6. Stale i inne stopy żelaza
676
Tablica 6.90
Struktury żeliw stopowych o różnym składzie chemicznym
Dodatki stopowe
grafityzujące
węglikotwórcze
Struktura
Własności w zależności od dodatków stopowych
oraz rodzaju i postaci wydzieleń grafitu
osnowa
postać węgla
austenit
grafit płatkowy,
modyfikowany
lub sferoidalny
mała twardość, dobre własności
wytrzymałościowe, duże wydłużenie,
duża udarność w niskiej temperaturze (do
–200°C),
bardzo dobra odporność na korozję,
dobra odporność na zmęczenie cieplne,
średnia obrabialność
ferryt
mała twardość, dobre własności
wytrzymałościowe, duże wydłużenie,
duża żaroodporność, duża odporność na działanie
kwasów (szczególnie żeliwa krzemowego),
łatwość usuwania naprężeń (z wyjątkiem żeliwa
krzemowego)
perlit
średnia twardość, dobre własności
wytrzymałościowe, duża odporność na ścieranie,
dobre własności ślizgowe,
dobra odporność na korozję,
dobra obrabialność
martenzyt
lub bainit
duża twardość, bardzo dobre własności
wytrzymałościowe, bardzo duża odporność
na ścieranie, zwiększona odporność na korozję
różna
– z węglikami
węgliki
bardzo duża twardość, mała ciągliwość,
największa odporność na ścieranie,
bardzo duża odporność na korozję i erozję,
bardzo dobra żaroodporność,
bardzo trudna obrabialność
12÷16%
28÷32%
Al
<6%
Ni
<35%
Cr
<0,3%
Nb
<4%
Mo
<0,2%
B
<3%
Mn
<1%
Sb
<1%
V
<0,1%
Te
<1%
Mo
<35%
Ni
<5%
Cr
<7%
Cu
<7%
Mn
<6%
Si
<1%
Mn
<8%
Ni
<1,5%
Mo
<4%
W
<1,5%
Cu
<1,5%
Cr
<0,5%
V
<2,4%
W
<1%
Mo
<4%
Al
<4%
Ni
<2%
Cu
<0,1%
Sn
<2,5%
Ni
<0,2%
Ti
<4%
Co
<0,2%
Zr
<15%
Si
23÷25%
Al
6 rozB 8-11-02 15:33 Page 676
odlewów, niezależnie od cech geometrycznych, głównie grubości ścianek odlewu.
Wraz ze zwiększeniem grubości odlewu do żeliwa wprowadza się w coraz więk-
szym stężeniu pierwiastki z dopuszczalnego dla danego gatunku zakresu. Do pier-
wiastków stopowych dodawanych do żeliw tej grupy należą: Cr, Ni, Mo, W, Cu, V,
Ti i P. Pierwiastki te mogą być dodawane pojedynczo lub w różnych zestawieniach.
Porównanie podstawowych własności żeliw o różnym stężeniu pierwiastków stopo-
wych przedstawiono schematycznie w tablicy 6.90.
6.8. Odlewnicze stopy żelaza
677
Tablica 6.91
Porównanie względnej intensywności działania dodatków stopowych na pierwotną i wtórną grafityzację żeliwa
Tablica 6.92
Orientacyjna klasyfikacja
żeliw ze względu na stęże-
nie pierwiastków stopowych
Dodatek stopowy
Stężenie pierwiastków stopowych, % w żeliwie
niskostopowym
średniostopowym
wysokostopowym
Ni
0,3÷2,8
2,8÷6
6÷36
Cr
0,2÷2,7
6÷20
≥20
Cu
0,3÷2
–
–
Mo
0,1÷1,2
–
–
V
0,1÷0,5
–
–
Ti
0,1÷1
–
–
W
0,1÷1
–
–
Al.
–
5÷18
≥18
Si
–
4,5÷7
≥12
Mn
–
–
≥7
Łącznie
<3
3÷20
>20
Dodatek stopowy
Wpływ na grafityzację
pierwotną (z cieczy)
wtórną (w stanie stałym)
Si
+1
+1
Mn
0
–0,3
Ni
+0,5
–0,25
Cr
–1,2
–1,2
P
+0,1
–0,1
Cu
+0,35
–0,8
Al
+3
+1
S
–1
–0,25
Ti
+0,3
–0,1
Mo
–0,5
–1,4
+ sprzyja grafityzacji – przeciwdziała grafityzacji
6 rozB 8-11-02 15:33 Page 677
W tablicy 6.93 przykładowo porównano skład chemiczny i własności wybra-
nych grup krajowych żeliw stopowych o podwyższonej odporności na ścieranie.
