fale dźwiękowe /
1
FALE DŹWIĘKOWE
Ogólnie falami dźwiękowymi są dowolne fale podłużne
rozchodzące się w ciałach stałych, cieczach lub gazach.
W szczególności należą do nich fale rozchodzące się w
powietrzu i są słyszalne przez ludzi.
Fala trójwymiarowa:
(przekrój poprzeczny)
Fala jednowymiarowa:
fale dźwiękowe /
2
GENERACJA FAL DŹWIĘKOWYCH
Ź
ródło fal powoduje sprężanie powietrza.
Cząsteczki poruszają się z obszaru o większej gęstości
do obszaru o mniejszej gęstości, aż do wyrównania
ciśnień.
Aby powstała fala dźwiękowa poruszające się
cząsteczki muszą przekazywać pęd innym cząsteczkom.
Jest to możliwe, jeżeli odstęp między grzbietem i doliną
ciśnienia jest znacznie większy od średniej drogi
swobodnej cząsteczek.
W powietrzu rozchodzi się fala zagęszczeń i rozrzedzeń.
Opisuje to funkcja
χ
(x,t),
która określa przemieszczenie środka masy małego
obszaru gazu.
fale dźwiękowe /
3
ROZCHODZENIE SIĘ FAL DŹWIĘKOWYCH
1.
Ruch gazu wywołuje zmianę gęstości:
x
∆
χ
∆
ρ
ρ
∆
0
−
=
lub
x
d
∂
∂
−
=
χ
ρ
ρ
0
2.
Zmianie gęstości odpowiada zmiana ciśnienia:
ρ
Κ∆
∆
=
P
3.
Nierównomierny rozkład ciśnienia wywołuje ruch gazu:
x
P
t
∂
∂
−
=
∂
∂
2
2
0
χ
ρ
)
(
)
(
0
P
x
P
P
x
x
P
∆
∆
∂
∂
=
+
∂
∂
=
∂
∂
Po podstawieniu (1) do (2) a potem do (3) otrzymujemy:
2
2
0
0
2
2
0
x
x
K
x
t
∂
∂
=
∂
∂
⋅
−
∂
∂
−
=
∂
∂
χ
Κ
ρ
χ
ρ
χ
ρ
x
t
2
2
2
2
∂
∂
=
∂
∂
χ
Κ
χ
gdzie
ρ
∂
∂
=
Κ
P
po podstawieniu
K = v
2
t
v
x
2
2
2
2
2
1
∂
∂
=
∂
∂
χ
χ
fale dźwiękowe /
4
RÓWNANIE FALOWE
t
v
x
2
2
2
2
2
1
∂
∂
=
∂
∂
χ
χ
funkcja
χ
(x,t) określa przemieszczenie środka masy małego
obszaru gazu.
Takie samo równanie opisuje też zmiany ciśnienia oraz
zmiany gęstości gazu.
Rozwiązaniem równania falowego jest dowolna, dwukrotnie
różniczkowalna funkcja argumentu (x-vt)
(
)
vt
x
f
−
=
χ
lub
(
)
kx
t
g
−
=
ω
χ
gdzie k=
ω
/v
W trzech wymiarach równanie falowe ma postać:
t
v
z
y
x
2
2
2
2
2
2
2
2
2
1
∂
∂
=
∂
∂
+
∂
∂
+
∂
∂
χ
χ
χ
χ
O rozwiązaniu
(
)
x
k
t
g
−
=
ω
χ
k
= (k
x
, k
y
, k
z
) -
wektor falowy
o kierunku i zwrocie zgodnym
z kierunkiem i zwrotem propagacji fali
(
)
v
k
k
k
k
z
y
x
ω
=
+
+
=
2
1
2
2
2
ρ
κ
=
v
,
κ
– moduł sprężystości objętościowej
fale dźwiękowe /
5
ZJAWISKO DOPPLERA
1. Obserwator zbliża się do źródła o częstości f:
Obserwowana częstość f’ wynosi:
λ
λ
0
v
c
v
f
+
=
′
=
′
Podstawiając
λ
= c
/f otrzymujemy:
c
v
c
f
f
0
+
=
′
2.
Gdy obserwator oddala się od źródła v’ = c – v,
a obserwowana częstość wynosi
c
v
c
f
f
0
−
=
′
napotyka fale o nie zmienionej
długości.
λ
= const.,
które względem niego
rozchodzą się z prędkością:
v' = c + v
0
fale dźwiękowe /
6
ZJAWISKO DOPPLERA
3.
Gdy źródło dźwięku się porusza to zmianie ulega
długość fali, a prędkość pozostaje stała. Jeżeli źródło
porusza się w kierunku obserwatora to kolejne fronty
falowe wysyłane są z coraz mniejszej odległości.
f
v
T
v
s
z
z
z
=
=
z
s
−
=
′
λ
λ
f
v
z
−
=
′
λ
λ
f
v
f
c
f
c
z
−
=
'
z
v
c
c
f
f
−
=
′
4.
Gdy źródło oddala się od obserwatora λ' = λ + s
z
z
v
c
c
f
f
+
=
′
fale dźwiękowe /
7
ZJAWISKO DOPPLERA
z
z
v
c
v
c
f
f
θ
θ
cos
cos
0
0
+
+
=
′
Ź
ródło o prędkości ponad dźwiękowej
fale dźwiękowe /
8
ELEMENTY AKUSTYKI FIZJOLOGICZNEJ
Słyszalne fale dźwiękowe od 16 do 20000 Hz.
Charakter wrażeń słuchowych zależy od widma
częstotliwości dźwięku.
Szumy mają widmo ciągłe z jakiegoś przedziału.
Dźwięki muzyczne mają widmo dyskretne: f, 2f, 3f ...
Sinusoidalna fala dźwiękowa nazywa się tonem,
wysokość tonu zależy od jego częstotliwości
Ton podstawowy złożonego dźwięku muzycznego to
ton odpowiadający najmniejszej częstotliwości - f
0
.
Barwa dźwięku zależy od tonów harmonicznych o
częstotliwościach 2f
0
, 3f
0
, ...
częstość podstawowa 440 Hz
fale dźwiękowe /
9
POZIOM GŁOŚNOŚCI
Poziom głośności
•
jest miarą wielkości wrażeń słuchowych
•
jest wielkością subiektywną, zależną od
indywidualnych możliwości percepcji ucha
ludzkiego.
•
zależy od częstotliwości i ciśnienia akustycznego
Wyraża się go w skali decybelowej [dB] w odniesieniu
do poziomu progu słyszalności
0
lg
2
p
p
k
L
e
=
p
0
– próg słyszalności
k = 1 daje wynik w belach [B]
k = 10 daje wynik w [dB]