestrze

ń

słoneczna – obszar b

ę

d

ą

cy polem grawitacyjnym Sło

ń

ca; zdolno

ść

do ekspansji tego

rejonu jest do

ść

ograniczona, cho

ć

zasoby jego s

ą

ogromne, nie wył

ą

cza to jednak w przyszło

ś

ci

mo

ż

liwo

ś

ci kolonizacji i eksploatacji innych planet w układzie słonecznym, jak równie

ż

ich ksi

ęż

yców i

asteroid;

2.3. Wojskowo

ść

Pierwsz

ą

zasad

ą

doktryny USA jest mo

ż

liwo

ść

zablokowania u

ż

ywania GPS w dowolnym momencie i

obszarze poprzez intensywne zakłócanie odpowiednich cz

ę

stotliwo

ś

ci

[6]

U

ż

ywane przez wojsko s

ą

tak

dobrane, aby nie podlegały zakłócaniu poprzez rozmy

ś

lnie wprowadzone bł

ę

dy w sygnałach, znane jako

SA (Selective Availability) i AS (Anti-spoofing). Wł

ą

czenie SA zmniejsza dokładno

ść

odbiorników cywilnych

do 100 metrów (156 m dla pomiarów przestrzennych). Od maja 2000 r. SA jest wył

ą

czone na czas

nieokre

ś

lony, a ponowne wł

ą

czenie ma by

ć

ogłoszone 24 godziny wcze

ś

niej. Anti-Spoofing jest wł

ą

czany

bez ostrze

ż

enia. Mo

ż

liwo

ść

usuni

ę

cia wpływu SA i Anti-Spoofingu jest udost

ę

pniana tylko autoryzowanym

u

ż

ytkownikom), dzi

ę

ki dekodowaniu ich za pomoc

ą

modułów kryptograficznych. A tymi dysponuje wył

ą

cznie

USA. Ka

ż

dy u

ż

ytkownik lub grupa u

ż

ytkowników otrzymuje specjalny klucz deszyfruj

ą

cy. Armia USA mo

ż

e

w ka

ż

dej chwili zmieni

ć

ten klucz, ustali

ć

nowy sposób szyfrowania sygnału a tym samym uniemo

ż

liwi

ć

jego

u

ż

ytkownikom odbieranie precyzyjnego sygnału. Tylko 32 kraje (w tym 17 pa

ń

stw NATO) zostały

uprawnione do odbioru precyzyjnego sygnału pozycjonuj

ą

cego (PPS). Inne podmioty nie maj

ą

mo

ż

liwo

ś

ci

u

ż

ywania wojskowych odbiorników GPS.

Konsekwencj

ą

systemu narzuconego przez USA jest mo

ż

liwo

ść

natychmiastowego unieruchomienia

systemów uzbrojenia wyposa

ż

onych w odbiorniki GPS, nale

żą

ce do pa

ń

stw europejskich uczestnicz

ą

cych

w konflikcie zbrojnym. Pozwala to na wywieranie presji i ograniczenie swobody Europy w podejmowaniu
interwencji wojskowej. Nast

ę

puje całkowite uzale

ż

nienie Europy od systemu GPS, brak kontroli nad jego

składnikami; tworzy si

ę

fatyczny monopol USA w dziedzinie produkcji odbiorników wojskowych, a tym

Page 3 of 6

Astropolityka – polityka, strategia i nauka w erze kosmicznej

2010-12-09

background image

samym to one stymuluj

ą

rozwój technologii, jako

ż

e stanowi

ą

istotny udział w

ś

wiatowym rynku

odbiorników. Rosyjski system nawigacji GLONASS, który pełn

ą

zdolno

ść

operacyjn

ą

(obejmie zasi

ę

giem

cały glob) uzyska do ko

ń

ca 2010 roku

[7]

, ze wzgl

ę

du na problemy finansowe i brak jego stałej modernizacji,

a tak

ż

e fakt i

ż

obecnie obejmuje on swym zasi

ę

giem jedynie terytorium Federacji Rosyjskiej nie stanowi

aktualnie konkurencji dla GPS. Do uzyskania pełnej zdolno

ś

ci operacyjnej brakuje uzupełnienia systemu o

3 satelity (stan dzisiejszy wynosi 21 działaj

ą

cych obiektów).