Żeliwa niskostopowe o podwyższonej odporności na ścieranie są stosowane na ele-
menty maszyn o dobrej odporności na ścieranie, na działanie podwyższonej tempe-
ratury, a także spalin i wód naturalnych. Żeliwa średnio- i wysokostopowe stosuje
się na elementy pracujące w cięższych warunkach. Do grupy żeliw o szczególnie
wysokiej odporności na ścieranie należą żeliwa średnio- i wysokostopowe zawiera-
jące Cr lub Mn i dodatki pierwiastków węglikotwórczych. Są one stosowane na wy-
6. Stale i inne stopy żelaza
678
Tablica 6.93
Ogólna charakterystyka krajowych żeliw stopowych odpornych na ścieranie
*)
Cecha żeliwa
Żeliwa stopowe odporne na ścieranie
nisko-
i średniostopowe
szare
sferoidalne
średniostopowe
niklowo–chromowe
białe
wysokochromowe białe
wysoko-
manganowe
białe
Stężenie
pierwiastków
stopowych, %
C
2,5÷3,9
3÷3,6
2,8÷3,6
2,4÷3,6
3÷3,4
Si
0,9÷3,1
2÷2,8
0÷1
0,3÷1,5
0,5÷1,5
Mn
0,4÷1,2
0,2÷0,6
0,6÷1,3
0,4÷2,5
8÷12
Cr
0÷1
0÷0,4
1÷2,5
13÷30
–
Ni
0÷2,5
0÷2,5
2÷5
–
–
Cu
0÷2
0÷1,2
0÷2,6
0÷1,5
–
inne
Mo: 0÷1, Ti: 0÷0,2,
V: 0÷0,35, W: 0÷1,
P: 0÷1,55, B: 0÷0,02
–
–
Mo: 0,5÷2,
V: 0÷0,7
–
Gatunki
(
1)
wybrane)
1)
ZlCr, ZlCrWTi,
ZlNi1,4, ZlNiCrC,
ZlNi2,2Mo0,9CuTiB,
ZlMo0,8CrV, ZlTiV,
ZlCu1,6, ZlP1,4
ZsNi2,0,
ZsNi0,8CuCr,
ZsCu1,0
ZbNi2,2Cr2,1Cu2,4,
ZbNi4,2Cr2
ZbCr16Mo1,2Cu1,2,
ZbCr28Mo1,2
ZbMn10
Własności:
twardość, HB
wytrzymałość R
m
, MPa
180÷400
150÷290
220÷320
500÷600
400÷650
110÷200
420÷610
170÷380
300÷450
ok. 100
Struktura
perlit lub bainit
z grafitem płatkowym
perlit lub bainit z
grafitem kulkowym
martenzyt
z cementytem
martenzyt
z węglikami chromu
austenit
z węglikami
Zastosowanie
odlewy elementów
maszyn i urządzeń
odporne na ścieranie,
elementy silników,
pomp i sprężarek,
koła zębate, niektóre
narzędzia (np. matryce,
bębny i klocki
hamulcowe
odlewy silnie obcią-
żonych elementów
maszyn, od których
wymagana jest
odporność na ście-
ranie, części turbin,
pomp i sprężarek,
wały korbowe
odlewy o dużej twar-
dości i odporności
na ścieranie, elemen-
ty urządzeń w prze-
myśle energetycz-
nym, transporcie
pneumatycznym,
części pomp szlamo-
wych i czyszczarek
śrutowych
odlewy elementów
maszyn o wysokiej
odporności na ścieranie
w temperaturze poko-
jowej i podwyższonej,
łopatki rzutowe śruto-
wnic, kolana rurociągów
szlamowych, elementy
młynów węglowych
odlewy
odporne
na ścieranie
w warunkach
obciążeń
udarowych
wlewnice,walce),
*)
Porównaj przypis do tablicy 6.60.
6 rozB 8-11-02 15:33 Page 678
kładziny młynów, elementy kruszarek i urządzeń do rozdrabniania kamieni, rud
i węgla. Przykłady zastosowania żeliw stopowych podano w tablicy 6.93.
