Dlaczego tak długo?
30 Marca 2008
Zbiór wierszy napisanych przez autorów
zamieszczających swoje utwory w serwisie
Wiersze.bej.pl
e-book bezpłatny
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
WYŚNIONY
opleciona chmurami
wsłuchana w dźwięk cichy
układała na nowo
świat w senne wierszyki
zmęczenie tuliło
i kładło do łóżka
nad którym stał Anioł
i trzymał serduszka
nie dał jej żadnego
tylko wybrać kazał
nie rób nic w pośpiechu
cicho podpowiadał
wyciągała dłonie
a czerwień gorąca
oświetlała oczy
cała była w pąsach
szukała jednego
które dla niej biło
zadumana trochę
czy się nie zgubiło
zamknęła powieki
rozmarzoną wizją
pozwoliła pragnąć
utęsknionym zmysłom
usłyszała ciche
leciutkie wołanie
tu jestem, tu jestem
tu jestem kochanie
~~ 3 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
w pośpiechu przetarła
zmrużone źrenice
wyszeptała w myślach
zaraz cię pochwycę
zatopiła w bieli
lekko drżące palce
otulił skrzydłami
popłynęli walcem
na falach Dunaju
szybowali płynnie
dotknęła nieśmiało
poczuła się dziwnie
bo jej wymarzonym
Anioł się okazał
tak był blisko, bliżej
a jej szukać kazał
będę zawsze z tobą
wyszeptał nieśmiało
choć zostać nie mogę
serce powiedziało
wciąż mi będzie ciebie
brakować o świcie
daje ci uczucie
będę kochał skrycie
w każdej chwili życia
w każdej nucie złotej
kiedyś znów powrócę
i odejdę potem
~~ 4 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
zostawię muzykę
zostawię nadzieję
jestem, będę blisko
i gdy wiatr zawieje
złączyli swe dłonie
delikatne usta
patrzyli, patrzyli
i nastała pustka
zawirował wszechświat
serce oszalało
tuliła do siebie
pióro co zostało
w dłoni zaciśniętej
spoglądając szkliście
szeptała wróć, proszę
śniła?... oczywiście.
~~ 5 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kołysanka...
W półksiężycu jak w kołysce
Ukołyszę cię moja kochana
Niech ci się przyśni ulica
…najlepiej zaczarowana
Taka po której płyną
W ciszy małe serafiny
Ulica śpiewająca
altem okaryny
Noc wypełniona barwami
niezgłębionej zieleni
Wiatr nieboskłonny
Latarnie strzeliste
Wszystko to razem
Splątane cieniami
eteryczne i mgliste
~~ 6 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
......jesteś przed.......
nie szukam ciebie w wierszu
w metaforze dłoni cię odkrywam
gdy dotykam miejsca pod piersią
śladem odczucia biciem serca
wtulić się w objęcia
szytej na miarę koszuli
odciśnięte łzy na bieli lnu
całym rytmem niedokładności
ściskam rękaw i powtarzam
że jesteś przed ustami
malowanym przyzwoleniem
koncertem w tonacji dnia
~~ 7 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
W zasięgu... stopy
Świetna dziewczyna z temperamentem
i odwagą, której jej wszyscy zazdroszczą
chciała swe życie przejść spacerkiem
na przekór wszelkim przeciwnościom
Nie potrafiła się rozpychać łokciami
lecz zaznać jak inni chciała wszystkiego
najwyżej zmuszona była kolanami
by dojść do celu już wyznaczonego
W domu z surowych drewnianych bali
czerpała siłę do codziennych zmagań
twardy charakter i hardą duszę górali
dostała jak posag – bez dużych wymagań
W jej życiu wszystko jest zaplanowane
żadnej ulgi, wszystko w zasięgu... stopy
studia i języki nie wszystkim już znane
oraz ktoś, kto jest balsamem na kłopoty
Jaką miarą ma to szczęście zmierzyć
kiedy owoc miłosnych uniesień w drodze
odszedł, bo nie chciał w to uwierzyć
że miłość może mieć dwojakie podłoże
Dla niej dom mógłby stanąć na głowie
z tą energią bez problemu góry przenosi
To niemożliwe? – cóż to za pustosłowie
Nie ma rąk – stopami dziecko podnosi
Jej szczęście jest wymalowane na twarzy
podziwia ją całe góralskie miasteczko
Ma wszystko o czym kobieta marzy
nie potrzebuje rąk, by przytulić dziecko
~~ 8 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Komplemenciarz (fraszka)
Konwersację prowadzić sztuką jest,
Komplementy sypać jeszcze większą,
a kobiety cóż - nie chcą bez...
choćby była nie najpiękniejszą.