Alternatyw

ą

wobec systemu ameryka

ń

skiego jest zainicjowany w 1994 projekt europejskiego systemu

nawigacji satelitarnej Galileo. Jest on pierwszym krokiem w d

ąż

eniu do zapewnienia Europie kontroli nad

technologiami satelitarnymi i informacyjnymi. Dzi

ę

ki niemu, mo

ż

liwe b

ę

dzie ustalenie pozycji dowolnego

obiektu, poruszaj

ą

cego si

ę

czy statycznego, z dokładno

ś

ci

ą

do nie metrów, ale centymetrów. System

Galileo jako projekt Unii Europejskiej pomo

ż

e uniezale

ż

ni

ć

si

ę

od USA a jednocze

ś

nie spowoduje

zaostrzenie rywalizacji konkurencji w badaniach nad systemami nawigacyjnymi. Z drugiej strony zakłada
szeroko zakrojon

ą

współprac

ę

z krajami trzeciego

ś

wiata (i ewentualne rozpowszechnienie systemu na

terenie Afryki, sprzeda

ż

odbiorników) oraz utrzymywanie kontaktów ze wszystkimi organami administracji

pa

ń

stwowej

[8]

. Ju

ż

teraz USA widz

ą

c konkurencj

ę

ze strony Galileo, przymierza si

ę

, we współpracy (na

zasadzie lepsza współpraca ni

ż

dominacja UE) z Europ

ą

, do wdro

ż

enia Mi

ę

dzynarodowej Słu

ż

by GPS do

bada

ń

Geodynamicznych (GNSS).

3. Współczesne zastosowania

Praktycznym wykorzystanie astropolityki odbywa si

ę

w dziedzinie technologii nawigacji satelitarnej. Maj

ą

c

zapewnion

ą

kontrol

ę

nad nimi, uzyskuje si

ę

dost

ę

p do informacji (wiedza na temat, np. nielegalnie

składowanych odpadów nuklearnych, czy zanieczyszczania

ś

wiatowych zasobów wodnych przez inne

pa

ń

stwa), które odpowiednio przetworzone (ogłoszone na forum mi

ę

dzynarodowym) mog

ą

posłu

ż

y

ć

do

prowadzenia nacisków na inne pa

ń

stwa (wywieranie presji na zaprzestanie szkodliwych praktyk). Badanie

litosfery pozwoli danemu pa

ń

stwu na uzyskanie dost

ę

pu do bogatych złó

ż

ropy naftowej, gazu ziemnego,

co z kolei przeło

ż

y si

ę

na energetyczne uniezale

ż

nienie si

ę

od dostaw tych surowców, czy wr

ę

cz uzale

ż

ni

inne kraje.

Systemy nawigacji satelitarnej stwarzaj

ą

obecnie ogromne mo

ż

liwo

ś

ci w badaniu zarówno

ś

rodowiska i

ekosystemu Ziemi, jak i Ziemi, jako obiektu w kosmosie. Przyczynia si

ę

to do rozwoju i zacie

ś

nienia

współpracy mi

ę

dzy społeczno

ś

ciami naukowymi, operatorami, konsorcjami, firmami. Maj

ą

c kontrol

ę

nad

systemami nawigacji uzyskuje si

ę

jednocze

ś

nie kontrol

ę

nad poszczególnymi gał

ę

ziami gospodarki, nauki i

przemysłu.