Żeliwa białe odporne na ścieranie objęte normą europejską EN 12513:2000
zestawiono w tablicach 6.94 i 6.95. Klasyfikowane są na podstawie wymaganej
6.8. Odlewnicze stopy żelaza
679
Grupa żeliw
Znak żeliwa
Stężenie pierwiastków
1)
, %
Minimalna
twardość, HV
C
Si
Mn
Cr
Ni
Mo
Cu
Niskostopowe
EN–GJN–HV350
3,2
1
0,6
≤2
–
–
–
350
Ni–Cr i Cr–Ni
EN–GJN–HV520
2,8
≤0,8
≤0,8
2,3
4,3
–
–
520
EN–GJN–HV550
3,3
≤0,8
≤0,8
2,3
4,3
–
–
550
EN–GJN–HV600
3
2
0,6
9
5,5
–
–
600
Wysokochromowe
EN–GJN–HV600(XCr11)
2,7
≤1
1
12,5
≤2
≤3
≤1,2
600
EN–GJN–HV600(XCr14)
16
EN–GJN–HV600(XCr18)
20,5
EN–GJN–HV600(XCr23)
25,5
1)
P ≤0,08÷0,1, S ≤0,08÷0,1; wartości bez znaku ≤ oznaczają stężenie średnie.
Tablica 6.94
Orientacyjny skład chemiczny i twardość europejskich żeliw stopowych odpornych na ścieranie
Cecha żeliwa
Żeliwa stopowe białe odporne na ścieranie
niskostopowe
niklowo–chromowe
i chromowo–niklowe
wysokochromowe
Stężenie
pierwiastków
stopowych, %
C
2,4÷3,9
2,5÷3,5
1,8÷3,6
Si
0,4÷1,5
0÷2,5
≤1
Mn
0,2÷1
0÷0,8
0,5÷1,5
Cr
≤2
1,5÷10
11÷28
Ni
–
3÷6,5
≤2
Cu
–
–
≤1,2
Mo
–
–
≤3
Gatunki
Własności:
twardość, HV
≥350
≥520÷600
≥600
Struktura
perlit z cementytem
martenzyt z cementytem
martenzyt z węglikami chromu
Zastosowanie
odlewy elementów maszyn i urzą-
dzeń odporne na ścieranie, elemen-
ty pomp szlamowych, urządzeń
do transportu pneumatycznego,
czyszczarek śrutowych, maszyn
budowlanych do robót ziemnych
odlewy o dużej twardości i odpor-
ności na ścieranie, elementy urzą-
dzeń w przemyśle górniczym,
przetwórstwa kopalin, energety-
cznym, maszynowym, transporcie
pneumatycznym
odlewy elementów maszyn o wyso-
kiej odporności na ścieranie w tem-
peraturze pokojowej i podwyższonej,
w przemyśle górniczym, budowlanym
i energetycznym, np. na elementy
młynów węglowych
podano w tablicy 6.94
Tablica 6.95
Ogólna charakterystyka europejskich żeliw stopowych białych odpornych na ścieranie
6 rozB 8-11-02 15:33 Page 679
twardości oraz składu chemicznego. Litera N w ich znaku informuje o strukturze
niezawierającej grafitu, z węglem związanym w węglikach Fe
3
C w żeliwach nisko-
stopowych, M
3
C i M
7
C
3
– w chromowo–niklowych oraz M
3
C, M
7
C
3
i M
23
C
6
– w wysokochromowych (gdzie M to Cr, Mo, Fe). Węgliki te, w większości eutek-
tyczne, są rozmieszczone w osnowie perlitycznej lub martenzytycznej z niewielkim
udziałem austenitu szczątkowego i niekiedy bainitu. Odlewy z żeliwa nisko- i śred-
niostopowego stosuje się w stanie surowym (można je poddać wyżarzaniu odprę-
żającemu), natomiast z wysokochromowego – hartuje się z temperatury
900÷1050°C w oleju lub sprężonym powietrzu (niekiedy z rozpyloną wodą) i od-
puszcza w zakresie od 200 do 550°C w zależności od wymaganej twardości. Żeli-
wa te są stosowane na elementy maszyn górniczych, budowlanych, w przemyśle
przetwórstwa kopalin i w energetyce, np. na elementy młynów węglowych.