I tu wspomnę komplementowanie:
hrabiance suknię wychwalał hrabia,
lecz ona na to - oj... miły panie,
ja hrabio proste pytanie zadam,
wystarczy jedno oczywiste zdanie,
czyż widział kiedyś coś na mnie brzydkiego?...
Tenże nie bacząc na otoczenie...
a... owszem widziałem... leśniczego...
~~ 9 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
NIE BÓJ SIĘ...
Pewnego dnia obudzę się
I zdam sobie sprawę z tego, że
Całe moje życie było wielkim przedstawieniem
Na ludzkie życzenie
Tomasz Budzy Budzyński muzyk poeta malarz
Zaczaruję strumień z tęczy w ognisko mocy
piorun przyciągnie falą święty dąb
co wyrósł w trójkącie kamiennym wiedzy
chociaż znajomość rzeczy tajemnicą jest
niech jawor zamknie energię uczucia
gdy goni za prawdą fantazja człowieka
aby zatańczyć jak bogowie nieba
w starosłowiańskim rytmie serc
i w magicznym kręgu surrealizmu wzleć
aby wyzwolić na moment z pęt rozumu
podświadome myśli wolność co porusza
a dziękczynienie i troskę serdeczną
na palu nie zawieszę
choć chwila słodka zmienia wirowania
bo otworzę znamię naznaczone uczuć
a strofa pójdzie w hołdzie bohemy
po prawdę drogi istnienia
lecz odwrotu w życiu nie ma..
bo raz szlak utorowany otworzy w duszy
nową przestrzeń wartości
nie bój się.. to tylko taniec szeptany
pragnienie w każdym z nas
i jakość twórcza wyzwolona skrzydła przypina
a Ty tak spokojnie w słoju drzewa siedzisz i liczysz
gwiazdy przed i po końcu świata
kopiesz dół bo tęsknota w kroplach do oczu
spływa tam w deszczu i tylko ona Cię wzrusza
~~ 10 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
MIEJSCÓWKI (f)
ZIEMIA
Miejsce, gdzie od prapradziada
-jedno drugie zjada!!
POLSKA
Miejsce gdzie orzeł przystanął.
(zostało guano…)
URZĄD
Miejsce gdzie w akt gęstwinie
- petent ginie!
PARLAMENT:
Miejsce gdzie zło pospolite
-chroni immunitet!
ARENA WYBORCZA
Miejsce gdzie obłuda
- czyni cuda!
TELEWIZOR
Miejsce gdzie gada
obraz do dziada!!
OSIEDLOWY ŚMIETNIK
Miejsce gdzie menel otwarcie
podkrada wróblom żarcie…
DYSKOTEKA
Miejsce gdzie piersi obie
- przestają leżeć odłogiem…
~~ 11 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ślady stóp
gdy kończy się ciało, pierwsze marzną stopy
ubrane w niebieskie ochraniacze z folii
(włożyć pieniądz, przekręcić, bo podłoga świeża).
trzeba czekać
aż biały fartuch da kartkę do nieba.
potem iść do czarnego i przysiąc na matkę,
że miała boga we krwi. wtedy będzie drożej
i zaczną się cenić nieistotne rzeczy:
mróz, długość cmentarnej alejki, potrząsanie dymem.
rodzina się obrazi.
dlatego trzeba odkryć,
wystawić sępom to co wychudzone, najbardziej
matczyne, skulone i biedne.
poczekać aż zjedzą, przełkną flaki,
kompot. ciotka Jadźka opowie o najnowszym mężu,
ruchawkach w kopalniach, traktorze na olej.
ktoś tam się zamyśli, rozmaśli, zapije.
gdy kończy się ciało, pierwsze marzną stopy
żółtego metalu. dłoń zaplata dłonie.