Tak wi

ę

c, przykładami s

ą

szerokie zastosowania w:

1. Oceanografii - pomiary poziomu morza, przypływów i odpływów, składu chemicznego wód,
badanie ro

ś

linno

ś

ci morskiej;

2. Meteorologii – doskonalsze modele pogodowe i prognozy pozwol

ą

przewidzie

ć

nadej

ś

cie

huraganów, tajfunów i odpowiednio szybko ewakuowa

ć

ludno

ść

;

3. Ekologii -

ś

ledzenie dryfu biegunów, monitorowanie: zmian klimatu, linii brzegowych przyczyni si

ę

do lepszego poznania procesów i mechanizmów rz

ą

dz

ą

cych planet

ą

; odkrycia w tej dziedzinie b

ę

d

ą

sprzyjały rodz

ą

cemu si

ę

''ekoprzemysłowowi'' – na podstawie pomiarów i obserwacji b

ę

dzie mo

ż

na

efektywniej wykorzystywa

ć

elektrownie wiatrowe, czy słoneczne, a tak

ż

e lepiej ustala

ć

ich przyszł

ą

lokalizacj

ę

; działania zmierzaj

ą

ce do wykrywania zanieczyszcze

ń

i ich sprawców zwielokrotni

ą

zainteresowanie mi

ę

dzynarodowych koncernów tematem ochrony

ś

rodowiska;

4. Zarz

ą

dzanie zasobami naturalnymi – chodzi tu m.in. o:

I. Le

ś

nictwo - wyznaczenie dokładnych granic parków narodowych, zabezpieczenie i obserwacja obszarów

chronionych, pomiary powierzchni lasów, alarmowanie o nielegalnym wypalaniu, karczowaniu, wyr

ę

bie.

II. Rolnictwo - dokładny pomiar u

ż

ytków rolnych, a co za tym idzie lepsze wykorzystanie

ś

rodków unijnych

na dofinansowanie upraw; wyznaczanie tras maszyn rolniczych z pomoc

ą

sygnałów z satelitów;

III. Hydrologi

ę

- obserwacja zmian uj

ść

rzek, czy brzegów l

ą

dów (w wyniku akumulacji) przyczyni si

ę

planowania przestrzennego w nadmorskich miastach w celu wykorzystania dodatkowych przestrzeni
chocia

ż

by w celach turystycznych.

IV. Geologi

ę

- odpowiednio czułe nadajniki satelitarne potrafi

ą

wykry

ć

i oceni

ć

wielko

ść

złó

ż

surowców

naturalnych, nawet tych znajduj

ą

cych si

ę

ę

boko pod ziemi

ą

, jak i pod morskim dnem; otwieraj

ą

tym

samym drog

ę

do tanich poszukiwa

ń

i eksploatacji bogactw mineralnych; badanie tektoniki dna oceanów

pozwoli odpowiednio szybko przewidzie

ć

trz

ę

sienia ziemi.

Page 4 of 6

Astropolityka – polityka, strategia i nauka w erze kosmicznej

2010-12-09

background image

V. Astronomii i kosmologii - obserwacja aktywno

ś

ci słonecznej (maj

ą

cej wpływ na jako

ść

przekazywanych

sygnałów), dokładny pomiar ruchu obrotowego Ziemi, znajomo

ść

orientacji Ziemi w przestrzeni kosmicznej,

maj

ą

wielkie znaczenie w udoskonalaniu systemów nawigacyjnych.

VI. Nawigacji - precyzyjne okre

ś

lanie: orbit satelitów, poło

ż

enia innych obiektów ruchomych, np. samolotów,

ci

ęż

arówek, statków towarowych poprawi organizacj

ę

w dziedzinie spedycji. Systemy nawigacyjne pomog

ą

unikn

ąć

, np. korków na drogach, kolejek przy granicach wybieraj

ą

c optymalna tras

ę

omijaj

ą

c

ą

zatory.