6. Stale i inne stopy żelaza
680
Cecha żeliwa
Żeliwa stopowe żaroodporne
chromowe
krzemowe
aluminiowe
wysokochromowe
wysokoniklowe
Stężenie
pierwiastków
stopowych, %
C
3÷3,8
2,5÷3,3
2,5÷3,4
0,5÷3,2
≤2,5
Si
1,5÷3,8
4,5÷6
0÷2,9
0,5÷2,5
4,5÷5,5
Mn
≤1
≤0,8
≤1
≤1
0,5÷1,5
Cr
0,6÷3
0÷1
0÷3
25÷34
1,5÷4,5
Ni
–
–
–
–
18÷22
Al
–
≤0,3
3÷8
–
–
inne
–
–
–
Ti ≤0,35
Cu ≤0,5
Gatunki
ZlCr0,8,
ZlCr1,5, ZlCr2,5
ZlSi5Cr,
ZsSi5
ZlAl7,
ZlAl4Cr2,2
ZbCr28,
ZbCr32
ZlNi20Si5Cr3
Własności:
twardość, HB
wytrzymałość R
m
, MPa
200÷360
≤150÷170
140÷300
≤150÷290
180÷260
≤130÷140
215÷340
≤370÷390
140÷250
≤190
Struktura
ferryt i perlit
z grafitem
płatkowym
ferryt z grafitem
płatkowym lub
kulkowym
ferryt z grafitem
płatkowym
ferryt lub perlit
z węglikami
austenit z grafitem
płatkowym
Zastosowanie
odlewy pracujące
w temperaturze
podwyższonej do
ok. 550÷650°C,
np. elementy kon-
strukcyjne pieców,
palenisk, aparatury
chemicznej,
niektóre elementy
silników
odlewy
żaroodporne
pracujące
w temperaturze
do ok. 700°C,
np. retorty,
ruszty
odlewy żarood-
porne pracujące
w atmosferze
utleniającej w
temperaturze do
ok. 750÷800°C,
np. elementy kot-
łów, ruszty, tygle
do topienia stopów
metali lekkich,
elementy aparatury
chemicznej
odlewy elementów
urządzeń odpornych
na działanie atmosfery
utleniającej w tempe-
raturze do ok. 1100°C;
żeliwa są także odporne
na ścieranie oraz
działanie niektórych
czynników korozyjnych
(porównaj tabl. 6.97)
odlewy odporne na
utlenianie i obciążenia
mechaniczne w tem-
peraturze do ok. 800°C,
np. elementy aparatu-
ry chemicznej, pomp,
elementy pieców;
żeliwo jest także odpor-
ne na działanie niektó-
rych czynników koro-
zyjnych (porównaj
tabl. 6.97)
Tablica 6.96
Ogólna charakterystyka krajowych żeliw stopowych żaroodpornych
*)
*)
Porównaj przypis do tablicy 6.60.
6 rozB 8-11-02 15:33 Page 680
ŻELIWA STOPOWE ŻAROODPORNE I ŻAROWYTRZYMAŁE
Niestopowe żeliwo szare wykazuje niewielką żaroodporność, którą można po-
lepszyć przez wprowadzenie dodatków stopowych. Korzystnie oddziałują Si i Cr.
Przy stężeniu 10% Ni żeliwa wysokochromowe uzyskują strukturę austenityczną
o żarowytrzymałości większej od struktury ferrytycznej. Całkowicie stabilny auste-
nit otrzymuje się również przez wprowadzenie Mn, częściej łącznie z Ni. Nikiel,
polepszając żarowytrzymałość oraz plastyczność żeliwa, słabiej od Si i Cr podnosi
odporność na utlenianie.
Żarowytrzymałość ulega znacznemu zwiększeniu przez dodatek Mo. Dodatek
Al, zmniejszając własności mechaniczne żeliwa w temperaturze pokojowej, znacz-
nie podwyższa żaroodporność, a przy tym także podatność żeliwa na pęcznienie.
Zjawisko to jest związane z trwałym zwiększeniem objętości żeliwa i występuje
w wyniku długotrwałego wygrzewania odlewu w warunkach pracy w temperaturze
wyższej od ok. 400°C lub w wyniku wielokrotnego podgrzewania odlewu do tej
temperatury z następnym chłodzeniem do temperatury pokojowej. Pęcznienie jest
związane z grafityzacją żeliwa w stanie stałym, utlenianiem wewnętrznym oraz roz-
szerzaniem się i kurczeniem żeliwa w czasie nagrzewania i chłodzenia w zakresie
temperatury krytycznej. W wysokiej temperaturze następuje utlenianie wewnętrz-
ne, związane z wypalaniem wolnego grafitu, Fe lub Si przez gazy penetrujące
wzdłuż płatkowych wydzieleń grafitu w głąb odlewu. Z tego względu znacznie
większą żaroodporność od żeliwa szarego wykazuje żeliwo białe, nieulegające
pęcznieniu.