~~ 12 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
dary natury
Ucichł wiatr nad łąką i nastała cisza
zapachniały w słońcu babki i dziewanny
błogi spokój objął wszystkie zioła dzisiaj
sen myśli obmyły w kropli rosy rannej
kropla co wchłonęła z liści kurz wieczoru
szepnęła do wiatru płynę do korzeni
jam je oczyściła teraz je adoruj
otuchę im przywiej , niechaj się zieleni
z babką i dziewanną radość daj spragnionym
niech nie tylko liście ale także kwiaty
ulgę w serca niosą z promienia embrionem
rany leczą ludzkie zimą wiosną latem
~~ 13 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Czułością
I płonąć nieustannie będę,
w ramionach z wiatru pożądania,
twych rąk uwielbieniem, lubieżnie spętana.
Nie starczy mi słów i ukochania,
by wyrazić szepcząc co czuję.
Gdy dłonie me słodko całujesz.
W nagłym zapełnieniu zmysłów,
nasycać się będę… grzesznie erotyzmem.
Delikatnie kąsając…
zalane czerwienią usta rozchylę.
Spijając nektar słodyczy w bezkresnym oceanie
zmysłów,
błądząc po twoim ciele,
przenikając duszę namiętnym ciepłem,
otulę nas… czułych słów szeptem.
~~ 14 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Krople goryczy
Obezwładnione moje ciało
Niczego zdziałać dziś nie może
Jakby gdzieś życie uleciało
Daj siłę wytrwać Panie Boże
Niech twórcza wena mi pozwoli
Polecieć z wiatrem hen przez pola
I niech zapomnę że tak boli
Że ciałem targa mąk swawola
O nieś mnie wietrze lekko zwiewnie
Przez góry lasy i ruczaje
Graj na poezji harfie śpiewnie
Melodię która radość daje
Niech wszystkie troski i niesnaski
Zostaną w zapomnieniu świata
Pozwól dostąpić twojej łaski
Wskaż jak w krainę marzeń wzlatać
Niech się zagubię w niemyśleniu
Usiądę na księżyca rogu
W nocnej krainy błogim cieniu
W płaczu opowiem wszystko Bogu
Że tu na ziemskim łez padole
Wąż jego wciąż za piętą syczy
Adam i Ewa na swą dolę
Z rozpaczy leją łzy goryczy
Dałeś nam Boże przykazania
Żeby rygorem świat utrudzić
A co nam dałeś Panie w zamian
By co dzień się z radością budzić
~~ 15 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Niebajka
Gdzieś z ukosa księżyc świeci,
Nie chcą w bajki wierzyć dzieci.
Bocian, zając i kapusta,
To dla dziadków jest rozpusta.
Małe misie, całe w bieli
Baraszkują na pościeli.
Białej misi krwawią majtki,
Dzieci nie chcą wierzyć w bajki.
Chociaż pościel nie bielutka,
Misia nadal jest malutka,
Sama nie wie czy się cieszyć?
Czy to warto było zgrzeszyć?
Misiek dopiął wreszcie swego,
Chwalić będzie się kolegom,
Jaki z niego wielki amant.
Nie wie, że go czeka dramat.
Niechaj bajka was oświeci,
Zanim dzieci zrobią dzieci,
Że na wszystko przyjdzie pora.
Taki z wiersza płynie morał.
~~ 16 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
gdzieś...
Gdzieś umykają myśli moje,
w przestworzach sens tracą...
najbardziej nocą
czytać się ich boję
pośród gwiazd rozwiane,
lekkim wiatrem niesione...
wytyczać chcą ścieżkę tułaczą...
Wyciągam ku Niebu ręce
przywołam znów nocną ciszę
myśli pozbierać chcę jak najwięcej
by tulić...
by spokojne było już moje serce...
~~ 17 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wzbić się w górę...
Jak anioł pragnę wzbić się w górę,
Zdobywać szczyty i pagórki,
Lecz walki, odwagi mnie trzeba,
Wytrwałości- bezgranicznej,
Szczęścia przed upadkami
I tego co najważniejsze-
Rozumu- do myślenia.
~~ 18 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Pod paryskim niebem
Poznałeś mnie w mieście miłości
gdzie prozaicznie chłód cię gości
na nic pod Eifflem nie czekaliśmy
grałeś, pisałam – w pracy byliśmy
Gubiłeś wszystkie partytury
grand artiste – drobnej postury
ma twarz płonęła dziewczęcym wstydem
tonęłam miedzy strachem, podziwem
W tłumie byliśmy całkiem sami
po wielkiej gali – oniemiali
i tango tańcząc na Placu Pigalle
prosiłeś mnie zostań – wszystko to spal
Nie wierząc w bajki – tego chciałam
monsieur – przepraszam – już wiedziałam
wole być muzą, co w tobie żyje
niż codziennością – to cię zabije!