Spot

ę

guje to znaczenie logistyki, umo

ż

liwi nadzór i regulacj

ę

w dziedzinie transportu mi

ę

dzynarodowego;

VII. Geodezji i kartografii – zaowocuje to dokładniejszymi mapami, szybszymi i precyzyjniejszymi
pomiarami, analizami a finalnie przy

ś

pieszy proces budowy dróg, linii kolejowych, budynków, pozwoli na

lepsze przestrzenne rozplanowanie na danych obszarach;

VIII. Telekomunikacji i zarz

ą

dzaniu – umo

ż

liwi

ą

wi

ę

ksz

ą

pr

ę

dko

ść

transmisji danych o zasi

ę

gu globalnym,

lepsz

ą

jako

ść

poł

ą

cze

ń

, okre

ś

lanie pozycji u

ż

ytkownika/abonenta, przesyłanie krótkich depesz

[9]

.

Przyczyni si

ę

to, do lepszego zarz

ą

dzania:

ś

rodkami komunikacji, u

ż

yteczno

ś

ci publicznej (administracja),

w ratownictwie; takie projekty wdra

ż

aj

ą

obecnie firmy: francuska globalna spółka Alcatel-Lucent - system

EUTELTRACS oraz mi

ę

dzynarodowa Motorola - system IRYDIUM;

4. Przyszło

ść

4.1. Analogia

Obecnie astropolityka ma charakter czysto pokojowy, wi

ąż

e zagadnienia mi

ę

dzynarodowej współpracy

(europejski projekt Galileo) jak równie

ż

pokojowego wykorzystania przestrzeni kosmicznej, czego

przykładem jest uruchomienie w 2000 r. Mi

ę

dzynarodowej Stacji Kosmicznej celem utworzenia bazy do

bada

ń

i przyszłych lotów na Ksi

ęż

yc oraz Marsa.

USA, Rosja, Chiny, Francja, Japonia i Indie marz

ą

ce o tym, by cho

ć

w minimalnym stopniu, ale jednak,

odgrywa

ć

pewn

ą

rol

ę

na arenie mi

ę

dzynarodowej jest w posiadaniu własnych systemów satelitarnych.

Daj

ą

one pewn

ą

niezale

ż

no

ść

, jednocze

ś

nie przyczyniaj

ą

c si

ę

do rozwoju całego sektora, zarówno

obronnego, jak i cywilnego. Tak jak na pocz

ą

tku lat. 70, gdy GPS - system stworzony do celów wojskowych,

okazał si

ę

by

ć

wielce przydatny w celach czysto niemilitarnych. Jego udost

ę

pnienie doprowadziło do

rozwoju usług (np. nawigacja samochodowa, budownictwo). Tak, analogicznie i teraz, rozwi

ą

zania w

dziedzinie technologii satelitarnych i kosmicznych przenoszone s

ą

z po

ż

ytkiem na sfer

ę

ż

ycia codziennego

(wytrzymałe i lekkie materiały, pozyskiwanie energii – zwi

ę

kszenie efektywno

ś

ci ogniw słonecznych,

odbiorniki GPS).

4.2. Astropolityka a Polska i Unia Europejska

W

ś

ród zastosowa

ń

techniki kosmicznej na czoło wysuwa si

ę

niew

ą

tpliwie telekomunikacja, która

jednocze

ś

nie jest obszarem najwi

ę

kszych inwestycji firm prywatnych w technik

ę

kosmiczn

ą

. W Polsce był

przygotowywany swego czasu projekt narodowego satelity telekomunikacyjnego POLSTAR, nie doczekał
si

ę

on niestety realizacji. Obecnie istnieje na rynku

ś

wiatowym nadmiar mocy transmisji, tote

ż

próby wej

ś

cia

na ten rynek przez nowego operatora s

ą

skazane na niepowodzenie. Nale

ż

y te

ż

zauwa

ż

y

ć

,

ż

e Polska,

poprzez swego operatora narodowego, jakim była TP S.A., była współudziałowcem mi

ę

dzynarodowego

konsorcjum Eutelsat, zajmuj

ą

cego si

ę

dostarczaniem usług satelitarnych ró

ż

nego rodzaju, m.in. telewizji

satelitarnej. Po prywatyzacji TP S.A. i przej

ę

ciu nad ni

ą

kontroli przez kapitał francuski, a tak

ż

e po

komercjalizacji Eutelsat nie ma w Polsce organizacji dostatecznie silnej i zainteresowanej w programie
narodowym. Tote