Charakterystyczne własności żeliw żaroodpornych i żarowytrzymałych w zależ-
ności od składu chemicznego zestawiono w tablicy 6.96.
ŻELIWA STOPOWE ODPORNE NA KOROZJĘ
Żeliwo, nawet niestopowe, wykazuje
większą odporność na korozję niż stale
lub staliwa niestopowe. Dalsze zwięk-
szenie odporności na korozję powodują
pierwiastki stopowe, spośród których
najintensywniej oddziałują Si, Cr, Ni,
w mniejszym stopniu Mn, a także Cu. Na
rysunku 6.47 przedstawiono zakres opty-
malnego stężenia węgla w żeliwach wyso-
kokrzemowych odpornych na korozję.
Na rysunku 6.48 przedstawiono nato-
miast wpływ stężenia chromu i węgla na
odporność korozyjną oraz obrabialność
i żaroodporność żeliw.
Orientacyjny skład chemiczny pod-
stawowych grup żeliw odpornych na ko-
rozję oraz wpływ składu chemicznego na
ich strukturę i własności podano w tabli-
cy 6.97.
6.8. Odlewnicze stopy żelaza
681
STĘŻENIE MASOWE C (%)
STĘŻENIE MASOWE Si (%)
1,2
1,0
0,8
0,6
0,4
0,2
13
żeliwo zbyt kruche,
duży skurcz,
trudna obróbka
skupienia grafitu w strukturze,
mała szczelność odlewu
zakr
es op
tymalnego s
tężenia węgla
14
15
16
17
18
Rysunek 6.47
Wykres określający optymalne stężenie węgla w żeliwie
wysokokrzemowym (według W. Sakwy)
6 rozB 8-11-02 15:33 Page 681
ŻELIWA STOPOWE DO PRACY W NISKIEJ TEMPERATURZE
W niskiej temperaturze, w zakresie do –200°C, zastosowanie znajdują żeliwa
o strukturze austenitycznej (porównaj rozdz. 6.7.7). Orientacyjny ich skład che-
miczny oraz własności mechaniczne podano w tablicy 6.98.
ŻELIWA STOPOWE O SPECJALNYCH WŁASNOŚCIACH FIZYCZNYCH
Własności fizyczne żeliw, w tym głównie własności magnetyczne i elektryczne,
są zależne od struktury stopu. Własności niemagnetyczne wykazują żeliwa o struk-
turze austenitycznej, zawierające Ni lub Mn (tabl. 6.96÷6.98). Żeliwa o strukturze
6. Stale i inne stopy żelaza
682
Cecha żeliwa
Żeliwa stopowe odporne na korozję
krzemowe
niklowo–miedziowe
wysokoniklowe
sferoidalne
wysokoniklowe
szare
wysokochromowe
Stężenie
pierwiastków
stopowych, %
C
0,5÷0,8
≤3
≤2,6÷3
≤2,5
0,5÷3,2
Si
14÷16
1÷2,8
1÷3
4,5÷5,5
0,5÷2,5
Mn
≤0,8
0,5÷1,5
0,5÷2,5
0,5÷1,5
≤1
Cr
–
1÷2,5
≤0,5÷3,5
1,5÷4,5
25÷34
Ni
–
13,5÷17,5
18÷32
18÷22
–
Cu
–
5,5÷7,5
≤0,5
≤0,5
–
Ti
–
–
–
–
≤0,35
Gatunki
ZlSi15
ZlNi15Cu6Cr2
ZsNi22,
ZsNi20Cr3,
ZsNi30Cr3
ZlNi20Si5Cr3
ZbCr28,
ZbCr32
Własności:
twardość, HB
wytrzymałość R
m
, MPa
290÷390
≤60
140÷200
≤170
130÷255
≤370÷390
140÷250
≤190
215÷340
≤370÷390
Struktura
ferryt z grafitem
płatkowym
austenit z grafitem
płatkowym
austenit z grafitem
kulkowym
austenit z grafitem
płatkowym
ferryt lub perlit
z węglikami
Zastosowanie
odlewy o wysokiej
odporności na ko-
rozję w stężonych
i rozcieńczonych
kwasach oraz
roztworach soli,
mało obciążone
mechanicznie,
np. elementy
pomp i armatury
chemicznej
odlewy odporne na
działanie kwasu siar-
kowego, kwasów orga-
nicznych, zasad (z
wyjątkiem amoniaku),
roztworów soli, i gazów
utleniających w tem-
peraturze do ok. 700°C,
w przemyśle chemi-
cznym, maszynowym,
naftowym i okrętowym
odlewy odporne
na działanie za-
sad, rozcieńczo-
nych kwasów, roz-
tworów soli i ga-
zów utleniających
w temperaturze
do ok. 800°C, np.