~~ 19 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Na wschód od Moon River
księżyc, Kasiu, to tylko zwykła aberracja
martwa skała, do której wyją psy i kochankowie
oczywistość (nie dla mnie), ale echem wraca
repryzą bzdurną krótki refren o Weronie,
o cyprysach co nad czymś głupio pochylone
jest ten kto chce całować i ten co policzek
nadstawia lekko, niby żartem, gdy go księżyc mija
jazgot kundla (kantyczka niepobożnych życzeń)
trafia wprost w monachijski pejzaż, tam gdzie linia
Izary bezlitośnie miasto wpół przecina
coś gwiazdami obraca - lecz nie jest to czułość
i konstelacje lunatyczne w stały wzorzec zmienia
samolot brudzi niebo kondensacji smugą
w przedwieczornym zamrozie księżyc dźwiękiem wzbiera
wibruje w mroku skowyt, czai się nadzieja
~~ 20 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Po co?
Bo po co komu miłość?
Pozbawiająca życia.
Wysysająca szpik z kości,
która porzuca na pustyni samotności.
Bo po co komu miłość?
Raniąca, nieznająca litości.
Żądna poniżenia,
sprawiająca wiele cierpienia.
Bo po co komu miłość?
Nie potrafiąca odwzajemnić uczuć.
Mająca na względzie siebie,
niepozwalająca żyć nam w niebie.
Bo po co komu miłość?
która robi wrak z człowieka,
która niszczy jego psychikę,
która zabija szybko - niczym rwąca rzeka.
Bo po co komu miłość?
Pytam się po co?
~~ 21 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
zaczekam na jutro...
i znowu płacze niebo od rana
drobnymi łzami jak kryształki
swoją szarością świat przysłania
zniekształca twarze przez firanki
wyglądam słońca jutra czekam
bo z niebem płakać nie chcę wcale
i w przyszłość duszę swą oblekam
szukając ciebie tam wytrwale...
a co tam będzie... sny piękne miły
wtulę się ufnie w twe serce kochanie
oczy twe słońcem będą mi lśniły
zaczekam na jutro... wiem że nastanie
~~ 22 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Myśli ludzkie
Spazmatyczne przemyślenia o surrealizmie
poparte cichym przytaknięciem przeciwników
zatrzaśnięta w otchłani zimnych słów prawda
o nietypowości myśli ludzkich
Dotknięci nie-magiczną różdżką wiosenną
pewnej zwykłej jesiennej równonocy
postawieni na z góry straconej pozycji
filozofujemy bez umiaru
Niewstydliwe myśli człowiecze
które bezcześcicie ciszę pośród nocy
opanujcie cały świat bezmyślny
wzniećcie rebelię na miarę wyobraźni
Niech stanie się jasność umysłu
i niech powstanie idealna teza
nie skażona myślą człowieczą
będąca celem dążenia filozofów
Najdroższe nieoczekiwane wspomnienia
do których można wracać latami
nie obawiając się konsekwencji bytu
ani głęboko zakopanych konsekwencji
A teraz cisza -
wznieśmy milczeniem toast za przemijającą wieczność
której marnym pyłem mamy zaszczyt się nazywać
by nie zapomniano naszej bezwartościowej roli...
~~ 23 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wspomnienie
We włosach twoich mieszka cisza,
Tuż pod kokardą czerwoną,
Dobra i miła, senna cisza,
Melodię gra ulubioną.
Jesienne słońce do kochania,
Promienie chowa w czarny puch,
Ciszą dokoła się osłania,
Budzi wspomnienia w sercach dwóch.
Myśli stubarwne niczym ptaki,
Powracają w swoje strony,
W twoich włosach kwitną maki,
Cisza uderzyła w dzwony.
Wiatrem łagodnie kołysane,
Ciepłe jak wrzesień wspomnienie,
Nutą tak dźwięczną owiane,
Nie odejdzie w zapomnienie.
~~ 24 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Arivederci Versace... I pozdrów ode mnie Gucciego
Ty płaczesz?
Ja wiem...To przez niego
Faceta w gajerze
Od Armaniego
I w krawacie od Versace
To przez niego cicho płaczesz
A może...
Może wolałabyś innego?
