Liczbą zespoloną (LZ) nazywamy parę
uporządkowaną liczb rzeczywistych (a,b).
Interpretacja geom. LZ nazywamy to
płaszczyzną Gaussa.
L. przeciwna –
L. sprzężona
Wzory:
działania dodawania i mnożenia LZ są łączne i
przemienne oraz mnożenie jest rozdzielne
względem dodawania.
Postad trygonometryczna LZ:
oraz
Wzory:
Wzory Moivre’a:
gdzie k=0,1…,n-1
Dwumian Newtona
Zasadnicze twierdzenie algebry mówi, że
dowolny wielomian stopnia n nad ciałem liczb
zespolonych ma dokładnie n pierwiastków
zespolonych. Tzn. każdy wielomian o
współczynnikach zespolonych stopnia n ma
przynajmniej jeden pierwiastek zespolony.
Układ równao liniowych może:
a)
nie mied
rozwiązao (nazywany jest wtedy sprzecznym)
b)
mied jedno rozwiązanie x
c)
mied
nieskooczenie wiele rozwiązao.
Układ równao liniowych nazywa się układem
jednorodnym
, gdy wszystkie wyrazy wolne są
równe zeru, b=0; w przeciwnym wypadku
układ nazywa się układem
niejednorodnym
.
Jednym z rozwiązao jednorodnego układu
równao liniowych jest zawsze rozwiązanie
zerowe, x=0. Uwaga: jeśli jest
rozwiązaniem jednorodnego układu równao,
a c jest dowolną liczbą ze zbioru K, to
=cx
jest także rozwiązaniem tego układu równao.
TW Kroneckera-Capellego
tw rozstrzygające o
istnieniu rozwiązao układu równao liniowych.
1 rozwiązanie
– kiedy rz. macierzy = rz. m.
uzupełnionej = l. niewiadomych.
Nieskooczenie wiele Roz.
– rz. macierzy = rz.
m. uzupełnionej i jest mniejszy od liczby
niewiadomych w układzie.
Brak Roz.
– rz. macierzy nie jest równy rz. m.
uzupełnionej.
Macierz – uporządkowana prostokątna tablica
liczb, dla której zdefiniowane są działania
algebraiczne dodawania (odejmowania) i
mnożenia.
M. nieosobliwa – macierz o odwracalnym
wyznaczniku (różny od zera. (M. musi byd
nieos. stała się odwracalna)
M. osobliwa – macierz o wyznaczniku
nieodwracalnym (zerowym).
Przestrzeo liniowa PL – Zbiór V przestrzeni
Liniowo
zależny
–
układ
wektorów
gdy istnieją liczby
nie
wszystkie równe zero takie, że
Liniowo niezależny - układ wektorów
jeżeli nie jest on liniowo zależny
to znaczy jeżeli równośd
zachodzi tylko wtedy, gdy
Baza V – jeżeli B jest układem wektorów
liniowo niezależnych i każdy wektor należący
do V można jednoznacznie przedstawid w
postaci
kombinacji
liniowej
wszystkich
wektorów zbioru B.
Twierdzenie Cramera: Układ n-równao o n-
niewiadomych,
którego
macierz
współczynników ma wyznacznik różny od zera
jest układem oznaczonym i jego rozwiązanie
dane jest wzorami:
gdzie A oznacza m. współczynników tego
układu, a
oznaczają macierze powstające z
macierzy A przez zastąpienie i-tej kolumny
kolumną wyrazów wolnych.