Paciorecznik, kanna

Kanny, zwane też paciorecznikami, to kłączowe byliny pochodzące z
obszarów tropikalnych Ameryki Południowej, Afryki i Indii. Łacińska
nazwa pochodzi od greckiego słowa kanna, oznaczającego trzcinę, a
nadana została ze względu na silny wzrost i sztywne łodygi omawianych
roślin. Polska nazwa paciorecznik nawiązuje do kulistych, błyszczących
nasion paciorecznika, przypominających paciorki
różańca.

Do rodzaju

Canna należy kilkadziesiąt gatunków ale

w uprawie ogrodowej spotykany jest najczęściej
paciorecznik ogrodowy (

Canna x generalis). Tą

nazwą określa się mieszańce powstałe w wyniku
krzyżowania różnych gatunków. Mieszańce te
wyhodowane zostały przez ogrodników i są albo
nieznanego pochodzenia, albo mają złożony
rodowód. Wśród nich spotkamy rośliny różniące się
barwą kwiatów, zarówno o kwiatach jednobarwnych
(białe, kremowe, żółte, pomarańczowe, różowe,
łososiowe lub w odcieniach czerwieni) jak i
wielobarwnych, a także wysokością. Odmiany
karłowe osiągają przeważnie od 50 do 70 cm
wysokości. Odmiany wysokie mogą natomiast
przekraczać 150 cm. Liście pojedyncze, podłużnie
jajowate, ułożone skrętolegle, pochwiasto obejmują
łodygę. Przeważnie są zielone ale są też odmiany o
liściach w odcieniach czerwieni, purpury lub
wielobarwnych.

Egzotycznie wyglądające kwiaty pacioreczników
mogą zdobić ogrodowe rabaty od początku lata do
późnej jesieni (aż do pierwszych przymrozków).
Rośliny można uprawiać na rabatach mieszanych.
Świetnie prezentują się sadzone w grupach przy
trawniku. Odmiany niskie można sadzić do
pojemników na balkony i tarasy. Pacioreczniki są też
wykorzystywane jako

kwiaty cięte

.

Kanny to kłączowe byliny

pochodzące z obszarów

tropikalnych. Na fot. odmiana

'Picasso'.

Zamów kłącza...

Egzotyczne kwiaty

pacioreczników mogą zdobić

ogrodowe rabaty od początku

lata do późnej jesieni. Na fot.

odmiana 'Confetti'.

Zamów kłącza...

Duży wybór kłączy jest

dostępny w sprzedaży w okresie

wiosennym. Na fot. odm.

'Rosemunda Coles'.

Zamów kłącza...

Uprawa pacioreczników

Duży wybór kłączy jest dostępny w sprzedaży w okresie wiosennym.
Kłącza sadzi się od początku marca do doniczek wypełnionych ziemią
kompostową z dodatkiem torfu i piasku i ustawia w ogrzewanym
pomieszczeniu o temp. od 15 do 18°C. W czasie ukorzeniania kłącza
podlewamy bardzo umiarkowanie, gdyż przy nadmiernym podlewaniu
łatwo gniją. W tym okresie dostęp światła nie ma większego znaczenia.
Kłącza ukorzeniają się w czasie około 3 tygodni. Gdy zaczną się pojawiać
liście wystawiamy doniczki do jasnego pomieszczenia i podnosimy temp.
do około 20°C.

Od początku maja rośliny hartujemy, wystawiając je na dzień na
zewnątrz. Na noc, ze względu na ryzyko przymrozków, muszą wracać do
pomieszczenia. W drugiej połowie mają, gdy mamy pewność że ryzyko
wystąpienia przymrozków już minęło, kłącza możemy przesadzić na
ogrodowe rabaty lub do pojemników na balkonie czy tarasie. Kłącza sadzi
się poziomo, na takiej głębokości aby przykrywało je zaledwie 4 do 5 cm
podłoża. Odmiany niskie sadzi się w rozstawie 30 x 50 cm,
średniowysokie - w rozstawie 50 x 70 cm, a wysokie - w rozstawie 60 x
90 cm.

W ogrodzie kanny wymagają stanowisk ciepłych, słonecznych
(ewentualnie mogą być miejsca lekko ocienione przez część dnia),
osłoniętych od wiatru, a także żyznych i próchniczych gleb o pH 6,5 do
7,0. Glebę warto wzbogacić kompostem i dobrze przefermentowanym
obornikiem. Podlewamy obficie 2 do 3 razy w tygodniu. W uprawie
pojemnikowej trzeba podlewać zazwyczaj codziennie. Kilkakrotnie w
sezonie podajemy też dodatkowe dawki nawozów. Aby przedłużyć
kwitnienie, warto usuwać przekwitłe kwiaty.

Wykopywanie kłączy pacioreczników

Kłącza pacioreczników nie mają odporności na mróz. W związku z tym
jesienią, przed nadejściem pierwszych przymrozków, rośliny trzeba
wykopać wraz z całymi bryłami korzeniowymi. Następnie ostrym nożem
od kłącza odcina się łodygę. Po tym zabiegu kłącza otrząsamy z nadmiaru
ziemi i układamy w skrzynkach w pomieszczeniu zabezpieczonym przed
mrozem. Aby kłącza nie przeschły obsypuje się je wilgotnym torfem lub
trocinami. W czasie przechowywania trzeba kontrolować wilgotność i w

razie potrzeby lekko zwilżać. Temp. przechowywania powinna wynosić od
5 do 8°C.

Rozmnażanie pacioreczników

Posiadane kanny możemy we własnym zakresie rozmnożyć wiosną
poprzez podział kłączy. Zabieg ten przeprowadza się w marcu.
Przechowywane kłącza dzielimy w taki sposób aby każda oddzielona część
miała przynajmniej 1 lub 2 pąki odnawiające. Po podzieleniu kłącza
pozostawiamy aby rany obeschły. Wskazane jest też obsypanie ran
miałem węglowym lub węglem drzewnym. Gdy rany zaschną możemy
kłącza sadzić do doniczek i dalej postępujemy z nimi tak samo jak z
kłączami nowo zakupionymi.

W uprawie amatorskiej rozmnażanie z nasion nie jest polecanem, gdyż
siewki nie powtarzają cech roślin rodzicielskich.

Choroby i szkodniki pacioreczników

Najgroźniejsza dla tych roślin jest bakterioza paciorecznika, wywoływana
przez grzyb Xanthomas cannae. W efekcie infekcji pąki gniją, a na liściach
pojawiają się brunatne i smugowate plamy. Inny grzyb - Sclerotina
sclerotiorum, może wywoływać zgniliznę twardzikową łodyg. W czasie
zimowego przechowywania kłącza mogą być porażane przez grzyby
powodujące gnicie kłączy. Porażone rośliny trzeba usunąć.

Ze szkodników - na liściach pacioreczników mogą pojawić się ślimaki i
mszyce. Kłączom mogą natomiast zagrozić drutowce. Czasem rośliny te
bywają też atakowane przez nicienie, muchówki lub roztocza.

Opracowano na podstawie:

Wielka ilustrowana encyklopedia roślin ogrodowych, Reader's Digest Przegląd Sp. z o.o.,

Warszawa 2004, s. 110-111 oraz J. Krause,

Sadzimy pacioreczniki, Działkowiec, nr 3/2011, s. 22. Fotografie

udostępnione przez Gadar.pl