ż

cała nadzieja spoczywa obecnie w… Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), organizacji

dominuj

ą

cej w tym zakresie w

ś

ród krajów UE. Członkami ESA s

ą

obecnie wszystkie pa

ń

stwa starej 15-ki

Unii Europejskiej, a tak

ż

e Szwajcaria i Norwegia. Skupiaj

ą

ca pocz

ą

tkowo 10 krajów, pokazuje, i

ż

doł

ą

czaj

ą

do niej kolejne, które wcze

ś

niej były mniej zaanga

ż

owane w programy kosmiczne

[10]

. S

ą

one

zmotywowane z jednej strony wzgl

ę

dami praktycznymi, tj. zastosowaniami systemów kosmicznych i

uczestnictwem w rynku techniki kosmicznej, z drugiej strony istnieje równie

ż

motywacja natury presti

ż

owo-

politycznej, zwi

ą

zana z tym,

ż

e kraj aktywny kosmicznie jest wy

ż

ej oceniany w gremiach politycznych i

gospodarczych, łatwiej promuje swój dorobek i ma lepszy kontakt z bardziej rozwini

ę

t

ą

cz

ęś

ci

ą

ś

wiata.

Owocuje to wzrostem konkurencyjno

ś

ci tych krajów, a w efekcie wzrostem gospodarczym i przyrostem

miejsc pracy. Wa

ż

kim faktem jest, i

ż

polscy naukowcy z dziedziny astrofizyki i astronomii, ciesz

ą

si

ę

ś

wiatowym presti

ż

em a w ramach projektu Galileo, s

ą

odpowiedzialni za produkcj

ę

precyzyjnych,

kluczowych dla całego przedsi

ę

wzi

ę

cia, zegarów pokładowych, które zostan

ą

umieszczone na satelitach.

Badania przestrzeni kosmicznej realizowane przez Agencj

ę

s

ą

na wyj

ą

tkowo wysokim poziomie, a w

niektórych dziedzinach uzyskiwane wyniki uchodz

ą

wr

ę

cz za najlepsze na

ś

wiecie. Zajmuje si

ę

ona równie

ż

rozwijaniem zastosowa

ń

techniki kosmicznej takich jak ł

ą

czno

ść

, teledetekcja, nawigacja satelitarna, etc.

Wa

ż

nym zadaniem Agencji jest tak

ż

e rozwijanie rodziny europejskich rakiet no

ś

nych, jako

ż

e posiadanie

Page 5 of 6

Astropolityka – polityka, strategia i nauka w erze kosmicznej

2010-12-09

background image

własnego systemu wynoszenia stanowi czynnik decyduj

ą

cy o mo

ż

liwo

ś

ci realizacji samodzielnego i

niezale

ż

nego programu kosmicznego, aby w przyszło

ś

ci móc wysyła

ć

własne statki kosmiczne. Obecnie

załoga Mi

ę

dzynarodowej Stacji Kosmicznej zdana jest na rosyjskie Sojuzy, jako

ż

e trwaj

ą

ce w USA prace

nad nowymi rakietami no

ś

nymi typu Ares nie b

ę

d

ą

gotowe przed 2015 r., za

ś

wysłu

ż

one promy zostaj

ą

wycofywane w tym roku.

Bardzo wa

ż

n

ą

zasad

ą

, na której opiera si

ę

działalno

ść

ESA, jest lokowanie kontraktów w przemy

ś

le

europejskim oraz takie ich rozdzielanie, aby do przedsi

ę

biorstw danego pa

ń

stwa trafiały kontrakty o

warto

ś

ci równej jego wkładowi do bud

ż

etu Agencji. Rzecz jasna, nie jest mo

ż

liwe zapewnienie idealnej

równowagi, ale Agencji udaje si

ę

utrzymywa

ć

stop

ę

zwrotu na poziomie 90%, tzn. ka

ż

de pa

ń

stwo otrzymuje

w postaci kontraktów równowarto

ść

co najmniej 90% swej składki.