Takiego w jeansach
I luźnym swetrze,
Który pisze kiepskie wiersze
A czasem plecie
co mu ślina na język przyniesie
Który siedzi tu przy Tobie
I Bóg wie, co wyobraża sobie
Ty się uśmiechasz?
Pięknie to robisz...
W nagrodę powiem Ci co zrobić
Zamiast Armaniego pokochaj mnie
A ja zamaist róż, narwę Ci bzu
I spiję te łzy z Twoich ust
Ze stokrotek splotę wianek
Poprawię humor w pochmurny poranek
Wieczorem rozpalę ognisko
A jeśli zechcesz rozpalę wszystko
Bo cały płonę gdy jesteś blisko...
~~ 25 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Baju, baju nocą
Samochwała tańcowała
Igłę z Nitką przedrzeźniała
Zobaczyła to marchewka
Gdzie się podział Szewc Dratewka?
Też bym sobie potańczyła
I Kopciuszkiem raz pobyła
Wtem zaperzył się szczypiorek
A Ja Pani nie pozwolę!
Żuk do Tańca Śnieżkę prosi
Na parkiecie wszystkich kosi
Ślimak tylko jedną nogą
Walca tańczy ze stonogą
Salsę tańczy wnet Hilary
Choć gdzieś zgubił okulary
Na parkiecie też wywija
Cud dziewczyna Włóczykija
Rumbę pląsa Calineczka
Tango Rumcajs i Haneczka
Tak tańczyli ranek cały
Aż uszyli wierszyk mały
~~ 26 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A może by tak…?
Samotni na prawo! Na lewo w obrączkach!
O szczęście nie pytam, lecz których jest więcej
I liczę od przodu i liczę od końca
Jest więcej samotnych z obrączką na ręce
I stoją dwie grupy jak te dwa nieszczęścia
A może by razem ich z sobą wymieszać?
Samotni na co dzień, samotni od święta
Nareszcie się zaczną nawzajem pocieszać
Samotny samotną niech czule całuje
A może coś więcej, gdy będą w potrzebie
Ja też ze swej strony tu chęć deklaruje
Że mogę samotną przytulić do siebie
~~ 27 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
OBLICZA ZDRADY...
tętnią w głowie kopyta
biegnących uczuć tabuny
sen nie przynosi kojenia
wciąga mnie dłoń czarnej dziury
na bagnach straconych marzeń
grzęźnie oddechu kotwica
tej nocy coś we mnie pękło
poznałem zdrady oblicza
upadły ostatnie słowa
i wysechł myśli kałamarz
nie widzę błękitu nieba
oczom źrenice zabrałaś...
~~ 28 ~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
*ptaki
pośród zetlonych błękitów
nie wszystko układa się
w zgodne pasjanse
przez wiatr
przez tysiące dni
wciąż tego samego smaku
bezzasadnie winisz
tylko nieświadomość
spójrz choć raz - gdy kłamie
i nie udowadniaj ptakom
że ich miejsce
jest na niebie
~~ 29 ~~
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Dlaczego ludzie w Biblii żyli tak długo
Dlaczego ludzie żyją tak długo
09 Dlaczego tak trudno się dyskutuje z ewolucjonistami (2008)
Dlaczego tak się różnimy
Dlaczego tak ważne są zajęcia (akademickie) o UCZENIU SIĘ
kłopotliwe, wątpliwości, Dlaczego tak się dzieje, że człowiek ma wątpliwości w wierze
Człowiek tak długo żyje- UTW, materiały pedagogika
DLACZEGO TAK SIĘ DZIEJE, scenariusze, tematy dla rodziców
Dlaczego tak ważne jest żeby nasze dzieci czytały, cośki
Dlaczego tak trudno jest schudnąć, Zdrowie
Dlaczego tak trudno odróżnić dobro od zła, Rekolekcjyjne
Uzaleznienie od siebie Dlaczego tak trudno sie zmienic i co mozna na to poradzic uzasie
Uzaleznienie od siebie Dlaczego tak trudno sie zmienic i co mozna na to poradzic 2
S Zizek, Dlaczego tak uwielbiamy nienawidzić Haidera
Dlaczego tak źle z tą maturą
Elżbieta Karaś, Agnieszka Piasecka Głuszak ZARZĄDZANIE WIEDZĄ – DLACZEGO TAK WAŻNE
więcej podobnych podstron