Składniki oporu bezwładno
ś
ci samochodu
F_b=m*
δ
*a
, gdzie:
m – masa pojazdu
δ
– współczynnik mas wiruj
ą
cych
a - przyspieszenie pojazdu
Dobór przeło
ż
enia biegu najszybszego
i_g*i_b=(r_d*n_v)/(2,65*v)
n_v – obroty pr
ę
dko
ś
ci maksymalnej dobieramy albo równe
obrotom mocy maksymalnej albo mniejsze albo wi
ę
ksze
r_d – promie
ń
dynamiczny
i_g – przeło
ż
enie przekładni głównej
Dobór pzeło
ż
enia biegu I
i_g*i_b1=(m*g*w_max*r_d)/(M_max*
η
)
w_max – maksymalne wzniesienie jakie ma pokona
ć
samochód
M_max – moment maksymalny
η
– sprawno
ść
Najwi
ę
ksza siła nap
ę
dowa na kołach samochodu
poruszaj
ą
cego si
ę
po suchej poziomej nawierzchni nie ma
powodu przekracza
ć
granicy przyczepno
ś
ci. Siła nap
ę
dowa
powinna by
ć
wystarczaj
ą
ca do pokonania oporów ruchu
samochodu przy wje
ż
d
ż
aniu na najwi
ę
ksze wzniesienie,
obliczone dla danego samochodu z warunku przyczepno
ś
ci kół
nap
ę
dowych. Siła nap
ę
dowa ma zapewni
ć
mo
ż
liwie duze
przyspieszenia.
\Wska
ź
nik dynamiczny, charakterystyka dynamiczna
D=(F_n – F_p)/(m*g)=f_t+(a*
δ
)/g+w
F_n – siła nap
ę
dowa
F_p – siła oporu powietrza
F_t – współczynnik oporu toczenia
Wska
ź
nik dynamiczny D okre
ś
la
zapas siły nap
ę
dowej przypadaj
ą
cy na jednostk
ę
ci
ęż
aru G (lub1 kg masy) pojazdu.
Wprowadzenie bezwymiarowego wska
ź
nika dynamicznego
umo
ż
liwia porównywanie własno
ś
ci ruchowych
ró
ż
nych pojazdów samochodowych.
Równanie ruchu opó
ź
nionego samochodu
-m*(1+
δ
_k)*xbis = F_t + F_p ± F_w
δ
_k – współczynnik zwi
ą
zany z bezwładno
ś
ci
ą
kół
Dobór współczynnika rozdziału sił hamowania dla
samochodu bez korektora
Współczynnik rozdziału sił hamowania dla samochodu bez
korektora nale
ż
y dobra
ć
tak aby przebiegał on mo
ż
liwie blisko
idealnego rozkładu sił hamowania jednocze
ś
nie zapewniaj
ą
c,
ż
e w znacz
ą
cej wi
ę
kszo
ś
ci przypadków pierwsze nast
ą
pi
zablokowanie kół przednich.
Pod i nad-sterowno
ść
podsterowny
nadsterowny
Gradient podsterowno
ś
ci
GS>0
GS<0
K
ą
ty znoszenia
Alfa1>alfa2
Alfa1<alfa2
K
ą
ty skr
ę
tu kół
Delta1>delta2
Delta1<delta2
Promie
ń
skr
ę
tu
R > L12/delta1
R < L12/delta1
Dobór charakterystyki korektora na podstawie
wykresu jednostkowych sił hamowania
Korektor powinien zapewni
ć
jak najlepsze
dopasowanie rozdziału sił hamowania do rozkładu
idealnego (uwzgl
ę
dniaj
ą
c zmiany obci
ąż
enia
samochodu).
Zale
ż
no
ść
pomi
ę
dzy k
ą
tem skr
ę
tu koła
zewn
ę
trznego i wewn
ę
trznego
ctg
δ
_z = (r_z +0,5*b)/L
ctg
δ
_w = (r_z -0,5*b)/L
ctg
δ
_z – ctg
α
_w = b/L
b – rozstaw kół
L – rozstaw osi
r_z – odległo
ść
ś
rodka obrotu od osi wzdłu
ż
nej
pojazdu
δ
_w,
δ
_z – k
ą
t skr
ę
cenia koła wewn
ę
trznego /
zewn
ę
trznego
Zjawisko znoszenia opon, k
ą
t znoszenia
Je
ś
li na koło działa siła poprzeczna przyło
ż
ona do
osi koła opona ulega spr
ęż
ystemu odkształceniu
(zmienia si
ę
równie
ż
kształt powierzchni styku
opony z drog
ą
), a wektor pr
ę
dko
ś
ci koła odchyla
si
ę
od kierunku wyznaczonego przez płaszczyzn
ę
symetrii koła o k
ą
t
α
zwany k
ą
tem znoszenia.
Wpływ k
ą
tów znoszenia na ruch samochodu
pod działaniem bocznego wiatru
r_d = L/(
α
_2-
α
_1) – chwilowy
ś
rodek obrotu(pod
wpływem podmuchu bocznego wiatru
δ
= 0)
Samochód podsterowny:
α
_2<
α
_1 zatem chwilowy
ś
rodek obrotu znajdzie si
ę
po stronie przeciwnej do
działania wiatru i składowa siły bezwładno
ś
ci
prostopadła do osi samochodu b
ę
dzie
przeciwdziała
ć
sile pochodz
ą
cej wiatru.
Samochód nadsterowny:
α
_2>
α
_1 zatem chwilowy
ś
rodek obrotu znajdzie si
ę
po stronie działania
wiatru i składowa siły bezwładno
ś
ci b
ę
dzie
współdziała
ć
z sił
ą
pochodz
ą
c
ą
od wiatru.
Gradnient podsterowno
ś
ci
K
ą
t obrotu kierownicy:
δ
H
=
δ
1
i
uk
; i
uk
– przeło
ż
enie
układu kierowniczego
Dla ustalonego stanu ruchu:
δ
H
= const,
δ
A
= const,
a
y
= const
y
A
y
H
uk
da
d
da
d
i
GS
δ
δ
−
=
1
−
=
2
1
1
2
12
K
l
K
l
l
m
GS