Podsumowanie

XXI wiek, to pocz

ą

tek ery eksploracji kosmosu. Koniec pierwszej dekady zwiastuje dynamik

ę

zachodz

ą

c

ą

w

tym obszarze.

Ś

wiatowe mocarstwa d

ążą

do rozwoju technologii militarnych i satelitarnych, aby uzyska

ć

przewag

ę

ju

ż

nie w powietrzu, ale w przestrzeni kosmicznej. Budowa bazy kosmicznej na Ksi

ęż

ycu, czy

załogowe loty na Marsa to tylko niektóre zagadnienia z którymi wi

ąż

e si

ę

przyszło

ść

ludzko

ś

ci.

Fot. sxc.hu

[1]

ICBM – (ang. Intercontinental Ballistic Missile) Mi

ę

dzykontynentalny pocisk balistyczny.

[2]

S. Otok, Przestrze

ń

powietrzna, kosmiczna i podział polityczny nieba, w: Geografia polityczna: geopolityka - pa

ń

stwo – ekopolityka,

Warszawa 1996, str. 98.

[3]

S. Otok, Przestrze

ń

powietrzna, kosmiczna i podział polityczny nieba, w: Geografia polityczna: geopolityka - pa

ń

stwo – ekopolityka,

Warszawa 1996, str. 97.

[4]

J. Sawicz, Ewolucja "wojen gwiezdnych”, w: Polska Zbrojna, 2003, nr 14, str. 29.

[5]

E. C. Dolman, Astropolitik: Classical Geopolitics in the Space Age (Strategy and History), Portland, 2003, str. 83-106.

[6]

Mechet Charles-Henri, Poirier Jean-Paul, Husson Jean-Claude, Znaczenie systemu Galileo dla suwerenno

ś

ci Europy, w: System

nawigacyjny Galileo – aspekty strategiczne, naukowe i techniczne, Warszawa 2006, str. 99.

[7]

GLONASS to Provide Global Coverage Beginning Next Year, http://www.amerisurv.com/content/view/6859/2 [dost

ę

p 2010-01-20].

[8]

Mechet Charles-Henri, Poirier Jean-Paul, Husson Jean-Claude, Bezpiecze

ń

stwo systemu Galileo - wyzwanie i czynnik jednocz

ą

cy Europ

ę

,

w: System nawigacyjny Galileo – aspekty strategiczne, naukowe i techniczne, Warszawa 2006, str. 100.

[9]

A. Felski,J. Urba

ń

ski, '''Satelitarne systemy ł

ą

czno

ś

ci i nawigacji u

ż

ytkowników l

ą

dowych'', w: ''Satelitarne systemy nawigacji i

bezpiecze

ń

stwa

ż

eglugi'', Gdynia 1997, str 168-174.

[10]

R. Fellner, Europejska Agencja Kosmiczna - podbój kosmosu w europejskim wydaniu, http://www.twojaeuropa.pl/970/europejska-agencja-

kosmiczna-podboj-kosmosu-w-europejskim-wydaniu [dost

ę

p 2010-01-20].

Dodaj do:

Page 6 of 6

Astropolityka – polityka, strategia i nauka w erze kosmicznej

2010-12-09


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CZYM JEST ASTROPOLITYKA
wykład 1 Czym jest prawo
w1 czym jest psychologia
O czym jest medycyna rodzinna
Czym jest śmierć, matura, praca + bibliografia
Czym jest współpraca bauczyciela z rodzicami
1 Czym jest mistyka, • PDF
Czym jest standardowe wejście
Czym jest myślenie twórcze i jak je rozwijać
Czym jest mistyka
Czym jest makroekonomia
Czym jest Codex Alimentarius 2
Czym jest w swej istocie schizofrenia, PSYCHOLOGIA, schizofrenia
Czym jest Makroekonomia, makroekonomia
1 Czym jest dziura ozonowa
CZYM JEST DLA MNIE

więcej podobnych podstron