pompy, zawory,
obudowy turbo-
zespołów, kole-
ktory spalin
odlewy odporne na
działanie większości
kwasów, zasad i soli
oraz na utlenianie
w temperaturze do
ok. 800°C (porównaj
tabl. 6.96) w prze-
myśle chemicznym
papierniczym, ma-
szynowym, hutni-
czym i spożywczym
odlewy elementów
odpornych na dzia-
łanie roztworów
kwasów, zasad i soli
oraz czynników
utleniających w tem-
peraturze do ok.
1100°C (porównaj
tabl. 6.96) w prze-
myśle chemicznym
i spożywczym
Tablica 6.97
Ogólna charakterystyka krajowych żeliw stopowych odpornych na korozję
*)
*)
Porównaj przypis do tablicy 6.60.
6 rozB 8-11-02 15:33 Page 682
austenitycznej cechują się również bardzo dużą elektryczną opornością właściwą,
mniejszą jednak niż żeliwa aluminiowe. Elektryczna oporność właściwa rośnie
wraz ze zwiększeniem grubości płatkowych wydzieleń grafitu oraz zwiększeniem
stężenia C, Si, Ni i Al w żeliwie. Zmniejszenie oporności właściwej powodują Cr,
Mo i V oraz wydzielenia cementytu i węglików stopowych.
6.8. Odlewnicze stopy żelaza
683
STĘŻENIE MASOWE Cr (%)
40
35
30
25
20
15
10
5
1
0
2
3
4
0,5
0
odporne
na korozję
bez obróbki
cieplnej
odpor
ne na kor
ozję po obr
óbce cieplnej
nieodporne
na korozję
a)
b)
obrabialne
nieobrabialne
nieodporne na korozję
podeut
ekt
yczne węgliki
roztwór s
tały
nadeut
ekt
yczne węgliki
ledeburyt
żaroodporne
1,0
1,5
2,0
2,5
3,0
3,5
4,0
4,5
STĘŻENIE MASOWE C (%)
Rysunek 6.48
Wpływ stężenia chromu i węgla w żeliwie na: a) odporność korozyjną żeliw, b) obrabialność i żaroodporność
żeliw (według W. Sakwy)
Stężenie pierwiastków, %
Własności mechaniczne
C
Si
Mn
Ni
Cr
Cu
V
R
m
, MPa
A, %
HB
KCU, J/cm
2
2,2÷3
1,7÷3
0,7÷4,4
18÷24
≤4
≤3,4
≤0,5
380÷500
6÷45
130÷250
20÷40
Tablica 6.98
Orientacyjny skład chemiczny i własności mechaniczne żeliw o strukturze austenitycznej
do pracy w niskiej temperaturze
6 rozB 8-11-02 15:33 Page 683
6. Stale i inne stopy żelaza
684
684
Struktura
1) cienkiej folii ze stali X20CrMoV11-1, pow.
25000x; 2) stali X12Cr13 zahartowanej
z 1000°C w oleju i odpuszczonej w 650°C, pow.
500x; 3) stali X30Cr13 po walcowaniu, pow.
1000x; 4) stali typu X20CrNi17-2 po walcowa-
niu, pow. 1000x; 5) cienkiej folii ze stali typu
X30CrMo17-1; wydzielenia drobnych węglików
na dyslokacjach ferrytu
δ
, pow. 52000x;
6) cienkiej folii ze stali typu X30CrMo17-1;
eutektoid D – w osnowie ferrytu
α
wydzielenia
węglików M
23
C
6
, pow. 25000x; 7) cienkiej folii
ze stali typu X30CrMo17-1; wydzielenia fazy
η
-Fe
2
Mo w ziarnach ferrytu
δ
oraz na granicy
ziarn obok drobnych węglików, pow. 20000x;
8) stali typu X30CrMo17-1; w osnowie marten-
zytu z austenitem szczątkowym byłe pasma fer-
rytu
δ
przemienione prawie całkowicie
w obszary o znacznym zagęszczeniu drobnych
wydzieleń węglików, pow. 400x
1
2
3
4
5
6
7
8
Stale wysokochromowe
6 rozB 8-11-02 15:33 Page 684